ตอนที่แล้วตอนที่ 4 เราสามารถเอานักบวชไปตีมอนสเตอร์ได้ไหม?
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 6 ไทยมุง

ตอนที่ 5 ปัง! ปัง! ปัง!


ตอนที่ 5 ปัง! ปัง! ปัง!

หมาป่าเทาตัวนั้นส่งเสียงสุดท้ายก่อนที่พลังชีวิตจะหมด มันก็ทรุดลงตาปิดสนิท ตลอดการต่อสู้เขาถูกกัดเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ที่เหลือเขาหลบได้ทั้งหมด.

"คุณปราบหมาป่าเลเวล 5 ได้ คุณได้รับค่าประสบการณ์ 50 หน่วย!"

เสียงแสดงความยินกีกังขึ้นมา หลอดค่าประสบการณ์ของเขาก็ถูกเติมขึ้นมาครึ่งหลอด ที่ได้มาขนาดนี้ เพราะเขามีเลเวลแค่ 0 เท่านั้น

ถึงค่าประสบการณ์จะดีประมาณนึงแต่รางวัลก็ไม่ได้พิเศษอะไร มีแค่เหรียญทองแดงนิดหน่อยเท่านั้น

เสี่ยวเฟิงมองหาของอย่างอื่นแต่ก็ไม่มีอะไรอีก เขาเลยเก็บเหรียญขึ้นมาถ้าเขาจะเอามันไปแลกเป็นเงินจริงถ้าโชคดีคงจะได้เงินคืนมานิดหน่อย

เขาส่ายหัวปลงตกก่อนมองหาหมาตัวต่อไป ต้องฟาดมันกว่า 10 ครั้งถึงจะตาย แล้วเขาก็เลเวลอัพ ที่เขาต้องทำคือหลบการโจมตีให้พ้นเป็นหลัก เขาดูที่จะเริ่มชินกับมันแล้ว

ด้วยค่าพลังที่สูงอยู่แล้ว เขายิ่งอัพเลเวลได้ง่ายยิ่งขึ้น

แต่นี่เป็นวิธีที่ไม่ค่อยดีสำหรับมือใหม่เท่าไหร่ เพราะส่วนมากมักมีพลังโจมตีที่ต่ำกว่านี้ หรือเลวร้ายกว่านั้น การทำแบบนี้อาจจะทำให้พวกเขาโดนฆ่าซะเองก็ได้

สงสัยว่าเขาน่าจะเป็นนักบวชคนเดียวที่เอาแต้มไปลงทุนกับค่าพละกำลังทั้งหมด

เขาล้มมอนสเตอร์ตัวต่อๆมาได้เร็วขึ้น และยิ่งล้มไปเท่าไหร่ตัวเขาก็ยิ่งส่องแสงบ่อยขึ้น

"คุณปราบหมาป่าเลเวล 5 ได้ คุณได้รับค่าประสบการณ์ 50 หน่วย!"

"ยินดีด้วย! คุณกลายเป็นเลเวล 1 แล้ว! คุณได้รับแต้มค่าสถานะ 1 หน่วย!”

ดูท่าหมาป่าตัวนี้จะดรอปของเอาได้ด้วย

เกราะขนหมาป่า

ประเภทของสวมใส่: เสื้อ

ระดับของสวมใส่: ทั่วไป

เลเวลของสวมใส่: 5

ข้อจำกัดของสวมใส่: ไม่มี

คุณสมบัติ: -

พลุงป้องกัน: 1-2

ความว่องไว +2

ถึงะเป็นของธรรมดาๆ แต่ก็ดีกว่าชุดเริ่มต้นมากโข แต่เขาก็สวมมันไม่ได้จนกว่าจะเลเวล 5 แต่เขาก็ยังเก็บมันมาด้วยความพึงพอใจ

เสี่ยวเฟิงเรียกหน้าต่างสถานะกลับมาอีกครั้ง ในเกมนี้ค่าสถานะจะใช้แต้มจำนวน 1 แต้มในการเพิ่มขั้น ผู้เล่นสามารถเลือกแต้มที่ตนเองจะเพิ่มขั้นได้อย่างอิสระ

ค่าพลังชีวิคและพลังป้องกันจะไม่ขึ้นไปตามเลเวล จะต้องเพิ่มค่าความทนทานเท่านั้น

ทำให้แต้มค่าสถานะสำคัญมาก เขามองอย่างใช้ความติด เขาไม่มั่นใจว่าควรจะทำยังไงต่อดี จนต้องเปิดข้อมูลของค่าสถานะขึ้นมาอ่าน

ค่าพละกำลัง: ต่อ 1 แต้ม พลังโจมตีจะเพิ่มขึ้น 1

ค่าความทนทาน: ต่อ 1 แต้ม พลังชีวิตสูงสุดเพิ่ม 2 พลังป้องกันเพิ่มขึ้น 0.5

ค่าความว่องไว: ต่อ 1 แต้ม จะวิ่งได้เร็วขึ้น โจมตีได้เร็วขึ้น ค่าโจมตีจุดตายและค่าหลบหลีกเพิ่มขึ้น

ค่าปัญญา: ต่อ 1 แต้ม พลังโจมตีเวทมนตร์จะเพิ่มขึ้น 1

ค่าพลังปราณ: ต่อ 1 แต้ม ค่ามานาสูงสุดเพิ่มขึ้น 2 อัตราการฟื้นมานาอัตโนมัติเพิ่มขึ้น 0.5

"โอเค เพิ่มค่าพละกำลัง น่าจะช่วยให้เราผ่านจุดที่ง่ายๆได้เร็วยิ่งขึ้น"

เอาจริงๆแล้ว มันก็เป็นทางเลือกที่คิดได้แบบหยาบๆเขาไม่ค่อยจะสันทัตเกมที่มีระบบคลาสแบบเกมออนไลน์ซักเท่าไหร่ เขาไม่รู้ว่าควรจะเลือกยังไง แล้วเขาก็ไม่อยากที่จะคิดเยอะด้วย ก็เพิ่มพลังโจมตีซะก็จบ ถ้าเขาตีแรงขึ้น เขาก็จะหาเลเวลได้ไวขึ้น พอคิดได้อย่างงั้นเขาก็ล่าหมาป่าต่อไป

เพื่อที่จะไปเลเวลถัดไปต้องใช้ค่าประสบการณ์มากกว่าเดิม 10 เท่า เขาตกใจมาก ดูท่าการเร่งเลเวลของตัวเองคงเป็นเรื่องที่สำคัญกับผู้เล่นใหม่

ต้นไม้ในป่าพากันพลิ้วไหว เสี่ยวเฟิงยังคงทำการล่าต่อไป

ผ่านไปอีกเกือบครึ่งชั่วโมง เสี่ยวเฟิงก็ขึ้นมาที่เลเวล 3 เขายังคงเทแต้มค่าสถานะไปที่ค่าพละกำลัง เขายังใช้ชุดเริ่มต้นอยู่แต่พลังโจมตีขึ้นไปถึง 20 แล้ว ตอนนี้เขาตีหมาป่าเทาแค่ตัวละ 3 - 4 ทีก็หมอบแล้ว แล้วเขาก็มารู้ทีหลังว่าถ้าโจมตีที่หัวที่เป็นจุดตายจะติดคริติคอล ทำให้เขาจัดการมันได้เร็วยิ่งขึ้น

พอเป็นเลเวล 3 พวกหมาป่าก็ไม่ทำให่เขาเลเวลเร็วขึ้น เขาเดินลึกเข้าไปในป่าเพื่อหาเงินและค่าประสบการร์มากกว่านี้ แล้วเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้ามาจากด้านหลัง

บางอย่างกำลังมาทางนี้

เสี่ยวเฟิงหันกลับไปมองก็เห็นคนๆนึงเดินตามมา ดูท่าเขาจะไล่ตามพวกหมาป่าลึกเข้ามาในป่าเหมือนกับเขา

เขาตัวเล็กและผอมมาก ในมีดกำมีดพกเอาไว้ บ่งบอกให้รู้ว่าเขาเป็นพวกอาชีพโจรอะไรแบบนั้น ตัวอักษรบนหัวบอกว่าชื่อคือไนท์คูเออร์แทนที่จะสวมชุดแบบพวกผู้เล่นใหม่กลับเป็นชุดสีดำที่เปิดเฉพาะดวงตา ชวนให้นึกถึงพวกมือสังหารในหนังย้อนยุค

เสี่ยวเฟิงมองด้วยความสนใจ แต่เขาไม่ได้สนใจว่าคนตรงหน้าสามารถสู้กับพวกหมาป่าได้ยังไง เพราะว่าถ้าตัวเขาสู้ได้ คนตรงหน้าก็น่าจะทำได้เหมือนกัน

ที่เขาสนใจคืออุปกรณ์สวมใส่ คนตรงหน้าสวมชุดสีดำ ในมือถือมีดที่ทำจากโลหะดีกว่าชุดเริ่มต้นกับไม้ที่เขาถืออยู่เป็นกอง เขามองด้วยความอิจฉาตาร้อน

ไนท์คูเออร์ฟันพวกหมาป่าด้วยมีดแล้วหลบไปด้านข้างเพื่อโจมตีสวน การโจมตีดูอาจจะไม่รุนแรงมากเท่ากับเสี่ยวเฟิง เป็นไปได้ว่าค่าสถานะของเขาจะเน้นไปทางความว่องไว

[-8!] [-9]

ไนท์คูเออร์สังเกตเห็นเสี่ยวเฟิงแต่ก็มองผ่านไปตั้งสมาธิกับคู่ต่อสู้ตรงหน้าทันที เพราะชุดของเสี่ยวเฟิงทำให้เขาดูเป็นผู้เล่นหน้าใหม่ที่พึ่งพาไม่ค่อยได้

"อวู๊---------!"

หมาป่าสีเทาเกิดออกมาระหว่างเขากับไนท์คูเออร์ ไนท์คูเออร์ถอยออกไปจากระยะจู่โจมของหมาป่า เพื่อที่มันจะได้เลี่ยงไปจู่โจมเสี่ยวเฟิงแล้วเขาจะได้กลับมาเก็บหมาป่าได้ง่ายขึ้น

หมาป่ามองไปรอบๆแล้วก็เห็นเสี่ยวเฟิงอยู่ใกล้ๆ มันเลยพุ่งเข้าหาอย่างรวดเร็วไนท์คูเออร์รออยู่ห่างๆ กะให้เขาโดนฆ่าแล้วค่อยมาลอบโจมตีใส่หมาป่าทีหลัง

เสี่ยวเฟิงยิ้ม ดูท่าไนท์คูเออร์จะเป็นคนที่มีน้ำใจเหลือเกินที่ให้เขาจัดการหมาตรงหน้าแบบง่ายๆ

"ขอบใจพวก ไม่ต้องเกรงใจ ตรงนี้มีพวกมันมากพอสำหรับเรา 2 คนจริงไหม"

เข้าจับไม้แล้วหวดไปบนหัวของหมาป่าที่โชคร้ายนั้นแบบเต็มแรง

"โครม!"

[คริติคอล! -42]

เสียงเหมือนหัวของหมาจะแตกไปแล้ว พลังชีวิตของมันลดลงไปเกินกว่าครึ่งในการโจมตีครั้งเดียว

"..."

ไนท์คูเออร์พูดอะไรไม่ออกพอเห็นมือใหม่ที่ไหนไม่รู้เอาไม้ธรรมดาหวดหมาป่าแทบร่วงในครั้งเดียว เขามองเสี่ยวเฟิงอย่างพินิจพิจารณา ‘แด๊ดเหรอ’? ดูท่าเขาคงจะต้องออกไปจากแถวนี้ แล้วไปมองหามอนสเตอร์ที่อยู่ไกลออกไปแทน

เสี่ยวเฟิงไม่ได้ใส่ใจกับการถูกเมินในครั้งนี้ เขาหยิบไม้ขึ้นมาแล้วเดินต่อ ทิ้งร่างไร้ลมหายใจของสัตว์สี่เท้าไว้เบื้องหลัง

"ปัง! ปัง! ปัง!”

ทุกเสียงของไม้ที่ฟาดลงไปลอยมาไกลๆ ทุกเสียงที่ดังมาสร้างความหงุดหงิดให้กับไนท์คูเออร์ก่อนที่เหยื่อของเขาจะโดนเก็บไปหมดวะก่อน เขาก็หันกลับมามองทางเสี่ยวเฟิงอีกครั้ง

อีกด้านเสี่ยวเฟิงกำลังเพลิดเพลินกับการเก็บเลเวล เขาไล่ค้นตามพื้นที่มีร่างหมาป่าเพื่อหาของที่ดรอปลงมาจนมั่นใจว่าหมดแล้วก่อนที่จะเดินไปต่อ

เขาเดินผ่านชายป่าออกมาจนได้ หมาป่าเริ่มเปลี่ยนเป็นขนสีดำ มันให้ค่าประสบการณ์มากขึ้นก็จริง แต่ก็ใช้เวลาฆ่ามากขึ้นเหมือนกัน

ไนท์คูเออร์รู้สึกหงุดหงิดมากขึ้น พวกหมาป่าสีเทาตายหมดแล้ว เขาคงจะต้องตามเสี่ยวเฟิงไปแล้วจัดการพวกหมาป่าสีดำแทน แต่เขาไม่ได้โจมตีแรงอะไรมากมาย การฆ่า 1 ตัวใช้เวลามากเกินไป

ดูท่าเสี่ยวเฟิงจะหึกเหิมกับการสู้กับหมาป่าสีดำไนท์คูเออร์รู้สึกหัวเสียมาก แต่เขาก็ดึงความสนใจของหมาป่าที่อยู่ใกล้ๆมาหาเขา 7 - 8 ตัว เขาดึงดูดพวกมันแล้ววิ่งมาหาเสี่ยวเฟิง แล้วกระโดดถอยออกไปจากระยะการโจมตี ปล่อยให้เสี่ยวเฟิงโดนรุมกินโต๊ะ

"เฮ้ อย่าลากพวกมันมาแบบนั้นสิ! ตรงนี้มีพวกมันอยู่เต็มไปหมด! พวกเราน่าจะพอที่จะร่วมมือกันจัดการ

พวกมันได้นะ"

เสี่ยวเฟิงผุดความคิดดีๆออกมาได้ แล้วส่งคำเชิญไปให้ไนท์คูเออร์แต่ไนท์คูเออร์กลับปฏิเสธ เขายืนมองเสี่ยวเฟิงโดยกลุ่มมอนสเตอร์ล้อมด้วยความพึงพอใจ

ดูท่าเสี่ยวเฟิงจะโดนปฏิเสธ จริงเขาแค่ต้องการที่จะลองหาเพื่อนดูเฉยๆ เขาก็ไม่ได้อยากจะทิ้งโอกาสดีๆที่เขาได้ แต่เขาต้องจัดการกับพวกหมาป่านี่ก่อน

"อวู๊---------!"

หมาป่าทั้ง 8 ตัวพุ่งเข้าใส่พร้อมๆกัน

หมาป่าดำมีเลเวลที่ 6 การโจมตีทำดาเมจ 20 ต่อครั้ง เท่ากับว่าเขาพลาดได้แค่ 4 ครั้ง ถ้ายังพลาดอีกก็คงได้ไปเกิดใหม่ที่หมู่บ้าน

แต่เสี่ยวเฟิงก็ไม่ได้ตื่นตูมซักนิด เขาตั้งสมาธิไปกับการป้องกันเป็นหลักก่อนที่จะหลบออกมาจากวงล้อมได้ ก่อนที่จะเริ่มทำการโต้กลับพวกมัน

"โครม! โครม! โครม!”

ไนท์คูเออร์รู้สึกหัวเสียสุดๆแล้ว แค่หมาป่า 2 ตัวเขายังตึงมือ แล้วแค่ 4 ตัวก็คงฆ่าเขาได้แล้ว แต่คนตรงหน้ากลับรับมือพวกมันได้พร้อมๆกัน 8 ตัว นี่เป็นผู้เล่นใหม่จริงๆเหรอ?

ไนท์คูเออร์เคยเล่นเกมนี้ตอนช่วงทดลองเล่น ชื่อของเขาติดใน 100 อันดับในหอเกียริยศด้วยซ้ำ แล้วเขาก็รู้จักกับผู้เล่นระดับสูงด้วยกันอีกด้วย และในนั้นไม่มีใครเป็นชายวัยกลางคนที่สวมชุดสีขาว

คงถึงเวลาที่ต้องถอยออกมาแล้ว การนั่งดูคนอื่นเล่นได้ดีกว่าตัวเองไม่ใช่อะไรที่บันเทิงนัก แต่พอเขาหันมาเขาก็ยืนนิ่งไป

หมาป่าขนาดยักษ์ยืนอยู่ด้านหลังเขา เขี้ยวของมันชุ่มไปด้วยเลือด ที่ขนาบข้างมันคือหมาป่าสีขาวอีก 4 ตัว แล้วเมื่อหมาป่ายักษ์เดินออกมา พวกมันก็ถอยออกไป

หรือว่านี่จะเป็นบอส?

ไนท์คูเออร์กำมีดไม่มือแน่นๆก่อนชำเลืองมองไปด้านหลัง ดูท่าเขาจะโชคดีอยู่ ว่ามันไม่ได้เห็นเขา

"ฮ่า! บอสอย่างงั้นเหรอ? ฉันจะรับมือพวกลูกกระจ๊อกนั้นเอง นายต้องไปจัดการพี่เบิ้มตรงนั้นนี่นา จริงไหม?"

แต่เขาก็ต้องผิดหวัง เสี่ยวเฟิงมายืนอยู่ด้านหลังเขาแล้ว เสี่ยวเฟิงมองไปที่หมาป่าที่ดูดุร้ายตัวนั้น ดูจากหน้าคงรู้ว่าอยากจะลองสู้กับมันซักตั้ง