ตอนที่ 203 ความก้าวหน้า! ผสานแก่นแท้ทั้งสี่ชนิด! อาณาแก่นทองคำขั้นสูงสุด!

เมื่อเผชิญหน้ากับฝนหอก อัจฉริยะจากอาณาจักรคอสมอสนั้นพยายามที่จะป้องกัน มันรวมถึงกู่หยานและฉางกง

ในเวลาเดียวกัน ไป่หลีเฉิง,เฟิงหยูเทียนและมู่หยิงหยิงก็จ้องไปข้างหน้าพร้อมกับแววตาทอประกายแวววาวเล็กน้อย

ตูม!

ทันใดนั้น เสียงฟ้าร้องที่น่าหวาดหวั่นก็ดังขึ้น หยางจู่ซวนนั้นเริ่มที่จะต่อสู้กับหลิงเสวี่ยหยู

ฮูม...

คลื่นพลังหมุนวนอย่างรุนแรง อย่างไรก็ตามเมื่อคลื่นพลังเข้าใกล้กับเจียงวู่เฉิง มันได้ถูกหยุดเอาไว้โดยแก่นแท้แห่งน้ำของซูรู

การเผชิญหน้าระหว่างอัจฉริยะจากราชวงศ์เทียนซ่งและอาณาจักรคอสมอสนั้นรุนแรงมากทันทีที่เริ่มต้น

หยางจู่ซวนพุ่งเข้าต่อสู้กับหลิงเสวี่ยหยูอย่างดุเดือด

หลิงเสวี่ยหยูถูกเรียนว่าเป็นสัตว์ประหลาด ความแข็งแกร่งของเขานั้นแข็งแกร่งกว่าอัจฉริยะจากราชวงศ์อื่นๆ แม้แต่กู่หยานที่อยู่อันดับที่สามก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา

อย่างไรก็ตาม หลังจากทะลวงเข้าสู่ครึ่งก้าวสู่ระเบิดหยินหยาง หยางจู่ซวนนั้นแข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก นอกจากนี้เขายังบ่มเพาะด้วยเทคนิคชั้นสูง เมื่อเขาแสดงพลังนี้อย่างสมบูรณ์ พลังลมปราณสวรรค์นี้จะช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาอย่างล้นหลาม ดังนั้นหยางจู่ซวนจึงมีพลังมากพอที่จะต่อสู้กับหลิงเสวี่ยหยูได้อย่างสูสี

สำหรับอัจฉริยะคนอื่นๆของอาณาจักรคอสมอส พวกเขานั้นได้ต่อสู้กับซูรูและสหายอีกสามคน

ด้วยออร่าที่รุนแรงของซูรู นางได้ใช้กระบวนท่าของแก่นแท้แห่งน้ำอีกหนึ่งรอบ นอกจากนี้ไป่หลีเฉิงและสหายอีกสองคนได้สนับสนุนนางอยู่ เป็นผลให้พวกเขาประสบความสำเร็จในการต่อต้านการโจมตีจากอาณาจักรคอสมอสในเวลาอันสั้น

ดูเหมือนว่าสถานการณ์ในสนามรบยังคงน่าอึดอัด เพราะไม่มีใครเต็มใจที่จะยอมแพ้

แต่ความจริงคืออัจฉริยะจากราชวงศ์เทียนซ่ง ไม่สามารถคงสภาพนี้ไว้ได้นาน ทุกคนตระหนักถึงความจริงในข้อนี้

แม้ว่าหยางจู่ซวนสามารถเผชิญหน้ากับหลิงเสวี่ยหยูได้ แต่เขาก็แทบจะไม่สามารถทำให้หลิงเสวี่ยหยูแสดงความแข็งแกร่งเต็มที่ได้ แต่เขาก็ยังได้เปรียบอยู่ ในไม่ช้าหยางจู่ซวนก็จะพ่ายแพ้

ซูรูอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน มันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับนางที่จะคงการโจมตีเอาไว้ได้ ดังนั้นนางจึงไม่สามารถคงสภาพตัวเองไว้ได้นานเช่นกัน

แต่เจียงวู่เฉิงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้

ในขณะนี้ดวงตาของเขาถูกปิดและตกอยู่ในภวังค์ในการทะลวงระดับอย่างสมบูรณ์

แก่นแท้แห่งดาบทั้งสี่ชนิดสามารถมองเห็นได้จากรอบๆตัวเขา

หยางจู่ซวนและคนอื่นๆของเขาเห็นได้ชัดว่าเจียงวู่เฉิงเกือบจะทะลวงได้สำเร็จแล้ว พวกเขาคิดว่าความก้าวหน้าของเจียงวู่เฉิงครั้งนี้เกิดจากการทะลวงลมปราณ

แต่ในความเป็นจริงความก้าวหน้าที่เจียงวู่เฉิงกำลังพบเจอไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาคิด

มันเป็นความก้าวหน้าในแก่นแท้แห่งดาบ!

ถึงตอนนี้ เจียงวู่เฉิงได้เข้าใจในแก่นแท้ทั้งสี่ชนิดมาโดยตลอด ในบรรดาแก่นแท้ทั้งสี่ชนิดนั้น เขาได้ผสานแก่นแท้ทั้งสามชนิดมานานแล้ว ซึ่งมันคือแก่นแท้แห่งลม,แก่นแท้แห่งไฟและแก่นแท้แห่งน้ำ สิ่งเดียวที่เขาไม่สามารถผสานได้คือแก่นแท้แห่งปฐพี

แก่นแท้แห่งปฐพีเป็นแก่นแท้ที่เจียงวู่เฉิงเข้าใจและใช้ได้ดีที่สุดในบรรดาแก่นแท้ทั้งสี่ชนิด

อย่างไรก็ตาม เจียงวู่เฉิงไม่สามารถผสานแก่นแท้แห่งปฐพีเข้ากับแก่นแท้อีกสามชนิดได้

แต่เขาได้รับโอกาสในความเข้าใจระหว่างการต่อสู้กับกู่หยาน โอกาสที่จะทำให้เขาสามารถผสานแก่นแท้แห่งปฐพีเข้ากับแก่นแท้อีกสามชนิด

ในขณะนี้แก่นแท้แห่งปฐพีและแก่นแท้อีกสามชนิดได้มาบรรจบกัน ภายในไม่กี่วินาทีแก่นแท้แห่งดาบทั้งสี่ได้ผสานกันอย่างสมบูรณ์

หลังจากนั้น เจียงวู่เฉิงได้ผสานแก่นแท้ทั้งสี่ชนิดได้อย่างสมบูรณ์

แก่นแท้แห่งปฐพี,แก่นแท้แห่งไฟ,แก่นแท้แห่งน้ำและแก่นแท้แห่งลม!

แก่นแท้แห่งดาบทั้งสี่ชนิดได้หลอมรวมกันอย่างสมบูรณ์แบบ

การผสานกันระหว่างแก่นแท้ทั้งสี่!

ในเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมในการผสานแก่นแท้ทั้งสี่ พลังลมปราณได้สะท้อนไปทั่วร่างของเจียงวู่เฉิง ในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา การบ่มเพาะพลังลมปราณของเขาไม่ได้รับความก้าวหน้าแม้แต่น้อย แต่ตอนนี้พลังลมปราณในร่างของเขาได้รับการกระตุ้นอย่างฉับพลัน เมื่อเจียงวู่เฉิงสำเร็จในการทะลวงระดับของเขา แต่เดิมเขาอยู่ที่อาณาแก่นทองคำขั้นกลาง แต่ตอนนี้เขาประสบความสำเร็จในการทะลวงเข้าสู่อาณาแก่นทองคำขั้นสูงสุด กระบวนการทั้งหมดเกิดขึ้นตามธรรมชาติ

ความเข้าใจในแก่นแท้แห่งดาบเพิ่มขึ้น!

การบ่มเพาะด้วยพลังลมปราณก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน!

หลังจากความก้าวหน้าเสร็จสิ้น เจียงวู่เฉิงก็ลืมตาขึ้นพร้อมกับความโกรธเกรี้ยวในดวงตา

ในสนามรบ ทุกคนนั้นต่อสู้อย่างดุเดือด

ใบหน้าของซูรูเปลี่ยนเป็นซีดจาง แต่นางก็ไม่ยอมแพ้ นางพยายามอย่างเต็มที่เพื่อที่จะสู้กับศัตรูอย่างกู่หยานและอัจฉริยะจากอาณาจักรคอสมอส

ไป่หลีเฉิง,เฟิงหยูเทียนและมู่หยิงหยิงก็เหมือนกัน พวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่พวกเขาก็ยังคงเสี่ยงชีวิตในการต่อต้าน

"ฮาฮา พลังของผู้หญิงคนนี้ลดลงอย่างมาก สตรีนางนี้ใกล้ถึงขีดสุดแล้ว"กู่หยานหัวเราะขณะที่ฟันขวานยักษ์ไปทางซูรูอย่างรุนแรง

ขวานยักษ์นั้นเต็มไปด้วยสายฟ้าและฟันลงเข้าสู่วังวนน้ำโดยตรง ในเวลานั้นวังวนน้ำก็หายไป

เลือดกลบเต็มปากของซูรู ร่างกายของนางเริ่มสั่นไหวและวิสัยทัศน์ของนางก็เริ่มที่พร่ามัว อย่างไรก็ตามนางยังไม่ลืมเป้าหมายของนาง"ไม่ ข้าจะไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้พี่สามโดยเด็ดขาด!"นางพึมพำ

อัก!

ซูรูกระอักเลือดอีกครั้ง ลมหายใจของนางนั้นเบาบางอย่างมาก ในเวลาเดียวกันพลังของนางก็ลดลงอย่างมาก

ซูรูพยายามที่จะฝืน นางต้องการที่จะสู้กับอีกครั้ง ทันใดนั้นมีการสัมผัสอย่างแผ่วเบาที่บ่าของนาง

นางตกใจและรีบหันกลับไปมองตามธรรมชาติ สิ่งที่นางเห็นคือเจียงวู่เฉิงที่ยืนอยู่ด้านหลัง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่บ่งบอกถึงความซึ้งใจ เมื่อเห็นสิ่งนี้ ซูรูก็มีความสุขและนางก็ยิ้มได้เช่นกัน

"วู่เฉิง ในที่สุดท่านก็ประสบความสำเร็จ!"

เสียงของซูรูนั้นอ่อนแรงอย่างมาก ไม่นานหลังจากที่พูดจบ นางหลับตาและทิ้งร่างกายที่อ่อนล้าลงด้านข้าง

เจียงวู่เฉิงตกตะลึงและจากนั้นเขาก็ก้าวเข้ารับตัวนางไว้ในอ้อมแขน ในเวลาเดียวกันเขาก็หยิบเม็ดยาออกมาให้นางกิน

เมื่อกลืนเม็ดยาลงไป ลมหายใจของนางก็เริ่มที่จะมั่นคง เมื่อเห็นอย่างนี้เจียงวู่เฉิงรู้สึกโล่งใจ

หลังจากนั้นไม่นานเจียงวู่เฉิงได้มองไปรอบๆ ดวงตาของเขากวาดไปทั่วสนามรบและอัจฉริยะทั้งหลาย

สิ่งที่เขาเห็นเป็นคนแรกคือไป่หลีเฉิง,เฟิงหยูเทียนและมู่หยิงหยิง

ทั้งสามคนได้ต่อสู้อย่างดุเดือดและตอนนี้ทุกคนได้รับบาดเจ็บสาหัส ลมหายใจของพวกเขานั้นอ่อนแรง แต่พวกเขาไม่ย่ำแย่เท่าซูรู พวกเขายังคงหลงเหลือสติเล็กน้อย

หลังจากสังเกตเห็นถึงเจียงวู่เฉิ ง ทั้งสามคนก็พยายามที่จะเงยหน้ามามองเขา

ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยอารมร์ผสมปนเป

เมื่อเห็นทั้งสาม เจียงวู่เฉิงปิดตาลงครึ่งนึงและหันไปมองที่หยางจู่ซวน

สิ่งที่เขาเห็นทำให้เขาตกตะลึง

คมแสงฉายชัดในดวงตาของเจียงวู่เฉิง สิ่งที่ฉายอยู่ในสายตาของเขาคือหยางจู่ซวนที่กำลังนอนอยู่ในหลุมขนาดใหญ่ โดยมีเลือดไหลออกมาจากปากของเขาและด้านข้างของเขามีแขนตกอยู่

นั่นคือแขนที่ถูกตัดขาด!

แขนที่ถูกตัดขาดโดยใครบางคน!

เพียงแค่การมองก็เพียงพอสำหรับเจียงวู่เฉิงที่จะรับรู้ว่าแขนที่ถูกตัดเป็นของหยางจู่ซวน

"แขนของพี่สองถูกตัดออก!"

เมื่อเห็นแขนที่ถูกตัดขาด เสียงของเจียงวู่เฉิงก็สั่นไหว ภายในใจของเขาดังกึกก้องดุจเสียงฟ้าร้อง มันเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว

ดวงตาของเจียงวู่เฉิงได้จับจ้องไปที่เหล่าผู้เชี่ยวชาญจากอาณาจักรคอสมอส ครู่ต่อมาเจตนาฆ่าฟันก็หลุดออกมาจากร่างของเขาอย่างรุนแรง เสียงคำรามที่ดังกึกก้องนั้นราวกับจะทะลุเก้าชั้นฟ้า

"พวกเจ้าทุกคนต้องตาย!"

...