ตอนที่ 15 วิธีใช้แต้มทั่วไป?

ตอนที่ 15 วิธีใช้แต้มทั่วไป?

คำอธิบายของเจ้าอ้วนอู๋นั้นถูกต้อง การแยกของนั้นง่ายไม่ต่างกับการเตะฟุตบอล

พวกเขาจะเอาปลายเท้าชี้ไปที่พัสดุแล้วเตะมันอย่างแรง พัสดุจะบินไปเป็นสิบเมตร ไม่มีใครสนใจผู้ซื้อหรือผู้ขาย ตราบใดที่พัสดุถูกส่งมอบมันก็ไม่มีอะไรอื่นสำคัญอีกแล้ว

อันที่จริงไม่ใช่ว่าคนงานเหล่านี้ไม่มีความรับผิดชอบ คนงานประจำเป็นยิ่งกว่านี้อีก เมื่อสะพานลำเลียงเริ่มทำงาน มันก็จะไม่มีเวลาให้คุณดูแลพัสดุอย่างระมัดระวังอีกต่อไป มันไม่สำคัญว่ามันจะถูกเขียนติดไว้ว่าเป็นของแตกหักง่ายหรือราคาแพง ต่อให้กล่องกระดาษฉีกขาดก็จะมีคนซ่อมแซมแล้วปิดเทปทับก่อนจะนำมันกลับลงบนสะพานลำเลียง

"พัสดุชิ้นนี้พัง ดูเหมือนจะเป็นพวกเหล้า ฉันได้กลิ่นแอลกอฮอร์'

"ไม่ต้องสนใจ ตราบใดที่ใบส่งมอบไม่เปียกก็ไม่เป็นไร โยนมันกลับสะพานลำเลียง จำไว้ ใบส่งมอบต้องหงายหน้าออก"

กลุ่มคนงานมีพื้นที่ทำงานที่ถูกแบ่งไว้อย่างชัดเจน สองคนยืนอยู่ข้างรถบรรทุกหยิบพัสดุแล้วโยนลงพื้น อีกสองคนก็เก็บพัสดุแล้วโยนขึ้นสะพานลำเลียง ส่วนที่เหลือพวกเขารับผิดชอบในการ'ส่งบอล' หลังจากนั้นสักพัก มันก็สนุกอย่างน่าประหลาดใจ

เจ้าอ้วนอู๋กำลัง'ส่งบอล' เขากระทั่งโม้กับหัวหน้าคนงานประจำและขอแข่งกัน

มีชายคนนึงที่ยืนอยู่ข้างลู่โจวกำลังนำพัสดุออกมาจากรถบรรทุก เขาเห็นเพื่อนร่วมชั้นเตะพัสดุไปมาแล้วรู้สึกไม่พอใจ เขาทนต่อไปไม่ไหวอีก เขากล่าวเสียงเบา "สหาย ใจเย็นหน่อย ของฉันอาจอยู่ในนั้นก็ได้"

แน่นอนไม่มีใครได้ยินเขา ต่อให้พวกเขาได้ยิน พวกเขาก็ไม่ได้ฟัง

มีพัสดุจำนวนมาก ถ้าพวกเขาค่อยๆแยกของ ต่อให้พวกเขาใช้เวลาทั้งคืน พวกเขาก็คงขนเสร็จแค่ไม่กี่คัน

อู๋ต้าไห่ไม่ได้บอกว่าพวกเขาต้องแยกพัสดุมากเท่าไหร่ เขาแค่บอกให้พวกเขาฟัง ลู่โจวประเมิณว่าคลังสินค้าต้องทำสัญญากับอู๋ต้าไห่ อู๋ต้าไห่อาจได้รับเงินตามจำนวนพัสดุที่ถูกจัดเรียง

ยกตัวอย่างสมมุติพัสดุชิ้นละห้าเฟิน(0.05หยวน) ถ้าคืนนี้พวกเขาแยกของแค่สองร้อยชิ้น เจ้าอ้วนอู๋ก็คุ้มแล้ว ถ้าพวกเขาแยกของเพิ่มอีกห้าร้อยชิ้น เจ้าอ้วนอู๋ก็จะได้เงินเพิ่มอีกห้าร้อยเหรียญ

ลู่โจวคาดการณ์ว่า พวกเขามีกันสิบคน ทำงานกันแปดชั่วโมง อย่างน้อยพวกเขาจะแยกของได้สามหมื่นชิ้นใช่ไหม? บางทีอาจถึงสี่หมื่นชิ้นด้วยซ้ำ ถ้านับตัวเขากับอ้วนอู๋ มันก็มีคนงานสิบสองคน

ลู่โจวพลันรู้สึกไม่ดีขึ้นมา

คนอื่นทำงานทั้งคืนได้เพียงห้าร้อยหยวนเท่านั้น แต่เจ้าอ้วนอู๋นี้อาจได้เงินพันหรือสองพันหยวน เงินก้อนนั้นเพียงพอให้นักศึกษาธรรมดาใช้จ่ายได้ทั้งเดือน! คนอื่นได้รับเงินจากทางบ้าน แต่เจ้าหมอนี่อาจส่งเงินให้ที่บ้านด้วยซ้ำ

อย่างไรก็ตามไม่ว่าลู่โจวจะอิจฉาแค่ไหน เขาก็รู้ว่าเจ้าหมอนี่พยายามด้วยตนเอง ถ้าให้เขาทำ เขาอาจทำไม่ได้ด้วยซ้ำ

อย่างแรกเลยเขาต้องไปหาคนงานจำนวนมาก จากนั้นเขาก็ต้องจัดระเบียบคนงาน แถมเขายังต้องมีความสามารถในการต่อรองด้วย เขาต้องโน้มน้าวคนที่ศูนย์คัดแยกเพื่อให้พวกเขาเชื่อใจแล้วมอบงานให้เขา นอกจากนี้เขาต้องเจรจาราคาที่สมเหตุสมผลที่ทำให้ทั้งสองฝ่ายพึงพอใจ

ทุกเรื่องจำเป็นต้องใช้ EQ สูงที่ไม่อาจเรียนรู้ได้ด้วยแค่การฝึก ลู่โจวสังเกตเห็นว่าเจ้าอ้วนอู๋มอบหมายงานได้อย่างเชี่ยวชาญ และเขาก็รู้เลยว่าเขาไม่มีทางทำแบบนี้ได้และเหล่าคนที่เตะบอลอยู่ตอนนี้ก็ไม่สามารถ

ไม่งั้นคนที่ได้รับเงินหลายพันเหรียญคืนนี้จะไม่ใช่เจ้าอ้วนอู๋ แต่เป็นคนอื่นแทน

อ้า เป็นทุนนิยมที่ชั่วช้ายิ่งนัก!

มือของลู่โจวขนย้ายของจากรถบรรทุกราวกับเครื่องจักร เขาพยายามคิดเรื่องอื่นเพื่อไม่ให้ตัวเองเบื่อ เขามองไปรอบๆโกดังแล้วจิตใจของเขาก็ร่อนเร่ไปทั่ว

พูดตามตรง จากมุมมองของนักศึกษามหาลัยสมัยใหม่ เขารู้สึกว่าโลจีสติกส์ของศูนย์คัดแยกไร้เหตุผลโดยสิ้นเชิง อย่างแรกมันไม่ได้รับการออกแบบอย่างชาญฉลาด นอกจากนี้มันยังจำเป็นต้องมีกำลังคนจำนวนมากเพื่อดำเนินการซ้ำๆและไม่ใช้เทคนิคใดๆ

แน่นอนว่าเขารู้เหตุผลชัดเจน

การอัพเกรดเทคโนโลยีจะเสียค่าใช้จ่ายจำนวนมาก ศูนย์คัดแยกแบบนี้ไม่สามารถหาเงินทุนที่จำเป็นสำหรับการอัพเกรดได้ แม้ว่าผู้ถือหุ้นศูนย์คัดแยกจะมีเงินทุน แต่พวกเขาจะไม่นำเงินมาอัพเกรดแน่นอน

โดยใช้หลักการลงทุนที่ลดความเสียงให้น้อยที่สุด เงินจะถูกลงทุนในตลาดอสังหาริมทรัพย์หรือถูกใช้ซื้อสินค้าทางการเงินต่างๆ นี่เป็นเพราะเป้าหมายสูงสุดคือการได้รับผลตอบแทนจากการลงทุน มันไม่ใช่เพื่อพัฒนาความเป็นอยู่ของทุกคน

แม้ว่าผู้คนจะคิดว่าทั้งสองอย่างมีส่วนได้ส่วนเสียเหมือนกัน แต่อันที่จริงมันไม่เกี่ยวข้องกันเลย

"พวกเขาสามารถเสริมสายพานลำเลียงไปที่ประตูของศูนย์คัดแยกแล้วใช้เครื่องจักรอัจฉริยะเพื่อคัดแยกของ นี่ไม่ใช่แค่ลดความเสียหายที่เกิดขึ้นกับพัสดุเท่านั้น แต่มันยังเพิ่มประสิทธิภาพของอัตราการจัดส่งพัสดุของศูนย์อีกด้วย" ลู่โจวขมวดคิ้ว

ทันใดนั้นเองขณะที่เขากำลังคิดถึงปัญหา เขาก็รู้สึกว่าวิสัยทัศน์เริ่มเบลอ

เขาพยายามตั้งสมาธิ แต่ทันใดนั้นหน้าต่างโฮโลแกรมกึ่งโปร่งใสก็ปรากฏตรงหน้าเขา

[หมายเลข 001 แบบพิมพ์เขียวระบบคัดแยกอัจฉริยะ (โปรแกรมเครื่องจักรอัจฉริยะ) ความต้องการ : วิทยาการสารสนเทศ ระดับ 1 วิศวกรรม ระดับ 2]

[แต้มทั่วไปที่ต้องการ : 5000]

"เชี่ย!"

ลู่โจวประหลาดใจที่จู่ๆหน้าต่างของระบบก็เด้งขึ้นมา เขารู้สึกประหลาดใจมากยิ่งขึ้นเมื่อเห็นแต้มทั่วไปที่ต้องการ

5000 แต้มทั่วไป!

ทำไมระบบไฮเทคถึงกระหายแต้มทั่วไปขนาดนี้?

"เกิดอะไรขึ้น?" ชายที่อยู่ข้างเขาถามและจ้องมองเขาตาปริบๆ เขาสงสัยว่าเจ้าหมอนี่เป็นอะไรไป

"อ๊ะ ไม่มีอะไร จู่ๆฉันก็นึกได้ว่าฉันแก้โจทย์ในข้อสอบผิด"

ลู่โจวหัวเราะแล้วรีบไล่ชายคนนี้ไป เขาหันกลับมาสนใจหน้าต่างโฮโลแกรมที่มีแต่เขาเท่านั้นที่เห็น ในเวลาเดียวกันสมองเขาก็กำลังหมุนด้วยความเร็วล้านไมล์ต่อวิ

ระบบสามารถแก้ปัญหาในชีวิตจริงด้วยการใช้แต้มทั่วไป กลายเป็นว่าปัญหาไม่จำเป็นต้องเป็นแค่โจทย์เลขเท่านั้น แม้แต่จินตนาการแนวคิดก็ใช่ ระบบจะเติมเต็มรายละเอียดให้สมบูรณ์

พูดให้เข้าใจง่ายๆก็คือ มันก็เหมือนกับการเขียนวิทยานิพนธ์ โฮสต์คือผู้สร้างความคิด ดังนั้นเขาจึงเป็นผู้สร้าง ระบบก็เหมือนมือปืนรับจ้าง มันมีหน้าที่ทำให้ความคิดกลายเป็นจริง

ยกตัวอย่าง พิมพ์เขียว 001 มาจากจินตนาการโครงสร้างศูนย์คัดแยกของเขา แน่นอนความคิดเขามีรายละเอียดต่ำ ส่งผลให้ระบบออกแบบส่วนประกอบที่ซับซ้อนเกินไป

นอกจากนี้แต้มทั่วไปที่จำเป็นต้องใช้จะขึ้นอยู่กับระดับทักษะและความยากของปัญหา

ทันใดนั้นเองลู่โจวก็นึกถึงอะไรบางอย่างที่ทำให้หัวใจเขาเต้นผิดจังหวะ

"ถ้าฉันระบุปัญหาเพื่อสร้างแขนกลคัดแยกอัจฉริยะล่ะ..."

ลู่โจวส่ายหน้าแล้วตั้งสมาธิกับปัญหาใหม่ หลังจากนั้นไม่นานก็มีตัวหนังสือปรากฏบนหน้าต่างโฮโลแกรม

[แขนกลศูนย์คัดแยกอัจฉริยะ (ศูนย์คัดแยกxx) ความต้องการ : วิทยาการสารสนเทศ ระดับ 1]

[แต้มทั่วไปที่ต้องการ : 1570]

เป็นอย่างที่คิด!

ลู่โจวกำหมัดด้วยความตื่นเต้น

นี่คือวิธีใช้งานระบบที่ถูกต้อง!

ยกตัวอย่าง ถ้าเขาอยากสร้างโทรศัพท์ เขาไม่จำเป็นต้องให้ระบบแก้ปัญหาทั้งหมด แต่เขาควรแบ่งเป็นความคิดเล็กๆและใช้ระบบแก้ปัญหาส่วนที่เขาทำไม่ได้ก็พอ

ถ้าจะให้เจาะจงก็คือ ถ้าเขาถือเสี่ยวมี่ 4 แล้วตะโกน "ระบบ อัพเกรดความสามารถ10%" ระบบก็จะสามารถกำหนดราคาตั้งแต่ 1000-10000 แต้มทั่วไปแล้วคิดไปว่าเขาอยากอัพเกรดโทรศัพท์ทั้งเครื่อง

เขาสามารถถอดชิ้นส่วนเสี่ยวมี่4ของเขาแล้วหยิบเอาชิป Qualcomm Snapdragon 801 ออกมา จากนั้นถ้าเขาขอให้ระบบอัพเกรดชิปภายใต้เงื่อนไขว่าเทคโนโลยีผลิตชิปจะไม่เปลี่ยนแปลง ระบบก็จะออกแบบเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของชิป 10% ให้

ด้วยการระบุคำสั่ง มันอาจใช้แต้มทั่วไปน้อยลงมากกว่า 1000 แต้มเพื่อให้ระบบแก้ปัญหา มันจะให้พิมพ์เขียวเขาเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของ Qualcomm Snapdragon 801

ลู่โจวเปี่ยมไปด้วยความสุขทันที ในที่สุดเขาก็ค้นพบวิธีสร้างรายได้จากแต้มทั่วไปของระบบ

อย่างไรก็ตามเขาสงบใจลงอย่างรวดเร็ว

เขาจำได้ว่าเขาเหลือแต้มทั่วไปเพียง 35 แต้มเท่านั้น

แม้ว่าเขาจะพบวิธีหาเงิน แต่เขาก็ยังต้องการแต้มทั่วไป ด้วยจำนวนแต้มทั่วไปในปัจจุบัน เขาทำได้แต่แก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์เท่านั้น

หลังจากคิดถึงเรื่องนี้ ลู่โจวก็ไม่มีความสุขอีกต่อไป