ตอนที่แล้วเทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0415 [อ่านฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0417 [อ่านฟรี]

เทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0416 [อ่านฟรี]


ตอนที่ 416 : แดนอ้างว้าง

เชี่ยวเย่ว์เหม่ยจะไม่ค่อยอยู่ที่ใดที่หนึ่งเป็นเวลานาน ไม่เช่นนั้นนางจะรู้สึกเบื่อหน่าย

“เจ้าเป็นเด็กสาวประหลาด ดังนั้นข้าจึงไม่คิดกังวลเรื่องเจ้า! แต่ก็ต้องระมัดระวังตัวให้ดี อย่าได้เผลอไปติดกับดักอันใดเข้า!” ฉินหยุนหยิกที่จมูกของเชี่ยวเย่ว์เหม่ยพลางกล่าวเตือน

เชี่ยวเย่ว์เหม่ยหัวเราะ “ข้ารู้น่า!”

ฉินหยุนกล่าวต่อ “ภายในสามวัน ข้าจะมุ่งหน้าไปยังเส้นทางหนามปีศาจ ก่อนอื่นข้าคิดกินเม็ดยาลึกล้ำทะยานฟ้าก่อน อย่างไรแล้วมันก็ยังมีประโยชน์กับวิญญาณยุทธ์อสนีบาตอัคคีทองม่วง!”

เขาในตอนนี้ไม่อาจฝึกฝนวิญญาณยุทธ์สีดำ ดังนั้นจึงได้แต่ฝึกฝนวิญญาณยุทธ์ทองม่วงแทนไปก่อน

สามวันผ่านพ้น ฉินหยุนขัดเกลาเม็ดยาลึกล้ำทะยานฟ้า วิญญาณยุทธ์อสนีบาตอัคคีทองม่วงของเขา ก็เพิ่มพูนพละกำลังไม่ใช่น้อย

เมื่อเดินออกจากห้อง เขาได้เห็นเชี่ยวเย่ว์เหม่ยและเว่ยจงเจิ้งกำลังสนทนากันในห้องโถง

“จ้าวสำนัก ทางด้านหงหลันเป็นอย่างไรบ้างขอรับ?” ฉินหยุนเร่งรีบเอ่ยถาม

เว่ยจงเจิ้งหัวเราะร่วน “ไม่แย่ ผู้อาวุโสหลายคนขณะนี้ช่วยเหลือนางสะกดข่มพิษเอาไว้แล้ว! หงหลันและหยานหยิง ทั้งสองต่างมีวิญญาณยุทธ์แปรสภาพสีแดงทั้งคู่ ดังนั้นจึงสนิทกันรวดเร็ว ทั้งยังสนใจเรื่องปลูกสมุนไพรโอสถเช่นเดียวกัน”

“เสี่ยวหยุน เจ้าทำได้ดีไม่เลว! ตอนเผชิญหน้ากับคนของตำหนักโทเทม พวกเราควรสังหารพวกมันอย่างเด็ดขาด!”

ฉินหยุนพยักหน้ารับและเอ่ยถาม “จ้าวสำนักขอรับ ด้วยวิญญาณยุทธ์สีดำของข้า หมายความถึงแก่นเต๋าสีดำของข้า จะไม่สามารถสร้างอักขระชีวิตตัวที่สามได้ มันหมายถึงแก่นเต๋าอสนีบาตอัคคีทองม่วงของข้า ก็ไม่อาจสร้างอักขระชีวิตตัวที่สามได้เช่นกันหรือขอรับ?”

“เป็นเช่นนั้น แต่อย่าได้กังวลไป ข้าจะใช้เวลาที่มีเดินทางไปทั่ว เพื่อค้นหาวิธีช่วยเหลือเจ้าให้เลื่อนระดับเอง!” เว่ยจงเจิ้งกล่าว

เชี่ยวเย่ว์เหม่ยยิ้มหวาน “พี่ชาย ข้าเองก็จะช่วยสอบถามถึงเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน!”

