ตอนที่แล้ว41 เรือธง เหลียวหยวนฮ่าว!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป43 สถาบันเทียนฮ้วน

42 มังกรโผทะยาน ดาวเก้าดวง!


42 มังกรโผทะยาน ดาวเก้าดวง!

หลี่เย้มองออกไปไกล เท่าที่เขาจะทำได้ และหน้าจอโฮโลแกรมขนาดยักษ์ที่ออกมาจากกลุ่มก้อนเมฆด้านบน หน้าจอโฮโลแกรมได้ขยายกว้างขึ้นด้วยความเร็วสูงสุด ไม่นาน มันก็ขยายออกไปถึงหลายสิบกิโลเมตร!

ที่หน้าจอโฮโลแกรมได้ปรากฏพระอาทิตย์สีแดงเลือด ลมพายุและสายฟ้าฟาด พร้อมทั้งยานรบคริสตัลนับพันลำที่เคลื่อนขบวนมา เกิดการปะทะกันของยานรบแต่ละลำ และบางลำก็ถูกแรงระเบิดดูดกลืนให้หายไปในสนามรบอย่างน่าเศร้า!

“มันคือสงครามทะเลนองเลือดเมื่อ 500 ปีก่อน!” จิตใจของหลี่เย้าสั่นไหว

ภาพหน้าจอได้แสดงภาพของเรือธงเหลียวหยวนฮ่าวเคลื่อนที่เข้าประจัญบาน และบุกเข้าหาเรือธงเทียนเย่ฮ่าวอย่างดุเดือ

เรือธงเทียนเย่ฮ่าว คือเรือธงของอาณาจักรอสูรตงจี่ มีข่าวลือว่า ยานรบลำนี้ถูกสร้างขึ้นมาจากศากศกและโครงกระดูกของสัตว์อสูรหลายร้อยตัว ที่นำมาจากใต้ท้องมหาสมุทร และใช้เทคนิคต้องห้ามในการกลั่นและสร้างยานรบโครงกระดูกขนาดใหญ่ขึ้นมา

มันมีความยาวอยู่ที่ 20 กิโลเมตร และหนักถึง 190 ล้านตัน มันดูไม่ต่างไปจากภูเขาลอยได้ ที่น่าเกลียดน่ากลัวเลย และให้ความรู้สึกที่น่าหวาดและไม่อาจต่อกรกับมันได้

ถึงแม้ว่าเรือธงเหลียวหยวนฮ่าวจะดูราวกับเรือลำเล็กจ้อย เมื่อเทียบกับเรือธงเทียนเย่ฮ่าว และสามารถแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ด้วยการชนเพียงแค่เบาๆ

แต่เมื่อมันต้องเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่ง เรือธงเหลียวหยวนฮ่าวกลับเพิ่มความเร็ว และไม่มีทีท่าจะหันหลังกลับเลย มันได้เร่งความเร็วสูงสุด และพุ่งตรงไปยังห้องควบคุมของเรือธงเทียนเย่ฮ่าว พร้อมกับระเบิดพลังทั้งหมดออกมา

เห็นได้ชัดว่า เรือธงเทียนเย่ฮ่าวนั้นรู้ถึงจุดประสงค์ของเรือธงเหลียวหยวนฮ่าว มันจึงได้ใช้ปืนใหญ่ที่บรรจุถุงใส่กรดที่เป็นพิษเอาไว้ และได้ยิงออกไป มันได้ยิงทั้งของเหลวที่เป็นกรดและพิษ รวมทั้งยิงปืนเลเซอร์ออกมา เพื่อทำลายสนามพลังวิญญาณที่เรือธงเหลียวหยวนฮ่าวปล่อยออกมา

เรือธงเหลียวหยวนฮ่าวเทียบจะพังทลายลงเพราะการถูกระดมยิง สนามพลังวิญญาณที่ปล่อยออกมาเริ่มมืดมัวลง เรือธงสามารถถูกทำลายได้ทุกขณะ

เพื่อเป็นการป้องกันการถูกโจมตี ยานรบคริสตัลที่บินอยู่โดยรอบ ได้บินเข้ามาทีละลำเพื่อรับการโจมตีจากเรือธงเทียนเย่ฮ่าว

เมื่อเทียบกันแล้ว ตัวยานรบคริสตัลนั้นมีขนาดเล็ก และพลังในการป้องกันอ่อนแอกว่ามาก หลังจากที่ถูกยิงด้วยน้ำกรดและพิษเพียงไม่กี่ครั้ง พวกมันก็ร่วงหล่นลงไปยังท้องมหาสมุทร พร้อมกับพาลูกเรือทั้งหมดตายไปพร้อมๆกัน

แต่ยานรบคริสตัลอีกหลายลำก็ยังคงพุ่งเข้ามารับการโจมตีจนตัวตายไม่หยุดหย่อน ราวกับพวกเขาได้เสียสติกันไปแล้ว พวกเขาได้สร้างรูปแบบกลายเป็นโล่ป้องกันเรือธงเหลียวหยวนฮ่าวเอาไว้!

ในที่สุด...

เรือธงเหลียวหยวนฮ่าวและเรือธงเทียนเย่ฮ่าวก็มีระยะห่างจากกันเพียงแค่ 500 เมตรเท่านั้น สำหรับลำกล้องของปืนใหญ่ของทั้งสองยานนั้น ก็ห่างกันเพียงแค่เส้นผมเท่านั้น!

สนามพลังวิญญาณของเรือธงเหลียวหยวนฮ่าวได้หายไป พลังงานทั้งหมดได้ถูกใช้ไปกับการขับเคลื่อนสนามพลังงานจนหมด ด้านหลังตัวยานรบได้เกิดประกายไฟสีแดงเพลิงลุกไหม้ ความเร็วของยานได้เพิ่มขึ้นอีกเป็นเท่าตัว และเรือธงก็ได้พุ่งชนเข้ากับสนามพลังของเรือธงเทียนเย่ฮ่าว!

“ซูมมมมมมมมมมมมมมมมม------”

มันราวกับภาพของดาวตกที่กำลังพุ่งชนเข้ากับยานรบ การเสียดสีของสนามพลังระหว่างเรือธงเหลียวหยวนฮ่าวและเรือธงเทียนเย่ฮ่าว ได้แผ่รังสีและความร้อนจำนวนมากออกมา ประกายแสงสีแดงได้ครอบคลุมเรือธงเหลียวหยวนฮ่าวเอาไว้ และมันได้กลายมาเป็น...หอกแสง!

มันสายเกินไปแล้ว!

ไม่ว่าเรือธงเทียนเย่จะพยายามหลบสักแค่ไหน มันก็สายเกินไปแล้ว!

ไม่ว่าเรือธงเทียนเย่จะทุ่มกำลังยิงเข้าใส่เรือธงเหลียวหยวนฮ่าวมากแค่ไหน มันก็สายเกินไปแล้ว!

ภายในห้องควบคุมยานบิน ไม่ว่าจักรพรรดิอสูรจะแผดร้องออกมาด้วยความเกรี้ยวกราดสักแค่ไหน ไม่ว่าเขาจะแช่งชักหักกระดูกมนุษย์ในยานลำนั้นมากเท่าใด มันก็สายจนเกินไปแล้ว!

หอกแสงอันทรงพลัง ได้พุ่งทะยานผ่านห้วงอากาศทิ่มแทงเข้าไปยังส่วนห้องควบคุมยานบินของเรือธงเทียนเย่ฮ่าวอย่างดุร้าย เรือธงเหลียวหยวนฮ่าวพุ่งทะลวงเข้าไปในตัวของเรือธงเทียนเย่ฮ่าวลึกเข้าไปถึงสองในสามของตัวยาน ก่อนที่มันจะขับเคลื่อนพลังงานทั้งหมดที่มีจนเกินพิกัด แล้วก็ได้เกิดลูกบอกแสงระเบิดออกมาราวกับพลุแสง มันคือฉากสุดท้ายของเรือธงเหลียวหยวนฮ่าว

สิ่งที่เกิดขึ้นตามมาคือ โลกได้เกิดแรงสั่นสะเทือนเป็นลูกโซ่ จากแรงระเบิดของเรือธงเหลียวหยวนฮ่าว

เรือธงเทียนเย่ฮ่าวที่ยิ่งใหญ่และเกรียงไกรได้สูญเสียจิตวิญญาณของมันไป เกิดควันไฟลอยออกมาจากทั่วทิศทาง เปลวไฟได้ลามเลียไปทั่วทั้งร่างของมัน ยานรบโรคงกระดูกเริ่มร่วงหล่นลงมา และแตกสลายกลายเป็นเศษชิ้นส่วนมากมายกระจายอยู่ในท้องมหาสมุทร

...

เมื่อการรบจบลง หน้าจอโฮโลแกรมที่ฉายภาพของท้องมหาสมุทรสีแดงเลือดก็ได้ดับลง และกลับคืนสู่ภาพของท้องฟ้าสีฟ้าและก้อนเมฆสีขาวอีกครั้งหนึ่ง

ในฉากสุดท้ายที่ฉายอยู่บนหน้าจอโฮโลแกรม มีพระอาทิตย์และหยดเลือดค่อยๆหดตัวกลายมาเป็นตัวหนังสือสีแดงเลือดหมู สามย่อหน้าด้วยกัน:

“ในสงครามครั้งนี้ ลูกเรือ 13,250 นาย ที่รวมเอา ผู้ฝึกตนระดับกลั่นวิญญาณ 300 คน ผู้ฝึกตนระดับรากฐาน 50 คน และผู้ฝึกตนระดับเขตแดนวิญญาณรับหน้าที่เป็นกัปตันยานรบ ได้แตกดับและไม่มีผู้ใดรอดชีวิตเลย!

และยังมีลูกเรืออีก 110,000 นายและ ผู้ฝึกตน 4,352 คนที่แตกดับไปพร้อมกับพวกเขา!

สิ่งที่พวกเขาได้สร้างขึ้นมา ก็คือพลังของมนุษยชาติ...สหพันธรัฐแห่งดวงดาว!”

และก็ได้ปรากฏเป็นภาพของธงสีแดงโบกสะบัดไปตามแรงลมอย่างยิ่งใหญ่ มันค่อยๆคลี่ออก เผยให้เห็นภาพของมังกรสีทองแยกเขี้ยวอยู่กลางธง มันได้นั่งอยู่บนลูกบอลโปร่งแสง และภายในไข่มุกเม็ดนี้ ก็ยังมีดาวห้าแฉกทั้งหมดเก้าดวงเปล่งประกายระยิบระยับอยู่

ธงชาติของสหพันธรัฐแห่งดวงดาว...มังกรโผทะยานบนดาวเก้าดวง!

ดาวทั้งเก้าดวง เป็นตัวแทนของเก้านิกายแรกที่ร่วมกันก่อตั้งสหพันธรัฐขึ้นมา มังกรยักษ์ เป็นตัวแทนของมนุษยชาติที่ยืนหยัดเผชิญหน้ากับจักรวาล—ความทะเยอทะยานสูงสุดของพวกเขา ก็คือการเอาชนะทั่วทั้งจักรวาล!

เมื่อพวกเขาได้เห็นข้อความทั้งสามย่อหน้า และได้เห็นธงชาติสีแดงเลือด หัวใจของคนหนุ่มสาวเหล่านี้ก็เต้นแรงด้วยความรู้สึกที่ท่วมท้น เลือดของพวกเขาเดือดพล่นและไม่รู้ว่าใครที่เป็นคนเริ่มตะโกนออกมาเป็นคนแรกว่า

“สหพันธรัฐจงเจริญ!”

“ผู้ฝึกตนจงเจริญ!”

“มนุษยชาติฉายแสง! เราจะเอาชนะทะเลแห่งดวงดาว! มนุษยชาติจงเจริญ!”

“พวกเราคือเผ่าพันธุ์แห่งการต่อสู้ในทะเลแห่งดวงดาว! เราคือนายเหนือหัวของจักรวาล! ไม่มีเผ่าพันธุ์ไหนจะหยุดเราได้! เราจะสู้กับพวกที่กล้าขัดขวางเรา จนนองเลือด!”

“สหพันธรัฐจงเจริญ! ผู้ฝึกตนจงเจริญ! มนุษยชาติจงเจริญ!”

เหล่าคนหนุ่มสาวที่อยู่บนยานบินต้านแรงโน้มถ่วงทั้งแปดลำ ได้รับแรงกระตุ้นและกู่ก้องความรักชาติออกมาอยู่ครู่หนึ่ง

มันราวกับว่า ความรู้สึกตื่นเต้นและความมุ่งมั่นของคนหนุ่มสาว ได้ทำให้เรือธงเหลียวหยวนฮ่าวสั่นไหวขึ้นมาเล็กน้อย และทั่วทั้งตัวยานได้เปล่งแสงสีทองอ่อนๆออกมา จากนั้น มันก็ได้กลายเป็นหอกแสงสีทอง พุ่งตรงไปยังเกาะมังกรปีศาจที่อยู่ด้านล่าง!

“วูซซซซ!”

เมื่อหอกแสงสีทองได้พุ่งตรงไปยังส่วนหัวของเกาะมังกรปีศาจ ท้องมหาสมุทรที่มืดมิดก็ได้สั่นสะเทือนเบาๆ คล้ายกับมีเสียงกรีดร้องด้วยความโศกเศร้า ดังมาจากท้องมหาสมุทร และกระแสน้ำวนที่เคลื่อนที่อยู่รอบๆเกาะมังกรปีศาจ ก็คล้ายกับจะหยุดนิ่งไปชั่วเวลาหนึ่ง

เขาไม่แน่ใจว่า มันเป็นเพียงแค่จินตนาการของเขาเพียงคนเดียวหรือเปล่า แต่หลี่เย้ารู้สึกว่า อากาศรอบตัวเขานั้นสดชื่นและสะอาดขึ้น

“เกิดมาเพื่อเป็นมังกร แตกดับเพื่อกลายเป็นที่สรรเสริญ เป็นเกราะคุ้มกันชาติตลอดไป เป็นผู้ปกป้องแม่น้ำและภูเขาตลอดกาล!” คำพูดนี้ได้ผุดขึ้นมาในหัวของหลี่เย้า

“ดูเหมือนว่าตำนานจะเป็นเรื่องจริงสินะ เรือธงเหลียวหยวนฮ่าวของสหพันธรัฐลำนี้ คืออาร์ติเฟ็กซ์ขนาดยักษ์ที่ถูกสร้างขึ้นมา เพื่อเป็นป้อมปราการบนชายฝั่งมหาสมุทรจี่ตง และกำราบอาณาจักรอสูรตงจี่!”

ภาพของเรือธงเหลียวหยวนฮ่าวขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆในใจเขา หลี่เย้ารู้สึกได้ถึงบางอย่างที่เรียกร้องอยู่ภายในหัวใจของเขา

“ในตอนแรก ฉันไม่รู้ว่าผู้สร้างอาร์ติเฟ็กซ์ระดับมาสเตอร์ต้องเป็นแบบไหน แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้ว เมื่อไหร่ที่ฉันสามารถสร้างอาร์ติเฟ็กซ์ได้เทียบเท่ากับเรือธงเหลียวหยวนฮ่าว ที่เป็นสมบัติของชาติได้เมื่อไหร่ เมื่อนั้นก็คือวันที่ฉันจะกลายเป็นผู้สร้างอาร์ติเฟ็กซ์ระดับมาสเตอร์!”

“ถ้าฉันสามารถสร้างอาร์ติเฟ็กซ์แบบนั้นได้ด้วยมือของฉันเอง...ถึงแม้ว่าฉันจะได้แค่ช่วยในเรื่องง่ายๆอย่างการซ่อมแซม...มันก็ถือได้ว่าเป็นเกียรติประวัติสูงสุดสำหรับผู้สร้างอาร์ติเฟ็กซ์แล้ว!”

“นี่คือผู้สร้างอาร์ติเฟ็กซ์ในแบบที่ฉันอยากจะเป็น เพื่อกลายเป็นคนที่สร้างอาร์ติเฟ็กซ์แบบนี้ขึ้นมา!” ความรู้สึกที่ราวกับสายน้ำเชี่ยวกรากเกิดขึ้นภายในใจของหลี่เย้า เขาจับไปที่ราวระเบียงจนมือของเขามีเหงื่อชื่น คล้ายกับว่า แม้แต่ฝ่ามือของเขาก็ยังต้องลุกเป็นไฟ!

1 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด