ตอนที่แล้วChapter 105 – Red Dragon’s Lair (11) [16-01-2020]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 107 – Red Dragon’s Lair (13) [20-01-2020]

Chapter 106 – Red Dragon’s Lair (12) [18-01-2020]


Chapter 106 – Red Dragon’s Lair (12)

อาเรี่ยนได้ยกมือและพูดออกมา

"อัญเชิญ"

และบนฝ่ามือของเธอก็ได้มีแหวนวงเล็กๆโผล่ออกมา เธอได้มอบมันให้กับซังจิน ซังจินก็รับมันมาและดรวจสอบแหวนแปลกๆนี้

มันเป็นแหวนที่มีความโปร่งใสและมีวัตถุลึกลับสีฟ้าลอยอยู่ภายใน มันได้เคลื่อนย้ายไปอย่างไม่นอนนอน บางครั้งมันก๋รวมตัวกัน แยกจากกัน หรือไหลไปเหมือนกับน้ำ

ในขณะที่ซังจินกำลังเฝ้ามองดูวัตถุนั้นอยู่ อาเรี่ยนก็กล่าวออกมา

"มันเป็นไอเทมที่มีพลังของจอมเวทย์ที่แข็งแกร่งที่สุดของประวัติศาสตร์มนุษย์บรรจุเอาไว้อยู่ อนาทอลแห่งท้องฟ้าสีคราม"

ซังจินได้เอียงหัวเมื่อได้ยินชื่อนี้ ในก่อนหน้านี้เขาเคยได้ยินชื่อ จอมเวทย์ท้องฟ้าสีคราม มาจากซาดาเมียร์ แต่ซาดาเมียร์ที่อยู่ข้างๆเขาก็ได้ตอบกลับมา

"พระเจ้า ไอเทมชิ้นนี้มันบรรจุพลังของจอมเวทย์เอาไว้?"

ซังจินได้จ้องไปที่เขา ตอนนี้เขาได้นึกกลับไปในเรื่องที่ซาดาเมียร์ได้เคยกล่าวออกมาก่อน

'มีจอมเวทย์หลายคนที่มีชื่อเสียงในอดีค แต่ในหมู่พวกเขา จอมเวทย์แห่งเพลิงทมิฬ พ่อมดแห่งแสงสีม่วง และจอมเวทย์นภาที่มีชื่อเสียงมากที่สุ ด ตั้งแต่ที่ฉันได้กลาบมาเป็นจอมเวทย์น้ำเงินด้วยตนเอง ฉันเคารพและสนใจในจอมเวทย์แห่งท้องฟ้าสีครามอนาทอลมากที่สุด...'

ซังจินได้ถือแหวนไว้เหนือหัวของเขา แต่แทนที่จะมีหน้าต่างข้อมูลออกมา โอเปอเรเตอร์ก็ได้กล่าวออกมาว่า

[ไอเทมชิ้นนี้ไม่ถูกต้อง]

ซังจินได้ขมวดคิ้ว แม้ว่าถ้าหากเขาพบอะไรในการจู่โจม ถ้าหากว่าโอเปอเรเตอร์ไม่ได้ให้ไอเทมนั้นแก่เขาอย่างเป็นทางการ เขาก็จะไม่สามรรถตรวจสอบข้อมูลหรือใช้งานมันได้

'มันเป็นไอเทมอะไรกัน...?'

เขาได้คิดขึ้นมา จากนั้นอาเรี่ยนก็บอกแก่เขา

"ใส่มันเอาไว้"

ซังจินได้ตอบเธอกลับไป

"แต่ฉันไม่สามารถจะสวมใส่หรือใช้มันได้ในตอนนี้"

"หืมม? นายหมายถึงอะไร?"

ซังจินได้เคาะไปที่ลูกบาศก์และพูดออกมา

"ถ้าหากว่าไม่ได้รับการอนุญาติจากลูกบาศก์ แม้ว่าฉันจะมีไอเทมแต่ฉันก็ไม่สามารถจะใช้มันได้ บางทีหลังจากที่การจู่โจมนี้สิ้นสัดลง ฉันก็จะได้รับไอเทมชิ้นนี้ในตอนแจกรางวัลจามปกติ และเมื่อได้รับมันอย่างเป็นทางการฉันก็อาจจะสามารถใช้งานมันได้"

"หืมม จริงรึ?"

อาเรี่ยนได้เดินเข้าไปหาเขาและคว้าลูกบาศก์มา นี่มันเป็นครั้งที่สองแล้วที่สิ่งนี้ได้เกิดขึ้น แต่มันก็ยังน่าทึ่งอยู่ดี เธอสามารถจะจับลูกบาศก์ของคนอื่นๆได้ อาเรี่ยนได้กล่าวออกมาในขณะที่มองดูลูกบาศก์

"สิ่งนี้จริงๆแล้ว....มันดูเหมือนกับไอเทมที่เกี่ยวข้องกับ..."

ซังจินได้เบิกตากว้าง

"เธอรู้ไหมว่าใครเป็นคนสร้างมัน?"

ซังจินไม่เคยคิดเลยว่าลูกบาศก์มันจะซ่อนเงื่อนงำของผู้สร้างมันเอาไว้ เขาได้ถามออกมาในทันที"นี่...ฉันหมายความว่าเธอรู้ตักใครที่สร้างโอเปอเรเตอร์ขึ้นมาไหม?"

อาเรี่ยนได้ให้ซังจินดูในขณะที่ตอบกลับไป

"ฉันไม่ได้รู้แน่ชัดนัก...แต่ไอเทมนี้มันจะต้องถูกสร้างมาโดยใครบางคน ใช่ไหมนะ?"

โอเปอเรเตอร์ มันคือเครื่องมือสำหรับในการดำเนินการจู่โจม ถ้าหากว่ามันมีผู้ที่สร้างมันขึ้นว่าก็หม่ายความว่าเขาเป็นคนที่วางแผนเรื่องทั้งหมดนี้

"แต่ใครกันหละ..."

"...ฉันไม่สามารถจะบอกนายได้ไปมากกว่านี้....แม่ของฉันได้เตือนฉันไม่ให้ฉันมีส่วนเกี่ยวข้องกับมัน"

"แม่?"

เมื่อเห็นซังจินแสดงความประหลาดใจ เธอก็ได้ตอบเขากลับไปตามความเป็นจินง

"ทำไมหละ? ทุกๆชีวิตก็จะต้องมีแม่ ถูกไหม?"

เธอพูดถูก ซังจินได้ถูกทอดทิ้งและเป็นเด็กกำพร้า แต่มันจะต้องมีคนให้กำเนิดเขามาแน่นอน สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจมันก็คือการที่เธอยังคงมีแม่คอยดูแลอยู้

อาเรี่ยนนั้นมีความแข็งแกร่งเป็นของตัวเองที่มหาศาล เขาไม่สามารถจะจินตนาการพลังของแม่ของเธอได้เลย ซังจินได้พูดกับเธอ

"เธอไม่สามารถจะให้คำใบ้เกี่ยวกับสิ่งนี้ได้ซักหน่อยเลยหรอ? ใครกันที่เป็นคนวางแผนและบังคับดำเนินการระบบการจู่โจมนี้?"

อาเรี่ยนได้มองไปด้านข้างอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตอบกลับไป

"มันไม่ถูกต้องนักที่จะพูดว่ามีคนวางแผนและบังคับดำเนินการระบบการจู่โจมนี้...พูดยังไงดีหละ...มันเหมือนกับการเฝ้าดูและบันทึกผลซะมากกว่า...เนื่องจากว่ามันมีความหมายในการกระทำเช่นนี้"

เธอได้พูดอะไรบางอย่างที่เขาไม่เข้าใจออกมา ซังจินได้คิดที่จะใช้เจรามิทในการที่จะหาข้อมูลเพิ่มเติม แต่ว่าถ้าหากเขาสามารถจะอ่านความคิดเธอได้มันก็จะสามารถได้ข้อมูลที่มากขึ้น(ถ้าหากมันเป็นไปได้) แต่ว่าน่าเสียดาบที่มันกำลังคูลดาวอยู่

"เอาหละ3...ถ้าหากว่ามันเพียงแค่คำใบ้

เธอได้ยกมือขึ้นมาอีกครั้ง

"อัญเชิญ"

เธอได้อัญเชิญปากกาออกมาและมอบมันให้กับซังจินกร้อมกับพูดออกมา

"ลองใช้เจ้าสิ่งนี้ดู ฉันไม่รู้ว่ามันจะนับว่าเป็นคำใบ้ได้หรือไม่"

ซังจินได้ยอมรับปากกามา ปากกามันดูธรรมดาเป็นอย่างมาก ด้านนอกของมันดูเหมือนจะอยู่ในร้านขายของธรรมดา เมื่อตอนที่ซังจินกำลังยุ่งกับการตรวจสอบปากกา อาเรี่ยนก็ได้กล่าวอำลาออกมา

"มันสนุกมาก เจ้ามนุษย์ ฉันหวังว่าของขวัญของฉันมันจะช่วยให้นายสามารถรอดพ้นจากชะตากรรมที่น่าเศร้าได้"

ซังจินได้มองไปที่เธอ เขามีคำถามมากมายเลยที่จะถามกับเธอ แต่ก็ดูเหมือนกับว่าเธอจะไม่ยอมตอบอะไรมากกว่านี้อีกแล้ว

"ขอบคุณมาก"

ซังจินได้ก้มหัวลงเพื่อแสดงความขอบคุณ

"ถ้างั้นฉันไปละนะ"

เมื่อเขาได้มองกลับไป เธอก็หายตัวไปแล้ว สิ่งเดียวที่เธอทิ้งเอาไว้ให้ก็คือแหวนกับปากกา แม้ว่าจะยังไม่ได้รับรางวัลอย่างเป็นทางการ แต่นี้มันก็ควรจะเป็นสิ่งที่เขาจะต้องได้รับ

ซังจินกำลังจะเก็บไอเทมลงไปในกระเป๋าของเขา แต่ว่าเขาก็ได้สังเกตุเห็นซาดาเมียร์ที่เอียงหัวมองมาที่ไอเทมที่เขาถืออยู่ เขาจึงส่งมันไปให้้กับซาดาเมียร์

ซาดาเมียร์รู้สึกว่ามันล้ำค่ามากและรับแหวนไปด้วยมือทั้งสองข้าง

"โอ้ววว...นี้คือ..."

ซังจินยังไม่แน่ใจมากนัก แต่นี่มันจะต้องเป็นไอเทมที่น่าอัศจรรย์ ซังจินได้ถามกับเขา

"แล้วนี่มันคืออะไร?"

"ข้าก็ยังไม่ทราบ...เพียงแค่...มันมีมานาจำนวนมหาศาลที่ถูกบรรจุอยู่ภายใน"

ซังจินได้รับแหวนกลับมา เนื้อที่ภายในจองมันก็ยังคนขยับไปมาอย่างแปลกๆ

'ถ้าหากว่าฉันต้องการจะรู้มัน....ฉันก็จะต้องเริ่มการแบ่งรางวัลอย่างรวดเร็ว'

ทั้งหมดที่เขาจะต้องทำก็คือการใช้หินแสวงหาฆาตกร แต่ว่าเขาไม่สามารถจะใช้มันที่นี่ได้ ถ้าหากว่าเขาใช้มันที่นี่เขาก็จะต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการออกไปจากน้ำตกลาวา

การเคลื่อนย้ายมิติมันจะดีที่สุดในจุดที่บอสอาศัยอยู่ ซังจินได้กลับไปที่น้ำตกลาวาและพูดออกมา

"ซาดาเมียร์ช่วยให้ฉันบินที"

"พลังที่ต่อต้านแรงโน้มถ่วง ลอยตัว"

ซังจินได้ออกไปจากถ้านี้พร้อมกับซาดาเมียร์ เมื่อพวกเขาได้ออกมาจากภายในถ้าวกเขาก็ได้เห็นนักล่าในนระยะไกล นักล่าตกใจกันอย่างมากที่ได้เห็นซังจิน

"ยะ....ยังมีชีวิตอยู่..."

"นายทำสำเร็จ?"

ซังจินได้ขยับเข้าไประหว่างำวกเขาและพูดออกมา

"มันยังไม่ชัดเจนอีกหรอ?"

"โอ้..."

"มันมหัศจรรย์มาก"

แต่ว่าเขาก็ไม่มีเวลาที่จะมาฟังคำชมพวกนี้ ซังจินได้พูดกับพวกเขา

"ฉันจะไปจากที่นี่ พวกนายที่เหลือก็...."

เขากำลังจะพูดจบลงแล้วเมื่อสังเกตุไปเห็นนักบวช คนที่เป็นฆาตกร ในตอนแรกซังจินได้วางแผนที่จะให้เขาเปิดเผยตัวออกมาเอง และฆ่าเขาหลังจากนั้น แต่มันจะต้องใช้เวลานานเกินไป ซังจินได้หันไปพูดกับคนอื่นๆ

"ทำงานร่วมกันและไปล่าพวกมอนสเตอร์ที่เหลืออยู่"

"อะไรกัน? นายกำลังจะไปไหน?"

นักล่าหลายคนได้ถามออกมา แต่เขาก็ไม่มีเวลาที่จะตอบคำถามทั้งหมดของพวกเขา ซังจินได้ส่ายมือและพูดออกมา

"เอาหละ....ฉันไม่สามารถจะอธิบายทุกอย่างได้ แต่ว่าผู้อมตะและนักบวช ช่วยมาหาฉันหน่อยสิ"

ซังจินได้เรียกพวกเขาออกมา นักล่ากำลังสงสับว่าเขากำลังต้องการจะทำอะไร แต่ก็ไม่มีใครกล้าขัดจังหวะสิ่งที่เขากำลังจะทำอยู่ พวกเขาได้มองซังจินเป็นสัตว?ประหลาดที่น่ากลัวกว่ามังกรไปแล้ว

ผู้อมตะและนักบวชได้ออกไปด้านหน้าตามคำสั่งของเขา ซังจินได้หันหน้าไปหาพวกเขาและพูดออกมา

"สำหรับนายนะผู้อมตะ...ช่วยรวมกลุ่มนักล่าคนอื่นๆและไล่ฆ่ามอนสเตอร์ที่เหลืออยู่ ถ้าหากว่านายใช้ความเป็นผู้นำของนาย นายก็จะสามารถควบคุมคนอื่นๆทั้งเก้าคนได้"

ผู้อมตะได้ร่วมมือกับซังจินตั้งแต่ต้นจนจบ

"โอเค"

"เอาหละไม่มีอะไรแล้ว กลับไปเถอะ"

ซังจินได้ส่งผู้อมตะกลับไปรวมกลับในกลุ่มและในตอนนี้เหลือเพียงนักบวชเท่านั้น นักบวชนั้นไม่รู้ว่าซังจินต้องการจะพูดอะไร แต่ว่าเขาคงจะคิดเอาไว้ว่าซังจินจะพูดกับเขาว่า

'ตั้งแต่ที่นายเป็นนักบวชก็ช่วยดูแลคนอื่นๆด้วย'

เหมือนกับที่ซังจินได้พูดกับผู้อมตะ แต่ทันใดนั้นเองซังจินก็พูดอีกอย่างออกมา

"ฉันรู้นะว่านายกำลังวางแผนอะไร"

"ห๊ะ?"

นักบวชดูตกใจมาก ซังจินก็ทำพียงแค่พูดต่อไป

"ฉันไม่รู้ว่านายจะทำมันในอนาคตหรือไม่ แต่ว่า....ฉันจะให้คำเตือนนายเอาไว้อย่างหนึ่ง ถ้าหากนายทำมันในอนาคต ฉันก็จะกลับมาฆ่านายหลังจากนั้น"

คำพูดของซังจินได้ทำให้นักบวชตัวแแข็งขึ้น ซังจินได้อ่านใจของเขาอย่างทะลุปรุโปร่ง

"นายเข้าใจใช่ไหม?"

ซังจินได้สะบัดไหล่ของเขาสองครั้งและเดินเข้าไปหาคนอื่นๆ

"จากนี้ฉันหวังว่าพวกเราจะได้พบกันอีกครั้งนะ เพื่อน"

ซังจินได้ทิ้งนักล่าไปข้างหลังและเดินกลับไปที่ถ้ำที่มีซากศพของคาลกัลป์อยู่

หลังจากที่หยิบเอาหินแสวงหาฆาตกรออกมา และพูดขึ้น

"การแสวงหาความยุติธรรม"

เสาแสงได้ส่องสว่างลงมาที่ซังจินจากด้านบน

[การเคลื่อนย้ายมิติได้ถูกร้องขอ]

การแจกรางวัลได้เริ่มขึ้น

[มอนสเตอร์ที่กำจัด เฮลฮาว 48 ตัว โกเลมลาวา 4 ตัว ครึ่งปีศาจ 2 ตัว ทั้งหมด 32000 คะแนน]

[บอสที่กำจัด มังกรคาลกัลป์ 2000 คะแนน]

[บอลับ แม่ของคาลกัลป์อาเรี่ยน 2000 คะแนน]

[รวมทั้งหมดเป็น 36000 คะแนน เริ่มการแบ่งคะแนน]

[ผลงานของคุณคือ 58% ได้รับแต้มสเตตัส 20880 แต้ม เหรียญดำ 20880 เหรียญ โบนัสเคลียการจู่โจมแต้มสเตตัส 3000 แต้ม เหรียญดำ 3000 เหรียญ ผลของไอเทมเพิ่มเงิน 10% รวมทั้งหมดเป็นแต้มสเตตัส 23880 แต้ม และเหรียญดำ 26268 เหรียญ]

เพราะว่าการที่มีคนถึง 10 คนมันได้ทำให้เกิดการกระจายผลงานมากยิ่งขึ้น นี่จึงเป็นเหตุผลที่ทำให้ค่าผลงานของเขาน้อยมากตั้งแต่ที่เคยทำมา

[และในตอนนี้เราจะเริ่มการแจกไอเทม]

ซังจินได้เฝ้ารอไอเทมที่จะโผล่ออกมาอย่างเคร่งขรึม

[เรดรัน - เกราะเกล็ดมังกร]

[ไอโอ - แหวนของจอมเวทย์ที่ยิ่งใหญ่]

[มู - แปลงแห่งการเฉลย]

[เมอร์ก้า - ผลไม้วิวัฒนาการ]

[หินเอนชานต์ 3 ก้อน]

มันได้มีไอเทมที่น่าเหลือเชื่อออกมา ไม่เพียงแค่ไอเทมที่เขาได้รับมาจากอาเรี่ยนเท่านั้น แต่เขาก็ยังได้รับเกราะเกล็ดมังกร ผลไม้วิวัฒนาการ และหินเอนชานต์อีกถึงสามก้อน

[ขอแสดงความยินดีด้วย คุณได้รับไอเทมระดับตำนานเรดรัน....]

ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาได้รับมาในรอบนี้มันเป็นไอเทมระดับตำนานทั้งหมด ซังจินได้เก็บทุกอย่างลงไปยกเว้นเกราะ แหวน และแปลง ในขณะเดียวกันโอเปอเรเตอร์ก็ได้มอบฉายาให้แก่เขา

[และในสุดท้ายนี้ คุณจะได้รับฉายาจากการกระทำในการจู่โจมนี้]

[นักล่ามังกร - การโจมตีมังกรจะทำให้เกิดความเสียหายเพิ่มขึ้นเป็นสี่เท่า]

"โอ้..."

นักล่ามังกรมันเป็นฉายาที่น่าสนใข และทักษะติดตัวความเสียหาย 4 เท่า แม้ว่ามันจะไร้ประโยชน์ถ้าเขาสู้กับสิ่งอื่นแต่ว่าถ้าหากเขาต่อสู้กับมังกรมันจะมีประโยชน์ยิ่งกว่าฉายาสุดยอดนักล่าซะอีก

'ตั้งแต่ที่ฉันมีดวงดาวไร้นาม มันก็อาจจะมีวันที่ฉันอาจจะต้องใช้งานมัน...'

ซังจินได้ตัดสินใจที่จะเก็บความคิดนี้เอาไว้ในใจ

[การแจกรางวัลได้สิ้นสุดลงแล้ว]

[การขอเคลื่อนย้ายมิติได้รับการยอมรับ]

[คุณจะถูกเทเลพอตไปในอีก 10 วินาที 10 9]

"ซาดาเมียร์ ไว้เจอกันอีกครั้งหลังจากกลับไปที่โรงแรม"

"ขอรับ นายท่าน"

ซาดาเมียร์ได้กล่าวออกมา และจากนั้นไม่นาน ซังจินก็ได้ถูกเทเลพอตออกไปยังมิติแห่งใหม่

****

ซังจินได้มองออกไปรอบๆ ศพของคาลกัลป์ได้นอนลิ้นห้อยอยู่อีกด้านหนึ่ง

'มันเป็นงานที่ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก...'

ซังจินได้ฆ่าคาลกัลป์และแม้กระทั้งเคลียบอสลับอีกด้วย แต่เวลาก็ได้ผ่านไปไม่มากนัก ความจริงนี้แสดงว่าการที่คาลกัลป์ได้ถูกล้มลงไปอย่างรวดเร็วนั่นเป็นเพราะว่าสมาชิกทีมของเขาเต็มไปด้วยคนที่แข็งแกร่ง

'ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะไปได้ไกล...'

ซังจินได้ตัดสินใจที่จะวิ่งไปที่ถ้ำที่ชิ้นส่วนลับซ่อนอยู่ ตั้งแต่ที่มีฆาตกรเขาก็ควรที่จะไปทิศทางนั้น

แต่แม้ว่าในขณะที่เขาวิ่งไปเขาก็ตรวจสอบไอเทมที่เขาได้รับมาจากการจู่โจมไปด้วย ปกติแล้วเขาจะค่อยๆตรวจสอบมันหลังจากที่ฆ่าฆาตกร แต่ว่าในคราวนี้เขาไม่สามารถจะระงับความอยากรู้อยากเห็นของตัวเองได้

'มันจะทำอะไรได้กันนะ?'

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด