Chapter 120 – Black Market Tenth Shopping (9) [15-02-2020]
Chapter 120 – Black Market Tenth Shopping (9)
”
ซังจินได้มาถึงที่โรงตีเหล็กของคาร์กอต
"เป้ง เป้ง เป้ง"
คาร์กอตกำลังวุ่นอยู่กับการตีค้อนลงไปบนทั่งตีเหล็ก ซังจินได้เข้าไปยืนนิ่งๆเพื่อไม่ให้รบกวนเขา แต่แล้วการตีเหล็กก็ไม่ได้หยุดลงเลย
มันเป็นตอนตี 5 และทุกๆอย่างนอกเหลือไปจากโรงตีเหล็กได้ถูกปกคลุมไปด้วยความมืด ซังจินได้ยืนรอมาสองชั่วโมงแล้ว เมื่อตะวันได้ลอยขึ้นบนฟ้าคาร์กอตก็ได้ปาดเหงื่อและพูดออกมา
"วูววว...เสร็จแล้ว"
เขาไม่แน่ใจว่ามันคืออะไรกันแน่ที่เสร็จระหว่างการสร้างดาบจากหัวใจมังกรหรือดาบมูนสเปค
ซังจินได้ยืนกอดอกและเดินเข้าไปสะกิดเขาจากด้านหลัง
"ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักนะคาร์กอต"
"เอ๊ะ มานี่มาและรับมันไป นี่มันเป็นดาบเล่มที่สี่ของนาย"
คาร์กอตได้ส่งดาบมาให้ซังจิน
ซังจินได้อุทานออกมาอย่างช่วยไม่ได้ แต่นี่ไม่ใช่เพราะดาบ มันมาจากความสววยงามของฝัก ฝักได้ทำมาจากเหล็กที่ถูกตกแต่งด้วยฟันและลิ้มของมัง และเปลวเพลิงที่ยิงออกมา เมื่อซังจินได้หยิบมาดูอย่างใกล้ชิดเปลวเพลิงก็ดูเหมือนกับจะเคลื่อนไหวอย่างมีชีวิต
"ว้าว นายทำมันงเมื่อไหร่งั้นหรอคาร์กอต?"
"อืมม...เมื่อเช้าวานนี้...หัวใจมังกรมันยังไม่ถูกละลาย ฉันจึงได้ทำบางอย่างลงไปบนฝัก"
"ขอบคุณนะคาร์กอต"
"เอ่อ นายเป็นได้มาตีเหล็กกับฉันเป็นประจำ แต่ว่านายก็ไม่ควรจะละเลยการตรวจสอบไอเทมนะ นายไม่คิดเช่นนั้นหรอ?"
ในขณะที่เขาได้แน่นำออกมา ซังจินก็ได้ดึงดาบออกจากฝัก ที่ปลายดาบไปจนถึงดาบจับมันมีแต่สีดำ
มันไม่ได้มีที่กันแขนเลย ดังนั้นขอบเขตใบมีและที่จับมันหาได้ยากหากไม่มมองอย่างใกล้ชิด แต่ความเรียบง่ายนี้มันก็ได้เพิ่มความงดงามของมัน
'หัวใจมังกร' ต้องยังรวมกันเป็นก้อนเดียวตามที่เขาได้พูดออกมา...ดังนั้นมันจึงได้มีรูปร่างเช่นนี้...?"
ซังจินได้คิดในขณะที่ยกใบดาบเหนือหัว ถือมันเหมือนกับแตร
ดาบไร้นาม - ดาบไร้นาม
คาตานะระดับตำนาน - ความแข็งแกร่ง Sความคล่องแคล่ว A พลังเวทย์ B
ทักษะใช้งาน
กระแสมานา - ใช้มานาหนึ่งหนึ่งสำหรับ 10 วินาทีถัดไป ทั้งนี้มันจะขึ้นอยู่กับขนาดของหัวใจมังกร มันจะจำกัดอยู่ตามมานาที่มีอยู่
ทักษะติดตัว
ลมหายใจมานา - หัวใจมังกรและผู้ใช้เพิ่มพลังมานา 1% ต่อวินาที
สิ่งแรกที่เขาได้สังเกตุเห็นก็คือชื่อ
'ดาบไร้นาม...,มันไม่มีชื่อ'
ซังจินได้ตรวจสอบดูข้อมูลที่อยู่ด้านล่าง การเพิ่มสเตตัสมันเป็นธรรมดาสำหรับไอเทมระดับตำนาน แต่ว่าสิ่งที่พิเศษก็คือการเพิ่มพลังเวทย์อีกด้วย
'มันเหมาะสมที่จะเป็นดาบเวทย์'
และในสุดท้ายทักษะมันก็สำคัญกว่าทุกสิ่ง ทักษะใช้งานและติดตัวมันเกี่ยวข้องกับมานาทั้งคู่ ลมหายใจมานามันเป็นสิ่งที่เขาสามารถจะใช้มูนสเปคแทนได้ ดังนั้นมันจึงไม่ได้น่าสนใจมากนัก
'เอาหละ มันก็จะดีกว่าเมื่อไม่มีมอนสเตอร์อยู่ใกล้ๆ...'
สิ่งที่สะดุดตาที่สุดก็คือกระแสมานา ระหว่างดาบระดับตำนานพิเศษที่เขามีอยู่เช่นมูนสเปค บลัดเวเจน และอาเทอร์มิโอ เหตุผลที่ว่าทำไมเขาจะต้องเลือกใช้ดาบเล่มนี้มันคงจะเป็นเพราะว่าทักษะนี้
'มันสามารถจะลดมานาลงไปได้ครึ่งหนึ่ง....ด้วยทักษะนี้...ซาดาเมียร์เขาพูดถูก...ดูเหมือนว่ามันจะเป็นทักษะตามธรรมชาติที่แท้จริงของหัวใจมันกร'
การที่มีการลดมานาลงครึ่งหนึ่งมันก็เหมือนกับการเพิ่้มพลังจิดใจของเขาเป็นสองเท่า ส่วนที่เขาลังเลก็คือข้อจำกัดด้านบน
'หืมม...มันหมายความว่ามันไม่ได้มีมานาไม่จำกัด ฉันไม่รู้ว่ามันจะหมดลงตอนไหน....แต่ว่ามันก็ควรจะมีอยู่มากกว่าที่ฉันมีอยู่'
เมื่อซังจินกำลังมองไปที่รายละเอียดของดาบ คาร์กอตก็ได้ถามออกมาจากด้านข้าง
"มันเป็นยังไงบ้าง? นายชอบมันไหม?"
"อา...ใช่แล้ว ฉันคิดว่าฉันจะต้องศึกษามันอีกเล็กน้อย...ดูเหมือนดาบที่ฉันหวังเอาไว้เลย แม้ว่า ดาบเล่มนี้...มันจะไม่มีชื่อ ใช่มั้ย?"
"แน่นอนว่ามันไม่มีชื่อ มันเพิ่งจะออกมาจากทั่งสดๆตะกี้เลย รับไปเถอะและตั้งชื่อมันตามที่นายต้องการ"
"หืทท...ฉันควรจะตั้งชื่อมันว่า...."
ซังจินได้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งในขณะที่ถือดาบ
'ฉันไม่ค่อยมีความมั่นใจในการตั้งชื่อมากนัก...ฝักทีสลักรูปมังกรเอาไว้...ใบมีดที่ทำจากหัวใจมังกร...ดีหละ...ชื่อของมันก็ควรจะเกี่ยวข้องกับมันกรด้วยเช่นกัน'
ซังจินได้คิดอยู่ครู่หนึ่งเกียวกับมังกร และเขาก็ได้นึกไปถึงมังกรที่เขาได้พบในครั้งล่าสุด
'คาลกัลป์...และอาเรี่ยน'
และในหมู่พวกเขาก็มีชื่อที่เขาชอบอยู่
"อาเรี่ยน"
"หืมม? อาเรี่ยน?"
"คนๆนั้น...ไม่สิ ฉันหมายถึงมังกรที่ฉันเป็นหนี้เธออยู่...และฉันก็สงสัยว่ามันจะโอเครไหมถ้าฉันจะตั้งชื่อดาบเล่มนี้ตามเธอ"
"หืมม อาเรี่ยนมันฟังดูเป็นผู้หญิง...ฉันคิดว่ามันเหมาะสมกับดาบเล่มนี้มาๆ เมื่อฉันได้ตีดาบเล่มนี้...ฉันได้จินตนาการไปถึงความหนาวเย็นและการไร้ความรู้สึก...หญิงสาววัยกลางคนที่สมบูรณ์แบบอายุ 30 ปีในขณะที่ฉันทำงานอยู่"
ภาพที่คาร์กอตได้จินตนาการได้เข้าคู่กับซังจินอย่างสมบูรณ์แบบ
'อืมม...แทนที่จะมีอายุ 30 ปี เธอน่าจะเป็นหญิงสาวที่มีอายุ 3000 ปีมากกว่า...แต่ภายนอกของเธอก็ดูราวๆ 30 ปี'
ซังจินได้พูดกับเขา
"ฉันจะใช้ชื่ออาเรี่ยน
"แล้วชื่อเล่นหละ?"
"สำหรับชื่อเล่น..."
ซังจินได้คิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่แล้วคาร์กอตก็ได้แนะนำออกมา
"เอาเป็นมังกรสาวเป็นยังไง? ฉันคิดว่ามันตรงกับภาพลักษ์ดาบเล่มนี้อย่างสมบูรณ์"
"อา มันฟังดูดีนี่ ฉันจะใช้ชื่อนั้นแหละ"
"จากนั้นก็บอกกับโอเปอเรเตอร์เกี่ยวกับชื่อที่ต้องการ"
"โอเปอเรเตอร์ฉันต้องการที่จะตั้งชื่อดาบเล่มนี้ ชื่อก็คืออาเรี่ยนและชื่อเล่นเป็นมังกรสาว"
[โปรดระบุชื่อและชื่อเล่นให้ชัดเจนขึ้นอีกครั้งหนึ่ง]
"ใช่แล้ว"
[ไอเทมในตอนนี้คือ อาเรี่ยน - มังกรสาว ชื่อมหม่นี้จะถูกใช้ในกรณีที่มีการสวมใส่ ถอดการสวมใส่ หรือขายออกไป]
ซังจินได้พยายามที่จะควงดาบเล่มใหม่ครั้งสองครั้ง มันอาจจะเป็นเพราะว่ามันทำมาจากหัวใจมังกร มันจึงได้สะท้อนแสงแดดจากด้านข้างเล็กน้อย
"ขอบคุณนะคาร์กอตาหรับดาบที่น่าทึ่งเล่มนี้"
"ดีๆ เอาหละ...เมื่อนายได้รับหินเอนชานต์ที่มากขึ้นก็กลับมาได้ ฉันก็ยังอยากรู้เช่นกันว่ามันจะเติบโตไปได้ไกลแค่ไหน"
"อา...โออเค ตกลง"
ซังจินได้หยักหน้ารับ ไม่ว่าจะด้านททักษะติดตัวและทักษะใช้งานที่ดีแค่ไหน แต่จะอย่างไรเขาก็ไม่สามารถจะทดสอบมันได้เล็กน้อยในตอนนี้
ดาบเล่มใหม่นี้มันมีระดับที่ต่ำกว่าดาบเล่มอื่นๆอีกสามเล่ม มูนสเปคสามารถจะสร้างความเสียหายแก่ศัตรูด้วยความกลัว บลัดเวเจนจะสร้างความเสียหายที่สูงมาก อาเทอร์มิโอ เป็นดาที่มีความสามารถในการล่าจอมเวทย์ ดังนั้นมันจึงเป็นการยากที่จะปรับใช้มันเป็นดาบหลัก
"ถ้างั้นฉันจะดูนายในภายหลัง"
"เอาหละ แล้วก็ราคาคือ...โอจริงสิ นายจ่ายไปแล้วนี่นา"
"ใช่แล้ว"
"โอเค กลับมาอีกครั้งเมื่อนายต้องการ"
ซังจินได้ทิ้งโรงตีเหล็กไว้เบื้องหลังและเดินกลับไปที่โรงแรม เขาได้นึกถึงกระแสมานาที่เป็นทักษะใช้งานในขณะที่เดินอยู่
'เนื่องจากว่ามันเหมือนกับสามารถจะเพิ่มมานาได้สองเท่า..และแม้ว่าจะใช้ยแหวนของจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ ฉันก็สามารถจะใช้เวทย์ระดับ 4 ได้แล้ว ฉันควรจะถามเกี่ยวกับเวทย์ที่ดีกับซาดาเมียร์'
ในตอนที่พลังเวทย์ได้เพิ่มขึ้นห้าเท่า มันจะทำให้เกิดความแตกต่าง เขาจะต้องมุ่งเน้นไปที่ค่าพลังจิตใจในตอนนี้ ขณะที่เขากำลังคิดเช่นนั้น ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ถึงบางอย่าง
'เดี๋ยวนะ...ถ้าโบนัสพลังเวทย?เท่ากับ B...มันก็จะคูร 1.0 แล้วถ้าฉันใช้แหวนจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่...โบนัสพลังเวทย์ก็จะกลายไปเป็น 5 เท่า'
แม้ว่าเกรด SSS ตะทอวการคูณ 4.0 เพียงอย่างเดียว แต่ว่าการจะใช้ดาบนี้กับแหวนมันก็จะสามารถที่จะสร้างคงามเสียหายได้มากกว่าการคูณระดับ SSS
"โว้ว...."
ซังจินได้หยุดลงและมองไปที่ดาบเล่มใหม่อาเรี่ยน
****
ในที่สุดซังจินก็ได้กลับมาถึงโรงแรม เวลามันอยู่ที่ 7.30 น. ราร์ได้ตื่นขึ้นแล้วและกำลังวิ่งเล่นไปรอบๆ ซังจินได้เห็นพวกเขาเล่นกันและได้นึกไปถึงบางอย่าง
"อา...ใช่แล้ว ฉันได้รัยผลไม้วิวัฒนาการมาในรอบนี้"
"เคนอยู่นี่แหละ"
เขาได้สั่งให้เคนรออยู่กับที่
"ราร์ตามมา"
"กวี้?"
ราร์ได้เอียงหัวไป 45 องศาอย่างสงสัย
"ฉันมีบางอย่างดรๆจะให้นายดีงนั้นตามมา"
ราร์ได้ตามซังจินออกไปจากสนามของโรงแรม เทื่อเขาได้ตรวจสอบว่าเขาได้อยู่ห่างจากขาโดวรัน และ เคนมากเกินพอ ซังจินก็ได้วางมือไปบนลูกบาศและพูดออกมา
"โอเปอเรเตอร์ส่งผลวิวัฒนาการมาให้ที"
ผลไม้ได้ออกมาจากลูกบาศก์ และไม่กี่วินาทีต่อมาราร์ก็ได้เข้ามาเกาะผลไม้และกลืนมันลงไปทั้งหมด
"ใช่แล้ว ๆ ฉันบอกนายว่าฉันจะพานายมาหาบางสิ่งที่ดีไง"
ร่างกายของราร์ได้สว่างออกมาในขณะที่เริ่มเติบโตขึ้น
"อาาา..."
แต่แล้วเขาก็ได้เติบโตมากกว่าที่ซังจินคิดเอาไว้มาก ราร์ที่เดินทีสูงเท่ากับครึ่งหนึ่งของเคน ได้สูงไปกว่าเคนแล้ว
'โอ้...ฉันรู้ว่าพวกกริฟฟินมันสูง...'
มันไม่เหมือนกับในตอนของเคน มันไม่มีข้อความใดๆแจ้งออกมาว่าราร์ได้เติบโตขึ้น แต่ตอนนี้ตัวของเขาก็ได้ใหญ่พอที่จะนั่งได้
"คู้?"
ราร์ดูเหมือนจะพบกับโลกที่ประหลาดในโลกนี้รวมไปถึงเจ้านายของเขา
"ฉันไม่ได้ตัวเล็กลง ราร์นายนั้นแหละที่โตขึ้น นายสามารถจะบินได้ไหมในตอนนี้?"
"คู้ ๆ ๆ"
ราร์ได้กางปีกของเขาจากที่เขายืนและยกตัวเองขึ้นไปบนอากาศ ปีกสีทองของเขาได้กระพิบในขณะที่พุ่งขึ้นไปบนอากาศ
'กริฟฟินจักพรรดิ์ ฉันได้ยินมาว่ามันมีสายเลือดที่มีค่า...ฉันสามารถจะเห็นได้ว่ามันทำไม แต่ว่าในตอนนี้ฉันกลับติดเกี่ยวกับเรื่องที่เขาเติบโตขึ้นมา...ฉันอาจจะสามารถพาเขาไปสู่สนามรบได้'
ซังจินได้คิดเสร็จสิ้นและออกมาเคนได้เห่าออกมาเมื่อเห็นราร์บินกลับมาที่โณงแรม หลังจากซังจินได้กลับเข้าไปในโรงแรมเพราะว่าเขาได้ใช้เวลาไปกับที่โรงตีเหล็กมันจึงไม่เหลือเวลามากนักก่อนที่การจู่โจมจะเริ่มขึ้น ซังจินจึงได้แสดงดาบให้ซาดาเมียร์ดูและพูดออกมา
"ซาดาเมียร์นี่คือดาบที่ทำจากหัวใจมังกร"
"โอ้ ใช่มันหรอ? มันมีสเปคเป็นยังไงบ้าง"
ซังจินได้ยกอาเรี่ยนขึ้นมา โอเปอเรเตอร์ก็ได้แสดงชื่อใหม่ของดาบและสเตตัสออกมา
-----
อาเรี่ยน - มังกรสาว
คาตานะระดับตำนาน - ความแข็งแกร่ง S ความชำนาญ A พลังเวทย์ B
-----
มันจะมีมานาสำรองไว้ใช้ใช่ไหม? นั่นมันหมายความว่า..."
ซังจินได้พูดกับซาดาเมียร์เกียวกับดาบใหม่และหาวิธีที่จะแก้ไขมัน แต่แล้วเมื่อ
'คลืดดด....'
เสียงทองร้องของเขาได้ดังออกมา
'อา...มันได้ถึงเวลาอาหารเช้าแล้ว'
ซังจินได้หันกลับไปหาดารูปินและพูดออกมา
"ดารูปินอาหารสำหรับวันนี้..."
เขากำลังจะสั่งอะไรออกไป แต่แล้วเขาก็หยุดตนเอง
"อา รอเดี๋ยวนึงนะ"
เขาได้หยุดลงเพื่อที่จะถามกับโอเปอเรเตอร์
"โอเปอเรเตอร์ตอนนี้เหลือเวลาอยู่อีกเท่าไหร่ก่อนที่การจู่โจมจะจบลง?"
[1 ชม. 26 นาที]
มันยังไม่สายเกินไป มันเป็นเวลาที่ทุกคนควรจะกำลังทานอาหารเช้า ซังจินได้กลับไปที่ห้องนอนของเขา บนโต๊ะมันได้มีกระดาษข้อมูลที่เขาได้ทิ้งเอาไว้
ซังจินได้หยิบแผ่นข้อมูลนั้นลงมาที่ชั้นล่างและนั่งลงบนโต๊ะ ซังจินได้ขออย่างอื่นกับโอเปอเเรเตอร์
"ช่วยส่งคทาเฮลิกซ์ให้ฉันที"
คทาได้ปรากฏออกมาจากลูกบาศก์ ซังจินได้เคาะคทาไปบนไหล่ของเขาในขณะที่อ่านบรรทัดแรกของข้อมูล
'ข้อมูลเกี่ยวกับคานิฮาราน ฟรอสต์เพลน'
'หืมม สถานที่นี้...'
เขาได้จำได้ว่าในครั้งล่าสุดที่เขาได้ทำการจู่โจม เขานั้นได้รู้ว่าชิ้นส่วนลับซ่อนอยู่ไหน ซังจินได้หยิบเอาคทาออกมาในขณะที่อ่านกระดาษข้อมูล เขาคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดีที่จะแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกันก่อนที่การจู่โจมจะเริ่มต้นขึ้น ซังจินได้ยกคทาขึ้นและพูดออกมา
"ดึงตัว"
มันอยู่ในช่วงของการกินอาหารเช้าแล้วจากภาพของลูกบาศก์ ภาพของเซริน ภาพของนาดา และฟรานซ์ก็ได้ปรากฏขึ้น
