ตอนที่แล้วเทพปีศาจหวนคืน บทที่ 790 การโจมตีและการป้องกัน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเทพปีศาจหวนคืน บทที่ 792 อสนีสวรรค์พิภพ

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 791 เพลิงชีวิต (อ่านฟรี)


เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 791 เพลิงชีวิต (อ่านฟรี)

แปลโดย iPAT 

ท่าไม้ตายอมตะ เพลิงชีวิต!

เปลวเพลิงสีทองลุกไหม้ขึ้นอย่างแผ่วเบาบนฝ่ามือของผู้อมตะเฒ่ากังหยาง

อย่างไรก็ตามการแสดงออกของชายชรากลับเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ

นี่เป็นทักษะที่เขาใช้สร้างชื่อในภาคกลาง

“เพลิงชีวิต ไป!” ผู้อมตะเฒ่ากังหยางผลักฝ่ามือและส่งเปลวเพลิงสีทองออกไป

ตงฟางชางฟานเปิดทางให้เปลวเพลิงของผู้อมตะเฒ่ากังยางผ่านม่านโลหิตออกไป

“บึม!”

เพลิงสีทองลุกไหม้ขึ้นบนชั้นน้ำแข็งทั้งหมดอย่างรวดเร็ว

กลุ่มปีศาจอมตะเต็มไปด้วยความสงสัย

แม้เปลวเพลิงจะรุนแรงแต่กลับไม่มีไอความร้อน ชั้นน้ำแข็งอันตรธานหายไปในพริบตาโดยไม่แม้แต่จะเกิดร่องรอยของการหลอมละลาย

ปีศาจอมตะบางคนเย้ยหยันขณะที่ผู้อมตะระดับเจ็ดไป่ซุ้ยฮันกลับส่งเสียงกรีดร้องออกมา

เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทุกคนกลายเป็นตกตะลึง

ร่างของไป่ซุ้ยฮันถูกปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิงสีทอง การแสดงออกของเขากลายเป็นน่าเกลียด

“มันคือสิ่งใด?”

“ไป่ซุ้ยฮันถูกโจมตีได้อย่างไร?”

“ทุกคนระวังตัว!”

กลุ่มปีศาจอมตะเริ่มล่าถอยออกไปและเฝ้ามองไป่ซุ้ยฮันที่กำลังดิ้นรนดับไฟที่ลุกไหม้อยู่บนร่างกายของตนอย่างสุดความสามารถ

‘นี่คือ...เพลิงชีวิต!?’ หัวใจของฟางหยวนสั่นสะท้านขึ้นเมื่อคิดถึงสิ่งนี้

แต่มันก็สายเกินไปแล้ว

เปลวเพลิงบนชั้นน้ำแข็งลุกลามไปถึงกำปั้นยักษ์ของฟางหยวนอย่างรวดเร็ว

กำปั้นยักษ์ไม่ได้รับอันตรายใดๆแต่เปลวเพลิงสีทองกลับลุกไหม้ขึ้นบนร่างกายของภูตบนเส้นทางความแข็งแกร่งจำนวนหนึ่งแสนหกหมื่นตนที่อยู่ในมิติช่องว่างของฟางหยวนโดยไม่คาดคิด

หัวใจของฟางหยวนจมดิ่งลงเมื่อตระหนักถึงเหตุการณ์นี้

‘มันคือท่าไม่ตายอมตะเพลิงชีวิตจริงๆ’ ฟางหยวนตระหนักถึงพลังอำนาจอันน่าสะพรึงกลัวของท่าไม้ตายนี้และตัดสินใจทำลายภูตบนเส้นทางความแข็งแกร่งทั้งหมดทันที

กำปั้นยักษ์ทั้งแปดอันตรธานหายไปเช่นกัน

นี่ส่งผลให้ซากศพค้างคาวมรณะร่วงลงสู่พื้นอย่างรุนแรง

ฟางหยวนได้รับผลกระทบย้อนกลับจากการหยุดใช้วิญญาณอมตะยกภูเขาอย่างกะทันหัน เขารู้สึกวิงเวียนและเกือบจะร่วงหล่นลงจากท้องฟ้า

เห็นสิ่งนี้ ไห่ลั่วหลันเร่งเข้าไปสนับสนุน

อย่างไรก็ตามฟางหยวนกลับตะโกนเสียงดัง “อย่าเข้าใกล้ข้า!”

ฟางหยวนเร่งสร้างระยะห่างออกไปขณะที่เปลวเพลิงสีทองเริ่มลุกไหม้ขึ้นบนร่างกายของเขาเช่นเดียวกับไป่ซุ้ยฮัน

อีกด้านหนึ่งบัณฑิตสันโดษก็ถูกโจมตีด้วยเปลวเพลิงสีทองไม่ต่างกัน

‘ท่าไม้ตายนี้สามารถติดตามกลิ่นอายและโจมตีแหล่งกำเนิดพลังของเป้าหมายได้โดยตรง!’ บัณฑิตสันโดษตระหนักถึงเรื่องนี้อย่างรวดเร็ว

ไม่เพียงร่างกายที่ถูกแผดเผา มิติช่องว่างของพวกเขาก็ถูกโจมตีเช่นกัน

ทรัพยากรที่พวกเขารวบรวมมานานหลายปีเริ่มถูกทำลายทำให้พวกเขารู้สึกปวดใจเป็นอย่างยิ่ง

ไป่ซุ้ยฮันพยายามดับไฟแต่สิ่งที่แปลกประหลาดก็คือเปลวเพลิงสีทองไม่สามารถดับได้ด้วยน้ำหรือน้ำแข็ง

กลุ่มปีศาจอมตะสร้างระยะห่างออกไปจากคนทั้งสามด้วยความหวาดกลัว

‘เหตุใดเปลวเพลิงของฟางหยวนจึงอ่อนกำลังกว่าอีกสองคน?’ ไห่ลั่วหลันรู้สึกสับสน

คนอื่นๆ เริ่มค้นพบเรื่องนี้อย่างช้าๆ เช่นกัน

ทุกคนหันหน้าไปทางฟางหยวนรวมถึงบัณฑิตสันโดษ

สถานการณ์ของฟางหยวนดีกว่าอีกสองคน หากเปรียบเทียบ เปลวเพลิงบนร่างของฟางหยวนไม่ต่างจากเปลวเทียนขณะที่เปลวเพลิงบนร่างของอีกสองคนเป็นกองไฟขนาดใหญ่

ในเวลาไม่กี่ลมหายใจต่อมา ชั้นผิวหนังของบัณฑิตสันโดษเริ่มปลดปล่อยกลิ่นไหม้ออกมา

แต่บัณฑิตสันโดษยังสามารถรักษาความสงบเพราะเขายังมีไพ่ตายเหลืออยู่

ท่าไม้ตายอมตะ พันธุรี!

ดวงตาของเขาส่องประกายขึ้น แต่ครั้งนี้เป้าหมายของลำแสงสีขาวไม่ใช่ชั้นน้ำแข็งแต่เป็นมิติช่องว่างของเขาเอง

เปลวเพลิงสีทองเริ่มสลายตัวภายใต้พลังอำนาจของลำแสงสีขาว

ในไม้ช้าเปลวเพลิงสีทองจึงมอดดับลงอย่างสมบูรณ์

ท่าไม้ตายอมตะพันธุรีไม่เพียงสามารถใช้ในการโจมตีแต่ยังมีวิธีใช้งานที่หลากหลาย นี่เป็นท่าไม้ตายอมตะที่ทรงพลังและไม่ธรรมดาอย่างแท้จริง

ในเวลาใกล้เคียงกัน เปลวเพลิงบนร่างกายของฟางหยวนก็ดับมอดลงเช่นกัน

มีเพียงไป่ซุ้ยฮันที่ยังทดลองใช้วิธีการทุกประเภทแต่เปลวเพลิงสีทองกลับยิ่งร้อนแรงขึ้น กลิ่นเนื้อไหม้ลอยอออกมาขณะที่เขาไม่สามารถทำสิ่งใดนอกจากกระตุ้นใช้วิญญาณสายรักษาอย่างต่อเนื่อง

เขาคำรามด้วยความเจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจ

เพลิงสีทองแผดเผาทรัพยากรมากมายในมิติช่องว่างของเขาแต่เขายังไม่มีวิธีดับไฟชนิดนี้

‘ทำเช่นใด? ข้าต้องทำเช่นใด?’ ไป่ซุ้ยฮันพยายามคิด

ฟางหยวนกับบัณฑิตสันโดษเพียงมองดูอยู่อย่างเงียบๆ

ในสถานการณ์นี้กลุ่มปีศาจอมตะที่อยู่ห่างออกไปกำลังรอคอยโอกาส หากไป่ซุ้ยฮันได้รับบาดเจ็บสาหัส พวกเขาจะโจมตีไป่ซุ้ยฮันทันที

เป็นเพียงเวลานี้ที่ไป่ซุ้ยฮันบินจากไปราวกับดาวตกเพลิง เขาเลือกหลบหนี!

ภายใต้สถานการณ์ที่เลวร้าย การล่าถอยของไป่ซุ้ยฮันถือเป็นทางเลือกที่ฉลาด

เห็นการเคลื่อนไหวนี้ ปีศาจอมตะหลายคนเลือกติดตามไล่ล่าไป่ซุ้ยฮัน

ภายในห้องโถง ผู้อมตะเฒ่ากังหยางหัวเราะเสียงดังและกล่าวกับตงฟางชางฟาน “เป็นอย่างไรบ้าง?”

“มันสมควรได้รับชื่อว่าเพลิงชีวิตอย่างแท้จริง” ตงฟางชางฟานยกย่อง “เพลิงชนิดนี้สามารถติดตามกลิ่นอายของผู้อมตะและเข้าไปถึงแหล่งกำเนิดพลังงานของพวกเขา เพลิงชีวิตจะไม่มอดดับจนกว่าแหล่งพลังงานของพวกเขาจะสูญสิ้น มันยังใช้พลังชีวิตของเป้าหมายเป็นเชื้อเพลิง มีเพียงวิธีพิเศษบางวิธีเช่นท่าไม้ตายอมตะพันธุรีเท่านั้นที่สามารถดับไฟชนิดนี้ โชคร้ายที่ไป่ซุ้ยฮันไม่รู้เรื่องนี้และกระตุ้นใช้วิญญาณสายรักษาเพื่อเพิ่มพลังชีวิตของตนอย่างต่อเนื่อง”

ตงฟางชางฟานหัวเราะเบาๆก่อนกล่าวต่อ “นี่เป็นวิธีการที่แปลกใหม่และไม่เหมือนผู้ใด ตราบเท่าที่เปลวเพลิงยังลุกไหม้ พวกเขาจะรู้สึกว้าวุ่นใจเนื่องจากทรัพยากรและรากฐานของพวกเขาถูกทำลายลงอย่างต่อเนื่อง สุดท้ายพวกเขาจะไม่เหลือเจตจำนงแห่งการต่อสู้”

ได้ยินคำสรรเสริญจากตงฟางชางฟาน การแสดงออกของผู้อมตะเฒ่ากลับเปลี่ยนเป็นมืดครึ้ม

มิติช่องว่างเป็นรากฐานของผู้อมตะ เมื่อมันถูกเผาทำลาย แม้พวกเขาจะสามารถรักษาชีวิตแต่พวกเขายังต้องพบกับความสูญเสียครั้งใหญ่

ด้วยท่าไม้ตายนี้ ผู้อมตะเฒ่ากังหยางจึงสามารถท่องเที่ยวไปทั่วภาคกลางและสร้างชื่อเสียงเมื่อกลายเป็นผู้อมตะ

หลังจากก้าวเข้าสู่ระดับเจ็ด แม้ผู้อมตะเฒ่ากังหยางจะยังไม่ได้แสดงความสามารถออกมามากนัก แต่ตัดสินจากพื้นฐานพลังการต่อสู้ของเขา ผู้อมตะเฒ่ากังหยางจึงถูกยกย่องว่าเป็นหนึ่งในห้าผู้แข็งแกร่งที่สุดของนิกายกระเรียนอมตะ

ด้วยเหตุนี้ผู้อมตะเฒ่ากังหยางจึงถูกส่งตัวมาปฏิบัติภารกิจสำคัญที่ภาคเหนือ

เพลิงชีวิตสามารถหยุดบัณฑิตสันโดษกับฟางหยวนขณะที่ไป่ซุ้ยฮันถูกบังคับให้ล่าถอย แต่ตงฟางชางฟานกลับสามารถทำความเข้าใจท่าไม้ตายของเขาได้อย่างถ่องแท้ นี่ไม่ต่างจากการตบหน้าผู้อมตะเฒ่ากังหยางอย่างรุนแรง มันจึงช่วยไม่ได้ที่ชายชราจะรู้สึกขุ่นเคือง

‘เพลิงชีวิต...ผู้อมตะเฒ่ากังหยาง...เหตุใดเขาจึงอยู่ที่นี่?’ ฟางหยวนมองไปยังม่านโลหิตด้วยความสงสัย

เขาอาจมีความทรงจำในชีวิตก่อนหน้า แต่มีความแตกต่างระหว่างสิ่งที่เขารู้กับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงโดยเฉพาะแผนการของตงฟางชางฟานที่ฟางหยวนไม่เคยรู้มาก่อน

ตอนนี้เมื่อฟางหยวนเห็นผู้อมตะจากภาคกลางรวมตัวอยู่กับตงฟางชางฟาน ช่วยไม่ได้ที่เขาจะรู้สึกสับสน

สิ่งสำคัญที่สุดก็คือผู้อมตะเฒ่ากังหยางสามารถปกปิดตัวตนและเปลี่ยนกลิ่นอายของตนให้เหมือนคนเหนือ หากฟางหยวนไม่รู้จักท่าไม้ตายเพลิงชีวิตมาก่อน เขาจะไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆ

‘ไม่ดีแล้ว!’ ฟางหยวนต้องการล่าถอยทันที

เขารู้ว่ากองกำลังจากภาคกลางแทรกซึมเข้ามาในภาคเหนือเพื่อค้นหาความจริงเกี่ยวกับการล่มสลายของวังแปดสิบแปดเปลวเพลิงที่แท้จริง นอกจากนี้พวกเขายังไปสืบหาข้อมูลที่เมืองคลื่นทมิฬของกองกำลังพันธมิตรผีดิบเพราะสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของผีดิบอมตะชาฮวง

‘เหตุผลที่ข้าสามารถต่อต้านเพลิงชีวิตเป็นเพราะข้ารู้จักท่าไม้ตายนี้และตัดสินใจได้อย่างรวดเร็ว ในฐานะผีดิบอมตะ มิติช่องว่างของข้าตายไปแล้ว มันแทบไม่เหลือพลังชีวิตที่เป็นเชื้อเพลิงของท่าไม้ตายเพลิงชีวิต ตอนนี้ผู้อมตะเฒ่ากังหยางอาจสังเกตเห็นแล้วว่าข้าเป็นผีดิบอมตะ บางทีเขาอาจกระทั่งสงสัยในตัวข้า’ คิดถึงเรื่องนี้ หัวใจของฟางหยวนราวกับถูกกดทับด้วยภูเขาทั้งลูก