ตอนที่ 2 การอัพเกรดของฮีโร่ 2

"ใช่ ฉันเป็นมือใหม่! ยินดีที่ได้รู้จัก!"

[มือใหม่ใช่มั้ย ... ดีใจที่ได้ ... พบคุณ ... ]

ดูเหมือนว่าศัตรูจะเข้าใจผิดและคิดว่าเขาเป็นพันธมิตรแล้ว ดังนั้นเขาไม่จำเป็นต้องทิ้งความได้เปรียบนั้นไป! ลีชินอูฉีกยิ้มอย่างสดใส ทำท่าทางยินดีที่สุดเท่าที่จะทำได้และเดินเข้าหามันอย่างช้าๆ ทหารกระดูกเดินมาหาเขาราวกับว่าไม่มีศัตรูอยู่รอบตัว

[กระดูกของคุณ ... สะอาดจริงๆ ... ]

"กระดูกของคุณก็เช่นกัน ... เอ่อ ... ดูแข็งแรงเช่นกัน"

[ขอบคุณ ... ]

ทหารโครงกระดูกดูมีความสุขมากจากคำชม มันยกมือข้างที่ไม่ได้ถือหอกลูบกระโหลกล้านๆอย่างเขินๆ เมื่อเขาเห็นอย่างนั้น ดวงตาของลีชินอูก็เปล่งประกาย นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดของเขา!

เขาเหยียดแขนทั้งสองของเขาออกอย่างรวดเร็วและขโมยหอกมากำไว้แน่น โครงกระดูกตื่นตระหนกเนื่องจากอาวุธถูกกระชากออกไปจากมือในพริบตา

[คุณกำลังทำอะไร...!]

"มันหมายความว่าฉันเป็นฮีโร่มือใหม่ยังไงล่ะ!"

เนื่องจากเขาไม่เคยรู้วิธีใช้หอกตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ ลีชินอูจึงทำได้แค่เหวี่ยงหอกเหมือนแท่งไม้ธรรมดาทั่วไปและโจมตีทหารโครงกระดูก ทันทีที่มันกระแทกกับกระดูก กระดูกของเขาก็รู้สึกถึงแรงสะเทือนกลับมาอย่างมากเช่นกัน ลีชินอูกำหอกแน่นเพื่อจะไม่ให้หอกหลุดออกจากมือ

[เจ้า ... คนทรยศ! เจ้าอยู่ ... ข้างพระเจ้า!]

"ใครจะโง่อยู่กับยัยแม่มดแก่นั่นกันล่ะ!"

เขาจะจ่ายคืนให้เธอในภายหลังเพื่อเปลี่ยนเขาจากสภาพโครงกระดูกนี้ ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้ในตอนนี้!

ลีชินอูกัดฟันแน่นและเหวี่ยงหอกไปด้วยความโกรธแค้นที่มีต่อพระเจ้า ถึงแม้ว่าโครงกระดูกจะกรีดร้องทุกครั้งที่มันถูกแทงด้วยกระดูก มันไม่ได้ไม่โจมตีเขากลับ แต่ค่อยๆเข้ามาใกล้ๆแทน

"นี่ไม่ยากเกินไปสำหรับคนเลเวล 1 เช่นฉันหรอ?"

[แกทรยศ!]

ลีชินอูตกใจ ทหารกระดูกพุ่งเข้าหาเขาอย่างรวดเร็ว ทำให้เขาเหวี่ยงหอกออกไปด้วยพลังโจมตีทั้งหมดของตัวเอง แต่ทหารกระดูกหลบได้ และโจมตีเขากลับ!

"อัก!"

ลีชินอูถูกโจมตีอย่างรุนแรง ทำให้หอกหลุดออกจากมือและตกลงมาที่พื้นอย่างน่าเสียดาย แม้ว่าเขาจะเป็นแค่กระดูก ไม่สิ บางทีอาจเพราะเขาเป็นแค่กระดูก จึงรู้สึกเจ็บปวดมากกว่าปกติ

เหตุการณ์แย่ลง เมื่อเขายืนขึ้นแล้วเห็นว่าทหารกระดูกได้หอกคืนไปแล้วและที่สำคัญมันชี้ตรงมาที่หน้าเขาอยู่ แม้ว่าโครงกระดูกจะแตกในหลาย ๆ จุดเนื่องจากการโจมตีของเขา แต่สปิริตของมันก็ไม่ด้อยไปกว่าอัศวินแห่งความตายเลยทีเดียว

[กำลังดำเนินการ ... ผู้ทรยศ ... !]

"รอสักครู่เดี๋ยว พอล! จำวันเก่า ๆ ที่ดีของเราได้ ... !"

[กำลังทำงาน!]

หอกของทหารกระดูกถูกขวี้ยงมาทางเขา พุ่งทะลุแยกกระโหลกศรีษะของเขาออกจากกัน ถึงแม้จะเป็นการโจมตีที่ค่อนข้างเรียบง่ายเมื่อเปรียบเทียบกับการโจมตีที่ดูไม่ได้ของลีชินอู มันกลับเป็นการโจมตีแบบคริติคอลที่เพอร์เฟ็กมาก

[การดำเนินการเสร็จสมบูรณ์ กลับไปที่ .... สายตรวจ ... ]

เมื่อทหารกระดูกได้ยืนยันว่าหัวกะโหลกของลีชินอูถูกบดขยี้อย่างแน่นอน และมั่นใจว่าเขาจะตายแล้ว ในขณะที่มันพยักหน้าและหันหลังกลับไป  วินาทีต่อมาชิ้นส่วนของกะโหลกศีรษะที่แตกสลายของลีชินอูได้ปล่อยแสงสลัว ๆ ค่อยๆรวมตัวกันเป็นชิ้นเดียวและได้รับการฟื้นฟู

[หัวใจล่องหน Lv. 2 ค่าสเตตัสทั้งหมดเพิ่มขึ้น 3]

[คงเหลืออีก Lv. 98 จนจะถึง Lv. สูงสุด]

ลีชินอูฟื้นคืนสติในไม่กี่วินาทีต่อมาและยืนขึ้นโดยไม่มีเสียง ดวงตาที่ว่างเปล่าของเขาเกิดประกายเปลวไฟจาง ๆ ก่อนที่จะหายไป

เขากำหมัดขึ้น ค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ๆทหารกระดูกที่กำลังเดินช้าๆอย่างระมัดระวัง และโจมตีใส่มันจากด้านหลังทันที

[แก ... !?]

"อัก ... !"

หากถามว่าเขาเรียนรู้อะไรจากความพ่ายแพ้ของตนเอง นั่นก็คือการได้รู้ว่าจุดอ่อนที่สุดของโครงกระดูกคือส่วนหัวนั่นเอง ลีชินอูไม่ได้พยายามที่จะแย่งหอกในครั้งนี้ เขารีบวิ่งเข้าไปใกล้ๆ กำมัดแน่นและทุบหัวกะโหลกมันอย่างบ้าคลั่ง

"ตายสะ! ตายสะ!"

[อ๊ากกกกกก!?]

ทหารกระดูกกรีดร้องและเหวี่ยงหอกไปมาไร้ทิศทาง แต่มันก็ใกล้เกินไปที่จะอยู่ในระยะโจมตี หอกของมันลอยอยู่ในอากาศอีกสองสามครั้งและถูกโยนทิ้งไปในไม่ช้า ทหารกระดูกเริ่มตอบโต้กลับมาด้วยหมัดเปล่าของมันเอง แต่ก็สายเกินไปแล้ว

ชินอูไม่รู้ว่าเขาทุบเจ้าหัวกะโหลกนี่ไปกี่ครั้ง แต่เขาได้ยินเสียงรอยแตกดังแกร๊ก ก่อนที่มันจะขยายไปทั้งกะโหลกและแตกออกเป็นเสี่ยงๆในที่สุด

[คุณได้ฆ่าทหารกระดูก Lv1 ]

หลังจากที่ข้อความปรากฏสู่ขึ้นตรงหน้าของเขา

ลีชินอูยังคงระวังตัวอยู่ จนเมื่อเขาเห็นว่าทหารโครงกระดูกไม่สามารถรักษาร่างกายของมันได้อีกต่อไป และเริ่มที่จะพังทลาย เขาจึงคลายความตึงเครียดลง ก่อนจะทรุดลงที่พื้นอย่างหมดแรง

แม้ว่าร่างกายที่ตายแล้วจะไม่รู้สึกเหนื่อยล้า แต่จิตใจของเขาตอนนี้กลับปั่นป่วน ไม่มั่นคงอีกต่อไป

“ฉันไม่ควรประมาทมันเลย”

เขามั่นใจว่าเขาได้ทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้เพื่อเตรียมความพร้อมแล้ว แต่ช่องว่างของสกิลระหว่างเขากับทหารกระดูกได้ทำลายความมั่นใจนั้นลง

หอกของมันโจมตีกะโหลกของเขาเพียงครั้งเดียว แต่เขาต้องทุบมันหลายครั้ง และก่อนที่เขาจะทำแบบนั้นได้ ความแตกต่างนั้นทำให้เขาตายไปแล้วครั้งหนึ่ง

'... ฉันไม่สามารถย้อนกลับไปดึงความตายนั้นกลับมาได้ ดังนั้นฉันแค่ต้องไม่ตายอีก '

ลีชินอูเติมพลังวิญญาณของเขาให้หายจากเหนื่อยล้าจากการต่อสู้อันดุเดือดเมื่อสักครู่นี้ เพียงทหารกระดูก Lv.1 ไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าสัตว์ประหลาดที่มีระดับต่ำที่สุดในอาณาจักรแห่งนี้ ถ้าเขายอมแพ้ที่นี่ เขาจะทำอะไรไม่ได้เลย

"ฮึบบ".

เขาออกแรงใส่กระดูกและยืนขึ้น เขาเหลือบไปเห็นของ 3 สิ่งที่ยังคงถูกทิ้งไว้เมื่อร่างทหารกระดูกหายไป มันคือของที่ถูกดรอปออกมา

หนึ่งในนั้นคือหอกกระดูกสีขาวที่เขาใช้ อีกอันเป็นเหรียญดำและอันสุดท้ายเป็นกระดูกชิ้นหนึ่งที่ไม่มีความเสียหาย ลีชินอูรีบเก็บสิ่งของที่ถูกดรอปออกมาโดยสัญชาตญาณ

[คุณได้รับหอกกระดูก Lv1]

[คุณได้รับแขนกระดูกของทหารกระดูก]

[คุณได้รับ 10 พีเรียม]

ในอาณาจักรแห่งนี้มีความจำเป็นที่จะต้องใช้เงินอย่างนั้นหรอ? เขาคิด นั่นเป็นคำถามแรกที่นึกขึ้นได้ โชคดีที่เขาก็มีกระเป๋าหนังใบหนึ่ง แม้ว่าเขาจะเป็นแค่กระดูกก็เถอะ

ลีชินอูยักไหล่และตัดสินใจใส่เหรียญลงในกระเป๋าของเขา ตอนนี้ยังมีของที่ดรอปมาจากทหารกระดูกอีก 2 ชิ้น

สามารถติดตามได้ที่ : อย่ายิง นี่เพื่อนเอง - Stop, Friendly Fire