เล่มที่ 1 บทที่ 4: คืนที่ไม่พักผ่อน
อาร์คบิชอปสแตนลีย์ตกตะลึงกับเมืองที่มีชีวิตชีวา ในความทรงจำของเขาเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมาสถานที่แห่งนี้ได้ถูกทำลายและซากปรักหักพัง เขาเลี้ยวผิดทาง?
“เราพบกันอีกแล้วนะ ปู่!”
“ คุณหนูโจรสลัด ท่านโกหกข้าตั้งแต่แรก ท่านไม่ใช่โจรสลัดแต่เป็นอัศวินศักดิ์สิทธิ์!
“ไม่มีใครพูดว่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์ไม่สามารถเป็นโจรสลัดได้ ปู่ ยังไงก็ตามข้าไม่ค่อยชอบชื่ออัศวินศักดิ์สิทธิ์ในตอนแรก”
สแตนลีย์ตรวจสอบเบลล่าอย่างระมัดระวังเขารู้สึกประหลาดใจกับการเติบโตที่เธอแสดงให้เห็นในเวลาเพียงหนึ่งเดือน เบลล่าสวมชุดเกราะสีเงินซึ่งไม่ได้เป็นสัญลักษณ์ของประเทศใด ๆ และนอกเหนือจากถุงมือโลหะและอาวุธดาบคราวนี้เธอก็ใส่เกราะที่ด้านหลังของเธอ ตอนนี้เธอดูเหมือนอัศวินทั่วไป
“ทำไมท่านถึงไม่มีหอกสาวน้อย คท่านต้องการให้ข้าเอาอันนึงจากโบสถ์มาให้ท่านหรือไม่?”
“ เอ่อไม่เป็นไรข้าไม่ได้ใช้หอก เกี่ยวกับนักหอก…เอาเป็นว่า…ข้าชอบดาบ ท่านไม่ได้มาที่นี่เพื่อพบข้าใช่ไหม?
“ท่านช่วยบอกชื่อท่านหน่อยได้ไหม? ฝ่าบาท ออคตาวิโอ้ เฟเลีย”
“ท่านรู้จักชื่อข้าด้วย? …นี้?”
เมื่อได้รับเอกสารเล็กที่บิชอปมอบให้กับเธอ เบลล่าก็เห็นใบหน้าของอ็อตาวิโอเฟเลียพร้อมกับบุญและความสำเร็จของเธอที่อยู่เบื้องล่าง
“พ่อของท่านจัดงานศพให้ท่านไม่มีคนสำคัญใดที่มายกเว้นข้าและข้าเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่เอาเอกสารแต่ไม่ต้องกังวลข้าติดสินบนคนที่รับผิดชอบเพื่อกำจัดส่วนที่เหลือแล้ว”
“ทำไมท่านถึงช่วยข้า ท่านวางแผนอะไรไว้ ปู่?”
“ไม่มีอะไร ท่านแค่เตือนข้าถึงหลานสาวสายของข้า แค่นี้แหละ”
“นีปู่บอกเล่าเรื่องราวของท่านมาทีข้าจะฟังให้”
ไม่นานนักที่เบลล่าจะเริ่มเสียใจกับคำพูดของเธอ อาร์คบิชอปก็เหมือนกับมีอาในความจริงที่ว่าเขาเป็นโรคปากร่วง พวกเขาทั้งสองคุยกันหลายชั่วโมงและเบลล่าก็ต่อต้านความอยากที่เพิ่มขึ้นของเธอเพื่อตัดอาร์คบิชอปที่พูดถึงความทรงจำที่ไม่สิ้นสุดของเขา มันเป็นเรื่องยากสำหรับชายชราที่มีชีวิตอยู่ด้วยตัวเองมานานแล้วที่จะหาคนคิดให้เขา
“เบลล่า ท่านจะไม่ขอลี้ภัยกับโบสถ์? ข้าสามารถทำให้ท่านมีตัวตนใหม่ในฐานะอัศวินศักดิ์สิทธิ์ของโบสถ์เพื่อที่ท่านจะได้กลับไปสู่โลกภายนอกโดยไม่ต้องยู่ในสถานที่แห้งแล้งนี้ แม้ว่าพ่อของท่านจะค้นพบเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย”
“ไม่เป็นไร ข้าสบายดีที่นี่ ยังไงก็ตามข้าไม่ได้เคารพสักการะเทพแห่งแสงแล้วและข้าไม่ได้วางแผนที่จะใช้ชื่ออัศวินศักดิ์สิทธิ์ของข้า”
“ข้าเดาว่าโอเคเช่นกัน ท่านมีข้อมูลเกี่ยวกับคุณหนูโรแลนด์และเจ้าหญิงแอนนี่บ้างไหม?”
“พวกเขานั้น…ไม่มีอะไรในตอนนี้แต่ข้าคิดว่าพวกเขาควรมีชีวิตอยู่ ข้าจะบอกท่านถ้าข้าได้ยินอะไร ปู่”
“ข้าหวังว่าคำพูดของท่านจะเป็นจริง ข้ายังมีธุระอีกมากที่ต้องเข้าร่วม ท่านสามารถมาหาข้าได้ที่โบสถ์ของเมืองหลวงของเขตเทรวิค่อน จำไว้ว่าลูกประตูโบสถ์จะเปิดให้ท่านเสมอ”
เบลล่าปล่อยลมหายใจที่เธอถืออยู่ขณะที่เธอมองอาร์คบิชอปสแตนลีย์ออกไปจากสายตาของเธอ เธอเดาได้ว่านักธนูหญิงเป็นสมาชิกของราชวงศ์อาณาจักรคริสตอฟและสแตนลีย์เพิ่งยืนยันให้เธอ ดูเหมือนว่าแอนนี่ก็มีคู่หมั้นที่กำลังรวบรวมทหารในเขตใกล้เคียง หากเบลล่าปล่อยพวกเขาแอนนี่จะถูกบังคับให้แต่งงานทางการเมือง มันไม่ได้ทำให้ความรู้สึกสบายใจในใจของเบลล่าอย่างที่เธอคิด
ขณะที่เธอกำลังหมกมุ่นอยู่กับการคิดเกี่ยวกับวิธีจัดการกับคู่หมั้นของแอนนี่เบลล่าไม่ได้ตระหนักว่าเงาดำในต้นไม้ใกล้เคียงเป็นพยานในการสนทนาทั้งหมดของเธอและกำลังจะจากไปอย่างลับๆ ในขณะที่พวกเขาหันไปรอบ ๆ หัวของเขาก็กลิ้งไปที่พื้น ข้างร่างของเขายืนมีสัตว์ประหลาดสวมเสื้อคลุมทางการสีดำ
“มนุษย์ตัวจ้อยกล้ามากที่มาแอบดูเบลล่าซามะผู้ยิ่งใหญ่? ข้าจะบี้กระดูกทุกชิ้นในร่างกายของเจ้า”
“เดี๋ยวก่อนเอเดรี่ยนอย่าเพิ่งบดขยี้เขา คนนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นนักฆ่า บางคนอาจส่งเขาไปรวบรวมข้อมูลข้าจะค้นหาความทรงจำของเขาแล้วใช้ร่างกายของเขาเพื่อค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อที่เราจะได้สามารถรายงานคุณหนูได้”
“อ้า นั้นไม่ใช่ พันใบหน้า คลีเม้นท์หรือ เจ้าเป็นคนที่ฉลาดที่สุดในพวกเราเสมอ อย่าลืมส่วนแบ่งเครดิตของข้าด้วยละ ข้าอิจฉาเจ้าไขมัน***** มอสส์นั้นและรางวัลงานของเขาจริง เราไม่สามารถล้าหลังได้เจ้ารีบไปเถอะข้าจะไปรายงานแม่บ้านที่น่ารังเกียจเมอร์เซเดสให้”
สถานะปัจจุบันของโรแลนด์และแอนนี่ไม่สามารถแสดงให้คนนอกได้เห็นได้อย่างชัดเจนมิฉะนั้นเบลล่าก็ไม่สามารถทำความสะอาดตัวเองได้แม้ว่าเธอกระโดดลงไปในแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ก็ตาม ไอ*****โรคจิตนั้นถูกมอสส์ทำเสียไปแล้วและเบลล่าจะต้องรับผิดชอบต่อสิ่งนี้ทั้งหมด
“หืมมข้าจะไม่ยอมมอบของที่มีอยู่ในมือแล้ว ส่วนคู่หมั้นของเธอ…พวกเขาไม่มีความรู้สึกซึ่งกันและกัน บางทีข้าควรหาวิธีและ ...”
ความตั้งใจฆ่ากระพริบผ่านหัวใจของเบลล่าในขณะที่เธอเดินไปตามเส้นทางที่พาเธอกลับไปที่เมืองโนลาร์ค เธอตัดสินใจว่าเธอจะไม่ส่งงสอง เธอไม่ได้เป็นฮีโร่หรือบุคคลใด ๆ ของฝ่ายชอบธรรมอย่างไรก็ตามเธอจะถามทั้งสองคนว่าพวกเขาตกลงที่จะอยู่ข้างๆเธอแม้ว่าพวกเขาจะพยายามส่ายหัวเบลล่าก็จะทำให้พวกเขาพยักหน้าด้วยตนเอง
โรแลนด์กับแอนนี่ซึ่งยังคงพักอยู่ที่ด้านข้างของน้ำพุร้อนรู้สึกสั่นสะท้านกระดูกสันหลัง พวกเขาสงสัยว่าปีศาจเพศหญิงเบลล่าคิดเรื่องการรังแกพวกเขาอีกครั้งหรือไม่ ขณะที่พวกเขากำลังคิดเกี่ยวกับเบลล่าพวกเขาเห็นเธอกลับมาพร้อมกับรอยยิ้มอันชั่วร้ายบนใบหน้าของเธอ เบลล่ามองดูทั้งสองอย่างดุร้ายกว่าเมื่อก่อนคล้ายกับหมาป่ามองเหยื่อ พวกเขาทั้งสองต้องการสัญชาตญาณในการวิ่ง แต่ได้รับการเตือนว่าพวกเขาขาดความสามารถโดยเชือกที่ผูกมัดพวกเขา
“โดโลเรส มีอาและแองเจิลอยู่ที่ไหน”
เบลล่าเห็นโดโลเรสภายในน้ำพุร้อนและถามอย่างสงสัย
“พวกเขาเหนื่อยเล็กน้อยและไปนอนพักในห้อง พี่สาวเบลล่า ใบหน้าของท่านทำให้ข้ากลัวไม่ต้องพูดถึงน้องสาวสองคนนี้ ดูสิตอนนี้พวกเขาสั่นแล้ว”
“ข้าไม่เห็นสัญญาณของความกลัวบนใบหน้าของเจ้าเลยโดโลเรส…”
เบลล่าพูดไม่ออกเล็กน้อยขณะที่เธอมองใบหน้าของโดโลเรสที่ดูเหมือนจะค่อนข้างตื่นเต้นที่จะดูว่าเกิดอะไรขึ้นต่อไป โชคดีที่มีอาและแองเจิลไปนอนเธอไม่ต้องการให้พวกเขาเรียนรู้สิ่งที่ไม่เหมาะสม ตอนนี้พวกเขาไม่ได้อยู่ที่นี่ดังนั้นเบลล่าสามารถทำสิ่งที่เธอต้องการได้
เบลล่าเดินไปที่โรแลนด์และแอนนี่และไม่ใส่ใจกับการต่อต้านจับพวกเขาทั้งคู่แล้วอุ้มพวกเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ มันเป็นครั้งแรกที่เด็กหญิงสองคนตื่นตระหนกได้เห็นรอยยิ้มอันเย้ายวนจากผู้หญิง
“โดโลเรสข้าจะพาพวกเขาไปที่ห้องของข้าเพื่อพักผ่อนเจ้าต้องการมาด้วยไหม”
“ไม่ขอบคุณพี่สาวเบลล่า ข้ายังไม่เหนื่อย พักผ่อนให้เต็มที่และข้าจะตามหาท่านเมื่อข้าเหนื่อย โอ้เมอร์เซเดสมาก่อนหน้านี้เพื่อรายงานว่าเธอได้ย้ายเตียงใหม่เข้าไปในห้องของท่านแล้ว”
“โอเคข้าจะไปใช้ตอนนี้เลยละกัน เมื่อแองเจิลกับมีอาตื่นขึ้นมาบอกพวกเขาว่าข้ายุ่งและมาหาข้าในตอนเช้า”
“ตกลง ข้าหวังว่าท่านจะมีค่ำคืนที่วิเศษ”
โรแลนด์กับแอนนี่หวังว่าเด็กสาวผมสีม่วงจะเข้ามา พวกเขามีสัญชาตญาณว่าเบลล่าเป็นอันตรายมากในตอนนี้ แต่หญิงสาวที่มีผมสีม่วงมองพวกเขาด้วยรอยยิ้มโดยไม่สนใจสายตาของพวกเขา
“โรแลนด์ แอนนี่ ข้าคิดมาพักหนึ่งแล้วแต่ข้าตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ปล่อยเจ้าสองคนไป ท้ายที่สุดแล้วปีศาจและมนุษย์เป็นศัตรูกันตราบเท่าที่ทุกคนจำได้ ข้าไม่สามารถให้หนึ่งในเจ้าหลุดปากเกี่ยวกับข้าโดยไม่ได้ตั้งใจได้”
เบลล่าวางโรแลนด์กับแอนนี่ไว้บนเตียงขนาดใหญ่และหรูหราหันไปรอบ ๆ แล้วล็อคประตูไว้ข้างหลังเธอ เด็กหญิงไม่รู้ว่าเบลล่าจะทำอะไรกับพวกเขานอกเหนือจากความจริงที่ว่ามันจะไม่เป็นอะไรที่ดี
“ไม่ต้องกลัวข้าจะไม่ฆ่าเจ้าสองคน เจ้าสองคนเป็นสมบัติของข้าและตอนนี้ข้ารักเด็กสาวมาก ๆ ไม่มีทางที่ข้าจะเต็มใจฆ่าเจ้า หลังจากพิธีกรรมนี้เราจะเป็นครอบครัวที่มีความสุขข้าจะสุภาพมาก ถ้าเจ้าสองคนไม่พูดก็หมายความว่าเจ้าสองคนเห็นด้วยกับเรื่องนี้! หยุดสั่นหัวของเจ้า การสั่นศีรษะของเจ้าเป็นโมฆะในขณะนี้ ถ้าอย่างนั้นเมื่อเจ้าสองคนไม่ได้แสดงความไม่เห็นด้วย เรามาเริ่มกันเลย!”
เบลล่าไม่สนใจหัวสั่นทั้งสองอย่างเมามันแล้วคลานไปบนเตียงเธอลดระดับม่านสีชมพูของเตียงลงและใช้เวลาไม่นานสำหรับเกราะของเธอที่จะถูกโยนออกจากม่าน
ที่อยู่อาศัยของเคานต์เทรวิค่อน สจวร์ต ซิดนีย์ได้รับรายงานจากนักฆ่าของเขาและสงสัยการกระทำของอาร์คบิชอปสแตนลีย์ ตาแก่คนนั้นอาจวางแผนอะไรบางอย่างแอบพบกับอัศวินผู้ศักดิ์สิทธิ์และคนอื่นๆ
“เดนนิส เจ้าคิดว่าเราควรทำอะไร”
“ตามความเห็นที่ต่ำต้อยของข้า อาร์คบิชอปคนนี้ซ่อนอะไรบางอย่างไว้แน่นอน นายน้อยควรพาทหารไปเชิญอัศวินหญิงนั้นถามเธอเป็นการส่วนตัวและค้นหาว่าสุนัขจิ้งจอกแก่กำลังวางแผนอะไรอยู่!”
“เป็นแผนที่ยอดเยี่ยม เดนนิส ข้าไม่คิดว่านักลอบสังหารฉลาดนัก คนรับใช้! นำเหรียญทองหนึ่งถุงให้อัจฉริยะคนนี้!”
ซิดนีย์ไม่ได้ตระหนักว่านักฆ่าคนนี้ไม่ได้เป็นผู้ติดตามตนที่เขาส่งไปก่อนหน้านี้อีกต่อไป เขาเพียงแต่ต้องการพบสิ่งผิดปกติกับสแตนลี่ย์เพื่อนำโบสถ์แห่งแสงลงไปในน้ำและมัดพวกเขาเอง ด้วยวิธีนี้เมื่อแรนดัล ชอว์นมองหาปัญหาอัศวินมังกรจะต้องระวังโบสถ์ด้วยและไม่สามารถทำร้ายซิดนีย์ได้โดยตรง
“ผู้รับใช้คนนี้ขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจของนายน้อย ข้าได้ยินว่าคุณหนูโรแลนด์และเจ้าหญิงแอนนี่ยังคงมีชีวิตอยู่แต่ถูกจับโดยซอมบี้ไปที่ชั้นล่างของสุสานแอดริสที่นายน้อยเคยไป ข้าเชื่อว่าพวกเธอจะถูกซอมบี้ฆ่าในอีกไม่กี่วันข้างหน้า”
"อะไร? ช่างเป็นเรื่องที่ดี…เรื่องแย่ ผู้หญิงคนนั้นแอนนี่ฮิฮิและไอ้โรแลนด์นั่นข้าก็จะสามารถใช้โอกาสนี้รียกร้องร่างกายของพวกเธอทั้งสอง ช่างเป็นสิ่งที่วิเศษมากดูเหมือนว่าสวรรค์ช่วยข้าแล้ว”
“ผู้รับใช้ของท่านพบทางเข้าลับไปที่ห้องใต้ดินแล้วเราควรจะไปทันทีหรือไม่? อัศวินหญิงคนนั้นจะพยายามช่วยพวกเธอในเช้าตรู่วันพรุ่งนี้”
“เดนนิส เจ้าเยี่ยมมาก มันเป็นความอัปยศที่ข้าไม่เคยเห็นพรสวรรค์ของเจ้ามาก่อนวันนี้ หลังจากการกระทำเสร็จสิ้นข้าจะให้พ่อของข้ามอบให้เจ้าเป็นขุนนาง”
“ขอบคุณ นายน้อยอ ผู้รับใช้ของท่านจะอุทิศชีวิตของเขาเพื่อรับใช้ท่าน เมื่อข้าเข้ามาข้าได้ยินว่าเคาท์ฮาโรลด์และ อาร์คบิชอปสแตนลีย์ กำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมรับผู้แทนจากโบสถ์นี่เป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุดที่เราจะจากไป”
“ดีมาก เดนนิส เจ้าไปเตรียมตัวพร้อมแล้วข้าจะไปเตรียมคนให้พร้อม”
“ผู้รับใช้ของท่านเข้าใจ”
ซีดนีย์ตกอยู่ในอาการหลงผิดที่ชั่วร้ายของเขาและไม่เห็นรอยยิ้มที่น่ากลัวบนใบหน้าของเดนนิสเมื่อเขาออกจากห้อง
“มนุษย์โง่เขลาผู้หญิงสองคนนี้เป็นสมบัติของเบลล่าซามะ ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าสามารถวางนิ้วได้”
ก่อนหน้านี้คลีเม้นท์เคยได้ยินมีอาและแองเจิลคุยกันถึงการส่งหน่วยสอดแนมไปสำรวจชั้นใต้ดินของสุสานเขาจะปล่อยให้นายน้อยผู้โง่เขลาคนนี้ทำงานให้พวกเขา
ที่ระเบียงของเบลล่า ร่างกายดั้งเดิมของเธอเอนตัวพิงรั้ว อีกร่างกายของเธอ เฟเลียกำลังนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่พร้อมกับเด็กหญิงสองคนที่แขนของเธอแต่ละคน ใบหน้าของเด็กผู้หญิงทั้งสองแดงก่ำแม้ในขณะที่นอนเบลล่ารังแกพวกเขาเป็นเวลาสามชั่วโมง
“พวกเจ้ามาแล้ว!”
เบลล่ามองขึ้นไปบนดวงดาวระยิบระยับบนท้องฟ้า หันกลับมาเผชิญหน้ากับมีอาและแองเจิลที่เข้ามาในห้องในบางครั้ง
“พี่สาว ท่านทำพิธีกรรมอะไรกับพี่สาวตุ๊กตาสองคน? มีอาและข้าไม่เห็นอะไรเหมือนเลย!”
“เอ่อ แองเจิล …เจ้ากับมีอาดูตลอดเวลาเหรอ?”
“ไม่มีอันตรายใด ๆ ในการมองใช่ไหม? แม้ว่าข้าจะไม่เข้าใจหลักการของพิธีกรรมแต่ข้ารู้สึกได้ว่ามันทำให้รู้สึกดีทั้งคู่ ข้าอยากลอง ...”
“ข้าต้องการลองเช่นกันแต่พิธีกรรมนี้ต้องให้เราแต่งตัวในชุดชั้นในพิเศษนั่นเหมือนพี่สาวตุ๊กตาสองคนไหม?”
“มีอา แองจิล …มาคุยเรื่องนี้กัน…เอ่อ…ทีหลัง”
เบลล่ามองดูเธอทั้งสองอย่างงุ่มง่าม น้องสาวสองคนนี้เชิญเธอให้ก่ออาชญากรรมอย่างแน่นอน แม้ว่าเบลล่าจะปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอกำลังคิดจะทำผิดอยู่
เธอยังไม่ได้วางแผนที่จะกำจัดสองสิ่งนี้ โรแลนด์และแอนนี่ยังไม่ได้มอบตัวเองให้กับเธออย่างสมบูรณ์และอาจต้องใช้เวลาที่เหลือของเดือนเพื่อทำเช่นนั้น
“พี่สาว เราพบที่อยู่ของคนร่ายผนึกแล้ว”
“ข้าไม่คิดว่าเราจะต้องไปยังไงสองคนนี้ค่อนข้างชอบแบบนี้อยู่แล้ว!”
เบลล่าคิดว่าผู้หญิงสองคนหลับบนเตียงน่าจะโอเคถ้าพวกเขาอยู่อย่างนี้ตลอดไป เธอไม่ต้องการปัญหาอีกต่อไป
“ข้าคิดว่ามันจะดีกว่าถ้าเราไปหาผู้ร่ายข้าสามารถยืนยันได้ว่าพวกเขาไม่ใช่พระเจ้าว่าพวกเขาไม่ควรต่อต้านเรา”
“ข้าจะฟังเจ้าสองคนละกันเราจะไปพรุ่งนี้ ยังอีกสักพักจนกระทั่งถึงรุ่งสางเจ้าสองคนต้องการพักผ่อนด้วยหรือไม่? เตียงมีขนาดใหญ่พอ”
“ไม่เป็นไรค่ะ เมอร์เซเดสเพิ่งส่งข้อความว่าเธอมีอะไรจะรายงาน ข้าจะไปกับมีอาเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น พี่สาวท่านควรพักผ่อน”
เบลล่าไม่ทราบว่ากลุ่มแพะรับบาปกลุ่มใหญ่ได้ล่วงลับไปแล้วและลาดตระเวนเส้นทางสำหรับพวกเขาในพื้นที่พักผ่อนของแอดริส กองทัพมนุษย์ขนาดใหญ่เข้ามาในระดับที่ต่ำกว่า ทันทีที่พวกเขาเข้ามาทางเข้าก็ถูกปิดด้านหลังเสียงกรีดร้องดังไปทั่วเหลือเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่นอกทางเข้าคือเดนนิสซึ่งปัจจุบันมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตกใจ ครึ่งหนึ่งของร่างกายถูกกับดักถูกตัดออกและเขาจะตายแน่นอนถ้าเขาเป็นมนุษย์ธรรมดา
“สถานที่แห่งนี้ไม่ใช่สถานที่สำหรับอยู่ของผู้มีชีวิตอย่างแน่นอนข้าว่าแล้วต้องมีบางอย่างแบบี้ ข้าต้องรายงานเรื่องนี้กับเบลล่าซามะสถานที่นี้อันตรายเกินไป”
หลังจากที่เขาพูดกับตัวเองเสร็จร่างที่พังทลายของเดนนิสล้มลงพร้อมกับพื้นเงาแปลก ๆ คลานออกมาจากศพแล้ววิ่งออกไปไกล
