ตอนที่แล้วWOW : ราชันย์ต่างภพ ตอนที่ 15
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปWOW : ราชันย์ต่างภพ ตอนที่ 17

WOW : ราชันย์ต่างภพ ตอนที่ 16


เมื่อหลายวันก่อนเซียวอวี๋ได้ใช้ความพยายามในการถ้ำมองพี่สะใภ้สี่ที่กำลังอาบน้ำอยู่ แม้ว่าเสวี่ยซาจะไม่สามารถเอาผิดเขาได้ แต่นางก็มั่นใจเป็นอย่างมากว่าผู้ที่แอบมองนางก็คือ เซียวอวี๋

"ทั้งหมดที่เจ้ากำลังกล่าวถึงคือการซื้อเหล็กและเหล็กกล้า! ในขณะที่กองทัพของแคร์รี่จะยกมาในอีกไม่กี่วัน แต่เจ้ากลับใช้เวลาไปกับเรื่องไร้สาระพวกนี้น่ะรึ! ใยเจ้าถึงไม่หลบหนีไปเสีย? เหตุใดเจ้าถึงกลับมาที่นี่อีก?" เสวี่ยซาสวมชุดเกราะและห้อยดาบไว้ที่ข้างเอว ดูเธอราวกับวีรสตรีที่กล้าหาญในขณะที่กำลังตำหนิเซียวอวี๋

เซียวอวี๋ทราบว่าเขากำลังถูกเข้าใจผิด "พี่สะใภ้สี่ ข้ากำลังตามหาเหล็กกล้าสำหรับการสร้างอาวุธอยู่ นี่จึงเป็นหนทางเดียวที่ข้าจะปกป้องท่านได้ ไฉนท่านถึงต้องตำหนิข้าด้วย?"

"เจ้ายังมีหน้ามากล่าวเช่นนี้อีก! เป็นเจ้าที่สูญเสียน้องสะใภ้ห้าในการเดิมพันและชักนำกองทัพของแครี่มาทำลายตระกูล! เจ้าคิดหรือว่าเจ้าจะสามารถเอาชนะกองทัพของแครี่ด้วยเหล็กกล้าได้? เจ้าต้องการจะตกตายอยู่ที่นี่หรือ? หนีไปซะ! เจ้าคิดว่าบิดาของเจ้าจะภูมิใจหรือถึงคิดที่จะรอความตายอยู่ที่นี่?" เสวี่ยซาตำหนิเซียวอวี๋โดยไม่หยุดพัก แม้ว่าจะมีร่องรอยความโกรธอยู่บนใบหน้าของนาง แต่ในขณะเดียวกันนางก็พยายามจะเกลี้ยกล่อมเซียวอวี๋ให้หลบหนีไป นี่พิสูจน์ได้ว่าแท้จริงแล้วเสวี่ยซาเป็นคนจิตใจดี

"ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับตัวข้า ข้ามีหนทางที่จะจัดการแครี่แล้ว ข้าจะนำกองทัพทหารรับจ้างมาในไม่กี่วันนี้ พวกเขาจะช่วยเราในการเอาชนะแคร์รี่!" เซียวอวี๋กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ

อย่างไรก็ตาม ไม่มีผู้ใดเชื่อถือคำกล่าวของเซียวอวี๋ที่บอกว่า จะนำกองทัพทหารรับจ้างมาทำศึกกับแครี่ เซียวอวี๋คนเก่านั้นเป็นที่จักกันดีในฐานะผู้โป้ปดที่สามารถโกหกได้โดยที่ตาไม่กระพริบ

พวกเขาจะต้องมีทหารรับจ้างอย่างน้อย 2,000 ถึง 3000 คนในการจะเอาชนะแคร์รี่ ซึ่งนั่นหมายถึงเหรียญทองหลายแสนเหรียญ

ในขณะที่สถานการณ์การเงินของดินแดนในตอนนี้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมีเงินมากถึงขนาดนั้น

"นายท่าน ท่านควรจะออกจากดินแดนแห่งนี้ หากว่าท่านมีความตั้งใจแล้ว ท่านย่อมสามารถกลับมาล้างแค้นยามเมื่อมีโอกาศในอนาคตได้" พ่อบ้านหงส์กล่าวออกมาพร้อมกับถอนหายใจ

เขาคิดมาเสมอว่าเซียวอวี๋อาจจะหนีออกไปได้ตลอดเวลา แต่เขากลับไม่คาดคิดเลยว่าเซียวอวี๋จะอยู่ในเมืองจนถึงครึ่งเดือนสุดท้าย

เซียวอวี๋ถอนหายใจขณะมองเห็นแววตาที่สิ้นหวังของเซียวหงส์ เขารู้ว่าไม่มีผู้ใดเชื่อว่าเขาจะสามารถเอาชนะแคร์รี่ได้ "ลุงหงส์ วางใจเถอะ ข้ากล่าวไว้แล้วว่าจะปกป้องดินแดนนี้และข้าจะต้องทำมันให้ได้!"

ในเวลาเดียวกันก็มีทหารเข้ามาภายในห้อง

"มีสารจากแคร์รี่ขอรับ"

เซียวอวี๋มองดูม้วนกระดาษที่อยู่ในมือของทหาร

"บอกไปว่า หากว่ามันต้องการสงคราม มันก็จะได้รับสงคราม ข้าจะอยู่ที่นี่และรอคอยมันมา" เซียวอวี๋กล่าวอย่างใจเย็น

"นายท่าน ถึงเวลาที่ท่านจะต้องหลบหนีแล้ว" พ่อบ้านหงส์และหัวหน้าทหารฮุ่ยพยายามกล่าวโน้มน้าวเซียวอวี๋

ความจริงแล้ว หลายวันมานี้พ่อบ้านหงส์และหัวหน้าทหารฮุ่ยพยายามโน้มน้าวให้เซียวอวี๋และนายหญิงทั้งห้าให้จากไป ทว่ากลับไม่มีผู้ใดที่ฟังคำกล่าวของพวกเขาเลย

เซียวอวี๋กล่าวว่าเขาจะไม่จากไปไหน ซึ่งนั่นทำให้พ่อบ้านหงส์กลายเป็นร้อนใจ หากว่าเซียวอวี๋ตาสว่างได้ก่อนหน้านี้ พวกเขาก็คงไม่ต้องมาเผชิญกับสถานการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นนี้แล้ว ทว่าหากเซียวอวี๋เสียชีวิตลง พวกเขาคงไม่มีหน้าไปพบกับเซียวซานเทียนในปรภพ

สงครามถูกกำหนดขึ้นในสามวันข้างหน้า

เซียวอวี๋มีความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมขณะมองดูนักรบออร์ค 200 นาย พลธนูเอลฟ์ 200 นายและเอลฟ์นักล่าอีก 100 นายกำลังฝึกฝน

เนื่องจากผ่านการต่อสู้มาหลายครั้งในช่วงครึ่งเดือนที่ผ่านมาทำให้นักรบออร์คทั้ง 200 นายขึ้นมาอยู่ในระดับที่ 2 ขณะที่พลธนูเอลฟ์เกือบจะเพิ่มระดับ นักล่านั้นอ่อนแอในด้านของการป้องกันและเซียวอวี๋อวี๋ก็วิตกว่าอาจจะสูญเสียพวกเขาไปโดยง่าย นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เขาไม่ได้วางแผนที่จะใช้นักล่าในสนามรบมากนัก เขารู้สึกว่าพวกนักล่าจะมีประโยชน์ในการสอดแนมและการไล่ล่าเท่านั้น

นักรบออร์คครึ่งหนึ่งสวมใส่เกราะพร้อมด้วยอาวุธเล่มใหม่ในมือเรียบร้อยแล้ว พวกมันสามารถสร้างความเสียหายได้เป็นสองเท่าของนักรบออร์คทั่วไป พลธนูเอลฟ์จะคอยช่วยยิงสนับสนุน และเซียวอวี๋เชื่อมั่นว่าเขาจะสามารถต้านทานการโจมตีจากกองทัพราวสี่ถึงห้าพันคนได้ตราบใดที่เขาปกป้องกำแพงเอาไว้

................................

................................

"นี่คือราคาที่ฉันจะต้องจ่ายเพื่อซื้อลูกศรงั้นหรอ?" เซียวอวี๋แผดเสียงออกมาเมื่อได้ฟังคำตอบระบบ เดิมทีที่เขาต้องซื้อชุดเกราะให้พวกนักรบออร์คเพียงครึ่งเดียวก็เนื่องจากขาดแคลนเงิน มาในตอนนี้ระบบกับบอกเขาว่า เขาจำเป็นจะต้องจ่ายในส่วนของค่าลูกธนูอีกด้วย

โชคดีที่มันไม่แพงมากนัก เขาสามารถซื้อกระบอกใส่ลูกธนูได้ในราคา 5 เหรียญทอง ซึ่งแต่ละกระบอกจะมีลูกธนูอยู่ 20 ดอก นอกเหนือจากลูกธนูแล้วเขายังต้องจ่ายค่าอุปกรณ์ ชุดสวมใส่ และค่าซ่อมบำรุงและอื่นๆอีกมากมาย

เซียวอวี๋กำลังวางแผนที่จะสร้างแอนเชียนส์ออฟวอนเดอร์เพื่ออัพเกรดชุดเกราะ ธนูและลูกธนูของพวกเอลฟ์ แต่เขาก็กลายเป็นหงุดหงิดทันทีเมื่อเห็นสิ่งที่ต้องใช้: 20,000 เหรียญทองและค่าคุณความดี 1000 แต้ม

ในการจะสร้างแอนเชียนส์ออฟวอนเดอร์ เขาต้องการเหรียญทองหลายพันเหรียญสำหรับการอัพเกรด

มันค่อนข้างถูกเมื่อตอนที่สร้างโรงตีเหล็กและสิ่งก่อสร้างอื่นๆในฐานทัพแห่งแรก แต่มันจะแพงมากยิ่งขึ้นเมื่อเริ่มก่อสร้างในฐานทัพแห่งที่ 2

เวลาสามวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว หัวหน้าทหารฮุ่ยได้เรียกระดมทหารมาได้ 400 นายสำหรับสงครามครั้งนี้

ทว่าไม่มีทหารนายใดเลยที่จะมีขวัญกำลังใจในการสู้รบ เนื่องจากพวกเขารู้ว่าผลลัพธ์ของสงครามครั้งนี้มีเพียงความพ่ายแพ้ที่รอคอยพวกเขาอยู่ ความหวาดกลัวเริ่มกัดกินจิตใจของพวกเขาทีละนิดเมื่อเวลาใกล้เข้ามา

แม้เซียวอวี๋จะกล่าวเอาไว้ว่าจะมีทหารรับจ้างมาเข้าร่วมในศึกนี้ แต่พวกเขากลับเห็นเป็นเพียงถ้อยคำไร้สาระ คำพูดที่เชื่อถือได้แทบจะไม่เคยออกมาจากปากของเขาเลย

พ่อบ้านเซียวหงส์สวมชุดที่ดูใหม่เอี่ยมขณะที่เขาแหงนมองท้องฟ้า "นายท่าน บ่าวชราผู้นี้จะจงรักภักดีต่อตระกูลเซียวตลอดไป แต่บ่าวกลับรู้สึกระอายเหลือเกินที่ไม่สามารถส่งนายน้อยและท่านหญิงทั้งหลายออกไปได้" ขณะเดียวกันเริ่มมีหยดน้ำรินไหลอยู่บนใบหน้าของเขา

สะใภ้สามคนแรกกำลังนั่งอยู่ภายในห้องโถงขณะที่เหม่อมองไปยังเหยือกน้ำผึ้ฝที่สดใหม่ มันคือน้ำผึ้งที่พวกนางโปรดปราน แต่พวกนางไม่ได้ดื่มมันมานานมากแล้วจากสภาพการเงินที่ย่ำแย่ของตระกูลเซียว

นี่จะเป็นการดื่มครั้งสุดท้ายของพวกนาง ในเหยือกนั้นได้ผสมยาพิษไว้แล้ว

เสวี่ยซาสวมชุดเกราะเพื่อเตรียมออกศึก นางยืนอยู่บนกำแพงเมืองและเตรียมตัวต่อสู้จนวินาทีสุดท้ายของชีวิต

อย่างไรก็ตาม ในรุ่งเช้าก็มีกองทัพเคลื่อนพลมุ่งหน้ามาที่เมือง

แวบแรกหัวหน้าทหารฮุ่ยคิดว่านี่คือกองทัพของแคร์รี่ แต่เขาก็กลายเป็นประหลาดใจเมื่อมองเห็นเซียวอวี๋ยืนอยู่เบื้องหน้าของกองทัพนั้น

"เกิดอะไรขึ้น? เขาได้ว่าจ้างกองทหารรับจ้างมาจริงๆหรือ? เงื่อนไขแบบใดกันที่จอมล้างผลาญสามารถว่าจ้างพวกเขามาได้?"

กองทัพทหารรับจ้างนี้ดูแปลกประหลาดอย่างยิ่ง พวกเขาทุกคนล้วนสวมใส่เสื้อคลุมสีดำขนาดใหญ่ มีร่างหนึ่งที่ดูแข็งแกร่งยืนอยู่เบื้องหน้าของพวกเขา ร่างนั้นมีรูปร่างที่สูงกว่า 2 เมตร ทำดูดุดันและข่มขวัญผู้ที่พบเห็นได้ไม่น้อย

ขณะที่ด้านข้างเป็นกองทัพที่รูปร่างดูเพรียวบาง ในมือของพวกเขาถือไว้ด้วยธนูแกะสลักอย่างดีและสะพายกระบอกใส่ลูกธนูไว้ที่หลัง ที่เบื้องหน้าของพวกเขามีหญิงสาวนางหนึ่งที่กำลังขี่พยัคฆ์อยู่ เรือนร่างของเธอถูกห่อหุ้มไว้ด้วยผ้าคลุมอย่างมิดชิดเผยให้เห็นเพียงดวงตาคู่หนึ่ง ดวงตาคู่นั้นมีกลิ่นอายที่สูงส่งและดูหยิ่งยโสเป็นอย่างมาก

"นะ...นายน้อย ท่านว่าจ้างพวกเขามาหรือ?" หัวหน้าทหารฮุ่ยกลายเป็นอ้าปากค้าง

เซียวอวี๋ยิ้มออกมา "ถูกแล้ว ด้วยกองทัพนี้พวกเราจะเอาชนะศึกในครั้งนี้!"

หัวหน้าทหารฮุ่ยมองไปยังพวกนักรบออร์คที่อยู่เบื้องหน้า เขาทราบได้ทันทีว่าพวกเขาเหล่านี้ล้วนเป็นทหารชั้นยอด "แม้จะเป็นกองทัพขนาดเล็ก แต่ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยทหารชั้นยอด พวกเรามีคนอยู่ราว 400 คนและเมื่อรวมกับพวกเขา พวกเราจะสามารถป้องกันเมืองไว้ได้ บางทีพวกเราอาจจะไม่จำเป็นที่จะต้องเอาชนะกองทัพของแคร์รี่"