ตอนที่แล้วบทที่ 76 ขอบคุณผู้สนับสนุน!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 78 การปฏิเสธครั้งที่สาม!

บทที่ 77 ฉลองให้กับการเลื่อนตำแหน่ง!


บทที่ 77 ฉลองให้กับการเลื่อนตำแหน่ง!

ผู้แปล loop

ในตอนเย็น ณ ถนนเหอผิงเหนือ

มันเป็นช่วงต้นเดือนพฤศจิกายนและอากาศก็ค่อนข้างเย็นในตอนเช้าและตอนเย็น มีลมหนาวพัดมาดงซูบินใส่แค่เสื้อทำงานเท่านั้นและมันไม่ได้หนามาก แต่เขาไม่ได้เย็นขนาดนั้น ร่างกายทั้งหมดของเขานั้นร้อนเนื่องจากความตื่นเต้นของเขาในวันนี้

เมื่อดงซูบินกำลังจะเดินขึ้นบันไดเขาเห็นหัวหน้าซูที่เป็นเพื่อนบ้านของเขา และลูกชายของเขาเสี่ยวตง

เสี่ยวตงกำลังถือหนังสือติวสอบอยู่ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปเมื่อเขาเห็นดงซูบิน แต่เขายังคงจ้องมองไปที่ดงซูบิน

หัวหน้าส่วนซู ​​มองไปดงซูบินสักครู่แล้วบอกลูกชายของเขาว่า:“ไปกันเถอะ”

“ครับ” เสี่ยวตงละสายตาจากดงซูบินและเดินขึ้นบันไดพร้อมหัวหน้าส่วนซู

เป็นเวลานานแล้วที่ดงซูบินไม่ได้ได้พบกับเสี่ยวตง ครั้งสุดท้ายที่พวกเขาพบกันคือการสอบเข้าของข้าราชการพลเรือน เสี่ยวตงคงจะเตรียมตัวสำหรับการสอบครั้งต่อไป ซึ่งเป็นช่วงไตรมาสแรกของปี ดงซูบินจดจำเหตุการณ์ในอดีตที่ทำกับเขาได้ สองเดือนที่ผ่านมาเขาคัดลอกคำตอบของเสี่ยวตงและแทบไม่ต้องสอบเลย และอีกสองเดือนต่อมาเสี่ยวตงก็ยังคงเตรียมสอบแต่เขากับได้เป็นสมาชิกพรรคและรองหัวหน้า!

ชั้น 3 ดงซูบินกดออดหน้าห้อง 302 ของฉูหยวน

ดิ๊ง-ด๊อง, ดิ๊ง-ด๊อง ไม่มีใครเปิดประตู

ดงซูบินอยู่ในอาการงงงวย ตอนนีเเวลาประมาณ 16.00 น. ‘ฉูหยวนส่งเอสเอ็มเอสมาถึงเขาบอกเขาว่าเธอจะเตรียมอาหารเย็น ทำไมเธอถึงยังไม่อยู่ที่ห้องกัน’ ดงซูบินหยิบกุญแจสำรองที่ฉูหยวนมอบให้เขาแล้วเปิดประตู เขาต้องการช่วยล้างผักและสับเนื้อก่อน แต่เมื่อเขาเข้ามาในอพาร์ทเม้นท์เขาจะได้กลิ่นของแชมพู มันเป็นกลิ่นที่คุ้นเคยของแชมพูเฮดแอนด์โชว์เดอร์

“ซูบินหรอ?” ฉูหยวนเดินออกจากห้องน้ำมาด้วยผ้าขนหนูสีขาวเท่านั้น ผิวผ่องใสของเธอปรากฏออกมาอย่างเห็นได้ชีด ร่องหน้าอกของเธอปรากฏขึ้น ขายาวของเธอ……เธอดูเซ็กซี่……

ดงซูบินก้มตัวลงทันที “เอ่อ……ฉันไม่รู้ว่าเธออยู่ในห้อง ฉัน……กดกริ่งและไม่มีใครเปิดประตูนะ”

“ตอนนั้นฉันกำลังเป่าผมอยู่นะ เลยไม่ได้ยินเสียงกริ่งประตู” ฉูหยวนก้มหัวลงแล้วมองตัวเอง เธอเองก็หน้าแดงด้วยความเขินอายขึ้นมา

“เอ่อ……ฉัน……ฉันกลับก่อน”

“จะรีบกลับไปไหน เข้ามาและปิดประตูด้วย”

“โอ้……ได้… ..” ดงซูบินปิดประตูอย่างรวดเร็ว เขากลัวคนอื่นจะเห็นฉูหยวนที่ห่ออยู่ในผ้าเช็ดตัว

ในห้องนั่งเล่น ฉูหยวนเช็ดผมที่เปียกของเธอแล้วเทชาหนึ่งแก้วให้กับดงซูบิน “ดื่มชาก่อน ฉันต้องเปลี่ยนไปชุดก่อน” เธอดูเป็นคนอ่อนโยนและลมหายใจของเธอมีกลิ่นของแอลกอฮอล์

หลังจากฉูหยวนปิดประตูดงซูบินก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น “เธอไปดื่มมาหรอ?”

ฉูหยวนตอบกลับมาจากห้องนอน:“ใช่! ฉันดื่มกับลูกค้าตอนอาหารกลางวัน ตอนนี้ฉันยังรู้สึกมึนๆอยู่เลย”

“ถ้าเธอดื่มไม่ได้เธอก็อย่าดื่มสิ เธออาจเมาได้นะ”ดงซูบินนั้นเป็นห่วงฉูหยวนมาก

"ฮ่าฮ่าฉันรู้. ตอนฉันพบลูกค้าปกติฉันจะนำเซียวเต่าจากทีมของฉันไปด้วย ฉันไม่ค่อยดื่มหรอกเมื่อฉันพบลูกค้า แต่วันนี้ฉันไม่มีทางเลือก“ประตูห้องนอนเปิดออกฉูหยวนเดินออกมา เธอสวมชุดสลิปไหมสีครีมและปรับอุณหภูมิของเครื่องปรับอากาศ เธอหันไปหาดงซูบินและยิ้ม” บอกฉันว่านายอยากทานอะไรในเย็นวันนี้?”

“โอ้ฉันมีบางอย่างที่จะต้องบอกเธอ?” ดงซูบินพูดขึ้นมา เขาดูตื่นเต้นที่จะบอกข่าวดีนี้กับเธอ

“เรื่องอะไร?” ฉูหยวนหัวเราะและกลอกตา “ดูสินายมีความสุขแค่ไหน? นายกำลังยิ้มเหมือนคนโง่อีกแล้ว”

“อิอิอิอิ ... มัน……” ดงซูบินล้างคอของเขาและหยุดไปชั่วขณะหนึ่ง “สาขาของฉันมีการประชุมคณะกรรมการพรรคเมื่อเช้านี้ หลังจากการสนทนากันระยะหนึ่ง พวกเขาตัดสินใจที่จะเลื่อนตำแหน่งให้ฉันเป็นรองหัวหน้าสำนักกิจการทั่วไป แต่เนื่องจากระยะเวลาการทำงานและประสบการณ์ของฉัน มันจึงทำให้อันดับของฉันยังคงเดิม แต่เงินเดือนและสิทธิประโยชน์ของฉันเพิ่มขึ้น นั่นคือทั้งหมดที่จะบอก” สำนักงานสาขาภายใต้เขตเมืองควบคุมโดยตรงเป็นหน่วยงานระดับสำนักงานกิจการทั่วไปเป็นสำนักระดับและสำนักงานกิจการสังกัดแผนกธุรการเป็นสำนักรอง ยกเว้นว่าเป็นเจ้าหน้าที่อาวุโสเช่นโจวฉางจูที่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นรองหัวหน้ารองหัวหน้า คนอื่นๆจะได้รับเงินเดือนและผลประโยชน์ของระดับรองหัวหน้าเท่านั้น แต่ไม่ด้ไอยู่ในตำแหน่งนั้นจริงๆ

ฉูหยวนนั่งลงข้างๆดงซูบินบนโซฟาและขยับเข้ามาใกล้เขา เธอเคาะหัวของเขาอย่างสนุกสนาน 3 ครั้ง:“หยุดโม้ได้แล้ว!”

ดงซูบินตอบกลับอย่างใจจดใจจ่อ "มันเป็นความจริง. คำสั่งจะออกมาวันนี้!”

ฉูหยวนยกแขนขึ้นแกล้งทำเป็นตกใจ:“นายคิดว่าฉันเมาจริงๆเหรอ? ฉันจะจัดการนายถ้านายยังพยายามหลอกฉัน”

“อ๊ะ……ฉูหยวนมันเป็นเรื่องจริง ฉันไม่ได้โกหก. เกือบทุกคนในสาขาของฉันรู้เรื่องนี้”

“นายอายุเพียง 23 ปีและนายเพิ่งเข้าไปทำงานในสำนักไม่ถึง 2 เดือน” ฉูหยวนก็ยังไม่เชื่อเขา

กริ๊งๆ, กริ๊ง, กริ๊ง … .. ไอโฟนสี่ ของดงซูบินดังขึ้น เขากดรับ. เสียงของปลายสายดังออกมาและฉูหยวนก็ได้ยินเสียงนั้นด้วย "สวัสดี? หัวหน้าซูบินใช้ไหมครับ! ผมชื่อหลิวเก่าจากฝ่ายการเมือง ผมโทรมาแสดงความยินดีกับการเลื่อนตำแหน่งของคุณ ฮ่า ๆ ๆ ๆ เมื่อวานนี้ผมยังบอกภรรยาเกี่ยวกับคุณอยู่เลย ผมบอกเธอว่าคุณมีความสามารถมากและคุณจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งในไม่ช้า ผมพูดถูกจริงๆด้วย. ผมอยากจะเชิญคุณมาทานอาหารเย็นด้วยกันสักพัก ผมจะบอกให้ภรรยาทำอาหารอร่อยๆให้คุณ”

“ขอบคุณหัวหน้าหลิว ……ผมจะไปเยี่ยมคุณในภายหลังนะครับ”

หลังจากวางสายดงซูบินก็ยิ้มและโบกมือไปที่ฉูหยวน“เธอได้ยินสิ่งที่เขาพูดแล้วใช่ไหม?”

ฉูหยวนถึงกลับตกตะลึง “ซูบิน! นายเป็นหัวหน้าสำนักงานของนายจริงๆแล้วเหรอ?”

“มันแค่รองหัวหน้านะ”

“รองหัวหน้าก็เป็นหัวหน้านั้นแหละ!” ฉูหยวนเอื้อมมือไปและบีบแก้มของดงซูบินโดยสั่นไปทางซ้ายและขวา “ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่นายมีความสามารถขนาดนี้? นายอายุเท่าไหร่กัน? และนายได้รับเงินเดือนและผลประโยชน์ของรองหัวหน้าหรือป่าว? บอกฉันมา! ทำไมนายมีความสามารถขนาดนี้ได้ยังไง!”

ดงซูบินรู้สึกประทับใจเล็กน้อยจากคำชื่นชมของฉูหยวน “อิอิ! มันมาจากโชคทั้งหมดเลย”

ดูเหมือนว่าฉูหยวนจะตื่นเต้นมากกว่าดงซูบินเสียอีก “อย่างงั้นเราจะต้องฉลองการเลื่อนตำแหน่งของนายแล้ว เอ๊ะ! นายควรบอกฉันก่อนหน้านี้ ถ้าฉันรู้เกี่ยวกับการเลื่อนตำแหน่งของนายก่อนหน้านี้ ฉันจะซื้อกับข้าวมาเพิ่มนะเนี่ย อย่างงั้นทำไมเราไม่ออกไปกินข้าวนอกบ้านวันนี้ล่ะ”

“ไม่จำเป็นต้องลำบากหรอก ทำอาหารง่ายๆแค่สองจานก็พอ”

“ตกลง” ฉูหยวนลุกขึ้นและสวมเสื้อกันเปื้อนของเธอ“ฉันจะทำอาหารเย็นที่ยอดเยี่ยมที่สุดสำหรับนายในวันนี้เลย”

ดงซูบินม้วนแขนเสื้อขึ้นแล้วตามฉูหยวนเข้าไป:“เดียวฉันช่วย”

ฉูหยวนหันกลับมาและแหย่ที่หัวของเงซูบินทำให้ดงซูบินถอยหลังกลับไป “หัวหน้าตัวน้อยของฉัน นายไม่ต้องทำอะไรเลยในวันนี้ แค่นั่งตรงนั้นและรออาหารเย็นก็พอแล้ว”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด