ตอนที่ 17 เปิดแผงลอยขายของ

ตอนที่ 17 เปิดแผงลอยขายของ

"รีบซื้อหน่อย ตอนนี้ของใกล้จะหมดแล้วนะ!"

พวกกิลด์ใหญ่ต่างพากันมาซื้อของ จนของหมดไปกว่าครึ่งแล้ว มีคนกลุ่มเล็กๆบางคนกำลังลังเลเพราะ 400 หยวนไม่ใช่ราคาที่น้อยๆเลย

"ทำไมมีคนอยู่เยอะกันไปหมด? ทำอะไรกันเนี่ย?"

"ดูท่าจะมีการเปิดร้านขายของน่ะครับ แล้วก็มีกิลด์สนับสนุนอีกต่างหากด้วยครับ"

"ขายไอเทมตรงนี้เนี่ยนะ?กล้่าไม่เบานี่ไม่กลัวโดนมอนสเตอร์ฆ่าด้วย"

"อาจจะเป็นผู้เล่นระดับสูงล่ะมั้ง ถึงได้กล้าขนาดนั้น คนจากกิลด์ใหญ่ต่างๆก็พากันมาซื้อของๆเขาคนนั้นเลยนะ"

"งั้นไปดูกันก่อน ดูท่าจะพลาดไม่ได้แหะ"

พวกผู้เล่นยืนกันเป็นกลุ่มๆ และเสี่ยวเฟิงที่ถูกห้อมล้อมด้วยผู้คนก็พูดคุยอย่างขันแข็ง กลุ่มคนตรงนั้นมีแต่จะใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

"นั่น!พวกมิดซัมเมอร์นิ!"

"ไนท์คูเออร์ก็อยู่เหรอ! ได้ยินมาว่าเขาเข้าร่วมกับมิดซัมเมอร์นิอยากรู้จังว่าจะจริงรึเปล่า"

มีคนอยู่เต็มไปหมด รวมทั้งพวกคนดังของเกมด้วย ไม่นานก็มีกลุ่มคนตัดแถวไปอยู่ตรงหน้าเสี่ยวเฟิง ถึงแม้บางคนจะไม่พอใจที่โดนแซงคิว แต่พวกเขาก็ไม่กล้าพูดอะไรต่อหน้ากลุ่มคนของมิดซัมเมอร์

อีกด้านไนท์คูเออร์ผู้เป็น 1 ใน 10 อันดับของหอเกียรติยศอยู่ที่นั่นจริงๆ

"พวกเขามาทำอะไรที่นี่?"

กลุ่มของมิตซัมเมอร์นำโดย 2 สาว โรส ลิลลี่ และไนท์คูเออร์ที่ติดตามมาด้วยอย่างสงบเสงี่ยม หลังจากที่ฝ่าฝูงชนออกมาได้ ลิลลี่ก็หันไปถามโรสด้วยความสงสัย

"หัวหน้าคะ เราจะเอายังไงดีคะ?"

"ไม่ต้องกังวล ดูนี่สิ"

"แม้แต่มิตซัมเมอร์ก็ยังมา! ดูท่าเราจะมาหาสมบัติเหมือนกันสินะ มาช่วยกันไหมล่ะ?"

เขาคุ้ยเคยกับคนของมิตซัมเมอร์จึงทักทายตามประสา ทำให้ลิลลี่คลาสความกังวลลงได้

"มีคนมาขายของแถวนี้งั้นเหรอ? คนที่ไม่กลัวตายแบบนี้.. คงจะเป็นเจ้านั่นแหละ?"

กลุ่มของมิตซัมเมอร์เดินตรงเข้าไปตรงร้าน แล้วพวกเขาก็เห็นเสี่ยวเฟิงทันที ลิลลี่โพล่งขึ้นมาทันที

“ขายของดรอปของบอสอยู่งั้นเหรอ?”

โรสยังคงใช้ความคิดอยู่ เธอหันมาถามเขาอย่างแข็งขันด้วยเสียงอันไพเราะ

ร่างสึดำเดินมาทางนี้ทันที มาหยุดยืนจ้องเสี่ยวเฟิงด้วยความโกรธใกล้จนหน้าจะชนกันอยู่แล้ว

แน่นอนว่าเป็นไนท์คูเออร์ เธอยังคงงสวมชุดแฟชั่นสีดำอยู่ ถ้าไม่ติดว่าเธอสู้คนตรงหน้าไม่ได้เธอคงจะฆ่าเขาทิ้งแล้วแน่ๆ และถ้าสายตามันฆ่าคนได้ เสี่ยวเฟิงฟงคงตายไปซักร้อยรอบแล้ว

"ไปซื้อชุดแฟชั่นมาใช่ไหมเนี่ย? รวยนะเนี่ย ราคามันตั้ง 150 เหรียญเงินนิ?"

เขาทักอีกฝ่ายขึ้นขึ้นมาแต่อีกก็ทำเป็นไม่ได้ยิน เขาแค่รู้สึกว่าเธอก็มีเงินไม่ใช่รึไง

"ไอ้งั่ง! เอาชุดฉันคืนมานะ!"

ไนท์คูเออร์ด่าเสี่ยวเฟิงเสียงต่ำ

"อ่าๆ เราค่อยๆมาคุยกันนะ"

เสี่ยวเฟิงพยักหน้าถี่ๆแน่นอนในเมื่อมีตังค์เขาไม่ปล่อยไปง่ายๆแน่ เขาเอาชุดของเธอมาวางขายในราคา 20

เหรียญเงิน

"สัส! ไปตายซะ? แกเก็บไว้ก็ไม่ได้ใช้ไม่ใช่รึไง!"

ไนท์คูเออร์จ้องจนตัวเสี่ยวเฟิงแทบทะลุ

"ใครบอกว่าไม่ได้ใช้? ก็นี่มันชุดของคนดังเชียวนะ ชุดที่ยอดฝีมือเคยใช้คงมีคนอยากได้เยอะแยะเลยแหละนะ"

"นี่ดมชุดฉันใช่ไหม? ไอ้โรคจิต!"

ไนท์คูเออร์ช็อคแล้วมองเสี่ยวเฟิงด้วยความขยะแขยง แล้วเธอก็ยิ่งบ้าขึ้นไปอีกเมื่อเสี่ยวเฟิงพูดออกมาว่า

"อ้อใช่ เธอทำให้ฉันนึกได้ คงตั้งเพิ่มค่าชุดหน่อยแล้วแหละ"

เสี่ยวเฟิงหัวเสียเลยเพิ่มราคาของชุดเป็น 50 เหรียญเงินซะเลย

"ไอสัส!"

ไนท์คูเออร์ด่าอย่างหัวเสียแต่ทำอะไรไม่ได้ เธอมองอย่างเดือดดาลแล้วหันไปทางโรสแล้วแบมือใส่หน้า

"ขอยืมซัก 50 เหรียญเงินได้ไหม?"

โรสยังคงนิ่งอยู่ เธอมองไปทางไนท์คูเออร์และเสี่ยวเฟิงปากของเธอขยับเล็กน้อยโดยไม่ได้พูดอะไร แล้วเธอก็ให้เงิน ไนท์คูเออร์ไป 50 เหรียญเงิน

หลังจากได้เงินมาไนท์คูเออร์ ก็รีบซื้อชุดของตัวเองคืนมาทันที เพราะกลัวว่าเสี่ยวเฟิงจะเอาราคาขึ้นซะก่อน

"ขายดอกไม้ด้วยใช่ไหม?"

สายตาของโรสมองมาที่แผงลอยแล้วก็มองมาที่เสี่ยวเฟิงก่อนที่จะเดินออกมาถามเขา

"ใช่แล้ว! ท่านหัวหน้าของมิตซัมเมอร์! ไอหมอนี่มันน่ารังเกียจมาก มันเรียกพวกมอนสเตอร์มาปิดพื้นที่ทำภารกิจแล้วเอาไอเทมภารกิจมาขายในราคาสูง เขาคือความอับอายของหมู่บ้านของเรา! มิตซัมเมอร์เป็นกิลด์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเมืองเฉิงไห่!อดทนต่อกาารกระทำไร้ยางอายแบบนี้ได้ยังไง?"

เจนเทิล สแทปประณามเสี่ยวเฟิงอย่างตรงไปตรงมา

"ได้ ฉันขอ 10 ดอก"

โรสพยักหน้าเล็กน้อยทำให้เจนเทิล สแทปที่กำลังยิ้มแข็งค้างไป

คลาสส่่วนมากของมิตซัมเมอร์เป็นนักบวช

"เดี๋ยวก่อน!"

โรสที่กำลังจะซื้อดอกไม้ถูกเสี่ยวเฟิงเบรกเอาไว้

ก่อนที่เขาตจะเปลี่ยนราคาของมันเป็น 20 เหรียญเงินต่อดอก

"แก! จะทุเรศไปถึงไหน? ขึ้นราคากันต่อหน้าแบบนี้? ไอคนโลภมาก!"

ลิลลี่ชี้ไปที่เสี่ยวเฟิงก่อนจะเอ็ดออกมา

"แหมจะพูดแบบนั้นก็ไม่ถูกนะ นี่มัน 10 ดอกสุดท้ายที่ฉันมีแล้ว ในเมื่อมันมีค่าก็เป็นปกติที่จะขึ้นราคานิ"

เสี่ยวเฟิงโบกมือแล้วมองไปทางโรสด้วยความสนใจ

"ก็สมเหตุสมผลดี ขอทั้งหมดเลยแล้วกัน"

"ท่านคะ..."

โรสตัดบทของลิลลี่ สีหน้าของเธอยังใจเย็นอยู่ แล้วก็หยิบดอกไม้ทั้งหมดขึ้นมา

เธอซื้ออย่างรวดเร็วราวกับกลัวว่าเสี่ยวเฟิงจะขึ้นราคาอีก

เสี่ยวเฟิงนิ่งไป เท่ากับว่าโรสจ่ายมาทั้งหมด 200 เหรียญเงิน แถมเธอยังให้เงินไนท์คูเออร์ยืมไปอีก เธอนี่รวยน่าดู!

แม้แต่ไนฟกับคนของเขายังมีไม่ถึง 100 เหรียญเงินเลย ความแตกต่างนี่มันอะไรกัน!

"ตอนนี้! ดูนี่นะ! 10 ดอกสุดท้ายหายไปแล้ว! ถ้าพลาดไปนี่หาอีกไม่ได้แล้วนะ!"

แล้วเสี่ยวเฟิงก็หยิบดอกไม้ออกมาเพิ่มอีก

"แล้วทำไมยังมีดอกไม้อยู่อีก? ไหนบอกว่าไม่มีแล้วไง!"

ลิลลี่โมโหในทันที แถวผู้เล่นรอบๆก็ต่างพูดอะไรกันไม่ออก

"จริงๆนี่มันส่วนของฉันนี่นา ฉันยอมทิ้งภารกิจของตัวเองเลยนะ นี่ต้องขอบคุณฉันนะเนี่ย"

เสี่ยวเฟิงพูดออกมาอย่างจริงจังทำเอาคนรอบข้างพูดไม่ออกไปตามๆกัน

"โอเค พ่อหนุ่มนักบวช มีอะไรจะขายอีกไหม? พวกอุปกรณ์สวมใส่อะไรแบบนี้?"

ไนฟพูดออกมาทันที เขามองชื่อในเกมของเสี่ยวเฟิงด้วยหน้าเจื่อนๆแล้วลองถามดู เพราะลิลลี่พูดออกมาทำให้เขานึกได้ว่าคนตรงหน้าจัดการบอสไป เขาน่าจะมีของดีๆมาขายบ้างแหละ

"มีพวกชุดระดับทั่วไปนิดหน่อย ถ้าอยากได้ก็จ่ายมาแล้วเอาไปได้เลย"

เขาเอาของระดับทั่วไปออกมากองเอาไว้ เขาได้มันมาจากการฆ่าพวกหมาป่า

รวมๆแล้วมีทั้งหมด 10 ชิ้น และเป็นอุปกรณ์เลเวล 5 ทั้งนั้น

รางวัลจากการฆ่าบอสนี่สุดยอดมากแถมเสี่ยวเฟิงยังใช้ได้ทุกชิ้นด้วย นอกจากชุดที่เขาใส่ก็มีแค่มีสั้นระดับเงินเท่านั้น แต่อุปกรณ์ระดับเงินมีค่ามาก เขาแอบไปหาราคามาตรฐานก่อนที่จะเอามาขายแล้ว ไม่งั้นคงขายลำบากมากแน่ๆ

"ถึงจะเป็นของธรรมดาๆ แต่คุณภาพไม่เลวแหะ งั้นฉันให้ชิ้นละ 10 เหรียญเงินแล้วกันนะ"

พวกผู้เล่นที่มีเลเวล 5 ต้องการของพวกนี้มากอยู่แล้ว และยังมีคนที่ทำตามที่ไนฟทำด้วย คือซื้อของจากเสี่ยวเฟิงโดยไม่ได้คิดอะไรมาก

"เดี๋ยวดิ! จะเอาไปหมดเลยเหรอ? ฉันก็อยากได้บ้างเหมือนกันนะ"

"ไนฟนายนี่ตาแหลมเหลือเกินนะ ราคาของโล่กับชุดเนี่ยต่างกัน 20 เหรียญเงินเลยนะ"

"ฉันอยากได้เซ็ตเกราะขนหมาป่า ขอซื้อชิ้นละ 12 เหรียญเงิน"

แต่คำพูดของไนฟก็อาจจะทำให้คนรอบข้างทะเลาะกัน

"เดี๋ยวฉันจัดการให้ ส่วนเงินผ่านทางบัญชีเดิมนะ"

แต่เสี่ยวเฟิงก็ไม่ได้ใส่ใจกับของที่ขายให้ซักเท่าไหร่ เขาส่งของทั้งหมดให้กับไนฟแล้วก็ตะโกนออกมาว่า "มีใครอยากได้ดอกไม้อีกไหม? ถ้างั้นฉันไปแล้วนะ!"

เหตุผลจริงๆคือพวกนกไปหมดแล้วต่างหาก การมานั่งขายแบบนี้ก็ไม่มีประโยชน์อีกเขาเลยเตรียมตัวที่จะไป เขาเสียเวลาในการเก็บเลเวลมากเกินไปแล้ว

เสียงตะโกนของเขาได้ผล พวกนักบวชหญิงเลือกที่จะซื้อดอกไม้จากเขา เพราะพวกเธอเก็บมาไม่พอกับจำนวนที่ใช้ ทำให้เสี่ยวเฟิงขายให้ได้หลายคนมาก

ในที่สุดเสี่ยวเฟิงก็สามารถปลีกตัวออกมาได้เสียที

"นี่บอสดรอปแต่ของระดับสีขาวอย่างงั้นเหรอ?"

โรสมองไปทางเสี่ยวเฟิงที่กำลังจากไปแล้วก็ถามขึ้นมา

"มันเป็นไปไม่ได้ ชุดที่หมอนี่ใส่เป็นชุดแฟชั่นที่จะปกปิดชุดดั้งเดิม เขาคงจะมีของที่ใช้อยู่ที่มีคุณภาพมากกว่าของที่เอามาขายแน่นอน ไม่อย่างงั้นคงฆ่าฉันไม่ได้ง่ายๆหรอก ก็เขาเป็นนักบวชนี่นา" ไนท์คูเออร์พูดอย่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

"นักบวช? แต่ตอนที่เขาฆ่าเธอเขาใช้กิ่งไม้นะ"

โรสว่าแล้วหันมาทางไนท์คูเออร์

ไนท์คูเออร์หน้าแดงแล้วพูดอะไรไม่ออกอยู่นาน