ตอนที่แล้วโปรเพลเยอร์วัยเกษียณ (SMRiaG) บทที่ 9 ความเป็นห่วง [อ่านฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปโปรเพลเยอร์วัยเกษียณ (SMRiaG) บทที่ 11 มานา

โปรเพลเยอร์วัยเกษียณ (SMRiaG) บทที่ 10 เครื่องมือ [อ่านฟรี]


บทที่ 10 เครื่องมือ

ไอเซ็นก้มมองค้อนที่กำลังถืออยู่ในมือ เขาใช้เวลาไม่กี่ชั่วโมงในการสร้างมัน เวลาส่วนใหญ่ก็ใช้ไปกับกระบวนการอบคืนตัวให้กับโลหะ จนสำเร็จในที่สุดและไอเซ็นก็มีความสุขมากที่ได้เห็น

[ค้อนหัวขวาง คุณภาพสูง]

[คุณภาพ – สมบูรณ์แบบ] [อันดับ – 2]

[คำอธิบาย]

ค้อนคุณภาพสูงถูกสร้างขึ้นโดยช่างตีเหล็กไอเซ็น เนื่องจากคุณภาพและความแข็งทำให้แม้แต่โลหะชั้นสูงก็สามารถขึ้นรูปได้โดยไม่มีปัญหา

[อิทธิพล]

ค่าความแข็งแกร่ง +4 ค่าความอดทน +4

การสร้างค้อนไม่ได้ยากอะไร และเร็วกว่าการสร้างมีดวันก่อนอย่างมาก ในตอนแรก เขาได้แท่งเหล็กทรงกระบอกมาแท่งหนึ่งและเจาะรูลงไปตรงกลางเพื่อให้ง่ายต่อการขึ้นรูปในส่วนที่เหลือและไว้สำหรับเสียบไม้เพื่อใช้เป็นด้ามจับ

หลังจากที่เจาะทะลุแท่งเหล็ก ไอเซ็นก็สอดแท่งเหล็กทรงสี่เหลี่ยมและวางแท่งเหล็กลงบนทั่ง เพื่อให้แท่งเหล็กนั้นขนานกับทั่งพอดี จากนั้นก็ลงค้อนบริเวณศูนย์กลางของผิวเหล็กด้านบนและด้านล่าง

เมื่อทำต่อไปเรื่อย ๆ เขาก็จะได้บริเวณระหว่างศูนย์กลางและปลายทั้งสองข้างบางลง เขาลงค้อนแยกสองส่วนออกจากที่ปลายด้านหนึ่งและสร้างมันเป็นรูปลิ่ม

จากนั้นไอเซ็นก็ดำเนินการต่อด้วยการลดอุณหภูมิเหล็กโดยจุ่มลงไปในน้ำเย็น ตามด้วยการอบคืนตัวในกล่องอิฐที่เขาสร้างขึ้นเมื่อวาน ขณะเดียวกันก็เดินไปยังพื้นที่ทำงานส่วนอื่นเพื่อสร้างด้ามจับ เขาก็คิดว่ามันจะเป็นความคิดที่ดีหรือไม่ที่จะแนะนำเด็นเมียร์หาเตาอบมาใช้สำหรับขั้นตอนการอบคืนตัวโลหะที่มีความหมายอย่างมากต่อกระบวนการขึ้นรูปโลหะ เท่าที่ไอเซ็นเห็นก็ไม่มีใคร ณ ที่นี้ใช้วิธีการเดียวกับเขาเลย และไม่พยายามที่จะใช้ด้วย

ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่าทำไมผู้พัฒนาเกมถึงเลือกที่จะละเลยวิถีปฏิบัติทั่วไปของช่างตีเหล็กในเอ็นพีซีไปได้ แต่ไอเซ็นก็เดาว่าเป้าหมายจริง ๆ ของพวกเขาคือการที่ได้ให้ผู้เล่นนั้นเรียนรู้เกี่ยวกับการเป็นช่างตีเหล็กจริง ๆ เขาจะต้องรู้ให้ได้ว่ามีกรณีเดียวกันนี้เกิดขึ้นกับงานฝีมืออื่น ๆ ด้วยหรือไม่ แม้ว่ามันจะไม่จำเป็นต้องมีความซับซ้อนถึงขนาดนั้นและรวมหลาย ๆ เทคนิคที่ช่างตีเหล็กใช้ก็ตาม ดังนั้นเขาเองก็ไม่มั่นใจ

เขาทำด้ามจับค้อนด้วยวัสดุเดียวกับที่ใช้ทำมีดเมื่อวาน

ไอเซ็นมองค้อนในมือ สัมผัสถึงน้ำหนักของมัน เมื่อเทียบกับค้อนที่เขาใช้ก่อนหน้า ค้อนอันนี้ดูสมบูรณ์แบบกับเขาอย่างมาก มือกำรอบด้ามจับได้พอดี และรู้สึกถึงว่าค้อนอันนี้เป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย โดยไม่ต้องใช้การเชื่อมต่อเครื่องมือเลย

เพราะอย่างนั้นไอเซ็นถึงรู้สึกว่าการเชื่อมต่อเครื่องมือนั้นทรงอิทธิพลมากแค่ไหน เขาเพ่งสมาธิและหลับตาลง รับรู้ถึงพลังแปลก ๆ ที่เรียกว่า มานา แผ่กระจายจากมือสู่ค้อน

เมื่อเขารู้สึกว่าทักษะถูกเปิดใช้งาน เขาก็เปิดข้อมูลสิ่งของและมองบรรทัดสุดท้ายบนหน้าจอ

[การเชื่อมต่อ]

อันดับ 1 (4%)

เขาทั้งประหลาดใจและมีความสุขไปพร้อม ๆ กันเมื่อเห็นอันดับการเชื่อมต่อ จนถึงตอนนี้การเชื่อมต่อแบบทันทีมักจะเกิดขึ้นในอันดับศูนย์เท่านั้น และเห็นได้ชัดว่าเลเวลทักษะจะเพิ่มขึ้นมาห้าในคราวเดียว

“เอ่อ ตาเฒ่า ทำค้อนใช้เองเหรอ? แม้จะสูญเสียความทรงจำไปแต่อย่างน้อยจิตวิญญาณคนแคระในตัวนายก็ไม่หายไปด้วยนะ ฮ่า ๆ” ขณะไอเซ็นกำลังก้มมองเครื่องมือ เด็นเมียร์ก็เดินมาจากทางด้านหลังเขาและมองค้อนด้วยความสงสัย

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขาทำงานด้วยตัวเอง คนแคระจึงเลือกที่จะเดินออกมาเพื่อไปยังเตาหลอมของเขาเองที่อยู่อีกด้านหนึ่งของพื้นที่ แต่ก่อนที่เขาจะก้าวถอยออกไปมากกว่านั้น ไอเซ็นก็หยุดเขา

“หมายความว่ายังไง? ฉันก็แค่ทำขึ้นเพื่อความสะดวกน่ะ เพราะค้อนที่มีที่นี่มันค่อนข้างจะ...”

เด็นเมียร์กอดอกและพยักหน้า “ก็ใช่! เครื่องมือที่ฉันให้นายกับลูกศิษย์ฉันใช้น่ะ ฉันเป็นคนทำเองกับมือทั้งหมด ตอนสร้างขึ้นมาก็ไม่ได้คำนึงถึงคุณภาพหรือคิดว่ามันจะเหมาะกับใครไหมหรอกนะ สิ่งของพวกนั้นจะรู้สึกสมบูรณ์แบบมากกว่าสิ่งอื่นใดที่คนอื่นจะสามารถให้ได้ และที่ฉันหมายถึง... มันก็คือธรรมเนียมที่คนแคระต้องสร้างเครื่องมือของตัวเองเมื่อเลื่อนขั้นขึ้นมาจากลูกศิษย์ มีหลายคนที่ล้มเลิกไป แต่ที่นี่ฉันคุม ฉันยังคงให้ลูกศิษย์ของฉันสร้างสิ่งของเหล่านั้นขึ้นมา และนายก็ได้สิทธิ์นั้น ตาเฒ่า!” คนแคระอธิบายด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข จากนั้นก็หันหลังเพื่อไปทำงานต่อ

ดีใจที่เขาได้รับรู้ประวัติเบื้องหลังของคนแคระเล็กน้อย ไอเซ็นจึงนำค้อนที่ใช้มาตั้งแต่แรกวางพิงกำแพงไว้เพื่อคิดถึงขั้นตอนต่อไป

ที่เขาคิดออกตอนนี้ก็ไม่ได้มีเครื่องมืออะไรมากมาย งานเครื่องหนังและงานตัดเย็บ ใช้อยู่สองเครื่องมือหลักคือมีดที่ใช้ตัดวัสดุและเข็ม เขาใช้มีดที่ทำเมื่อวันก่อนได้ แต่เขาตัดสินใจที่จะทำอันใหม่ด้วยสองเหตุผลที่ว่า หนึ่ง การตัดหนังหรือผ้าทำให้มีดเสียคมเร็วขึ้น สอง ไอเซ็นรู้สึกอยากใช้สิ่งของนั้น ๆ เพื่อจุดประสงค์เดียวตั้งแต่สร้างมันขึ้นมา

และไม่ใช่แค่ในเกม แต่รวมถึงชีวิตจริงด้วย แม้ว่าเขาจะไม่ได้ทำงานในโรงตีเหล็กเลยเป็นเวลาหลายเดือนในระหว่างที่เดินทางรอบโลก จังหวะที่เขาหยิบค้อนขึ้นมา มันรู้สึกเหมือน ไม่ว่าครั้งล่าสุดจะผ่านมานานแค่ไหน ก็ดูเหมือนกับทุกอย่างที่เพียรทำมาตลอดทั้งชีวิตก็คือการลงค้อนบนแท่งเหล็ก แต่จากนั้นเขาก็หยิบมีดที่จะใช้ทำอาหารในทุก ๆ คืนขึ้นมา และดูเหมือนกับว่าเขาจะไม่ใช้ทำอะไรอย่างอื่นอีก

สำหรับไอเซ็น การมีเครื่องมือที่พร้อมสำหรับทุกอย่างนั้นก็เหมือนการมีจุดประสงค์ในการทำสิ่งต่าง ๆ ซึ่งรวมถึงเหตุผลด้วย และใครกันล่ะที่จะไม่ต้องการเช่นนั้น?

แม้ว่ามันจะต้องเสียเวลาสร้างมีดเล่มเดียวกับเมื่อวานอีกครั้ง แต่เขาก็ยืนยันที่จะสร้างใหม่อีกเล่มหนึ่ง

นอกจากเครื่องหนังและการตัดเย็บแล้ว ไอเซ็นก็คิดที่จะสร้างเครื่องมืออื่น ๆ อีกด้วยเช่นกัน เนื่องจากเขาคือผู้บุกเบิกแห่งศาสตร์เชิงกลไกที่มีความสามารถในเจ็ดหมวดหมู่ดังนี้ การตัดเย็บ การเกษตร การล่าสัตว์ การก่อสร้าง การค้าขาย การทำอาหาร และการตีเหล็ก ดังนั้นเขายังต้องการเครื่องมือสำหรับการเกษตรและการล่าสัตว์ ส่วนการก่อสร้างและการค้าขายนั้นไม่มีเครื่องมือแบบเฉพาะเจาะจงดั่งความสามารถที่กล่าวมา

ไอเซ็นตัดสินใจที่จะสร้างสิ่งหนึ่งสำหรับงานตัดเย็บ เขาอยากได้อะไรที่ทั้งรับมือกับงานปริมาณมากได้ง่ายและไม่ทื่อหรือด้านง่าย อย่างไรก็ตาม เนื่องจากวัสดุที่แข็งและยืดหยุ่นที่เขาเข้าถึงก็คือเหล็กกล้า ทางเลือกแรกจึงดีกว่าของทั้งสองจนกว่าเขาจะสามารถใช้โลหะชั้นสูงได้

หลังจากที่คิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็เลือกที่จะสร้างมีดที่สามารถเปลี่ยนใบมีดได้ มันอาจจะเกิดปัญหาในการสร้างใบมีดด้วยมือซึ่งมันต้องทำออกมาให้เหมือนกันในทางปฏิบัติ ก่อนที่เขาจะเริ่มกังวลเรื่องนั้น สุดท้ายแล้วเขาก็ต้องทำมันออกมาให้จงได้อยู่ดี

เขาเลือกทำฐานไม้เก็บใบมีด เป็นกล่องไม้ใส่ใบมีดเพื่อถนอมคุณภาพของคมมีดให้คงอยู่ได้นานขึ้น แทนที่จะเปลือยคมมีดให้อยู่แต่ในปลอก

ไอเซ็นหยิบเหล็กกล้าชิ้นเล็ก ๆ ออกมาจากคลังและใส่มันลงไปในเตาหลอม

ขณะที่เหล็กกำลังหลอมละลาย เขาก็หยิบแบบที่ทำขึ้นเป็นพิเศษสำหรับการสร้างแผ่นโลหะ

หลังจากเทเหล็กที่ละลายดีแล้วลงในแบบหล่อ และรอให้มันเย็นตัวลงเล็กน้อย ไอเซ็นเริ่มเจาะรูปสามเหลี่ยมเล็ก ๆ ขนาดเท่าข้อนิ้ว จากนั้นก็ใช้สิ่วงัดแผ่นเหล็กออกมาจากแบบประมาณห้าสอบแผ่น

เมื่อขึ้นรูปใบมีดได้แล้ว เขาก็รีบนำไปจุ่มในน้ำเย็นเพื่อลดอุณหภูมิทันที และนำไปอบคืนตัวใช้ต่ออีกหนึ่งชั่วโมง

ระหว่างรอเหล็กอบคืนตัว ไอเซ็นก็สร้างด้ามจับ เขาจะทำจากรูปแบบง่าย ๆ ให้จับแล้วรู้สึกสบายและพอดีมือไม่ว่าจะใช้มันทำอะไรก็ตาม ตรงส่วนด้านหน้า เขาเพิ่มช่องเล็ก ๆ ลงไปเพื่อให้ใบมีดนั้นเลื่อนเข้าไปและใช้เวลาต่ออีกหน่อยเพื่อสร้าง ‘ล็อค’ เล็ก ๆ ที่จะยึดใบมีดไว้ในนั้น

เนื่องจากเขายังมีเวลาก่อนที่การอบคืนตัวใบมีดจะเสร็จ ไอเซ็นจึงหยิบท่อนไม้เล็ก ๆ มาสองท่อน ท่อนแรกกว้างกว่าอีกท่อนเมื่อวัดจากเส้นผ่านศูนย์กลาง เขาตัดเป็นแผ่นไม้บาง ๆ ออกจากส่วนที่ใหญ่กว่าของทั้งสองท่อนและเจาะตรงกลาง ทำให้เป็นช่องสีเหลี่ยมกลวงเพื่อให้ใส่ใบมีดเล็ก ๆ ลงไปได้

จากนั้นเขาก็ตัดไม้ที่เล็กกว่าออกเป็นแผ่นด้วยความหนาประมาณสามเซนติเมตร ทั้งหมดห้าแผ่น เพื่อสร้างที่ใส่ใบมีดได้ตามขนาดและรูปร่างซึ่งเขาสามารถเก็บใบมีดไว้ในแผ่นไม้เหล่านั้นได้ถึงสิบเล่มต่อแผ่น

จากนั้นเขาก็ทำจะงอยในแต่ละแผ่นเพื่อให้เขาสามารถดึงออกมาใช้งานได้อย่างง่ายดาย

ก่อนที่เขาจะทำกล่องเสร็จ เขาก็ไปหยิบใบมีดออกมาและตากไว้ที่อุณหภูมิห้องต่ออีกหน่อย

เขานำใบมีดไปเจียระไนและทำจนให้แน่ใจว่าใบมีดนั้นคมที่สุด เขาได้รับการแจ้งเตือนความสำเร็จบางส่วนแต่รอที่จะอ่านทีเดียวหลังจากทำทั้งหมดนี่เสร็จแล้ว และหยิบใบมีดเล่มแรกเสียมเข้าไปในด้ามจับ

[มีดพกแบบเปลี่ยนใบมีดได้]

[คุณภาพ – สมบูรณ์แบบ] [อันดับ – 1]

[คำอธิบาย]

มีดคมที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อตัดผ้าหรือหนัง สามารถเปลี่ยนใบมีดได้

[ใบมีดเล็ก]

[คุณภาพ – สมบูรณ์แบบ] [อันดับ – 1]

[คำอธิบาย]

ใบมีดเล็กที่สามารถเสียบเก็บที่ด้ามจับได้ ไม่ยาวแต่คม

ไอเซ็นมองดูการแจ้งเตือนและพยักหน้า เขาไม่ได้คาดหวังว่าสิ่งของชิ้นนี้จะมีอันดับสองแต่อย่างใด เนื่องจากเมื่อถึงเวลา ใบมีดเหล่านี้ก็ต้องถูกทิ้งอยู่ดี และเขาแค่สร้างขึ้นมาจากแผ่นเหล็กธรรมดาซึ่งก็ไม่ได้ใช้ความพยายามมากแต่อย่างใด

ไอเซ็นกลับไปสนใจกล่องอีกครั้ง และวางแผ่นไม้ที่ตัดออกมาจากท่อนไม้ที่ใหญ่กว่าเข้าไปในกล่องโดยใช้บานพับไม้และล็อคขนาดเล็ก

เมื่อเขาวางกล่องลงและมองมัน เขาก็ได้รับการแจ้งเตือนอีกอัน

[คุณสร้างกล่องเก็บของขนาดเล็กสำเร็จ]

[เรียนรู้ทักษะงานไม้สำเร็จ]

“โอ้? ตอนทำด้ามจับง่าย ๆ ไม่เห็นได้ทักษะนี้มาเลย... เพราะฉันมันเชื่อมต่อกับทักษะช่างตีเหล็กหรือเปล่านะ?” ไอเซ็นสงสัยและหยิบกล่องขึ้นมาหมุนดู จริงอยู่ว่าเขาใช้เวลาสร้างขึ้นมาเพียงครึ่งชั่วโมง และไม่ได้ใช้ความอะไรมากมายเลยด้วย เขารู้ว่าทำดีกว่านี้ได้ แต่มันยังไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องให้ความสำคัญในตอนนี้ เขายังคงตรวจสอบคำอธิบายของสิ่งของชนิดนี้ด้วยความสงสัย

[กล่องเก็บของขนาดเล็ก]

[คุณภาพ – สมบูรณ์แบบ] [อันดับ – 0]

[คำอธิบาย]

กล่องขนาดเล็กที่มีไว้ใช้เก็บของจำนวนมากที่มีขนาดเดียวกัน

[สิ่งของที่ใช้จัดเก็บ]

ใบมีดขนาดเล็ก

[ความจุ]

50 เล่ม

ไอเซ็นพอใจเป็นอย่างมากแม้ว่าคุณภาพจะไม่ได้สูงก็ตาม เนื่องจากเขาไม่ได้คาดหวังอะไรมาก ที่ทำให้เขามีความสุขมากกว่านั้นก็คือหลังจากที่คิดได้ว่าจะทำอะไรกับเจ้าทักษะงานไม้ที่เพิ่งได้รับมาหมาด ๆ

เขาค่อย ๆ วางใบมีดทั้งหมดลงไปในกล่อง จากนั้นก็เก็บลงในกระเป๋า ดังนั้นเขาสามารถเริ่มงานชิ้นต่อไปได้แล้ว

สิ่งต่อไปที่เขาจะทำก็คือเข็มที่จะเอาไว้ใช้เย็บปัก ไม่ว่าจะใช้เข็มในสถานการณ์ไหน ๆ ไอเซ็นก็มักจะทำหายบ้างหรือทำมันหักงอบ้าง ดังนั้นเขาจึงคิดว่าคงดีกว่าที่จะสร้างเข็มขึ้นมาหลาย ๆ เล่ม

ไอเซ็นหยิบเหล็กกล้าแท่งเล็ก ๆ มาและใส่ลงไปในเตาหลอม เมื่อมันเริ่มกลายเป็นสีส้มสด เขาก็คีบเหล็กออกมาและแบ่งให้เป็นชิ้นเล็ก ๆ และค่อย ๆ ขึ้นรูปเข็มด้วยการเป่าขึ้นรูป ขั้นตอนสุดท้าย เขานำสิ่วขนาดเล็ก เจาะส่วนปลายเพื่อทำเป็นที่สอดด้าย

ไอเซ็นทำเช่นนี้เรื่อยไปจนได้เข็มครบถ้วนยี่สิบเล่ม ขั้นตอนไม่ได้ยากอะไร แค่รู้สึกรำคาญบ้างเนื่องจากต้องใช้เวลาและการจับโลหะชิ้นเล็ก ๆ ที่ร้อน ๆ แบบนี้ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย

ไอเซ็นวางเข็มทั้งหมดลงในกล่องอิฐเพื่ออบคืนตัวโลหะและเดินไปพื้นที่ทำงานส่วนอื่นเพื่อสร้างบางสิ่งที่สามารถจัดเก็บเข็มทั้งหมดไว้ด้วยกันในตอนที่ยังไม่ได้ใช้งาน

และหลังจากครึ่งชั่วโมงผ่านไป กล่องเก็บเข็มก็สำเร็จเป็นรูปร่าง

[เข็มเย็บผ้า]

[คุณภาพ – สมบูรณ์แบบ] [อันดับ – 1]

[คำอธิบาย]

เข็มที่ใช้สำหรับการเย็บปักทั่วไป

[กล่องเก็บของขนาดเล็ก]

[คุณภาพ – สมบูรณ์แบบ] [อันดับ – 0]

[คำอธิบาย]

กล่องขนาดเล็กที่มีไว้ใช้เก็บของจำนวนมากที่มีขนาดเดียวกัน

[สิ่งของที่ใช้จัดเก็บ]

เข็มเย็บผ้า

[ความจุ]

25 เล่ม

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด