ตอนที่ 11 ภารกิจส่วนตัว
ตอนที่ 11 ภารกิจส่วนตัว
การที่้เขาฆ่าไนท์คูเออร์เขาก็ไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องที่ผิด ถึงแม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะยังไม่ได้ทำอะไรเลยก็ตาม
คราวนี้บริเวณที่เขาตายได้มีเสื้อสีดำที่เขาใส่ทิ้งไว้ เสี่ยวเฟิงคิดว่าของชิ้นนั้นดูน่าจะแจ่มไม่น้อย แต่พอเขาเช็คของในมือ ก็ต้องขมวดคิ้ว
ชุดคลุมคืนมืด
ประเภทของสวใส่: ชุดแฟชั่น
คุณสมบัติของสวมใส่: ไม่มี
ความสามารถพิเศษของสวมใส่: ปกปิดคุณสมบัติชุดของผู้เล่น ยกเว้นจากความสามารถสอดแนมขุ้นสูง
คำโปรยของสวมใส่: เพื่อปกปิตตัวตนของผู้เล่นระดับหอเกียรติยศ ชุดนี้ก็มีไว้เพื่อการนั้น
มันกลับเป็นชุดแฟชั่นซะอย่างงั้น
เขาแปลกใจมาก ใช่ในเกมนี้ก็มีร้านที่ขายชุดแฟชั่นอยู่เหมือนกัน แต่มันแพงมาก และใช้เพื่อความสวยงามเท่านั้น คงไม่มีใครตั้งใจที่จะซื้อมันแน่นอน แถมที่หล่นอยู่ก็เป็นของที่แจกมาจากหอเกียรติยศเหมือนกัน
"เงื่อนไขการสวมใส่ไม่ถูกต้อง ไม่สามารถสวมใส่ไอเทมได้"
เสี่ยวเฟิงอยากจะเอามาสวม เพราะเกราะของเขามันเตะตาคนมากเกินไป แต่เขากลับสวมชุดนั้นไม่ได้
"แปลกจังแหะ หรือจะจำกัดเฉพาะพวกของหอเกียรติยศ?"
เขาสงสัยมาก ไม่ว่ายังไงก็สวมไม่ได้ เขาเลยโยนมันเข้าไปในกระเป๋า แต่หลังจากที่รู้ว่าไอเทมแฟชั่นสามารถปกปิดรูปลักษณ์ของตัวเองได้ เขาก็วิ่งตามหาร้านขายชุดในหมู่บ้านทันที
หมู่บ้านยังมีผู้คนแน่นเหมือนทุกที แต่ก็ต้องขอบคุณคนกลุ่มนั้น เพราะทำให้เขาไม่เป็นที่สังเกตุ
"โหว! น่าเกรงขามจัง!"
"ดูนั่นดิ! น่าเกรงขามสุดๆ!"
"ไหนๆ?"
"เห็นไม่ชัดเลย คนเยอะไป"
แต่ก็ยังเตะตาอยู่ดี แต่เพราะชื่อของเขาเป็นสีเทาไปแล้ว เลยไม่มีใครกล้าเข้ามาคุยกับเขาเท่าไหร่ เขาเลยเข้ามาถึงร้านเสื้อเร็วกว่าที่คิด
"ยินดีต้อนรับนักรบ ถึงร้านของเราจะเล็ก แต่ก็มีของคุณภาพเยี่ยมอยู่นะ"
เจ้าของร้านเสื้อผ้าที่นี่ชื่อว่า ป้านูว์ เธอกล่าวต้อนรับเขาอย่างขันแข็ง และถึงร้านจะเล็กแต่ก็ไม่มีคนอยู่เลย
โชคดีที่ชื่อของเขายังเป็นสีเทาอยู่เลยไม่มีอะไรวุ่นวาย ถ้าชื่อเขาเป็นสีแดงคงจะจบไม่สวยแบบนี้
ตามข้อมูลเริ่มต้นของเกมนี้ ผู้เล่นสามารถเรียนรู้สกิล "สิทธิการครอบครอง" จาก NPC คนนี้ได้ส่วนเงื่อนไขแรกคือการซื้อของในร้าน
หลังจากที่เขาดูของในร้าน เขาก็แทบล้มทั้งยืน
ระลึกถึงตัวตนดั้งเดิม
ราคา: 50 เหรียญเงิน
ประเภทเครื่องสวมใส่: ชุดแฟชั่น
คุณสมบัติเครื่องสวมใส่: ไม่มี
คำโปรยเครื่องสวมใส่: นี่เป็นผลงานที่นูว์ชอบมากที่สุด โดยเธอหวังว่าพวกผู้เล่นจะไม่ลืมความทรงจำของหมู่บ้านนี้
"50 เหรียญเงินเหรอ?"
เสี่ยวเฟิงนิ่งค้างไป นั่นเป็นของที่ถูกที่สุดในร้านแล้วนะ หรือว่าราคามันสูงกว่าความเป็นจริงกันนะ?
เขาเข้าใจในทันทีว่าทั้งๆที่คนพลุกพล่านขนาดนี้ แต่ร้านนี้กลับไม่มีคนเลย ก็ของแพงอย่างกับปล้นขนาดนี้.
เขาที่ฆ่าบอสตัวแรกมามีเหรียญทอง 2 กับเหรียญเงิน 86 เองนะ รวมๆแล้ว 289 เหรียญเงิน แถมหมาป่าที่เขาฆ่าตายไปเป็นเบือเนี่ยให้มาแต่เหรียญทองแดงเนี่ยนะ รวมๆแล้วยังไม่ถึง 1 เหรียญเงินด้วยซ้ำ.
ทั้งหมดนี้บอกอย่างชัดเจนว่าอะไรสำคัญที่สุดในเกมนี้ เงินยังไงล่ะ
50 เหรียญเงิน อาจจะไม่มีค่าอะไรเลยในตอนที่มีระบบแลกเปลี่ยนก็ได้ แต่มุลค่าของเงินในเกมตอนนี้ก็สูงอยู่ดี
ถ้าอย่างงี้ก็คงจะไม่แปลกที่ไม่สามารถหาไอเทมแฟชั่นมาสวมใส่ได้
แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรแล้วดูเสื้อผ้าต่อไปอย่างสั่นกลัว
ชุดคลุมคืนมืด
ราคา: 150 เหรียญเงิน
ประเภทของสวมใส่: ชุดแฟชั่น
คุณสมบัติของสวมใส่: ไม่มี
คำโปรยของสวมใส่: นี่เป็นผลงานโปรดของนูว์ เครื่องรางสำหรับชีวิตแรัจำวัน การเดินทาง และการต่อสู้
ชุดที่สองเป็นชุดแบบเดียวกับที่เขาได้มา ความสามารถคือการปกปิดสถานะของผู้เล่น และยิ่งกว่านั้นราคาของมันก็ขึ้นไปแตะ 1.5 เหรียญทองแล้ว
เขารู้สึกเหนี่อยใจจนไม่สามารถไปดูชุดอื่นๆได้อีก เขาข้ามไปเปิดหน้าสุดท้ายทันที
ผ้าคลุมศักดิ์สิทธิแห่งการเสียสละ
ราคา: 20 เหรียญทอง
ประเภทเครื่องสวมใส่: ชุดแฟชั่น
คุณสมบัติเครื่องสวมใส่: ไม่มี
คำโปรยเครื่องสวมใส่: หนึ่งในสุดยอดของสะสมของนูว์. เหมือนว่าเธอจะหยิบมาจากที่ไหนซักทีแล้วซอ่มแซมมันเอง
เขาพูดอะไรไม่ออกแล้วก็เดินออกจากร้านไปเงียบๆ สำหรับราคาของมันคงบอกได้ว่า "แพงบัดซบ" คนที่จะซื้อพวกมันนี่คงรวยอย่างเดียวไม่พอหรอก คงต้องโง่ด้วยแน่ๆ
"คิดว่าไงล่ะ? เลือกมาเลยสิ! มีแต่ของคุณภาพดีทั้งนั้น"
นูว์ยังคงแนะนำอย่างขันแข็ง หลังจากคิดตกแล้วเสี่ยวเฟิงก็หยิบชิ้นที่ถูกที่สุดในร้านมาจนได้
"ตาแหลมนี่พ่อหนุ่ม ชุดนี้จะทำให้พ่อหนุ่มดูโดดเด่นแน่"
นูว์ยิ้มราวกับดอกไม้แรกแย้มพร้อมจับมือเสี่ยวเฟิง ส่วนเขากลับหน้าตึงด้วยความโมโห
ก็ห่าละ! นี่มันชุดผู้เล่นเริ่มต้นว้อยยยยยย!
เสี่ยวเฟิงสวมชุดด้วยความหดหู่ ชุดเกราะที่สุดจะเด่นของเขาถูกปิดทับด้วยชุดผู้เล่นเริ่มต้นอย่างแนบเนียนไม่มีใครสงสัยแน่ๆ เขายอมรับมันอย่างงช่วยไม่ได้
"สำหรับการทำเสื้อผ้าก็ต้องมีผ้าชั้นยอด พ่อหนุ่มเธอต้องได้พอวัตถุดิบชั้นยอดแน่ๆ อยากรู้วิธีไหมล่ะ?"
นูว์พูดกับเสี่ยวเฟิงอีกครั้ง และก็มีหน้าต่างจากระบบขึ้นมาในเวลาเดียวกัน
"คุณต้องการเรียนทักษะติดตัวเบื้องต้น 'สิทธิการครอบครอง' ไหม?"
"เรียน"
"การเรียนเสร็จสมบูรณ์"
เขาจ่าย 50 เหรียญเงินเพื่อเรียนสกิล เขาออกมาจากร้านเสื้อด้วยหน้าตาที่กลมกลืนกับคนรอบข้าางมากขึ้น แล้วก็เดินต่อไปภายในหมู่บ้าน
เขาขึ้นมาถึงเลเวล 5 แถมได้ทักษะติดตัวมาด้วย แต่นั่นเป็นแค่เหตุผลหนึ่งเท่านั้นที่เขากลับมา.
ในตอนแรกผู้เล่นจะไม่มีสกิล จำเป็นต้องขึ้นมาถึงเลเวล 5 ก่อนถึงจะสามารถเรียนจาก npc ได้ และช่วงก่อเลเวล 5 เลเวลจะเพิ่มขึ้นค่อนข้างไว แต่หลังจากนี้จะลำบากขึ้นมาก เพราะฉะนั้นพวกสกิลก็ยิ่งจำเป็น
พวกผู้เล่นส่วนใหญ่ที่ยังเก็บเลเวลอยู่ตอนนี้เลเวลก็ยังอยู่ที่ 0 แถมคนที่ทำตามภารกิจก็เยอะอย่างกับหนอนเพราะฉะนั้นโฟกัสกับการจัดการมอนสเอตร์จะเร็วกว่า มอนสเตอร์ที่เลเวลต่ำกว่า 5 จะค่อนข้างไม่ดุร้ายทำให้จัดการได้ง่ายแม้ว่าจะไม่มีสกิลก็ตาม
พอถึงเลเวล 5 พวกนักรบก็ไปหาพวกทหารในหมู่บ้านเพื่อเรียนสกิล ส่วนนักบวชก็ตามจุดเกิดของหมู่บ้าน
ที่จุดเกิดคนค่อนข้างบางตา เพราะอัตราการตายตามปกติค่อนข้างต่ำ แล้วเขาก็เจอคนที่เขาตามหาที่กำลังสวดภาวนาอยู่ได้อย่างรวดเร็ว
"เจ้านักบวชฝึกหัด น่าตกใจมากที่เจ้าแกร่งขนาดนี้แล้ว"
นักบวชชราสวมชุดขาวดูแปลกใจมากที่เห็นเสี่ยวเฟิง
เพราะเขาเป็นคนแรกที่ขึ้นไปถึงเลเวล 5 ได้ ต้องขอบคุณค่าประสบการณ์จากบอสอ่ะนะ
"ยินดีที่ได้พบท่านนักบวช ผมต้องการเรียนสกิล"
เสี่ยวเฟิงพูดสุภาพไว้ก่อน npc ทุกคนในเกมนี้เป็นปัญญาประดิษฐ์ที่คิดเองได้ คงจะปฎิบัติกันแบบส่งๆสั่วๆไม่ได้
"ยินดี เจ้ามีคุณสมบัติที่จะได้รับการทดสอบจากพระเจ้า ไปยังหน้าผาทางด้านตะวันออกรวบรวมดอกไม้ศักดิ์สิทธิสีขาวมา 10 อัน มันเป็นเครื่องประดับหลักของวิหารแห่งนี้ข้าต้องการมันมาประดับรูปเคารพ แต่ระวังพวกโคอาล่าบนหน้าผานั้นด้วยล่ะ"
"คุณต้องการรับภารกิจไหม?"
"ผมยอมรับ"
เขาไม่ยักกะรู้ว่าต้องทำภารกิจเพื่อเรียนสกิลด้วย แต่หลังจากที่เขารับภารกิจมา เขาก็ไม่ได้เร่งที่จะทำมันนัก เขากลับไปในหมู่บ้านเพื่อไปพบนักล่ามา ที่ๆบอสดรอปของมาให้เขา
"ไปรวบรวมขนไก่ฟ้ามา 10 ชิ้น แล้วจะสอนวิธีแยกแยะมอนสเตอร์ให้"
มีผู้คนล้อมรอบมาเป็นจำนวนมา เพราะสอนสกิลสอดแนมให้ มันเป็นสกิลพื้นฐานของที่ใครก็ต้องใช้ การที่เขาจะต้องมาพูดประโยคซ้ำๆแบบนี้มันก็ชวนให้หลับไม่น้อยเหมือนกัน
"ไปรวบรวมขน..."
ในที่สุดเสี่ยวเฟิงก็แทรกตัวเข้าไปหาได้ เขาเห็นหน้านักล่าคนนั้นดูเบือ่โลกมาก คงเพราะต้องมาตอบคำตอบซ้ำๆนี่เนอะ
"เดี๋ยว! นักล่ามา เคยเห็นสิ่งนี้ไหม?"
เสี่ยวเฟิงพูดแทรกขึ้นมาพร้อมเอาซองธนูออกมา
"นี่ซองธนูที่ฉันทำเองนี่ ไปเอามาจากที่ไหน?"
นักล่าที่ก่อนหน้านี้ยังทำหน้าเบื่อโลกอยู่ตัวเด้งขึ้นมาทันที ดูสนใจซองธนูอันนี้มาก จนผู้เล่นรอบๆตกใจกันไปเป็นแถบๆ
"ผมเก็บมาจากในป่า เอามันมาจากหมาป่ายักษ์"
"ไอ้เด็กเวร! ฉันเตือนแล้วนะว่าอย่าเข้าไปในป่า! แต่เขาก็ยังเข้าไปเนี่ยนะ!"
มาดูกระวนกระวายมาก เขาพูดต่อไปว่า "พ่อหนุ่มเอาจริงๆนะ ซองธนูนี้เป็นของลูกชายฉัน เสี่ยวมามาเขาหายตัวเข้าไปในป่า ช่วยผมตามหาเขาได้ไหม? ไหนป่าอันตรายมาก หวังว่าคุณจะหาเขาพบนะ!"
"คุณได้รับภารกิจส่วนตัว: คำขอร้องจากนักล่า มา?"
"ยินดีครับ"
เขาไม่ได้สังเกตว่านี่เป็นภารกิจส่วนตัว เขาก็ยอมรับในทันที ในเกมนี้ภารกิจส่วนตัวนั้นเกิดขึ้นยากมากๆ เพราะอัตราการเกิดสุ่ม แต่รางวัลที่ได้รับจะมากกว่าภารกิจทั่วๆไป
"ขอบคุณมากพ่อหนุ่ม แต่ตอนนี้คุณไม่มีความสามารถในการสอดแนมมอนสเตอร์ ฉะนั้นผมจะถ่ายทอดวิชาของผมให้คุณ หวังว่ามันพอจะช่วยคุณได้นะ"
"คุณต้องการเรียนทักษะติดตัว 'วิชาสอดแนมขั้นสูง' ไหม?"
เสี่ยวเฟิงแปลกใจมาก ที่เขาได้รางวัลภารกิจมาก่อนที่จะทำเสร็จ มันเป็นวิชาที่ดีกว่าวิชาที่คนทั่วๆไปมีด้วยซ้ำ
"ยอมรับ!"
หลังจากเรียนสกิลได้ เขาก็จากไปทันที เขาได้ของมาแล้วก็ต้องทำงานให้เสร็จ เขามุ่งหน้าไปยังป่าทันที ภารกิจส่วนตัวเป็นเหตุการณ์ที่ไม่มีความแน่นอน ถ้าเขาชักช้าแล้วเสี่ยวมามาเกิดตายซะก่อน ภารกิจอาจจะล้มเหลวก็ได้
