ตอนที่แล้วEp 30
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปEp 32

EP 31


By loop

หมอเรย์ยังมองไปที่หลิงรันด้วยท่าทางแปลก ๆ และกล่าวว่า

“นี้เป็นครั้งแรกของนายใช้ไหมกับการเย็บปิดท้องแบบนี้?” การผ่าตัดครั้งนี้ถือเป็นการผ่าตัดใหญ่ครั้งแรกของหลิงรัน...

หมอเรย์ ยื่นนิ่งไปสักพักก่อนที่เขาจะคิดถึงเรื่องในอดีตที่ผ่านมาของเขา ในตอนนั้นเขารู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก

“มันน่าตื่นเต้นมาก ...สำหรับครั้งแรกของเขาในการทำการผ่าตัด …”

หมอเรย์รำลึกถึงผู้ป่วยที่มีอาการท้องอืดคนนั้น ณ เหตุการณ์ครั้งนั้นมันทำให้พยาบาลและวิสัญญีแพทย์รู้สึกหัวเสียเสียกับเขาเป็นอย่างมาก ...

ในเคสนั้นเป็นเคสเกี่ยวกับการผ่าตัดช่องท้อง ปกติการผ่าตัดใช้เวลาค่อนข้างนาน และเวลาสามในสี่เสียไปกับการกีดเปิดแผล แต่หมอเรย์ในช่วงนั้นได้ทำช้ากว่ากำหนดไปครึ่งชั่วโมง ทำให้ทุกคนต้องทำงานล่าช้าขึ้นจากแผนเดิม และนั้นก็เป็นสาเหตุทำให้ทุกคนต้องทำงานเพิ่มมากขึ้น จากความผิดพลาดของเขา

ในความเป็นจริง  ณ เวลานั้น หมอเรย์ ก็รู้สึกประหม่าในเวลาเดียวกัน

แต่เมื่อมองดูหลิงรันในปัจจุบัน ดูเหมือนว่าชายตรงหน้าจะไม่ตื่นเต้นกับการผ่าตัดครั้งแรกเลย และดูเหมือนว่าเขาจะสงบกว่าปกติด้วยซ้ำ

หมอเรย์ที่เห็นแบบนั้นก็อ้าปากค้างขึ้น ก่อนหน้านั้นเขาได้เป็นคนบอกกับทีมว่านี่ไม่ใช่แผลที่ช่องท้องแบบปกติ เพราะช่องท้องของผู้ป่วยนั้นเกิดจากการแผลเปิดที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ แม้ว่าจะได้รับการรักษาโดยการเย็บแผลขั้นต้นมาแล้ว แต่ก็มีบางส่วนที่แตกต่างกับการที่ใช้มีดผ่าตัดอยู่ดี ดังนั้นการเย็บแผลนี้จะต้องใช้ความระมัดระวังอย่างสูง และยังต้องใช้ความชำนาญของฝีมือสูงมากอีกด้วย

อาจกล่าวได้ว่าผู้อำนวยการฮวง นั้นให้โอกาสสำหรับหลิงรันอย่างมาก มันจึงทำให้หลิงรันได้มีโอกาสได้รับการฝึกฝนแบบนี้

"หนึ่งสองสามสี่ห้าหก……"

"สองสี่หกแปดสิบ ... "

“ตาข่ายเย็บแผลทั้งหมดอยู่ที่นี้!” พยาบาลที่ทำหน้าที่ดูแลอุปกรณ์ ได้ทำการตรวจสอบดูรายการอุปกรณ์อีกครั้งก่อนที่จะเริ่มทำการเย็บปิดแผล

ผู้อำนวยการฮวงที่ได้ฟังแบบนั้นก็พยักหน้า เขายังได้ทำการตรวจสอบมันถึงสองครั้ง ก่อนที่เขาจะเริ่มตรวจสอบพื้นผิวของแผลอีกครั้ง เพื่อยืนยันว่าแผลไม่มีเลือดไหลออกมา จากนั้นจึงเป็นหลิงรันที่กล่าวว่า: "เริ่มทำการปิดหน้าท้องได้"

ตราบใดที่มีการระบุจุดหมายหลักของภารกิจ ทีมรักษาจะต้องทำมันจนเสร็จสิน พวกเขาจึงจะสามารถออกจากห้องผ่าตัดเพื่อไปพักผ่อน หรือไปทำงานอื่นได้

อย่างไรก็ตามวันนี้เป็นครั้งแรกของการเย็บแผลช่องท้องของหลินหรัน และยังเป็นแผลช่องท้องที่มีลักษณะแปลกอีกด้วย ดังนั้นผู้อำนวยการฮวงจึงไม่ได้ออกไปจากผู้ป่วยมากนัก แต่เขากับเลือกที่จะเดินออกจากตำแหน่งที่เขายืนอยู่ และไปยืนอยู่ด้านหลังของหลินรันแทนเพื่อที่ว่าเขาจะสามารถดูการเย็บแผลของหลิงรันได้

พวกเขาอย่างดูถูกหลินรันว่านี้เป็นการผ่าตัดครั้งแรกของเขาอย่างเด็ดขาด เพราะก่อนหน้านี้เขาได้ทำการเย็บแผลจำนวนมากในห้องรักษา มันจึงทำให้เขาได้เรียนรู้ทักษะการเย็บแผลของเขานั้นดีขึ้นอย่างมาก ถึงแม้ว่าการเย็บแผลทั่วไปจะแตกต่างจากการเย็บแผลที่ห้องผ่าตัด แต่มันก็ไม่ได้ทำให้หลินรันรู้สึกกดดันอะไร

สิ่งที่น่าเป็นห่วงสำหรับผู้อำนวยการฮวง เมื่อเขาให้โอกาสแพทย์ฝึกหัดทำการเย็บปิดแผลแบบนี้ คือการที่รอยตะเข็บของการเย็บมีขั้นตอนที่ไม่ถูกต้อง ถ้ามันเกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้นจะทำให้แผลของผู้ป่วยนั้นเกิดโพรงขึ้น นอกจากนี้เขายังเห็นบางครั้งที่มือของแพทย์ฝึกหัดนั้นไปถูกโดนอวัยวะส่วนอื่นของผู้ป่วยอีกด้วย

แต่ผู้อำนวยการฮวงก็ยังมันใจว่าหลิงรันจะไม่ทำให้เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น แต่ถ้ามันเกิดขึ้นจริงก็คงเป็นเพียงข้อผิดพลาดที่เล็กน้อยเท่านั้น และเขาสามารถให้อภัยกับเรื่องนั้นได้

ขณะที่ผู้อำนวยการฮวง ใช้เวลาพิจารณาปัจจัยที่อาจจะทำให้เกิดความกดดันอยู่นั้น แต่เขาก็คิดขึ้นมาได้ว่าหลินรันนั้นเป็นแพทย์ที่มีความสามารถมากที่สุดเท่าที่เขาเคยเห็นมาตลอดการอายุการทำงานเป็นแพทย์ของเขาเลยก็ว่าได้

และยิ่งเขาได้เห็นผลการทำงานของหลินรันในห้องรักษาในช่วงสองสามวันมานี้ ก็ยิ่งทำให้เขามีความมั่นใจในความคิดของเขามากขึ้น

"เข็มหนีบ" หลิงรันพูดอย่างจริงจัง

พยาบาลยิ้มและนำอุปกรณ์วางไว้ในมือของหลิงรัน

ความสนใจของหลิงรันนั้นมุ่งเน้นไปที่พื้นผิว ที่มีบาดแผลที่มีผิวสัมผัสไม่ชัดเจน

การทำแผลปิดช่องท้องนั้นแตกต่างจากการเย็บแบบธรรมดา ซึ่งต้องดำเนินการเป็นขั้นตอน และลักษณะของการผ่าจะแตกต่างกัน ดังนั้นจึงทำให้การเย็บมันมีความแตกต่างกัน

สำหรับผู้ป่วยในปัจจุบัน หลิงรันจำเป็นต้องเย็บเยื่อบุช่องท้องในชั้นที่ต่ำสุดก่อน จากนั้นจึงเย็บปลอกบริเวณกล้ามเนื้อช่องท้องที่อยู่ด้านหน้า แล้วจึงเย็บผิวหนังและใต้ผิวหนัง

ขั้นตอนสุดท้ายไม่ใช่สิ่งที่สวยงามที่สุด แต่มันก็ยังเป็นขั้นตอนที่ง่ายที่กว่าสองขั้นตอนแรก มันเป็นขั้นตอนที่ใช้การรักษาโดยทั่วไป สุดท้ายที่หลิงรันยังต้องสัมผัสกับเยื่อบุช่องท้อง และกล้ามเนื้อบริเวรช่องท้อง ก่อนมันไม่ใช่เรื่องปกติที่จะจิกแผลขึ้นมาก่อนที่จะทำการเย็บ

หมอเรย์ ไม่ได้ไปไหน แต่เขาดูที่หลิงรันโดยตาไม่กระพิบแทน

ในความคิดของเขา เรื่องนี้มันช่างเป็นเรื่องตลก

มันเป็นเรื่องที่ง่ายมากสำหรับหมออายุน้อยที่จะเกิดข้อผิดพลาด เพราะทุกคนเรียนรู้มาจากความผิดพลาดในห้องผ่าตัด ดังนั้นมันจึงทำให้หมอเหล่านี้เติบโตขึ้นได้

ถ้าหลิงรันได้รับประสบการณ์นี้ บางทีมันอาจจะทำให้เขารู้สึกดีขึ้น - หมอเรย์อดไม่ได้ที่จะสังเกตการรักษาของหลิงรัน

เพียงชั่วนาทีเดียว หมอเรย์ รู้สึกว่าจิตใจของเขาตกใจ

แม่* - น้องสาวของคุณ!

นี่เป็นแพทย์ฝึกหัดที่เพิ่งจบการศึกษาจริงหรอ?

หมอเรย์ทำงานมาสิบปีแล้ว หมอส่วนใหญ่ไม่ค่อยรู้จักเขา แต่แท้จริงแล้วเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านยาสิ่งที่คนเห็นส่วนใหญ่จะรู้จักในเรื่องของปรัชญาของเขามากกว่า

สำหรับตอนนี้ทักษะของหลิงรันเพียงพอสำหรับการรักษาแล้ว

หมอเรย์บอกได้เลยว่า “นี้เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นการรักษาที่ราบรื่นและง่ายดายแบบนี้ แพทย์ที่เก่งกว่าเขาจะไม่ปิดแผลที่ช่องท้องแบบนั้น”

"เป็นฉันก็เปิดไว้!" หมอเรย์ ถอนหายใจและอุทาน

ในเรื่องนี้ผู้อำนวยการฮวง เขาไม่เข้าใจจึงได้ถามขึ้นมาว่า: "คุณพูดว่าอะไร?"

"หลิงรันทำได้ดีมาก” หมอเรย์ได้รีบตอบขึ้นมา

ผู้อำนวยการฮวงที่ได้ฟังแบบนั้น ก็รู้สึกดีมากเช่นกัน เขายกย่องวิสัยทัศน์ของตัวเองและพูดว่า: "หลินรันเพียงแค่ขาดประสบการณ์เท่านั้น ถ้าเขาได้รับประสบการณ์การผ่าตัดมากขึ้น ในอนาคตเขาจะต้องเป็นกำลังสำคัญให้กับแผนกฉุกเฉินของเราได้อย่างแน่นอน"

"ใช้ครับ“.หมอเรย์ รู้สึกว่า ผู้อำนวยการฮวง เหล่มองและพูดอะไรบางอย่าง”หลิงรันเป็นหนี้ประสบการณ์ และตอนนี้เขากำลังเติบโต”

"นายเข้าใจ!"

ในที่สุดหลังจากหลิงผูกด้ายสุดท้ายเขาก็หายใจเบา ๆ “เรียบร้อย”

ลมหายใจที่กันไว้ยาวนานของหมอเรย์ก็คายออกมา ราวกับว่าเขายังประหม่ากว่าหลิงรันเสียอีก

หลิงรันและผู้อำนวยการฮวง มองเขาอย่างประหลาด

หมอเรย์ ไอสองครั้ง แต่เขาแสดงรอยยิ้มที่เป็นมิตรและลืมความกังวลไปจนหมดสิ้น แต่ใบหน้าใต้หน้ากากไม่สามารถแสดงออกมาจนเห็นได้ชัด

สำหรับ หมอเรย์ เขาเหมือนได้ดูหนังที่ไม่กล้าลุกไปเข้าห้องน้ำเลย ... หมอเรย์รู้สึกอึดอัดใจ และตัวสั่นเหมือนได้ฟังเพลงที่ตัวเองชอบอยู่ยังไงยังงั้น

หมอเรย์ กล่าวว่า: “ถ้าเป็นฉันจะเอาการผ่าตัดครั้งนี้ไปเขียนรายงานส่งเอสซีไอ”

ในฐานะดัชนีทางวิทยาศาสตร์วรรณคดีที่โด่งดังที่สุดของโลก เอสซีไอ ได้รวบรวมวารสารทางวิทยาศาสตร์มากมายและประเมินอิทธิพลของพวกเขา

จากมุมมองของนักวิทยาศาสตร์ การส่งวารสารที่รวบรวมอยู่ไปที่เอสซีไอมันเป็นสัญลักษณ์ของลำดับความสามารถ

แน่นอนว่าจะเขียนไปกี่หน้าก็ได้มันจะสะท้อนถึง ระดับของเอสซีไอและจะได้รับรางวัลจากระดับเอสซีไอนั้นๆ

เช่นเดียวกับโรงเรียนและสถาบันวิจัยแพทย์ในโรงพยาบาลต้องการได้รับการส่งเสริม ปัญหาแรกคือการเขียนรายงาน

ไม่ว่าจะเป็นจากการเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาล จากรองประธานฝ่ายส่งเสริมหรือจากรองผู้อำนวยการ และผู้อำนวยการนั้นต้องมีเอกสารตามคำขอ

แต่สำหรับหัวหน้าแพทย์ไม่ปฏิบัติเช่นนั้น  เนื่องจากตำแหน่งของพวกเขาในแผนกมีความเฉพาะในระบบโรงพยาบาลและยังคงต้องการเอกสารในการรับรอง

แต่แตกต่างจากเอกสารทางวิชาการทั่วไปแพทย์ต้องการเขียนวิทยานิพนธ์ก่อนอื่นต้องมีกรณีที่เหมาะสม

หากแพทย์ต้องการพิสูจน์ว่าเขาเป็นคนที่เจ๋งจริง เขาจะต้องทำการผ่าตัดก่อนแล้วจึงเขียนเรียงความซึ่งมันจะมีการโฆษณาอย่างกว้างขวาง

หมอเรย์ คิดว่าน่าเสียดายที่ไม่เข้าใจสิ่งเหล่านี้ เรื่องส่วนใหญ่ที่เข้ารู้คือการหาข้อมูลมาประกอบเท่านั้น มันไม่สามารถสะท้อนให้เห็นถึงคุณค่าของการผ่าตัดได้เลย

ในเวลานี้ ผู้อำนวยการฮวง เขาได้แจ้งถึงความสำเร็จในการผ่าตัดรักษา และได้ถอดถุงมือของเขาและครุ่นคิดสักครู่เป็นเวลาสองสามวินาที แต่เขามองหลิงรันและถามว่า "นายจะเขียนรายงานเรื่องนี้ไหม?"

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด