ตอนที่ 16 : ใครคือหัวหน้าคนเหล่านี้?

ด้วยคำสั่งนี้...

สมาชิกในทีมเริ่มยกปากกระบอกปืน

“บืม!”

ร่างที่มีหอกยาวพุ่งเข้าใส่กลุ่มจากด้านหลัง ด้วยคนในกลุ่มยืนเรียงรายกันทำให้ถูกหอกกวาดเข้าใส่ สมาชิกในทีมหลายคนกระเด็นออกไปโดยตรง

ฉากกลายเป็นความวุ่นวายในทันที

ดวงตาของฮานจิงเบิกกว้างหลังจากที่ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น

แต่เหตุการณ์เล็กๆนี้ก็ยังอยู่ในขอบเขตที่ยอมรับได้

แต่หลังจากดูไม่นาน เขาก็สามารถติดสินได้ว่าสมาชิกในทีมของเขาล้มเหลวไม่เป็นท่า หลายคนเสียชีวิตหรือบาดเจ็บสาหัส

ทำไมผู้รอดชีวิตในป่าจึงมีความแข็งแกร่งเช่นนี้?

และคนเหล่านี้จะปกปิดพลังของพวกเขาได้อย่างดีได้ยังไง? มันถึงระดับที่เขาไม่รู้สึกถึงออร่าของผู้ปลุกพลังสักเล็กน้อยจากพวกเขา

ถังหยูจะไม่ตอบข้อสงสัยนี้

ไม่ว่าจะเป็นหมายเลข 1 หรือ หมายเลข 2 พวกเขาไม่ใช่ผู้ปลุกพลัง

ก่อนหน้านี้ที่ถังหยูยืนอยู่บนเส้นทางที่ถูกตรวจพบ เขาไม่ได้สั่นเพราะความกลัวอย่างที่พวกเขาคิดแต่เขาได้สั่งการหมายเลข 1 และหมายเลข 2 เพื่อย่องไปด้านหลัง

มองลงไปที่จุดเกิดเหตุ มันเป็นสภาพที่ยุ่งเหยิงไปหมด

ผู้รอดชีวิตทั้งสองที่อยู่ในทีม พวกเขาทั้งคู่ได้รีบหนีอย่างสุดชีวิตของพวกเขา—ไม่มีใครใส่ใจพวกเขาเลย พวกเขายุ่งเกินไปกับการติดต่อสมาชิกในทีมคนอื่นๆ

“ไปกันเถอะ!”

ผู้ปลุกพลังหลายคนเดินลงไปตามทางก็สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ จากนั้นพวกเขาก็เริ่มวิ่งลงไปตามทางด้านล่างของภูเขา

แทนที่จะหยุดแล้วถามคำถามในครึ่งทางภูเขานี้ พวกเขารีบเร่งไปให้ถึงจุดหมายให้เร็วที่สุด

อีไลน์ยื่นมืออกมาและยกคทาในมือขึ้น

ที่ปลายคทาได้มีหอกน้ำแข็งสามอันกำลังควบแน่นอยู่และก่อเป็นรูปร่างสามเหลี่ยมกลับด้าน

เมื่อหอกน้ำแข็งถูกยิงออกไป มีดอกไม้น้ำแข็งขนาดเล็กกำลังบานออกบนท้ายของหอกน้ำแข็งที่ยิงออกไป

หอกน้ำแข็งที่กำลังมาถึงทำให้ผู้ปลุกพลังรูม่านตาขยายด้วยความกลัวและความตื่นตระหนก

อย่างไรก็ตามคนเหล่านี้ไม่ได้ตอบสนองช้าเลย พวกเขารีบกลิ้งหรือกระโดดเพื่อพยายามอย่างเต็มที่ในการหลีกเลี่ยงการโจมตีที่กำลังมาถึง อย่างไรก็ตามอีไลน์สามารถควบคุมทิศทางหอกน้ำแข็ง เธอไม่เพียงสามารถควบคุมเมื่อเธอยิงหอกน้ำแข็งออกไปแล้ว แต่เธอยังควบคุมได้อย่างยอดเยี่ยมเพื่อให้หอกน้ำแข็งตีตรงจุดในระยะไกล

“พึบ พึบ พึบ พึบ พึบ”

หอกน้ำแข็งระเบิดเมื่อปะทะและผู้ปลุกพลังที่หลบไม่ทันก็ถูกสังหารในหนึ่งโจมตี อย่างไรก็ตามมีหลายคนที่ยังคงถูกแช่แข็งที่มือและเท้าโดยปกคลุมไปด้วยน้ำค้างแข็งสีขาว

ก่อนที่พวกเขาจะผ่อนคลายและถอนหายใจด้วยความโล่งอก พวกเขาได้เห็นหอกน้ำแข็งจำนวนมากบินตรงมายังพวกเขา

ใบหน้าของพวกเขาดูหวาดกลัวขึ้นเรื่อยๆขณะที่ร่างกายของพวกเขาแข็งทื่อจากความเย็น

ไม่สามารถยืดยัดได้อีกต่อไป ผู้รุกรานกลุ่มนี้ล้มลงไปกองกับพื้น หลังจากนั้นไม่นานสมาชิกทีมก็กลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็ง

กลุ่มผู้รุกรานนี้ในที่สุดก็ล้มเหลว

อย่างไรก็ตามผู้ติดตามของฮานจิงเป้นทีมชั้นยอด ในไม่ช้าพวกเขาก็ทำให้สถานการ์มั่นคง

“ทีม 2 และ ทีม 3 ล้อมรอบด้านข้างและเริ่มยิง”

“ทัด ทัด ทัด—”

ฮานจิงในที่สุดก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาตระหนักถึงสถานการ์อย่างเต็มที่ ด้วยประสิทธิภาพที่แสดงโดยทั้งสองนี้ แม้ว่าเขาจะเข้าไปต่อสู้แต่เขาก็ไม่กล้าการันตีในการเอาชนะ ข้อได้เปรียบที่ใหญ่ที่สุดในด้านของเขาคืออาวุธ

ผู้ปลุกพลังอาจมีศักยภาพที่ไม่จำกัด แต่อาวุธร้อนที่ถูกควงโดยมนุษย์ก็ยังคงมีประโชยน์อย่างมากอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อรับมือกับคนด้วยกัน เพราะเนื้อของพวกเขาไม่หนาพอที่จะกันกระสุนได้

ทันใดนั้นใบหน้าของฮานจิงก็แข็งทื่อ

เมื่อเผชิญกับกระสุนที่กำลังมาถึง ผู้เชี่ยวชาญที่สวมเกราะทั้งสองไม่ได้หลบเลย แทนที่พวกเขาได้เห็นกระสุนที่ยิงใส่ชุดเกราะทั้งหมดกระเด้งออกมาโดยไม่คาดคิด

พ๊า..ฮา กระสุนมันเด้งออกมาได้ไงว่ะ?

ฮานจิงไม่อยากเชื่อ พวกเขาทั้งสองได้สวมเกราะจริงๆเหรอ?

ไม่ แม้แต่ชุดเกราะก็ไม่สามารถหยุดกระสุนได้ กระสุนปืนเหล่านี้ไม่ได้ทิ้งร่อยรอยใดๆไว้กับชุดเกราะเลย

นี้มันคือชุดเกราะอะไรกันแน่?

ฮานจิงทำงานกับหัวหน้ามาเป็นเวลาหลายปีและได้เห็นสิ่งแปลกๆมากมาย นี่ยิ่งเฉพาะหลังเกิดวันโลกาวินาศ เนื่องจากหัวหน้าของเขาได้มีอิธิพลอย่างมากในฐานที่มั่นหลินตง เขายังมีโอกาสได้รับสินค้าบากอย่างจากสถาบันวิทยาศาตร์

แต่แม้กระทั่งในสถาบันวิทยาศาตร์ เขาก็ไม่เคยได้ยินเรื่องเกราะใดๆที่สามารถหยุดกระสุนได้และไม่ทิ้งร่องรอยใดๆไว้เบื้องหลังเลย

ในช่วงเวลาพริบตา ผู้เชี่ยวชาญเกราะเอนหลังเหมือนกำลังง้างคันธนู

จากนั้นหอกยาวก็ถูกโยนออกไปก่อให้เกิดลมพัดพวยพุ่ง

ทันใดนั้นหนังศีรษะของฮานจิงก็รู้สึกชาในขณะที่เขารู้สึกถึงความตายที่กำลังใกล้เข้ามา

จากประสบการณ์อันยาวนานในการต่อสู้ ฮานจิงหลบการโจมตีทันทีโดยบิดร่างกายของเขา เขาหลีกเลี่ยงการโจมตีที่กำลังมาถึงได้อย่างหวุดหวิด

หอกยาวกระแทกพื้นและสั่นสะเทือนในขณะที่พื้นดินแตกออกเป็นรอยแยก

ฮานจิงไม่รู้ว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับใคร แต่ความแข็งแกร่งนี่เกินความคาดหมายของเขาโดยชิ้นเชิง

เขาตกอยู่ในความกลัวอย่างมาก

ภารกิจที่ได้รับมอบหมายจากหัวหน้าก็มีความสำคัญ แต่ถ้าทุกคนตายก็ไม่จำเป็นต้องพิจารณาเกี่ยวกับภารกิจแล้วใช่มั้ย?

จริงๆแล้วภารกิจค้นหาเหมืองคริสตัลต้นกำเนิดไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคนเหล่านี้

เป็นครั้งแรกที่ความรู้สึกเสียใจพุ่งเข้าใส่จิตใจของฮานจิง

เขาโยนระเบิดควันแล้ววิ่งอย่างว่องไวโดยใช้สมาชิกทีมเป็นเหยื่อล่อและสลัดหมายเลข 1 ในขณะที่เขาวิ่งหนีอย่างดุเดือด

การกระทำของฮานจิงทำให้สมาชิกในทีมคนอื่นรู้สึกถึงความอดสูอย่างลึกซึ้ง

หากแม้แต่กัปตันของพวกเขาก็วิ่งหนีไป แล้วพวกเขาจะไปมีความหวังอะไรในการต่อสู้ครั้งนี้?

โดยเฉพาะอย่างยิ่งสมาชิกในทีมบางคนได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับรองกัปตัน ชายคนนี้เป็นคนที่มีความแข็งแกร่งของผู้ปลุกพลังขั้นสามถูกเสียบเป็นเนื้อไก่เคบับโดยหอกยาว ภาพนี้ทำให้สมาชิกในทีมหลายคนหวาดกลัวเกินกว่าจะต่อสู้กลับเพราะความกล้าของพวกเขาถูกทำลาย

“ปีศาจเหล่านั้น—”

บางคนเริ่มบ้าเมื่อพวกเขาตะโกนคำเหล่านี้ออกมา

อย่างไรก็ตามคนอื่นๆรู้ว่าไม่มีความหวังในการหลบ แม้กระทั่งบางคนก็กลายเป็นบ้า

หนึ่งในสมาชิกทีมแบกบาซูก้าตะโกนออกมา “ตาย!”

ชายคนนี้ยิงบาซูก้าและมันปล่อยจรวดที่ลากหางเปลิวเพลิงออกไป

ในเวลานี้ที่ฮานจิงหลบหนีอยู่ เขาได้แสดงใบหน้ายินดีออกมา แม้ว่าผู้เชี่ยวชาญเกราะจะสามารถหยุดกระสุนได้แต่พวกเขาจะไม่สามารถหยุดบาซูก้าได้

เขาแทบจะไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองจากการหยุดเชียร์สมาชิกในทีมของเขา แต่เขาก็ยังคงหนีต่อไป

การยิงจรวดครั้งนี้ทำได้ดีมาก การโจมตีนี้ทำให้หุ่นหมายเลข 2 ไม่มีเวลาในการหลบการโจมตี

ในเวลานี้หมายเลข 2 ยึดมั่นพื้นอย่างแน่นหนา

“บูม!!”

ควันและฝุ่นเต็มในอากาศ

แต่ก็ค่อยๆสลายไป

ร่างปรากฏยืนโดดเดี่ยวเพื่อเป็นพยานต่อหน้าทุกคน ผู้เชี่ยวชาญยังคงยืนอยู่ มีเพียงหอกยาวครึ่งบนและร่องรอยสีเทาเล็กน้อยและจุดสีดำบนเกราะที่ถูกทิ้งไว้เพื่อพิสูจน์ว่ามันถูกโจมตี

หลังจากการโจมตีครั้งนี้ทำให้ฮานจิงหมดความหวังอย่างสมบูรณ์

ผู้ปลุกพลังนี้ไม่สามารถมาจากป่าได้

ผู้ปลุกพลังที่มาจากป่าจะไม่มีความแข็งแกร่งเช่นนี้ มันเป็นไปได้น้อยที่พวกเขาจะมีอุปกรณ์เช่นนี้

เขาคาดเดาในใจของเขา คนเหล่านี้ส่วนใหญ่ถูกส่งมาจากหัวหน้าคนอื่นเช่นกันและจุดประสงค์ของพวกเขาก็ต้องเป็นเหมืองคริสตัลต้นกำเนิด

พวกเขาคำนวณผิดเมื่อทำภารกิจนี้

โชคดี...

หลังจากถูกยิงด้วยจรวด พวกมันในที่สุดก็ถูกทำความเสียหายเล็กน้อยบนปีศาจสวมชุดเกราะขณะที่ปีศาจชุดเกราะอีกตัวกำลังไล่หลังสมาชิกทีมคนอื่นของเขา ด้วยโอกาสนี้เขาจะได้ทำการหลบหนี

ตราบใดที่เขาสามารถหลบหนีไปยังที่จอดยานพาหนะและสามารถเข้าไปในรถและขับออกไปไกลจากที่นี่ได้ แม้แต่ปีศาจทั้งสองก็ไม่สามรถไล่ตามเขาทันได้

แม้ว่าภารกิจจะล้มเหลว แต่ข้อมูลสถานการณ์ที่นี่จะต้องถูกนำกลับไปให้หัวหน้า

ฮานจิงมองไปรอบๆ เขาพบว่านอกเหนือจากเขาแล้ว ยังมีสมาชิกที่ว่องไวอีกคนที่หนีไปพร้อมกับหวังไท

มันสิ้นหวังมากที่มีเพียงสามคนที่เหลือจากยี่สิบคนที่ถูกทิ้งให้หลบหนี

ในตอนนี้เขาเกลียดหวังไทมาก หากหวังไทไม่มีประโยชน์แล้วเขาจะกำจัดไอ้เน่าเสียนี้ก่อน

ด้านหน้าพวกเขาจะสามารถเห็นรถสามคันจอดอยู่ที่ทางเข้ารีสอร์ท

ฮานจิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

สมาชิกในทีมอีกคนและหวังไทซึ่งอยู่ห่างไกลจากด้านหลังก็เร่งความเร็วขึ้น พวกเขาเห็นประกายแห่งความหวังในสถานการณ์เช่นนี้เหมือนกัน

“ตามที่ท่านลอร์ดพูดไว้ พวกเขาได้มาถึงแล้ว”

พวกเขาสามารถเห็นคนสองคนกำลังเดินออกมาจากจุดจอดรถ

หนึ่งคนแต่งตัวเหมือนผู้รอดชีวิตธรรมดาขณะที่อีกคนแต่งตัวในชุดเกราะหนักสีดำ

บุคคลนั้นมีโมเมนตั้มที่หนักหน่วงหลุดออกมา

หวังไทรู้จักหนึ่งในสองคนนี้ บุคคลนี้เคยเป็นผู้ปลุกพลังในฐานที่มั่นของเขา แต่อีกคนทำให้เขาตกใจกลัว

เขาไม่เพียงแต่สวมเกราะหนักแต่ชายคนนี้มีออร่าเต็มไปด้วยเลือดและกระหายเลือด ทำให้หวังไทรู้สึกราวกกับว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับพายุหนักที่มีคลื่นกระแทกเข้ากับเรือลำเล็กของเขา เขาพยายามทุกอย่างเพื่อป้องกันไม่ให้มันจม

ออร่าผู้ปลุกพลังขั้นห้าของโรเจอร์กำลังถูกปล่อยออกมาอย่างเต็มที่

ออร่าเลือดที่เขาสร้างขึ้นมานานหลายปีในการต่อสู้ และออร่าการกดขี่นั้นถูกปลดปล่อยออกมาจากผู้ปลุกพลังที่มีอาณาจักรขั้นสูงได้ถูกระเบิดออกมาพร้อมกันในเวลาเดียวกัน

มันดูเหมือนว่าแม้จะเป็นลมก็จะถูกหยุดในตอนนี้

ฮานจิงก็หน้าซีดเหมือนกันในตอนนี้

ความแข็งแกร่งแบบนี้ แม้แต่ในหลินตงก็มีเพียงคนจำนวนน้อยที่อยู่ด้านบนของฐานที่มั่นที่สามารถเป็นคู่ต่อสู้กับผู้เชี่ยวชาญคนนี้

ใครเป็นหัวหน้าที่ส่งคนเหล่านี้มากันแน่?

ฮานจิงไม่รู้แต่เขาก็ไม่อยากนั่งรอความตาย เขากำกริชไว้ในมือแน่นเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้แห่งความตาย