ตอนที่ 109 เจอกับอันตรายลำพัง

การปรากฏของกองทัพโคลนในสนามรบไม่ใช่แค่ดาวอังคารที่ตกใจ แต่ทั้งระบบสุริยะล้วนตกใจ

ตามอนุสัญญาระหว่างดวงดาว การสร้างโคลนเป็นสิ่งต้องห้ามอย่างเด็ดขาด

ใครก็ตามที่ไม่สนใจสิ่งนี้จะเป็นศัตรูของมนุษยชาติ

อย่างไรก็ตามด้วยความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตของพวกเขา บริษัทยาไจแอนท์ไม่สนใจอีกต่อไป พวกเขาส่งกองทัพโคลนเข้าต่อสู้ในสนามรบ

พลังของทหารโคลนสูงถึง 3.0 และเทคนิคการต่อสู้ล่าสุด - แต่ละคนมีเทคนิคสังหาร – ฝังอยู่ในสมองของพวกมัน สถานการณ์เปลี่ยนไปเมื่อพวกมันเข้าร่วมในการต่อสู้

โมเมนตัมของกองทัพปฏิวัติดาวอังคารทำให้เกิดการระเบิดครั้งใหญ่

บริษัทยาไจแอนท์อาจหลุดจากการถูกถูกทำลายชั่วคราว แต่ชื่อเสียงของพวกเขาต้องมัวหมอง!

แม้ว่ารัฐบาลพันธมิตรระบบสุริยะเป็นเพียงหุ่นเชิดและกฎหมายใช้บังคับไม่ได้ แต่พวกเขายังต้องการรักษาความเคารพไว้

บริษัทยาไจแอนท์ทำผิดกฎหมายต่อสาธารณะ ใช้กองทัพโคลนมากมาย มันเป็นเรื่องที่จะทำลายกฎหมายของระบบสุริยะ และทำลายกฎหมายมนุษย์ระหว่างดวงดาว

จักรวรรดิดวงดาวทุกดวงเริ่มกล่าวโทษพวกเขา

ดังนั้นถ้ารัฐบาลระบบสุริยะหนุนหลังบริษัทยาไจแอนท์อยู่ ตอนนี้ก็ไม่สามารถปกป้องได้อีกแล้ว พวกเขาประกาศว่าบริษัทยาไจแอนท์ฝ่าฝืนอนุสัญญาระหว่างดวงดาว แต่ทุกคนที่ฉลาดสามารถบอกได้ว่าคำพูดรุนแรงกว่าการกระทำ

ในทางตรงกันข้ามรัฐบาลระบบสุริยะมีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้งต่อกองทัพปฏิวัติดาวอังคาร พวกเขาประกาศว่ากองทัพปฏิวัติดาวอังคารเป็นกบฏและต้องรวบรวมกองทัพเพื่อปราบปรามอย่างเร่งด่วน!

เฟิงหลินคิดไม่ออกว่าทำไมบริษัทยาไจแอนท์ถึงบุ่มบ่าม?​ เห็นได้ชัดว่าโคลนนิ่งเป็นสิ่งที่ไม่ควรเผยให้เห็นต่อสาธารณชน แต่พวกเขาก็กล้าปล่อยออกมาอย่างบุ่มบ่าม

ถ้าพวกเขาพ่ายแพ้ต่อกองทัพปฏิวัติดาวอังคาร บริษัทยาไจแอนท์จะไม่มีที่ในโลกระหว่างดวงดาว กลายเป็นหนูที่มองไม่เห็นแสงสว่าง

บางทีพวกเขาอาจมีกำลังสนับสนุนอีก

ในความคิดของเฟิงหลินเขานึกถึงสัญลักษณ์ "สวัสติกะ" แบบกลับด้าน

มันเป็นครั้งแรกที่เขาเห็นสัญลักษณ์ในยุคดวงดาว แต่มันไม่แปลกต่อเขา

นี่เพราะทุกคนที่มีความรู้เรื่องประวัติศาสตร์ย้อนกลับไปในยุคโลกโบราณเพียงนิดเดียวต่างก็รู้ถึงความน่ากลัวที่อยู่เบื้องหลังสัญลักษณ์นั้น

ประเทศที่ใช้สัญลักษณ์ดังกล่าวมีอำนาจที่จะนำความเสียหายมาสู่โลกในเวลานั้น

เฟิงหลินไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเขาจะยังคงเห็นสัญลักษณ์นี้หลังจากเดินทางมาข้ามอนาคตเป็นหมื่น ๆ ปี!

นี่บังเอิญหรือมันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้?

เฟิงหลินมีข้อมูลน้อยเกินไปที่จะตัดสินในช่วงเวลาสั้นๆ แต่เขาก็เริ่มระมัดระวังอย่างมากต่อแรงจูงใจของบริษัทยาไจแอนท์

แม้ว่ากองทัพโคลนจะอยู่ยงคงกระพันในสนามรบ แต่เฟิงหลินก็สามารถมองเห็นความว่างเปล่าในตัวพวกมันได้หากผู้บ่มเพาะระหว่างดวงดาวที่แข็งแกร่งมาถึง พวกเขาอาจจะสามารถกำจัดพวกมันทั้งหมดได้

อย่างที่บอก เฟิงหลินไม่หุนหันพลันแล่น การปรากฏตัวที่น่าเกรงขามของเงาลึกลับในบันทึกการวิจัยเป็นสิ่งที่เขาลืมไม่ลง

การเร่งรีบก่อนที่จะรู้ว่าสิ่งที่เขากำลังเผชิญอยู่นั้นคืออะไรจะทำให้เขาตกลึงลงไปในก้นบึ้งของเหว

การต่อสู้บนดาวอังคารกำลังทวีความรุนแรงมากขึ้น บริษัทยาไจแอนท์และกองทัพปฏิวัติดาวอังคารผลัดกันระเบิดอย่างโหดร้าย และเฟิงหลินชอบที่จะเป็นผู้ชมอยู่หลังความวุ่นวายนี้ ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นโอกาสที่เขาจะได้ประโยชน์จากวิกฤติก็ยิ่งมากขึ้น

อย่างไรก็ตามไม่มีอะไรเป็นไปอย่างที่คิด

ปี๊บ ปี๊บ ปี๊บ!

ชิปตัวตนของเขายังไม่หยุดดัง เฟิงหลินตื่นขึ้นมาด้วยความหงุดหงิด ศักยภาพทางพันธุกรรมที่เพิ่มขึ้นหยุดลงทันที

เฟิงหลินลืมตาและอดไม่ได้ที่จะรู้สึกรำคาญ ใครที่ไร้มารยาทขนาดนี้?

การถูกทำลายสมาธิในขณะบ่มเพาะย่อมทำให้พวกเขาระคายเคืองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

สิ่งที่แปลกเกี่ยวกับเขาก็คือเขาได้ตัดการติดต่อทุกรูปแบบนับตั้งแต่เขามาถึงดาวอังคารเพื่อกำจัดความคิดหลงผิดอื่นๆ เขามุ่งแต่เพียงการฝึกฝนอย่างเดียวและไม่สนใจสิ่งรบกวนอื่นๆ

ใครกันที่ติดต่อเขาในตอนนี้

ในวินาทีต่อมา เขาก็ได้เห็นชายคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมยาวปรากฏตัวต่อหน้าเขา นั่นคือลุค

การแสดงออกของเฟิงหลินเปลี่ยนไป ไม่ช้าสัญชาตญาณของเขากระตุ้นให้เขาปิดภาพฉาย

ลุคคาดการณ์ไว้แล้วว่าจะเป็นเช่นนี้“อย่าขยับ!” เขาพูดอย่างชัดเจนว่า“หากคุณไม่อยากให้บริษัทยาไจแอนท์รู้ความลับของคุณ”

มือของเฟิงลินค้างกลางอากาศ เขาเหล่ตาไปที่ผู้บุกรุกและ เปล่งกลิ่นอายอันตรายออกมา "คุณขู่ผม?"

“มันไม่ใช่การขู่ ผมแค่อยากทำงานร่วมกันมากกว่านี้” ลุคไม่กลัวท่าทางของเฟิงหลินเขากลับหัวเราะแทน

"ทำงานร่วมกัน คุณคิดอะไรอยู่" เฟิงหลินถามช้าๆไม่เชื่อว่าลุคมาด้วยเจตนาดี

เฟิงหลินจะไม่เชื่อว่าคนพาลนี้เป็นคนไร้เดียงสา - เป็นเรื่องตลก! เราควรระวังของขวัญที่น่าสงสัยของชาวบ้านเพราะแน่ใจว่าต้องมีเจตนาร้าย

"บางสิ่งที่ต้องการเพียงความพยายามเล็กน้อยสำหรับใครบางคนเช่นคุณ! กองทัพโคลนเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่สำหรับเรา มันยากสำหรับเราที่จะชนะในระยะเวลาอันสั้น หลีกเลี่ยงไม่ได้เราจะต้องเริ่มดำเนินการตามแผนเท่านั้นหากเรากำจัดผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังบริษัทไจแอนท์ได้ เราก็จะชนะเราจึงต้องการให้คุณบอกเราถึงกองกำลังติดอาวุธและการป้องกันภายใจของบริษัทยาไจแอนท์! "ลุคร้องขอ

"คุณต้องการให้ผมเปิดเผยความลับของบริษัทยาไจแอนท์?" เฟิงหลินหรี่ตามอง

"เฟิงหลิน เลิกแกล้งโง่ได้แล้ว!" ลุคส่ายหัว "คุณไม่ใช่คนที่ปล่อยข้อมูลเกี่ยวกับกองทัพโคลนเหล่านั้นหรือไง? แม้ว่าคุณจะตั้งใจปกปิดว่าใครเป็นคนส่งข้อมูล แต่ผมเดาได้เลยว่าเป็นคุณ! ใครกันที่มีสิทธิ์เข้าถึงแผนกหลักของบริษัทยาไจแอนท์และสามารถได้รับข้อมูลที่เป็นความลับดังกล่าวได้ถ้าไม่ใช่คุณ? "

เฟิงหลินจะไม่ยอมรับสิ่งที่ลุคพยายามให้เขายอมรับ "ไร้สาระ! ถ้าผมบอกความลับของบริษัทยาไจแอนท์แล้วผมจะได้อะไร?"

"อย่างน้อยที่สุดบริษัทยาไจแอนท์จะไม่พบว่าคุณเป็นคนปล่อยข้อมูลลับสินะ?" ลุคตอบด้วยความหมายลึกซึ้งเบื้องหลังคำพูดของเขา "ตอนนี้นอกจากคุณ ผม สวรรค์ และโลกเท่านั้นที่รู้ว่าเป็นคุณ ผมไม่ได้บอกใครเลย”

"อย่างไรก็ตาม ถ้าผมเผลอปล่อยมันออกไปมันคงไม่ดีแน่ๆ ต้องมีสายจากบริษัทยาไจแอนท์ในกองทัพปฏิวัติดาวอังคาร ถ้ามันรู้ไปถึงหูพวกเขา ผมไม่แน่ใจว่ามันจะทำให้คุณตกอยู่ในอัตรายหรือเปล่า ผมกลัวว่าคุณอาจไม่สามารถอยู่ในบริษัทยาไจแอนท์ได้อีกหรือคุณอาจจะต้องตาย แม้ว่าคุณจะโชคดีหนีไปได้แต่ก็ต้องโดนไล่ล่าไม่มีวันจบ! ผมเสียไปเยอะมากกับการเก็บความลับนี้ เฟิงหลินทำไมคุณถึงไม่เข้าร่วมกองทัพปฏิวัติดาวอังคาร? บริษัทยาไจแอนท์เป็นศัตรูของเราและของคุณเช่นกัน เราสามารถอยู่ข้างเดียวกันได้! "

เขาดูเหมือนจะมาอย่างสันติ แต่ทุกคำที่เขาพูดรับรู้ได้ว่าเป็นการข่มขู่

หากเขาไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอของลุค ลุคก็อาจปล่อยให้บริษัทยาไจแอนท์รู้ว่าเขาเป็นคนที่เปิดเผยข้อมูล ผลที่ตามมาไม่สามารถจินตนาการได้

เฟิงหลินคิดไม่ออก เขาระมัดระวังอย่างมากและกำจัดร่องรอยทุกอย่าง พวกเขารู้ได้ยังไงว่าเป็นเขา

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างไม่คาดคิดทำให้เขาจนมุม

เฟิงหลินเริ่มไตร่ตรอง

ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถประมาทใครได้เลยแม้แต่คนเดียว!

กองทัพปฏิวัติดาวอังคารมีอำนาจมาก สังคมใต้ดินเต็มไปด้วยบุคคลที่มีความสามารถ พวกเขาจะต้องมีแฮ็กเกอร์ระหว่างดวงดาว

พวกเขาเข้ามาหาเขาหาทันทีตอนที่เฟิงหลินกำลังไขว้เขว้

เขาจะต้องระวังให้มากกว่านี้ในครั้งต่อไป เพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะปลอดภัยอย่างแน่นอน

เข้าร่วมกับกองทัพปฏิวัติดาวอังคาร?

เขาต้องล้อเล่นแน่ๆ!

เฟิงหลินไม่มีทางเห็นด้วยกับมัน

ถ้าเขาเลือกระหว่างหมาป่ากับเสือ แล้วมันจะแตกต่างอะไรกัน?

ในการเป็นเพื่อนกับเสือ คุณจะต้องระมัดระวังว่าจะถูกมันกินถ้าเข้าใกล้มากเกินไป

เฟืองในใจของเฟิงหลินเริ่มเมื่อมีความคิดผุดขึ้นในหัวของเขา เขาเริ่มเจรจา "คุณคิดว่าบริษัทยาไจแอนท์จะปล่อยผมไปไหม ถ้าผมบอกความลับกับคุณ? อันตรายแฝงตัวอยู่ทุกหนทุกแห่ง ผมไม่อยากอยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว! ถ้าผมบอกความลับให้คุณ คุณต้องปล่อยให้ผมออกจากดาวอังคารแล้วกลับไปที่โลก! "

ลุคลังเลเมื่อได้ยินคำขอของเฟิงหลิน แต่ก็พยักหน้า "ก็ได้! งั้นตอนนี้คุณก็บอกผมมาได้แล้ว!"

"ไม่!" เฟิงหลินส่ายหัว "ผมไม่เชื่อพวกคุณ! ถ้าผมบอกความลับกับคุณและคุณไม่ทำตามสัญญา ผมจะมีชีวิตได้ยังไงถ้าบริษัทยาไจแอนท์คิดบัญชีผม ผมต้องพบกับคุณด้วยตัวเองและคุณจะต้องจัดการให้ผมออกจากดาวอังคารทันทีที่ผมบอกความลับ!

“นี่…” ลุคลังเล พยามอ่านความตั้งใจที่แท้จริงของเฟิงหลิน

เฟิงหลินดูออกว่าเขาไม่ซื่อสัตย์

บางทีอาจเป็นเพราะเขามีองค์กรที่แข็งแกร่งคอยสนับสนุน ลุคจึงดูมั่นใจ ไม่มีร่องรอยความกลัวจากครั้งก่อนที่เขาพ่ายแพ้เฟิงหลิน เขาพยักหน้ายินยอม "ผมจะไปพบคุณคืนนี้เวลา3ทุ่ม เราจะพบกันที่ลานขยะถนนนรกของเมืองชิไท!”

เขาระบุสถานที่

“ผมแน่ใจว่าคุณรู้ดีว่าควรทำยังไง?อย่าตุกติก ไม่อย่างงั้นคุณจะไม่มีทางรับผลที่ตามมาได้!” สิ้นคำเตือน การฉายภาพของลุคก็หายไป

เขาปิดเครื่องฉายและลบร่องรอยบันทึกทั้งหมด

เขาไม่ลังเลและตัดสินใจไปพบตามนัด

มันดูอันตรายมากในการไปพบกับสมาชิกของกองทัพปฏิวัติดาวอังคาร และเผชิญกับอันตรายเพียงลำพัง

แต่เขาไม่มีทางเลือก เขาต้องกำจัดความกังวลนี้ และหากำไรกับทุกสิ่งที่เขาลงทุนไปอย่างหนัก

หลังจากพักผ่อนทั้งวันเฟิงหลินก็ออกเดินทาตอน 20.00 น.

เขารู้สึกว่ามีบางอย่างตามหลังเขาเมื่อก้าวออกจากบริษัยาไจแอนท์!

คือหนึ่งในผู้คนจากบริษัยาไจแอนท์!

เฟิงหลินเสียวกระดูกสันหลังตั้งแต่เขาก้าวเข้าสู่แผนกหลักของบริษัทยาไจแอนท์และรู้ความลับมากเกินไป แม้ว่าบริษัทยาไจแอนท์จะไม่ได้จำกัดอิสระของเขา แต่เขาก็รู้ว่ากำลังถูกจับตามองอยู่

เขาทำตัวเฉยเมยขณะเดินไปชานเมืองชิไท

ยังมีคนตามหลังเขาอยู่ไกลๆ

เมื่อเขามุ่งหน้าไปในตรอกมืด ชายสองคนในชุดดำก็ตามมา

"เขาไปไหน?" ทั้งสองหันมามองกัน

"การสะกดจิต!" เสียงดังขึ้นเบาๆจากด้านข้าง ชายสองคนหันไปมองเห็นรอยประทับฝ่ามือลอยอยู่ในอากาศ มันดูอ่อนโยนแต่ก็ขยายอย่างรวดเร็วในสายตาของพวกเขา ครอบคลุมทั้งวิสัยทัศน์และประทับบนหน้าผากของพวกเขา

ดูเหมือนว่าวิญญาณของพวกเขาจะถูกกลืนไปกับความมืด ขณะที่การมองเห็นของพวกเขาลดลง ทำให้พวกเขาหมดสติ

เฟิงหลินสะกดจิตทั้งสองคน เมื่อพวกเขากลับไปที่บริษัทยาไจแอนท์ พวกเขาจะจำอะไรไม่ได้

เมื่อดูชายชุดดำสองคนเดินกลับไป เฟิงหลินก็ก้มหน้าก้มตาเดินอย่างรวดเร็วเข้าไปในเมืองชิไท ไปยังจุดนัดพบ

เขาเดินอย่างรวดเร็ว มีเสียงคนกรีดร้องตลอดทาง

เฟิงหลินไม่หยุดและก่อนที่เขาจะเข้าสู่ถนนที่มืดและวุ่นวาย

ตรงหัวมุมถนนนำไปสู่ลานขยะรถบินขนาดใหญ่ ไม่มีคนอยู่แถวนี้มากนัก มีแต่อุปกรณ์สนิมเคอะมากมายเป็นภูเขา

เฟิงหลินรู้สึกเหมือนว่าเขาเพิ่งเดินเข้าไปในป่ารกร้าง รอบตัวเขามืดมิดไม่มีแสงทำให้เกิดบรรยากาศที่น่าขนลุก

ทันใดนั้นเขาก็หยุด เขาไม่แน่ใจเมื่อเงาสี่เงาปรากฏขึ้นล้อมเขา ตัดเส้นทางหลบหนีทุกทาง