ตอนที่แล้วEP 95
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปEP 97

EP 96


By loop

Oyster Sensation ตั้งอยู่ที่ตรอกซอกซอยข้างถนนเป็นร้านอาหารบาร์บีคิวที่เน้นการให้บริการอาหารทะเลเป็นหลัก มีหอยนางรมสดที่ขนส่งโดยตรงจาก จางเจียง ซึ่งเป็นแหล่งท่องเที่ยวหลัก ทุกเย็นหอยนางรมสดเหล่านั้นจะถูกนำมาตั้งด้านข้างของถนน ซึ่งตอนนี้เจ้าของร้านเริ่มนำเอาหอยนางรมยกมาวางที่หน้าร้าน และทำการการจัดร้านวางโต๊ะและเก้าอี้ไว้บริเวณถนน

สถานการณ์ในวันนี้ดูแปลกไปเล็กน้อย

ข้างหน้ามีการเอาโต๊ะต่อกันเป็นทางยาว และเห็นคุณหมอโจวยืนบนเก้าอี้ ขณะที่บนโต๊ะ มีเสื้อผ้าของเขา มันถูกนำไปใช้เป็นเบาะรองนั่ง และมือของเขากำลังพยายามกดลงบนท้องของวัยรุ่นที่ได้รับบาดเจ็บ

ดูเหมือนว่าเลือดจะไม่ยอมหยุดไหลเลย มันยังคงไหลออกมาอย่างช้าๆและต่อเนื่องจากท้องของวัยรุ่นเลือดของเขาย้อมลงไปบนเสื้อผ้าของหมอที่วางลองไว้ อีกทั้งเลือดนั้นไหลลงมาบนโต๊ะก่อนที่จะหยดลงบนเก้าอี้และทำให้พื้นเปียกไปด้วยสีแดง

เมื่อหมอโจวเริ่มเป็นกังวล ทุกครั้งเขาจะหันหลังกลับและถามคำถามเดียวกัน "รถพยาบาลอยู่ที่ไหน? บอกพวกเขาว่าผู้บาดเจ็บได้รับบาดเจ็บอย่างหนักจากการตกเลือดภายในอย่างรุนแรง ... "

เจ้าของร้านนั้นตอบด้วยความรำคาญอย่างน่าผิดหวัง ซึ่งคำตอบของเขาเกือบจะเหมือนกันทุกครั้งที่เขาตอบหมอโจว

"ตอนนี้จราจรติดขัดมากๆ รถพยาบาลกำลังรีบมาพวกเขาบอกว่าจะมาถึงเร็วๆ นี้"

คุณหมอโจวรู้สึกโกรธมากและเขากับหลิงรันอาจจะต้องลาออกทั้งคู่ ซึ่งตอนนี้เขาอาจจะช่วยชีวิตใครบางคนได้ในขณะนี้ แต่การกระทำของเขาก็ส่งผลกระทบต่อธุรกิจของเจ้าของร้านอย่างแน่นอน โดยเจ้าของร้านไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับมันมากนักและแม้แต่ให้ความร่วมมือ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นเขาแสดงความรำคาญและบางครั้งก็แสดงความไม่พอใจด้วยการดึงหน้าโกรธ ซึ่งเขาไม่ได้ทำอะไรนอกเหนือจากนี้จริงๆ

ดงจินอูอายุเขาแค่สิบหก เขาดูอดทนมากและพยายามทำให้ดูไม่น่าเป็นเรื่องกังวลโดยเฉพาะกับสถานการณ์ของเขาในตอนนี้ เขายังแนะนำแพทย์ว่า "ไม่เป็นไรไม่ต้องกังวลมันเป็นเพียงบาดแผลถูกแทงเพียงครั้งเดียวฉันเคยเห็นคนเดินได้เลยขณะถูกแทงตั้งหลายแผลเขาก็แค่เดินไปให้หมอเย็บด้วยตัวเองเพียงเท่านั้นแล้วพวกเขาก็ออกมาจากโรงพยาบาลด้วยอาการปกติอีกสองสามวัน"

"ฉันเป็นหมอ." หมอโจวกัดฟันของเขาเอง เขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการรู้ว่าจุดที่แทงไปโดนจุดสำคัญหรือไหม 'หากมีคนถูกแทงในลำไส้ใหญ่ที่ส่วนบนขวาของช่องท้องคนๆนั้นยังสามารถเดินทางไปโรงพยาบาลได้ถึงแม้ว่าแผลจะทำให้บุคคลนั้นอยู่ในภาวะวิกฤติ หากคนถูกแทงในลำไส้ใหญ่บริเวณจุดของเสียมันอาจะจะปนเปื้อนในช่องท้องและครอบคลุมถึงเนื้อเยื้อด้านนอกในปริมาที่มากขึ้นและมันเป็นเรื่องที่แย่มากๆ; แต่อย่างน้อยคนนั้นก็ยังมีชีวิตอยู่ได้ แต่ตอนนี้? ใครมันจะรู้ได้ง่ะ ว่าวัยรุ่นคนนี้ถูกแทงที่ไหนและอย่างไร? ฉันสามารถมั่นใจได้ยังไงว่าไม่มีเส้นเลือดที่ถูกตัดขาด แต่ด้วยเลือดที่ไหลออกมาเช่นนี้เขาก็อาจจะมีจุดที่ถูกตัดขาดจุดใดจุดหนึ่งแน่ๆ '

น่าเสียดายที่หมอโจวไม่สามารถอธิบายเรื่องนี้ให้วัยรุ่นที่อยู่ตรงหน้าได้

ถ้าเขาอธิบายอย่างชัดเจนวัยรุ่นอาจจะรู้สึกไม่ดีแน่แม้ว่าเขาจะไม่กลัวตาย

อย่างน้อยความไม่รู้อาจทำให้เขามีชีวิตได้อีกสองสามนาที

"เฮ้คุณหมอคุณควรให้เขากดแผลด้วยตัวเองมาช่วยเรื่องผ้าพันแผลตรงนี้หน่อย" ชายหนุ่มถูกนำมาที่เก้าอี้และนั่งลงซึ่งแขนของเขอยู่ตรงบริเวณหน้าอกในขณะที่เขาเรียกหาหมอโจว

คุณหมอโจวไม่สนใจว่าใครเป็นคนพูด เขาตอบอย่างเย็นชาว่า "ฉันเห็นบาดแผลของคุณแล้ว แต่ตอนนี้ฉันไม่สามารถปิดบังคุณได้อีกต่อไปฉันอย่างให้คุณผ่อนคลายความกดดันลงในตอนนี้”

เขาต้องพูดประโยคสุดท้ายเพราะถ้าเขาไม่ทำเขาก็กลัวว่าจะมีคนดึงเขาออกไป

"เฮ้เฮ้เฮ้ถ้าเลือดไหลทำให้ฉันตายล่ะก่อเดียวฉันจะตามไปคุณเอง ฮ่าฮ่า" ชายหนุ่มไม่สนใจเช่นเคยและไม่ลืมที่จะขอจิบเบียร์จากคนรอบข้าง

หมอโจวเป็นห่วงเขาจริงๆ เกิดอะไรขึ้นถ้าผู้ชายคนนี้มาหาเขาจริงๆมันต้องทำให้เขามีปัญหาในอนาคต?

ถ้าพูดอย่างจริงจังสิ่งที่เขาทำตอนนี้เป็นเรื่องที่ผิดกฏหมายเพราะใบอนุญาตแพทย์นั้นใช้ได้เฉพาะในโรงพยาบาลที่ขึ้นทะเบียนเท่านั้น ตามกฎหมายปัจจุบันการรักษาพยาบาลไม่อนุญาตให้ใช้นอกโรงพยาบาล

ชาวบ้านทั่วไปจะไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้มากนัก แต่โรงพยาบาลหรือสำนักงานสุขภาพคงไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปแน่

เมื่อถึงตอนนั้นผู้คนจะกล่าวหาคุณโดยการยกป้ายและตะโกนผ่านลำโพงในกลางที่สาธารณะ ผู้อำนวยการโรงพยาบาลจะไม่สนใจเรื่องที่แพทย์ช่วยชีวิตคนนอกโรงพยาบาลอยู่แล้ว หากเกิดอะไรขึ้นพวกเขาจะสั่งลงโทษแพทย์คนนั้นก่อนที่จะตัดสิทธิ์การได้รับการประเมินรูปแบบใดๆก็ตาม ในปีนั้นสำหรับโบนัสหรือการเลื่อนตำแหน่ง ...

มันไม่ได้แย่ขนาดนั้นทั้งหมด แต่ที่เลวร้ายที่สุดเขาจะต้องรอเป็นเวลาสองปีถึงจะได้รับการประเมินอีกครั้งและมีเงินเดือนต่ำกว่าเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ...

ตอนนี้ใจของหมอโจวรู้สึกท้อแท้อย่างไม่น่าเชื่อ ปัญหามักจะมาถึงเมื่อเขามาร้านอาหารของครอบครัวเฉาแต่ตอนนี้ผู้ป่วยมีความเข้าใจมากขึ้น ยิ่งไปกว่านั้นการมาร้านเฮียเฉาก็ไปโรงพยาบาลด้วยเหตุฉุกเฉินอยู่หลายครั้ง ซึ่งความสัมพันธ์ระหว่างแพทย์กับผู้ป่วยระหว่างพวกเขากับเฮียเฉาก็ค่อนข้างดี

เฮียเฮาเป็นคนใจดีและเป็นคงดังอยู่แล้ว โดยที่แพทย์ไม่จำเป็นต้องปรึกษาเวชระเบียนของเขาด้วยซ้ำ หัวหน้าแพทย์จะเห็นหน้าเขาและทักทายว่า "อ้ากลับมาอีกครั้งแก่เฒ่า?"

คุณหมอโจวอยู่ในแผนกฉุกเฉินมาหลายปีแล้ว ซึ่งเขาจะยิ้มเมื่อใดก็ตามที่เขาพบผู้ป่วยเก่าอย่าง เฮียเฉาเขาเป็นผู้ป่วยที่เขาจดจำได้ดีคนหนึ่ง เฮียเฉาทำให้หมอโจวรู้สึกว่าเขามีความรับผิดชอบอยู่บนไหล่ของเขาอย่างมากตลอดเวลา แต่การแพทย์สมัยใหม่จะไม่ดีขึ้นเพียงเพราะแพทย์รู้สึกรับผิดชอบมากขึ้น มีผู้ป่วยบางคนที่ถูกส่งไปยังแผนกฉุกเฉินซึ่งมักจะได้รับบาดเจ็บมากหรือไม่ก็เสียชีวิต

คุณหมอโจวมองดูวัยรุ่นที่เริ่มอ่อนแรงลงเรื่อย ๆ เขาถามอย่างด้วยเสียงกระเพื่อมว่า“พบแพทย์หลิงแล้วหรือยังเรามีชุดปฐมพยาบาลหรือยัง”

เขาไม่ใช่แพทย์ที่สามารถหยิบจับสิ่งของทั่วไปมาปฐมพยาบาลได้

ดงจินอูกำลังหมดสติเพราะการเสียเลือดมาก เสียงร้องของหมอโจวดูเหมือนจะกระตุ้นเขาได้อีกไม่นาน เขาพูดพึมพำว่า "ครั้งสุดท้ายที่พี่ชายของฉันเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลมีคนส่งส้มมาให้เราเราพยายามกินมัน แต่เราถูกไล่ล่าออกไปก่อนที่เราจะกินเสร็จ ... "

หมอโจวกดที่แผลด้วยมือข้างหนึ่งอย่างหนักจากนั้นก็แตะชีพจรของเด็กคนนั้นด้วยมืออีกข้าง ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจแล้วพูดว่า "ฉันจะไม่รออีกแล้ว เจ้าของร้านเอามีดมา"

"เฮ้ทุกอย่างโอเคมั้ย" เจ้าของ Oyster Sensation เป็นคนอ้วนในเสื้อเชิ้ตสีดำและสวมสตาร์มูนโพดี [1] สวมลูกประคำเพื่อพยายามที่จะปิดท้องปูดของเขา เขาไม่ได้คิดอะไรมากมายและเขากำลังยืนอยู่บริเวณหน้าร้าน และมีสิ่งที่หมอโจวเพิ่งขอให้เขาเตรียม: ไวน์สองขวดมีดปลาที่ขัดแล้วและผ้าเช็ดตัวสีขาวสองผืน

หมอโจวบังคับตัวเองด้วยเสียงฮัม 'ทุกอย่างเกิดขึ้นได้เสมอ'

ด้วยอุปกรณ์ที่มีอยู่ในปัจจุบันสำหรับเขาถ้าเขาถ้าเขาตัดสินใจจะไม่ทำอะไรต่อเขาก็จะรอดตัวจากครั้ง แต่ถถ้าเขาตัดสินใจที่จะทำการผ่าตัดเปิดหน้าท้องตอนี้ เขารับรู้เลยว่าต้องมีปัญหาตามมาแน่ๆ แต่มันคือทางเลือกระหว่างชีวิตผู้ป่วยกับหน้าที่การงานของเขาเอง

หากครอบครัวของดงจินวูเป็นพวกที่มีเหตุผลไม่ใช่พวกสร้างปัญหาพวกเขาอาจปล่อยเขาออกจากปัญหาครั้งนี้ แต่อย่างไรก็ตามถึงเขาจะไม่รอด เขาก็ยังใช้ชีวิตต่อได้ปกติในฐานะคนธรรมดา

หากมีตัวเลือกอื่น หมอโจวจะเลือกผู้ป่วยอย่างแน่นอน เขาไม่ต้องการก่อให้เกิดปัญหาใด ๆ ...

อย่างไรก็ตามเวลาในการตัดสินใจนั้นหมดไปอย่างรวดเร็ว

"ฆ่าเชื้อบอสคลายเกลียวไวน์" คุณหมอโจวยังคงกดบาดแผลอยู่

เจ้าของร้านทำตามคำสั่งของเขา เขาคว้าขวด หลูโจว เหลาเจียว หนึ่งขวดด้วยนิ้วมืออ้วนๆของเขาแล้วคลายเกลียวออก "ราคาไวน์สองขวดมากกว่าหนึ่งร้อยหยวนอยู่ที่ฉันอย่าเรียกฉันว่าตาแก่ซือ ว่าไม่ได้ทำอะไรและปล่อยให้นายตายนี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันสามารถทำให้นายได้แล้ว"

หมอโจวพยักหน้าคิดขึ้นและหายใจเข้าลึกๆ เขากล่าวว่า "เฮียวซือ คุณเป็นคนกล้าหาญมากเราแค่ต้องทำให้ดีที่สุดในสถานการณ์แบบนี้"

ในขณะที่เขากำลังพูดหมอโจวค่อยๆวางดงจินอูนอนบนโต๊ะหยิบขวด หลูโจว เหลาเจียว ขึ้นมาแล้วเทลงบนแผล

กลิ่นหอมของไวน์ไหลไปในอากาศ

นอกจากนี้ยังทำให้ฝูงชนที่อยู่ใกล้เคียงซึ่งถือจานและจมูกของพวกเขากระตุก

ผู้หญิงที่กำลังบันทึกวิดีโอจำนวนมากเปลี่ยนตำแหน่งของเธออย่างรวดเร็วและเริ่มถ่ายวิดีโอใหม่

หมอโจวทำได้เพียงแกล้งทำเป็นไม่เห็นการกระทำของเธอ

หลังจากทำงานในแผนกฉุกเฉินเป็นเวลาหลายปีเขาได้เรียนรู้วิธีการอยู่ภายใต้สายตาที่จับตามองของครอบครัวและกล้องน้อยๆคนที่รักการบันทึกสิ่งที่จะแบ่งปันให้กับวงเพื่อนของเธอ

หลังจากเทไวน์ขาวขวดหนึ่งแล้วหมอโจวก็พูดอีกครั้งว่า "เฮียซือขอโทษสำหรับปัญหา แต่โปรดเปิดขวดไวน์อีกขวด"

"โอเค." เฮียซือ ดึงลูกปัดที่ห้อยอยู่ตรงหน้าหน้าอกของเขาไปทางด้านหลังก่อนที่เขาจะเปิดขวด

คุณหมอโจวกำลังจะเทแอลกอฮอล์เมื่อได้ยินว่าหลิงรันตะโกนใส่เขาว่า "เดี๋ยวก่อนให้ผมล้างมือก่อนสิ"

เมื่อได้ยินเสียงนี้หมอโจวซึ่งบังคับให้ตัวเองสงบสติอารมณ์เป็นเวลานานในที่สุดก็จะผ่อนคลาย เขารู้สึกราวกับว่าเขาเพิ่งฉีดหลอด Skelaxin (คลายกล้ามเนื้อ) ด้วยตัวเอง

ละครทีวีมักจะมีฉากของหมอหลายฉากที่ทำการรักษานอกโรงพยาบาลได้อย่างง่ายดาย แต่นั่นไม่ใช่กรณีในชีวิตจริง ในความเป็นจริงแพทย์มักพบปัญหาต่าง ๆ เสมอแม้ว่าจะอยู่ในโรงพยาบาลก็ตามและพวกเขาก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องขอความช่วยเหลือจากแพทย์สายสอง และหากแพทย์สายสอง ประสบปัญหาที่พวกเขาไม่สามารถแก้ปัญหาได้ในขณะที่ปฏิบัติหน้าที่พวกเขาจะเรียกแพทย์สายสาม…หากมีตัวเลือกคนงี่เง่าคนหนึ่งจะเรียกหัวหน้าของพวกเขายามดึกตอนตีสอง เพื่อบอกข่าวร้ายให้เขาฟังและขอให้เขามาทำงานแทนโดยเร็วที่สุด?

ดังนั้นเมื่อเทียบกับทักษะการควบคุมการตกเลือดด้วยมือเปล่สของหลิงรันซึ่งแสดงให้เห็นว่ามันค่อนข้างน่าเชื่อถือกว่ามากในครั้งสุดท้ายที่เขาใช้มันจะเป็นปัญหาและอันตรายมากหากหมอโจวแสดงการผ่าเปิดหน้าท้องถนนบนถนน

"พาเขามาถึงแล้ว" เสียงของหลิงรันดังและชัดเจน นั่นคือเสียงของรถเข็นที่ใช้ความเร็วสูงรวมถึงมีผู้เข้าชมมากขึ้นรวมถึงผู้ที่บันทึกทุกสิ่งเพื่อแบ่งปันให้กับเพื่อน ๆของพวกเขา

รถเข็นที่เข็นมาอย่างรวดเร็วนั้นเป็นรถเข็นที่พบเห็นได้ทั่วไปตามตรอกซอกซอย เจ้าของร้านมักจะใช้มันเพื่อขนส่งจานและขยะ

ผู้คนเป็นคนธรรมดาที่มักจะเห็นที่ซอยตามร้านอาหารข้างถนนและเจ้าของร้านที่มักจะรู้จักกันเพราะต้องมาซื้ออาหารที่ร้านเป็นประจำ

วิดีโอที่บันทึกเรื่องราวเหล่านี้ซึ่งอยู่ในตรอกซอกซอยตามถนน พวกเขาตระหนักดีว่าเจ้าของร้านมักจะใช้พวกเขาในการถ่ายภาพโปรโมตธุรกิจและเพื่ออเพิ่มรายได้ให้ร้านอยู่แล้ว

เฮียซือดูไปที่ฉากหน้าร้านเขาเห็นว่ามันดูมีชีวิตชีวากว่าปกติหลายครั้งก่อนที่เขาจ้องมองที่เขาไม่ค่อยเห็นเลือดอยู่ตรงฉากนี้มาก่อนซึ่งตอนนี้มันอยู่ในสายตาบนโต๊ะของเขา ในที่สุดดวงตาของเขาก็ขยับไปที่ใบหน้าของหลิงรันและความคิดก็ผุดขึ้นในใจของเขา

"ไปเอาโปสเตอร์โฆษณามาจากร้านแล้วนำไปวางไว้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้" เฮียซือตะโกนและรีบเข้าไปในร้านด้วยตัวเอง เขาคว้าชายธงที่อ่านว่า "Oyster Sensation" จับมันด้วยมือทั้งสองวิ่งตามหมอโจวและด้วยดวงตาทั้งสองของเขาส่องแสงและจ้องมองผู้คนที่บันทึกเหตุการณ์เขาถือธงสูงขึ้นเพื่อให้แน่ใจว่ามันอยู่ในสภาพดี และอยู่มุมมองของเลนส์กล้อง

"นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน?" ด้วยความช่วยเหลือจากสมาชิกสองคนที่เป็นประโยชน์และกระตือรือร้นของฝูงชนในที่สุดหมอโจวก็วาง ดงจินววูลงเขา เกือบหมดสติลงบนรถกระบะ

“สงสัยว่าม้ามจะมีการฉีกขาดจริงๆแน่” หลิงรานกล่าว

ในบรรดาสามประเภทของการฉีกม้ามโตการฉีกที่แท้จริงอาจกล่าวได้ว่าเป็นสิ่งที่อันตรายถึงชีวิตและคุกคามชีวิตมากที่สุด ในหลาย ๆ ผู้ป่วยจะตายก่อนที่เขาจะส่งโรงพยาบาลในขณะที่คนอื่นตกใจถึงขัดสุด

หมอโจวพูดไม่ทัน "เขาทำได้ไหม"

ตำรวจไร้ที่สติพยายามดิ้นรนที่จะลืมตาขึ้นและทำให้ใบหน้าของนายแพทย์โจวจำได้อะไรบางอย่างได้.

หมายเหตุผู้แปล:

Star Moon Bodhi: ประคำประคำชนิดหนึ่งซึ่งเป็นเครื่องมือดั้งเดิมที่ใช้ในการนับจำนวนครั้งที่สวดมนต์สวดมนต์หายใจขณะนั่งสมาธินับสุญูดหรือ repet.i.tions ของชื่อของพระพุทธเจ้า

Luzhou Laojiao: สุราจีนชื่อดังที่หมักจากข้าวฟ่างดอง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด