ในขณะที่เขาพยายามจะซื้อเวลาให้กับตัวเอง เขาก็รีบคิดอย่างรวดเร็วเท่าที่ทำได้ รองเท้าที่เขาใส่มันเป็นรองเท้าสำหรับหนีฉุกเฉิน มันจะช่วยให้เขาสามารถพุ่งขึ้นไปบนฟ้าได้ไกลกว่าสิบเมตรและช่วยให้เขาหนีไปได้

'ถ้าฉันสามารถจะเปิดใช้งาน...'

หากเขาสามารถทำได้

"ลองคิดดูสิ...ถ้าหากว่าฉันไม่สามารถจะเพิ่มค่าผลงานของฉันตั้งแต่ต้น..."

เขาค่อยๆหยิบเศษฝุ่นด้วยมือที่ไม่เป็นอันตรายของเขา

"ฉันมีครอบครับของฉันอยู่ในนรกนั้น"

เขาเล็งและโปรยฝุ่นนั้นไปทางหัวกระโหลก โดยเฉพาะส่วนตาเป็นพิเศษ แต่ผู้พิพากษาได้ปัดสิ่งสกปรกออกไปจากอากาศได้อย่างไม่น่าเชื่อ

เขานั้นไม่มีเสลาให้ไปทึ่งกับการปัดฝุ่นออกไปของผู่พิพากษา เขาจะต้องรีบเปิดใช้งานฟังก์ชั่น 'หลบหนีฉุกเฉิน' แต่ว่า

"ดวงตางู"

ทันใดนั้นเองดวงตาบนสร้อยคอของชายหัวกระโหลกก็เปิดขึ้น เมื่อมารอนจ้องมองเข้าไปที่ดวงตาของงูเขาก็รู้สึกตัวแข็งทื่อ

"หลบหนี...."

ลิ้นขอเขาหยุดนิ่งแข็งทื่อ ผู้พิพากษาค่อยๆเดินเข้าอย่างอย่างใจเย็นในขณะที่พูดกับเขา

"เขาผู้ที่ทำเพื่อประโยชน์ของตน"

อย่างช้าๆ เขาค่อยๆยกดาบขึ้นมา

"ขโมยในสิ่งที่ไม่ใช่ของตน"

ทันใดนั้นเองอาการอัมพาตได้หมด เขาจึงตะโกนออกมา

"หลบหนีฉุกเฉิน"

แต่ว่าก่อนที่เขาจะได้พุ่งออกไป ดาบของผ้พิพากษาก็ได้ตัดเขาออกเป็นสองส่วน จากนั้นมารอนก็สามารถจะได้ยินอีกประโยคหนึ่งเป็นประโยชน์สุดท้ายที่เขาได้ยิน

"นายและทุกๆคนที่เหมือนกับนายเป็นศัตรูของมนุษยชาติ"

****

แม็กมองออกไปจากระยะไกลในขณะที่กอดตัวเอง เขาเห็นเหตุการที่ได้เกิดขึ้นทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบ ในช่วงเวลาที่เขาหมดหวังแล้ว อยู่ๆผู้พิพากษาก็โผล่ออกมา

และด้วยฝีมือดาบที่เหนือมนุษย์และการใช้เวทมนตร์ในพริบตา เขาได้จัดการสองฆาตกรไปโดยไร้ซึ่งบาดแผล

แม็กเคยเห็นนักล่ามานับไม่ถ้วนจนถึงตอนนี้ แต่นี้มันเป็นระดับที่ต่างออกไปเป็นระดับที่ยากจะเชื่อว่าเป็นมนุษย์ ทั้งเวทมนตร์และดาบคู่นั้น เมื่อแม็กได้เห็นเช่นนี้เขาก็คิดขึ้นกับตัวเอง

'ได้ยินไหมพระเจ้า ฉันไม่กลัวความตายหรอก แต่ฉันขอภาวนาให้ไอลูกกระ***สองคนนี้มันพบจุดจบที่น่าอถาจ'

เขาเชื่อว่าการภาวนาของเขาสำริดผลและชายหัวกระโหลกได้รับข้อความมาจากพระเจ้า ให้มาพดุงความยุติธรรมแทนพระเจ้า ผู้ที่มีชื่อว่าผู้พิพากษา

