GED : 25 ยกเลิกหมั้น ?
GED : 25 ยกเลิกหมั้น ?
เขายังคงพูดต่อเรื่อย ๆ ในขณะที่กำลังเช็ดหน้าให้นาง "เฟิงหวูคอยติดตามท่านชุน นางเคยมารอพวกเราที่สำนัก พอพวกเราออกมา นางก็มองพวกเราอย่างเขินอายและค่อย ๆเดินเข้ามาหาเพื่อมอบหินนิรันดร์ให้แล้วหนีไป ฮ่าๆ "
เฟิงหวูพูดอะไรไม่ออก..นี่มันเรื่องเข้าใจผิดแล้ว! เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว!
ก็จริงที่นางยื่นหินนิรันดร์ให้ชุนหลิงเหยียแต่นางฝากไปให้เฉาเก้อเพื่อนสนิทของนาง..แล้วนางก็มั่นใจว่าพูดทุกอย่างอย่างชัดเจนตอนที่มอบให้แล้ว แล้วทำไมพวกเขาถึงคิดเช่นนั้นกัน?
หรือเพราะเสียงของนางเบากว่าเสียงหัวเราะของเฟิงซุ่นและคนอื่น ๆ พวกเขาจึงไม่ได้ยิน?
ที่สำคัญนางไม่ได้เขินอายจนต้องเดินอิดออดเข้าไปหา!แต่เพราะนางฝึกฝนระบำหงส์เพลิงของอาจารย์จนเท้าเต็มไปด้วยบาดแผล นางจึงต้องค่อย ๆ เดินต่างหาก!
เฟิงซุ่นหัวเราะเมื่อเล่าเรื่องราวในวันวาน เขาก้มหน้าลงเขาเห็นเฟิงหวูกำหนดแน่นและขมวดคิ้ว "แม่นาง..ทำไมเจ้าแสดงอาการเช่นนี้เล่า? หรือว่าเจ้าอิจฉาเพราะเจ้าก็หลงรักชุนหลิงเหยียเช่นกัน? อย่ากังวลเลยเพราะท่านชุนยกเลิกการหมั้นระหว่างเขากับนางแล้ว ทั้งสองคนไม่มีความเกี่ยวข้องใด ๆ ต่อกันแล้ว"
เฟิงหวูตกใจกับสิ่งที่เฟิงซุ่นตอบ!
ชุนหลิงเหยีย? พูดมาสิว่านางไม่ได้ชอบเจ้าแม้เจ้าจะเป็นผู้ชายที่เหลือคนสุดท้ายบนโลกก็ตาม!
เฟิงหวูรีบสะบัดมือปฏิเสธ "ไม่ ไม่มีทาง ข้าจะไปตกหลุมรักท่านชุนนะเหรอ ไม่มี-" ตึง!
เฟิงหวูที่รู้สึกโมโหเล็กน้อย นางส่ายมือเพื่อปฏิเสธทว่านางคงออกแรงมากเกินไปจนแก้วทรงสูงหลุดออกจากมือของนาง เฟิงหวูรีบพุ่งตัวเข้าไปรับแก้วไว้ ก่อนหัวนางจะกระแทกกับมุมโต๊ะ นางน้ำตาปริ่มด้วยความเจ็บปวด
ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว จนทุกคนไม่ทันแสดงท่าทีตอบสนองใด ๆ
เฟิงซุ่นเองก็พูดอะไรไม่ออก
ซุ้น อี้อ้าปากค้าง
เช่นเดียวกับมู๋เหยียว
ชุนหลิงเหยียเงยหน้ามองด้วยใบหน้านิ่วที่ยังคงดูดีเช่นเคยก่อนเขาจะพูดถึงบทสนทนาเมื่อครู่ด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์ใด ๆ "ข้ายังไม่ได้ยกเลิกงานหมั้น.."
ทุกคนนิ่งไปอีกครั้งเมื่อได้ยินเช่นนั้น ก่อนเฟิงซุ่นจะทุบโต๊ะและมองชุนหลิงเหยีย "ท่านชุน! ท่านพูดว่าอะไรนะ ท่านยังไม่ยกเลิกเรื่องหมั้น? ก็แสดงว่าตอนนี้ท่านยังคงหมั้นหมายกับเฟิงหวูอยู่อย่างนั้นหรือ?"
ชุนหลิงเหยียพยักหน้ารับ
“เป็นไปไม่ได้!” เฟิงซุ่นตกใจเมื่อรู้คำตอบ "เป็นไปได้อย่างไร ? ท่านไม่ได้ยกเลิกการหมั้นในตอนนั้นไปแล้วงั้นเหรอ?"
“ข้าไม่ได้ลงนามยินยอมที่จะยกเลิกเรื่องคู่หมั้น”ดวงตาของชุนหลิงเหยียที่ชัดเจนและลึกลับราวกับเหวลึก..น้ำเสียงของเขายังคงนิ่งเรียบ
ท่าทางของเขายังทำให้ทุกคนรู้สึกถึงความเร้นลับ ความสง่าวาม ที่แตกต่างจากคนอื่น ๆ
เฟิงหวูงุนงงกับคำตอบนั้น..
เขาไม่ได้เซ็นตกลงในหนังสือยกเลิกการหมั้นระหว่างพวกเขาอย่างนั้นเหรอ? หมายความว่ายังไง ? ดังนั้นนางก็ยังเป็นคู่หมั้นของชุนหลิงเหยียอยู่อย่างนั้นหรือ? ไม่มีทาง!!
เฟิงหวูเบิกตากว้างด้วยความตกใจก่อนจะพยายามสงบสติ..ใจจริงนางอยากเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อชุนหลิงเหยียแล้วเขย่าแรง ๆ เพื่อให้เขาอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น!
ในขณะเดียวกันเฟิงซุ่นกลับรู้สึกเบิกบานใจ..
“..หืม ท่านไม่ได้ลงนามรับรองยกเลิกการหมั้นงั้นหรอจริงเหรอเนี้ย!?” เฟิงซุ่นแสดงท่าทีเหมือนเพิ่งค้นพบความจริงบางอย่าง "ท่านชุน อย่าบอกนะว่าท่านแอบหลังรักนาง ท่านจึงไม่ยกเลิกการหมั้นเพราะเหตุผลนั้นงั้นสิ? ให้ตายสิ ทำไมข้าไม่รู้เรื่องของท่านกับเฟิงหวู!!"
ซุ้น อี้มองชุนหลิงเหยียอย่างตาโต
เช่นเดียวกับนางฟ้ามู๋เหยียว..
นางฟ้ามู๋เหยียวดูเหมือนเพิ่งจะเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด นางตะโกนลั่น "ไม่มีทาง! ท่านชุนหลิงเหยีย ท่านรักเฟิงหวูไม่ได้นะ! ตอนนี้นางกลายเป็นสาวสามัญชนไปแล้ว!"
