ตอนที่แล้วบทที่ 91: อสูรเวทโจมตีเมือง!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 93: ย้อมด้วยโลหิต!

บทที่ 92: หนูโลหิตยักษ์!


ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ

Facebook Fanpage กดเลย

••••••••••••••••••••

นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล

สารบัญ ARK [จบแล้ว]

สารบัญ จอมมารสะท้านภพ (เรื่องใหม่)

สารบัญ ราชันเทพเก้าสุริยัน

สารบัญ โกลาหลแห่งอสนีบาต

••••••••••••••••••••

บทที่ 92: หนูโลหิตยักษ์!

ณ บ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ใต้ดิน เด็กหนุ่มสวมเสื้อเชิ้ตสีดำกำลังนั่งสมาธิอยู่ตรงนั้น ใบหน้าของเขาเขร่งครึมและศีรษะของเขาตั้งตรง ในบางครั้งคิ้วของเขาขมวดติดกันอย่างไม่อาจควบคุมด้วยเช่นกัน

ทั้งหมดนี้ล้วนแต่เป็นเรื่องราวที่น่าเบื่อและใช้เวลาฝึกฝนยาวนานมากเกินไป โม่ฝานนั้นรู้สึกเบื่อหน่ายกับสถานการณ์ตรงนี้อย่างมาก แต่เพื่อผลประโยชน์ของชีวิตเขาในอนาคต เขาจำเป็นจะต้องอดทนและนั่งตรงนี้ต่อไปอย่างขมขื่น

“ฉันไม่รู้เลยว่านี่ผ่านมากี่วันแล้ว แต่ฉันรู้สึกได้ว่าฉันเข้าใกล้จุดสูงสุดเข้าไปทุกที!” โม่ฝานลืมตาขึ้นมาพร้อมกับไตร่ตรองถึงช่วงเวลาที่ผ่าน

ความแตกต่างที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดของนักเวทระดับปฐมภูมิกับระดับมัชฌิมคือการที่ละอองดาราได้เปลี่ยนแปลงกลายเป็นเนบิวล่า

ในช่วงที่เขาต้องฝึกฝนเพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์อยู่ในสถานที่แห่งนี้ โม่ฝานนั้นฝึกฝนอย่างบ้าคลั่งและไม่ยอมหยุดพักหายใจ

โดยปกติแล้ว เวลาที่เขาฝึกฝนได้นั้นเป็นสองถึงสามเท่าของคนทั่วไป แต่ในตอนนี้ด้วยความช่วยเหลือของบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ตรงหน้าทำให้เขาสามารถฝึกฝนได้เกือบยี่สิบสี่ชั่วโมง!

สุดท้ายแล้วการเปลี่ยนแปลงของละอองดารานั้นมากเกินไป โม่ฝานรู้สึกได้ว่าไม่กี่วันที่ผ่านมาดวงดาวเวทของเขานั้นใหญ่ขึ้นอย่างชัดเจน พวกมันเปลี่ยนแปลงจนเขารู้สึกได้!

เดิมทีเวทระดับสูงอย่างเนบิวล่านั้นเป็นเรื่องราวที่แปลกใหม่สำหรับเขาอย่างมาก แต่เมื่อเขาได้เห็นว่าละอองดาราของเขานั้นเริ่มเปลี่ยนแปลง มีการวูบไหวและผ่อนแสงในบางครั้ง เขาจึงคิดว่ามันคือสัญญาณแห่งการทะลุทะลวง มันกำลังพัฒนา!

โดยปกติแล้วดวงดาวเวทของเขานั้นชัดเจนอย่างมาก แต่ในตอนนี้มันถูกปกคลุมด้วยออร่าบางอย่าง ช่วงเวลานี้คือความเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด ราวกับว่าดวงดาวด้านในกำลังพยายามที่จะกระแทกเปลือกไข่ออกมา จึงเกิดความปั่นป่วนขึ้นภายในโลกวิญญาณของเขา…

ดวงดาวเวทพยายามอย่างมากที่จะกระเทาะเปลือกนั้นออกมา มันค่อยๆชาร์จพลังของตนเองและพยายามเปล่งแสงอย่างสุดความสามารถ วูบดับและส่องประกายสุดกำลัง เป็นเช่นนี้วนไปมา

ธาตุสายฟ้านั้นเป็นธาตุแรกที่โม่ฝานได้ปลุกขึ้นมา ในตอนนี้ดูเหมือนว่ามันกำลังพัฒนารุดหน้าไปมากพร้อมทั้งต้องการจะกระแทกเปลือกที่ห่อหุ้มออกมาให้ได้ การเปลี่ยนแปลงของมันชัดเจนมากจนหัวใจของเขาสั่นไหวด้วยความตื่นเต้น…

“เท่านี้ยังไม่พอ! เราจะต้องนั่งสมาธิต่อไปเพื่อให้มันเปลี่ยนแปลงมากกว่านี้ จากนั้นพวกเขาจะกลายเป็นเนบิวล่า!” หลังจากที่โม่ฝานตระหนักได้ถึงเรื่องนี้ เขารีบเข้าสู่โลกวิญญาณด้วยการนั่งสมาธิในทันที

ครืนนนนนนน~

แต่ทันใดนั้นเองร่างกายของเขาได้สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง เนื่องจากสภาพแวดล้อมของเขาในตอนนี้เริ่มสั่นสะเทือนแล้ว!

โม่ฝานจำเป็นจะต้องหยุดการบุกทะลวงเอาไว้ก่อน ตอนนี้เขาเปิดตาขึ้นพร้อมกับมองโดยรอบทันที

‘แผ่นดินไหวงั้นเหรอ?’

เขาเดินไปที่ประตูบานใหญ่พร้อมกับเอาหูแนบเพื่อฟังเสียงภายนอกทันที

ในขณะที่เขากำลังเงี่ยหูฟังอยู่นั้น ประตูบานใหญ่ค่อยๆเปิดออกอย่างช้าๆ

“หนึ่งอาทิตย์แล้วงั้นเหรอ? เร็วเกินไปแล้ว!” โม่ฝานตะลึงทันที

ประตูที่ปิดสนิทได้ถูกเปิดออก หญิงสาวในชุดสีขาวราวกับน้ำนมได้ปรากฏขึ้นต่อสายตาของโม่ฝาน ในเวลาเดียวกันนั้นเองโม่ฝานเห็นว่าห้องโถงตรงหน้าของเขาถูกย้อมไปด้วยโลหิต!

ทหารที่เคยคุ้มกันสถานที่แห่งนี้ล้วนแต่ถูกฉีกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เลือดและอวัยวะต่างๆได้กองกระจัดกระจายไปทั่วบริเวณแห่งนี้ กลิ่นคาวคลุ้งแผ่กระจายเป็นวงกว้างทำให้โม่ฝานรู้สึกสะอิดสะเอียนพร้อมกับเริ่มเวียนหัว

‘ศพ! มีศพเกลื่อนกลาด!’

‘เกิดอะไรขึ้นกับทหารเหล่านี้? อะไรกันที่ทำให้พวกเขามีสภาพเป็นเช่นนี้?’

“กัปตันเหลียง!” หญิงสาวในชุดขาวตะโกนออกมา

ขณะที่เธอตะโกนเสร็จ โม่ฝานมองไปยังทิศทางของเสียง เขาพบเหลียงปิงนักเวทระดับมัชฌิมได้ถูกทุบตีราวกับร่างกายเป็นกระสอบทราย ร่างของเขากระเด็นไปกระแทกกับเสาขนาดใหญ่ทำให้เสานั้นหักเป็นสองท่อนในทันที

นับว่าเป็นความโชคดีอย่างยิ่งที่ร่ายกายของเหลียงปิงนั้นถูกห่อหุ้มไว้โดยเวทธาตุน้ำที่ปกป้องเขาอยู่ ไม่เช่นนั้นเขาจะต้องบาดเจ็บสาหัสจากการโจมตีเมื่อครู่อย่างแน่นอน

‘นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!’

โม่ฝานที่เห็นภาพตรงหน้ารู้สึกหวาดกลัวในทันที มันคืออะไรกันที่สามารถทุบตีนักเวทระดับมัชฌิมได้ราวกับกระสอบทรายเช่นนี้!?

โม่ฝานเคลื่อนที่ไปอีกฝั่งเพื่อที่จะได้มองเห็นเหตุการณ์ชัดๆ เนื่องจากในตอนนี้ประตูบานยักษ์ได้ปิดกั้นการมองเห็นของเขาอยู่ สิ่งที่เขามองเห็นในตอนนี้นั้นเลวร้ายอย่างยิ่ง ร่างกายของมันน่ารังเกียจและมีขนาดใหญ่กว่ารถบรรทุกหกล้อเล็กน้อย!

คอและหัวของมันแทบจะหลอมรวมเป็นชิ้นเดียวกัน แต่ร่างกายของมันนั้นใหญ่กว่าหนูที่เขาเคยพบเจออย่างมาก ดวงตาของมันใหญ่และดุร้าย ขนของมันน่าเกลียด ร่างกายดูบิดเบี้ยวและเต็มไปด้วยคราบเลือด! มันเป็นหนูตายักษ์ที่ถูกพัฒนาแล้ว!

