Chapter 134 – Black Market Eleventh Shopping (1) [13-03-2020]
Chapter 134 – Black Market Eleventh Shopping (1)
”
เมื่อได้กลับไปที่ตลาดมืด สิ่งแรกที่ซังจินทำเลยก็คือถอยชุดกันหนาวออกเพราะว่าที่ตลาดมืดนี้มันมีอุณภูมิที่พอดีดังนั้นการใส่ชุดกันหนาวมันจึงทำให้ร้อนมาก
เขาได้ทิ้งชุดคลุมลงไปในที่ๆยืนอยู่ในทันที ที่ตลาดมืดแห่งนี้มีซังจินเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ใช้อยู่ แม้ว่าเขาจะทิ้งอะไรลงไปไว้ในถนนมันก็จะไปปรากฏเองในตู้เสื้อผ้า
มันเป็นอะไรที่สะดวกมากๆ ซังจินในบางครั้งก็อยากจะให้ตลาดมืดอยู่ในความจริงบ้างเหมือนกัน เนื่องจากร้านอาหาร ร้านขายของและโรงแรมที่บริการเพียงแค่ "ฉัน"
'หืม...ฉันควรจะลองไปใช้ที่อื่นที่แตกต่างจากเฟิร์สดรอปดีมั๊ยนะ?'
ซังจินได้ตัดสินใจที่จะไปที่ๆอื่นในวันนี้ เขาต้องการที่จะกินซุปอุ่นๆดังนั้นเขาเลยเดินไปเรื่อยๆในตลาดมืดจนพบกับร้านก๋วยเตี๋ยว
'ฉันคิดว่าฉันจะต้องทำอะไรที่นี่ก่อนที่จะไป'
[สถานที่แห่งนี้คือ 'Noodle Friends' ที่ถูกดูแลโดยชินุ บัน]
[ที่แห่งนี้มีก๋วยเตี๋ยวที่หลายหลายให้บริการอยู่]
"แคว๊ก ๆ ยินดีต้อนรับท่านนักล่า"
เจ้าของร้านเป็นครึ่งมนุษย์เป็ดที่ต้อนรับออกมา
"เอาอูด้งหนึ่งชาม แล้วก็ช่วยใส่เท็มปูระเยอะๆด้วยนะ"
"โอเค~ เข้าใจแล้ว แคว๊กๆ"
หลังจากที่สั่งอาหารแล้วซังจินก็หันไปพูดกับลูกบาศก์
"โอเปอเรเตอร์ส่งของที่ฉันได้รับมาจากในรอบล่าสุดทีทั้งจากฆาตกรและก็รางวัลการจู่โจม"
ครู่หนึ่งไอเทมก็ได้ไหลออกมาจากลูกบาศก์และกองเป็นภูเขา
'มาดูกัน...'
ซังจินได้เลือกไอเทมของรางวัลการจู่โจมก่อนและเอามันมาวางไว้บนโต๊ะ ซึ่งเขาได้รับถุงมือและธนูระดับตำนานมา
ซังจินได้หยิบธนูก่อนเป็นอย่างแรก ที่ด้ามของธนูสามารถที่จะปรับแต่งได้และมีรูปร่างที่สง่างาม เส้นโค้งที่สง่างามของธนูได้ประกายแสงออกมา
แอชช์แทรนน์ - ธนูของนักธนูน้ำแข็ง
ธนูระดับตำนาน
ความแข็งแกร่ง SS ความคล่องแคล่ว A
ทักษะติดตัว
ศรน้ำแข็ง(IV) - เป้าหมายที่ถูกยิงจะเลื่อนที่ช้าลงและโจมตีได้ช้าลง 4% สามารถเก็บสะสมได้ 20 ครั้ง เป้าหมายจะฟื้นคืนความเร็วกลับมาเมื่อผ่านไปครู่หนึ่ง
ทักษะใช้งาน
วอลเลย์(III) - เพิ่มลูกศรขึ้นอีกสองดอกเมื่อยิงธนูดอกแรกออกไปด้วยทิศทางและความเร็วที่เท่ากัน
ธนูของราชินีแห่งโยดาลเพลล์
มีคนเคยบอกว่าจำนวนลูกศรที่เธอได้ยิงออกไปนับรวมได้มากยิ่งกว่าหมื่นดอก
'อืมม...'
ซังจินไม่สามารถจะตัดสินใจในคุณภาพของธนูได้ เนื่องจากว่าเขาไม่เคยใช้มัน
'ฉันควรเอาไปประมูล? แล้วเท่าไหร่...?'
การที่จะประเมินค่าของไอเทมที่ไม่คุ้นเคยมันจะได้น้อยกว่าความเหมาะสม แต่ในตอนนั้นเองเขาก็คิดได้ว่าถ้าเซรินต้องการธนูนี้ มันก็จะดีกว่าที่จะให้ธนูนี้แก่เธอ มันดีกว่าการที่ขายออกไปให้คนแปลกหน้าผ่านการประมูล
เขาไม่รู้ว่าเธอจะได้มันในรอบนี้มั๊ย แต่ว่าการเอาไอเทมไปรวมกันมันก็ควรจะได้ประโยชน์เช่นกัน ถ้ามันเป็นไปได้น่ะนะ มันจะดีที่สุดถ้าหากสามารถจะช่วยผู้ถูกได้หนึ่งคน
'และถ้าเธอมีอะไรที่ฉันต้องการ ฉันก็สามารถจะซื้อมันได้เช่นกัน'
ซังจินได้ตรวจสอบไอเทมถัดไปต่อในทันที ไอเทมชิ้นนี้มันเป็นถุงมือสีฟ้า มันดูโปรงแสงเล็กน้อยเหมือนกับแมงกระพรุน
'ออกแบบได้น่าสนใจอะไรแบบนี้'
ทอนช์ - ถุงมือเยือกแข็ง
ถุงมือระดับตำนาน
ความแข็งแกร่ง SS ความคล่องแคล่ว B
ทักษะติดตัว
หมัดเยือกแข็ง(III) - ทุกๆหมัดที่ต่อยศัตรูจะทำดาเมจน้ำแข็งใส่ศัตรูเป็นโบนัสดาเมจ
ทักษะใช้งาน
โซนเยือกแข็ง(V) - เปลื่ยนพื้นที่ในรัศมี 10 เมตรให้เป็นพื้นที่น้ำแข็ง ศัตรูทุกๆคนที่อยู่ในพื้นที่จะช้าลงไปและจนถึงขั้นที่แข็งตัวไปได้เลย
ถุงมือของผู้ใช้ศิลปะต่อสู้ในตำนานบีโอแคน
ชายที่มีอดีตที่ลึกลับ เขาเป็นผู้ที่พิชิตโลกแห่งผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ด้วยถุงมือนี้
'ถ้างั้นนี่เป็นของสำหรับผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้'
ไอเทมพวกนี้ไม่เหมาะสำหรับตัวเขาเองเลย ไอเทมชิ้นนี้มันเป็นไอเทมของนักสู้ท่ไม่ได้ใช้อาวุธ เขาไม่ได้มีใครรอบตัวที่สามารถจะให้มันไปได้
'...มาฮาเดส...เขาจะยังมีชีวิตอยู่มั๊ยนะ?'
ซังจินได้ใช้เวลาครู่หนึ่งในการนึกถึงอดีตของพระเทคควอนโด้มือโปร
'ฉันต้องการให้เขามีชีวิตรอดอยู่...'
เขาเป็นคนที่ยอดเยี่ยม เขาเป็นคนที่น่าเชื่อถือและน่าเชื่อถือได้มากยิ่งกว่าฟรานซ์ นาดา หรือเซรินซะอีก เขาเป็นคนที่เหมาะสมเป็นเพื่อนร่วมทีมที่สุด เขาเป็นคนที่ดีมากถึงในจุดที่ยอมสละตัวเองเพื่อผู้อื่นได้เลย
การต่อสู้กับอิลลิชได้ทำให้เขาได้นึกถึงความจริงของเรื่องนี้ คุณภาพของบุคคลตามธรรมชาตินั้นสำคัญยิ่งกว่าความสามารถที่พวกเขามี ไม่ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหนคนที่กระล่อน เจ้าเล่ห์ก็เป็นอันตรายสำหรับทีมเสมอ ตั้งแต่ที่อิลลิชแข็งแกร่งก็ได้มีคนจำนวนมากที่ถูกเขาฆ่าไปเพื่อที่จะทำให้เขาแข็งแกร่งเช่นนี้
'อิลลิช...'
เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเขาพึ่้งจะตัดหัวชายคนนั้นไปมันได้ทำให้เขารู้สึกเฟลล์เล็กน้อย จากนั้นเองเขาก็ได้สังเกตุเห็นไอเทมที่ดรอปออกมาจากอิลลิชเมื่อเขาได้ตายไป โล่และผ้าคลุมของอิลลิช ซังจินได้หยิบเอาพวกมันขึ้นมา
เขาไม่รู้เกี่ยวกับอันอื่นๆ แต่ว่าสองสิ่งนี้มันควรที่จะได้รับการตรวจสอบอย่างใกล้ชิด โดยเฉพาะอย่างยิงกับโล่ที่มีรูปทรงสิงโต จกาข้อเท็จจริงที่ว่าอิลลิชได้ใช้โล่นี้ไปจนถึงการจู่โจมสุดท้าย มันได้เป็นข้อยืนยันว่าโล่นี้มันมีค่ามาก มันเป็นไอเทมที่เทียมเท่าได้กับบลัดเวเจนของซังจิน
เทแทรคการ์ด - ความกราดเกรี้ยวของสิงโต
โล่ระดับตำนานพิเศษ ป้องกัน 97%
ทักษะใช้งาน
ใจมาร(IV) - เพิ่มความเร็วในการโจมตี 40% เป็นเวลา 5 วินาที คูลดาวล์ 10 นาที
โล่ของพระเจ้า(V) - ทำให้การโจมตีเวทมนตร์ทุกชนิดไร้ผลเป็นเวลา 10 วินาที คูลดาวล์ 1 วัน
โอ้ ข้าศิลปะแห่งสวรรค์ ถ้าหากว่ามีความรักในหัวใจ
ข้าก็จะได้รับความแข็งแกร่ง ข้าจะปกป้องผู้ที่อ่อนแอ
"โว้ว...ไอเทมระดับตำนานพิเศษ?"
อิลลิชจะต้องใช้หินเอนชานต์ทั้งหมดที่เขาได้รับมาจนถึงตอนนี้ไปกับโล่อันนี้ ผลของมันไม่ต้องสงสัยเลยว่าเยี่ยมยอดมาก เริ่มจากอัตราป้องกันระดับ 97%
นั่นมันหมายความว่าทุกๆการโจมตีที่ถูกป้องกันโดยโ, มันจะทำให้เกิดความเสียหายเพียงแค่ 3% จากดาเมจทั้งหมย โล่ที่ดีๆส่วนใหญ่จะมีอัตราอยู่ที่ 80% หรือสูงกว่าเล็กน้อย แต่ว่า 97% มันสูงผิดปกติ
ตามมาด้วยทักษะใจมาร มันเป็นทักษะที่ดีมากๆ มันมีระยะเวลาใช้งานที่น้อยกว่าเมื่อเทียบกับคลั่งหรือโหมดบ้าคลั่ง แต่มันก็ไม่มีผลข้างเคียง มันมีประสิทธิภาพมากเมื่อแท้งต้องการที่จะช่วยทำดาเมจ
และอย่างสุดท้ายก็คือ 'โล่ของพระเจ้า' ที่มันเป็นจุดเด่นที่สุดที่มันจะทำให้การด้านเวทมนตร์ทุกชนิดไร้ผล ซังจินเคยเห็นอิลลิชใช้ได้เป็นครั้งเป็นคราว
'โล่ของพระเจ้า'
แต่เขาไม่ได้รู้ถึงขอบเขตความสามารถของมัน
'ฉันไม่ได้เห็นมันเพราะว่าในตอนนั้นฉันไม่ได้ใช้เวทมนตร์ใส่เชา...แต่มันเป็นที่แน่นอนเลยว่ามันจะหน้าแปลกใจมากถ้าเขาใช้มันต่อสู้กับฉัน'
แม้ว่าเวทย์เพิ่มพลังจาก "แหวนของจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่" ก็เป็นเวทย์ชนิดหนึ่ง ดังนั้นถ้าใช้เวทย์เพิ่มพลังของแหวนมันก็จะกลายเป็นโมฆะจากผลของโล่ นี้มันจึงทำให้ซังจินตกใจมาก ซังจินได้ถือโล่เอาไว้ครู่หนึ่ง
ที่บริเวณเหนือดวงตาของสิงโตมันมีรอยข่วนเล็กๆ สิ่งนี้มันได้ทำให้รูปลักษณ์มันดูเกรี้ยวกราดยิ่งกว่าเดิม
'ถ้างั้น...นี่มันจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมมันถึงเรียกว่าความกราดเกรี้ยวของสิงโตสินะ'
แต่ว่าน่าเสียดายที่ซังจินไม่สามารถจะใช้ไอเทมนี้ได้ ด้วยการใช้มือสองมือเป็นดาบกับโล่มันจะทำให้ดาเมจโดยรวมลดลงไป แม้ว่ามันจะมีทักษะที่ทำให้ไม่โดนเวทมนตร์เป็นเวลา 10 วินาที ซังจินก็ไม่สามารถจะใช้ไอเทมชิ้นนี้ได้
'อย่างที่ฉันพูดในตอนเริ่ม...ฉันยิ่งไม่สามารถจะเอาไอเทมชิ้นนี้ไปประมูลได้'
เริ่มต้นด้วยการที่มันเป็นไอเทมระดับตำนานพิเศษ แม้ว่าถ้าราคามันถูกลดลงมามันก็ยังจะมีราคาที่แพงมากสำหรับคนอื่นๆ ซึ่งนั่นหมายความว่ามันไม่มีใครที่จะจ่ายซื้อมันได้ในตอนนี้
'มันจะดีกว่าถ้าหากฉันจะมอบมันให้กับคนที่ฉันรู้จักด้วยส่วนลด....'
ผู้ใช้โล่ที่เขารู้จักที่จะขาดมันออกไปด้วยส่วนลดนี้ เขาได้นึกไปถึงเบลเทรน ซังจินได้ถือโล่เอาไว้พักหนึ่งก่อนที่จะเก็บมันกลับไปในลูกบาศก์ ไอเทมสุดท้ายก็คือผ้าคลุมของอิลลิช มันเป็นผ้าคลุมดำที่เตือนให้ซังจินนึงถึงร้าน'มืดมิดยิ่งกว่าสีดำ'
รูบิน - ชิ้นส่วนแห่งความมืด
ผ้าคลุมระดับวีรชน ป้องกัน 21%
ทักษะติดตัว
เงาซุ่มโจมตี(II) - หลังจากที่ชาโดว วอร์คจบลงการโจมตีถัดไปจะสร้างความเสียหายสองเท่า
ทักษะใช้งาน
ชาโดว วอร์ค(IV) - ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดกลายเป็นล่องหนไปทำให้คนอื่นๆมองไม่เห็นเป็นระยะเวลา 40 วินาที
'หืมมม...มันอาจจะมีประโยชน์'
ซังจินได้คิดขึ้น เขารู้สึกว่ามันจำเป็นจะต้องใช้การล่องหนในบางครั้ง และเขาก็ได้ถูกบังคับให้ขอความช่วยเหลือจากซาดาเมียร์ในอดีตเกี่ยวกับสิ่งนี้เช่นกัน
'อันปัจจุบันก็ดี...แต่อีกอันก็อาจจะมีประโยชน์ที่จะใช้'
ซังจินไม่ได้กำหนดราคาของไอเทมชิ้นนี้ เขาวางแผนที่จะเก็บมันเอาไว้ใช้สลับกับผ้าคลุมที่ใช้อยู่เมื่ออยู่ในสถานที่จำเป็น จากนั้นซังจินก็ได้เก็บมันกลับเข้าไปในลูกบาศก์
หลังจากที่ไอเทมทั้งสีชิ้นนั้นได้ถูกเก็บกลับไป ไอเทมที่เหลือก็คือไอเทมที่เขาได้มากจากฆาตกรคนอื่นๆที่เขาได้ฆ่าไป ไอเทมทุกๆชิ้นที่เหลือนี้เขาตั้งใจที่จะนำมันไปประมู,
'อา...ถ้ามันเป็นแบบนี้...'
ก่อนที่ซังจินจะได้มีโอกาสหยิบมันขึ้นมาก็ได้ถูกขัดจังหวะเอาไว้
'อูด้งมาแล้ววว!'
ครึ่งมนุษย์เป็ดได้นำเอาเมนูที่เขาสั่งออกมา
'โอ้ถ้างั้น...ฉันจะกลับมาจัดการต่อหลังจากกินอาหาร'
ซังจินได้ปล่อยไอเทมเอสไว้และรับชามมา
"อาส..."
หลังจากที่ได้ดื่นน้ำซุปตรงๆจากชาม เขาก็ได้หยิบตะเกียบขึ้น
"ชึบ"
และจากนั้นก็เริ่มกินก๋วยเตี๋ยว ความรู้สึกหนาวจากการจู่โจมที่เขาพึ่งจะไปมาได้ละลายหายไป
*****
"ฝากด้วยนะ"
"ครับผม แน่นอนเลยครับท่านนักล่า"
ที่ร้านประมูลหลังจากที่ซังจินทำธุระที่ร้านประมูลเสร็จ ซังจินก็ได้เดินกลับไปที่โรงแรมในขณะที่คิดเกี่ยวกับกรจู่โจมในวันนี้ มีหลายๆสิ่งเกิดขึ้นในการจู่โจมนี้ บอลไฟที่เสริมพลังโดยแหวนของจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ การละลายพระราชวังน้ำแข็ง การต่อสู้กับบอสลับ การล่าฆาตกร การได้มาพบกับเบลเทรน และที่น่าจดจำมากที่สุดในวันนี้ก็คือสายตาของอิลลิชที่เหวี่ยงขวานใส่ฟรานซ์
'ฟรานซ์...ถ้าฉันไปช้ากว่านี้ซักหน่อย นายอาจจะไม่ได้กลับมา ฉันแทบจะไม่สามารถปกป้องนายได้ แต่ว่า...'
การสูญเสียผู้ถูกเลือกแม้แต่คนเดียวมันจะเป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับซังจิน
'ฉันจะต้องเตือนพวกเขาในระหว่างเช้าวันพรุ่งนี้ ให้พวกเขาเรียกขอความช่วยเหลือจากฉันถ้าพวกเขาคิดว่าพวกเขาจะตาย และ...จะต้องทำลิสต์มอนสเตอร์หรือบุคคลที่จะต้องหลีกเลี่ยง'
แต่ในขณะที่เขากำลังคิดถึงเรื่องนี้โอเปอเรเตอร์ก็ได้ประกาศขึ้น
[ผู้ถูกเลือกได้ร้องขอให้คุณเทเลพอตไปหา]
'หืม?'
ซังจินได้จ้องมองออกไปและคิดขึ้นมา
'อาจจะเป็นเบลเทรน'
แต่ว่าคนๆนั้นกลายเป็นฟรานซ์
"เคนายเป็นยังไงบ้าง? ฉันเพียงแค่อยากจะขอบคุณนายสำหรับการช่วยชีวิตของฉันเอาไว้ในวันนี้"
ซังจินได้เอียงหัวของเขา การร้องขอการอัญเชิญควรจะใช้ได้แค่วันละครั้ง เขาไม่รู้ว่าฟรานซ์สามารถจะเรียกหาเขาได้ยังไง
"หืม? นายติดต่อฉันได้ยังไงหรอ?"
ฟรานซ์ก็ได้ตอบกลับมา
"อา...นายไม่รู้หรอ?"
