ตอนที่ 12 : ถักทอเส้นใยแห่งเวทมนต์

ก่อนจะกลับไปที่คฤหาสน์ตระกูลฮาควินอเดลเดินเล่นอยู่ชั้นล่างของบริษัทคาฟ่าที่ถูกเปิดเป็นร้านค้าสักเล็กน้อยเผื่อจะเจออะไรที่ถูกใจ

ซึ่งมันก็ไม่ทำให้เขาผิดหวังเพราะหลังจากที่เดินดูได้ไม่นานอเดลก็เจอกับแร่ และสมุนไพรหายากจำนวนไม่น้อยที่ถูกขายในราคาถูกแน่นอนว่าเขาได้เหมามันมาทั้งหมดก่อนจะกลับ

เมื่อกลับมาถึงคฤหาสน์ตระกูลฮาควิน อเดลก็ตัดสินใจเขียนจดหมายฉบับหนึ่งและฝากให้พ่อบ้านอัลเบิร์ตส่งไปให้พ่อกับแม่ของเขาซึ่งเนื้อหาด้านในก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับการซื้อบ้านที่เมืองหลวงแห่งนี้จากนั้นอเดลก็อาบน้ำและพักผ่อนเพื่อเก็บแรงไว้ใช้สำหรับแผนวันพรุ่งนี้

—————————————————————————————————————————

เช้าวันต่อมาอเดลตื่นขึ้นพร้อมเกาหัวเบาๆก่อนจะอาบน้ำแต่งตัวออกไปทานอาหารที่ห้องอาหาร ที่มีเพียงบารอนโกแลนกับพ่อบ้านอัลเบิร์ตเท่านั้นซึ่งอเดลก็อดสงสัยไม่ได้ว่าคนอื่นๆไปไหนกันหมด ไม่ว่าจะภรรยาของเขาหรือแม้แต่ลูกๆ

แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องที่เขาจะต้องสนใจเพราะเขานั้นเป็นเพียงผู้อาศัยการจะไปถามไถ่เรื่องส่วนตัวมันไม่ดีนัก

หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จอเดลก็กลับมาที่ห้องพร้อมกับทำอะไรบางอย่าง

อเดลนำสมุนไพรและแร่บางชนิดออกมาจากแหวนมิติก่อนจะพลังเวทย์บดมันพวกมันทั้งหมดจนกลายเป็นผงและผสมเข้ากับน้ำให้กลายเป็นเนื้อเดียวกัน

จากนั้นอเดลก็นำน้ำที่ถูกผสมเรียบร้อยแล้วนั้นมาวาดเป็นวงแหวนเวทย์และอักษรรูนมากมายทั่วทั้งห้อง วิธีที่อเดลกำลังทำอยู่นั้นคือการสร้างเขตแดนอย่างหนึ่ง และเป็นวิธีที่รวบรัดและง่ายที่สุดแม้วิธีนี้จะทำให้ได้เขตแดนที่ไม่สมบูรณ์มากนักแต่มันก็เพียงพอแล้วสำหรับแผนการของตัวเขา

หลังจากจัดการทุกอย่างแล้วอเดลก็ใส่พลังเวทย์ของตัวเองไปในวงแหวนเขตแดน ทันใดนั้นวงแหวนเขตแดนก็เรืองแสงขึ้นมาทันทีพร้อมกับที่มันปลดปล่อยพลังเวทย์ออกมาพร้อมกับมีลูกไฟจำนวนมากโผล่ขึ้นมา

อเดลกลับมายืนอยู่ที่ใจกลางของเขตแดนพร้อมกับนำแร่หายากจำนวนมากออกมากว่ายี่สิบชนิดรวมทั้งแร่ซาไฟต์กับอดาเมนไทป์ที่พึ่งประมูลมาเมื่อคืนด้วย

อเดลถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนจะใช้พลังเวทย์ของเขาควบคุมแร่ทั้งหมดให้ลอยขึ้นมาอยู่บนอากาศก่อนจะควบคุมลูกไฟจำนวนมากให้พวกมันหลอมรวมเข้ากับแร่แต่ชนิดพร้อมกับเร่งความรุนแรงของไฟให้มากขึ้นเพื่อหลอมให้มันกลายเป็นแร่เหลว

ในตอนนี้ร่างกายของอเดลถูกเติมเต็มไปด้วยเหงื่อ เสื้อผ้าของเขาเปียกชื้นไปหมดพร้อมกับการหอบหายใจที่ถี่ขึ้นแม้ขั้นตอนการทำแร่เหลวนั้นจะไม่ยากมากนัก แต่การที่ทำมันทั้งหมดพร้อมกับหลายสิบอันนับว่าเป็นเรื่องที่ยากมากๆ

การแบ่งจิตและสมาธิของตัวเองเพื่อที่จะไปควบคุมไฟและแร่พวกนี้ถือว่าหนักหนาพอสมควรแม้เขาจะเคยเป็นแกรนด์เมกัส แต่อเดลในปัจจุบันนั้นเป็นเพียงจอมเวทย์ขั้น 3 เท่านั้นดังนั้นพลังเวทย์และสมาธิของอเดลจึงมีขีดจำกัด

ขั้นตอนกลายสร้างแร่เหลวนั้นดำเนินต่อไปอย่างช้าๆ ก้อนแร่ค่อยๆเริ่มกลายเป็นแร่เหลวทีละเล็กละน้อย

เมื่อเวลาผ่านไปแร่ทั้งหมดยี่สิบหกชนิดก็กลายเป็นแร่เหลว เขาถอนหายใจออกมาก่อนจะปาดเหงื่อที่หน้าผากของตัวเอง

''โชคดีจริงๆที่ไม่เกิดข้อผิดพลาดอะไรขึ้น''

อเดลนั่งลงและนำขวดแก้วออกมาพร้อมกับควบคุมแร่เหลวเหล่านั้นเข้าไปในขวดแก้ว เมื่อขั้นตอนทุกอย่างเสร็จสิ้นอเดลก็ถึงกับนอนแผ่หลาอยู่กับพื้นห้องทันทีด้วยความเหนื่อยอ่อน

หลังจากที่พักผ่อนเรียบร้อยแล้ว อเดลก็ลุกขึ้นพร้อมกับจ้องมองขวดแก้วนับสิบที่ด้านในถูกเติมเต็มไปด้วยแร่เหลวก่อนจะควบคุมแร่เหลวทั้งหมดให้ลอยขึ้นเหนือพื้นดินและนำพวกมันทั้งหมดหลอมรวมเข้าด้วยกัน

ฟี๊ดดดดดด

ในขณะที่อเดลกำลังพยายามหลอมรวมพวกมันเข้าด้วยกันนั้นแร่ชนิดหนึ่งก็เกิดปฏิกิริยาต่อต้านขึ้นจนทำให้เกิดเสียงเล็กแหลมที่ดังลั่นไปทั่วทั้งห้อง

''บ้าชิบเกิดปฏิกิริยาต่อต้านขึ้นซะได้ !!''

อเดลเพิ่มพลังเวทย์ของตัวเองให้สูงขึ้นเพื่อควบคุมปฏิกิริยาต่อต้านนั้น หากเขาไม่รีบทำให้ปฏิกิริยาต่อต้านกลายเป็นกลายแล้วละก็ห้องนี้คงต้องถูกเป่าให้หายไปแน่

ไม่นานนักเรียกวีดร้องนั้นก็ค่อยๆเบาลงจุดในที่สุดก็เงียบหายไปแสดงให้เห็นว่าปฏิกิริยาต่อต้านนั้นได้ถูกทำให้เป็นกลางเรียบร้อยแล้ว

อเดลถอนหายใจอีกครั้งก่อนจะเริ่มหลอมรวมแร่เหลวทั้งหมดต่อ ไม่นานนักแร่เหลวทั้งหมดก็ถูกหลอมรวมกันจนกลายเป็นหนึ่งเดียวปรากฏแร่เหลวสีดำก้อนหนึ่งลอยอยู่บนอากาศ

เขาจ้องมองมันอย่างใจเย็นก่อนจะร่ายรำนิ้วมือของเขาเพื่อบังคับก้อนแร่เหลวสีดำให้กลายเป็นเส้นบางเรียวยาว อเดลพยายามเพ่งสมาธิของเขาเพื่อควบคุมแร่เหลวนี้ให้ได้รูปทรงที่เขาต้องการ

สิ่งที่อเดลกำลังทำอยู่นี้คือขั้นตอนของการสร้างเส้นใยเวทมนต์เมื่อก่อนนั้นเส้นใยเวทมนต์เป็นที่นิยมอย่างมากเพราะมันถูกสร้างขึ้นจากแร่หลายชนิดผสมเข้าด้วยกันทำให้มันมีคุณสมบัติพิเศษของแร่ชนิดนั้นๆ

ในอดีตนั้นมีชุดเกราะที่ถูกสร้างมาจากแร่ชนิดต่างๆมาวางขายมากมาย แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะเหมาะกับชุดเกราะแม้จะมีเกราะเบาที่สร้างจากหนังของมอนสเตอร์ถูกทำขึ้นเพื่อชดเชยส่วนนี้ก็ตามแต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะชอบมันแถมมันยังมีคุณถามด้อยกว่าเกราะหนักที่ถูกสร้างจากแร่อีกต่างหากดังนั้นเหล่านักทำชุดเกราะต่างๆจึงคิดค้นวิธีใหม่ๆขึ้นมาเพื่อสร้างเกราะที่ทัดเทียมกับเกราะหนักแต่ก็ไม่มีใครค้นพบเลย

จนกระทั้งมีเอลฟ์คนหนึ่งได้นึกวิธีนึงออกนั่นก็คือการสร้างเส้นใยเวทมนต์ เดิมทีนั้นเผ่าเอลฟ์มักจะใช้วิธีนี้เพื่อทำใช้ในการสร้างสายรั้งของธนู เขาได้นำวิธีการสร้างสายรั้งธนูนั้นมาประยุกต์ใช้กับแร่ชนิดต่างๆหลังจากผ่านการทดลองมาอย่างยาวนานในที่สุดเอลฟ์คนนั้นก็สามารถสร้างเส้นใยเวทมนต์ขึ้นมาได้

เขาได้ลองนำเส้นใยเวทมนต์ไปตัดเย็บเป็นชุดและนำมาทดสอบ ช่างน่าตกใจที่คุณภาพของมันเทียบเท่ากับเกราะหนักที่ถูกสร้างโดยแร่ชนิดเดียวกันแม้มันจะมีจุดอ่อนด้านการป้องกันอยู่บ้างแต่มันก็ยังดีกว่าเกราะเบา และเกราะผ้าที่ใช้กันอยู่

หลังจากนั้นเขาก็ได้ถ่ายทอดวิธีการสร้างเส้นใยเวทมนต์ให้กับคนในเผ่าเอลฟ์ที่สนใจ จากนั้นไม่นานชุดเกราะและเสื้อผ้าที่ถูกสร้างจากเส้นใยเวทมนต์ก็โผล่ขึ้นมาในตลาด

ด้วยความสุดยอดของเส้นใยเวทมนต์ที่สามารถผลิกกฏเกณฑ์ต่างๆในการสร้างชุดเกราะได้ปรากฏขึ้นก็มีคนโลภมากมายต่างอยากได้วิธีการสร้างมันจึงคิดอยากจะขโมยมันมาจากเอลฟ์คนนั้น แต่เมื่อพวกเขารู้ว่าใครเป็นคนคิดค้นและเจ้าของเส้นใยเวทมนต์นี้พวกเขาก็ได้ล้มเลิกความตั้งใจที่จะขโมยวิธีสร้างมันที

เพราะเอลฟ์คนนั้นคือหนึ่งในสิบสองปรมาจารย์เมกัสที่แข็งแกร่งที่สุดในยุคนั้น และแน่นอนว่าไม่มีใครอยากจะไปหาเรื่องคนแบบนั้นเป็นแน่

แม้จะมีคนมากมายที่พยายามจะใช้วิธีตีสนิทวิธีสร้างเส้นใยเวทมนต์จากศิษย์ของเขาแต่ทุกคนก็ถูกปฏิเสธจนหมด เพราะเผ่าพันธุ์เอลฟ์นั้นยากที่จะเข้าถึงและทำความรู้จัก จึงไม่มีใครมีใครสามารถเรียนรู้วิธีการสร้างมันได้เลยนอกจากคนในเผ่าเอลฟ์และลูกศิษย์ของเขา

และก่อนที่เอลฟ์คนนั้นจะจากไปเขาก็ได้นำวิธีการสร้างเส้นใยเวทมนต์ส่งต่อให้กับศิษย์ของเขาซึ่งเป็นเมกัสคนหนึ่งที่อเดลเคยช่วยชีวิตเอาไว้ เพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณเขาจึงสอนวิธีการสร้างเส้นใยเวทมนต์ให้กับอเดล

ไม่นานนักหลังจากที่อเดลทำการเปลี่ยนรูปร่างของแร่เหลวให้กลายเป็นเส้นใยเวทมนต์ที่ยาวมากกว่าสิบเมตร และยังคงยาวขึ้นอีกเรื่อยๆ

—————————————————————————————————————————

หลายสิบนาทีต่อมาขั้นต่อการแปรสภาพของเส้นใยแห่งเวทมนต์ก็เสร็จสมบูรณ์ อเดลถอนหายใจออกมาก่อนจะล้มลงกับพื้นขั้นตอนการทำเส้นใยเวทมนต์นั้นเผาผลาญทั้งพลังเวทย์ จิตใจ และสมาธิของเขาอย่างมาก

อเดลนั่งอยู่กับพื้นห้องก่อนจะมองไปยังกองเส้นใยสีดำสนิทที่อยู่ตรงพื้นห้อง แม้มันจะเป็นสีดำแต่ตอนนี้มันกลับเรืองแสงสีฟ้าอ่อนๆออกมาตลอดเวลาทำให้มันดูงดงามไม่น้อยเลยทีเดียว

อเดลคาดว่าความยาวของคงมากกว่ายี่สิบเมตรซึ่งเพียงพอที่จะสามารถใช้สร้างเสื้อผ้าดีๆของเขาได้หนึ่งชุด สิ่งที่เหลือตอนนี้ก็คือการหาช่างตัดเสื้อที่มีฝีมือมากพอที่จะตัดเสื้อผ้าให้กับเขาโดยใช้เส้นใยเวทมนต์เหล่านี้