โม่ฝานนั้นได้อยู่ในทีมหน่วยล่าล้างเมืองมานานกว่าหนึ่งปี แต่เขาไม่เคยเห็นร่างกายเช่นนี้มาก่อน เขาไม่เคยพบเจอหนูตายักษ์ที่ถูกย้อมไปด้วยโลหิตเช่นนี้เลย จิตสังหารที่มันแผ่ออกมาทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก กระดูกสันหลังของเขาเย็นวูบวาบพร้อมกับขาที่แข็งทื่อ

“นี่มัน… นี่มันหนูโลหิตยักษ์!” โม่ฝานเคยได้ยินชื่อของมันในชั้นเรียนอสูรเวท สุดท้ายเขาก็นึกชื่อของมันออกพร้อมกับอุทานออกมาในทันที

‘สวรรค์! หนูโลหิตยักษ์ที่อยู่ในคาบเรียนนั้นดูตลกเหลือเกิน แต่เมื่อพบกับตัวจริงแล้วมันดูดุร้ายเกินกว่าที่จินตนาการไว้อย่างมาก!’

‘ทำไมอสูรเวทตนนี้จึงปรากฏขึ้นในอุโมงค์ใต้ดิน? ทหารทุกคนถูกมันฆ่าจนหมดสิ้นเลยงั้นหรือ?’

จิ้จิ้จิ้จิ้!

หนูโลหิตยักษ์ขยับจมูกของมันฟุดฟิดราวกับว่ามันได้กลิ่นน้ำจากบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ ดวงตาอันใหญ่โตของมันละออกมาจากนักเวทระดับมัชฌิมพร้อมกับมาหยุดลงที่โม่ฝานทันที!

กรงเล็บของมันแข็งแกร่งอย่างมาก ซึ่งแน่นอนว่ามันสามารถขุดทะลุผ่านอิฐเหล่านี้ไปได้อย่างง่ายดาย ด้วยการมองเพียงครั้งเดียวทำให้รู้ได้ทันทีว่ามันกำลังเตรียมตัวที่จะโจมตีอีกครั้งแล้ว

“ปิดประตู!!!” เหลียงปิงตะโกนออกมาอย่างรวดเร็ว

หลินหยูซินกัดริมฝีปากอย่างไม่มีทางเลือก เธอทำได้เพียงตบประตูอย่างแรงเพื่อให้มันปิดทันที

ประตูสองบานถูกปิดลงอย่างรวดเร็ว แม้ว่าประตูจะถูกปิดได้เร็วเพียงใด แต่ความเร็วของหนูโลหิตยักษ์นั้นก็ไม่ได้ชักช้า กรงเล็บที่แหลมคมของมันกระแทกประตูเข้ามาทำให้โม่ฝานกระเด็นถอยหลังไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

‘เร็วเกินไปแล้ว!’

เห็นได้ชัดว่าหนูโลหิตยักษ์นั้นอยู่ห่างออกไปกว่าสิบเมตร แต่มันกลับใช้เวลาเพียงชั่วพริบตาพุ่งเข้าชนประตูได้อย่างรวดเร็ว!

ตู้ม!

ประตูหินบานใหญ่สั่นไหวอย่างรุนแรงจากการกระแทกเมื่อครู่นี้

หลินหยูซินใบหน้าซีดขาวไร้โลหิตมองไปที่เด็กนักเรียนที่ยืนตัวสั่นข้างๆเธอ

“เกิดอะไรขึ้น?” โม่ฝานถามพร้อมกับหัวใจที่เต้นรัว

เหตุการณ์ตรงหน้าเมื่อครู่นั้นน่ากลัวเกินไป ถ้าหากพวกเขาปิดประตูช้ากว่านี้เพียงเสี้ยววินาที แน่นอนว่าพวกเขาคงจะได้ไปเกิดใหม่ในโลกหน้าแล้ว! หนูโลหิตยักษ์นั้นแข็งแกร่งเกือบจะเทียบเท่าหมาป่าตาเดียวที่พัฒนาเต็มขั้น ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ใช่สิ่งที่นักเวทระดับปฐมภูมิจะสามารถต่อกรได้!

“ถ้าเธอไม่อยากตายที่นี่ ตามฉันมา!” หลินหยูซินไม่มีเวลาที่จะอธิบายอะไรกับเขาอีกแล้วในขณะนี้

เมืองบ่อแห่งนี้กำลังตกอยู่ในวิกฤติ ท่อระบายน้ำทั้งหมดเต็มไปด้วยอสูรเวท ดูเหมือนว่าพวกมันนั้นวางแผนมาอย่างเนิ่นนานแล้วที่จะโจมตีบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ใต้ดิน!

ที่ด้านบนนักเวทกำลังต่อสู้กับอสูรเวทที่บุกมารุกรานดินแดนมนุษย์ เช่นนี้การที่บ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ถูกโจมตีพวกเขาจึงไม่ได้รับกำลังเสริมใดๆ เนื่องจากด้านบนก็กำลังวุ่นวายอยู่เช่นกัน ในตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงพึ่งพาพลังของตัวเองในการปกป้องบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์นี้เอาไว้!

••••••••••••••••••••

Facebook Fanpage กดเลย

••••••••••••••••••••

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด