ตอนที่แล้วเทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0513 [อ่านฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0515 [อ่านฟรี]

เทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0514 [อ่านฟรี]


ตอนที่ 514 : สามหมัด

เซียงเต๋าถอนหายใจขณะเดินออกมา เขากล่าว “ฉินหยุน อย่าได้ทำตัวอาจหาญเกินไปแล้ว!”

ฉินหยุนกล่าวออกด้วยความมั่นใจ “จ้าวหออย่าได้เป็นกังวล ข้าสามารถชนะมันได้!”

“ฉินหยุน ลูกผู้ชายพูดแล้วอย่าได้คืนคำ!” หลงหยวนเหว่ยกล่าวเย้ย

“สวะเช่นเจ้าไม่มีทางจัดการข้าได้อยู่แล้ว!”

ก่อนหน้านี้ ฉินหยุนถูกรุมล้อมเอาไว้โดยอาจารย์ยุทธ์หลายคน แต่เขาครอบครองชุดเกราะเต๋า ดังนั้นจึงไม่ได้รับบาดเจ็บอันใด

เซียงเต๋าไม่อาจเกลี้ยกล่อมฉินหยุน ดังนั้นจึงไม่คิดกล่าวต่อให้สิ้นเปลืองคำพูด เพียงรับชมอยู่ที่ด้านข้าง

การกระทำนี้ ทำเอาเย่ว์อู่หลันกระทืบพื้นด้วยความไม่ยินดี!

“เริ่มกันได้แล้ว!” ฉินหยุนมองทางหลงหยวนเว่ยพร้อมตะโกนดัง

“ฉินหยุน ข้าเห็นเจ้าถูกโจมตีไปไม่น้อย ดังนั้นคงมีอาการบาดเจ็บบ้าง! เช่นนั้นข้าก็ไม่คิดเอารัดเอาเปรียบ ให้เจ้าได้พักผ่อนสักครู่จะได้ยุติธรรม!” กล่าวคำจบ เขาจึงนำเม็ดยาออกมากิน

ผู้คนล้วนสบถภายใน

เป็นหลงหยวนเหว่ยต้องการพักผ่อนเอง เพียงกล่าวอ้างให้ตนเองดูดี!

“ฉินหยุน จงหยุดฝันเฟื่องที่คิดว่าจะสามารถชนะพี่เหลียวได้! ขณะนี้ เขาเป็นศิษย์ของสำนักเซียนแล้ว ตราบเท่าที่เขาก้าวสู่ขอบเขตวรยุทธ์วิญญาณ เขาจะกลายเป็นศิษย์หลักของหุบเขาเซียนโอสถ!”

หลงหยวนเหว่ยพอเอ่ยถึงเรื่องนี้ ใบหน้าก็เผยออกซึ่งความรู้สึกเหนือกว่า

ศิษย์ของสำนักเซียน ย่อมมีสถานะที่สูงล้ำ!

“เมื่อใดพี่เหลียวกลายเป็นศิษย์ของสำนักเซียน จะมีหลายผู้คนคิดอยากจับตัวเจ้า แล้วจัดนำในพานเพื่อถวายให้แก่พี่เหลียวเป็นของกำนัล!”

ปากเขาพูด ภายในกำลังขัดเกลาเม็ดยาที่กลืนกินเข้าไป

ฉินหยุนรับชมหลงหยวนเหว่ยเงียบงัน เขาย่อมทราบดีว่าอีกฝ่ายคิดทำอะไร

ฉินหยุนไม่คล้ายให้ความสนใจแก่ความฉลาดแกมโกงของหลงหยวนเหว่ย

เพราะไม่ว่าจะด้วยอะไร เขาก็มั่นใจว่าสามารถรับสามหมัดจากหลงหยวนเหว่ย

“ศิษย์สำนักเซียนก็คงเป็นดังเช่นเจ้า ล้วนเป็นกลุ่มสวะเศษเดน!” ฉินหยุนแค่นเสียง

“เจ้า... คิดต่อว่าข้าย่อมไม่เป็นไร แต่นี่เจ้าถึงขั้นต่อว่าถึงบรรดาศิษย์สำนักเซียน!” หลงหยวนเหว่ยโกรธเกรี้ยว “หากเจ้าได้พบเห็นพลังอำนาจของศิษย์สำนักเซียน เมื่อนั้นเจ้าจะได้ทราบว่าพวกเขาน่าสะพรึงกลัวเพียงใด!”

“เซียงเต๋าก็ได้แต่อหังการที่นี่! หากต้องเผชิญหนึ่งในห้าสำนักเซียน กระทั่งเป็นผู้น้อยก็เพียงพอบีบบังคับให้เขาต้องคุกเข่าร้องขอความเมตตา!”

ฉินหยุนหันกลับมองแล้วถาม “จ้าวหอ เป็นจริงหรือขอรับ?”

“นั่นก็แล้วแต่สถานการณ์! ทว่า มันก็มีผู้น้อยจำนวนเพียงน้อยนิดที่สามารถชนะข้าจนต้องร้องขอความเมตตา! และข้าก็อยากเห็นนัก ว่าผู้น้อยที่ว่าคนใดจะแข็งแกร่งได้เพียงนั้น!”

“วาจาสามหาว!” หลงหยวนเหว่ยแค่นเสียง “รอจนพี่เหลียวก้าวสู่ขอบเขตวรยุทธ์วิญญาณ ได้เข้าร่วมสำนักหลัก และได้รับมรดกเซียนเต๋า เมื่อนั้นพวกเจ้าจะได้ทราบว่าเขาสามารถแข็งแกร่งเพียงใด!”

“หลงหยวนเหว่ย นี่เจ้ายังคิดเสียเวลาพล่ามกล่าววาจาไร้สาระอีกนานหรือไม่?” ฉินหยุนเอ่ยถามสีหน้าสงบ “ข้าหาได้มีเวลาทั้งวันเสียกับเจ้า!”

“ตอนนี้เลยเป็นไร!” หลงหยวนเว่ยกล่าวคำจบ ร่างก็ทะยานพุ่งผ่านความว่างเปล่าเข้าหา

อีกฝ่ายถึงขั้นลงอย่างกะทันหันเพียงนี้!

“ชายคนนี้ช่างไม่เคยมีอะไรซื่อตรง!” เย่ว์อู่หลันมองทางหลงหยวนเหว่ยอย่างนึกรังเกียจ น้ำเสียงแค่นดังออกมา

“กับคนชั้นสวะเช่นมัน ถึงขั้นสามารถเข้าร่วมห้าสำนักดวงดาว มันทำให้ข้าได้ทราบ ว่าห้าสำนักดวงดาวหาได้ดีเด่นอันใดไม่!” เทียนรั่วเหลิงเผยรอยยิ้มมาดมั่น “วันหนึ่ง ข้าจะให้สวะของพวกห้าสำนักดวงดาวได้ทราบ ว่าเป็นศิษย์ของสำนักดวงดาวหาได้ใช่หมายความถึงพวกมันเหนือกว่า!”

เสียงคำรามดัง หลงหยวนเหว่ยต่อยเข้าที่หน้าอกฉินหยุนอย่างรุนแรง

ตู้ม!

หมัดของหลงหยวนเหว่ยเกิดการระเบิดด้วยแสงทองม่วง มาพร้อมกับเสียงดังสนั่น!

ที่หัวใจของฉินหยุน มันมีวิญญาณยุทธ์สั่นไหวสีดำคงอยู่

ขณะหมัดของหลงหยวนเหว่ยเข้าปะทะ ฉินหยุนก็ควบแน่นคลื่นกระแทกเตรียมรอไว้ก่อนแล้ว!

หมัดพอถึงตัว คลื่นกระแทกจึงปะทุออก

ด้วยเหตุนี้ แรงกระทำของหลงหยวนเหว่ยจึงถูกฉินหยุนสะท้อนกลับ

แม้ผลสะท้อนอ่อนแรงลงไปบ้าง แต่มันก็ยังทรงพลัง

แขนของหลงหยวนเหว่ย ขณะนี้บังเกิดความเจ็บปวดเหลือล้ำขึ้น

ผู้คนต่างเห็นชัดกับตา ว่าแขนของหลงหยวนเหว่ยขณะนี้สั่น

หลงหยวนเหว่ยกล้ำกลืนความเจ็บปวด ริมฝีปากไม่ร้องออกแม้ครึ่งคำ!

เขาเป็นฝ่ายที่ต่อยฉินหยุน และฉินหยุนก็ไม่คล้ายสะทกสะท้านใด หากเป็นเขาที่ร้องออก คงเป็นเรื่องขำขันจนตายตกแล้ว

หลงหยวนเหว่ย ผู้ซึ่งแทบเผยสีหน้าบิดเบี้ยว กำลังกล้ำกลืนความเจ็บปวด เหงื่อเย็นถึงต้องไหลหลั่งออกจากหน้าผาก กระนั้นเขาก็ยังไม่กล้าส่งเสียงใดออกไป!

ฉินหยุนถึงกับนับถือความอดกลั้นของอีกฝ่าย

“หมัดแรก!” ฉินหยุนตะโกนอย่างเกียจคร้าน “อีกสองหมัด!”

ผู้คนขณะนี้ตื่นตระหนกแล้ว เพราะฉินหยุนยังมีท่าทีเสมือนไม่มีอันใดเกิดขึ้น

กล่าวว่าเขาไม่เป็นไรด้วยซ้ำ ทั้งที่เมื่อครู่นี้เพิ่งถูกต่อยรุนแรงเข้าที่หัวใจ!

หลงหยวนเหว่ยพบว่าเรื่องราวแปลกเกินไป กระนั้นเขาตอนนี้ไร้ซึ่งทางเลือก เดินหน้าแล้วก็มีแต่ต้องไปต่อ

เขารอคอยจนกระทั่งความเจ็บปวดที่แขนทุเลาลง จากนั้นค่อยถอยห่างไปนับพันเมตรเพื่อออกวิ่งเสริมแรง

ครั้งนี้ เขาทะยานร่างรวดเร็ว หมัดระเบิดออกซึ่งแสงทองม่วง มันแทบควบแน่นเกิดขึ้นเป็นบอลแสงราวหัวมังกร

“เป็นวิชายุทธ์ชั้นโลกาของตระกูลหลง หมัดมังกรทำลายล้าง!”

“หมัดมังกรทำลายล้าง กล่าวกันว่าเป็นหนึ่งในสิบสุดยอดวิชายุทธ์ชั้นโลกา!”

“เป็นเช่นนั้น! สงสัยนักว่าหลงหยวนเหว่ยเชี่ยวชาญถึงขั้นใดแล้ว!”

“จากท่วงท่า สมควรเป็นขั้นต้น!”

“หมัดมังกรทำลายล้างแม้ขั้นต้น ก็ถือว่าน่ากลัวไม่น้อย!”

“หลงหยวนเหว่ยช่างน่าทึ่งนัก ถึงขั้นเรียนรู้หมัดมังกรทำลายล้างขั้นต้นสำเร็จได้!”

ผู้คนกำลังหารือกันอย่างออกรส กล่าวชื่นชมหลงหยวนเหว่ยกันไม่ขาด

เย่ว์อู่หลันและเทียนรั่วเหลิงเป็นศิษย์ของห้าตระกูลใหญ่ พวกนางย่อมทราบถึงความน่าสะพรึงกลัวของหมัดมังกรทำลายล้าง ภายในใจทั้งสองคน กำลังมีความกังวลเข้าเกาะกุม

เย่ว์อู่หลันกำแขนของเทียนรั่วเหลิงไว้แน่น นางเป็นกังวลว่าหมัดนั้นจะทะลวงผ่านร่างของฉินหยุน

“ฉินหยุน จงตายเสีย!” ได้ยินผู้อื่นกล่าวชื่นชม หลงหยวนเหว่ยจึงยิ่งมาดมั่นจนระเบิดพลังหมัดเข้าใส่รุนแรง

หมัดต่อยออก มังกรร้องคำรามดังถึงท้องฟ้าเบื้องฟ้า!

สายลมกระโชกรุนแรงพัดผ่านราวมังกรที่กราดเกรี้ยว แรงสะเทือนนี้มากล้ำ!

“ฮ่า!”

ใบหน้าหลงหยวนเหว่ยกระตุกขณะเผยเสียงดังจากลำคอ

หมัดของเขากำลังเคลื่อนคล้อยกลับจากหน้าอกของฉินหยุน!

และแรงสะท้อนกลับครั้งนี้ ก็รุนแรงกว่าก่อนหน้า!

หลงหยวนเหว่ยเพียงแต่รู้สึก ว่ากระดูกแขนของตนเอง สมควรแตกหักไปแล้ว!

ด้วยอาการบาดเจ็บที่ได้รับ มันทำให้เขาต้องร้องครวญครางออกอย่างเจ็บปวด

หากไม่ใช่เพราะมีคนมากมายรับชม เขาคงล้มไปกลิ้งกับพื้นกรีดร้อง

ผู้คนแทบไม่อาจเชื่อสายตา ขณะนี้มองฉินหยุนราวพบเห็นภูตผีตนหนึ่ง!

ฉินหยุนถูกโจมตีโดยยืนนิ่งสองครั้ง ร่างกายหาได้ขยับแม้ครึ่งนิ้ว เป็นเขาที่หาได้บาดเจ็บอันใดไม่!

หมัดแรกไม่คู่ควรให้กล่าวถึง แต่หมัดที่สอง มันเป็นถึงหมัดมังกรทำลายล้างที่ทรงพลังอำนาจ!

กระนั้น ฉินหยุนก็ยังมีสีหน้าเสมือนไม่เคยมีอันใดเกิดขึ้น!

ต้องทราบว่าฉินหยุนได้รับการคุ้มกันอีกทางหนึ่งจากวิญญาณยุทธ์ตะวันทมิฬ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่ขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่เก้าทั่วไป จะสามารถทำลายปราการป้องกันของเขา

นอกจากนี้ ลำพังกายเขาก็แข็งแกร่งมากล้ำแล้ว!

เพื่อฝึกฝนสามแก่นเต๋า เขาที่ไร้ซึ่งทางเลือก มีแต่ต้องฝึกฝนกายเนื้อให้ถึงขีดจำกัด!

เขาไม่แม้กระทั่งคิดกระตุ้นสายเลือดให้เดือดพล่าน การสกัดกันหมัดมังกรทำลายล้างของหลงหยวนเว่ย เป็นเพียงเรื่องง่ายดาย กระทั่งว่าสะท้อนมันกลับไปด้วยซ้ำ!

หลงหยวนเหว่ยขณะนี้พบเห็นรอยยิ้มเหยียดหยันของฉินหยุน โทสะภายในของเขาสุมแน่นอย่างมากล้น

“หมัดสุดท้ายแล้ว!” ฉินหยุนเผยยิ้ม

“วางใจเถอะ หมัดสุดท้ายของข้า จะทำลายการป้องกันเจ้าจนราบคาบแน่!” หลงหยวนเหว่ยเผยสีหน้าน่าเกลียด

ทางด้านอาจารย์ยุทธ์ตระกูลหลง ขณะนี้เผยความกังวลผ่านสีหน้า

หลงหยวนเว่ยออกวิ่งตั้งท่าไกลอีกครั้ง ก่อนจะเร่งรีบพุ่งทะยานเข้าหาเช่นเดิม

ครั้งนี้ เขาเปลี่ยนไปใช้แขนอีกข้าง!

นอกจากนี้แล้ว มันยังปรากฏจระเข้อัคคีทองม่วงรัดพันที่รอบแขนข้างดังกล่าว!

สิ่งนี้คือวิญญาณยุทธ์ของหลงหยวนเหว่ย!

หลงหยวนเหว่ย คราครั้งนี้เลือกใช้ร่างจำแลงวิญญาณยุทธ์ก่อเกิดขึ้นจากพลังงาน ผสานรวมมันเข้ากับตัวแขน ก่อนจะปลดปล่อยผ่านวิชายุทธ์หมัดมังกรทำลายล้าง

โฮก!

หมัดมังกรทำลายล้างขณะพุ่งผ่านอากาศ มันเผยเสียงราวกับมังกรที่กราดเกรี้ยวคิดเข้าโจมตีทำร้าย

ครั้งนี้ หลงหยวนเหว่ยเล็งเป้าหมายไปยังหน้าท้องของฉินหยุน!

หลงหยวนเหว่ยมั่นใจอย่างล้นพ้น ว่าครานี้ตนสามารถมีชัยเหนือฉินหยุน!

แต่แล้ว เมื่อหมัดเข้าปะทะที่หน้าท้องของฉินหยุน ความรู้สึกรุนแรงกว่าครั้งใดสะท้อนกลับเข้ามา ถัดจากนั้น ราวกับขุมพลังขนาดใหญ่ระเบิดสะท้อนกลับเข้าตัวเขา!

“อ๊าก!”

หลงหยวนเหว่ยกรีดร้อง แขนระเบิดออกเกิดเป็นแผลกระจายทั่ว สายโลหิตสาดกระเซ็นกระจาย

“แขนข้า... แขนข้าพิการหมดแล้ว!”

หลงหยวนเหว่ยกรีดร้องออกด้วยความเจ็บปวด

ด้วยแรงปะทะ ร่างเขากระเด็นล้มกับพื้น ขณะนี้กลิ้งไปมา ใบหน้าเผยออกซึ่งน้ำตาเพราะความเจ็บปวดเหลือแสน

ตามข้อตกลง หากเขาพ่ายแพ้ ก็มีชะตาที่แก่นเต๋าต้องถูกทำลาย!

เสียงของฉินหยุนเย็นเยือกกล่าวเย้ยหยัน

“เจ้าคิดทำเองหรือให้ข้าลงมือ?”

อาจารย์ยุทธ์ตระกูลหลงเร่งร้อนเผยเสียงกราดเกรี้ยว “ฉินหยุน เจ้ากล้า?”

“มันต่อยข้าสามครั้ง และยังไม่อาจมีชัยเหนือข้า หมายความถึงมันพ่ายแพ้แล้ว!”

“เป็นมันที่พ่ายแพ้ ทั้งยังพ่ายแพ้อย่างหมดรูป!”

ฉินหยุนหันมองทางอาจารย์ยุทธ์ตระกูลหลงพร้อมแค่นเสียง “หากมันคิดกลับคืนคำพูด ย่อมสามารถกระทำ เช่นนั้นให้ข้าต่อยมันคืนสามหมัด ไม่เช่นนั้น พวกเจ้าสองคนจะแบ่งปันกันรับหมัดข้าก็ได้!”

ชั่วเวลานี้ หลงหยวนเหว่ยเพียงแต่บาดเจ็บที่แขน หากแก่นเต๋าถูกทำลาย ก็เท่ากับทั้งชีวิตของเขานับแต่นี้ไม่หลงเหลืออันใด!

“ย่อมได้!” อาจารย์ยุทธ์ตระกูลหลงรับปาก

อาจารย์ยุทธ์ผู้นี้คาดเดา ว่าในเมื่อฉินหยุนไม่อาจใช้งานอุปกรณ์เต๋า ด้วยลำพังแค่พลังขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่เก้า แทบไม่นับเป็นอะไร

เขาครอบครองระดับการฝึกฝนขอบเขตวรยุทธ์วิญญาณ รับหมัดจากผู้ที่ด้อยกว่า หาได้ใช่เรื่องใหญ่อันใดไม่!

ที่แห่งนี้ มีอาจารย์ยุทธ์สองคนจากตระกูลหลงคงอยู่ แม้ว่าแขนได้รับบาดเจ็บไปหนึ่ง แต่พลังจากแก่นเต๋าไม่ได้รับความเสียหายแต่อย่างใด

ผู้รับชมล้วนเชื่อ ว่าพวกเขาสามารถรับหมัดของฉินหยุนได้อย่างง่ายดาย!

“จงเข้ามา!” อาจารย์ยุทธ์ตระกูลหลงเผยเสียงร้องเรียก

ฉินหยุนไม่คิดวิ่งสร้างแรงปะทะเพิ่ม กลับกัน เขาเพียงเดินเชื่องช้าและปล่อยหมัดรุนแรงออก!

พลังสั่นไหวสีดำที่รุนแรงมาพร้อมกับพลังอสนีบาตอัคคีราชสีห์สวรรค์ เป็นเขาใช้พลังเต๋าแรกเริ่มจากทั้งสองแก่นเต๋า

ตู้ม!

เสียงปะทะดังสนั่น พื้นดินสั่นสะเทือน หมัดของฉินหยุน ทะลวงผ่านหน้าท้องของอาจารย์ยุทธ์จนเผยปลายมือที่อีกฝั่งของร่าง!

ผู้คนขณะนี้สะท้านสะเทือนถึงทรวง ราวกับรูปปั้นหิน พวกเขาได้แต่รับชมด้วยดวงตาเบิกกว้าง ขณะที่ฉินหยุนถอนหมัดกลับออกอย่างเชื่องช้า!

รูกลวงโบ๋ปรากฏที่หน้าท้องอาจารย์ยุทธ์ เป็นร่างกายอีกฝ่ายถูกทะลวงผ่านโดยหมัดของฉินหยุน!

กระทั่งเซียงเต๋ายังแตกตื่น ถึงขึ้นต้องสูดเอาอากาศเย็นเยือกเข้าปอดเสียงดัง!

ฉินหยุนมองชายชราอาจารย์ยุทธ์คนที่เหลือและกล่าว “คราวเจ้าแล้ว!”

“จงตาย!” ชายชราอาจารย์ยุทธ์คำรามร้องขณะทะยานร่างคิดโจมตีฉินหยุน

อย่างกะทันหัน ฉินหยุนนำกระบี่ออก สับฟันแขนของชายชราก่อนที่หมัดอีกฝ่ายจะเข้าถึงตัว

ด้วยความเร็วสูงล้ำระดับนี้ มันมากพอขนาดที่ทำให้ผู้ใช้กระบี่หลายคนเผยความสะพรึงกลัว!

“เป็นคนใหญ่คนโต หัดรู้จักรักษาคำพูดเสียบ้าง!”

เซียงเต๋าอึ้งทึ่งต่อพลังอำนาจของฉินหยุนอย่างแท้จริง เขาถึงขั้นสงสัยในตัวฉินหยุนแล้วด้วยซ้ำ

ตู้ม!

ฉินหยุนปลดปล่อยหมัดออก ปรากฏรูขนาดใหญ่ขึ้นที่หน้าอกของชายชราอาจารย์ยุทธ์จากตระกูลหลง!

อาจารย์ยุทธ์จากตระกูลหลงทั้งสอง ขณะนี้สิ้นสภาพเพราะฉินหยุนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว!

“ฉินหยุน ตระกูลหลงของพวกเราไม่มีวันปล่อยเจ้าลอยนวลแน่!” น้ำเสียงเจ็บปวดดังจากชายชราคล้ายสัตว์ป่าได้รับบาดเจ็บกำลังส่งเสียงร้อง

“เทียนรั่วเหลิงเป็นสหายข้า! หากตระกูลหลงของพวกเจ้าคิดสังหารนาง ข้าจะไม่นิ่งเฉยดูดาย ไม่นานหรอก พวกเราจะพร้อมเผชิญหน้ากับทั้งตระกูลหลง!”

ฉินหยุนหันสายตา มองไปทางหลงหยวนเหว่ยและกล่าว “อย่าได้กังวลไป หลงอู่เฉินอยู่ภายในหอขุนเขาดาบกระบี่ ไม่ช้าข้าจะหาทางจัดการมันเอง!”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด