ตอนที่ 14 เลเวลอัพ

"วิวสวยดีนะ"

ลีชินอูบ่นพึมพำ แม้ว่าเขาจะอยู่ในพื้นที่ใต้ดิน  แต่โดยรอบเต็มไปด้วยมานาล่องลอยประสานกันไปมา ลีชินอูลองเหยียดมือออกไปข้างหน้า มีกลุ่มมานาลอยมารวมกันที่ปลายนิ้วของเขาจำนวนหนึ่ง หลังจากนั้นสักพักก็เริ่มกระจัดกระจายออกไปที่อื่น อาจเป็นเพราะเวทย์มนต์ตรึงมานาของเขาที่ยังอยู่เลเวลหนึ่งเท่านั้น

'ได้รับสกิลเวทย์มนต์มาในตอนนี้เป็นสัญญาณที่ดีทีเดียว'

เขายังคงค้างมืออยู่ที่เดิมและเล่นกับมานาอีกสักพัก แล้วจากนั้นจึงดึงมือกลับมา หลังจากที่พบกับความลึกลับของมานา เขารู้สึกเหมือนอยู่คนละโลก เขาไม่คิดว่า นี่มันก็เป็นแค่เกมส์เอาชีวิตรอด

'ถ้ากระดูกสีฟ้ามีผลแบบนี้ แล้วกระดูกสีแดงล่ะมีความสามารถยังไง? ฉันรู้สึกว่ากระดูกสีแดงคงจะมีประโยชน์ไม่แพ้กัน ดูเหมือนว่าฉันจะเมินความสำคัญพีเรียมไม่ได้อีกแล้วสิ ... โอ้.. '

[สร้างเควสแล้ว!]

ชินอูไม่รู้สึกแปลกใจเลยที่เห็นเควสถูกสร้างขึ้นในเวลานี้ ก่อนที่ข้อความปรากฏจะขึ้น เขาเห็นมานาของเขาเปลี่ยนไป และไม่ใช่แค่นั้น เขายังสามารถเดาได้ว่าข้อความจะปรากฏขึ้นในเวลานี้อีกด้วย

[ความสามารถในการอยู่รอด]

[แม้ว่าคุณจะแทรกซึมเข้าไปในอาณาจักรได้อย่างปลอดภัย แต่คุณยังอ่อนแอเกินไป อาณาจักรใต้ดินนั้นกว้างขวางและมีอมนุษย์ที่ทรงพลังอาศัยอยู่ภายในมาช้านาน โชคดีที่บางคนสามารถรอดจากคำสาปแห่งความตายได้และยังมีชีวิตอยู่ สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ถูกแยกออกมานั่นก็คือ ดันเจี้ยน]

[สิ่งแรกที่คุณต้องทำคือการเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองในดันเจี้ยนแห่งนี้ก่อนที่จะเริ่มต่อสู้กับอมนุษย์ เลือกดันเจี้ยนที่อยู่ใกล้ที่สุดและอัพเลเวลให้สำเร็จ เมื่อผลรวมค่าสเตตัสของคุณถึงสองร้อย คาร์ม่าที่คุณได้รวบรวมมาจนถึงตอนนี้จะเป็นตัวกำหนดลักษณะและศักยภาพของคุณในอนาคต]

[อย่างไรก็ตาม คุณต้องระมัดระวังตัวให้ดี ดันเจี้ยนนั้นปลอดภัยจากคำสาป แต่คนที่ถูกสาปจะไม่สามารถเข้าไปที่แห่งนั้นได้]

[รางวัลเควส - เปิดการใช้งานกล่องแชทของฮีโร่]

"ว้อท!?"

หลังจากที่เขาอ่านเควสทั้งหมด ดวงตาของลีชินอูได้แต่จ้องมองอย่างโง่งม กล่องแชท? มันน่าจะดีกว่านี้ ถ้าเปิดระบบแชทให้เขาตั้งแต่แรก!

หรือนี่ก็เป็นคาร์ม่าด้วย? ถ้าไม่ใช่แบบนั้นแล้วการที่อัพเป็นเลเวลสองคือเงื่อนไขที่จะเข้ากล่องแชทล่ะ!?

"ไปเลย เดี๋ยวนี้"

[ที่ตั้งของดันเจี้ยนกำลังแสดงอยู่บนมินิแมพ]

ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ความรู้สึกของเขาสวนทางกับการที่เขาบ่นเมื่อสักครู่อย่างสิ้นเชืง เขาพยักหน้ายอมรับเควสทันที เขาเหงาเพราะเขาไม่มีใครที่จะคุยด้วยได้ นี่เป็นช่องทางที่เขาจะสามารถคุยกับฮีโร่คนอื่นๆในอาณาจักรได้? เขาไม่อาจโกหกได้ว่าตัวเองกำลังมีความสุขกับมันมากแค่ไหน

นอกจากนี้ ถ้าพูดตามจริงแล้วช่องแชทนี้มันเป็นประโยชน์มาก เหล่าฮีโร่นั้นเห็นพ้องกันว่าเควสของพวกเขาคือการกอบกู้อาณาจักรแห่งนี้ นั่นหมายความว่าพวกเขาอยู่ในหน้าของหนังสือเดียวกัน ลีชินอูหวังว่าฮีโร่ที่เข้าไปแทรกซึมในอาณาจักรแล้ว คงจะบอกอะไรสักหน่อยกับคนที่พึ่งมาใหม่อย่างเขา

'ไม่ เดี๋ยวก่อนสิ ฉันอาจจะคิดในแง่ดีเกินไป เพราะฉันโหยหาการพูดคุยกับมนุษย์มานาน แต่… ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เดี๋ยวก็คงได้รู้ ถ้าฉันเปิดใช้งานช่องแชทแล้ว"

ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการกระทำของเขา รางวัลนี้ดีมากทีเดียว ชินอูพยักหน้าอย่างพอใจ สุดท้ายแล้วเขาเหลือบไปเห็นข้อความที่บรรทัดสุดท้ายของเควส

[อย่างไรก็ตาม คุณต้องระมัดระวังตัวให้ดี ดันเจี้ยนนั้นปลอดภัยจากคำสาป แต่คนที่ถูกสาปจะไม่สามารถเข้าไปที่แห่งนั้นได้]

เขาเอียงหัวเล็กน้อย มอนส์เตอร์ในดันเจี้ยนไม่ได้รับผลกระทบจากคำสาป แต่ฮีโร่ที่เข้ามาในอาณาจักรได้ล้วนถูกคำสาป ดังนั้นต้องระวังให้ดี ถ้าคุณไม่อยากตายใช่ไหม? เขาเป็นอันเดธที่ได้รับพรจากความเป็นอมตะจากพระเจ้า เพราะอย่างนั้นเขาเลยไม่ได้กังวลมากนักในจุดนี้

'... เอาล่ะ ฉันต้องหาดันเจี้ยนใกล้ๆนี้ให้เร็วที่สุด'

ลีชินอูพิงผนังอาคารใกล้ๆและซ่อนตัว จากนั้นเขาหลับตาลงทำให้มินิแมพปรากฏขึ้นมา

บางสิ่งบางอย่างนั้นไม่ปรากฏขึ้นในมินิแมพ เช่น ที่อยู่ของมอนส์เตอร์ แต่มันแสดงให้เห็นพื้นที่โดยรอบอย่างละเอียด ลีชินอูไม่มีความสามารถในการหาทิศทางที่ดีสักเท่าไหร่ ดังนั้นการแสดงบริเวณพื้นที่โดยรอบจะทำให้เขามีเส้นทางเป้าหมายที่ชัดเจน

'มีสามจุดส่องแสงขึ้นบนมินิแมพ ... ขนาดของมันแตกต่างกันเล็กน้อย หรือว่าระดับความยากขึ้นอยู่กับขนาด?'

มีดันเจี้ยนสามแห่งในบริเวณใกล้เคียง ตอนนี้เขาไม่สามารถบอกได้ว่าในแต่ละดันเจี้ยนมีมอนส์เตอร์ชนิดไหนอยู่ภายใน และเขาจะยังไม่รู้ถึ

งระดับความยากของมันจนกว่าเขาจะเข้าไปที่ดันเจี้ยนด้วยตัวเอง

ถ้าเป็นแบบนั้น การเลือกทางใดทางหนึ่งก็เป็นตัวเลือกที่ดี ลีชินอูเริ่มเดินไปที่ดันเจี้ยนที่ใกล้ที่สุด อันดับแรกเขาต้องออกไปจากเมืองที่ถูกทำลายนี่ซะก่อน จากนั้นเขาจะต้องผ่านพื้นที่ทะเลทรายเพื่อไปยังจุดหมายของเขา

'บริเวณรอบๆนี้น่าจะปลอดภัย เพราะโครงกระดูกเหล่านั้นยืนอยู่บนกำแพงปราสาท '

แน่นอนว่าเขาไม่สามารถประมาทได้เลย หลังจากการปรากฏตัวขึ้นของเทรชเชอร์อีทเตอร์ที่ทางเดินภายนอก ซึ่งมันอาจจะพิจารณาได้ว่านั่นเป็นเพียงแค่โหมดฝึกฝนเพราะมีไอเทม  Lv.2 ปรากฏขึ้น

ลีชินอูยังไม่มั่นใจว่าเขาจะสามารถเอาชนะเทรชเชอร์อีทเตอร์ได้แบบตัวต่อตัวอย่างง่ายดาย กำแพงที่เรียกว่า 'เลเวล' นั้นกว้างและแตกกันมาก อย่างไรก็ตามมันจะเปลี่ยนแปลงในไม่ช้านี้ ถ้าเขาเพิ่มค่าสเตตัสอีกเพียงแค่ 9 เท่านั้น

'ก่อนอื่น ต้องระวังรอบตัวให้ดี ... '

เขากลัวอาณาจักรตั้งแต่เขาเห็นการแจ้งเตือนของเควส และเขาเดินไปอย่างไม่ประมาทจนถึงตอนนี้ ถึงอย่างนั้นลีชินอูก็ไม่มีทางเลือกนอกจากจะต้องระวังตัวให้มาก เขาจะประมาทไม่ได้แม้ว่าศัตรูจะเป็นเพียงโครงกระดูกเลเวลหนึ่งก็ตาม

อย่างไรก็ตาม ความโชคดีคือสิ่งที่เขาอยู่นั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาไม่ได้เจอกับซอมบี้หรือโครงกระดูกสักตัวก่อนที่จะไปถึงดันเจี้ยนที่ภายอยู่ในเขตชนบทของเมืองที่ถูกทำลาย

'... แปลกแหะ'

เพราะการที่ไม่ได้เจออะไรอย่างที่คิดไว้ เขาก็เลยยิ่งกังวลมากกว่าเดิม เป็นไปไม่ได้ที่ทหารกระดูกที่ป้องกันที่นี่จะน้อยกว่าที่ทางเดินภายนอก คนที่เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ที่อันตรายกว่าการต่อสู้กับเทรชเชอร์อีทเตอร์อย่างเขารู้สึกว่าพลังงานในร่างกายของเขาเริ่มเหือดแห้ง

'บางที มีความเป็นไปได้ที่เรื่องนี้เป็นอิทธิพลมาจากดันเจี้ยน'

เขาไม่ได้นิ่งเฉยต่อความรู้สึกที่ชัดแย้งกันนี้ ชินอูคว้าธนูขึ้นมาแล้วยิงออกไปเพื่อสกัดกั้นศัตรูจากระยะไกลและจับหอกกระดูกแน่น หลังจากนั้นเขาเริ่มออกเดินและสังเกตุโดยรอบอย่างระมัดระวัง

สกิลผู้ใช้หอกฝึกหัด Lv.4 ของเขาดีกว่าสกิลผู้ใช้ธนูฝึกหัด Lv.2 อย่างแน่นอน และที่สำคัญหอกกระดูกของเขาเป็น Lv.2 นั่นทำให้เขารู้สึกมั่นใจมากกว่าเมื่อเขาถือหอก

เขานึกถึงประสบการณ์ที่เลือนลางในตอนที่อยู่กองทัพขึ้นมาและเริ่มป้องกันตัวโดยสัญชาตญาณในทุกทิศทาง หลังจากนั้นไม่นานจากการเดินอย่างมีแบบแผลน ในที่สุดเขาก็มาถึงจุดที่ส่องแสงบนมินิแมพของเขา

แต่ปัญหาคือ....มันกลับไม่หยุดส่องแสง

สามารถติดตามได้ทาง Facebook : อย่ายิง นี่เพื่อนเอง - Stop, Friendly Fire