“ขอบใจเจ้าแล้วเย่ว์เหม่ย!” ฉินหยุนลูบหัวนางด้วยความเอ็นดูขณะเอ่ยถาม “แล้วนี่คิดไปเมื่อใดกัน?”

“ท่านปู่เว่ยมอบอสรพิษน้อยนั่นแก่ข้าแล้ว! ดังนั้นจึงรอเพื่อบอกลาท่าน!” เชี่ยวเย่ว์เหม่ยหัวเราะ “พี่ชาย ข้าคิดไปแล้ว! รักษาตัวด้วย!”

“อืม เจ้าก็ระวังตัวด้วย!” ฉินหยุนยิ้มตอบ

“ลา ลา ล๊า~” เชี่ยวเย่ว์เหม่ยฮัมเพลงขณะเดินออกจากห้องชุดไป

ฉินหยุนนำเอาไข่มุกผนึกวิญญาณออกมา ส่งมอบมันให้แก่เว่ยจงเจิ้ง “จ้าวสำนักขอรับ นี่คือวิญญาณยุทธ์กล้วยไม้แดง! ข้าได้มันมาจากฉื่ออวี้เก๋อ!”

เว่ยจงเจิ้งรับไว้และกล่าว “ข้าจะมอบมันแก่หงหลัน หากนางมีกล้วยไม้แดงถึงสอง ผู้ใดจะทราบว่าเมื่อนั้นจะเกิดอันใดขึ้น!”

“ไปกัน พวกเราจะรวมตัวและเดินทางมุ่งหน้าสู่เส้นทางหนามปีศาจ!”

ฉินหยุนขณะนี้ กำลังคาดหวังถึงการเดินทางนี้เช่นกัน จึงเร่งรีบกลับเข้าห้องตนเองเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า

เขาเปลี่ยนสวมใส่ชุดเครื่องแบบของประตูลึกล้ำเก้าสมบูรณ์ มันเป็นชุดสีขาวเรียบง่าย มีรอยจารึกปักเอาไว้เล็กน้อย จารึกนั้นมีรูปร่างคล้ายเสาทั้งเก้าต้น

เว่ยจงเจิ้งขณะนี้ก็สวมใส่เครื่องแบบเช่นเดียวกัน

พวกเขาทั้งสองก้าวเดินออกจากหอคอย มุ่งหน้าไปยังโถงรับรองที่ชั้นล่าง

ทันทีเมื่อถึงโถงรับรอง จึงพบว่าสถานที่กลับกลายเป็นเงียบสนิท!

แม้เว่ยจงเจิ้งเพิ่งก้าวสู่ขอบเขตราชันยุทธ์ แต่เขาทรงพลังยิ่ง กระทั่งราชันยุทธ์อาวุโสยังต้องหวั่นเกรง

เช่นกัน เว่ยจงเจิ้งเชี่ยวชาญพระสูตรหัวใจเก้าสมบูรณ์ และต้องก้าวถึงระดับขั้นที่สูงส่ง พลังเก้าสมบูรณ์ของเขา ย่อมต้องชวนสะพรึงเกินบรรยาย

มู่เฟิงเดินเข้ามายิ้มรับ “ทุกคนมาพร้อมกันแล้ว เช่นนั้นออกเดินทางกันดีกว่า!”

ที่นี่ มีคนอยู่เพียงกว่าร้อยคนเท่านั้น

พวกเขาส่วนใหญ่ ล้วนมาจากอีกสามภูมิภาค

หงหยิงขณะนี้ก็นำหงเมิ่งจูร่วมทางเพื่อไปเปิดโลกทัศน์ รวมถึงหงเหยียนและมู่หรงต้าเหรินที่ติดสอยห้อยตามมาด้วย

“จ้าวสำนักประตูลึกล้ำเก้าสมบูรณ์ ที่พระราชวังหลวง ชายชราที่ต่อสู้กับราชันยุทธ์อัคคีสวรรค์ เขาเป็นคนของประตูลึกล้ำเก้าสมบูรณ์หรือ?” ราชันยุทธ์หงหยิงมีข้อสงสัยค้างคาอย่างยิ่ง ทางด้านราชันยุทธ์ผู้อื่นก็เช่นเดียวกัน

ณ เวลานี้ประตูลึกล้ำเก้าสมบูรณ์กล้าท้าทายสำนักราชันทั้งสาม รวมถึงตำหนักโทเทม พวกเขาย่อมต้องมีขุมพลังอันแข็งแกร่งซุกซ่อนเอาไว้

เว่ยจงเจิ้งยิ้มตอบ “แน่นอนว่าเขามาจากประตูลึกล้ำเก้าสมบูรณ์ของพวกเรา เป็นผู้อาวุโสของประตูลึกล้ำเก้าสมบูรณ์ของเราที่เดินทางกลับมาในช่วงเวลานั้นพอดี เป็นอาจารย์จารึกเต๋า และเป็นราชันยุทธ์เช่นเดียวกัน!”

เจียงต้าจูทรงพลังอย่างแท้จริง และตัวตนของเขายังลึกลับอย่างยิ่ง ระหว่างการศึกตึงเครียดเมื่อครั้งก่อน เขาไม่ได้เปิดเผยวิญญาณยุทธ์ออกมา ยิ่งเป็นการสะกดข่มผู้อื่นให้หวั่นเกรง

นอกจากนี้ เว่ยจงเจิ้งขณะนี้ยังตั้งใจอวดโอ่ความแข็งแกร่งของเจียงต้าจู นี่ก็เพื่อทำให้ขั้วอำนาจเหล่านี้มีความหวั่นเกรงต่อประตูลึกล้ำเก้าสมบูรณ์

“และตอนนี้เขาก็ไม่ได้อยู่ที่ประตูลึกล้ำเก้าสมบูรณ์อีกต่อไป เพราะต้องออกเดินทางอีกครั้ง แต่เขาจะกลับมาทุกชั่วระยะเวลาหนึ่ง!” เว่ยจงเจิ้งกล่าว

เจียงต้าจู คือหุ่นเชิดจากแดนวิญญาณอ้างว้าง หากเขาไม่สามารถกลับสู่แดนวิญญาณอ้างว้าง เช่นนั้นย่อมต้องกลับมาพักอาศัยที่ประตูลึกล้ำเก้าสมบูรณ์แล้ว

หงหยิงและราชันยุทธ์ผู้อื่นต่างเผยสีหน้าแตกตื่นกันออกมา

ราชันยุทธ์ อาจารย์จารึกเต๋า ทั้งสองถือเป็นตัวตนที่เหนือล้ำอย่างยิ่ง

ด้วยสภาพการณ์ของประตูลึกล้ำเก้าสมบูรณ์ขณะนี้ ย่อมทัดเทียมได้กับสำนักราชัน

“ขอแสดงความยินดีต่อจ้าวสำนัก ประตูลึกล้ำเก้าสมบูรณ์คงได้มีโอกาสเปลี่ยนชื่อบ้างแล้ว!” ราชันยุทธ์จากแดนตะวันตกยิ้มเอ่ยคำ

เว่ยจงเจิ้งส่ายศีรษะยิ้มตอบ “ยังไม่ดีพอ! รอจนวิถีโอสถของข้าก้าวถึงอาจารย์โอสถเต๋า! ประตูลึกล้ำเก้าสมบูรณ์ของพวกเราขณะนี้ยังไม่กล้าเรียกหาตนเองเป็นสำนักราชันหากปราศจากอาจารย์โอสถเต๋า หากพวกเรากล่าวอ้าง เช่นนั้นคงโดนหัวเราะเยาะใส่แล้ว!”

ทุกคนพอได้ยินเช่นนี้ ต่างนึกย้อนได้ทันทีว่าเว่ยจงเจิ้งคืออาจารย์โอสถ!

“ไปกัน! ด้วยไม่มีคนของตำหนักโทเทมร่วมทาง ค่อนข้างดูสดชื่นขึ้นไม่น้อย!” เว่ยจงเจิ้งหัวเราะ

ผู้คนขณะนี้ก้าวเท้าออกจากนครราชันจารึก นำเอาอุปกรณ์บินได้ของตนกันออกมา พร้อมทะยานมุ่งหน้าไปตามเส้นทางพร้อมกลุ่มลูกศิษย์

กลางดึก ฉินหยุนออกมานั่งด้านนอกเรือบิน รับชมท้องฟ้าที่เปี่ยมด้วยดวงดาว ทำเอาเขานึกย้อนถึงหลายผู้คนจากตำหนักดวงดาววิญญาณสีคราม

ตำหนักดวงดาววิญญาณสีคราม ย่อมต้องมีความเกี่ยวข้องกับหลุมฝังเซียน ราชันยุทธ์หลันเซียวที่หายตัวไป ต้องทราบความลับของเรื่องราวนี้มากมายอย่างแน่นอน

“ไว้มีเวลา เราต้องศึกษาอักขระดวงดาวและจันทราที่ได้รับจากประตูจารึก!”

ฉินหยุนนอนลงขณะรับชมดวงจันทร์สุกสว่าง ทำให้เขานึกถึงเชี่ยวเย่ว์หลานและหยางฉีเย่ว์

เว่ยจงเจิ้งเดินออกจากห้องพักในเรือ เมื่อพบเห็นจึงยิ้มและเอ่ยถาม “เสี่ยวหยุน คิดอันใดอยู่กันเล่า?”

“ไม่มีขอรับ! ข้าเพียงแต่สงสัย ว่าผู้คนจากแดนปีศาจอ้างว้างและแดนสัตว์อสูรอ้างว้างเหล่านั้น จะแข็งแกร่งเพียงใดกัน?!” ฉินหยุนที่ถูกขัดความคิด จึงยิ้มรับและเอ่ยตอบ

“หากเป็นพวกสายเลือดธรรมดา ย่อมไม่มีอันใดต้องกังวล! แต่หากเป็นสายเลือดโบราณ ย่อมต้องระวัง!” เว่ยจงเจิ้งตอบคำ

“ข้าจำได้ว่าตำหนักจารึกเทวะเคยกล่าวมาก่อน ว่าจะมียอดฝีมือรุ่นเยาว์สิบหกคนเข้าร่วม!” ฉินหยุนคิ้วขมวด “พวกเราแดนยุทธ์อ้างว้างมีเพียงสี่คน แดนปีศาจอ้างว้างและแดนสัตว์อสูรอ้างว้างอีกสี่ รวมแล้วก็เป็นสิบสองเองนี่ขอรับ?”

เว่ยจงเจิ้งเอ่ยตอบ “ยังคงมีอีกสี่คนจากแดนปีศาจอ้างว้างและแดนสัตว์อสูรอ้างว้าง! อีกสี่คนเหล่านั้น เป็นยอดฝีมือรุ่นเยาว์จากสามตระกูลสายเลือด!”

“ตระกูลสายเลือดชนชั้นสูงคล้ายลึกลับยิ่งนัก พวกเขาหาได้อยู่ภายใต้ราชอาณาจักรยุทธ์และสำนักราชันใด!” ฉินหยุนเร่งรีบลุกนั่ง เขาค่อนข้างสนใจประเด็นนี้ไม่ใช่น้อย

เพราะเขาเองก็มีสายเลือดราชสีห์สวรรค์ จึงค่อนข้างสนใจและสงสัยเรื่องสายเลือดโบราณอย่างยิ่ง

“เจ้าไม่ทราบ แต่ตระกูลสายเลือดเหล่านี้ล้วนทรงอำนาจ พวกเขามีเขตแดนอ้างว้างในปกครอง!” เว่ยจงเจิ้งอธิบาย “แดนอ้างว้างมีรอยแยกมิติ และเช่นกัน ก็มีอุโมงค์มิติด้วย! มันเป็นพื้นที่ขนาดเล็ก ที่ปุบปับก็โผล่มาในแดนอ้างว้าง รู้จักกันในนามแดนลี้ลับโบราณอ้างว้าง!”

“แดนลี้ลับโบราณอ้างว้าง จะปรากฏขึ้นอย่างสุ่ม ทว่าภายในก็เหมือนอย่างแดนอ้างว้างทั้งสาม มันมีภาพสะท้อนของเก้าดวงตะวัน เพราะเป็นพื้นที่ขนาดเล็กซึ่งแยกตัวออกไป พลังวิญญาณเก้าตะวันจึงไม่ไหลเวียนออกมาเป็นเวลานานนับ ทำให้พลังวิญญาณเก้าตะวันภายในหนาแน่นอย่างมหาศาล อัตราการเจริญเติบโตของพืชพรรณรวมถึงสายแร่ล้วนมากล้นตามไปด้วย!”

“สวนโบราณ ก็เป็นแดนลี้ลับโบราณอ้างว้างขนาดใหญ่มากอย่างหนึ่ง! มันเป็นพื้นที่กว้างใหญ่ซึ่งเกิดขึ้นระหว่างสามแดนอ้างว้าง!”

ฉินหยุนถอนหายใจ “ดูเหมือนตระกูลสายเลือดชนชั้นสูงเหล่านี้แข็งแกร่งนัก! จ้าวสำนักขอรับ ท่านเคยไปยังตระกูลชนชั้นสูงที่อยู่ในแดนลี้ลับโบราณอ้างว้างเหล่านั้นมาก่อนหรือไม่?”

เว่ยจงเจิ้งตอบคำ “ข้าไม่เคยไป แต่ราชันยุทธ์เหล่านั้นสมควรเคยไป! ราชันยุทธ์แห่งราชอาณาจักรยุทธ์ ย่อมมีทรัพยากรมหาศาลในควบคุม ทรัพยากรบางอย่างไม่มีในแดนลี้ลับโบราณอ้างว้าง ดังนั้นพวกเขาจึงต้องออกมาเพื่อทำการแลกเปลี่ยนเป็นครั้งคราว”

“หากมีการนัดชุมนุมครั้งใหญ่ในแดนลี้ลับโบราณอ้างว้าง พวกเขาย่อมเชิญราชันยุทธ์จากราชอาณาจักรยุทธ์เข้าร่วม!”

“ข้าได้ยินว่า ราชันยุทธ์จำนวนหนึ่ง ก็มีบุตรหลานอยู่ในแดนลี้ลับโบราณอ้างว้างเหล่านั้นด้วย”

ฉินหยุนขณะนี้พลันนึกถึงหลุมฝังเซียน “จ้าวสำนัก เป็นไปได้หรือไม่ ว่าหลุมฝังเซียนที่ไม่ถูกค้นพบ จะเป็นแดนลี้ลับโบราณอ้างว้าง?”

เว่ยจงเจิ้งพยักหน้ารับ “เรื่องนี้... เป็นไปได้มาก! แดนลี้ลับโบราณอ้างว้างในปัจจุบัน ก็มีเส้นทางเชื่อมโยงถึงแดนอ้างว้างทั้งหลาย แต่พวกมันหาพบได้ยากยิ่ง มีแต่อาศัยโชคมหาศาลจึงสามารถพบเจอแดนลี้ลับโบราณอ้างว้างได้”

“มีแต่ตระกูลสายเลือดชนชั้นสูงที่แข็งแกร่ง จึงมีพละกำลังเพียงพอให้ยึดครองยามได้พบทางเข้าแดนลี้ลับโบราณอ้างว้าง หากพวกเราพบเจอสักแห่งหนึ่ง ก็หาได้มีพลังเพียงพอคุ้มกันมันเอาไว้ไม่ พวกเรามีแต่จะถูกตระกูลสายเลือดกลืนกินเข้าไป!”

“ตระกูลสายเลือดบางตระกูล ก็ครอบครองแดนลี้ลับโบราณเอาไว้ไม่ใช่น้อย!”

ฉินหยุนคิ้วขมวดเอ่ยถาม “พวกเขาถึงกับเหนือล้ำเพียงนั้น!”

เว่ยจงเจิ้งส่ายศีรษะและยิ้มให้ “แดนลี้ลับโบราณอ้างว้างที่ยังไม่ถูกพัฒนาแต่อย่างใด หมายถึงเป็นแหล่งสมบัติขนาดใหญ่ยักษ์ ตราบเท่าที่ได้รับ ย่อมนำพามาซึ่งทรัพยากรอันมหาศาล! ผู้คนล้วนมีความโลภ ดังนั้นพวกเขาย่อมทำทุกวิถีทางเพื่อยึดครอง!”

ฉินหยุนตอนนี้จึงเข้าใจ ว่าเหตุใดราชอาณาจักรยุทธ์และสำนักราชัน จึงไม่มีแดนลี้ลับโบราณอ้างว้างในครอบครอง นั่นก็เพราะพวกเขาไม่อาจโค่นล้มตระกูลสายเลือดชนชั้นสูง

สาเหตุว่า ทำไมตระกูลสายเลือดชนชั้นสูงจึงไม่เดินทางไปไหนในแดนยุทธ์อ้างว้างมากนัก ก็เพราะพวกเขามีสมบัติกองโตอยู่กับตัว ดังนั้นจึงไม่สนใจเรื่องวัตถุเล็กน้อยในแดนยุทธ์อ้างว้าง

เว่ยจงเจิ้งตบที่ไหล่ฉินหยุน และยิ้มกล่าวคำ “เสี่ยวหยุน แดนอ้างว้างนั้นกว้างใหญ่! มีหลายสถานที่ซึ่งพวกเรายังไม่อาจค้นพบได้”

“จ้าวสำนักขอรับ ที่เส้นทางหนามปีศาจ มีสัตว์ระดับวิญญาณอาศัยอยู่เยอะหรือขอรับ?” ฉินหยุนเอ่ยถาม ตัวเขาขณะนี้คิดซื้อหาไข่ผลึกแก้วสัตว์อสูรจำนวนหนึ่ง

โมโมมีพลังอันแกร่งกล้า สามารถมองเห็นผังจารึกที่ซุกซ่อนเอาไว้ หากต้องการขึ้นมา และมีไข่ผลึกแก้วสัตว์อสูรไม่พอในช่วงเวลานั้น คงเป็นเรื่องน่าเสียดายอย่างยิ่งแล้ว

“ใช่ แต่พวกมันล้วนฉลาด ไม่ง่ายจัดการนัก!” เว่ยจงเจิ้งกล่าวตอบ

เส้นทางสู่เทือกเขาหนามปีศาจ เป็นช่องเขาขนาดใหญ่ มันอยู่ระหว่างแดนยุทธ์อ้างว้าง และแดนสัตว์อสูรอ้างว้าง

ตราบเท่าที่ผ่านเทือกเขาไปได้ พวกเขาจะสามารถมุ่งหน้าต่อไปยังแดนสัตว์อสูรอ้างว้าง และหากแข็งแกร่งพอ พวกเขาจะไปจากแดนสัตว์อสูรอ้างว้าง มุ่งหน้าสู่แดนอสูรอ้างว้างที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าได้!

อุปกรณ์วิเศษบินได้ของทุกกลุ่มขณะนี้บินไปอย่างรวดเร็ว ในเวลาเพียงสองถึงสามวัน พวกเขาก็มาถึงด้านนอกเทือกเขา ที่ซึ่งเป็นเส้นทางหนามปีศาจเป็นที่เรียบร้อย

ฉินหยุนเมื่อมาถึง เขาได้เห็นภูเขาล้อมเอาไว้พร้อมหมอกหนาสีดำ

ที่แห่งนี้ มีเมืองลึกล้ำหนามปีศาจตั้งอยู่ มันถูกสร้างขึ้นโดยตำหนักจารึกเทวะ

ทุกผู้คนจำเป็นต้องเข้าเมืองลึกล้ำก่อน เพื่อเข้าพักในบ้านพักซึ่งตำหนักจารึกเทวะจัดเตรียมเอาไว้ให้

ขณะเข้าไปด้านใน เว่ยจงเจิ้งขมวดคิ้วและเอ่ยคำ “ยอดฝีมือจากตระกูลสายเลือดชนชั้นสูงมาถึงแล้ว! ราชันยุทธ์สายเลือดเหล่านี้แข็งแกร่งยิ่งนัก!”

4.5 2 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด