ตอนที่ 131 ลาก่อนดาวอังคาร

“นี่ควรใช่!”อุโมงค์ลึกมาก ไม่รู้ว่าจะนำไปสู่ที่ไหน

หลังยืนยันว่าไม่ผิดพลาด เฟิงหลินก็ใช้เตาหลอมเป็นเรือขณะเข้าอุโมงค์ไป

ลาวาร้อนหมุนรอบตัวเขา พวกมันเหมือนคลื่นทะเลที่ผลักเตาหลอมไปข้างหน้า

“ดูนั่น มีบอลเหล็กกำลังหนีไป!”

“ไม่ดีแล้ว ความลับทั้งหมดของโบราณสถานนี้อยู่ในนั่น!”

“ดาวอังคารใหญ่มาก รีบจับพิกัดของบอลนั่นให้ฉัน!”

…

ทหารของกองทัพปฏิวัติเพิ่งมาถึงต่างกรีดร้องระงม ส่วนเฟิงหลินก็ได้หนีไปไกลแล้ว

เตาหลอมถูกใช้เป็นเรือ ลาวาเหมือนทะเล

อุโมงค์ใต้ดินคดเคี้ยว และซับซ้อนมาก

อย่างไรก็ตาม เตาหลอมก็ล่องไปอย่างราบรื่น กระแทกกับเสาหินที่ขวางบ้าง ความเร็วมันยิ่งสูงขึ้นขณะมุ่งไปทางผิวของดาวอังคารเฟิงหลินรู้สึกตื่นเต้นราวกับเขากำลังเล่นเซิร์ฟ...

ความเร็วของเตาหลอมสูงมาก มันไม่รู้ว่าเขาเดินทางมานานแค่ไหนแล้ว แต่เฟงิหลินกลับสัมผัสได้ว่าผิวดาวอังคารได้อยู่ใกล้เขามากแล้ว

ท้ายที่สุดก็มีแสงตรงหน้าเขา

เปลวไฟปะทุขึ้น สร้างเป็นเมฆทรงเห็ดสีดำ

เมื่อเตาหลอมยาบินสูงขึ้นในอากาศจากแรงของการปะทุ ลาวาและควันก็ม้วนอยู่ทั่ว หลังโมเมนตัมของการระเบิดสลาย มันก็ร่วงหล่นอย่างรวดเร็ว ความเร็วสูงมันสร้างแรงเสียดทานในชั้นบรรยกาศจนเกิดประกายไฟ มันเหมือนอุกกาบาตที่กำลังตกจากฟ้า

บูม!

ควันและฝุนกระจายไปทั่ว

ที่ตีนภูเขาไฟ หลุมยักษ์ถูกสร้างจากแรงปะทะ ทรายและดินยกตัวสูงขึ้น

มันผ่านไปนานจนมีคนปีนขึ้นออกมา

การตกจากความสูงสองหมื่นเมตรไม่ใช่เรื่องที่ใครจะทนได้ เขารู้สึกเวียนหัวและมันก็ใช้เวลานานในการฟื้นตัว

เขาหันหัวกลับไปเห็นภูเขาไฟที่คล้ายกับเสาสวรรค์ ภูเขาไฟนี้ยิ่งใหญ่มากและมีกลิ่นอายที่สามารถทำให้วิญญาณและหัวใจของคนสั่นไหว

นี่คือภูเขาไฟที่สูงที่สุดของดาวอังคาร ชื่อภูเขาโอลิมปัส มันสูงอย่างน้อยสองหมื่นเมตร มากกว่าภูเขาเอเวอร์เรสบนโลกสองเท่า

แต่ไม่ว่าจะเป็นใครก็คงไม่อาจจินตนาการได้ว่าจะมีอุโมงค์ลับที่นำไปสู่พื้นที่ใต้ดินในนั้น

อย่างไรก็ตาม ดาวอังคารก็ใหญ่แค่ประมาณ1ใน9ของโลก ด้วยเทคโนโลยีของยุคปัจจุบัน ทุกสิ่งจึงถูกสแกนอย่างรวดเร็ว

เขาต้องออกไปโดยเร็วที่สุด

หากไม่ เมื่อกองทัพปฏิวัติมาถึง มันคงยากที่เขาจะหลบหนีได้

“กลับมา”เฟิงหลินเหลือบมองเตาหลอมและยื่นมือออกไปรับมัน

พลังงานจิตไร้รูปร่างพุ่งเข้ารอยประทับจิต ทำให้เตาหลอมสั่นอย่างรุนแรงและหดขนาดมัน ทันใดนั้น เตาหลอมที่เดิมทีใหญ่เท่าภูเขาก็หดเท่ากระถางธูป จากนั้นก็หดเล็กอีกและแปลงเป็นแสงที่กลับสู่มือเฟิงหลิน เมื่อสัมผัสกับมือเขา มันก็เปลี่ยนเป็นรอยสักเตาหลอมที่ค่อยๆจางหายไป

แต่ทว่า แค่เพ่งจิต เฟิงหลินก็สามารถสัมผัสได้ว่าเตาหลอมอยู่ในมือเขา เตาหลอมผสานเข้ากับเขาแล้ว และเขาก็ประหลาดใจมาก

ตามคาด สมบัติจากตำนานสามารถผสานเข้ากับมนุษย์ได้จริงๆ แต่ทว่า สำหรับความสามารถของเตาหลอมนั้น เขายังไม่อาจรับรู้ได้หมด

“กระสวยอวกาศย่อส่วน ทำงาน!”เฟิงหลินแตะแหวนบนนิ้วเขาและสั่งด้วยเสียงต่ำ

แหวนเปล่งแสง ทันใดนั้น ลำแสงก็พุ่งออกมา พื้นที่บิดเบี้ยว แยกเหมือนหมอกขณะที่กระสวยอวกาศสีเงินปรากฏตรงหน้าเขา กระสวยอวกาศนี้ยาวประมาณพันเมตร มันมีรูปทรงเพรียวบางและเต็มไปด้วยเทคโนโลยี

“ยินดีต้อนรับค่ะ กัปตัน!กระสวยอวกาศปณิธานสวรรค์เตรียมพร้อมแล้ว เราสามารถออกตัวได้ทุกเมื่อค่ะ!”เสียงผู้หญิงดังขึ้น นี่คือปัญญาประดิษฐ์ของกระสวย

ปัญญาประดิษฐ์ของกระสวยอวกาศเป็นหนึ่งในปัญญาประดิษฐ์ที่ล้ำสมัยสุด มันมีระบบขับอัตโนมัติและสถานการณ์ซับซ้อนมากมายในจักรวาลก็สามารถแก้ไขได้ง่ายๆ

ถึงแม้เฟิงหลินจะเป็นคนเดียว เขาก็ยังสามารถใช้กระสวยนี้ได้ง่ายๆ

มันถึงเวลากลับโลกแล้ว!

เฟิงหลินรำพึงอยู่นาน ตั้งแต่เขามาดาวอังคาร เขาก็ประสบกับเรื่องราวมามาก นี่ทำให้เขารู้สึกว่าช่วงเวลาที่ใช้ยาวนานเสียยิ่งกว่าบนโลก มันถึงเวลาต้องกลับไปแล้ว!

เขาไม่ลืมว่ายังมีปัญหาเกี่ยวกับตระกูลเขา

เขาไม่รู้ว่าหัวหน้าพ่อบ้านจะมองเขายังไง จะยังรักษาทัศนคติสูงส่งใส่เขาเหมือนเดิมไหม?

รอยยิ้มเย็นผุดบนปากเฟิงหลิน แต่ความโหยหาก็ยังบังเกิดในใจเขา

เมื่อเขาเข้าใกล้ ประตูก็เปิดอัตโนมัติและเขาก็เข้าไป

อย่างรวดเร็ว รังสีแสงยิงจากด้านหลังกระสวยขณะที่แรงมหาศาลผลักมันขึ้นอวกาศ มันเปลี่ยนเป็นเส้นสีเงินอย่างรวดเร็วและหายลับไป

ไม่นานหลังเฟิงหลินไป กระสวยอวกาศสามลำก็บินมายังจุดที่เขาเคยอยู่ กลุ่มทหารสวมชุดกองทัพปฏิวัติเข้ามาล้อมสถานที่ไว้

“มีร่องรอยกระสวยอวกาศที่นี่ มันเป็นไปได้มากว่ามันมาจากบริษัทยาไจแอนท์”

“เราต้องตามหาเขา!”

“ใช่แล้ว เขาอาจมีความลับของโบราณสถาน ความลับเหล่านั้นคือสมบัติที่แท้จริงของบริษัทยา เราต้องเอามาให้ได้ไม่ว่าจะต้องเสียไปมากแค่ไหน!”

…

ในเวลานั้น เมื่อทหารจากกองทัพปฏิวัติกำลังค้นหาเฟิงหลิน กระสวยอวกาศก็ได้แหวกผ่านชั้นบรรยากาศดาวอังคารและบินไปทางดาวเคราะห์สีฟ้าแล้ว

ผ่านกระจกภายในห้องโดยสาร เฟิงหลินสามารถเห็นดาวอังคาร ดาวสีแดงลุกไหม้กำลังหดเล็กลง

หัวใจเฟิงหลินเต็มไปด้วยอารมณ์ รวมถึงความสุข

สำหรับการเดินทางสู่ดาวอังคารนี้ แม้จะมีอุปสรรคมากมายรวมถึงอันตราย ผลตอบแทนก็สุงมาก เขาไม่ขาดทุนใดๆ

รอยประทับฝ่ามือคุนหลุน ศาสตร์แห่งการเล่นแร่แปรธาตุ โบราณสถาน..

แม้เขาจะได้รับมาแค่อย่างเดียว มันก็ทำให้เหล่าผู้บ่มเพาะต้องคลุ้มคลั่งแล้ว

และตอนนี้ เฟิงหลินกลับครอบครองทั้งหมด!

วิชายุทธ์ เทคนิคลับ โชค..ฉันต้องการทั้งหมด!

หากไม่ลงแรง มันจะได้อะไรตอบแทน?

ยิ่งเสี่ยง รางวัลก็ยิ่งสูง!

จากนี้ไป ใครก็สามารถจินตนาการได้ว่าเส้นทางบ่มเพาะเขาจะราบรื่นแค่ไหน

บางทีในอนาคต ผลประโยชน์เหล่านี้คงหมดความสำคัญ

แต่เฟิงหลินชัดเจนว่าประสบการณ์นี้จะฝังลึกในหัวใจเขา

นี่คือการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่สำหรับเขา!

นี่ถือเป็นการเพิ่มพูนประสบการณ์

และเพราะเขาเติบโตจากมัน ประสบการณ์นี้จึงล้ำค่ามาก

เฟิงหลินถอนหายใจ ร่างกายที่ตึงเครียดก่อนหน้านี้เขาผ่อนคลายจนสิ้นเชิงขณะเอนพิงเก้าอี้ ก่อนหน้านี้ ความรู้สึกเขาตึงเครียดเกิน

เขาสูดหายใจลึก นี่ไม่ใช่เทคนิคหายใจที่สอนในการบ่มเพาะ เขาแค่ผ่อนคลาย

เฟิงหลินหันกลับไปมองดาวอังคารเป็นครั้งสุดท้าย ตอนนี้ ในวิสัยทัศน์เขา ดาวอังคารกลายเป็นจุดสีแดงเล็กๆ

ลาก่อน ดาวอังคาร!

เขาไม่หันกลับไปมองอีก ดวงตาเขาเปล่งประกายขณะจ้องดาวเคราะห์สีฟ้าข้างหน้า

โลก ฉันกลับมาแล้ว!

กระสวยอวกาศทิ้งเป็นทางยาวร้อนแรงไว้ผ่านจักรวาลมืดมิด

มนุษย์ กระสวยอากาศ...มันเหมือนชายที่ออกจากบ้านไปนานและกำลังกลับบ้าน เฟิงหลินบินไปข้างหน้าด้วยหัวใจที่คาดหวังและตื่นเต้น!