ตอนที่ 95 ล้างสมองสำเร็จ
"สูตรยาขั้นสูงนี้ช่วยพัฒนาประสิทธิภาพของยาและเพิ่มระยะเวลา”
"ง่ายมาก!" ส่วนประกอบทางการแพทย์หลักๆของยาอะดรีนาลีนคือเกสรดอกเลือดมังกรและผงวิญญาณ สำหรับการปรับปรุงทั้งสองอย่าง เราเพียงแค่ต้องปรับประสิทธิภาพยาของทั้งสองก็จะได้ผล! "
"ทำไมคุณต้องใช้น้ำแข็งเหลว"
"เนื่องจากน้ำแข็งเหลวเป็นตัวยับยั้งอนุภาควิญญาณ ตามธรรมชาติมันสามารถลดอนุภาควิญญาณได้อย่างมีประสิทธิภาพ และเนื่องจากมันทำจากโมเลกุลน้ำทั้งหมด จึงไม่ทำให้เกิดอาการไม่พึงประสงค์ใดๆเมื่อผสมกับส่วนประกอบทางการแพทย์อื่น ๆ "
"คุณรู้อัตราส่วนที่แน่นอนของแต่ละองค์ประกอบทางการแพทย์ได้ยังไง"
"ง่ายๆ ยาอะดรีนาลีนเป็นยาเกรดต่ำ ประสิทธิภาพของยาไม่รุนแรงและแม้จะมีผลข้างเคียง ผู้บริโภคก็สามารถทนได้ ผมทดสอบกับตัวเองและรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงของประสิทธิภาพยา ดังนั้นจึงค่อยๆปรับปรุงจนกระทั่งได้สูตรดีที่สุด ซึ่งได้ผลดีมากกว่าเมื่อทดลองกับมนุษย์ ทำให้ผมสามารถปรับเปลี่ยนสูตรให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นด้วยความเร็วที่เร็วขึ้น!
...
นักวิจัยของแผนกวิจัยและพัฒนาล้อมรอบเฟิงหลินที่อยู่ตรงกลางเขา ตอบคำถามแต่ละข้อด้วยความอดทนและมีเสียงปรบมือในตอนท้าย
"พูดดี!"
"อย่างที่คิดไว้นักวิจัยพันธุกรรมอัจฉริยะที่ได้รับคัดเลือกจากผู้จัดการแฟรงค์!"
"ความเร็วของกระบวนการคิดของนายสูงเกินกว่ามนุษย์ธรรมดา!"
...
ทุกคนมองมาอย่างประทับใจ
ในช่วงระยะเวลาหนึ่ง แผนกวิจัยและพัฒนาขนาดใหญ่ได้กลายเป็นเวทีของเฟิงหลินเพียงคนเดียวนักวิจัยเกือบทั้งหมดของที่นี่กลายเป็นแฟนคลับเขา
อิทธิพลไร้รูปร่างของเขากระจายออกไปอย่างเงียบ ๆ
เฟิงหลิน ลบล้างความเกลียดชังของทุกคนที่มีต่อเขา และโดยการตอบคำถามของนักวิจัยทุกคน ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับคนอื่นๆก็ยิ่งดีขึ้น เพิ่มความประทับใจให้มากกว่าเดิมว่าเขาเป็นคนดี ความประทับใจนี้ลึกซึ้งมากจนไม่สามารถเปลี่ยนได้ง่ายๆอีกต่อไป
เขาทำหลายอย่างเพราะเขาต้องการที่จะละลายความเกลียดชังในหัวใจของทุกคน ก่อนที่เขาจะพยายามใช้เทคนิคสะกดจิต
เมื่อทุกอย่างดำเนินไปอย่างเรื่อยๆ เฟิงหลินก็มีความเข้าใจเกี่ยวกับการสะกดจิตมากขึ้น เขาไม่ได้ถูกจำกัดเพียงวิธีการเดียว แต่เรียนรู้วิธีการใช้เทคนิคอย่างสร้างสรรค์และใช้งานได้จริง
ถ้าก่อนหน้านี้เฟิงหลินถูกมองว่าเป็นศัตรูของทุกคน ความรู้สึกของทุกคนก็เปลี่ยนไปอย่างช้าๆ ความสัมพันธ์จากคนแปลกหน้าเปลี่ยนเป็นความคุ้นเคย และเปลี่ยนเป็นความหลงใหลในตัวเขา ... ในที่สุดอารมณ์ก็กลายเป็นความชื่นชม
เฟิงหลินกลายเป็นศูนย์กลางความสนใจในแผนกวิจัยและพัฒนาอย่างสมบูรณ์
"ทำอะไรกัน? ทำไมถึงไม่ทำงาน ใครสักให้อู้งาน ถ้าเป็นอย่างงี้ ลืมเรื่องโบนัสปลายปีไปได้เลย! ผมจะหักเงินเดือนพวกคุณด้วย!" เสียงไม่พอใจดังขึ้น
ถ้าไม่ใช่หัวหน้าไอค์ แล้วจะเป็นใคร?
ทุกคนบอกเฟิงหลินผ่านสายตาว่า 'โชคดี' และกระจัดกระจายเหมือนนกบินออกจากรัง
"เฟิงหลินคุณมาที่แผนกวิจัยและพัฒนาเพื่อทำงาน ถ้าอยากมาคุย คุณสามารถออกไปและกลับบ้านได้ทันที มีคนมากมายในอินเทอร์เน็ตที่จะเสียเวลามาคุยกับคุณ " ไอค์ตำหนิอย่างหยาบคาย
เฟิงหลินตีหน้านิ่ง เขายิ้ม "งานที่คุณให้ผมก่อนหน้านี้เสร็จแล้ว ผมกำลังรอว่าหัวหน้ามีงานใหม่ให้ผมทำไหม?"
ไอค์โกรธ หมายความว่าหลังจากผ่านมาครึ่งวัน มันเป็นความผิดของฉันที่ปล่อยให้แกว่าง?
ในตอนแรกเขาต้องการที่จะเยาะเย้ยเฟิงหลิน แต่จู่ๆเขาก็เห็นแววตาลึกๆที่กำลังมองเขา
ดวงตาคู่นั้นเหมือนหลุมดำที่กลืนกินแสงสว่างทั้งหมด แม้สติสัมปชัญญะของเขาก็ถูกกลืนกินไปด้วย
ระลอกคลื่นพุ่งทะลักออกมา ทั้งไร้รูปร่างและไร้สสาร มันเหมือนสายลมอ่อนโยนที่พัดปะทะกับกำแพงภูเขาเช่นเดียวกับแสงจากดวงจันทร์ที่เปล่งประกายระยิบระยับบนผิวน้ำในทะเลสาบ
ทันใดนั้นความโกรธในใจของไอค์ก็ดูเหมือนจะถูกราดด้วยคลื่นน้ำเย็นๆ
การแสดงออกของเขาแข็งทื่อ แต่หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความสับสน เขาอยากจะโกรธ แต่โกรธไม่ได้ ท่าทางของเขาดูตลกมาก
เกิดอะไรขึ้นกับฉัน?
ทันใดนั้นความคิดของเขาก็เปลี่ยนไป ในฐานะหัวหน้าแผนกของหน่วยวิจัยและพัฒนานี้ ทำไมเขาต้องทำให้ลูกทีมเขาลำบากด้วย?
แม้ว่าเด็กใหม่นี่จะมองการณ์ไกลและทำให้เขาไม่มีความสุขกับการทดลองมนุษย์อย่างมาก แต่เฟิงหลินก็ถือว่าเป็นคนซื่อสัตย์ตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกัน
ตัวเขาเองเป็นคนที่มีใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มีความสามารถที่ไร้ขอบเขต ไม่จำเป็นที่เขาจะต้องมาฟาดฟันกับเด็กใหม่และทำให้ตัวเองลำบาก
...
เมื่อความคิดของไอค์เปลี่ยนไปอารมณ์ของเขาก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เขาไม่โกรธอีกต่อไปแม้ว่าน้ำเสียงของเขาจะยังคงเย็นชาอยู่
"เฟิงหลิน ความสามารถของคุณไม่เลว การปรับปรุงยาอะดรีนาลีนทำให้ความเร็วในการทำงานของหน่วยวิจัยและพัฒนาของเรารวดเร็วขึ้นมาก เอาล่ะ งานต่อไปของคุณคือผมอยากให้คุณปรับปรุงสูตรสำหรับน้ำยาแห่งชีวิตและลดความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นเมื่อกินมันลงไป! "
คำพูดนี้ทำให้ทุกคนตกใจมาก
ผู้นำที่เคร่งครัดและไร้มนุษยธรรมแบบนี้กลับเป็นมิตรกับคนอื่น ผีเข้าหรือว่าเฟิงหลินใช้วิธีไหนเขาถึงเป็นแบบนี้ไปได้??
ทุกคนเริ่มเดาอย่างเงียบๆ
ระลอกคลื่นไร้รูปร่างแผ่ขยายออกไป
ความสงสัยในใจของทุกคนหายไปและถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกอับอายและรู้สึกผิด
ก่อนหน้านี้เฟิงหลินไม่ได้กักอะไรไว้เลย เขายังบอกเล่าประสบการณ์และสูตรยาอะดรีนาลีนปรับปรุงใหม่ให้กับเราแล้วเราจะเริ่มสงสัยเขาโดยไม่มีหลักฐานอะไรได้ยังไง?
เราแย่แค่ไหนกัน!
ทันใดนั้นพวกเขาก็เชื่อมโยงกับความจริงที่ว่าสิ่งที่เฟิงหลินทำก่อนหน้านี้ทำให้ไอค์เชื่อมั่น นี่คือสาเหตุที่ท่าทางของเขาต่อเฟิงหลินอ่อนโยนขึ้นมาก เขายังมอบหมายงานที่ง่ายกว่าเดิมขึ้นมาก
เฟิงหลินเองก็ไม่ได้คาดหวังว่าเทคนิคการสะกดจิตของเขาจะได้ผลดีแบบนี้
“ขอบคุณมากครับหัวหน้า” เขาเห็นด้วยในทันทีและยอมรับภารกิจที่ไอค์มอบให้เขาไม่ปล่อยให้ไอค์เปลี่ยนใจ
ไอค์รู้สึกนิดๆว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่เนื่องจากเขาได้พูดไปแล้ว เขาจึงไม่สามารถกลับคำได้
"ทำมันให้ดี" พอจบประโยคเขารีบหมุนตัวเดินออกไป
เฟิงหลินลอบปาดเหงื่อเย็น ในขณะที่วิสัยทัศน์ของเขาเริ่มเลือนราง
การสะกดจิตของจริงไม่ใช่สิ่งที่ทำได้บ่อยๆ
เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ที่เขาใช้ระลอกคลื่นสะกดจิตเพื่อจูงใจคนอื่น เฟิงหลินไม่ต้องเสียเวลากับไอค์เมื่อเขาเห็นว่า ไอค์อยู่ที่นี่ เพื่อไม่ให้ยากสำหรับเขา ดังนั้นเขาจึงใช้เทคนิคสะกดจิตเพื่อล้างสมองไอค์ การทำเช่นนี้จะเปลืองพลังงานจิตกว่ามาก
พลังงานจิตของเขาหมดลงในไม่ช้า มันเหนื่อยเกินไป
นอกจากนี้แม้ว่าวันนี้เขาจะล้างสมองไอค์ เขาต้องไม่ใช้มันบ่อยเกินไป มันจะมีผลกระทบย้อนกลับและทำให้คนอื่นรู้ว่ามีบางสิ่งแปลกๆเกิดขึ้น นั่นจะเป็นการทำร้ายตัวเอง
โชคดีที่เขาประสบความสำเร็จในขั้นตอนแรก
เฟิงหลินตัดสินใจหยุด เขาดึงพลังงานจิตกลับคืนมา และไม่ลองใช้เทคนิคใดๆอีกต่อไป
เมื่อความประทับใจเกิดขึ้นตราบใดที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่พิเศษ มันจะยังคงอยู่
เฟิงหลินไม่กังวลว่าคนเหล่านี้จะกลับสู่สภาวะเดิม
ช่วยไม่ได้ บอกได้เลยว่าสภาพแวดล้อมในการทำงานของเขาดีขึ้นมาก
เฟิงหลินไม่รู้สึกเป็นเป้าหมายอีกต่อไป
เนื่องจากความจริงที่ว่าเขาใช้พลังงานจิตมากเกินไป เฟิงหลินจึงรู้สึกเหนื่อยล้าและไร้วิญญาณตลอดทั้งวัน
หลังจากใช้เวลาทำงานที่ไร้ประโยชน์ เขาก็กลับห้องแล้วทิ้งตัวลงนอน
ในวันถัดไปหลังจากพลังงานจิตของเขาฟื้นตัว เขาก็เริ่มพยายามปรับปรุงสูตรยาแห่งชีวิต
เฟิงหลินรู้ว่าสิ่งที่เขาต้องทำต่อไปคือการสร้างผลงานที่โดดเด่นยอดเยี่ยมในทุกงานที่ได้รับมอบหมาย จากนั้นเขาจะกลายเป็นสมาชิกหลักของแผนกวิจัยและพัฒนา และรู้ความลับที่แท้จริงของบริษัท
งานนี้ไม่ใช่เรื่องยาก แม้ว่าเขาจะต้องปรับปรุงสูตรยาให้ดีขึ้น เขาก็แค่ต้องลดความเจ็บปวดต่อร่างกายของคนที่ดื่มยาแห่งชีวิต
เมื่อพิจารณาถึงผลของยาที่เกิดจากการดื่มยาแห่งชีวิต เฟิงหลินก็คุ้นเคยอย่างมาก เพราะเขาเคยดื่มมามาก
โดยเฉพาะในครั้งแรก ผลของยาแห่งชีวิตจะปรับเปลี่ยนโครงสร้างร่างกายมนุษย์อย่างรวดเร็ว ให้ความรู้สึกที่คล้ายกับ 'ทำลายเพื่อสร้างใหม่' จะสร้างคลื่นความเจ็บปวดแก่ผู้บริโภค ประสบการณ์ของเขาชัดเจน
สิ่งนี้ไม่ได้เกิดจากธรรมชาติของยาแห่งชีวิต
โดยธรรมชาติแล้วยาแห่งชีวิตนั้นมีแต่ยาเกรดต่ำ จะกระตุ้นได้ยังไง?
ความรู้สึกเจ็บปวดนั้นเกิดจากร่างกายมีการเปลี่ยนแปลง
ยิ่งมีผลกระทบที่โดดเด่นมากเท่าไหร่ ระดับของการเปลี่ยนแปลงก็จะยิ่งมากขึ้น และความเจ็บปวดก็จะยิ่งมากขึ้นตามๆกัน
โดยทั่วไป อาการปวดแสดงว่ายาได้ผลดี
แต่เดิมไม่มีความจำเป็นที่จะต้องแก้ไขยาแห่งชีวิตเลยแม้แต่น้อย ถ้าใครไม่สามารถทนความเจ็บปวดนี้ได้ พวกเขาจะคิดเรื่องการบ่มเพาะไปทำไม?
ผู้บ่มเพาะดวงดาวย่อมไม่ประสบความสำเร็จหากไม่ทนกับความทรมาน
แต่ไอค์กลับขอให้เขาปรับเปลี่ยนยาแห่งชีวิต เพื่อลดปริมาณความเจ็บปวดเมื่อกินเข้าไป
เฟิงหลินรู้สึกว่านี่เป็นการลดประสิทธิภาพ
เขาเริ่มไตร่ตรองอย่างละเอียด การลดความรุนแรงของความเจ็บปวด เพราะไอค์ไม่ต้องการให้มนุษย์ทดลองเหล่านี้ตาย และยังสามารถให้คนธรรมดาดื่มมันได้?
หัวของเฟิงหลินหมุนวนและคิดเพิ่มส่วนผสมทางการแพทย์
หากการรับรู้เจือจาง ความเจ็บปวดก็จะหมดไป เหมือนกับการฉีดยาชา
การคิดมันง่าย แต่ก็ไม่ง่ายที่จะทำให้สำเร็จ
เฟิงหลินใช้ประโยชน์จาก A.I ในแผนกวิจัยและพัฒนาเพื่อคำนวณส่วนผสมที่เขาสามารถเติมลงไปในยาแห่งชีวิต
อย่างรวดเร็ว ปัญญาประดิษฐ์ได้แสดงส่วนผสมสามอย่าง หญ้างูร้อยดอก น้ำมันวาฬมังกร และน้ำผลไม้เมามาย
ท้ายที่สุดA.I.ก็ยังเป็นA.I มันสามารถเริ่มคำนวณได้จากข้อมูลภายนอกเท่านั้น แต่หากต้องการค้นหาคำตอบจริงๆก็ยังต้องทดสอบด้วยตัวเอง
เฟิงหลินเริ่มการทดลอง เขาใช้ทักษะที่เขาค้นพบก่อนหน้านี้ - เทคนิคการควบคุมยีนขนาดไมโคร - เพื่อวางส่วนผสมและจัดสรรปริมาณที่เหมาะสมก่อนที่เขาจะทดลอง
ในที่สุดเขาก็สามารถสร้างเวอร์ชั่นใหม่ที่พัฒนาแล้วสำหรับยาแห่งชีวิตได้ ต้องเติมน้ำมันวาฬมังกร100 มิลลิลิตรเพื่อทำให้ผลมึนงง ผู้บริโภคจะหลับลึกและความเจ็บปวดจะหายไป
ประสิทธิภาพของการปรุงยาแบบเดิมยังไม่เปลี่ยนแปลง เพียงแค่มีความมึนงงเพิ่มขึ้น
เนื่องจากเฟิงหลินทำภารกิจเสร็จแล้ว เขาจึงไม่ต้องเสียเวลาพยายามพัฒนาสูตรต่อ
แม้จะเป็นยาแห่งชีวิตที่สมบูรณ์แบบที่สุด มันก็ไม่ได้มีประสิทธิภาพมากนักกับเฟิงหลินในปัจจุบัน
หลังเฟิงหลินส่งมอบสูตรที่ได้รับการปรับปรุงให้ ไอค์ก็รู้สึกประหลาดใจ จากนั้นเขาก็ทดลองและพอใจกับผลลัพธ์มาก
มนุษย์ทดลองหลับเหมือนปลาตาย แต่สถานะพลังของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
ผลลัพธ์ของการทดลองนั้นสมบูรณ์แบบมาก
ไอค์รู้สึกชื่นชอบเฟิงหลินมากขึ้นเรื่อยๆ ถึงตอนแรกจะไม่ค่อยชอบ แต่ความจริงที่ว่าพรสวรรค์ของเขาเหนือกว่าคนอื่นๆก็ช่วยให้แผนกวิจัยและพัฒนาก้าวหน้าอย่างมาก
อืม อาจถึงเวลาที่จะให้เฟิงหลินรู้เกี่ยวกับความลับของหน่วยวิจัยและพัฒนา!
ภายใต้อิทธิพลอันละเอียดอ่อนของเฟิงหลินจากเทคนิคการสะกดจิตของเขา ความอาฆาตของไอค์ที่มีต่อเฟิงหลินก็หายไป เขาปฏิบัติกับเฟิงหลินเหมือนผู้ใต้บังคับบัญชาที่มีความสามารถและมักจะยิ้มและหัวเราะกับเฟิงหลินเสมอ
หากก่อนหน้านี้ความสัมพันธ์ของพวกเขาคือศัตรู พวกเขาในตอนนี้ก็เป็นกันเองอย่างมาก
คนในแผนกวิจัยและพัฒนามีสีหน้าตกใจเหมือนเห็นผี ความสัมพันธ์ระหว่างไอค์และเฟิงหลินกลายเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?
กระนั้นพวกเขาก็ไม่ได้สังเกตเห็นแสงแวววาวในดวงตาของเฟิงหลิน ดวงตาของเขาเหมือนหลุมดำที่สามารถกลืนวิญญาณผู้อื่นได้
ความพยายามในการล้างสมองประสบความสำเร็จ!
