ตอนที่แล้วตอนที่ 111 เหนือกว่าอาจารย์
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 112 ถอนรากถอนโคน

ตอนที่ 113 จุดจบ


บูม บูม บูม!

รังสีสีขาวระเบิดในอากาศ รังสีเหล่านี้มีอุณหภูมิสูงแผดเผาราวกับว่าสามารถสลายทุกอย่างในโลกได้

ภายใต้รังสี สิ่งต่างๆมากมายจะถูกสลายจนถึงอะตอม

ปืนใหญ่อนุภาคไพโรไลซิสเป็นอาวุธขนาดใหญ่ที่ถูกห้ามใช้โดยรัฐบาลต่างๆของยุคดวงดาว

แต่เนื่องจากบริษัทยาไจแอนส่งกองทัพโคลนไปมาก กองทัพปฏิวัติดาวอังคารจึงไม่มีเหตุผลที่จะแสดงความสุภาพและนำไพ่ตายออกมา

โคลนเหล่านั้นสลายตัวเป็นอนุนภาคไปพร้อมกับอุปกรณ์ของพวกมัน กองทัพโคลนเสียหายหนัก

เนื่องจากตำแหน่งนี้อยู่ใกล้กับฐานพวกเขา กองทัพปฏิวัติดาวอังคารจึงมีคลื่นกำลังเสริมแทบไม่รู้จบ

บริษัทยาไจแอนแพ้ซ้ำแล้วซ้ำอีก และเมืองชิไทขนาดใหญ่เกือบครึ่งก็ถูกยึดโดยกองทัพปฏิวัติดาวอังคาร

สถานการณ์การต่อสู้เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว

แม้กระทั่งเฟิงหลินผู้รับผิดชอบสงครามภายในนี้ก็ยังรู้สึกเหลือเชื่อ

นับตั้งแต่เขากำจัดคนเหล่านั้นเพื่อป้องกันปัญหา เฟิงหลินก็เก็บตัวต่ำในบริษัทยามาตลอด

บูม!

ประตูห้องปฏิบัติการใต้ดินถูกเปิด

เฟิงหลินมอง และเห็นแฟรงค์มีสีหน้าหนักอึ้งเดินเข้ามาพร้อมกับกลุ่มคน

กลุ่มคนเหล่านี้ล้วนแต่งกายเสื้อผ้าสีขาวสไตล์จีน และมีทหารโคลนยืนเรียงกันเป็นสองแถวอารักษ์ขาพวกเขา ในหมู่คนชุดขาว เฟิงหลินยังเห็นไอค์ ตอนนี้ ด้วยเหตุผลบางอย่าง แขนของไอค์ข้างหนึ่งถูกตัด เขาเหลือแค่แขนซ้ายและมีสีหน้าขาวซีด

กลุ่มคนนี้ดูเหมือนกลุ่มสุนัขขี้แพ้ ไม่เต็มไปด้วยความอวดดีเหมือนอดีตตอนทำการทดลองมนุษย์

แฟรงค์เดินมาด้านหน้าขณะเปิดเผยความจริง“ทุกคน เราแพ้แล้ว บริษัทยาเราได้เสียฐานปฏิบัติการทั้งหมด เราคือกลุ่มเดียวที่เหลือ!”

“ว่าไงนะ?มันเป็นไปได้ยังไงที่บริษัทยาเราจะแพ้?”

“เราควรทำยังไง?เราต้องหนี หากเราถูกจับโดยกองทัพปฏิวัติ เราทุกคนต้องตายแน่!”

“แต่เราอยู่ใต้ดินและเหมือนนกที่ถูกขัง ไม่มีทางที่เราจะหนีได้เลย!”

..

เสียงเตือนภัยแผดดังในห้องทดลองใต้ดิน มนุษย์ไข่เหล่านี้หวาดกลัวมากและตรรกะทั้งหมดก็ลอยออกหัว

บริษัทยาเป็นศัตรูตัวฉกาจกับกองทัพปฏิวัติดาวอังคาร หากพวกเขาตกอยู่ในเงื้อมมือของกองทัพปฏิวัติ ชะตากรรมพวกเขาย่อมเลวร้าย ก่อนหน้านี้ พวกเขาทำการทดลองมนุษย์ มนุษย์ทดลองเหล่านั้นคือนักโทษต้องประหาร แต่จริงๆแล้ว พวกเขาคือเชลยจากกองทัพปฏิวัติดาวอังคาร

ใครก็สามารถมองได้ว่ามือของบริษัทยาไจแอนท์เปื้อนไปด้วยเลือดของกองทัพปฏิวัติ ดังนั้น หากพวกเขาถูกจับ พวกเขาคงไม่กล้าคิดด้วยซ้ำว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

ก่อนหน้านี้เมื่อพวกเขาทำการทดลองมนุษย์ พวกเขาไม่รู้สึกว่าสิ่งที่พวกเขาทำนั้นโหดร้ายเลย แต่ตอนนี้ ทั้งหมดกลับหวาดกลัว

อารมณ์กลัวและตื่นตระหนกลุกลาม ตรงหน้า พวกเขาเห็นได้แค่ความมืดราวกับพวกเขากำลังเดินต่อไปบนเส้นทางนี้ พวกเขารู้สึกสิ้นหวังมาก

เฟิงหลินยืนท่ามกลางพวกเขา แต่สีหน้าเขายังไม่เปลี่ยน เขาไม่แสดงความตื่นตระหนก

ด้วยฐานการบ่มเพาะเขา ไม่มีอะไรต้องกังวล

นี่ยังเป็นประโยชน์ของการมีพลัง

เขามีความมั่นใจมากพอ ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นยังไง เขาก็มีความหวังที่จะพลิกกระดาน

ในฐานะผู้บ่มเพาะดวงดาว มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะอ่อนแอเหมือนนักวิจัยเหล่านี้

ความคิดผุดขึ้นในหัวเขา ขณะลอบสังเกตผู้จัดการแฟรงค์

ใครจะคิดว่าบริษัทยาจะพ่ายแพ้เร็วขนาดนี้!

ตอนนี้บริษัทยาถูกผลักไปขอบเหวแล้ว เมื่อพวกเขาเจอกับสถานการณ์ที่อันตรายกว่านี้ ความลับทั้งหมดของพวกเขาจะถูกเปิดเผย?

นั่นจะไม่เป็นโอกาสให้เขา?

สิ่งที่คาดไม่ถึงผุดขึ้นในหัวใจ

ทุกอย่างเป็นไปตามที่เขาคาด

เมื่อเจอกับความกลัวและความตื่นตระหนกของนักวิจัยรอบตัว ผู้จัดการแฟรงค์กลับดูสงบนิ่ง เขาดูมั่นใจมาก

ดวงตาเขากวาดผ่านนักวิจัยและเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าเฟิงหลินไม่มีความตื่นตระหนกใดๆ เขาก็พยักหน้าชื่นชม“ทุกคน ไม่จำเป็นต้องตื่นตัว โชคดีที่เราบริษัทยาเรายังมียานบินส่วนตัว เราสามารถออกจากได้ทางอุโมงค์ลับใต้ภูเขาไฟที่ใหญ่สุด ภูเขาไฟโอลิมปัส!พวกคุณคือบุคลากรชั้นสูงของบริษัทเรา เราสามารถไปได้ด้วยกันได้ ตราบเท่าที่เรารอด เราจะสามารถสร้างบริษัทยาขึ้นใหม่ได้!”

ประกายแสงส่องสว่าง

“ตามคาด ผู้จัดการมักมีแผนฉุกเฉินเสมอ!”

“ใช่แล้ว พวกที่ตายคือนักวิจัยชั้นต่ำที่ไม่รู้จักวิทยาศาสตร์ขั้นสูง ด้วยการรอดของเรา เราจะสร้างบริษัทยาขึ้นใหม่ได้!”

“รออะไรกันอยู่ละ?กองทัพปฏิวัติกำลังโจมตีเราในไม่ช้า รีบไปกันเถอะ!”

ทุกคนร้อนใจ อยากออกไปทันที ไม่อยากอยู่พูดสักนิด

แต่เฟิงหลินยังเงียบ เพราะเมื่อแฟรงค์พูด คำพูดเขาไม่ได้ระบุอะไรเลยว่าทุกคนจะได้ออกไปพร้อมกัน มันย่อมมีอะไรอยู่ในคำพูดเขา

ทุกคนรู้สึกร้อนใจมาก แต่แฟรงค์กลับยืนตำแหน่งเดิมด้วยสีหน้าเย็นชา

“น่าเสียดาย กระสวยอวกาศมีขนาดเล็กและสามารถจุคนได้แค่15คน ทุกคน ผมขอโทษด้วย บริษัทยาเราไม่ต้องการพวกขยะ พวกที่มีพรสวรรค์จริงๆจึงจะออกไปพร้อมผมได้!”

“อะไรนะ?”ทุกคนตกใจ

เพียงเมื่อพวกเขากำลังมีความสุข สถานการณ์ก็แปรผัน

ยังมีนักวิจัยนับร้อยเหลืออยู่ นั่นหมายความ่วาคนกว่าครึ่งที่นี่จะไม่สามารถออกไปได้?

หากพวกเขาสามารถออกจากที่นี่ได้ มันก็หมายความว่าพวกเขาสามารถรอดชีวิตได้ แน่นอน หากพวกเขายังอยู่ มันหมายถึงความตาย

ไม่มีใครรู้ว่าใครจะอยู่หรือตาย บรรยากาศกลายเป็นเงียบสงัด

แฟรงค์ไม่สนใจ เขาเปิดใช้ไมโครชิปและแสดงรายชื่อ หลังจากนั้นก็ตะโกน“แอนดรูว์!”

“ขอบคุณมากครับ ผู้จัดการแฟรงค์ หลังออกไป ผมจะทำงานอย่างหนักเพื่อสร้างบริษัทยาขึ้นใหม่!”ชายผิวขาวผมบลอนด์ฉีกยิ้ม คิดว่าเขาคือคนที่ถูกเลือกให้ออกจากที่นี่

แต่วินาทีถัดมา คำพูดของแฟรงค์ก็ทำให้หัวใจเขาหยุดเต้น

“แอนดรูว์ ความสำเร็จคุณน้อยไป คุณไม่อาจออกไปกับเราได้!”

“ผู้จัดการแฟรงค์ คุณทำอย่างนี้ไม่ได้ ผมคือคนออกแบบแผนพัฒนาหลังศึกษายาโบราณ!”แอนดรูว์ประท้วง

“แล้วมันได้ผลไหม?”แฟรงค์กล่าวเสียงเย็ฯ

แอนดรูว์เริ่มกรีดร้อง

แฟรงค์ไม่อยากได้ยินเสียงหอนเขาอีก ชี้นิ้วไปที่แอนดรูว์ และทหารโคลนสองนายก็เดินออกมาจับเขาไว้

แผงพื้นเปิดออกเงียบๆ เผยให้เห็นทางเดินโลหะที่นำตรงไปสู่แกนของดาวอังคาร ตรงนั้น ลาวากำลังปั่นป่วน หากใครตกลงไป มันคงไม่เหลือแม้แต่กระดูก

แอนดรูว์ร้องอ้อนวอน“ผมไม่อยากไปแล้ว ผมจะอยู่ที่นี่ ตกลงไหม?ปล่อยผมเถอะ!”

“ไม่”แฟรงค์กล่าว“คุณรู้ความลับมากเกินไป และเราไม่อาจยอมให้คุณตกอยู่ในมือของกองทัพปฏิวัติได้ ผมขอโทษ”

เขาส่งสัญญาณให้ทหารโคลนโยนแอนดรูว์ลงไป เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นเมื่อเขาตกไปในลาวา แต่ในไม่ช้าเสียงก็เงียบหายไป

“เลียร์!’แฟรงค์ขานชื่อต่อ ชายผิวขาวกรีดร้อง เขาหมุนตัวและอยากหนีแต่ก็ถูกจับได้ เขาเหมือนหมูที่ถูกเชือดตอนถูกโยนลงไป

“โครซอฟ!”

“จางเทียนเฟย!”

“ซาบูโระ เอ็นโมโตะ!”

แฟรงค์ขายชื่อต่อ เขาเหมือนเทพแห่งความตาย ประกาศโทษต่อมนุษย์ เมื่อชื่อถูกกล่าว คนๆนั้นจะถูกกำหนดให้ตาย

นักวิจัยที่เปราะบางเหล่านี้ไม่มีทางขัดขืนมนุษย์โคลนได้เลย พวกเขาเหมือนเกี๊ยวที่ถูกโยนลงซุบร้อนๆ

นักวิจัยคนอื่นยืนนิ่งอย่างขลาดกลัว พวกเขาดูเพื่อนร่วมงานตายทีละคน แต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไร หากไม่ พวกเขาอาจทำให้แฟรงค์หงุดหงิดจนขานชื่อพวกเขา

เนื่องจากบริษัทยามาถึงจุดจบแล้ว คนเหล่านี้จึงไม่มีที่ให้ไปอีก

เฟิงหลินมองดูทุกอย่างด้วยความเย็นชา ความตื่นตระหนกปรากฏบนหน้าเขา แต่จริงๆแล้วเขากำลังหัวเราะอยู่ในใจ

โคลนเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นโดยนักวิจัย แต่ตอนนี้ พวกเขากำลังตายด้วยสิ่งที่พวกเขาสร้างขึ้นมา

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด