ตอนที่แล้วEP 71
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปEP 73

EP 72


By loop

หมอลู่ทำหม้อหมูตีนตุ๋นแล้วนำไปที่ห้องรับรองในห้องปฏิบัติการในตอนเที่ยง

ห้องปฏิบัติการผ่าตัดของโรงพยาบาลนั้นมีความสะอาดอย่างมาก เนื่องจากข้อกำหนดสำหรับจัดการห้องปฏิบัติการผ่าตัด แต่มันจะเข้มงวดและเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะเข้มงวด ตัวอย่างหนึ่งคือแผนกบริการฆ่าเชื้อที่ตั้งอยู่ไม่ไกล คลังสินค้าซึ่งเก็บของใช้แล้วทิ้งประกอบด้วยกล่องยาฆ่าเชื้อหลายร้อยกล่องถุงมือที่ใช้แล้วทิ้งหลายรูปแบบโดยการมาสก์ถุงพลาสติกที่หลากหลายและแม้กระทั่งอุปกรณ์ทางการแพทย์ อย่างไรก็ตามกล่องเหล่านั้นจะถูกส่งออกไปยังที่รถบรรทุก เพราะต้องมีการนำกำจัดให้เป็นไปตามมาตรฐาน

ด้านนอกห้องปฏิบัติการผ่าตัดมีการตกแต่งสำนักงาน ห้องแต่งตัวและห้องรับรองก็เป็นเรื่องสำคัญเช่นกัน

ตีนหมูตุ๋นของหมอลู่ให้กลิ่นหอมเย้ายวน

หลังจากนั้นไม่นานหมอจากห้องผ่าตัดก็มารวมตัวกันรอบๆตัวเขา

"ฉันไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้านี้"

"ฉันไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อวานแล้ว"

"ฉันไม่ได้กินอะไรเลยนะ"

ทุกคนพูด "อย่างสุภาพ" ขณะที่พวกเขากัดตีนเป็ดหมู

หลิงรันยังพบตีนหมูชิ้นใหญ่ด้วย เขาสวมถุงมือยางและกินมัน

"หมอหลิงเป็นคนซื้อตีนหมูและฉันก็เอาตุ๋นมันนี่คือสตูว์ที่ทานได้ปลอดภัยและอร่อย" หมอลู่กล่าวอย่างมีความสุข

"นายทำสตูว์เป็นได้อย่างไร?" คุณหมอโจวซึ่งพักอยู่ในห้องปฏิบัติการผ่าตัดในนามของแพทย์สังเกตการณ์และเขาก็ช่วยอะไรในการผ่าตัดไม่ได้แต่เขาอยู่เพื่อดูหมอลู่

"มันไม่ยาก" หมอลู่ไม่ค่อยมีโอกาสแสดงฝีมือ เขายิ้มอย่างมีความสุขและพูดว่า "เมื่อคุณเคี่ยวมันจนเสร็จแล้วก็เอาเนื้อทั้งหมดขึ้นมาและใช้ผ้าโปร่งละเอียดเพื่อกรองซุปเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีเนื้อเหลืออยู่ และมันเก็บไว้ในตู้เย็นหลังจากนั้นสองสามวันนำสตูว์ออกแล้วต้มอีกครั้งคุณสามารถใช้มันในการปรุงเนื้อสัตว์มันจะสดและอร่อยไม่ว่าคุณจะใช้สตูว์สำหรับไก่หรืออะไรก็ตาม มันจะยังอร่อยอยู่  คุณสามารถใช้มันเพื่อทำสตูว์ซี่โครงหมูหรือสตูว์เห็ดก็ได้... "

"ครั้งหน้านายช่วยทำสตูว์มาให้หน่อยมันคงจะดีต่อสุขภาพแน่ๆเลย หมอโจวกล่าวขณะที่เขาตบต้นขาของเขา "เดียวมาหาฉันตอนบ่ายนะเดียวฉันเป็นเจ้ามือให้เอง "

"ต้มไก่ให้ฉันด้วยนะ"

"ไก่ต้มบริเวณต้นขาหน่ะอร่อย"

“นายช่วยซื้อกึ๋นไก่ ตีนไก่ ปีกไก่มาด้วยนะ?”

“มันทำให้ฉันคิดถึงปีกเป็ดอย่างงั้นซื้อปีกเป็ดมาด้วยนะ”

คำขอจำนวนมากถูกส่งมาที่เขาและหมอลู่รู้สึกตะลึงทันที

"เฮ้แน่ใจว่าคุณจำได้อย่าเอามารวมกันนะ" เจิ้งเป่ยซึ่งอยู่ถัดจากลูเหวินบินเตือนเขา

"ฉันจำได้" หมอลู่ถอนหายใจภายในใจของเขาและพูดว่า "หมอโจวต้องการเห็ด; ฮัว ฮัว ต้องการไก่; หลิว หลิว ต้องการต้นขาไก่; หมอฮู่ต้องการเท้าไก่, ปีกไก่และ กึ๋น ไก่; หมอเจียวต้องการปีกเป็ด ... "

หมอโจวยิ้มแล้วพูดว่า "เรามาสร้างกลุ่มตั้งชื้ออกลุ่มว่าสตูว์กรุ๊ป คุณซื้อส่วนผสมและหลังจากที่คุณซื้อมาคุณก็ถ่ายรูปของพวกนั้นถ้าเป็นของใครคนนั้นก็จ่าย"

เรื่องนี้จบลงด้วยคำเพียงไม่กี่คำ หมอลู่มีความสุขและหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างรวดเร็ว

เขาเพิ่งเสร็จสิ้นการฝึกอบรมมาตรฐานและกลับไปที่แผนก เขาต้องการมันเร่งด่วนเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศที่นั่น แม้ว่ามันจะเป็นการเริ่มต้นของเขาแต่เขาก็ยังยิ้ม เขาเดินไปที่แผนกในขณะที่หมอเกรหรือหมอทิวยังทำการอบรมไม่เสร็จ แต่เขาก็ยังสามารถยอมรับได้

"หมอหลิงคุณต้องการสตูว์ชนิดใด?" หมอลู่สร้างกลุ่มวีแชท และถามไปที่หลิงรัน เป็นพิเศษ ปัจจุบันหลิงรันเป็นหัวหน้าของเขา

หลิงรันมีความภักดีต่อตัวเลือกของเขามาก "ตีนหมู"

"ตกลง." หมอลู่อดไม่ได้ที่จะพูดว่า "นายจะไม่เลือกอย่างอื่นเลยหรอ  นายไม่เบื่อหรอที่กินแต่เมนูเดิมซ้ำๆเนี่ย??"

"ไม่" สายตาของหลิงรันนั้นจริงจัง

หลังจากที่เขากินตีนหมูเสร็จแล้วหลิงรันล้างมือและกลับไปที่ห้องผ่าตัดเพื่อเริ่มตรวจดูอาการของมือผู้ป่วยขณะที่เขานอนอยู่บนเตียงผ่าตัด

"คุณพร้อมผ่าตัดรึยัง?" หลิงรันถามเมื่อเขายกมือขึ้น

ซูเจียฟูนักวิสัญญีแพทย์ถูกถามเกี่ยวกับผู้ป่วย เมื่อเขาตอบว่า "ผู้ป่วยอยู่ในสภาวะปกติ"

“งั้นสามารถเริ่มได้เลย ไปแต่งตัวรอเลย” พยาบาลหวังตอบ “หมอหลิงผู้ป่วยรายนี้มีสามนิ้วที่บาดเจ็บ คุณต้องใช้เวลานานในการเย็บไหม?”

"ฉันจะรู้เฉพาะหลังจากที่ทำแผลเสร็จแล้ว มีอะไรผิดปกติไหม??" หลิงรันถาม

"ผมได้ยินมาว่ายังมีผู้ป่วยที่จะถูกส่งมาที่นี้"

"ใช่! มีอีกสี่คนถูกส่งตัวมาไหนวันนี้" หลิงรันเลียริมฝีปากของเขา เขารู้สึกสดชื่นเช่นเดียวกับที่เขารู้สึกหลังจากดื่มน้ำค้างหลังจากคอแห้งมานาน

พยาบาลหวังดูการเคลื่อนไหวของเขา ใบหน้าของเธอแดงเล็กน้อย เธอหยุดพักครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะพูดว่า "หมอหลิงฉันทำงานมาหลายวันแล้ว เมื่อวานฉันรับผู้ป่วยสามคนแล้วก็สองคนในตอนเช้านี้ ฉันรู้สึกไม่น่าจะไหว ยังมีผู้ป่วยอื่นอีกไหม "

คุณโอเคไหม? หลิงรันเข้าใจสถานการณ์ของพยาบาลหวัง แรงกดดันในการทำงานของพยาบาลไม่ใหญ่เท่ากับหัวหน้าศัลยแพทย์ แต่ภาระงานของพวกเขาไม่เล็กเลยโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับพยาบาลผู้ผิวสวยคนนี้ การให้ความสำคัญกับการผ่าตัดถือเป็นงานที่เหลือเชื่อที่ต้องใช้ทั้งร่างกายและจิตใจ

"พยาบาลคนใหม่ไม่คุ้นเคยกับเทคนิคเอ็มถัง มันจะทำงานของคุณช้าลงกว่าทุกที่ในการผ่าตัดเพราะการผ่าตัดนั้นทำเป็นทีมนะ " พยาบาลหวังเตือนเขาแม้ว่าคำพูดของเธอมีความหมายที่รู้ได้ทั่วไป

หลิงรันไม่ได้ไตร่ตรองเกี่ยวกับความหมายเหล่านั้นของคำพูดเธอ เขาพยักหน้าแล้วพูดว่า "ผมรู้ผมจะช้าลงเมื่อผมเริ่มผ่าตัดกับเขา"

พยาบาลหวังพยักหน้าอย่างแรงและพูดกับตัวเองว่า 'เมื่อฉันกลับไปฉันจะไปพักก่อนเพื่อกำจัดถุงใต้ตา ฉันจะใช้หน้ากากสวมบังเครื่องสำอางแล้วกลับมาใหม่ "

เมื่อพยาบาลหวังนึกถึงน้ำเสียงของเธอดูอ่อนโยนและเธอก็พูดว่า "คุณไม่เหนื่อยบ้างเหรอ? อย่าง่วงนอนขณะที่คุณทำการผ่าตัดล่ะ"

"ผมจะนอนหลับระหว่างการผ่าตัดได้อย่างไร" หลิงรันยิ้ม สำหรับเขาแล้วห้องผ่าตัดที่มีระเบียบอย่างมากจะทำให้ผู้คนตื่นเต้นมากขึ้น

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาจำได้ว่าเขาจะต้องคำนึงถึงว่าเขาจะจัดสรรค์ความเหนื่อยล้าของร่างกายของเขาตลอดทั้งวันเขาคิดอะไรอีกเล็กน้อยและพูดว่า "ผมจะพยายามนั่งลงในขณะที่ผมทำการผ่าตัดนี้"

หลังจากนั้นเขาก็เอาเก้าอี้ที่ว่างมานั่งลงและเริ่มปรับความสูงตามการใช้งานและอุปกรณ์อื่น ๆ

เดิมซูเจียฝู่ยืนอยู่ก่อนที่หลิงรันจะหยิบเก้าอี้ที่วางไป เขาได้ตรวจยาสำหรับการดมยาสลบในเวลานั้น เขาคิดในใจว่า 'โชคดีที่เรามีเก้าอี้เตรียมไว้สำหรับวันนี้เนื่องจากผู้อำนวยการฮวงไม่อยู่ที่นี่'

เขาส่ายหัวและเมื่อเขาไตร่ตรองเกี่ยวกับเรื่องนี้เขากรอกข้อมูลชุดสุดท้าย จากนั้นเขาก็นั่งเก้าอี้จากมุม

ในเวลานี้หลิงรันพูดว่า "หมอลู่คุณไม่เหนื่อยบางเหรอ? คุณสามารถไปรับเก้าอี้ด้วยเหมือนกัน"

ซูเจียฟูลังเลเพียงครู่เดียวก่อนที่เขาจะไม่สามารช่วยได้ขณะที่หมอลู่ลุกขึ้นยืนและใช้นิ้วเท้าซ้ายของเขาลากเก้าอี้ไปทีละนิ้วไปยังเตียงผ่าตัด

ซู่เจียฟูต้องการหัวเราะ 'คุณเป็นบ้าไปแล้วหรอ พวกคุณเป็นศัลยแพทย์จริงไหมเนี่ยที่นั้งเก้าอี้และทำการผ่าตัด? ตอนนี้มีเก้าอี้มันมีเก้าอี้ตั้งมากมายในห้องผ่าตัดนี้? แต่ทำไมต้องเป็นเก้าอี้ฉัน! '.

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด