ตอนที่ 84 ถามหาค่าชดเชย

“กองทัพปฏิวัติดาวอังคาร?”เฟิงหลินสับสน เขาคว้าคอของชายร่างงูไว้ ทำให้เขาขยับตัวไม่ได้ ด้วยการออกแรงเล็กน้อย ชายร่างงูก็บิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด

เมื่อเขาได้ยินน้ำเสียงข่มขู่ของชายชุดยาว เขาก็ยิ้ม“โทษที ฉันไม่รู้จักพวกแก และแกก็ผิดแล้ว ฉันไม่ใช่คนที่โจมตีพวกแกก่อน พวกแกต่างหากที่อยากเป็นศัตรูกับฉัน!”

เสียงของกองทัพปฏิวัติดาวอังคารฟังดูเหมือนองค์กรใต้ดินลับ ดูเหมือนจะทรงพลังมากทีเดียวจากน้ำเสียงข่มขู่ของชายชุดยาว

แต่ทว่า เฟิงหลินไม่รู้สึกกลัวเลย หลังพิจารณาสถานการณ์ที่พวกเขาทั้งสองพยายามฆ่าอีกฝ่ายก่อนหน้า พวกเขาก็เป็นศัตรูกันแล้ว เขาจะยังสุภาพกับพวกเขาได้ยังไง?

“เราไม่ได้ตั้งใจ เราแค่มาที่นี่โดยบังเอิญ!”ชายชุดยาวอธิบาย

เฟิงหลินหัวเราะ ออกแรงบีบ ทำให้ชายร่างงูหายใจไม่ออก หน้าของชายร่างงูค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีแดง

สีหน้าของชายชุดยาวเปลี่ยนไป“ท่านกำลังทำอะไร?”

เฟิงหลินหัวเราะเสียงเย็น“ๆๆ หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว หากไม่ ฉันกังวลว่าเจ้างูน้อยนี่อาจตายได้”

ชายชุดยาวเงียบไป เขาสามารถมองเห็นความเย็นชาในสายตาเฟิงหลินได้

หากเขายังพูดไร้สาระ ชายร่างงูซึ่งเป็นพวกเขาอาจต้องเสียชีวิตแน่

“ท่านต้องการอะไรกันแน่?”เขาถามด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

ชายชุดยาวคนนี้ยอมจำนนแล้ว?

เฟิงหลินหัวเราะเสียงเย็น เขาคลายแรงและยอมให้ชายร่างงูได้หายใจ

ชายร่างงูรีบสูดเอาอากาศเข้าปอด รู้สึกยินดีที่รอดพ้นความตายมาได้

“ทำไมพวกแกสองคนถึงอยากล่าฉัน?”เฟิงหลินถาม

เมื่อเผชิญการโจมตีของทั้งสอง ปฏิกิริยาแรกเขาคือมันต้องเป็นตระกูลเขาที่ส่งทั้งสองมาฆ่าเขา แต่เมื่อเขาคิด เขาก็รู้สึกว่าไม่ถูก

ในตระกูลเขา เขาเป็นแค่คนระดับต่ำที่ไม่มีพรสวรรค์ใด ไม่จำเป็นที่พวกเขาต้องใช้จ่ายเงินและส่งคนบินมาดาวอื่นเพื่อจับเขา

นอกจากนี้ หนึ่งในสองคนยังเป็นผู้บ่มเพาะดวงดาว ตัวตนเช่นนั้นนับว่าหาได้ยากยิ่งในตระกูลเขา

เมื่อพิจารณาว่าพ่อบ้านใหญ่นั้นฉลาดแค่ไหน พ่อแม่เขาต้องยังอยู่ในตระกูล ไม่จำเป็นที่พ่อบ้านใหญ่ต้องตามจับตัวเพราะยังไงเฟิงหลินก็ต้องกลับไป ตอนนั้นพ่อบ้านใหญ่ย่อมรู้สึกว่าเขาสามารถจัดการเฟิงหลินได้ง่ายๆ

ดังนั้น เมื่อเขาไตร่ตรอง เฟิงหลินก็สามารถกำจัดความเป็นไปได้ที่คนเหล่านี้จะถูกตระกูลเขาส่งมา

งั้นมันก็น่าสนใจแล้ว!

เฟิงหลินเพิ่งมาดาวอังคารและไม่รู้ว่ามีคน เขาอยู่ในบริษัทยาตลอดและไม่ได้ทำอะไร ทำไมคนพวกนี้ถึงอยากล่าเขา?

ทุกอย่างยังเป็นปริศนา

ดังนั้น เฟิงหลินจึงต้องรู้สาเหตุ หากไม่ ศัตรูลึกลับมักอยู่ในเงา ส่วนเขาอยู่ในแสง  การไม่รู้อะไรเกี่ยวกับคนที่อยากเอาชีวิตเขาย่อมทำให้เขานอนไม่หลับหรือกินไม่ลง

มันจำต้องกำจัดแหล่งปัญหาในอนาคต

หลังได้ยินคำถามของเฟิงหลิน ชายชุดยาวก็เงียบไป เขาปิดปากสนิท ไม่อยากเผยอะไร

เฟิงหลินขมวดคิ้วและจากนั้นก็ออกแรงบีบอีกครั้ง ชายร่างงูเหมือนเป็ดกำลังจะถูกเชือดและปล่อยเสียงคร่ำครวญ เขาทำท่าเหมือนคนกำลังจะตาย

สายตาของเฟิงหลินเหมือนดาบ เขาจ้องชายชุดยาวและถามต่อ“เรามีความแค้นอะไรกัน?ทำไมพวกแกสองคนถึงโจมตีฉัน?”

“นี่...”ชายชุดยาวลังเล อยากปฏิเสธมันแต่เมื่อเห็นชายร่างงู เขาก็อดถอนหายใจไม่ได้และรู้ว่าหากเขายังไม่บอกความจริง เรื่องราวอาจไม่สวยนัก

สีหน้าเขาดำมืด“เราไม่มีความแค้นอะไรกัน หากท่านอยากตำหนิ ก็ต้องตำหนิที่ท่านเป็นคนของบริษัทยาและที่ท่านออกจากบริษัทมาลำพัง กองทัพปฏิวัติเราเป็นฝ่ายต่อต้านบริษัทยาไจแอนท์ พนักงานทุกคนคือศัตรูเรา เมื่อเราพบใครด้านนอก พวกเขาจะกลายเป็นเป้าหมายของกองทัพปฏิวัติดาวอังคารเรา นี่ทำให้ท่านถูกสมาชิกทีมผม สเนคบอยติดตาม”

เมื่อเขาพูด เขาก็กัดฟันราวกับเขาเกลียดทุกคนจากบริษัทยาจริงๆ  เฟิงหลินก็ไม่เว้น

หัวใจเฟิงหลินปั่นป่วน ความเกลียดนี้คือของจริง เห็นได้ชัดว่ามีความไม่พอใจอย่างลึกซึ่งหรืออาจเป็นหนี้เลือดระหว่างสององค์กร นี่เป็นเหตุผลที่ทำให้ทั้งสองพยายามล่าเขา

มันกลับกลายเป็นว่ากองทัพปฏิวัติดาวอังคารคือศัตรูของบริษัทยา เขาแค่ติดลูกหลง

หากเขาถูกฆ่าแบบนั้น เขาจะไปบ่นกับใครได้?

เฟิงหลินรู้สึกหมดหนทาง หลังจากนั้น เขาก็จ้องชายชุดยาวอย่างโหดเหี้ยม

เขาไม่สนใจว่าทั้งสองจะมาจากกองทัพปฏิวัติอะไร พวกเขายังไม่มีเหตุผลดีที่ลากเขามาด้วย หากคิดรอดชีวิตกลับไปฟรีก็ฝันไปได้เลย!

หลังจากนั้น รอยยิ้มก็ฉาบบนหน้าเฟิงหลิน เมื่อเห็น ชายชุดยาวก็อดรู้สึกหนาวสั่นไม่ได้ เขารู้สึกราวกับเขาถูกแวมไพร์จ้องจะดูดเลือด

“มีพนักงานหลายคนทำงานในบริษัทยา ทำไมถึงเจาะจงฉัน?”เฟิงหลินถามอีกครั้ง เขาจ้องหน้าอีกฝ่ายเขม็ง อยากแน่ใจว่าเขาไม่ถูกหลอก

“กองทัพปฏิวัติดาวอังคารขัดแย้งกับบริษัทยาไจแอนท์ ขอแค่ท่านเป็นพนักงานที่นั่น ท่านก็คือศัตรูเรา!ทหารขององค์กรเราทุกคนจะคิดหาทางล่าพนักงานของบริษัทยาทันทีที่เห็นตัว มันแค่ว่าพนักงานส่วนใหญ่นั้นออกมาเป็นกลุ่ม ดังนั้นเราจึงยากต่อการลงมือ แต่ใครจะรู้ ท่านกลับออกมาดึกดื่นลำพังและยังสวมชุดของบริษัทยา ดังนั้น ทีมต่อสู้เล็กๆของผมจึงลงมือ แค่ว่าเราไม่มีเวลาคิดแผนฆ่า และเจ้าหนูงูก็ลงมือโดยไม่ได้รับอนุญาติ สิ่งที่เราไม่คิดคือพลังอันไร้ผู้ต้านของท่าน และตอนนี้ ท่านกลับไม่ใช่คนที่ตกอยู่ในอันตราย แต่เป็นเราแทน”

“ฉันเข้าใจแล้ว”เฟิงหลินพยักหน้า ดูเหมือนว่านี่จะเป็นเรื่องไม่คาดฝัน

หลังออกบริษัท เขาก็แค่อยากมายังผิวดาวเพื่อดูดซับพลังงานดวงดาวและบ่มเพาะ ใครจะไปคิดว่าทหารของกองทัพปฏิวัติกำลังเพ่งเล็งเขา?

แต่ทว่า เนื่องจากบริษัทยามีศัตรูเช่นนั้น ทำไมพวกเขาถึงไม่บอกเขาก่อน?

ไม่ว่ามันเป็นบริษัทยาที่อยากปิดบังเรื่องนี้หรือชายชุดยาวกำลังโกหก เฟิงหลินก็พบว่าสถานการณ์บนดาวอังคารไม่สงบอย่างผิวเผิน มีพายุกำลังซุกซ่อนอยู่ในความมืด

“แล้วเจ้าหนูงูนี่ละ?”เฟิงหลินเหลือบมองร่างที่ใกล้ตายในมือเขา ชื่อเล่นนี้เหมาะจริงๆ

มันเป็นไปได้สูงว่าสเนคบอยได้ปลุกยีนประเภทงูขึ้น นี่ทำให้ร่างเขาอ่อนและยืดหยุ่นเหมือนงู

ฝ่ามือเขากระชับแน่นโดยไม่ตั้งใจ ทำให้สเนคบอยหอบหนัก

สีหน้าของชายชุดยาวเปลี่ยนไป“ผมก็บอกไปหมดแล้ว ทำไมถึงยังไม่ปล่อยเขาอีก?!”

“ปล่อยเขา?”เฟิงหลินทำหน้าสับสน“ไม่คิดว่าง่ายไปงั้นหรอ?ชายคนนี้พยายามฆ่าฉันอย่างไร้เหตุผล คิดว่าโลกนี้มันง่ายขนาดนั้นรึไง?”

“งั้นท่านต้องการอะไร?”หัวใจของชายชุดยาวเต้นกระหน่ำ เขาเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องยากมากที่จะจัดการเรื่องนี้ในวันนี้

สายตาของเฟิงหลินดูเย็นชาดุจน้ำแข็ง“ในเมื่อชายคนนี้พยายามทำร้ายฉันก่อน หากไม่มีการชดเชยที่น่าพอใจ พวกแกสองคนก็เลิกคิดเรื่องที่จะหนีไปได้เลย”

“ต้องการอะไร?บอกเงื่อนไขมา แต่ปล่อยเขาก่อน!”

เฟิงหลินหัวเราะเสียงเย็นแต่ไม่ปล่อยมือ ในความเป็นจริง เขายังออกแรงมากกว่าเดิม

“คิดว่าฉันเป็นเด็กสามขวบที่แกสามารถหลอกได้งั้นหรอ?!”เขาแสยะยิ้ม“โทษที ตัวประกันอยู่ในมือฉัน แกไม่มีสิทธิ์มาต่อรองกับฉัน”

สีหน้าของชายชุดยาวดำมืด

“หากแกอยากแลกตัวประกัน แกก็ต้องมอบวิชาที่แกใช้ให้ฉัน”เฟิงหลินพูด เผยเจตนาเขา หัวใจเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นเมื่อคิดถึงความลึกล้ำที่ชายชุดยาวใช้

“ว่าไงนะ?อยากได้วิชาของฉัน?เป็นไปไม่ได้!”ชายชุดยาวคำรามด้วยความโกรธ

วิชายุทธ์นี้เป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงมีชื่อเสียง เขาไม่เคยสอนมันให้คนนอกมาก่อน นับประสาอะไรกับพนักงานจากบริษัทยาแสนน่ารังเกียจ

เฟิงหลินไม่เสียเวลาพูดด้วย เขากำมืออย่างไร้เมตตา ทำให้สเนคบอยขาดอากาศ“โทษที แกไม่มีสิทธิ์ต่อรองกับฉัน พวกแกสองคนจะอยู่ที่นี่ไปตลอด หรือแกจะทำให้ฉันพอใจ หากไม่ อย่าตำหนิว่าฉันโหดร้าย”

น้ำเสียงเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าชัดเจน เมื่อคนๆนี้ปฏิเสธเขาอีกครั้ง เขาจะลงมือฆ่าทันที

เฟิงหลินตัดสินใจเตือนเป็นครั้งสุดท้าย“นี่คือการเตือนครั้งสุดท้าย อย่าพยายามเอาวิชาพื้นๆมาหลอกฉัน ฉันเคยเห็นกระบวนท่าแกมาแล้ว หากฉันพบว่ามีบางสิ่งผิดปกติ มือฉันอาจกระชับแน่นและ...”

เขายกร่างเจ้าหนูงูขึ้นสูงราวกับกำลังถืองูที่ตายแล้ว

หากชายชุดยาวกล้าเล่นตลก ชะตากรรมของเขาก็คงไม่ต้องพูดถึง

ใบหน้าของชายชุดยาวบิดเบี้ยว เขากำลังจะยอมรับ แต่วินาทีนั้น สเนคบอยกลับดิ้นและคำรามออกมา“หัวหน้า อย่าเชื่อเขา!คนของบริษัทยาไม่สามารถเชื่อถือได้ อย่ามอบเคล็ดวิชาให้เขา!ทิ้งผมไป กองทัพปฏิวัติเราจะไม่มีทางปล่อยเขาไป ผมอยากตายไปพร้อมกับเขา!”

“อยากตายไปพร้อมกับฉัน?”เฟิงหลินหัวเราะเสียงเย็น“ปากแกยังดีอยู่เลยนะ”

เขาออกแรงอย่างโหดเหี้ยม วินาทีถัดมา สเนคบอยก็หน้าขาวซีด แต่ก็ยังจ้องเฟิงหลินอย่างอาฆาต ดวงตาเขาแดงก่ำและไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าฉีกเฟิงหลินเป็นชิ้นๆ

“พอแล้ว!”เมื่อเห็นสเนคบอยกำลังจะตาย ชายชุดยาวก็กล่าวขึ้น เขามองเฟิงหลินอย่างเกลียดชัง กัดฟันขณะพูด“ฉันจะมอบวิชาให้แก”

แม้จะถูกจ้องอย่างเกลียดชัง เฟิงหลินก็ไม่สนใจ“คนที่ยอมจำนนต่อสถานการณ์ถึงเป็นคนฉลาด เอาละส่งข้อมูลมาให้ฉัน ฉันจะตรวจสอบมัน”

ชายชุดยาวรู้สึกท้อแท้ เขาทำได้แค่ใช้ไมโครชิปตนและทำการโอนข่าวมูลภาพให้เฟิงหลิน

เฟิงหลินมองมัน และก็พบคำสี่คำด้านบน-ฝ่ามือคุนหลุน!