ตอนที่แล้วเทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0668 [อ่านฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0670 [อ่านฟรี]

เทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0669 [อ่านฟรี]


ตอนที่ 669 : หุ่นเชิดจอมราชัน

จอมราชันดวงดาวอสูรตื่นตะลึง มันไม่คาดคิด ว่าฉินหยุนที่เป็นมดปลวกมนุษย์ผู้หนึ่ง จะเข้าไปในร่างกายของมันอย่างไม่ทันรู้ตัวได้

“แมลงโสโครก เจ้าคิดว่าทำเช่นนี้จะจัดการข้าได้อย่างนั้นหรือ?” จอมราชันดวงดาวอสูรเผยเสียงกราดเกรี้ยว “เจ้าเข้าสู่ร่างกายข้า เจ้าจะต้องตายตกที่ภายในนั้น กลับกลายเป็นแหล่งพลังงานให้แก่ข้า!”

ภายในร่างของจอมราชันดวงดาวอสูร ฉินหยุนเพียงแต่รู้สึก ว่าสรรพสิ่งรอบกายนั้นทนทานอย่างมหาศาล

นอกจากนี้แล้ว พลังงานรุนแรงยังได้สะกดลงที่ร่างของเขาจากทุกทิศทาง

จอมราชันดวงดาวอสูรควบคุมพลังงานในร่าง พร้อมโจมตีใส่ฉินหยุนอย่างคลุ้มคลั่ง มันคิดขัดเกลาฉินหยุนให้เป็นพลังงานของมัน!

“ร่างของมันแข็งแกร่งนัก ไม่มีส่วนใดที่คล้ายจะอ่อนกำลังเลย!” ฉินหยุนตื่นตระหนกอยู่ภายใน

“ร่างของมันเรียกขานเป็นร่างดวงดาว แทบไม่ต่างอะไรกับร่างเซียน!” หลิงหยุนเอ๋อกล่าวคำขึ้น “เสี่ยวหยุน พวกเราต้องทำลายแหล่งพลังงานของมัน ต้นตอของพลังงานสมควรเป็นแกนกลางดวงดาวอสูร!”

ชั่วขณะนี้ ฉินหยุนพลันรู้สึกตื่นเต้นยินดี เขากล่าว “แกนกลางดวงดาวนั้นสมควรมีพลังดวงดาวอัดแน่น นี่ใช้เพื่อทำให้พลังจิตของข้าแข็งแกร่งขึ้นได้ใช่หรือไม่?”

ทว่าเวลานี้ ทั้งหลิงหยุนเอ๋อและฉินหยุนต่างพบว่าเรื่องราวผิดแผก เพราะพวกเขาไม่อาจสัมผัสได้ว่าแหล่งกำเนิดพลังงานอยู่ที่ใด

“หยุนเอ๋อ นี่มันอะไรกัน? ข้าไม่อาจหาแกนกลางดวงดาวในตัวมันได้!” ฉินหยุนหลับตาพยายามสัมผัสถึง

“มันผู้นี้เอาแต่ปลดปล่อยพลังงานโจมตีใส่เจ้า ออร่าพลังที่โจมตี ยังใช้เพื่อกลบเกลื่อนออร่าพลังงานแกนกลางดวงดาวด้วย!” หลิงหยุนเอ๋อกล่าว “ให้ข้าคาดเดา ตำแหน่งสมควรอยู่ที่หัวใจ เหนือขึ้นไปจากตรงนี้!”

ฉินหยุนใช้งานความสามารถเทวะทะลุทะลวง รุกคืบขึ้นไปทีละน้อย ก่อนจะได้พบเห็นหัวใจสีดำขนาดใหญ่ มันราวกับเป็นก้อนหินที่แข็งแกร่งทนทาน

ตู้ม! ตู้ม ตู้ม!

หัวใจที่เต้นในแต่ละครั้ง เสียงนั้นดังไม่ต่างอะไรกับระเบิดที่รัวต่อเนื่อง

ตึง!

อย่างกะทันหัน พลังงานมหาศาลพลันทะลักล้นออกจากหัวใจผลักฉินหยุนลงต่ำ

“อั่ก...”

พลังงานชั่วร้ายเข้ากดฉินหยุนลงสู่เบื้องล่าง ทั้งร่างกายของเขาเจ็บปวดรุนแรง ราวกับมันกำลังถูกพลังงานดังกล่าวเข้าหลอมเหลว

นับเป็นโชคดีที่หลิงหยุนเอ๋อช่วยควบคุมวิญญาณยุทธ์ตะวันทมิฬต่อเนื่อง ทำให้แก่นเต๋าตะวันทมิฬปลดปล่อยพลังออกมาคุ้มกันร่างให้แก่ฉินหยุน

ไม่อย่างนั้นแล้ว ฉินหยุนคงต้องถูกหลอมละลายไปทีละน้อยอย่างแน่นอน

“สิ่งมีชีวิตชั้นต่ำเช่นเจ้าไปได้รับวิญญาณยุทธ์ตะวันทมิฬมาได้อย่างไร ทว่านั่นก็ไม่สำคัญ เพราะมันจะเป็นของข้าแล้วอย่างไรเล่า! ฮ่าฮ่าฮ่า!” จอมราชันดวงดาวอสูรหัวเราะดังยินดีพร้อมกล่าว “ขอบคุณสิ่งมีชีวิตที่โง่เขลา! เจ้าได้มอบวิญญาณยุทธ์ตะวันทมิฬแก่ข้า! เป็นเจ้าเลือกเข้ามาในร่างกายของข้าเอง มันไม่ต่างอะไรกับแส่หาความตาย!”

แม้ฉินหยุนไม่อาจเก็บเกี่ยวอะไรจากที่นี่ เขาก็ยังคงสามารถออกไป ถึงตอนนั้น หากเขาทิ้งแก่นเต๋าเอาไว้ให้ระเบิดทำลายตนเอง เขาย่อมต้องสังหารจอมราชันดวงดาวอสูรด้วยแรงระเบิดได้

จอมราชันดวงดาวอสูรยังคงยืนนิ่งที่เดิม ทว่าภายในตัวกำลังควบคุมพลังงานที่หัวใจเพื่อเข้าโจมตีอย่างต่อเนื่อง

ภายในร่างของจอมราชันดวงดาวอสูร ราวกับฉินหยุนคิดปีนป่ายขึ้นน้ำตกที่เชี่ยวกราก สถานการณ์เวลานี้กล่าวได้ว่ายากลำบากอย่างถึงที่สุด

เขาคิดว่าคลื่นพลังงานที่สะกดทะลักไหลลงมาสู่ตัวเขา มันทำไปก็เพื่อไม่ให้เขาสามารถใช้งานความสามารถเทวะทะลุทะลวงได้

“เสี่ยวหยุน ชั่วระยะเวลาหนึ่งข้าจะปลดปล่อยพลังแรงโน้มถ่วงรุนแรงออกมา เพื่อขวางพลังที่โถมโจมตีเข้าใส่เหล่านี้ โอกาสนั้นเจ้าต้องเร่งรีบพุ่งขึ้นไป!” หลิงหยุนเอ๋อกล่าวคำ

ขณะหลิงหยุนเอ๋อปลดปล่อยแรงโน้มถ่วงรุนแรง พลังที่โหมโจมตีพลันต้องลดทอนลงและถูกสกัดเอาไว้

ภายในพื้นที่แคบ ฉินหยุนแหวกว่ายขึ้นไปสัมผัสที่หัวใจ จากนั้น เขาจึงใช้ความสามารถเทวะทะลุทะลวงเข้าสู่ด้านในของหัวใจ!

ภายในหัวใจค่อนข้างเล็กยิ่ง โชคดีที่ร่างกายฉินหยุนไม่ได้ใหญ่โตอันใดนัก หัวใจของจอมราชันดวงดาวอสูรมีขนาดใหญ่พอดิบพอดีให้เขาสามารถเข้ามาได้

ฉินหยุนที่เข้าสู่ภายในหัวใจ พลันต้องร้องออกอย่างเจ็บปวด!

นั่นเป็นเพราะพลังงานในที่แห่งนี้คลุ้มคลั่งยิ่งกว่าที่ใด มันไม่จำเป็นต้องทะลักไหลออกไป เพียงแต่โจมตีฉินหยุนโดยตรง

“ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าคล้ายมีความสามารถไม่น้อย ถึงขั้นเข้าสู่หัวใจของข้าได้ แต่นี่จะยิ่งทำให้เจ้าต้องตายเร็วขึ้น! วิญญาณยุทธ์ตะวันทมิฬของเจ้าตกอยู่แก่ข้าแล้ว!” จอมราชันดวงดาวอสูรยิ่งมายิ่งยินดี ร่างที่ภายนอกของมันกระทืบพื้นรัวเร็วไม่หยุด

พื้นดินถึงกับต้องสั่นไหวรุนแรงเพียงเพราะแรงกระทืบพื้นของมัน

ฉินหยุนไม่คาดคิด ว่าภายในหัวใจจอมราชันดวงดาวอสูรจะมีความเจ็บปวดมหาศาลมากล้ำขนาดนี้รอคอยอยู่

“เสี่ยวหยุน แข็งใจไว้!” หลิงหยุนเอ๋อควบคุมแก่นเต๋าตะวันทมิฬปลดปล่อยพลังออกมาต้านรับ

ที่ภายในหัวใจของจอมราชันดวงดาวอสูร มันมีแกนกลางดวงดาวคงอยู่ มันคือแหล่งพลังงานอันคลุ้มคลั่งที่ถูกปลดปล่อยออกมาเหล่านี้!

ฉินหยุนขดตัวภายในหัวใจสัมผัสถึงพลังงาน ราวกับค้อนยักษ์ได้ฟาดทุบเขาลงมา พลังดวงดาวชั่วร้ายเริ่มถ่ายเทสู่ร่างกายของเขา

“หยุนเอ๋อ กลืนกินพวกมัน...” ฉินหยุนกล่าวคำภายใน “ชักนำพลังงานทั้งหมดไปยังแก่นเต๋าตะวันทมิฬ”

“นี่... นี่ออกจะอันตรายเกินไปแล้ว!” หลิงหยุนเอ๋อทราบว่าฉินหยุนคิดอันใดอยู่

“อย่าได้ห่วงไป ข้าจะไม่เป็นไร!” ฉินหยุนเผยการตัดสินใจแน่วแน่ เขาต้องได้รับแกนกลางดวงดาวนี้มาครองให้จงได้

หลิงหยุนเอ๋อทำตามที่ฉินหยุนกล่าว เพราะมันมีแต่วิธีนี้ หากปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป ฉินหยุนก็มีแต่จะถูกหลอมละลายไปทีละน้อย

ฉินหยุนไม่อาจควบคุมวิญญาณยุทธ์ตะวันทมิฬได้โดยตรง เขาจำเป็นต้องให้หลิงหยุนเอ๋อช่วยเหลือ

หลิงหยุนเอ๋อสามารถควบคุมวิญญาณยุทธ์ตะวันทมิฬได้เป็นอย่างดี ด้วยเหตุนี้ ฉินหยุนจึงเชื่อมั่นว่านางสามารถช่วยให้สำเร็จงานได้

“เริ่มกันเลย!” หลิงหยุนเอ๋อควบคุมวิญญาณยุทธ์ตะวันทมิฬ นางกำลังทุ่มเทพลังทั้งหมดปลดปล่อยความสามารถเทวะกลืนกิน

หากไม่ใช่เพราะสถานการณ์ค่อนข้างพิเศษ นางจะไม่มีทางใช้ความสามารถเทวะกลืนกินเช่นนี้อย่างแน่นอน เพราะมันอันตรายมากเกินไป หากทำผิดพลาดแม้เศษเสี้ยว ผลลัพธ์คือมันจะย้อนกลับไปทำร้ายฉินหยุน

กระแสพลังงานเริ่มทะลักออกจากแกนกลางดวงดาว มุ่งตรงเข้าสู่แก่นเต๋าตะวันทมิฬของฉินหยุน

ฉินหยุนตอนนี้รู้สึกได้ ว่าแก่นเต๋าตะวันทมิฬแท้จริงมีพลังชวนพรั่นพรึงเพียงใด อย่างไม่คาดคิด เพียงอึดใจเดียว มันกลับกลืนกินพลังงานมหาศาลได้เกินกว่าคาดการณ์!

“เสี่ยวหยุน เร่งรีบขึ้นไปที่ตรงนั้น!” หลิงหยุนเอ๋อตะโกนบอก

ฉินหยุนอดทนต่อความเจ็บปวดที่ทิ่มแทงร่างกาย เคลื่อนตัวเข้าไปใกล้แกนกลางดวงดาว

แกนกลางดวงดาวขนาดไม่ใหญ่ สองมือก็พอให้สามารถถือมันเอาไว้ได้ เวลานี้กำลังปลดปล่อยเมฆหมอกสีขาวสว่างไสวออกมา เป็นพลังงานที่บริสุทธิ์อย่างยิ่ง

สาเหตุว่าทำไมจอมราชันดวงดาวอสูรมีพลังอันชั่วร้าย ก็เพราะมีวิญญาณยุทธ์และจิตวิญญาณที่ชั่วร้าย

ด้วยเหตุนี้ หลังดูดกลืนพลังบริสุทธิ์เข้าไป พลังที่ถูกปลดปล่อยออกมาจึงยิ่งชั่วร้ายอย่างถึงขีดสุด

หลังจากที่มือของฉินหยุนสัมผัสเข้าที่แกนกลางดวงดาว เขาพลันสัมผัสได้ ว่าจิตใต้สำนึกของจอมราชันดวงดาวอสูรเริ่มร้อนรนถ่ายเทพลังเข้ารุกรานสู่จิตวิญญาณของเขา

“เสี่ยวหยุน มันคิดกลืนกินเจ้า ต้านทานเอาไว้!” หลิงหยุนเอ๋อตะโกนดัง พร้อมกันนี้ นางยังช่วยปลดปล่อยพลังเข้าต้านรับการรุกรานโดยจิตสำนึกของจอมราชันดวงดาวอสูรไว้

“แมลงที่ต่ำต้อย เจ้าต้องจบสิ้น! ฮ่าฮ่าฮ่า!” จอมราชันดวงดาวอสูรหัวเราะดัง

“ผู้ที่จบสิ้นเป็นเจ้า!” หลิงหยุนเอ๋อแค่นเสียงเบากล่าวคำ “ข้าคือวิญญาณเต๋าตะวันทมิฬ วิญญาณอสูรดวงดาวเช่นเจ้าไม่ต่างอะไรกับมดปลวกต่อหน้าข้า!”

คำกล่าวชัดถ้อยของหลิงหยุนเอ๋อนั้นเผยถึงความเป็นตัวตนอันเลิศล้ำกว่าอย่างจริงแท้

“วิญญาณเต๋าตะวันทมิฬ... เป็นไปได้อย่างไร? วิญญาณเต๋าตะวันทมิฬไม่มีทางอยู่รอดร่วมกับมนุษย์ได้!” จอมราชันดวงดาวอสูรตะโกนออกด้วยความตื่นตะลึง

“อะไรที่เป็นไปไม่ได้? มีแต่ความตายเจ้าที่แน่นอนแล้ว!” หลิงหยุนเอ๋อสื่อสารตอบโต้กับจอมราชันดวงดาวอสูร

ฉินหยุนเกาะกุมแกนกลางดวงดาวเอาไว้ในมือ เขาเริ่มรู้สึกว่าตนเองกำลังควบคุมแกนกลางดวงดาวได้มากขึ้นทีละน้อย

จอมราชันดวงดาวอสูรที่ภายนอก เวลานี้กลิ้งเกลือกกับพื้นร้องตะโกนดัง “พลังงานข้า... ของข้า... แมลงโสโครก เร่งรีบออกจากร่างกายข้า ข้าจะกัดกินเจ้าจนตายตก!”

ก่อนหน้านี้ จอมราชันดวงดาวอสูรยินดีเป็นล้นพ้นที่ฉินหยุนเข้าสู่ร่างกายของมัน กระนั้นเวลานี้ มันกลับเสียใจอย่างไม่อาจที่จะเสียใจกว่านี้ได้อีกต่อไปแล้ว

ฉินหยุนไม่ทราบว่าหลิงหยุนเอ๋อทำอะไรไป ทว่าจอมราชันดวงดาวอสูรกำลังเงียบหายไปทีละน้อย จิตใต้สำนึกของมันกำลังเลือนหาย

ฉินหยุนถือแกนกลางดวงดาวเอาไว้ในมือ เวลานี้เขาแทบสามารถควบคุมร่างจอมราชันดวงดาวอสูรเอาไว้ได้

ขณะนี้ อสูรดวงดาวขนาดใหญ่ทั้งหลายต่างมาถึงกันตัวแล้วตัวเล่า

“นี่มันอะไรกัน?”

ผ่านทางแกนกลางดวงดาว ฉินหยุนสามารถควบคุมร่างจอมราชันดวงดาวอสูร ทำให้เขาสามารถพบเห็นสถานการณ์ที่ภายนอก

“หึหึหึ เสี่ยวหยุน เจ้าสิ่งนี้ได้กลายเป็นหุ่นเชิดของเจ้าแล้ว ตอนนี้เจ้าสามารถอยู่ในร่างจอมราชันดวงดาวอสูรเพื่อควบคุมมันได้!”

หลิงหยุนเอ๋อหัวเราะยินดี “จิตสำนึกของจอมราชันดวงดาวอสูรถูกพวกเราทำลายล้างราบคาบ ตราบเท่าที่เจ้าถือแกนกลางดวงดาวเอาไว้ เจ้าจะสามารถควบคุมจอมราชันดวงดาวอสูรได้!”

ฉินหยุนพอได้ยิน มันทำเอาเขายินดี จนเร่งรีบทดสอบควบคุมร่างจอมราชันดวงดาวอสูรให้ลุกขึ้นยืน

จากนั้นเขาจึงใช้จิตสำนึกควบคุมหมัดของจอมราชันดวงดาวอสูรต่อยเข้าที่อสูรดวงดาวขนาดใหญ่!

อสูรดวงดาวขนาดใหญ่ร่างแหลกเละกลับกลายเป็นชิ้นเนื้อเพียงเพราะหมัดที่โจมตีในพริบตา

“เจ้าตัวนี้วิเศษไปเลยนี่!” ฉินหยุนตื่นเต้นเป็นล้นพ้น เขาเร่งรีบปล่อยหมัดใส่ฝูงอสูรดวงดาวขนาดใหญ่

“เสี่ยวหยุน ผู้ใช้วิชาปกครองอสูรปรากฏตัวแล้ว! อสูรดวงดาวขนาดใหญ่เหล่านั้นก่อนหน้านี้ถูกควบคุมเอาไว้โดยจอมราชันดวงดาวอสูร ดังนั้นผู้ใช้วิชาปกครองอสูรจึงไม่อาจควบคุมพวกมันเอาไว้!”

“ตอนนี้จอมราชันดวงดาวอสูรสูญเสียการควบคุมต่ออสูรดวงดาว ดังนั้นพวกมันจึงตกอยู่ในมือของผู้ใช้วิชาปกครองอสูร!”

หลิงหยุนเอ๋ออธิบายออกมา นางไม่คาดคิดเช่นกันว่าพวกตนเองจะโชคดี จนถึงขั้นทำให้ฉินหยุนได้รับหุ่นเชิดอันแสนวิเศษตนนี้มาได้

ฉินหยุนยิ้มกล่าว “เรื่องนั้นไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว!”

เขานั่งลงที่ภายในหัวใจของร่างจอมราชันดวงดาวอสูร พร้อมถือแกนกลางดวงดาวเอาไว้ ก่อนจะเริ่มควบคุมแขนยักษ์ทั้งหกโจมตีออกอย่างคลุ้มคลั่ง

หมัดพอปะทะกับร่างอสูรดวงดาวขนาดใหญ่ แต่ละหมัดที่โจมตีจะแปรเปลี่ยนร่างกายพวกมันเป็นเศษเนื้อ

ชั่วขณะนี้ เชี่ยวเย่ว์หลานค่อยบินมาถึง นางไม่ได้พบเห็นเหตุการณ์ก่อนหน้า ที่พบเห็นคือจอมราชันดวงดาวอสูรที่โจมตีใส่อสูรดวงดาวขนาดใหญ่อย่างคลุ้มคลั่ง

“เจ้าคือจอมราชันดวงดาวอสูรที่เจี้ยนหนันหู่กล่าวถึง? สามีข้าเล่า?”

เชี่ยวเย่ว์หลานที่ไม่พบเห็นฉินหยุน มันทำนางร้อนรนภายในไม่ใช่น้อย นางถึงขั้นตะโกนถามต่อจอมราชันดวงดาวอสูรอย่างไม่หวั่นเกรงใด

“เย่ว์หลาน ข้าอยู่ในร่างของมัน!” ฉินหยุนส่งเสียงสื่อสารบอกต่อเชี่ยวเย่ว์หลาน พลังจิตต้นกำเนิดของเขาได้ไหลออกเป็นกระแสนุ่มนวล

เชี่ยวเย่ว์หลานพอได้ยิน นางอึ้งไปวูบ นางตามพลังจิตต้นกำเนิดของฉินหยุนไปพร้อมเอ่ยถาม “เสี่ยวหยุน เกิดอะไรขึ้นกัน? เจ้าโดนมันกินหรือ? ข้าจะช่วยเจ้าออกมาเดี๋ยวนี้!”

“เดี๋ยว อย่าได้ลงมือ!” ฉินหยุนเร่งรีบตะโกนบอก “เย่ว์หลาน ข้าควบคุมร่างของมันได้แล้ว เร่งรีบใช้ความสามารถเทวะทะลุทะลวงเข้ามาภายใน!”

เชี่ยวเย่ว์หลานตื่นตะลึงไปครู่ ถัดจากนั้นจึงค่อยทะยานร่างเข้าไปใกล้ ใช้ความสามารถเทวะทะลุทะลวง เข้าสู่ภายในร่างของจอมราชันดวงดาวอสูร

ฉินหยุนขยายขนาดหัวใจของจอมราชันดวงดาวอสูร ขนาดของมันจึงใหญ่ขึ้นประหนึ่งรังไหมขนาดใหญ่

ภายใต้ฉินหยุนชี้นำ เชี่ยวเย่ว์หลานจึงแหวกว่ายเข้ามาถึงหัวใจของจอมราชันดวงดาวอสูร

“เย่ว์หลาน ข้ามอบให้เจ้าได้ลองเล่นดู!” ฉินหยุนส่งแกนกลางดวงดาวให้แก่เชี่ยวเย่ว์หลานพร้อมหัวเราะ

เชี่ยวเย่ว์หลานถือแกนกลางดวงดาวเอาไว้ กระทำตามที่ฉินหยุนชี้แนะ นางควบคุมร่างจอมราชันดวงดาวอสูรให้เคลื่อนไหวได้ตามต้องการ

จอมราชันดวงดาวอสูรพุ่งทะยานร่างรุนแรง เข้าปะทะกับอสูรดวงดาวขนาดใหญ่เหล่านั้นจนแหลกเละ จากนั้นจึงค่อยนำแก่นเต๋าของอสูรดวงดาวขนาดใหญ่ออกมาและกลืนกินเข้าไป สุดท้ายแล้ว แก่นเต๋าพวกนั้นจึงถูกชักนำเข้ามายังหัวใจของจอมราชันดวงดาวอสูร

“เสี่ยวหยุน เจ้านี่มัน! น่าสนุกไม่น้อย!” เชี่ยวเย่ว์หลานยิ้มกว้างพร้อมจูบฉินหยุนไปคราหนึ่ง นางกล่าวชื่นชม “สมกับที่เป็นสามีข้า สร้างเรื่องน่าทึ่งได้เสมอต้นเสมอปลายนัก!”

โอว!

อย่างกะทันหัน เสียงสัตว์ร้องคำรามพลันดังขึ้น เชี่ยวเย่ว์หลานจึงควบคุมจอมราชันดวงดาวอสูรหันไปมอง พบเห็นเป็นร่างหมาป่าดุร้ายตัวใหญ่พุ่งทะยานเข้ามา

“เป็นสัตว์ราชันดวงดาวอสูร!” เชี่ยวเย่ว์หลานส่งแกนกลางดวงดาวคืนแก่ฉินหยุน “เสี่ยวหยุน เจ้ารับไปควบคุมต่อแล้ว!”

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด