ตอนที่ 3 : วางแผน

ทันทีที่ฟ่านหลินเปิดประตูออกเขาก็พบเห็นทุ่งหญ้ากว้างสุดลูกหูลูกตาที่ถูกล้อมรอบไปด้วยหน้าผา จากที่ฟ่านหลินมองดูคร่าวๆ เขาก็สรุปได้ว่าที่นี้เป็นเหมือนแอ่งกระทะที่อยู่ตรงหน้าภูเขาจือหยวน เมื่อฟ่านหลินคิดได้ดังนั้นก็ถามเจ้าระบบนั่นทันที

''นี่นายจะบอกว่าแอ่งกระทะนี่เป็นสวนหลังบ้านของปู่ฉันงั้นเหรอ ?!''

[ ไม่ถูกสะทีเดียวนะนายท่าน ]

''ไม่ถูกยังไง ?''

[ ที่ถูกต้องคือแอ่งกระทะนี่เป็นของนายท่านต่างหาก ]

ฟ่านหลินที่ได้ยินก็ตกตะลึงไม่น้อยจนเกือบจะล้มไปเหมือนกัน ฟ่านหลินสำรวจบริเวณรอบๆ แล้วพบว่าที่แห่งนี้ดูเหมือนจะเป็นเพียงทุ่งหญ้าเปล่าๆ และในกลางแอ่งกระทะนี้ดูเหมือนจะมีทะเลสาปขนาดใหญ่อยู่ด้วย

ฟ่านหลินอยากจะเดินสำรวจที่แห่งนี้โดยละเอียดเพราะหากเขาจะต้องใช้ที่นี้เป็นที่ทำงานใหม่ของเขาจริงๆ เขาก็จำเป็นจะต้องสำรวจมัน แต่ดูจากความกว้างใหญ่ของมันแล้วตอนนี้ฟ่านหลินอยากจะได้รถยนต์ หรือรถกอล์ฟสักคันเพื่อขับไปดูรอบๆ เสียจริง

จากที่เขาประเมิณด้วยสายตาอันงุนงงของตัวเองแล้ว ฟ่านหลินคาดว่าที่นี้มีพื้นที่มากกว่า 20 สนามฟุตบอลปูรวมกันเสียอีก อาจจะกว้างพอๆ กับเมืองเล็กๆ เลยก็ได้เพราะภูเขาจือหยวนนั้นเป็นหนึ่งในภูเขาที่ใหญ่ที่สุดในจีน

เมื่อฟ่านหลินรู้ถึงความยิ่งใหญ่ของแอ่งกระทะนี้แล้วเขาก็อยากจะเป็นลมเขาถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้ จนทำให้เจ้าระบบถามขึ้นมา

[ นายท่านถอนหายใจเรื่องใด ? ]

''ก็ที่นี้มันกว้างสะจนฉันไม่รู้จะทำยังไงกับมันเลยนะสิ นี่แกกะจะให้ฉันขุดดินจนเหนื่อยตายเลยรึไง ?''

เมื่อได้ยินแบบนั้นเจ้าระบบก็หัวเราะออกมาทันที

[ ฮ่าๆ นายท่านดูจะกังวลเกินไปแล้วในตอนนี้ระบบของข้ายังอยู่เพียงแค่เลเวล 1 หากท่านอัพเลเวลระบบของข้ามากขึ้นก็จะยิ่งมีสิ่งอำนวยความสะดวกเพิ่มมากขึ้นตามไปด้วย ]

''งั้นเหรอ ? อย่างเช่นอะไรละ ? พลั้วที่ขุดทีเดียวได้ระยะ 10 เมตรงั้นเหรอ ?''

[ สิ่งนั้นก็มีเช่นกันมันสามารถช่วยท่านได้มากเลยละ แต่เมื่อท่านอัพเลเวลของข้าถึงระดับ 10 ท่านก็จะสามารถสร้างโฮมุนครุสขึ้นมาได้นะจะบอกให้ ]

เมื่อฟ่านหลินได้ยินก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อยก่อนจะถาม

''โฮมุนครุส ? ตุ๊กตาดินเผางั้นเหรอ ?''

[ เกือบจะถูกแล้วนายท่าน แต่โฮมุนครุสของระบบนั้นจะถูกสร้างมาจากแร่ที่ท่านขุดได้ในเหมืองและตัวของโฮมุนครุสจะถูกเติมเต็มด้วยเวทมนต์ ทำให้มันสามารถขยับได้และมันจะกลายเป็นแรงงานชั้นดีให้กับนายท่าน ]

''เวทมนต์ ? มีของแบบนั้นด้วยงั้นเหรอ ?''

[ แน่นอนนายท่าน ]

''ว่าแต่เมื่อกี้นายมีบอกว่ามีเหมืองด้วยงั้นสิ ?''

[ ใช่แล้ว หากท่านตรงไปทางเหนือของแอ่งนี้ท่านก็จะพบเจอกับทางเข้าเหมืองที่ท่านสามารถขุดแร่ออกมาได้ แล้วนายท่านยังสามารถขุดเจอหยกประเภทต่างๆ หรือแม้กระทั้งเพชรและทองด้วยนะ ]

เมื่อฟ่านหลินได้ยินก็ตกตะลึงทันที

''เอาจริงดิ ! เพชรกับทองงั้นเหรอ ?''

[ ถูกต้องแล้วนายท่าน ]

จากนั้นฟ่านหลินก็ถามสิ่งหนึ่งที่เขาอยากจะรู้มาสักพักแล้ว

''นี่เจ้าระบบ ฉันอยากรู้ว่าปู่ของฉันทำงานที่นี้มาตั้งนานแล้ว และภูเขาจือหยวนเนี้ยก็เป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยงสุดฮิตของนักเดินป่าและนักปีนเขาเลยนะ พวกเขาไม่ค้นพบที่นี้งั้นเหรอ ?''

เมื่อได้ยินคำถามระบบก็ตอบกลับมาทันทีอย่างรวดเร็วเช่นเดิม

[ นายท่านอาจจะยังไม่รู้แต่ตระกูลของท่านได้ครอบครองที่นี้มานานกว่า 300 ปีแล้วแต่เพราะเหตุผลที่เลเวลของระบบนั้นน้อยจนเกินไปจึงไม่สามารถที่จะบอกความลับของสถานที่แห่งนี้ได้ แต่เมื่อมาถึงรุ่นปู่ของนายท่าน ปู่ของนายท่านเป็นคนแรกที่สามารถพัฒนาเลเวลของระบบจนถึงเกณฑ์จึงทำให้เขาสามารถบอกความลับนี้แก่ผู้อื่นได้ ]

''แล้วเลเวลนั้นคือเท่าไหร่ละ ?''

[ เพียงแค่ 5 เท่านั้นนายท่านแต่เพราะปัจจัยอื่นจึงทำให้บรรพบุรุษของท่านไม่สามารถทำสำเร็จได้ ]

''ปัจจัยอื่น ? คือ ?''

[ อย่างเช่นสิ่งปลูกสร้าง จำนวนพืชพรรณที่น้อยเกินไป ]

เมื่อได้ยินแบบนั้นฟ่านหลินก็พอจะเข้าใจอยู่บ้างเล็กน้อยสมัยก่อนนั้นพวกพืช ผัก ผลไม้ไม่ได้มีมากมายขนาดนี้และกว่าจะได้มาแต่ละสายพันธุ์จะต้องลงทุนลงแรงข้ามน้ำข้ามทะเลเพื่อไปนำมันมา ซึ่งไม่เหมือนกับสมัยนี้ที่เพียงสั่งจากอินเตอร์เน็ต 2-3 วันก็มาส่งถึงหน้าบ้าน จึงไม่แปลกที่จะไม่มีใครสามารถปลดล็อคฟังชั่นนี้ได้นอกจากปู่ของเขา

[ นายท่านยังคงจำหมอกที่นายท่านเจอตอนขึ้นมาที่นี่ได้หรือไม่ ? ]

''แน่นอน''

[ หมอกนั่นคือสิ่งที่กั้นระหว่างสถานที่แห่งนี้กับโลกภายนอก หากไร้ซึ่งนายท่านนำทางก็ไม่มีทางมาถึงที่นี้ได้ ]

''เข้าใจละ งั้นนายจะบอกว่าสถานที่นี้กับโลกภายนอกตัดขาดจากกันสินะ''

[ ก็ไม่เชิงนายท่าน หมอกนั่นเหมือนกับประตูระหว่างสองที่ และนายท่านก็เป็นคนเดียวที่เปิดประตูนั่นได้ ]

''พอจะเข้าใจแล้วละ''

หลังจากที่ฟ่านหลินคิดถึงเรื่องของบรรพบุรุษของเขาตัวของฟ่านหลินก็นึกขึ้นได้ถึงปัญหาหนึ่งของการทำไร่ที่ชาวไร่ทุกคนนั้นต้องเผชิญนั่นก็คือปัญหาเรื่องเวลา เพราะต่อให้เขาจะหาเมล็ดพันธุ์ได้มากแค่ไหนก็ตามแต่ถ้ามันไม่สามารถเติบโตได้ทันตามความต้องการแล้วละก็มันจะเป็นปัญหาใหญ่เลยทีเดียว

''นี่เจ้าระบบ ในตอนนี้ฉันมีนายคอยช่วยเหลือแล้ว ฉันจะได้รับบัพอะไรพิเศษเพิ่มเหมือนในเกมส์ไหม ?''

เมื่อได้ยินแบบนั้นเจ้าระบบก็ตอบกลับมาเหมือนมันจะรู้ความกังวลของฟ่านหลิน

[ ฮ่าๆ ท่านไม่ต้องห่วงท่านสามารถดูมันได้ที่หน้าต่างสถานะมันจะบอกทุกอย่างที่ท่านอยากรู้ ]

''งั้นเหรอ ? แล้วฉันเปิดมันได้ยังไงละ ?''

[ ง่ายมากเพียงแค่ท่านวาดมือลงเหมือนกับฟันดาบเบาๆ เท่านั้น ]

(เหมือนท่าเปิดเมนูใน SAO)

ฟ่านหลินลองทำตามทันทีก็ปรากฏหน้าต่างสถานะของเขาขึ้นมา

สวนจันทร์ทรา เลเวล : 1

Exp : 0/10000

เหรียญ : 500 ec

บัพพิเศษเพิ่มเติม : ความเร็วในการเติบโตของผลผลิตเพิ่มขึ้น 300%

: คุณภาพของผลผลิตเพิ่มขึ้น

'เติบโต 300% เจ๋งแหะ เดียวนะมีร้านค้ากับกระเป๋าด้วย ? แต่ทำไมช่องร้านค้ามันเป็นสีดำหว่า ?'

[ นั่นเพราะระดับของท่านยังต่ำเกินไปที่ฟังชั่นร้านค้าจะเปิดนะสิ ]

''งี้นี่เอง แล้วเจ้าเหรียญ ec นี่ละ ?''

[ หน่วยเงินที่ใช้กับร้านค้ายังไงละนายท่าน นายท่านสามารถขายสินค้าที่ปลูกได้เพื่อแลกกับ ec ได้เหมือนกันนะ ]

''เข้าใจแล้ว''

ฟ่านหลินเดินกลับเข้าไปในบ้านก่อนจะตัดสินใจจะวางแผนเพื่อที่จะปลูกสิ่งต่างๆ และขายเพื่อหาเงินเพราะเขาระบบนี้ช่วยเขาก็จะสามารถหาเงินได้มากกว่าการเป็นพนักงานระดับสูงของบริษัทเสียอีก แถมการเติบโตของพืชผลยังเร็วขึ้น 3เท่า

ฟ่านหลินตัดสินใจกลับไปที่อพาร์ทเม้นท์ของตัวเองและนำข้าวของทุกอย่างมาที่นี้รวมถึงคอมพิวเตอร์ของเขาอีกด้วย น่าแปลกที่แม้ว่าสถานที่ทั้งสองจะถูกคั่นด้วยหมอกก็ตามแต่สัญญาณโทรศัพ และสัญญาณอินเตอร์เน็ตยังอยู่ดีซึ่งนี่ทำให้ฟ่านหลินสับสนเล็กๆ

ในขณะที่กำลังที่นั่งหาข้อมูลอยู่นั้นฟ่านหลินก็ถามกับระบบ

''นี่เจ้าระบบฉันสามารถปลูกผักนอกฤดูได้หรือเปล่า ?''

[ แน่นอนเจ้านายภายใต้อณาเขตสวนหลังบ้านของนายท่าน ท่านสามารถปลูกพืชผลนอกฤดูได้ แต่ถ้าหากท่านจะปลูกพืชผลที่จำเป็นจะต้องใช้อากาศเฉพาะท่านจำเป็นจะต้องสร้างโรงเพาะชำเสียก่อน ]

ฟ่านหลินพยักหน้าก่อนจะเช็คข้อมูลในตลาดผ่านอินเตอร์เน็ต ยิ่งฟ่านหลินดูเท่าไหร่ก็ยิ่งกุมขมับเพราะตลอดชีวิตเขาเอาแต่เขียนโปรแกรมการจะให้มานั่งเป็นผู้เชี่ยวชาญการทำฟาร์มในไม่กี่ชั่วโมงแลดูเป็นไปได้ยาก ฟ่านหลินจึงตัดสินใจสั่งเมล็ดของผลไม้ต่างๆ กับผักอีกไม่กี่ชนิดมาแทนเพื่อทดลองเสียก่อน

สิ่งที่ฟ่านหลินสั่งมานั้นก็มี มัน , ผักกาด , กระเทียม , ผักเคล , กะหล่ำดอก , ถั่วเขียว , สตรอเบอร์รี่ และก็องุ่น ฟ่านหลินทดลองจะปลูกผลไม้นอกฤดูดูว่ามันจะได้ผลดีสักแค่ไหนและถ้าหากเป็นไปได้ด้วยดีคงมีตลาดไม่น้อยที่อยากจะรับของๆ เขา