บทที่ 337 แสงและเปลวเพลิง
บทที่ 337 แสงและเปลวเพลิง “อาจารย์...เปิดหอคอยได้จริงเหรอครับ”เจียงหยานถาม ก่อนที่จะมองหวังหมิงหยวน หวังหมิงหยวนพยักหน้าเบาๆ แต่ก็ไม่พูดอะไร ทั้งรถกลับมาเงียบอีกครั้ง หอคอยที่ว่านั้นมันไม่ได้เป็นหอคอยสูงใหญ่ตามที่คนอื่นคิดหรอก มันเป็นแค่อนุสาวรีย์ สีขาวนวลสูง100เมตร เป็นรูปเหมือนคนยื่นมือขึ้นฟ้าเหมื...
