ตอนที่ 20 Hunting Hero

เขายืนจ้องอย่างเอาเป็นเอาตาย  แต่ก็ไม่มีมอนสเตอร์สักตัวตรงทางเข้า ลีชินอูคิดว่าซอมบี้ฮีโร่ที่เข้าไปในดันเจี้ยนก่อนหน้าเขาอาจจะฆ่าพวกมอนสเตอร์ทั้งหมดไปแล้ว แต่เขาก็ไม่รู้ว่ามอนสเตอร์ตัวไหนที่ต่อสู้กับมัน จนมันมีสภาพเละเทะขนาดนั้น

"จี๊ด จี๊ดด"

"อ่า ในที่สุด"

เขาวิ่งเข้าไปในดันเจี้ยนอย่างใจลอย ในสิบนาทีที่เขาวิ่งไปนั้นไม่มีมอนสเตอร์ปรากฏตัวแม้แต่ตัวเดียว และในที่สุดเขาก็เจอมอนสเตอร์หลังจากที่เขาสำรวจมาได้ประมาณครึ่งทางในดันเจี้ยนแล้ว

ถ้าเอาหนูบ้านจากบนโลกมาและทำให้ตัวมันใหญ่ขึ้นห้าเท่า หนูพวกนั้นจะตัวโตและน่ารังเกียจขนาดไหน! ทันใดนั้นเขาก็นึกได้ว่าชื่อของดันเจี้ยนคือรังหนู

"จี๊ด!"

"Heup ..."

จากภายนอกพวกมันดูอ่อนแอกว่าทหารกระดูก แต่เขาไม่รู้ว่ามอนสเตอร์ในโลกนี้มีความสามารถแบบไหนซ่อนอยู่! ลีชินอูจับดาบในมือจนแน่นและเดินไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง

ในขณะนั้นเอง พวกหนูที่อยู่ในดันเจี้ยนเหล่านั้นก็ปรากฏตัว พวกมันแยกเขี้ยวใส่ทำให้เห็นฟันหน้าที่แหลมคม แล้วพุ่งเข้าใส่ลีชินอูทันที! สัญชาตญาณการป้องกันตัวของเขาทำให้เขายกดาบขึ้นกันศัตรูด้วยท่าที่ยืนตั้งรับการโจมตีได้อย่างรวดเร็ว มันคือสกิลป้องกันการโจมตีของเขานั่นเอง

[คุณได้ฆ่าหนูนา Lv.1]

[คุณได้รับ 5 พีเรียม]

[คุณได้รับกระดูกซี่โครงของหนูนา]

"..."

มันน่าอายที่จะบอกว่ามันตายเพราะการปะทะกันเพียงครั้งเดียว เขาใช้กำลังอย่างมากเหวี่ยงดาบของเขาขึ้นมาป้องกัน เพื่อที่จะได้ไม่ต้องโดนดาเมจของหนูนา แต่หนูนาตัวนั้นได้พุ่งเข้ามาหาดาบของเขาเองและมันก็ตาย

แน่นอน ความจริงที่ว่าดาบเล่มนี้เป็นดาบที่ดี แต่ปริมาณในการดรอปพีเรียมนั้นลดลง ลีชินอูได้ข้อสรุปที่แน่ชัดแล้วว่าพวกหนูนาเหล่าอ่อนแอจนน่าขำเมื่อเทียบกับทหารกระดูก! ความตึงเครียดของเขาค่อยๆคลายลงและเขารู้สึกสิ้นหวัง ถึงอย่างนั้นเขาก็หยิบกระดูกซี่โครงของมันขึ้นมาและใช้การอัพเกรดกระดูกของเขา

[คุณต้องการที่จะใช้กระดูกซี่โครงของหนูนาเพื่ออัพเกรดกระดูกของคุณใช่หรือไม่? คุณสามารถอัพเกรดกระดูกซี่โครงของคุณได้]

"อัพเกรด"

[กระดูกซี่โครงของคุณได้รับการอัพเกรด การดูดซับส่วนหนึ่งของความทรงจำและประสบการณ์ของหนูนา]

[จี๊ด! จี๊ดจี๊ด จี๊ดด! - หนูนา]

ลีชินอูยืนนิ่งอยู่สักพัก เขารู้สึกแปลกๆ ความสำคัญในการสำรวจดันเจี้ยนครั้งนี้คืออะไร... ?

อย่างไรก็ตาม ไม่นานนักเขาก็ได้ดึงตัวเองขึ้นมาด้วยการตบแก้มตัวเองเบาๆเตือนสติ เสียงกระทบกันของกระดูกดังขึ้นเล็กน้อย

"ถ้าสามารถเพิ่มค่าสเตตัสได้จากกระดูกของพวกมัน ถ้าเป็นอย่างนั้นก็คงจะดีถ้าฉันจะจัดการพวกมันให้หมดเลย เอาหล่ะ ตัดสินใจแล้ว ฉันจะเคลียร์ดันเจี้ยนที่อยู่ใกล้ๆทั้งหมด"

มันจะเป็นปัญหาทีหลัง ถ้าเขานิ่งเฉยเพียงเพราะเขาแข็งแกร่งกว่าเล็กน้อย ความจริงที่ว่าเขาสามารถพัฒนาได้มากแม้ว่าจะไม่ได้รู้เรื่องเวทมนตร์หรือวิธีการต่อสู้นั่นก็เป็นเพราะการอัพเกรดกระดูก!

ในไม่ช้า เขาก็ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดและเคลียร์ดันเจี้ยนต่อไป ดูเหมือนว่าฮีโร่รุ่นพี่ของเขาจะไม่ได้เดินไปต่อจากจุดนี้ เนื่องจากมีหนูโผล่ออกมาเพิ่มเรื่อยๆ

แน่นอนว่าเขาเคลียร์พวกมันด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวตลอดทาง แต่เขาต้องค่อยๆเพิ่มพลังดาบให้มากกว่านี้ เพราะดูเหมือนว่าความเเข็งแกร่งของหนูเหล่านั้นค่อยๆสูงขึ้นเรื่อย ๆ

[คุณอัพเกรดกระดูกซี่โครงของคุณ การฟื้นฟูเพิ่มขึ้น+ 1 ความสามารถสกิลการพรางตัวเบื้องต้นเพิ่มขึ้น +3%]

[สกิลการพรางตัวเบื้องต้น Lv. 3]

[จี๊ดดดด จี๊ดดด? - หนูนา]

เป็นเพราะเขาเลเวล 2 หรือเปล่า? นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมกระดูกหนูนา เลเวล 1 ถึงพึ่งจะเพิ่มค่าสเตตัสของเขา...อย่างไรก็ตาม เหมือนกับหนอนดักแด้ที่เก่งในการกลิ้งไปมา ความสามารถของหนูนาในสกิลการพรางตัวก็ไม่ได้แย่นัก

ลีชินอูก็ตระได้ทันทีว่ามอนสเตอร์ทุกตัวมีความสามารถพิเศษเฉพาะตัว!

'ตอนนี้ฝีเท้าของฉันเบาลงมาก แต่ถ้าพัฒนาสกิลนี้มันน่าจะมีประโยชน์มากตอนที่ฉันหลบหนีจากการต่อสู้'

พูดอีกนัยหนึ่งก็คือควรใช้คู่กับสกิลการล้างแค้น มันเป็นการฆ่าหนูโดยที่ไม่น่าดูสักเท่าไหร่ เขาได้รับสกิลที่มีการพัฒนาแฝงอยู่อย่างน่าทึ่ง ดังนั้นถ้าเขาเลือกที่จะหันหลังกลับไปตั้งแต่ฆ่าหนูตัวแรกแล้วล่ะก็ เขาคงจะต้องเสียใจมากแน่ๆ

"จี๊ดดด… จี๊ดดด!"

"ใช่แล้ว ฉันกำลังบุกรุกรังของพวกแกอยู่ ทำไมแกไม่ลองกรีดออกมาดัง ๆ หน่อยล่ะ"

"จี๊ดดด!"

มอนสเตอร์หนูโผล่ออกมาจากทุกที่และหลังจากที่เขาดูแลมันอย่างดี เขาก็ได้ดูดซับกระดูกของพวกมันไว้อย่างโลภมาก หลังจากเดินไปได้ซักพัก ลีชินอูก็นึกขึ้นได้ว่าเส้นทางนั้นค่อยๆแคบลงเรื่อยๆ ในทางกลับกันพวกหนูเหล่านั้นกลับเริ่มหลั่งไหลออกมามากขึ้นเรื่อยๆ จนเริ่มทำให้เขาลำบาก

"จี๊ดดด!"

"จี๊ดดดด!"

"ใช่ ใช่แล้ว"

เขารู้ดีว่าดันเจี้ยนนี้ตั้งใจที่จะให้คนที่เข้ามาหวาดกลัว แต่โชคไม่ดีที่เขาสามารถฆ่าหนูทั้งหมดที่พุ่งเข้ามาหาเขาด้วยดาบได้ทันที ลีชินอูรู้สึกว่าเส้นทางภายในดันเจี้ยนตอนนี้กำลังทำให้เขารู้สึกเบื่อ

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเขาเข้าไปในดันเจี้ยนลึกขึ้น ร่างกายของเขาก็คุ้นเคยกับสกิลระเบิดสายฟ้ามากขึ้น ตอนนี้เขาจะรู้สึกขอบคุณมาก ถ้าหากพวกมันเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขบางอย่างหรือสภาพแวดล้อมไปเลย

ความคิดหนึ่งแล่นเข้ามาในหัว เขาเหวี่ยงดาบลงไปบนพื้นดิน และดาบลาสธันเดอร์ก็ปักตระหง่านอยู่บนพื้นดินทันที ราวกับสายฟ้าที่ผ่าลงมาบนพื้นดิน

"จี๊ดดด! (ไม่!)"

"จี๊ด!! (อยู่ข้างหน้า ... !)"

ความตายของหนูเกลื่อนกลาดไปเต็มช่องทางแคบๆ  ในขณะเดียวกันที่เขาอัพเกรดกระดูกของพวกมันไปเรื่อยๆ ในที่สุดเขาก็สามารถฟังภาษาของพวกมันรู้เรื่องและเขาสามารถรับรู้ถึงความหมายจากเสียงร้องของมัน นั่นทำให้เขารู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

การแสดงออกที่หมดหวังของพวกมันเป็นเพียงสิ่งหนึ่ง แต่ที่ยืนยันได้ว่ามีบางสิ่งที่อยู่ลึกเข้าไปในดันเจี้ยน แต่เขาก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร  ถ้ามันเป็นดันเจี้ยนที่เหมือนกับในนิยายหรือแมนฮวา เขาเดาว่าข้างในน่าจะมีบอสของพวกมันอยู่ แต่...

'พวกมันแสดงให้เห็นถึงความจงรักภักดีมากเกินไป บางทีมันอาจจะไม่ใช่เพียงบอสง่ายๆซะเเล้ว'

ความหนาแน่นของหนูในบริเวณนี้แสดงให้เห็นถึงความจงรักภักดีอย่างเต็มที่

เมื่อใดก็ตามที่เขาเหวี่ยงดาบ พวกมันก็จะวิ่งเข้ามาตายเอง ตอนนี้มันก็ไม่ใช่การฝึกฝนสกิลอีกต่อไป แต่เป็นการฝึกซ้อมแกว่งแขนแทน

เขาไม่มีทางเลือกนอกจากจะปลดปล่อยสกิลอื่นออกมา เมื่อมันเต็มไปด้วยฝูงหนูนา เขาก็มีสกิล 'หลบหนีจากวิกฤติ' ที่สมบูรณ์แบบเพื่อจัดการกับพวกมัน

"กี๊ซ ... กี๊ซซซซซซซ!"

[ใช้เสียงกรีดร้องแห่งความตาย ศัตรูที่อยู่ในพื้นที่ทั้งหมดตกสู่ภาวะบ้าคลั่ง]

[สกิลเสียงกรีดร้องแห่งความตายเบื้องต้นกลายเป็นเลเวล 3]

"จิ๊ด จี๊ด!?"

"จี๊ดดด!"

ผลที่ได้นั่นมันน่าแปลกใจ! ตอนที่หนูนาทุกตัววิ่งเข้ามาหาเขาด้วยความตั้งใจที่จะฆ่าเขา เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้อง พวกมันสะดุ้งตื่นตัวและในไม่ช้าพวกมันก็ต่อสู้กันเองราวกับสงครามฆ่าพี่ฆ่าน้อง! เมื่อเขาเห็นเลือดและเนื้อที่สกปรกของพวกมันกระเด็นไปทุกทิศทางลีชินอูก็รู้สึกสะท้าน

'สกิลนี้ไม่ดีต่อสุขภาพจิตของฉันเลย อย่างไรก็ตาม ถ้าฉันฝึกมันบ่อยๆอาจจะดีกว่าความสามารถอื่น ... '

ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นได้ว่าเสียงกรีดร้องแห่งความตายมีผลกับศัตรูมาก มีศัตรูกี่ตัวที่โดนสกิลนี้ เลเวลถึงเพิ่มขึ้นทันที!?

"จิ๊ด ..."

"จิจี๊ด จี๊ดด ... "

"ดีมาก ตอนนี้ก็ หลับให้สบายเถอะนะ"

เขารอให้หัวใจเขาสงบลง ก่อนที่จะดริ่มเก็บกวาดบริเวณที่น่ากลัวตรงนั้น หลังจากนั้นเขาก็รวบรวมกระดูกซี่โครงพวกนั้นโดยไม่ได้พักและตรวจสอบในขณะที่เขาอัพเกรดกระดูก

แม้จะใช้เวลาเกือบทั้งวันกับการทุ่มเททั้งหมดของเขาในการฆ่าหนูและอัพเกรดกระดูก แต่การฟื้นฟูของเขาก็เพิ่มขึ้นเพียง +5 เท่านั้น แต่ในสถานการณ์แบบนี้ สกิลการพรางตัวเบื้องต้นได้อัพเป็นเลเวล 4 แม้ว่าเขาจะเห็นตัวเองกำลังเดินอยู่ แต่การเคลื่อนไหวของเขาก็เบาเหมือนกับการเคลื่อนไหวของหนู

"ฉันคุ้นเคยกับระเบิดสายฟ้ามากขึ้น รวมถึงร่างกายและดาบ...ก็พัฒนาขึ้นมาก"

สกิลนี้มันน่าทึ่งมาก เขารู้สึกว่าเขายังไม่สามารถปลดปล่อยพลังจากหนึ่งในสี่ของระเบิดสายฟ้าได้ แต่เขาสามารถเลียนแบบลักษณะของเทคนิคได้ ด้วยเหตุผลบางอย่างหลังจากแกว่งดาบไปในอากาศเพียงไม่กี่ครั้ง เขาพยักหน้ากับตัวเองเบาๆและมองไปข้างหน้า

เห็นได้ชัดว่ามีประตูเหล็กที่แตกต่างกับกำแพงอย่างชัดเจนกั้นอยู่

ฉันรู้สึกได้ถึงมานาที่อยู่หลังประตูนั้น ถ้าพิจารณาดูดีๆแล้ว เนื่องจากมานาที่อยู่ข้างในไม่สามารถออกมาข้างนอกได้ มันก็น่าจะมีความสามารถในการกักขังสิ่งที่อยู่ข้างในเพื่อไม่ให้มันหลุดรอดออกมาได้รึเปล่านะ?

เขาไม่มีความคิดอะไรเกี่ยวกับการสร้างดันเจี้ยน แต่เมื่อเขามองไปที่ประตูเขาก็คิดว่าบางทีพระเจ้าอาจจะสร้างดันเจี้ยนขึ้นมาเพื่อปกป้องมนุษย์จากมอนสเตอร์

แน่นอนว่าตอนนี้มนุษย์ทุกคนที่ควรได้รับการปกป้องจากดันเจี้ยนนี้ได้กลายเป็นอันเดธไปแล้ว พวกเขาอาจจะไม่มีความหมายมากนัก แต่ ... เขาหัวเราะออกมาอย่างขมขื่นและวางมือบนประตู ในขณะนั้นเอง ข้อความบางอย่างปรากฏขึ้นเบื้องหน้าของเขา

สามารถติดตามได้ที่ : อย่ายิง นี่เพื่อนเอง - Stop, Friendly Fire