ผู้พิพากษาเขาได้พูดประโยคสุดท้ายกับมารอดและจากนั้นก็ประหารเขา

มันแปลกมา เมื่อผู้พิพากษาได้ฆ้านักล่า ได้มีไอเทมบางส่วนตกออกมา

ผู้พิพากษาได้หยิบไอเทมเหล่านั้นขึ้นมาและเก็บมันลงไปในลูกบาศก์ นี้มันดูเหมือนจะเป็นเหตุการที่ไม่เป็นปกติ โดยปกติแล้วไอเทมของนักล่าจะไม่แยกจากนักล่าแม้ว่าเจ้าของจะตายลงไป แม็กรู้สิกับว่าปาฏิหาริย์กำลังดำเนินอยู่

'เขาแตกต่างไปจากคนอื่นๆ"

ในขณะที่แม็กสรุปความคิดของเขา ผู้พิพากาก็ได้เก็บไอเทมทั้งหมดเสร็จสิ้น เขาหันหน้ากลับมาและเดินเข้ามาหาแม็ก แม็กจึงมองขึ้นไปหาเขาและกล่าวถามออกมา

"...ท่านมาเพื่อที่จะตอบรับคำอธิฐานของฉันหรอ?"

แต่แล้วผู้พิพากษาก็ได้ถอดหน้ากากออกมา ภายในนั้นเป็นชายหนุ่มชาวเอเชียที่มีอายุน้อยมาก เขากำลังมีใบหน้าที่ดูหงุดหงิด

"ทำไมนายถึงได้น่ารำคาญนัก"

มันช่วยไม่ได้ที่แม็กจะต้องเงียบและปิดปากลง

****

ซังจินจำเป็จะต้องถอดหมวกออกมา ในระหว่างที่กำลังต่อสู้เจ้าผู้ที่เสพติดสงครามได้แสดงท่าทางออกมาทุกๆครั้งที่ซังจินกำลังจะฆ่าใครบางคน

'เยี่ยมมาก ฆ่ามัน'

'เยียยยร์~'

'นายสุดยอดมากเค'

เขาได้ตะโกนกรอกหูมาตลอดเวลา แม้กระทั่งในตอนที่เขาเสร็จสิ้นการเก็บของและเดินเข้าไปนักล่าคนสุดท้าย เขาก็ถามออกมา

'นั่นใครนะ เหยืออีกตัวหรอ?'

'ไม่สิเขาเป็นผู้ถูกล่า'

'เขาอ่อนแอเกินไป จบชีวิตเขาลงที่นี่เลย'

เขากำลังเรียกร้องในสิ่งที่ไม่สมควร

"เงียบ"

ผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวพยายามจะบอกอะไรบางอย่างเมื่อเบสโกโร่ขัดจังหวะ

'ทำไม ข้าจะเงียบได้ยังไง ข้าไม่ได้พูดคุยกับใครมาเป็นเวลานานแล้วนะ'

เสียงของเบสโกโร่ได้ดังกลบเสียงของนักล่าไปจนหมด ดังนั้นซังจินจึงจำเป็นจะต้องเอาเขาออกมาจากหัว

"ทำไมนายถึงน่ารำคาญอย่างนี้"

เขาเป็นชายแก่ แต่ว่าเขาก็ดูเหมือนจะบ้าอีกด้วย ซังจินเข้าใจแล้วว่าเคาท์เดมิทรีรู้สึกอย่างไร

ไม่ว่าเขาจะเป็นนายทหารที่มีชื่อเสียงมากแค่ไหน เขาก็ยังคงเป็นเพียงชายแก่ที่ต้องการจะไปแตะต้องบุตรสาวที่น่ารักของเขา เขาจึงจำเป็นจะต้องทำเช่นนั้น เมื่อเขาได้ถอดหมวกออกมา วิสัยทัศน์ของเขาก็ได้กลับมาเป็นปกติ

ซังจินมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่ฟม่มีที่สิ้นสุดและถอนหายใจยาวออกมา

"วูว~"

แต่แล้วเขาก็รู้สึกว่ามีใครบางคนจ้องมาที่เขาอย่างจริงจัง นั้นคือผู้รอดชีวิตคนสุดท้าย ชายผิวขาว เขากำลังเงยหน้ามองมาที่ซังจินด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ

ซังจินจึงมองลงไปที่เขา ชายคนนั้นได้มีเลือดไหลนองออกมาที่ขาของเขส

"นายเป็นอะไรมากไหม?"

เขาดูเหมือนจะมีอายุ 30~40 ปี เขาดูมีอายุแก่กว่าซังจินมาก เขาทำเพียงแค่หยักหน้าโดยไม่พูดอะไร เขาเป็นแท้งดังนั้นเขสก็ควรจะรู้ระดับพลังชีวิตของตนเองดี

"อา ฉันดีใจนะที่นายได้ยิน"

ซังจินพยายามจะยิ้มออกมาหลังจากนั้น เมื่อเขาแทรกแซงการจู่โจม เขาก็สามารถจะได้รับไอเทมใหม่ถึงสี่ชิ้นจากสองนักล่า มันเป็นสิ่งที่ดี

ไอเทมส่วนใหญ่ที่เขาได้รับในรอบนี้ดูเหมือนว่าอย่างน้อยมันก็อยู่ในระดับวีรบุรุษ ซังจินได้คิดคำนวนผลกำไรที่เขาได้รับในรอบนี้

'ฉันควรจะได้รับเงินจากไอเทมพวกเขาแต่ละชิ้นก็ 4000~5000 เหรียญ...และถ้าหากว่ามันได้รับการเสนอราคามากขึ้นไปิีกละก็....ไม่สิฉันควรจะตรวจสอบข้อมูลของมันก่อนที่ฉันจะตัดสินใจว่ามันคุ้มค่าไหม'

แต่แล้วชายคนนั้นก็ขัดความคิดเขาด้วยคำถามแปลกๆ

"นายคือ...เทวดา?"

ซังจินเอียงหัวอย่างสงสัย เขาเสียสติจากการที่ถุกเพื่อร่วมทีมทรยศหรือยังไง? ซังจินจึงตอบกลับไป

"เทวดางั้นหรอ? ฉันดเหมือนกับเทวดาขนาดนั้นเลยหรือยังไง?"

"งั้น...ทำไมนาย...ถึงได้มาอยู่ที่นี่?"

มันช่วยไม่ได้ที่เขาจะไม่เข้าใจเพราะตามปกติแล้วจะมีเพียงนักล่าห้าคนเท่านั้นที่ถูกเรียกมา แต่มันก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ซังจินจะต้องไปอธิบายให้เขาเข้าใจ จากนั้นลูกบาศกก็ได้ขัดจังหวะสนทนาของพวกเขา

[ฆาตกรทั้งหมดถูกกำจัดแล้ว จะกลับสู่ตลาดมืดในอีก 3 นาที]

การแทรกแซงนี้มันถูกออกแบบมาให้จบลงหลังจากที่ฆาตกรตายไปครู่หนึ่ง ซังจินจึงตัดสินใจที่จะให้คำแนะนำแก่ชายคนนั้นแทนที่จะตอบคำถามของเขา

"ฉันไม่สามารถจะอยู่ที่นี่ต่อได้...ดังนั้นฉันก็ไม่สามารถจะปกป้องนายได่ สำหรับช่วงเวลาที่เหลืออยู่ก็จงไปหาที่หลบซ่อนพวกมอนสเตอร์ซะ เก็บผลรางวัลทั้งหมดและกลับไปสู้ตลาดมืดอย่างปลอดภัย"

เขาเป็นคนที่โชคดีเป็นอย่างมาก ไม่เพียงแค่เขาจะรอดชีวิตจากเหตุการที่สิ้นหวัง แต่เขาก็ยังสามารถที่จะได้รับแต้มทั้งหมดจากรอบนี้ไปได้ จากนั้นชายคนนั้นก็ตอบกลับเขามา

"...เอ่อ...นายช่วยชีวิตของฉันเอาไว้...แล้วฉันจะสามารถตอบแทนนายคืนได้ยังไง?"

ซังจินต้องการจะส่ายหัวและปฏิเสธออกไป แต่แล้วสายตาของเขาก็มองไปที่แหวนของตนพ อดี

แหวนที่อยู่ในรูปร่าวงูสองตัวพันกันอยู่ 'แหวนเฮริค - แหวนของขุนศึก'

'มันมีราคาเพียงแค่ 3000 เหรียญดำเท่านั้น ไปข้างหน้าและซื้อมันซะในตอนนี้'

บอกค้าแปลกๆในร้านมืดมิดยิ่งกว่าสีดำได้บอกกับเขาและเสนอให้เขาไปซื้อมัน แต่แหวนวงนี้มันเป็นเรื่องยากมากที่จะใช้ผลของมันเต็มประสิทธิภาพ

อำนาจการปกครอง(I)

รับ 1 เหรียญขาวจากผู้ที่ตั้งใจและมีอิสระมาจูบที่แหวน ผู้ที่จูบแหวนจะได้รับผลลดเหรียญเงินรางวัลการจู่โจมลง 10% อย่างถาวร สามารถใช้งานได้แค่หนึ่งครั้งต่อหนึ่งคนเท่านั้น

มันเป็นวิธีเดียวที่เขาจะได้รับเหรียญขาวในตอนนี้ แต่เพราะว่าการลงโทษที่รุนแรงของมัน มันจึงไม่ได้เป็นสิ่งที่จะได้รับมาอย่างง่ายดายจากคนอื่นๆ เมื่อเขาสังเหตุความลังเลของซังจิน เขาก็ถามออกมา

"ได้โปรดบอกมาเลย ฉันอยากจะขอบคุณและตอบแทนที่นายมอบชีวิตที่สองให้แก่ฉัน"

ซังจินลังเลอยู่เล็กน้อยก่อนที่ในที่สุดเขาจะตัดสินใจถามออกมา

"มันอาจจะฟังดูแปลกๆไปหน่อยแต่ว่า นายช่วยจูบแหวนวงนี้หน่อยได้ไหม แต่...."

ชายคนนั้นไม่ได้สนใจจะฟังอีกก่อนที่เขาจะเคลื่อนที่มาเพื่อที่จะจูบแหวน ซังจินสามารถจะปล่อยมือออกไป ให้ชายคนนั้นทำตามที่ต้องการโดยที่ไม่อธิบายอะไร แต่เขาก็จะรู้สึกแย่ในใจ

ซังจินจึงกล่่วคำอธิบายออกไปให้ชัดเจนที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้

"ในทางกลับกัน นายจะต้องเผชิญกับการลดเงินรางวัลการจู่โจมลง 10% ในอนาคต นายยังคงจะยอมรับอยู่อีกไหม?"

จากคำอธิบายนี้ชายคนนั้นก็ได้นิ่งไป ซังจินหยักหน้ายอมรับในสิ่งนี้

'ฉันก็คิดอย่างนี้...."

ถึงแม้ว่าซังจินจะเป็นผู้ช่วยชีวิตเขา แต่การจะต้องทิ้งเงินไปเป็นจำนวนมากหลังจากนี้มันก็เป็นเรื่องยากที่จะยอมรับ แต่แล้วชายคนนั้นก็ตัดสินใจถามออกมา

"ถ้านายสามารถจะตอบคำถามของฉันข้อหนึ่ง ฉันก็จะยังคงที่จะยอมรับมัน"

ซังจินจึงตอบกลับไป

"อะไรหละ?"

"ถ้าหากรู้ว่าฉันจะได้รับโทษดังกล่าว ทำไมนายถึงขอให้ฉันไปจูบแหวน?"

ซังจินครุ่นคิดว่าเขาควรจะตอบกลับไปเช่นไรดี

'เพื่อที่จะให้ได้รับเหรียญขาว'

แต่ว่าถ้าหากเขาพูดถึงเหรียญขาวในตอนนี้ เขาก็จะต้องอธิบายอย่างละเอียดเกี่ยวกับสิ่งนี้ตั้งแต่ต้น หลังจากที่เขาไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ตัดสินใจตอบกลับมา

"ฉันมีซา มยอง" (ไม่แน่ใจเกี่ยวกับตรงนี้นะครับ แต่คิดว่าคงจะเป็นเกี่ยวกับการมาเริ่มใหม่ของซังจินแหละ)

"ซา มยอง...?"

"ใช่แล้ว นายอาจจะจำได้ว่าในครั้งล่าสุดที่ไปฮอลล์นักล่า ถ้าหากใครบางคนสามารถที่จะจัดการหรือเคลียการจู่โจมสุดท้ายได้ มนุษยชาติทุกคนก็จะได้รับการปลดปล่อยจากนรกและฟื้นคืนมา...ในขณะที่นายอาจจะเห็น ฉันมีพัฒนาการที่แข็งแกร่งขึ้นอย่างมากในผลของการโยกย้ายในการจู่โจมที่ต่างกัน"

"สิ่งที่เขาต้องการจะหมายถึงจริงๆของคำว่าโยกย้ายก็คือ 'การเริ่มใหม่' ของเขา แต่เขาก็ไม่สามารถจะพูดออกไปได้

"ฉันไม่สามารถจะบอกนายได้ในทุกๆอย่าง...แต่ถ้าหากว่านายจูบแหวนวงนี้และยอมรับฉัน ฉันก็จะสามารถรับประกันได้เลยว่ามันจะมีส่วนร่วมเป็นอย่างมากในการที่จะจบการจู่โจมทั้งหมดและช่วยเหลือมนุษยชาติ"

ทันทีที่ซังจินได้อธิบายจบ ลูกบาศก์ก็ได้ประกาศออกมาอีกครั้ง

[จะกลับสู่ตลาดมืดในอีก 1 นาที]

ชายคนนั้นได้ใช้เวลาคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่แล้วในที่สุดเขาก็หยักหน้ายอมรับ

"ฉันเข้าใจ ฉันจะจัดการกับโทษ 10% เองและจูบแหวนของนาย ตั้งแต่ที่นายบอกว่าจะช่วยเหลือมนุษยชาติ ฉันก็ต้องการที่จะมีส่วนร่วมในนั้นด้วย ฉันต้องการที่จะจูบแหวนวงนั้น"

คำพูดของเขาต่างก็เต็มไปด้วยความรู้สึกจริงจัง จากนั้นซังจินจึงยืนมือที่สวมแหวนของขุนศึกไปให้เขา และชายคนนั้นก็คุกเข่าลงและจูบแหวนของซังจิน

ลูกบาศก์ของชายคนนั้นได้ส่งเสียงประกาศออกมาเป็นอย่างแรก

[คุณได้ยอมรับ 'อำนาจการปกครอง' ของผู้อื่น เหรียญรางวัลการจู่โจมของคุณจะลดลงอย่างถาวร 10%]

ต่อจากนั้นก็ลูกบาศก์ของซังจิน

[ได้รับเหรียญขาว 1 เหรียญจากผลของ 'อำนาจการปกครอง']

และด้วยเสียงประกาศนี้เหรียญขาวก็ได้ปรากฏออกมาข้างหน้่ของซังจิน มันมีขนาด รูปร่าง และน้ำหนักที่เหมือนกับเหรียญดำ ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวก็คือสีของมัน

แม้กระทั่งสำหรับซังจินแล้ว นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นมัน ชายคนนั้นก็จ้องมาที่เหรียญนี้อย่างสงสัยเช่นกัน ซังจินก็เก็บเหรียญขึ้นมาในขณะที่ถามกับชายคนนั้น

"นายชื่ออะไรงั้นหรอ?"

"แม็ก...ชื่อของฉันคือแม็ก โอ เบรน"

'แม็ก...'

ซังจินได้เก็บชื่อของเขาเอาไว้ภายในใจ นี้เป็นครั้งแรกในชีวิตนี้ที่เขากำลังจะเปิดเผยชื่อที่แท้จริงของเขาออกมาเนื่องจากความซาบซึ้ง

"ฉัน....น"

แต่ชายคนนั้นก็ได้คว้ามือของเขา มือนั้นทั้งใหม่และมีขน

"ท่านผู้พิพากษา...ได้โปรดแข็งแกร่งขึ้นและยุติการจู่โจมเหล่านี้ ในนรก...ภรรยาและลูกสาวของฉันกำลังรอฉันอยู่"

ขฯะที่เขากำลังพูดอยู่ ดวงตาของเขาก็ได้กล่ยเป็นสีแดง ซังจินก็ไม่มีอะไรจะพูดออกไป เขาเพียงแค่จับมือแม็กเอาไว้

"ได้โปรดเชื่อในตัวฉัน ฉันจะทำมัน ฉันขอสาบานกับนายเลย"

จากนั้นโอเปอเรเตอร์ก็ได้เริ่มนับถอยหลัง

[10 9 8 7]

ซังจินจับมือของเขาเอาไว้จนกว่าการนับถอยหลังจะเสร็จสิ้น

[6 5 4 3 2 1 0]

เมื่อการนับถอยหลังจบลง ซังจินก็ได้กลับไปที่ตลาดมืด

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด