ตอนที่แล้วเทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0635 [อ่านฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0637 [อ่านฟรี]

เทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0636 [อ่านฟรี]


ตอนที่ 636 : อุปกรณ์ครบมือ

ฉินหยุนได้เห็นกลุ่มผู้ฝึกตนเฒ่าชราถูกจับตัว ภายในต้องถอนหายใจ “เหมือนที่คิดไว้ นี่คือความเหลื่อมล้ำทางอุปกรณ์! พวกเขาก่อนหน้านี้กล่าว ว่าพวกมันติดอาวุธครบมือ พวกเขาทราบแต่แรกแล้วว่าเสียเปรียบ!”

“กระนั้นพวกเขาก็ยังลงมือ พวกเขายังคิดต่อสู้!” หลิงหยุนเอ๋อกล่าว “เสี่ยวหยุน เอาเลย!”

“ได้!”

ฉินหยุนพยักหน้ารับ เรียกใช้ความสามารถเทวะอัญเชิญราชสีห์สวรรค์

โฮก! โฮก! โฮก!

อย่างกะทันหัน เสียงคำรามร้องราชสีห์พลันดังก้องขึ้นจากในป่า ฉินหยุนอัญเชิญราชสีห์สวรรค์ใต้พิภพทั้งสองตัวออกมา

หลังจากที่ฉินหยุนเข้าสู่ขอบเขตวรยุทธ์วิญญาณ ราชสีห์สวรรค์ใต้พิภพที่เขาอัญเชิญได้จึงแข็งแกร่งขึ้น พวกมันขณะนี้สามารถรับมือกับขอบเขตวรยุทธ์วิญญาณระดับกลางหรือสูงได้

นอกจากนี้ ฉินหยุนยังมีจิตวิญญาณราชสีห์สวรรค์ ดังนั้นแล้ว เมื่ออัญเชิญราชสีห์สวรรค์ใต้พิภพ หรือใช้วิชายุทธ์โทเทมราชสีห์สวรรค์ พลังที่เผยออกจึงเพิ่มขึ้นอย่างยิ่งยวด

ราชสีห์สวรรค์ใต้พิภพที่ปรากฏตัวอย่างกะทันหัน สร้างความตื่นตะลึงแก่หลงหย่งเหลียงและคณะ

“นี่มันตัวอะไร? ราชสีห์ทมิฬ? ดูแข็งแกร่งนัก เร่งรีบจับสองตัวนี้มา คงเอามาใช้เป็นพาหนะชั้นดีได้แน่!”

หลงหย่งเหลียงที่พบเห็นพวกมัน เขาร้องตะโกนด้วยอาการตระหนกตกใจ ยอดยุทธ์ขอบเขตวรยุทธ์วิญญาณข้างกาย จึงพุ่งทะยานบุกรุดหน้า

“หลงหย่งเหลียง ราชสีห์นั่นมีเพียงสองตัว พวกเราแข่งขันกันเองเป็นอย่างไร?”

ชายหนุ่มในชุดสีแดงเผยยิ้มขณะพุ่งทะยานตัวออก

นายน้อยหนุ่มอีกคนหนึ่งเร่งรีบตามติด

ที่พบเจอตรงหน้า คือราชสีห์ที่ร้ายกาจ มันสามารถต้านรับขอบเขตวรยุทธ์วิญญาณระดับกลางและสูงได้ หากกำราบได้สำเร็จ พวกเขาจะใช้มันเป็นพาหนะหรือเป็นสัตว์ในสวนเอาไว้ออกล่า

เพียงแค่นึก พวกเขาก็ตื่นเต้นกันตัวสั่นแล้ว

ราชสีห์สวรรค์ใต้พิภพที่ฉินหยุนอัญเชิญออกมา ขนาดตัวของมันยาวเกือบหกเมตร ร่างไม่ใหญ่มากนัก ดังนั้นจึงเหมาะสมแก่การเป็นสัตว์พาหนะ

หลงหย่งเหลียงแค่นเสียงเย็นเยือก “หากพวกเราแต่ละคนอาศัยความสามารถขันแข่ง เช่นนั้นสองตัวนั่นก็ต้องเป็นของข้าแล้ว!”

แม้พวกเขาสงสัย ว่าเหตุใดราชสีห์สีดำสองตัวจึงปรากฏ กระนั้นพวกเขาก็ไม่ได้คิดอะไรให้มากความ

ในสายตาพวกเขา ราชสีห์ทั้งสองตัวไม่ต่างอะไรกับข้าทาสที่เดินมามอบตนเองถึงหน้าประตูบ้าน เพียงแต่พวกมันอาจจะแข็งแกร่งไปบ้างก็เท่านั้น

“โจมตีเลย!” หลงหย่งเหลียงตะโกน กลุ่มคนของตัวเขาเริ่มบุกเข้าในป่า

“ทาสเหล่านี้... พวกเราควรทำอย่างไรดี?” คนหนึ่งเอ่ยถามขึ้น

“ทาสชั้นต่ำหาได้ทัดเทียมขาข้างหนึ่งของราชสีห์พวกนั้นไม่!” หลงหย่งเหลียงทะยานบุกขึ้นหน้า พวกเขากำลังปิดล้อมโจมตีใส่ราชสีห์สวรรค์ใต้พิภพ

พละกำลังต่อสู้ของราชสีห์สวรรค์ใต้พิภพเหนือล้ำ ร่างกายยังแข็งแกร่ง เมื่อใช้วิชายุทธ์โทเทม พลังที่ปลดปล่อยออกมาจึงยิ่งชวนสะพรึง

ฉินหยุนไม่คิดให้ราชสีห์สวรรค์เข้าพัวพันเป็นเวลานานกับคนกลุ่มนี้ โดยทันที เขาทิ้งพวกมันเอาไว้ให้ดึงความสนใจก่อนจะวิ่งไปอีกด้าน

“คนกว่าสิบออกไปจับตัวราชสีห์สวรรค์แล้ว เหลือคนเฝ้าอยู่ไม่มาก!”

ฉินหยุนปล่อยมีดบินทั้งห้าเล่มออกมา เข้าสังหารกลุ่มผู้คุ้มกันเหล่านั้นจนสิ้น

จากนั้น ฉินหยุนจึงควบคุมมีดบิน เข้าทำลายตาข่ายสีทอง ปลดปล่อยกลุ่มคนเฒ่าชราให้หลบหนี

ฉินหยุนที่มาถึง เขาจึงกล่าว “พวกผู้อาวุโสเร่งรีบหนีไปพร้อมทาสเหล่านี้ ข้าจะขวางพวกมันไว้เอง!”

เวลานี้เอง หลงหย่งเหลียงและคณะต่อยตระหนักได้ ว่ากลุ่มคนเฒ่าชราและข้าทาสถูกช่วยเหลือไปแล้ว!

กลุ่มผู้ฝึกตนเฒ่าชรายังคงตื่นตระหนก ก่อนหน้านี้ พวกเขาเพียงเชื่อว่าฉินหยุนไม่ได้แข็งแกร่งอันใดมากนัก

กระนั้น เขากลับใช้มีดบินจำนวนหนึ่ง เข้าสังหารผู้ฝึกตนขอบเขตวรยุทธ์วิญญาณได้ในพริบตา ทั้งยังช่วยเหลือพวกเขาไว้

“เด็กหนุ่ม เจ้าเล่าจะทำอย่างไร?” ชายชราเอ่ยถามเป็นกังวล “พวกเราจะเหลือสามสิบคนไว้ช่วยเจ้า!”

“ไม่ พวกท่านทั้งหมดรีบหนี!” ฉินหยุนเร่งรีบนำเอาปืนใหญ่ราชันลึกล้ำออกมา ยิงเข้าใส่กลุ่มของหลงหย่งเหลียง

ตู้ม!

เดิม คนกว่าสิบพุ่งทะยานกลับมา กระนั้นพวกเขากลับร่างกระเด็นจนถึงแก่ความตายเพราะแรงระเบิดที่ฉินหยุนสร้างขึ้น!

ป่าเบื้องหน้า กลับกลายเป็นทะเลเพลิงในพริบตา

ลูกปืนใหญ่ของฉินหยุน สร้างขึ้นโดยน้ำมันสัตว์ปริมานมหาศาล หลังเกิดการระเบิด มันจึงลุกโชนเป็นอัคคีเพลิงร้อนแรง

“เร่งรีบกลับไป จัดการมัน!” หลงหย่งเหลียงเผยเสียงกราดเกรี้ยว

“นายน้อยขอรับ ราชสีห์สองตัวนั้นเล่า?” ชายวัยกลางคนขอบเขตวรยุทธ์ลึกล้ำเอ่ยถาม

“ช่างราชสีห์สองตัวนั่น ไปจัดการไอ้ตัวบัดซบผู้นั้น แล้วชิงเอาปืนใหญ่ในมือมันมา!” หลงหย่งเหลียงเผยเสียงเย็นเยือก “ราชสีห์นั่นข้าจัดการเอง!”

เมื่อกลุ่มผู้ฝึกตนเฒ่าชราได้ทราบถึงความแข็งแกร่งของฉินหยุน พวกเขาค่อยเข้าใจว่านี่เป็นเพราะอุปกรณ์ที่ดีล้ำ

“พวกท่าน เร่งรีบไปได้แล้ว!” ฉินหยุนกล่าวเร่ง

กลุ่มข้าทาสถูกปลดปล่อยออกจากกรงขัง ก่อนจะถูกนำพาหลบหนีโดยกลุ่มผู้ฝึกตนเฒ่าชรา

มีขอบเขตวรยุทธ์วิญญาณจำนวนหนึ่งคิดไล่ตาม กระนั้นมีดบินของฉินหยุนก็พร้อมเข้าสังหารพวกเขา

“ตัวบัดซบนี่ อย่าได้คิดว่าจะหนีรอด!” ยอดยุทธ์คนหนึ่งคำรามร้องกราดเกรี้ยว

ฉินหยุนขว้างปายันต์สะกดกายออก เข้าหยุดยั้งร่างยอดยุทธ์ที่พุ่งทะยานเข้ามา

จากนั้น เขาเร่งรีบพุ่งเข้าหาอีกฝ่าย ใช้งานค้อนเทวะเก้าตะวัน ทุบฟาดหวดลงที่ศีรษะยอดยุทธ์ผู้นั้น

ตู้ม!

ศีรษะยอดยุทธ์ระเบิดกลายเป็นเศษเนื้อ ร่างกายยังต้องลุกโชนด้วยอัคคีเพลิง

พร้อมกันนี้ ฉินหยุนนำเอาแก่นเต๋าออกจากยอดยุทธ์วัยกลางคนที่เพิ่งสิ้นชีพ

ยอดยุทธ์ถึงขั้นถูกสังหารได้ในการโจมตีครั้งเดียว!

ต้องทราบว่าฉินหยุนได้ประมือกับปิงชิงหลายต่อหลายครั้งในเขตแดนจินตภาพเซียนยุทธภัณฑ์ พวกเขาต่อสู้กันด้วยสภาพมีขีดจำกัด จึงเป็นการต้องดิ้นรนเอาทุกสิ่งอย่างที่มีออกมาใช้

เวลานี้ เขาใช้งานค้อนเทวะเก้าตะวันพร้อมก้าวเท้าเก้าสมบูรณ์ ตราบเท่าที่เข้าใกล้ได้ ยอดยุทธ์ทั่วไปที่ไม่ทันได้ตั้งตัว ย่อมต้องถูกค้อนเทวะลงมือปลิดชีพ!

ค้อนเทวะเก้าตะวันของฉินหยุน มันช่วยสร้างเสริมพลังเต๋าแรกเริ่มอย่างมหาศาล หลังดูดกลืนพลังกระดูกวิญญาณราชสีห์สวรรค์ มันยิ่งมายิ่งเกิดเป็นพลังอันคลุ้มคลั่ง

ได้เห็นฉินหยุนเก่งกาจเป็นล้นพ้น กลุ่มผู้ฝึกตนเฒ่าชราจึงทราบ ว่าหากพวกตนรั้งอยู่ พวกเขามีแต่จะสร้างปัญหาแก่ฉินหยุน ดังนั้นพวกเขาจึงเร่งรีบคุ้มกันกลุ่มทาสหลบหนี

จากที่ไกลออกไป ยอดยุทธ์อีกสองคนได้เร่งรีบเข้ามาใกล้

ฉินหยุนขว้างแก่นเต๋าขอบเขตวรยุทธ์ลึกล้ำเข้าใส่ยอดยุทธ์ทั้งสองคนที่คิดเข้ามา เป็นผลให้ร่างกายพวกเขาถูกฉีกกระชากขาดกระจายเพราะแรงระเบิด เศษร่างที่เหลือร่วงหล่นกับพื้น

หลงหย่งเหลียงและคณะล้วนตื่นตะลึง ฉินหยุนถึงกับสังหารยอดยุทธ์สามคนได้ในพริบตา!

ยอดยุทธ์อีกคนหนึ่งที่กราดเกรี้ยวพุ่งทะยานเข้ามา เขาพลันต้องถูกหม้อราชสีห์สวรรค์สะกดมังกรของฉินหยุนจับตัวเอาไว้

ขณะนี้เหลือยอดยุทธ์อีกเพียงหนึ่งคน!

“พวกมันคือกลุ่มคนที่เพิ่งก้าวขึ้นสู่ขอบเขตวรยุทธ์ลึกล้ำ ยิ่งไปกว่านั้น ยังเป็นพวกดาษดื่น เมื่อเผชิญหน้ากับเจ้าที่อุปกรณ์ครบมือ ย่อมไม่มีทางต่อกรเจ้าได้!” หลิงหยุนเอ๋อยิ้ม

ยอดยุทธ์ที่เหลือ ถูกยันต์สะกดกายของฉินหยุนแช่แข็งร่าง ก่อนจะถูกนำเอาแก่นเต๋าออกไป

“บัดซบ!” หลงหย่งเหลียงกลายเป็นกราดเกรี้ยว เขาไม่อาจละมือตอนนี้ได้ เขาถูกราชสีห์สวรรค์ถ่วงรั้งเอาไว้

นายน้อยผู้อื่นพลันเกิดความหวาดกลัว พวกเขาไม่เคยพบเจอบุคคลที่แกร่งกล้าถึงเพียงนี้มาก่อน

พวกเขาพลันสำนึก ว่านี่เป็นเพราะพวกตนเชื่อมั่นในตนเองจนเกินไป หากพวกเขาไม่คิดรับมือราชสีห์ทมิฬทั้งสองตัว พวกเขาคงไม่ต้องแบ่งกองกำลังออกจนสูญเสีย

ผู้ใต้บัญชาของนายน้อยเหล่านี้ ถูกมีดบินของฉินหยุนสังหารกันครบถ้วน

ด้วยค้อนเทวะเก้าตะวันในมือ ฉินหยุนพุ่งเข้าคิดปะทะหลงหย่งเหลียง

แม้หลงหย่งเหลียงครอบครองร่างลึกล้ำ ทว่าฉินหยุนแข็งแกร่งยิ่งกว่า นอกจากนี้ ในมือของเขายังเป็นอาวุธเทวะ

ฉินหยุนยังได้ควบคุมราชสีห์สวรรค์ใต้พิภพทั้งสอง ให้ร่วมมือสอดประสานการโจมตี

เพียงการโจมตีไม่กี่ครั้ง หลงหย่งเหลียงจึงพลาดท่า ถูกฉินหยุนกักขังตัวเอาไว้ในกระเป๋าสัตว์

นายน้อยที่เหลืออีกสี่คน ต่างถูกจับตัวไว้เช่นเดียวกัน

พวกเขาไม่ทราบ ว่าราชสีห์ทมิฬทั้งสองตัวเป็นของฉินหยุน ทั้งยังไม่แม้กระทั่งคิดว่าเป็นไปได้ พวกเขารู้สึกเพียงว่าผู้ที่จับตัวตนเองเอาไว้ คือผู้แข็งแกร่งที่ครอบครองอุปกรณ์แกร่งกล้านานาชนิด

“สวะพวกนี้จับตัวง่ายกว่าที่คิดไว้มากนัก!” ฉินหยุนเร่งรีบออกไปพ้นจากป่า

“หากยอดยุทธ์ของกลุ่มผู้ฝึกตนเฒ่าชราแข็งแกร่งกว่านี้สักเล็กน้อย พวกเขาคงช่วยเหลือพวกทาสเหล่านั้นได้ไปแล้ว เหตุใดไม่ส่งยอดยุทธ์มาให้มากกว่าหรือ หรือกระทั่งราชันยุทธ์ หากมีทำไมจึงไม่ส่งมา?”

กลุ่มผู้ฝึกตนเฒ่าชราที่ฉินหยุนพบก่อนหน้า พวกเขาต่างสูงอายุและอยู่ขอบเขตวรยุทธ์วิญญาณ ด้วยกำลังพวกเขา เพียงปกป้องตนเองยังยาก คิดช่วยเหลือผู้อื่นแทบไม่ต้องกล่าวถึงแล้ว

“เสี่ยวหยุน เมื่อใดเจ้าก้าวสู่ยอดยุทธ์ และราชันยุทธ์ นั่นหมายความถึงเจ้าจะได้ครอบครองชีวิตยืนยาว ชีวิตของเจ้าจะกลายเป็นสิ่งล้ำค่า ที่เจ้าทำเช่นนี้ย่อมเป็นการยั่วยุโทสะของห้าตระกูลใหญ่ รวมถึงหุบเขาเซียนโอสถ หากพวกมันพบเจอ พวกเราย่อมต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!” หลิงหยุนเอ๋อกล่าว “มีแต่เจ้าจึงกล้าทำเรื่องเสี่ยงอันตรายเช่นนี้!”

ฉินหยุนกลับสู่เมืองซือหลงโดยฟ้ายังคงมืด เขาตระเตรียมบุกโจมตีกลุ่มยอดฝีมือที่ในเมือง!

เมืองซือหลงกลางค่ำคืนค่อนข้างมีชีวิตชีวา ทาสหลายต่อหลายคนถูกบีบบังคับให้ต้องเข้าต่อสู้ประลองยุทธ์ เพื่อที่แขกเหรื่อจะได้ซื้อหาทาสหรือจ่ายค่ารับชม

หลายคนต่างมาที่นี่ ก็เพื่อได้หยามเหยียดทาสเหล่านั้น

นี่เองก็เป็นเหตุผล ว่าทำไมเมืองแห่งนี้จึงมีแต่ความชั่วร้ายไม่สิ้นสุด

“หลงซือกุ่ย ข้าได้ตัวบุตรชายเจ้าแล้ว เจ้าที่ขโมยอุปกรณ์เต๋าสี่ชิ้นไปจากข้า ต้องชดใช้กรรมที่ก่อเอาไว้อย่างสาสม!”

ฉินหยุนมาถึงเขตตะวันออกของเมืองซือหลง ข้างเคียงคือคฤหาสน์หลังใหญ่

เขาหลบซ่อนตัวในความมืด ใช้งานความสามารถเทวะทะลุทะลวง ผ่านม่านพลังของคฤหาสน์เข้าสู่พื้นที่ภายใน

ที่นี่คือบ้านพักของตระกูลหลง ภายในย่อมมียอดยุทธ์คงอยู่

ทันทีที่ฉินหยุนเข้ามา เขาสัมผัสได้ถึงออร่าของยอดยุทธ์

เขาระแวดระวังหาเส้นทางเคลื่อนผ่านการเฝ้ายามที่หนาแน่นในคฤหาสน์ จากนั้นจึงใช้ความสามารถเทวะทะลุทะลวง เข้าสู่ห้องลับแห่งหนึ่ง

ห้องลับนี้กว้างใหญ่ กระทั่งมีอาคมหลากหลายใช้งานเพื่อดูดกลืนพลังวิญญาณเก้าตะวัน

ที่ตรงกลางห้องลับ มีชายชรานั่งขัดสมาธิ กำลังใช้งานค่ายอาคมเพื่อดูดกลืนพลังวิญญาณเก้าตะวันสู่ร่างเพื่อฝึกฝน

ห้องนี้อัดแน่นด้วยพลังวิญญาณเก้าตะวัน มันทำให้ฉินหยุนยิ่งสามารถลอบเร้นตัวตนได้โดยง่าย

ฉินหยุนที่เข้ามา เขาควบคุมมีดบินทั้งห้าเล่มด้วยพลังจิตรุนแรงพุ่งทะยานออก

ชายชราสัมผัสได้ถึงบางสิ่งบินเข้าหา เขาเบิกตาโพลงพร้อมเร่งรีบกระโดดพรวด

กระนั้น เขาก็ยังไม่อาจหลบเลี่ยงมีดบินที่ฉินหยุนควบคุม ศีรษะของเขาถูกเจาะทะลวงโดยมีดบินทั้งสามเล่ม

ฉินหยุนก้าวเดินเข้าไป นำเอาหม้อราชสีห์สวรรค์สะกดมังกรออกมา นำร่างชายชราเก็บไว้ที่ด้านใน

จนกระทั่งถึงตอนนี้ เขาเพิ่งใช้ยันต์สะกดกายไปเพียงสองแผ่น

“มันผู้นี้อ่อนแอกว่าที่คิดไว้เสียอีก!” ฉินหยุนสำรวจมองค่ายอาคมภายในพลางกล่าวเดียดฉันท์ “ค่ายอาคมขยะ!”

“มังกรอยู่ในคฤหาสน์นี้ ก่อนอื่นต้องสังหารขอบเขตวรยุทธ์ลึกล้ำในเมืองก่อน จากนั้นค่อยไปจัดการมังกรนั่น!”

ถัดจากนั้น ฉินหยุนจึงไปเยี่ยมเยือนบ้านพักของนายแห่งทาสทั้งห้าตระกูล ยามค่ำคืน เขาสังหารยอดยุทธ์ที่เฝ้าคุ้มกันคฤหาสน์เหล่านั้นจนหมดสิ้น

“ที่นี่มียอดยุทธ์อยู่กันเยอะกว่าที่คิดไว้!”

ฉินหยุนสังหารไปห้าที่นอกเมือง และอีกเจ็ดที่ในเมือง

เขาได้รับแก่นเต๋าขอบเขตวรยุทธ์ลึกล้ำมาจำนวนไม่น้อย!

“ยอดยุทธ์เหล่านี้พรสวรรค์อยู่ระดับทั่วไป ไม่เช่นนั้น พวกเขาคงไม่ถูกจัดแจงให้มาอยู่ที่นี่!” หลิงหยุนเอ๋อกล่าว “บางทีเพราะที่นี่มีมังกร ดังนั้นพวกมันจึงไม่จำเป็นต้องส่งคนแข็งแกร่งมาคุ้มกัน”

หลังจากที่ฉินหยุนจัดการยอดยุทธ์ในเมืองเรียบร้อย เขาจึงค่อยปล่อยหลงหย่งเหลียงออกจากกระเป๋าสัตว์

หลงหย่งเหลียงได้รับบาดเจ็บหนัก เขาสบถก่นด่าออกไม่หยุด เขานำตัวหลงหย่งเหลียงมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์ตระกูลหลงในเมืองซือหลง

“เร่งรีบออกมาช่วยข้าได้แล้ว!” หลงหย่งเหลียงที่มาถึงหน้าประตู เขาร้องตะโกนเสียงดัง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด