ตอนที่แล้วGE381 เจตจำนงค์ที่เหนือขึ้นไปอีกขั้น [ฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปGE383 ชีวิตและความตาย ถูกและผิด กรรมและวัฏ [ฟรี]

GE382 ถานไท่เว่ยหยู [ฟรี]


“เช่าคัง แขกพิเศษของข้ามา รีบๆพาเด็กของเจ้าไสหัวออกไปจากที่นี่ได้แล้ว” กงเหมากล่าววาจาและน้ำเสียงที่ไม่สุภาพ

มันไม่กล้าหาเรื่องเช่าคงตรงๆ จึงมุ่งเป้าไปที่หนิงฝาน... ในขณะที่มันกล่าววาจาหยาบคายกับเช่าคง มันลอบสร้างปราณกระบี่ 3 เล่มจู่โจมเข้าใส่หนิงฝานเพื่อหวังทำลายเส้นลมปราณจำนวนหนึ่ง ถือเป็นการสั่งสอนเช่าคัง

หากจะสังหารต่อหน้าผู้คนเช่นนี้ ใครเล่าจะกล้า แต่หากแค่ทำลายเส้นลมปราณสีกเล็กน้อย ก็ถือว่าผู้อาวุโสสั่งสอนผู้เยาว์

“ฮึ่ม! กงเหมา เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครถึงกล้าไล่ข้า… บัดซบ! นี่เจ้า!”

แววตาเช่าคังแปรเปลี่ยนเย็นชา มันสัมผัสได้ว่ากงเหมาลอบจู่โจมหนิงฝาน จึงโกรธขึ้นทันที

แม้มันจะเดาว่าหนิงฝานคือผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นอย่างที่มันคิด

เมื่อก่อนมันเคยสั่งสอนผู้เยาว์ของกงเหมาในลักษณะเดียวกัน ยามนี้อีกฝ่ายจึงคิดทำเช่นนั้นกับหนิงฝานเพื่อเป็นการล้างแค้น

หากจะล้างแค้นสมควรมุ่งเป้ามาที่มัน แต่นี่อีกฝ่ายตั้งใจลงมือกับหนิงฝาน

เช่าคังเร่งคว้าจับปราณกระบี่ทั้ง 3 อย่างรวดเร็ว หนิงฝานอุตส่าห์ยอมจ่ายเพื่อให้มันมาดื่มเป็นเพื่อน หากจะปล่อยให้บาดเจ็บย่อมนับว่าไม่เป็นธรรม

แต่ก่อนที่เช่าคังจะคว้าปราณกระบี่ จู่ๆปราณกระบี่กลับสั่นเทา เคลื่อนหลบมือของมันไป แล้วมุ่งเข้าหาหนิงฝาน

การเคลื่อนที่ของปราณกระบี่ดูประหลาดมาก แม้เช่าคังจะมีประสบการต่อสู้ แต่มันยังคาดไม่ถึง

“ปรากระบี่พวกนี้! นี่เจ้ามีวิชากระบี่ระดับประสานวิญญาณ! แย่แล้ว!”

สีหน้าเช่าคังแปรเปลี่ยนใหญ่หลวง เมื่อเห็นว่าปราณกระบี่กำลังจะทะลวงตันเถียนของหนิงฝาน แต่ชั่วพริบตานั้นมันกลับตกตะลึงแทน

แม้ปราณกระบี่จะรวดเร็ว แต่หนิงฝานรวดเร็วกว่า

เขาโบกมือเล็กน้อย ปราณกระบี่ทั้งสามสลายหายไปในพริบตา!

เช่าคังตกตะลึง แค่โบกมือเบาๆก็ทำลายปราณกระบี่ได้ง่ายๆ

“สหายน้อย นี่เจ้า...”

ฉากถัดมา หนิงฝานโบกมืออีกเล็กน้อย ปราณกระบี่ที่ทรงพลังยิ่งกว่าทะลวงตันเถียนของกงเหมา เข้าทำลายเส้นลมปราณของมันนับร้อย

*อั๊ก!*

กงเหมาทรุดเข่าลงกับพื้นพลางกระอักโลหิตอย่างรุนแรง ระดับพลังลดลงเหลือเพียงของเปิดเส้นชีพจรที่ 1!

มันจ้องมองหนิงฝานด้วยแววตาที่หวาดกลัว เมื่อครู่มันลอบจู่โจมหนิงฝานด้วยปราณกระบี่ แต่หนิงฝานกลับจู่โจมกลับคืนโดยที่มันไม่อาจตั้งตัว

เช่าคงเริ่มมั่นใจว่าหนิงฝานคือผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ

ไม่ผิดแน่… หยุนฝานผู้นี้คือผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลัง ไม่ใช่ผู้ที่มันหรือกงเหมาจะแตะต้องได้ อย่างน้อยๆ หยุนฝานผู้นี้สมควรเป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ

นอกจากเช่าคังและกงเหยาที่ตกตะลึงหวาดกลัว ผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณที่อยู่ข้างกายกงเหยาก็อุทาน

“นี่… เส้นลมปราณสหายเต๋ากงถูกทำลาย!”

ทันทีที่หนึ่งในพวกมันอุทานขึ้น น้ำเสียงที่ทรงพลังและแฝงด้วยโทสะสายหนึ่งดังมา

“ใครกล้าทำร้ายคนของข้า! รนหาที่ตาย!”

เส้นแสงสายหนึ่งพุ่งผ่านท้องนภา แรงกดดันในขอบเขตแก่นทองคำแผ่กดดันหนิงฝาน

ผู้ที่มาคือผู้อาวุโสของแห่งวังไผ่ฟ้า...ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตแก่นทองคำขั้นกลาง...ผู้นำตระกูลกง...ผู้อาวุโสของกงเหมา

เมื่อมันเห็นหลานของมันกระอักโลหิตอย่างรุนแรง เส้นลมปราณในร่างถูกลาย มันจึงโกรธแค้นเป็นอย่างมาก

มันรู้ว่าหนิงฝานเป็นคนลงมือ รู้ว่าหนิงฝานเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญเปิดเส้นชีพจร มันจึงหยิบเอาสมบัติบางอย่างออกมา มุ่งตรงเข้าหาหนิงฝาน นำสมบัตินั้นจู่โจมเข้าใส่กลางหน้าผาก

“ผู้อาวุโสกงฟังข้าก่อน เรื่องนี้สหายเต๋าหยุนไม่ผิด!”

เช่าคังหวาดกลัว มันไม่ได้กลัวกงเหมา แต่กลัวผู้อาวุโสของมัน เพราะเป็นถึงผู้เชี่ยวชาญขอบเขตแก่นทองคำ

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายจู่โจมโดยไม่กล่าวถาม มันจึงพยายามห้ามปรามและอธิบาย

แต่ผู้อาวุโสกงผู้นั้นไม่สนใจมันแม้แต่น้อย

“ใครผิดข้าไม่รู้! แต่เจ้าอย่าได้คิดว่าคนตระกูลกงจะถูกข่มเหงได้!”

ตระกูลกงนับเป็นตระกูลใหญ่ในวังไผ่ฟ้า ถือเป็นขุมกำลังย่อยที่ทรงพลังในเกาะเผิงไหล แต่ถึงอย่างนั้น มันกลับทำตัวกร่าง ใช้อำนาจข่มขู่โดยไม่รู้ถูกผิด

สมบัติที่มันนำออกมามีนามว่า ‘ผนึกสายน้ำขุนเขา’ เป็นสมบัติระดับประสานวิญญาณระดับสูง ครั้งหนึ่งมันเคยใช้ผนึกนี้เอาชีวิตของผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นต้นมาแล้ว

แม้เช่าคังจะมั่นใจว่าหนิงฝานคือผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ แต่หากถูกลอบจู่โจมเช่นนี้ก็ยากที่จะต้านรับ

“ไสหัวไป!” หนิงฝานแค่นเสียง โบกมือเล็กน้อยปะทะกับผนึก เสียงปะทะดังสนั่นจนทำให้ผู้ที่ได้ยินแก้วหูฉีก โลหิตไหลริน

ผนึกของผู้อาวุโสกงไม่แข็งแกร่งพอที่จะต้านทาน จึงสลายเป็นฝุ่นผง

หนิงฝานจ้องมองมันด้วยสายตาเย็นชา จนทำให้มันหวาดกลัวและสั่นสะท้าน

สายตาของหนิงฝานราวกับสายตาที่สะกดข่มคนทั้งโลก ผู้อาวุโสคงมักเป็นฝ่ายข่มเหงผู้อื่น แต่วันนี้มันกลับถูกสะกดข่มโดยสมบูรณ์

แค่เพียงสายตาก็ทำให้มันรู้ราวกับถูกภูเขายักษ์ทับร่าง หายใจได้อย่างยากลำบาก ร่างกายไร้เรี่ยวแรงไม่อาจขยับ

มันเจ็บตันเถียนจนยากจะบรรยาย ราวกับถูกเข็มนับล้านทิ่มแทง แก่นทองคำถูกทำลาย โลหิตไหลรินทั่วร่างจนไม่อาจหยัดยืนได้อีก

ระดับพลังของมันลดลงเหลือขอบเขตประสานวิญญาณขั้นต้นในพริบตา

หนิงฝานไม่ชอบการเข่นฆ่าสังหาร จึงได้ไว้ชีวิตมัน

เช่าคงแข็งค้าง มันไม่รู้ว่าต้องแข็งแกร่งขนาดไหนจึงจะสามารถทำลายแก่นทองคำได้ด้วยสายตา

ผู้อาวุโสกงในขอบเขตแก่นทองคำไม่อาจเทียบชั้นหนิงฝานได้แม้เพียงเส้นผม

หรือหยุนฝานผู้นี้จะเป็นผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่ม

“ใครกล้าลงมือในวังไผ่ฟ้าของข้า!”

หลังจากการปะทะจบลงไม่นาน เสียงของสตรีที่แฝงด้วยโทสะดังมา โดยที่คนผู้นั้นคือประมุขวังไผ่ฟ้า

ผู้ที่ปรากฏตัวคือสตรีที่งดงาม หน้าอกชูชัน บั่นท้ายได้รูป… แม้จะดูเป็นเพียงสตรีที่บอบบาง แต่นางทรงพลัง

ดวงตาคู่งามจับต้องผุ้อาวุโสกงและกงเหมาที่นอนหมดสภาพอยู่บนพื้น แล้วหันมองหนิงฝานด้วยสายตาเย็นชา ฟันขบแน่นด้วยโทสะ

“ฝีมือเจ้าเหรอ! เจ้าเป็นใครถึงได้ลงมือทำร้ายคนของข้าที่นี่! ช่างบังอาจนัก!”

นางโบกมือสบัดบางสิ่งที่คล้ายผ้าหลากสีเข้าใส่หนิงฝาน

นางทรงพลังกว่าระดับผู้อาวุโสมาก และการจู่โจมนี้ก็หวังสังหารให้ตายในพริบตา

เมื่อได้รู้ว่าหนิงฝานสามารถทำลายแก่นทองคำได้ด้วยสายตา อย่างน้อยต้องอยู่ในขอบเขตดวงจิตแรกเริ่ม และต้องมีวิชาสัมผัสเทพที่ทรงพลัง

ผู้เชี่ยวชาญระดับหนิงฝานไม่ใช่ผู้ที่จะยั่วยุ แต่หากถึงขั้นที่กล้าลงมือในวังไผ่ฟ้า ย่อมเท่ากับการหยามเกียรติของพวกมัน ดังนั้น จึงจำเป็นต้องสั่นสอน

เมื่อเห็นว่าประมุขวังไผ่ฟ้าลงมือด้วยตนเอง เช่าคงทำอะไรไม่ถูก เพราะแม้หนิงฝานจะเป็นผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่ม แต่ก็ใช่ว่าจะรับมือประมุขวังไผ่ฟ้าได้

นางอยู่ในขอบเขตดวงจิตแรกเริ่มสูง อยู่ในระดับผู้เชี่ยวชาญแนวหน้าของทะเลส่วนนอก

ผ้าที่นางใช้จู่โจมนั้นเป็นสมบัติระดับตัดวิญญาณ สร้างมาจากเส้นใยของแมงมุมหิมะ สัตว์อสูรขอบเขตตัดวิญญาณ จึงทำให้อาวุธของนางทรงพลังและยากจะรับมือ

นางมีนามว่า ‘ชิงฉูฉู่’ อาวุธที่ทรงพลังของนางสร้างชื่อให้นางไม่น้อย ครั้งหนึ่งนางเคยสังหารผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มขั้นสูงด้วยการพันธนาการจนตาย

แม้หยุนฝานจะเป็นผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่ม แต่ก็ใช่ว่าจะรับการจู่โจมของนางได้ง่ายๆ

เมื่อเห็นว่าหนิงฝานไม่มีทีท่าว่าจะหลบ แววตานางแปรเปลี่ยนเย้ยหยัน

หนิงฝานชูมือ มิติโดยรอบผันผวน อาวุธของนางสั่นเทาและเสียการควบคุม ตัวนางเองก็ได้รับผลกระทบจนยากจะทรงตัว

เกิดอะไรขึ้นกับอาวุธของนาง

หยุนฝานทำอะไร? เหตุใดอาวุธของนางเสียการควบคุม และเหตุใดยามนี้มันจึงย้อนมาทำร้ายนาง?

หรืออาวุธของนางจะทรยศ?

หนิงฝานจ้องมองนางด้วยสายตาเย้ยหยัน เขาครอบครองโลหิตฟู่ลี่ที่ทรงพลัง เหตุใดอาวุธที่เกิดจากสัตว์อสูรตัดวิญญาณจะกล้าทำร้ายเขา?

หนิงฝานปรากฏตัวเบื้องหน้านางในพริบตา แขนข้างหนึ่งล็อคตัวนางไว้ อีกข้างฟาดเข้าไปที่บั้นท้ายของนางอย่างแรงอยู่หลายครั้ง!

*เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ!*

หนิงฝานลงโทษนางด้วยวิธีการที่น่าอับอายเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คิดจะสังหารนาง แค่อยากจะสั่งสอนนางต่อหน้าผู้คนเท่านั้น เพราะหากจะสังหารนางก็ดูจะไม่เหมาะ

ผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดตกตะลึง ผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มขั้นสูงอย่างชิงฉูฉู่สู้หยุนฝานไม่ได้แม้แต่น้อย นั่นหมายความว่าหยุนฝานทรงพลังกว่านางมาก

“ขอบเขตตัดวิญญาณ!” เช่าคงที่เดาผิดมาหลายรอบเริ่มเดาถูก ตอนนี้มันมั่นใจว่าหนิงฝานคือผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณ ไม่อย่างนั้นคงจัดการกับนางไม่ได้ง่ายขนาดนี้

แต่ผู้ที่เดาได้ไม่ได้มีแค่เช่าคัง ผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆก็เดาถูก

ผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณไม่ใช่ตัวตนที่วังไผ่ฟ้าจะยั่วยุได้ ที่สำคัญ ยังไม่มีผู้ใดรู้ว่าหนิงฝานอยู่ขอบเขตตัดวิญญาณขั้นไหน

“ท่านเป็นใคร? ข้า...ข้าผิดไปแล้ว ปล่อยข้าไปเถอะ” ชิงฉูฉู่หวาดกลัว หนิงฝานกอดนางไว้แน่นจนนางไร้เรี่ยวแรง ปราณในร่างถูกผนึก จนกลายเป็นเหมือนกระสอบให้หนิงฝานได้เฆี่ยนฟาด

นางคาดไม่ถึงว่าผู้เยาว์เบื้องหน้าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณ ดูท่าผู้อาวุโสกงจะไปยั่วยุผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณเข้าให้แล้ว

“น้องฉูฉู่ไม่ต้องกลัวไป! ผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณแล้วยังไง? กล้าทำให้เจ้าอับอายต่อหน้าผู้คนมากขนาดนี้ ข้าจะช่วยเจ้าล้างแค้นเอง!”

สตรีอาภรณ์ครามนางหนึ่งทะยานออกมาจากกลุ่มคน สายตาจับจ้องหนิงฝานด้วยความเย็นชา

“ปล่อยนางซะ ไม่งั้นเจ้าไม่รอดแน่!” นางกล่าวอย่างมั่นใจ พลางเปล่งแรงกดดันในขอบเขตตัดวิญญาณขั้นสูงปกคลุมรัศมีหมื่นลี้

นางนำผ้าสีครามผืนหนึ่งออกมา ระดับของมันไม่ได้ด้อยไปกว่าสมบัติระดับตัดวิญญาณขั้นสูง

“ผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นสูง!”

ผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มบางคนที่เคยเห็นผู้เชี่ยวชาญระดับนี้อุทานขึ้น

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เช่าคงแทบอยากจะร้องไห้

เป็นไปได้ยังไง?

ทำไมผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นสูงถึงปรากฏตัวที่วังไผ่ฟ้าได้! ผู้เชี่ยวชาญระดับนี้เปรียบได้ดังตัวตนระดับตำนานของทะเลส่วนใน

ถึงหยุนฝานจะเป็นผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นสูง แต่การเผชิญหน้ากับผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นสูงไม่เรื่องตลก เพราะแต่ละขั้นของขอบเขตตัดวิญญาณนั้น ต่างกันราวพิภพและสวรรค์

เช่าคงและผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆหวาดกลัวจนฉี่ราด แต่หนิงฝานกลับจ้องมองนางด้วยสายตาเย้ยหยัน

“ไร้ที่สิ้นสุด… พวกเจ้าลงมือโดยไม่แม้จะถามเหตุผล ตัวข้าทำสิ่งใดไม่เคยไร้เหตุผล… ข้าก็อยากรู้เหมือนกันว่าหากข้าไม่ปล่อยนางแล้วจะเป็นยังไง!”

ตูม!

แรงกดดันที่ราวกับจะถล่มทั้งโลกปรากฏ ปราณปีศาจที่น่าสะพรึงกลัวแผ่ปกคลุม จนกลายเป็นเมฆสีแดงโลหิตบดบังทั่วท้องนภา

หนิงฝานคลายวิชาลับสัมผัสลวง เปิดเผยตัวตนที่แท้จริง

รูปร่างและใบหน้าของเขาไม่มีผู้ใดในทะเลส่วนนอกที่ไม่รู้จัก

“ซะ...ซัวหมิง! สหายเต๋าหยุน นี่เจ้าคือซัวหมิง!”

เช่าคงทรุดเข่า น้ำตาไหลพรั่งพรู ผู้ที่มันร่ำสุราและพูดคุยด้วยอยู่นานนั้น ที่แท้กลับเป็นซัวหมิงที่น่าสะพรึงกลัว!

ทุกคนรู้ว่าซัวหมิงเป็นใคร ทั้งยังไม่อาจต้านทานแรงกดดันของที่รุนแรงนี้ไม่ได้ พวกมันไม่อยากตาย เหตุใดวังไผ่ฟ้ากล้าลงมือกับซัวหมิง! พวกมันหาเรื่องถูกลบไปจากโลกแท้ๆ

สตรีอาภรณ์ครามตกตะลึง นางคาดไม่ถึงว่าผู้เยาว์ที่ดูบอบบางนี้จะน่าสะพรึงกลัวขนาดนี้

ขอบเขตตัดวิญญาณขั้นสูงสุด! อายุกระดูกเพียง 500 ปีแต่กลับบรรลุขอบเขตตัดวิญญาณขั้นสูงสุด

แม้เป็นในแดนสวรรค์ยังหาผู้เชี่ยวชาญระดับหนิงฝานได้ยาก

ปราณปีศาจแดงฉานที่ปกคลุมท้องนภา ทำให้นางหวาดกลัว จิตใจสั่นสะท้าน… ปราณปีศาจระดับนี้แสดงให้เห็นว่าเคยสังหารผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณมาแล้วมากมาย

ปีศาจระดับนี้สามารถสังหารคนได้ไม่กระพริบตา คนผู้นี้สามารถสังหารนางได้ในพริบตา!

“จะไปไหน? ไม่แสดงให้ข้าเห็นแล้วเหรอว่าจะเกิดอะไรขึ้น!” หนิงฝานก้าวเท้าไปเบื้องหน้า เงาร่างปรากฏขึ้นที่ด้านหลังนางในพริบตา แล้วใช้ดรรชนีคลายหยินสกัดร่างนางไว้

พลังของดรรชนีคลายหยินแผ่ไปทั่วร่าง นางเริ่มรู้สึกมึนชาไร้เรี่ยวแรง กระทั่งไม่อาจหยัดยืม ล้มตัวหาแผ่นอกหนิงฝาน

แล้วเหตุการณ์เดิมก็เกิดขึ้น!

*เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ*

เสียงฝ่ามือกระทบเข้าที่บั้นท้ายอย่างรุนแรงนับ 10 ครั้ง นางทั้งเจ็บและอายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“สารเลว! เจ้ามันชั่วช้า! ข้า… ข้า...” นางโกรธและอายจนไม่รู้จะพูดอะไร

“พอได้แล้ว...”

ในขณะที่นางดิ้นรนขัดขืนสุดชีวิต น้ำเสียงที่อ่อนโยนและสงบสายหนึ่งกลับดังมา

สตรีอาภรณ์ครามพร้อมกับร่มกระดาษในมือปรากฏกาย ผมดำสลวยพริ้วไหว แววตากระจ่างใสราวกับดวงดารา ทั้งยังทำให้หนิงฝานสัมผัสได้ถึงแรงกดดันจากนางอย่างชัดเจน

“คุณชายซัวใจเย็นก่อน… ลี่ชูศิษย์น้องข้าทำผิด คุณชายลงโทษถือเป็นเรื่องสมควร คุณชายให้โอกาสข้าได้ไถ่โทษแทนนางได้หรือไม? หากคุณชายยินดี ข้าจะรอรินสุราให้ท่านเป็นการส่วนตัวเพื่อตอบไถ่โทษ อีกอย่าง ข้าเองยังมีเรื่องของชู่ซวนเชียนสื่ออยากจะกล่าวกับท่าน… ท่านอย่างปฏิเสธข้าเลย”

คำกล่าวของนางอ่อนโยน ดวงตากระจ่างใสไร้ซึ่งสิ่งใดๆแอบแฝง นางมั่นใจว่าหากกล่าวถึงเรื่องชู่ซวนเชียนสื่อ หนิงฝานจะหยุดมือและฟังนาง

“เรื่องของเชียนสื่อ… เจ้าเป็นใคร?” หนิงฝานโยนสตรีทั้งสองนางลงพื้นอย่างไม่แยแส

วันนี้เป็นวันที่พวกนางอับอายที่สุดในชีวิต หยาดน้ำตาแห่งความเศร้าไม่อาจปิดกั้น ที่สำคัญ พวกนางยังกลัวหนิงฝานมาก

“ข้าได้ยินมาว่าท่านเป็นคนโหดเหี้ยม แต่คาดไม่ถึงว่าท่านจะโหดเหี้ยมสมคำร่ำรือ ไม่ละเว้นแม้กระทั่งบุบผางาม จิตใจของท่านทำด้วยหินผาหรืออย่างไร?” น้ำเสียงของนางยังคงอ่อนโยนและเรียบเฉย ไม่แสดงถึงอารมณ์ใดๆทั้งสิ้น

“เจ้ายังไม่ตอบข้าว่าเจ้าเป็นใคร! หากคำตอบของเจ้าไม่เป็นที่น่าพอใจ ต่อให้เจ้าเป็นกึ่งไร้ดัดแปลง ข้าก็จะทำให้เจ้ามีชะตากรรมแบบพวกนาง”

หนิงฝานชูมือขึ้นแล้วหวดบั้นท้ายของสตรีสองนางอีกครั้ง นี่เป็นการแสดงออกว่า หากนางตอบคำถามไม่ดี นางจะมีชะตากรรมในแบบเดียวกัน

“ท่านพี่...” สตรีอาภรณ์ครามทั้งอายและโกรธกับการกระทำของหนิงฝาน

“ข้าคือคนของตำหนักม่วงแห่งแดนสวรรค์ใต้ นาม ‘ถานไท่เว่ยหยู’ ส่วนนางคือศิษย์น้องของข้านาม ‘ลี่ชู’”

“ตำหนักม่วง?” หนิงฝานหยุดมือพลางขบคิด

ตำหนักม่วงคือขุมกำลังหลักแห่งแดนสวรรค์ใต้ ยิ่งใหญ่เทียบเท่าศาลาไร้ธรรม และวิหารสาบสูญ

แต่ทำไมพวกนางถึงต้องมาหาเชียนสื่อ?

“วิชาคารม!” หนิงฝานโคจรวิชาคารม เขาอยากรู้เจตนาพวกนาง หากเป็นเรื่องร้าย เขาจะได้ช่วยเหลืออย่างทันท่วงที

“สหายเต๋าเช่า เจ้ารอข้าก่อน หากเสร็จธุระ ข้าอยากร่ำสุราระดับ 1 จากเจ้าต่อ”

หนิงฝานยิ้มให้เช่าคัง แต่มันยิ้มไม่ออก ตัวมันสั่นด้วยความหวาดกลัว กระทั่งไม่กล้าสบตาหนิงฝาน

น่ากลัว น่ากลัวเกินไปแล้ว สหายน้อยหยุนฝานที่แท้คือซัวหมิง ผู้ที่สังหารผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณไปเป็นจำนวนมาก… นี่มันเรื่องบ้าอะไร?

คำกล่าวของหนิงฝานดูราวกับบ่งบอกว่าตนเองสนิทสนมกับเช่าคัง นั่นหมายความว่า วังไผ่ฟ้าจะไม่กล้าเอาความเช่าคัง เพราะต้องไว้หน้าหนิงฝาน

“อย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก!”

หนิงฝานจ้องมองชิงฉูฉู่ด้วยสายตาเย็นชา จนทำให้นางหน้าซีด หวาดกลัวกระทั่งไม่กล้าเงยหน้ามอง

“ท่านหมิงยกโทษให้ข้าด้วย! ข้าไม่รู้ว่าท่านมา... ข้าขอไถ่โทษท่าน หากท่านต้องการสิ่งใด ข้าจะทำให้ท่านสุดความสามารถ ขอแค่ท่านอย่าทำลายวังไผ่ฟ้าของข้าก็พอ”

“ไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนั้นหรอก!”

หนิงฝานส่ายหน้า ดูท่าชื่อเสียงของเขาคงส่อไปในทางที่จะทำลายศัตรูให้สิ้นซากเพียงอย่างเดียว

นางคิดว่าหากสังหารกงเหมาและผู้อาวุโสของมัน อาจทำให้หนิงฝานพอใจ ขอแค่หนิงฝานไม่โกรธ นางก็น่าจะรอด

สำหรับหนิงฝานแล้ว ชีวิตของกงเหมาและผู้อาวุโสของมันไม่ได้สำคัญ ชิงฉูฉู่เองก็เช่นกัน

หนิงฝานตรงไปหาสตรีอาภรณ์คราม ยามนี้ผู้ที่เขาสนใจมีเพียงคนเดียวคือถานไท่เว่ยหยู

สตรีนางนี้ไม่ธรรมดา นางดูเหมือนซีเหมินเย่มาก เหมือนเป็นร่างจำแลงในขอบเขตกึ่งไร้ดัดแปลง บางทีร่างจริงของนางอาจอยู่ในขอบเขตไร้แบ่งแยกเช่นกัน

เมื่อเรื่องราววุ่นวาย หนิงฝานไม่มีใจอยากร่ำสุรา

เขาเข้าใจในเจตจำนงค์ความทรงจำของตนแล้ว อีกไม่นานจะบรรลุขั้นสมบูรณ์แบบ

เขาเฝ้ารอว่าถานไท่เว่ยหยูจะกล่าวอะไร

“คุณชายเอาชนะซีเหมินเย่ได้จริงๆเหรอ?” นางเดินเคียงคู่หนิงฝานพลางกล่าวถาม ราวกับไม่เคอะเขินแม้แต่น้อย

“เอาชนะได้แค่ร่างจำแลงเท่านั้น” หนิงฝานประหลาดใจเล็กน้อย นางเป็นคนของตำหนักม่วง อยู่แดนสวรรค์ใต้แต่กลับรู้ข่าว เรื่องซีเหมินเย่พ่ายแพ้ไม่น่าจะแพร่ไปไกลถึงแดนสวรรค์ใต้

“หากคุณชายไม่ใช้วิชาแปลงหยินหยาง ข้าเชื่อว่าท่านคงเอาชนะข้าไม่ได้ง่ายๆ”

แววตาของนางเผยเจตนางต่อสู้ ราวกับอยากประลองกับหนิงฝาน แต่จู่ๆนางกลับเปลี่ยนเรื่องคุย

“คุณชายชอบดื่มสุราหรือเปล่า?”

“เจ้าคิดแบบนั้นเหรอ?”

“ถ้าท่านไม่ชอบ ท่านจะมาที่นี่ทำไม? แต่หากไม่ใช่ ดูท่าข้าคงจะเอาผิด… เช่นนั้น ท่านจะยอมดื่มกับข้าสักหน่อยได้หรือเปล่า?” นางกล่าวพลางหันมองสุราที่อยู่ตามซุ้ม ดูท่านางจะชอบดื่มเอามากๆ

“ดื่มกับเจ้า? คงไม่ดีหรอก...ข้าเป็นคนคออ่อน หากเมามาเกรงว่าอาจจะล่วงเกินเจ้าได้” หนิงฝานกล่าว

“ฮึ่ม! ท่านกล่าววาจาไร้สาระ! เชื่อเถอะว่าท่านไม่กล้าล่วงเกินข้าหรอก!” นางกล่าวด้วยแววตากระจ่างใสและรอยยิ้มที่งดงาม

บางที นางอาจเป็นสตรีคนเดียวในโลกที่ไม่หวาดกลัวหนิงฝาน

วิชาแปลงหยินหยาง? หนิงฝานไม่กล้าใช้กับนางแน่ นางมั่นใจเช่นนั้น

หนิงฝานขมวดคิ้วสตรีนางนี้แปลกคน เขาแอบแผ่สัมผัสเทพสำรวจตัวนาง แต่จู่ๆสัมผัสเทพของเขาราวกับถูกดูดกลืนหายเข้าไปในร่างนาง

โชคดีที่เขาแผ่สัมผัสเทพไปเพียงเล็กน้อย ไม่อย่างนั้นอาจเป็นเขาเองที่บาดเจ็บ

“ร่างดูดกลืนหยาง!”

หนิงฝานรู้ถึงความพิเศษของร่างกายนาง ร่างกายของนางเป็นเหมือนคู่ปรับของวิชาแปลงหยินหยาง ไม่ว่าบุรุษใดจะจู่โจมนาง นางสามารถดูดซับได้

หากหนิงฝานไม่อยากเสียความเป็นบุรุษของตนไป เขาก็ไม่ควรร่วมรักกับนาง ไม่อย่างนั้นความเป็นบุรุษของเขาคงถูกนางดูดกลืนไป

“นายน้อยช่างรอบรู้ เว่ยหยูนับถือ! เช่นนั้นแล้ว...ท่านกล้ายังดื่มกับข้าหรือเปล่า?”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด