ตอนที่แล้วบทที่ 32
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 34

บทที่ 33


บทที่ 33 สัมผัสแรก!

ผู้แปล loop

“2 เครื่องหรอ?” พนักงานขายไม่คาดหวังว่าดงซูบินจะใจปล้ำขนาดนี้ เธอยิ้มทันทีและพูดว่า:“โปรดรอสักครู่”

“เดี๋ยวก่อน” ฉูหยวนตกตะลึงแล้วตบไปที่หลังศีรษะของดงซูบิน "นายกำลังทำอะไร้เนี่ย? นี้มันแพงมากเลยน่ะ”

ดงซูบินลูบหัวของเขา “ไม่เป็นไรตราบใดที่เธอชอบ ฉันไม่เคยให้ของขวัญกับเธอมาก่อนเลย ตอนนี้ฉันมีเงินแล้ว ฉันแค่อยากให้ของขวัญอะไรกับเธอสักหน่อย”

“ห่ะนายจะซื้อมือถือเครื่องนี้ให้ฉันหรอ ฉันไม่ต้องการมันหรอก นายพึงทำงานใหม่นายควรเก็บเงินของนายไว้นะ ซูบิน” ฉูหยวน หันไปหาพนักงานขาย “ขอโทษนะคะเราไม่ต้องการมันแล้ว”

แต่อย่างไรก็ดีดงซูบิน ไม่สนใจสิ่งที่ฉูหยวนพูดและพูดว่า:“จัดการให้ด้วยนะครับ ออกใบเสร็จให้ด้วย”

ฉูหยวน ยกมือของเธอขึ้นมาด้วยความโมโห “ฉันจะตบนาย”

“แม้ว่าเธอจะปฏิเสธฉันแต่ยังไงฉันก็จะซื้อ IPHONE 4 ให้เธออยู่ดี”

“ซูบิน นายนี้มัน……” ฉูหยวน หันหน้าของเธอไปรอบ ๆ แล้วมองข้ามดงซูบินไป

ดงซูบินเลือกสีของมือถือและเคส หลังจากชำระเงินแล้วพนักงงานขายเอาไอโฟนทั้งสองเครื่องไปทำการตั้งค่าให้มันทำให้ดงซูบินคิดว่าการซื้อมือถือในสมัยนี้นั้นเป็นเรื่องง่ายและรวดเร็ว สิ่งที่เขาต้องทำก็คือจ่ายเงินเพียงเท่านั้น แต่อย่างไรก็ตามเมื่อเขาถอดซิมกาดจากมือถือเครื่องเดิมออกมา เขากับพบว่าขนาดของซิมการ์ดของเขาใหญ่เกินไปที่จะใส่เข้าไปในช่องใส่ซิมของไอโฟนได้

หลังจากดงซูบินพยายามอยู่ครู่หนึ่งพนักงานขายเธอก็ยิ้มออกมาให้ฉูหยวน:“ซิมการ์ดของไอโฟนนั้นแตกต่างจากมือถือปกติ เดียวช่วยเอาซิมการ์ดของคุณมากให้เรา เดียวเราจะทำการตัดซิมการ์ดให้”

ฉูหยวน เงียบไปซักพัก

ดงซูบินยิ้มและสะกิดไปที่ศอกของฉูหยวน “เฮ้ๆ ฉูหยวน….”

ฉูหยวนยังคงเพิกเฉยกับเขา

ดงซูบินกลอกตาไป “ฉันจ่ายเงินไปแล้วและมันก็ขอคืนเงินไม่ได้แล้ว หากเธอไม่อยากได้มันฉันจะได้เอาไปให้คนอื่น”

ฉูหยวนเหลือบสายตามองไปที่ดงซูบินและเอามือผลักไปที่ตัวของดงซูบิน “รู้ตัวไมเนี่ยว่านายพึงเสียเงินไปเปล่าประโยชน์” เธอหยุดอยู่ครู่หนึ่งแล้วหยิบมือถือออกจากกระเป๋าถือของเธออย่างช้า ๆ เธอหยิบซิมการ์ดและส่งไปให้พนักงาน “คุณมีเคสสีอื่นบ้างไม ขอฉันดูหน่อย อืม……นี่มันดีกว่า ใช่อันนี้น่าจะได้...ใช้อันนี้แหละ……โอ้เครื่องนี้มันเก็บหนังและเพลงดนิ……คุณช่วยลงไฟล์เพลงในมือให้หน่อยนะ……ใช่……ขอบคุณ……”

ครึ่งชั่วโมงต่อมาฉูหยวนก็กำลังเล่นกับ iPhone 4 ของเธออย่างสนุกสนาน เธอดูชอบมันมาก

มันทำให้ดงซูบินยิ้มอย่างมีความสุข:“ฉูหยวน iPhone 4 เครื่องนี้ดูดีมากนะเมื่อเธอถือมันไว้ในมือ ฉันคิดว่าแอปเปิ้ลควรให้เธอไปเป็นพรีเซนเตอร์ของพวกเขา” ถ้าเป็นในสมัยก่อนดงซูบินคงจะไม่ช่างพูดขนาดนี้ตอนที่เขากำลังเรียนอยู่ แต่ในปัจจุบันเนื่องจากเขาเป็นข้าราชการและทักษะการพูดในที่ทำงานนั้นเป็นเรื่องสำคัญมันจึงทำให้เขากลายเป็นคนช่างพูดในปริยาย

ฉูหยวน เธอหัวเราะและกลอกตาไปมา “นายไม่ใช่คนเดิมแล้ว” เธอกุมมือของดงซูบินอย่างไม่ได้ตั้งใจ “ซูบินของฉันโตขึ้นและหาเงินด้วยตัวเองได้แล้ว อีกทั้งเขายังรู้วิธีเลือกซื้อของขวัญเสียอีก ฮ่าฮ่าฮ่า……เมื่อนายเติบโตขึ้นและไปในจุดที่นายฝันถึงฉันเองก็ภูมิใจในตัวนายเช่นกัน”

เธอจับแขนของดงซูบิน มันทำให้ดงซูบินเองรู้สึกกังวล

นี่เป็นครั้งแรกที่หญิงสาวกำลังถือแขนของเขา

เมื่อถึงเวลาประมาณ 21.00 น. ดงซูบินและฉูหยวนกลับถึงบ้านและพวกเขาวางถุงช้อปปิ้งบนโต๊ะรับแขก

ฉูหยวนนั่งบนโซฟาที่ห้องของดงซูบินและเล่นกับโทรศัพท์ใหม่ของเธอ “ตอนนี้ร้านปิดหมดแล้วฉันเลยไม่สามารถไปหาเพลงที่ฉันอย่างฟังได้ ซูบินพรุ่งนี้ช่วยฉันดาวน์โหลดเพลงจากอินเทอร์เน็ตหน่อยนะ ฉันต้องการใช้มันเป็นเสียงเรียกเข้าของฉัน” เธอลุกขึ้นยืนและใช้มือถือของเธอเพื่อถ่ายเซลฟี่ เธอโชว์ภาพของเธอให้กับดงซูบินดูและถามว่า “มันเป็นอย่างไรบ้าง”

ดงซูบินยิ้ม:“ไม่ว่าเธอจะถ่ายรูปยังไง มันก็จะออกมาสวยตลอดแหละ”

ฉูหยวนหัวเราะ “นายนี้มันปากหวานจริงๆเลยนะ”

“ก็ฉันพูดเรื่องจริง ไม่ว่าจะเป็นกล้อง 300,000 พิกเซลหรือกล้อง 5 ล้านพิกเซลเธอก็ยังดูดีอยู่ดี”

“ไร้สาระ” ฉูหยวนกลอกตาและดึงดงซูบินเข้าหาเธอบนโซฟา เธอโอบแขนของเธอรอบแขนของดงซูบินและยกมือถือขึ้นเพื่อถ่ายเซลฟี่ “ยิ้มๆ เรากำลังถ่ายรูปด้วยกันอยู่นะ”

ดงซูบินรู้สึกได้ว่าแขนของเขาไปโดนหน้าอกของฉูหยวน เขาฝืนยิ้มซึ่งเป็นรอยยิ้มที่ดูแปลก ๆ

หลังจากถ่ายรูปแล้วฉูหยวนก็หัวเราะ “มีอะไรผิดปกติรึเปล่า? ทำไมนายดูเกร็งๆ”

ดงซูบินหน้าแดงและคิดกับตัวเอง ’ก็แขนไปโดนซักขนาดนั้นจะไม่ให้ฉันประหม่าได้อย่างไรกันเล่า?’

หลังจากเล่นมือถือได้ซักพักฉูหยวนก็เก็บมือถือไว้และเริ่มเก็บเสื้อผ้าที่เพิ่งซื้อมาใหม่ เธอเก็บเสื้อผ้าไว้ในตู้เสื้อผ้าของ ดงซูบินและตัดเสื้อผ้าที่มีการปะแล้วและสีซีดให้เป็นเสื้อผ้าชิ้นเล็ก ๆ “ฉันจะเอาเสื้อผ้าพวกนี้ไปทิ้ง และบางส่วนฉันจะตัดมันออกเป็นชิ้นเล็ก ๆ และนายสามารถใช้มันเป็นผ้าขี้ริ้วเช็ดโต๊ะได้” แท้จริงแล้วเงินเดือนของฉูหยวนนั้นสูงมาก แต่เธอก็ยังเป็นคนที่ประหยัดอยู่ตลอดเวลา

นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้ดงซูบินชอบเธอมากๆ เขามองไปที่ฉูหยวนและพูดแบบติดอ่างว่า:“ฉูหยวน……ฉัน……ฉันชอบ……”

ฉูหยวน เขย่าผ้าขี้ริ้วในมือของเธอแล้วหันหลังกลับ:“นายพูดว่าอะไรนะ?”

“ฉันชอบ……ชอบ……” ดงซูบินเหงื่อออก แต่เขาไม่สามารถพูดประโยคเต็มๆได้  ฉูหยวนเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดที่เขาเคยพบเจอในชีวิตของเขา เธอมีรูปร่างที่ดีมีน้ำใจมีอาชีพที่ดี ฯลฯ เธอไม่ได้มีอะไรเลวร้ายเกี่ยวกับตัวเธอ ดงซูบินต้องการให้เธอเป็นเจ้าสาวของเขาและต้องการสารภาพรักกับเธอ แต่ความสัมพันธ์ของพวกเขาเพิ่งพัฒนามาจากการเป็นเพื่อนบ้านที่ดีมาเป็นเพื่อนสนิท หากเขาสารภาพกับเธอเธออาจรู้สึกไม่สบายใจและในอนาคตพวกเขาอาจจะไม่สนิทกันอีกต่อไป นี่ไม่ใช่สิ่งที่ดงซูบิน ต้องการเห็น

แต่ดงซูบิน จำได้ว่าเขายังไม่ได้ใช้ ความสามารถพิเศษของเขาในวันนี้เลย

หาก ฉูหยวน ปฏิเสธเขา เขาก็ยังสามารถใช้ “ย้อนกลับ” เพื่อย้อนเวลากลับไปได้ ด้วยวิธีนี้ทั้งคู่จะไม่รู้สึกอึดอัดใจ

‘ถูกต้อง. มีแต่วิธีนี้เท่านั้น’

"นายพูดอะไร? ชอบอะไรนะ?“ฉูหยวน หัวเราะ” นายมีผ้าที่ต้องการซักไม?“ทำไมต้องพูดติดอ่างแล้วเขินอะไรของนาย?”

ฉูหยวนไม่สนใจเขาและเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อหยิบถุงเท้าและชุดชั้นในที่สกปรกของดงซูบินขึ้นมา "มันมีอะไรที่ต้องการให้ฉันช่วยซักก็กองมันเอาไว้ตรงนั้นนะ เดียวฉันออกไปเอามาซักให้”

ดงซูบินในตอนนี้ต้องการที่จะขุดดินหนีไปเพื่อหยุดความเขินอายของเขา เขารีบเดินไปข้างหน้าและพยายามที่จะเอาถุงเท้าและชุดชั้นในของเขากลับมา “ฉันซักเองได้น่า”

“เขยิบก้นของนายออกไปเลยป่ะ” ฉูหยวนขยับไหล่เพื่อให้ดงซูบินหลีกทางออกไป แต่เธอตะโกน“อุ๊ย” เมื่อเธอขยับไหล่ “หยุดแย่งเสื้อผ้าพวกนี้ได้แล้ว คอของฉันเจ็บอยู่”

ดงซูบินตกใจมาก "เธอเป็นอะไรมากมั้ย? ฉันขอโทษ. ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เธอเจ็บ”

ฉูหยวน เธอนั่งลงและจับไปที่คอของเธอ:“มันไม่ใช่ความผิดของนายหรอก ฉันปวดคอมาได้ซักพักหนึ่งแล้ว”

ดงซูบินเองเขาก็รู้สึกผิดเขาจึงบอกไปว่า “ ให้ฉันช่วยเธอดูนะ.

"ไม่จำเป็น. เดียวมันคงดีขึ้นหลังจากได้นอนพัก”

“ไม่……” ดงซูบินตอบกลับไป “ไปนอนในห้อง ฉันเดียวฉันจะนวดให้เธอเอง”

ฉูหยวนลังเลและก็ตกลง “ฮ่า ๆ ๆ ๆ ... ตกลง.”

ดงซูบินสูดหายใจเข้าลึก ๆ และเตรียมพร้อมที่จะสารภาพรักกับเธอ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด