ตอนที่ 137 ในโลกของฉัน ฉันไร้เทียมทาน!

ชายผิวขาวตัวสูงนั้นไม่ธรรมดา แสงในมือของเขาทำให้เขาเจาะทะลุอากาศและกระทบกับดาวรอบข้าง

เฟิงหลินเผชิญหน้ากับเขาอย่างไม่เกรงกลัว

ต่อสู้กับฉันในโลกของฉัน?

ในโลกของฉัน ฉันไร้เทียมทาน!

เขาโบกมือและใช้กำลังของโลกเพื่อสร้างพายุฝน พายุเข้าจู่โจมและจับเขาไว้ในทันที

หลังจากพายุสงบลง ชายผิวขาวก็ถูกปกคลุมไปด้วยสีดำ ไม่มีจุดไหนที่ยังคงขาวราวกับว่าเขาเปลี่ยนเชื้อชาติ มันตลกมาก

"อะไรกัน?" ชายคนนั้นจ้องที่เฟิงหลิน แล้วก็พยายามโจมตีอีกครั้ง คราวนี้ชายคนนั้นใช้มือข้างหนึ่งเป็นกรงเล็บโจมตีหัวของเฟิงหลินอย่างรวดเร็ว

"หัตถ์จับเทพ!" ฝ่ามือของเขาเปลี่ยนเป็นมือเทพที่ควบคุมชีวิต ต้องการที่จะจับเฟิงหลินไว้ในมือและบีบเขา

อีกคนที่แสร้งทำเป็นพระพุทธเจ้า?

นับตั้งแต่เขาเข้าสู่เส้นทางในตำนานของซุนหงอคง เฟิงหลินก็เบื่อหน่ายกับผู้ที่ใช้เทคนิครอยประทับฝ่ามือ

แกคิดว่าแกเป็นใคร? การใช้เทคนิคภูเขาห้านิ้วขององค์ยูไลมันง่ายขนาดนั้น?

เฟิงหลินเยาะเย้ยในขณะที่เขาใช้พลังของโลกอีกครั้ง เขาเหวี่ยงฉี่และก่อตัวเป็นกรงขนาดใหญ่ขังชายร่างสูงไว้

แรงกดดันที่มองไม่เห็นกักขังเขาราวกับภูเขาที่มองไม่เห็น ทำให้มนุษย์ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ราวกับว่าเขาเป็นแมลงที่ตายแล้ว

ดินแดนเสมือนจริงเป็นหนึ่งในอุปกรณ์ที่ทันสมัยที่สุดในจักรวาลเสมือน เมื่อใช้พลังงานของโลกแล้วความแข็งแกร่งก็มหาศาล

แม้แต่คนที่อยู่ในระดับสูง ไม่ว่าจะเตรียมตัวยังไงก็ไม่สามารถต้านทานพลังอันยิ่งใหญ่ได้

ชายผู้นั้นเป็นเหมือนตั๊กแตนที่ตกลงพื้น เขาไม่สามารถกระโดดได้อีกแม้ว่าจะต้องการ

"แกยึดดาวไจแอนท์!" ท่าทีของชายผิวขาวไม่พอใจอย่างยิ่ง

ดาวไจแอนท์นี้เป็นสมบัติอันล้ำค่าของสังคมชาวอารยันเลือดบริสุทธิ์ การที่มีคนอื่นมาครอบครองทำให้เขาโมโหจนถึงจุดเดือด

เขาโกรธมาก เกราะบนร่างกายเขาปล่อยแสงเปล่งประกายราวกับว่ามันได้รับชีวิตใหม่จากดวงอาทิตย์

ชายร่างสูงผิวขาวแสดงความแข็งแกร่งและยืนหยัดต่อสู้กับแรงกดดัน

"กดมันลง!" เฟิงหลินไม่แน่ใจว่าอุปกรณ์ระดับสูงชนิดนี้ที่เขาใช้อยู่คืออะไร แต่เขาก็ไม่สนใจเช่นกันขณะเพิ่มแรงกดดัน

บูม!

หากแรงกดดันที่มองไม่เห็นจากก่อนหน้านั้นถูกอธิบายว่าเป็นเนินเขาเล็กๆ แรงกดดันตอนนี้ก็เปรียบได้กับภูเขาลูกใหญ่

ชายผิวขาวตัวสูงถูกบดขยี้ภายใต้แรงกดดัน อุปกรณ์ที่เขาใช้กลายเป็นเศษผง

แม้ว่าจะมีอุปกรณ์แค่ไหน มันก็ไร้ประโยชน์ต่อพลังของโลก

เมื่อเผชิญกับแรงกดดันดังกล่าว แม้แต่ผู้เล่นระดับสูงในจักรวาลเสมือนก็เหมือนกับกบที่ถูกบดเป็นเนื้อ

ต่อต้านพลังอันยิ่งใหญ่ของโลก เขาพยายามซ้ำๆจนกระทั่งในที่สุดก็ยอมแพ้

ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าเฟิงหลินเป็นเจ้าของโลกนี้และสามารถบดขยี้ได้ทุกคน

แม้ว่าเฟิงหลินจะเป็นเพียงมือใหม่ แต่ชายคนนั้นก็ยังไม่ใช่คู่ต่อกร

"บอกความลับของชาวอารยันเลือดบริสุทธิ์มาให้ฉัน!" เฟิงหลินจ้องคู่ต่อสู้และเริ่มสอบสวน

"แกคิดว่าฉันจะบอกแกจริงๆ?" ชายคนนั้นหัวเราะ แม้ว่าเขาจะพ่ายแพ้ แต่สีหน้าเขากลับดูไม่มีความกลัวเลย

เฟิงหลินเข้าใจว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

ทั้งหมดนี้เป็นเพียงจักรวาลเสมือนจริง ร่างจริงจะไม่ตาย เพียงรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อยเท่านั้น ร่างจำลองอวตารจะฟื้นคืนชีพที่จุดเกิดใหม่ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

อย่างไรก็ตาม ถ้าชายคนนี้คิดว่ามันไม่อันตราย เขาก็คิดผิดมาก

เฟิงหลินมีวิธีอื่นในการจัดการเขา

เขาชอบเลียนแบบองค์ยูไลใช่ไหม?

รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏบนใบหน้าของเฟิงหลิน ทำให้ชายผิวขาวรู้สึกไม่ดี

ทันทีที่เฟิงหลินยื่นมือออกไป มันก็พลันมีภูเขาลูกใหญ่โผล่มาจากโลกเสมือน ภูเขาลูกนี้ตกลงมาอย่างรุนแรง กดเขาลงกับพื้น

ความตายไม่ได้เป็นภัยคุกคามในโลกเสมือนจริง ยิ่งสูญเสียมากก็ยิ่งได้ประสบการณ์มาก

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เฟิงหลินต้องการทำคือจับเขาไว้โดยใช้พลังของโลกทำให้เขาหนีไม่พ้น

แม้ว่าเขาจะออฟไลน์ แต่เมื่อเขาออนไลน์อีกครั้ง เขาก็จะติดอยู่ที่นี่

ในระยะยาว ชายผิวขาวจะถูกขังอยู่ที่นี่โดยไม่สามารถหลบหนีได้ ผลก็คืออวตารของเขาจะถูกปิดการใช้งาน

บัญชีระดับสูงเช่นนี้ต้องใช้ความพยายามอย่างมากกว่าจะมาถึงจุดๆนี้ เขาคงไม่อยากยอมแพ้

เฟิงหลินพนันว่าชายคนนี้จะไม่ยอมทิ้งบัญชีเขา

ดูเหมือนเขาจะสังเกตเห็นความตั้งใจของเฟิงหลิน ชายผิวขาวตื่นตระหนกในขณะที่เขาพยายามใช้ความสามารถที่หลากหลาย

ลม ไฟ สายฟ้า  ... พลังทุกประเภทถูกนำมาใช้บนภูเขายักษ์  นอกเหนือจากการที่หินบางก้อนหล่นถูกแซะจากภูเขา นอกนั้นมันก็ไร้ประโยชน์

หากเป็นที่อื่นในจักรวาลเสมือน เฟิงหลินคงจะถูกสังหารทันที

แต่ทว่า ในโลกเสมือนจริงของเขา เฟิงหลินคือพระเจ้า

ในเมื่อเขาเป็นพระเจ้า มนุษย์จะสู้กับเขาได้ยังไง?

ชายผิวขาวใช้ทุกอย่างในคลังแสงของเขา แต่ก็ไม่เกิดผล เขายอมรับชะตากรรม หยุดดิ้นรนและจ้องมองเฟิงหลิน

"ฉันจะจำแกไว้!”

“แกคอยดูเถอะ! สังคมชาวอารยันเลือดบริสุทธิ์ของเราจะไม่มีวันให้อภัยแก!” เขากัดฟัน

ทันทีหลังจากนั้น เงาร่างก็หายไป เปลี่ยนเป็นกระแสข้อมูลต่อหน้าเฟิงหลิน สิ่งที่เหลืออยู่ก็คือกองอุปกรณ์สีทอง

คนๆนั้นฆ่าตัวตายจริงๆ !

เฟิงหลินตกใจ

เพื่อป้องกันผู้เล่นจากการทำลายโลกเสมือนจริงโดยไม่เจตนาและฆ่าตัวตายเพื่อออกไป มีกฎกำหนดไว้เพื่อจัดการกับพฤติกรรมนี้

เมื่อผู้เล่นฆ่าตัวตาย อุปกรณ์ของเขาก็จะระเบิด

คนๆนี้ยอมทิ้งอุปกรณ์เขา ช่างแน่วแน่มาก

สังคมชาวอารยันเลือดบริสุทธิ์?

ความรู้สึกรีบเร่งปรากฎในหัวใจของเฟิงหลิน เมื่อทราบว่ามีศัตรูที่ทรงพลังเช่นนี้ในอวกาศ เขาก็ไม่สบายใจ

เพื่อป้องกันไม่ให้สมาชิกของชาวอารยันเลือดบริสุทธิ์กลับมา เฟิงหลินปรับปรุงกฎของโลกใหม่ เขาสวมหน้ากากที่ตั้งของโลกให้ผู้คนไม่สามารถค้นหาได้

เขาย่อโลกกว้างให้เป็นจุดเดียว มันหายไปอย่างสมบูรณ์และเข้าสู่พื้นที่มิติอื่น

เฟิงหลินประกบมือและออร่าสีม่วงก็ปรากฎระหว่างฝ่ามือของเขา

นี่เป็นของพิเศษที่เขาควบแน่นจากกฎของโลกเสมือนจริงของเขาปราณหมอกม่วง!

นี่เป็นใบอนุญาตให้เข้าสู่โลกในตำนาน เฉพาะผู้ที่ได้รับการตรวจสอบจากเฟิงหลินเท่านั้นที่จะได้รับปราณหมอกม่วง ใช้มันเป็นกุญแจ เข้าสู่โลกของเฟิงหลิน

เฟิงหลินคิดอยู่เล็กน้อย โดยใช้กฎนี้เขาสร้างปราณหมอกเขียว แดง และขาว

แต่ละอันคือการอนุญาติเข้า ซึ่งแตกต่างกัน

ปราณหมอกขาวคือเกรดต่ำสุดและเป็นตั๋วครั้งเดียว

เช่นเดียวกันปราณแดงซึ่งอยู่ได้หนึ่งเดือนและปราณเขียวอยู่ได้หนึ่งปี

หากผู้เล่นได้รับการอนุมัติอย่างสมบูรณ์จากเฟิงหลิน จากนั้นพวกเขาจะได้รับปราณม่วงซึ่งเป็นใบอนุญาตตลอดชีพ ผู้เล่นจะกลายเป็นสมาชิกที่แท้จริงของสมาคมยีนในตำนานและสามารถพูดคุยความรู้เกี่ยวกับยีนในตำนานกับเฟิงหลินได้

แน่นอนไม่ว่าจะเป็นประเภทใดของปราณ ปรมาจารย์เฟิงหลินก็มีสิทธ์เด็ดขาดและสามารถปิดการใช้งานใบอนุญาตได้ตลอดเวลา

หลังจากเสร็จสิ้นทุกอย่าง เฟิงหลินก็พยักหน้าเมื่อคิดว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี

ถ้าหากชาวอารยันเลือดบริสุทธิ์ค้นพบเซิร์ฟเวอร์ที่ตั้งอยู่ในจักรวาลเสมือนจริง พวกเขาจะไม่สามารถเปิดเผยความลับได้

หลังจากอยู่ในจักรวาลเสมือนมาสักระยะหนึ่ง ในที่สุดมันก็ถึงเวลาแล้วที่จะกลับสู่ชีวิตจริง

เฟิงหลินยิ้ม ร่างของเขาสลายไปในกระแสข้อมูล

หากความมั่งคั่งไม่ได้ถูกนำกลับบ้าน มันก็เหมือนกับการเดินในที่มืดขณะสวมผ้าไหม ไม่มีใครสามารถมองเห็นมันได้