ตอนที่แล้วMPE บทที่ 38 ฉันต้องการเพียงแค่ 3วันเท่านั้น
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปMPE บทที่ 40 เจ้าป่าของป่าหินดํา

MPE บทที่ 39 ตั๊กแตนตำข้าวหยกสี่ปีก


หากหม่าเจียงอยู่ที่นี่ เขาจะต้องพบกับฉากที่คุ้นเคยมากๆ มีน้ำเดือดปุดๆที่อยู่ในหม้อใบใหญ่

ส่วนผสมต่างๆถูกโยนลงไปราวกับการทำอาหาร

วัตถุดิบบางส่วนมีคุณสมบัติธาตุน้ำ เมื่อนำมาผสมกับวัตถุดิบธาตุไม้จะทำให้ผลลัพธ์ดีขึ้น สิ่งนี้จะทำให้ตั๊กแตนตำข้าวปีศาจที่เป็นธาตุไม้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น

เขาหยิบสิ่งของชิ้นหนึ่งที่ดูเหมือนฟองอากาศขึ้นมาและใช้เข็มเล็กๆเจาะรูก่อนจะใส่ลงไปในหม้อ

ผ่านไปสักพัก ส่วนผสมทั้งหมดจึงค่อยๆซึมเข้าไปในฟองอากาศเขาทำซ้ำๆและได้รับฟองอากาศที่เต็มไปด้วยวัตถุดิบจำนวน 10ฟอง

10นาทีต่อมาเขานำฟองอากาศดังกล่าวออกมาวางไว้บนถาดไม้

หลังจากตั๊กแตนตำข้าวปีศาจทั้งสิบตัว กินฟองอากาศเหล่านี้เข้าไป ร่างกายของพวกมันพลันเกิดการสั่นสะท้านขึ้นก่อนที่พวกมันจะเริ่ม

ปิดเปลือกตาและนอนลงบนพื้น

ขั้นตอนแรกเสร็จสิ้น แต่เกาเผิงยังเตรียมวัตถุดิบในขั้นตอนต่อไป

ยามดึกที่เงียบสงัดในห้องปฏิบัติการ เกาเผิงทำงานอยู่เพียงลำพัง เขาทำงานตลอดทั้งคืน กระทั่งถึงรุ่งเช้ามาถึง เขาจึงเปิดประตูออก

จากห้องและปลุกหลิวเฉินหลินที่นอนอยู่ด้านนอกให้ตื่นขึ้น

“คุณเกา ผลลัพธ์เป็นอย่างไรบ้าง?”

“ผมคิดว่าการยกระดับจะประสบความสำเร็จ พวกมันจะตื่นขึ้นในช่วงบ่าย” เกาเผิงรู้สึกเหนื่อยล้าเล็กน้อยหลังจากทำงานหนักมาตลอดคืน

“นั่นเยี่ยมมาก! ขอบคุณครับคุณเกา” หลิวเฉินหลินพยักหน้าซ้ำๆ “บริษัทของเราจัดห้องพักไว้สำหรับคุณแล้ว แต่ถ้าคุณต้องการกลับบ้าน เราได้เตรียมรถส่วนตัวไว้บริการคุณเช่นกัน”

เกาเผิงคิดอยู่ชั่วครู่ “งั้นไปส่งผมไปที่สำนักงานของผมด้วยนะครับ”

เมื่อกลับไปถึงสำนักงาน เกาเผิงปรับเกาอี้เอนกายนอนในท่าที่สบายทันที ที่นี่ค่อนข้างเงียบ มีลูกค้าไม่กี่คนที่เข้ามาใช้บริการสำนักงานของเขา

เกาเผิงตื่นขึ้นอีกครั้งในช่วงบ่าย เป็นไปตามคาด ไม่มีลูกค้ามาพบเขาในช่วงเช้า

เขาได้รับข้อความจากหลิวเฉินหลินว่าตั๊กแตนตำข้าวปีศาจเริ่มเกิดการวิวัฒนาการแล้ว เกาเผิงไม่แปลกใจกับเรื่องนี้ ตั๊กแตนตำข้าวปีศาจทั้งสิบที่เขาเลือก มันมีความพร้อมที่จะวิวัฒนาการอยู่แล้ว โดยแต่ละตัวมีเลเวลอยู่ที่ 20 เขาเพียงแค่ยกระดับเลเวลของพวกมันขึ้นอีกหนึ่งเลเวลเท่านั้น

อีกด้านหนึ่ง หัวใจของหลิวเฉินหลินกำลังเต้นอย่างรุนแรง ขณะเฝ้ามองตักแตนปีศาจที่กำลังวิวัฒนาการอย่างต่อเนื่อง บนแผ่นหลังของพวกมันมีปีกคู่ใหม่งอกออกมา ด้วยการสะบัดปีกเบาๆ ของเหลวที่ติดอยู่บนปีกกระจายออกไป แรงลมจากการสะบัดปีกยังทำให้เส้นผมบนศีรษะของหลิวเฉินหลินปลิวอีกด้วย

แสงสีเขียวส่องสว่างขึ้นบนร่างกายของพวกมันเป็นเวลา 15นาทีก่อนจะสิ้นสุดลง

ตั๊กแตนตำข้าวปีศาจทั้งสิบมีร่างกายสูงขึ้นประมาณ 3เท่าจากก่อนหน้านี้ ปีกของพวกมันเพิ่มขึ้นอีกคู่หนึ่ง แขนขาของพวกมันส่องประกายราวกับหยกเขียว

ตั๊กแตกปีศาจที่ยืนอยู่รอบๆต้องถอยห่างกัน เพราะพวกมันไม่ใช่สัตว์สังคม เมื่อพบกับสัตว์ชนิดเดียวกันพวกมันจะไม่วิ่งเข้ารวมกลุ่ม แต่จะล่าถอยหรือซ่อนตัวแทน

“ชนชั้นนักรบ ตั๊กแตนตำข้าวหยกสี่ปีก…” หลิวเฉินหลินพึมพำ เขาขยับกรอบแว่นตาของตนราวกับกำลังมองงานศิลปะที่สวยงาม

ก่อนหน้านี้บริษัทของเขาเคยมีตั๊กแตนตำข้าวปีศาจที่สามารถวิวัฒนาการได้ในระดับนี้มาก่อนแต่มันก็เป็นเรื่องยากที่จะประสบความสำเร็จ แม้กระทั่งบริษัทสกายเซาเทิร์น ผู้เพาะพันธุ์สัตว์อสูรชนิดนี้ก็ยังพบกับความยากลำบากเช่นเดียวกัน นั่นทําให้บริษัทบลูชิลด์ต้องสูญเสียค่าใช้จ่ายจํานวนมหาศาลในการยกระดับตั๊กแตนตำข้าวปีศาจแต่ละตัว

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเด็กหนุ่มผู้นี้เป็นโชคลาภของพวกเขา

หลิวเฉินหลินถอนหายใจด้วยความโล่งอก การว่าจ้างเกาเผิงถือเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดจริงๆ

ก่อนหน้านี้ เขาเพียงแค่ทำตามคำสั่งของคนๆหนึ่งเท่านั้น แต่ตอนนี้เขารู้สึกชื่นชมเด็กหนุ่มผู้นี้จนหมดหัวใจ

ลุงของหลิวเฉินหลินกล่าวว่าอย่าทำให้เกาเผิงขุ่นเคืองใจ เขาไมรู้ว่าตัวตนที่แท้จริงของเกาเผิงนั้นเป็นอย่างไร แต่เพียงแค่ความสามารถของเด็กหนุ่มผู้นี้ ก็ทำให้หลิวเฉินหลินก็รู้สึกยกย่องเขาเป็นอย่างมาก

…..

3วันต่อมา ณ ชายป่าหินดำ มีทหารจำนวนมากเฝ้าระวังพื้นที่บริเวณดังกล่าวเอาไว้ ด้านหลังยังมีรถถังติดปืนใหญ่หลายคันจอดอยู่

“เราดีใจที่พวกคุณมาที่นี่” ตัวแทนกลุ่มทหารกล่าว

มีกลุ่มคนยืนอยู่ด้านหน้าพวกเขา ผู้คนเหล่านี้ยืนแยกกลุ่มกัน ชัดเจนว่าพวกเขามาจากต่างองค์กร

อย่างไรก็ตามกลุ่มที่สะดุดตาที่สุดคือกลุ่มบริษัทบลูชิลด์ เพราะว่าตั๊กแตนตำข้าวหยกสี่ปีกได้รับความสนใจจากทุกคนและสร้างกดดันให้กับพวกเขา

สัตว์อสูรชนชั้นนักรบ 8ตัว!

ในแต่ละองค์กรจะมีสัตว์อสูรสายพันธุ์นักรบมาเพียง 3หรือ4ตัวเท่านั้น และไม่มีทางที่พวกเขาจะส่งกำลังรบทั้งหมดมาในภารกิจเดียว ฉะนั้นบริษัทนี้จึงเป็นที่สนใจแก่กลุ่มอื่นมาก

“จากการตรวจสอบก่อนหน้านี้ เราพบว่าจุดอ่อนของแมงมุมปีศาจสีเทาคือไฟ พวกมันตอบสนองด้วยความหวาดกลัวต่อไฟอย่างชัดเจน!”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด