บทที่ 22 แพทย์แผนจีนอันแสนมหัศจรรย์
บทที่ 22 แพทย์แผนจีนอันแสนมหัศจรรย์
ในขณะเดียวกัน ก็ได้มีรถออดี้สีดำขับเข้ามาในมหาลัย ในฐานะอาจารย์ใหญ่ ถงเมิ่งฉู่ มองไปที่หมอหนุ่มก่อนที่จะเขาจะยื่นมือออกไป
“ยินดีต้อนรับสำหรับการสังเกตการณ์ รองอาจารย์ใหญ่หวัง”
หวังกุ้ยเฟิงสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงขายาวสีดำและรองเท้าหนังสีดำ เขาจับมือทักทายถงเมิ่งฉู่“สุภาพเกินไปแล้วอาจารย์ใหญ่ถง , คุณอาวุโสกว่าผม ไม่ต้องเป็นทางการขนาดนั้นก็ได้ ผมแค่ผ่านทางมาเท่านั้นเอง ก็เลยแวะเข้ามา”
หวังกุ้ยเฟิงเป็นถึงอัจฉริยะในวงการแพทย์แผนจีน เขาขึ้นเป็นรองอาจารย์ใหญ่ของมหาลัยเจียงหนานและได้รับตำแหน่งในโรงพยาบาลเจียงหนานตั้งแต่อายุยังไม่ถึง 30 ปีด้วยซ้ำ นอกจากนี้เขายังเป็นทายาทของสมาคมการแพทย์แผนจีนอีกด้วย
ดังนั้น จึงเป็นเกียรติอย่างยิ่งสำหรับถงเมิ่งฉู่ที่คนอย่างเขาเข้ามาเยี่ยมเยียนมหาวิทยาลัย เพียงแค่หวังกุ้ยเฟิงพยักหน้าเท่านั้น ทรัพยากรต่างๆที่มีให้กับมหาวิทยาลัยของถังเมิ่งฉู่ก็เพิ่มขึ้นอย่างง่ายดาย ซึ่งมันมากซะจนทำให้เขานั้นมีอำนาจมากขึ้นในวงการแพทย์ได้เลยทีเดียว
อย่างไรก็ตาม เขารู้ว่าหวังกุ้ยเฟิงเข้ามาที่นี่โดยไม่ได้ตั้งใจ เพราะเขาเพิ่งแจ้งมาเมื่อ 20 นาทีก่อนเข้ามาถึงเท่านั้นเอง
ถงเมิ่งฉู่ยิ้มให้หวังกุ้ยเฟิง “ถ้าเป็นไปได้ อยากให้คุณพักที่นี่ซักวันสองวันเพื่อชี้แนะพวกเราด้วย”
หวังกุ้ยเฟิงยิ้มก่อนจะขยับกรอบแว่นตาทองของเขาและเดินเข้ามา “ถ้างั้นผมขอดูชั้นเรียนของคุณหน่อย”
หวังกุ้ยเฟิงไม่ได้ตั้งใจที่จะมาที่หางโจวแต่แรกอยู่แล้ว เขามาเพื่อรักษานักธุรกิจรายใหญ่ ซึ่งเป็นผู้สนับสนุนหลักของมหาวิทยาลัยเจียงนานคนรักของหลี่ ยี่เต๋อ
หลี่ยี่เต๋อดูจะเป็นห่วงเรื่องนี้มาก ตั้งแต่ที่เขาให้คนรักมาพักอาศัยที่ย่านหมู่บ้านจัดสรรสุดหรูในหางโจว เขามักจะหาเวลาเดือนละครั้งเพื่อมาเยี่ยมเธออยู่เสมอ แต่เดือนที่แล้ว คนรักของเขากลับล้มป่วยกะทันหัน
เธอดูโทรมขั้นมาก อีกทั้งน้ำหนักยังลดไปถึง 20 กิโลกรัม อย่างไรก็ตาม หวังกุ้ยเฟิงได้เตรียมวิธีการรักษาเอาไว้หลังจากที่ได้พบกันครั้งแรกไปแล้ว แต่เหตุผลที่เขามาวิทยาเขตหางโจวก็เพื่อที่จะสังเกตคุณภาพของการเรียนการสอนในมหาลัย
หลังจากที่เขาเดินไปรอบๆห้อง เขาก็รู้สึกผิดหวังในคุณภาพของเหล่าอาจารย์ ซึ่งการสอนส่วนใหญ่ก็ลอกมาจากตำราเรียนทั้งสิ้น ในขณะที่อาจารย์กำลังสอน แต่พวกนักเรียนหลายคนก็ไม่ได้ใส่ใจกับการเรียนมากนัก บางคนเล่นมือถือ บางคนก็คุยกัน บางคนถึงขนาดตั้งวงเล่นโป๊กเกอร์ก็มี
หวังกุ้ยเฟิงขมวดคิ้ว ก่อนจะส่ายหัวด้วยความผิดหวัง “อาจารย์ใหญ่ถง ผมรู้สึกผิดหวังมากในสถานการณ์ตอนนี้ของวิทยาเขตหางโจว ถ้าขืนยังเป็นแบบนี้ต่อไป ผมเกรงว่าจุดเด่นของสาขาแพทย์แผนจีนของมหาลัยเจียงหัวจะสูญเสียไปด้วย”
ถังเมิ่งฉู่ก็ไม่รู้จะทำยังไงกับสถานการณ์แบบนี้ หวังกุ้ยเฟิงมาอย่างกะทันหันเกินไป เขาเตรียมการไม่ทัน ทันใดนั้น เขานึกอะไรบางอย่างได้ก่อนที่จะยิ้ม “ตอนนี้อาจารย์กิตติมศักดิ์ของเรา ถังหนานเชงกำลังสอนอยู่พอดี เราลองไปดูกันซักหน่อยไหม ?”
ดวงตาของหวังกุ้ยเฟิงดูเป็นประกายขึ้นมา ถังหนานเชงเป็นเหมือนกับตัวแทนของชุมชนการแพทย์จีนหางโจว ถึงเขาจะอายุมากแล้วก็ยังมีชื่อเสียงโด่งดัง แม้ว่าพวกเขาเคยเข้าประชุมด้วยกันสองสามครั้ง แต่ก็แทบจะไม่ได้คุยกันเลย
หวังกุ้ยเฟิงพยักหน้า “หวังว่าศาสตราจารย์ถังจะไม่ทำให้ผมผิดหวังนะ !”
พวกเขาได้มาถึงชั้นสาม หวังกุ้ยเฟิงได้ส่งสัญญาณให้ถงเมิ่งูฉู่ไม่ต้องบอกพวกนักเรียนว่าเขามาพลางเข้าไปนั่งอยู่มุมหลังห้อง
สายตาของหวังกุ้ยเฟิงมองไปยังหน้าชั้นเรียน และเขาก็ต้องผิดหวังอีกครั้ง “ไหนคุณบอกว่าถังหนานเชงเป็นคนสอนคาบนี้ไม่ใช่หรือไง ?”
ถงเมิ่งฉู่มองไปยังชั้นเรียนอย่างลุกลี้ลุกลน ซึ่งเขามอองเห็นถังหนานเชงนั่งอยู่โดยที่มีเด็กหนุ่มคนนึงกำลังอธิบายเกี่ยวกับการแพทย์แผนจีนด้วยน้ำเสียงดังฟังชัดอยู่หน้าชั้นเรียน
ถงเมิ่งูฉู่รู้สึกหน้าชา ในตอนแรกเขาตั้งใจจะโชว์ให้หวังกุ้ยเฟิงดูว่าถังหนานเชงเป็นคนดำเนินการสอนเพื่อกอบกู้ภาพลักษณ์ของเขาคืนมา เขาไม่คิดว่าถังหนานเชงจะไม่ได้ดำเนินการสอนในคาบนี้ !
“กรุณารอซักครู่ , เดี๋ยวผมขอเข้าไปคุยกับศาสตราจารย์ถังหน่อย” ถงเมิ่งฉู่จำเป็นต้องทำอะไรซักอย่างเพื่อกอบกู้สถานการณ์เอาไว้ให้ได้
หวังกุ้ยเฟิงส่ายมือ “ไม่ต้องรีบหรอก , มาดูกันดีกว่าว่าลูกศิษย์ของเขาสอนยังไง”
ในสายตาของหวังกุ้ยเฟิง เด็กหนุ่มคนนั้นคงจะเป็นลูกศิษย์ของถังหนานเชง บางทีคาบเรียนนี้อาจจะเป็นโอกาสดีที่เขาจะได้ฝึกฝนลูกศิษย์ของเขา
ซูเถาเห็นคนที่เข้ามาใหม่สองสามคน ตัดสินจากการแต่งตัวแล้วไม่ใช่นักเรียนแน่นอน แต่เขาก็ไม่สนใจและดำเนินการสอนต่อไปตามที่เขาได้เตรียมเอาไว้
“การศึกษาการวินิจฉัยตามหลักแพทย์แผนจีนนั้นเป็นหลักสูตรที่เน้นการใช้งานจริง ไร้ประโยชน์หากคิดจะยึดตามตำราเรียน พวกคุณจำเป็นต้องฝึกฝนมันด้วยตนเอง !” ซูเถาพูดพลางเคาะชอลค์ลงบนกระดานดำไปด้วย
“อย่างไรก็ตาม ในนี้คงมีคนที่ไม่เห็นด้วยกับคำพูดของชั้นแน่นอน พวกนายยังเป็นแค่นักเรียน พวกนายจะฝึกได้ไงถ้าไม่มีผู้ป่วยมาให้ศึกษา ?” ซูเถาลากเส้นบนกระดานดำ
“สมัยนี้คนเราล้มป่วยได้ง่ายมากกว่าเมื่อก่อนเสียอีก เมื่อ 5 ปีก่อน เพียงแค่ข้อมูลการศึกษาเท่านั้น ก็บ่งชี้แล้วว่า 9 ใน 10 มีโอกาสที่จะล้มป่วยได้” ซูเถาเริ่มวาดจุดและลากเส้นแถวๆเส้นที่เขาได้วาดไว้ก่อนหน้านี้ เขาค่อยๆวาดขึ้นเป็นรูปร่างกายคนก่อนที่พวกนักเรียนจะแลดูตกใจกับความสามารถของซูเถา
“พวกคุณสามารถเริ่มได้จากตัวคุณเอง โอกาสสำหรับฝึกฝนล้วนอยู่รอบๆตัวทั้งสิ้น” ซูเถายังคงวาดต่อไปในขณะที่เขาเริ่มวาดจุดฝังเข็ม
“เชี่ย !” นักเรียนที่รูปร่างผอมสูงสะดุ้งตกใจขึ้นมาในขณะที่เขากำลังหยอกล้อกับแฟนสาวอยู่
เพียงแค่ 5 นาที ซูเถาได้วาดแผนผังจุดฝังเข็มลงบนกระดานดำ แต่ก็ยังมีนักเรียนที่คิดว่าซูเถาแค่วาดรูปโชว์พาวไปงั้น ก่อนที่จะมีนักเรียนพูดขึ้นมา “ให้เวลาชั้นเดือนนึงก็ทำได้ กะอีแค่วาดรูปคนแค่นี้เอง”
ถงเมิ่งฉู่มมองไปยังหยางกุ้ยเฟิง และได้เห็นสายตาของเขาที่ค่อนข้างจะซับซ้อนทีเดียว “มีปัญหาอะไรหรือเปล่า ?”
หวังกุ้ยเฟิงตอบเบาๆ “นี่มันไม่มีในหนังสือเรียน ที่เขาวาดคือจุดฝังเข็มของหมอเทวดาในสมัยราชวงค์ซ่ง จุดฝังเข็มของหวังเว่ยอี้ !”
อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนถงเมิ่งฉู่จะไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ เขาจึงถามหยางกกุ้ยเฟิงด้วยความงุนงง “แล้วมันต่างกับอันปกติตรงไหนเหรอ ?”
หวังกุ้ยเฟิงตอบ “แผนผังจุดฝังเข็มของหวังเว่ยอี้นั้นมีความแม่นยำสูงกว่ามาก ซึ่งแผนผังอันนี้มันได้หายสาบสูญไปนานมากแล้ว ปัจจุบันมีแค่ของปลอมเท่านั้นเอง แต่ถึงแม้มันจะเป็นของจริงก็ไม่มีค่าอะไรหรอก”
แผนผังที่อยู่ในตำราเรียนนั้นเป็นเพียงแบบคร่าวๆเท่านั้น แต่ที่ซูเถาวาดขึ้นมานั้นแม่นยำมากราวกับของจริงเลย
หวังกุ้ยเฟิงได้เรียนรู้เกี่ยวกับการฝังเข็มมาอย่างยาวนาน ดังนั้นเขาจึงเข้าใจความลึกซึ้งเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นอย่างดี
ถึงแม้หวังกุ้ยเฟิงจะสามารถวาดแผนผังจุดฝังเข็มได้ แต่เขาก็ไม่สามารถวาดได้แม่นยำขนาดนี้ มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะวาดให้แม่นยำได้ขนาดนั้นโดยใช้ระยะเพียงสั้นๆ
ถังหนานเชงก็สังเกตเห็นเช่นกัน พอเขาเห็นแผงผังที่วาดเสร็จสมบูรณ์แล้ว สายตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
ถังหนานเชงรู้ดีว่าซูเถานั้นมีทักษะทางการแพทย์ที่สูงมาก แต่เขาไม่คิดว่าจะน่าเกรงขามขนาดนี้ แค่ความสามารถนี้ เขาก็สามารถที่จะยืนอยู่ในวงการแพทย์ได้แล้วด้วยซ้ำ
อย่างไรก็ตาม ก็ยังมีนักเรียนที่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร นักเรียนที่ตัดผมสั้นยกมือขึ้น
“อาจารย์ซู ชั้นไม่เห็นด้วยกับคุณเท่าไหร่ ตั้งแต่ที่คุณบอกว่า 9 ใน 10 นั้นต่างก็ป่วยกันทั้งนั้น คุณบอกได้มั้ยว่าตอนนี้ชั้นป่วยหรือเปล่า ?”
ซูเถามองไปที่นักเรียนคนนั้นก่อนที่จะยิ้ม “มีรอยแตกบนนิ้วมือของคุณ และถ้าชั้นเดาไม่ผิด มันน่าจะเป็นแผลจากการเล่นเบสบอลเมื่อสามวันที่แล้ว ถ้าเธอไม่ได้ไปหาหมอเพื่อรักษา เธอจะหายดีโดยใช้เวลาประมาณสองสามเดือน”
นักเรียนผมสั้นคนนั้นตกใจก่อนที่จะกล่าวว่า “แม้เจ้า...นี่คุณรู้ถึงขนาดวันที่ชั้นได้แผลมาเลยงั้นเหรอ แล้วรักษาได้มั้ย ?”
ซูเถากวักมือเรียก “งั้นออกมาตรงนี้เลย”
ซูเถาจับมือนักเรียนคนนั้นลูบเบาๆ มีเสียงกระดูกดังกร๊อบที่บริเวณมือก่อนที่นักเรียนคนนั้นจะสะบัดมือ “มันหายแล้ว !”
พอมีตัวอย่างให้ดู ก็ได้มีคนยกมือขึ้นอีก เป็นนักเรียนชายตัวไม่สูงมากนักซึ่งมีสิวอยู่เต็มใบหน้า “ศาสตราจารย์ , คุณช่วยดูให้ผมมั่งได้มั้ย ?”
ซูเถายิ้มพลางหัวเราะ “ขนาดคนธรรมดายังรู้เลยนายป่วยเป็นอะไร”
นักเรียนคนนั้นเกาหัวก่อนจะพูดด้วยความอาย “เมื่อก่อนผมเป็นคนหน้าตาหล่อเหลาเลยล่ะ แต่พอสิวขึ้น แฟนผมก็ขอเลิก ผมหาวิธีรักษาสิวนี่มานานแรมปี แต่ไม่มีอันไหนได้ผลเลย ผมจึงได้เข้ามาเรียนที่แผนกแพทย์แผนจีนเพื่อหาวิธีรักษาสิวของผม”
ซูเถาได้เรียกนักเรียนคนนั้นมาข้างหน้าก่อนที่จะหยิบเข็มเงินอออกมา “ชั้นจะรักษานายเอง”
“รักษาสิวด้วยการฝังเข็มเนี่ยนะ ?”
“เป็นไปไม่ได้หรอก ถ้ารักษาหายชั้นยอมกินขี้โชว์เลย”
“ชั้นก็ไม่เชื่อเหมือนกัน”
สิวส่วนใหญ่เกิดจากการแออัดในรูขุมขนตามร่างกางซึ่งมันทำให้ร่างกายไม่สามารถระบายความร้อนออกไปได้ โดยเฉพาะในวัยรุ่นซึ่งเป็นวัยที่ฮอร์โมนเริ่มจะแสดงออกมา ดังนั้น วัยรุ่นหลายคนจึงประสบกับปัญหาสิวขึ้น
จุดฝังเข็มที่ใช้ในการรักษาในครั้งนี้คือจุดเหกู ชู่ฉี และเน่ยถิง และซูเถาก็ได้ฝังไปที่จุดเฉาเชงด้วย
หนึ่งนาทีต่อมานักเรียนคนนั้นเหงื่อออกจนรู้สึกว่าราวกับถูกหมอกปกคลุม ถึงแม้ว่าซูเถาจะไม่สามารถรักษานักเรียนคนนั้นได้ก็ตาม แต่พวกนักเรียนต่างก็ตกใจในสิ่งที่เกิดเพียงเพราะว่าเข็มเล่มเดียวเท่านั้นเอง
ถังหนานเชงลูบเคราของเขาพลางนึกในใจ ซูเถาบรรลุเป้าหมายของเขาแล้วในคาบเรียนนี้ ใช้การรักษาอันแสนมหัศจรรย์ของเขาเพื่อแสดงให้เห็นว่าการแพทย์แผนจีนนั้นวิเศษแค่ไหน
ห้านาทีต่อมา ซูเถาได้ดึงเข็มออกมาก่อนจะส่งผ้าเช็ดหน้าให้นักเรียนคนนั้น นักเรียนคนนั้นได้เอาผ้าเช็ดหน้าก่อนจะสังเกตว่าบนผ้านั้นมีรอยดำเปื้อนที่ผ้าเช็ดหน้า
อีกด้านหนึ่ง ได้มีนักเรียนที่อยู่ข้างล่างตะโกนออกมา “มันหายแล้ว ! สิวหายไปแล้ว !”
“นี่เป็นแค่การรักษาเบื้องต้นเท่านั้น ไม่ได้รักษาที่ต้นเหตุหรอก , เดี๋ยวชั้นจะเขียนใบสั่งยาให้นายซึ่งมันจะทำให้นายหายขาดได้ภายในหนึ่งเดือน” ซูเถายิ้มก่อนจะพูดต่อ “มีใครอยากสัมผัสประสบการณ์ความมหัศจรรย์ของแพทย์แผนจีนอีกมั้ย ?”
ที่ห้องเรียนนี้มีนักเรียนราวๆ 30 คน บางคนได้อัดคลิปการรักษาสิวของซูเถาลงโลกออนไลน์ ซึ่งมันแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของแพทย์แผนจีนว่ามันยอดเยี่ยมแค่ไหน มันราวกับเวทย์มนต์เลยล่ะ !
หวังกุ้ยเฟิงยืนขึ้นก่อนที่จะเดินออกไปพลางพูดกับถงเมิ่งฉู่ “ผู้ชายคนนี้มีทักษะยอดเยี่ยมมาก ถ้าเขาสนใจ เขาสามารถย้ายไปที่สำนักงานใหญ่ได้นะ”
ถงเมิ่งฉู่เห็นด้วยกับคำพูดของหวังกุ้ยเฟิง เพียงแต่ในใจเขาสงสัยว่าเด็กหนุ่มคนนั้นเป็นใคร เขาไม่เห็นหน้ามาก่อนเลย !
