บทที่ 57 เอล์ฟ, เหรียญและน้ำ
ทันทีที่แอมเบอร์พูดจบ กาเว่นก็จ้องเขม็งมาที่นางด้วยสายตาแปลๆ "อะไร?...สายตาแบบนี้ของท่านหมายความว่ายังไงกันหา?!" ท่าทีของกาเว่นราวกับเขากำลังเห็นมนุษย์ต่างดาวอยู่ตรงหน้า "ทำไมเจ้าถึงรู้จักดรูอิด?" "แล้วทำไมข้าจะต้องไม่รู้จักดรูอิดด้วย!" แอมเบอร์ท้าวสะเอว "อย่างน้อยข้าก็เป็นครึ่งเอล์ฟเข้าใจไหม? ดรูอิ...
