ตอนที่แล้วChapter 12: เล่ห์กลเล็กน้อยเพื่อที่จะฝึกฝนศิลปะการต่อสู้
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 14: เควสปล้นสุสาน

Chapter 13: เควสตระกูล


Chapter 13: เควสตระกูล

มันมีคำพังเพยในจีนที่ว่า : หยิบเมล็ดงาขึ้นมา แต่เสียแตงโมไป

ความหมายของมันคืออย่าไปหมกมุ่นกับเริ่องเล็กน้อยต่อหน้าสายตาของคนอื่น ทุกคนจำเป็นที่จะต้องมีสายตาที่กว้างไกลและสังเกตสถานการณทั้งหมด หรือไม่อย่างงั้นแล้ว พวกเขาก็จะสูญเสียสิ่งที่มีค่าไปมากกว่านี้

สำหรับแฮปปี้แล้ว ดาบเหล็กบริสุทธิ์และเงินของหลี่ฉาน เปรียบดั่งเมล็ดงา ในขณะที่ตัวของหลี่ฉานนั่นแหละคือแตงโม!

ในชีวิตก่อน ผู้เล่นใหม่จำนวนมากพึ่งจะรู้จักกลยุทธ์นี้ในภายหลังและฆ่าพวกอันธพาลไปเพื่อดาบเหล็กบริสุทธิ์ วิชา และเงินหนึ่งร้อยตำลึงเงิน เมื่อพวกเขารังแกอันธพาลจนพวกเขาไม่มีกำลังเหลือ จนพวกเขาตายลง ผู้เล่นจะสามารถหยิบอาวุธของพวกเขาไปได้

แต่ในตอนหลัง เมื่อพวกเขาพบกับอันธพาลคนอื่น พวกเขาก็จะเริ่มหลีกเลี่ยงและหลบหนี หรือปฏิเสธที่จะแสดงนิสัยประจำตัวออกมา แม้ว่าจะเจ็บปวดเจียนตาย พวกเขาก็จะทำตัวเหมือนกับ NPC ธรรมดาทั่วไป จนไม่ให้โอกาสผู้เล่นได้จู่โจม

ในการต่อสู้กับหลี่ฉาน แฮปปี้ค่อยๆทำให้พละกำลังและเรี่ยวแรงของหลี่ฉานค่อยๆลดลง จนกระทั่งเขาใช้มันจนหมด ถ้าเขาโจมตีอย่างรุนแรงด้วยหมัดยาวเส้าหลินในระดับดินแดนที่เก้า เขาก็จะสามารถฆ่าหลี่ฉานทิ้งได้อย่างง่ายดาย และรับหนึ่งร้อยตำลึงเงิน กับดาบเหล็กบริสุทธิ์ไปจากเขา

แต่แฮปปี้ไม่ได้ทำมัน เขาแกล้งว่าเขาเหนื่อยมากและต้องพักหายใจสักพักหนึ่ง หลังจากนั้นเขาก็จ้องไปที่หลี่ฉานที่ซึ่งกำลังฟื้นฟูความแข็งแกร่งและกำลังจ้องมาที่เขาอย่างดุร้าย แฮปปี้ก็หันหลังและเดินหายไปจากสายตาของหลี่ฉานอย่างรวดเร็ว และเขาก็กลับเข้าไปในเมือง

ตราบเท่าที่หลี่ฉานไม่ตาย อันธพาลคนอื่นในโลกศิลปะการต่อสู้ก็จะไม่ได้รับข่าวเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของแฮปปี้ และพวกเขาก็จะไม่หวาดกลัวเขา บางที ครั้งหน้าที่พวกเขาเจอกัน หลี่ฉานก็อาจจะยังพูดว่าเขาจะทำให้แฮปปี้พิการและพุ่งมาหาเขาอย่างไม่ระมัดระวังตัวอีกก็ได้

นี่คือสิ่งที่แฮปปี้ต้องการ

เมื่อเขากลับเข้าไปในเมือง เขาก็ตรวจสอบสถานะของตัวเอง

ผู้เล่น : แฮปปี้

ASS : 27 AFF : 18 CPH : 26 BMM : 21

หมัดยาวเส้าหลินก็มีความโดดเด่นในเรื่องของพละกำลัง ดังนั้นพลังแขนของเขาจึงเพิ่มขึ้นมาสามจุด แฮปปี้ก็ไม่ประหลาดใจ การเคลื่อนไหวของร่างกายก็เพิ่มขึ้นเล็กน้อยด้วยเช่นกัน ซึ่งเป็นผลลัพธ์จากการต่อสู้กับหมาป่า แต่มันก็เป็นแค่การอัพเกรดเพียงเล็กน้อย

ส่วนที่สำคัญมากที่สุดก็คือ ค่าความเข้าใจของเขาเพิ่มขึ้น!

หมัดยาวเส้าหลินของเขาก็เลื่อนเป็นดินแดนที่เก้า และมันก็สามารถปลดปล่อยเสียงระเบิดเหมือนกับฟ้าผ่าออกมาได้ นั่นหมายความว่า หลายวันที่เขาฝึกฝนอย่างหนัก มันไม่ได้สูญเปล่า ในที่สุดเขาก็มีศิลปะการต่อสู้ที่สามารถใช้งานได้จริง

แฮปปี้ก็ถอนหายออกใจออกมาอย่างผ่อนคลาย แล้วเขาก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย

ถ้าเขาใส่เลเวลของหมัดยาวเส้าหลินลงไปในกระดานจัดอันดับมหาวิทยาลัยจีนใต้ เขาคงจะติดหนึ่งในสามสิบ หรือยี่สิบกันแน่นะ?

แต่มันไม่สำคัญ

มันจะยากขึ้นมาก ที่จะเพิ่มดินแดนของเขา หลังจากดินแดนที่เก้า กระบวนการของเพิ่มเลเวลวิชาต่อสู้จากเลเวล 80 ไปยังเลเวล 90 ซึ่งเป็นดินแดนที่สิบนั้นยากมาก และเขาก็ทำได้ช้าเป็นหอยทาก เขาไม่ได้สนใจที่จะใช้เล่ห์กลเล็กน้อยแบบนั้นเพื่อเลื่อนระดับอีกแล้ว และถ้าเขาต้องการที่จะเลื่อนไปยังดินแดนที่สิบเอ็ดและอัพเลเวลไปเป็น เลเวล 99.99 จากเลเวล 90 เขาจะต้องมุ่งมั่นและใช้ความพยายามของเขาทั้งหมดเพื่อฝึกฝนศิลปะการต่อสู้นี้ไปยังดินแดนปรมาจารย์

เพื่อที่จะทำแบบนั้น เขายังไม่มีคู่ประมือที่เหมาะสมเลย…

แม้ว่าเขาจะมีคู่ประมือสักคน ตั้งแต่ที่ปราณของเขายังอ่อนแอมาก เขาก็คงจะมีโอกาสสูงมากที่จะตาย หลังจากที่เขาปะทะกับพวกมัน ด้วยเหตุนี้ แฮปปี้ตัดสินใจที่จะเมินหมัดยาวเส้าหลินและไปสนใจกับสกิลอื่นก่อน

เมื่อเขากลับไปยังคฤหาสน์มู่หลง เขาเดินไปยังสนามหน้าบ้าน เพื่อตามหาหัวหน้าพ่อบ้าน

ชายหนุ่มและหญิงสาวที่เขาเห็น ก็เพิ่มขึ้นเป็นจำนวนหลายเท่าจากอดีต และยังคงทำงานของพวกเขาที่สนามหญ้าหน้าบ้าน พวกเขาไม่ตัดไม้ก็รดน้ำต้นไม้ หรือฝึกฝนวิชาบ่มเพาะลมปราณพื้นฐานที่หัวหน้าพ่อบ้านให้กับพวกเขา พวกเขาก็ไม่ได้คุยกันด้วย

เมื่อเขาสังเกตแฮปปี้กำลังเดินมาหาเขา หัวหน้าพ่อบ้านก็ทำหน้าอ่อนโยนและหันมาหาเขา

“อ๊า แฮปปี้ เธอนี่เอง คุณหญิงได้บอกฉันเกี่ยวกับเธอแล้ว ตั้งแต่ที่เธอเป็นศิษย์ภายในของตระกูลมู่หลง เธอยินดีที่จะช่วยสนับสนุนภารกิจของตระกูลมู่หลงในการปกครองแผ่นดินนี้ไหม?” เมื่อเขาพูดประโยคหลัง การแสดงออกของเขาก็เคร่งขรึม

ผู้คนที่ทำงานอยู่สนามหญ้าหน้าบ้านก็มีท่าทางที่เหมือนกับไม่เชื่อ ในสิ่งที่พวกเขาได้ยิน

พวกเขาทำงานอยู่ทั้งวี่ทั้งวันและพวกเขาพึ่งจะได้เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลมู่หลงได้ชั่วคราว พวกเขาก็ทำงานจิปาถะทั่วไปและยังไม่ผ่านการทดสอบของตระกูลมู่หลง เพื่อไปเป็นศิษย์ที่แท้จริงเลยด้วยซ้ำ

แต่เด็กหนุ่มที่มาใหม่ที่เดินเข้าออกสวนด้านในก็กลายเป็นลูกศิษย์ และยังจะได้รับเควสตระกูลจากตระกูลมู่หลงอีก ทุกคนต่างทั้งอิจฉา และพวกเขารีบหันมามองเขา

แฮปปี้ทำตัวเหมือนกับว่าสายตาที่อยู่รอบข้างเขามันเป็นอากาศ เขาทำท่าแสดงความเคารพและตอบ “ท่านมีสิ่งที่ท่านอยากให้ข้าได้ทำหรือไม่ครับ?”

“ใช่” หัวหน้าพ่อบ้านพยักหน้าอย่างพึงพอใจ “นี่เป็นเรื่องที่พึ่งเกิดขึ้น ช่วงนี้ มีข่าวลือในเมืองกูซู ว่ามีกลุ่มนักปล้นสุสารหลบหนีมาแอบซ่อนตัวอยู่ และจำนวนของสุสานหลวงที่เปิดออกก็มีเยอะมาก ของที่ถูกฝังไว้ในสุสานก็ถูกปล้นไป

“เจ้าหน้าที่คุมกฏจากประตูทั้งหกอาจจะส่งกลุ่มคนออกไปปกป้องสุสานแล้วก็ตามที แต่เฉพาะสุสานหลวงและสุสานของเจ้าหน้าที่ภาครัฐเท่านั้น ในช่วงหลายวันที่ผ่านมานี้ ฉันรู้สึกกังวล ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับสุสานของตระกูลมู่หลง เมื่อเป็นหัวหน้าพ่อบ้านตระกูลมู่หลง ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ฉันคงยากมากที่จะไม่โทษตัวเองจากเรื่องนี้!”

เขาหยุดพูดไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จะมองไปที่แฮปปี้อย่างลึกซึ้ง “ฉันตัดสินใจที่จะส่งเธอไปสืบหาข้อมูลจากเรื่องนี้ เมื่อพระอาทิตย์ตกดิน เธอจะต้องไปเฝ้าสุสานไว้ ถ้าเธอพบกับโจรปล้นสุสาน จงยิงไฟส่งสัญญาณซะ ฉันจะรีบไปพร้อมกับคนของฉัน”

“ครับ!”

ทันทีที่เขาพูดเสร็จ แฮปปี้ก็ได้รับการแจ้งเตือนจากระบบ

“ได้รับเควส ‘ไล่ตามโจรปล้นสุสาน’ เลเวล : ไม่ทราบ รางวัล : ไม่ทราบ”

‘เควสลึกลับ?’

นั่นหมายความว่า เควสนี้อาจจะธรรมดามาก แต่ความยากของมัน สามารถที่จะเพิ่มขึ้นได้เมื่อเวลาผ่านไป มันเป็นเควสที่มีตัวแปลหลายต่อหลายอย่าง

ปกติแล้ว เควสประเภทนี้เป็นเควสที่ยากในการทำให้มันสำเร็จ!

เมื่อแฮปปี้ได้ยินเสียงแจ้งเตือนของระบบ เขาไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาก็รับพลุแฟร์จากหัวหน้าหมู่บ้านและเก็บมันเข้าไป หลังจากนั้น เขาก็บอกลาหัวหน้าพ่อบ้าน โดยที่ไม่ได้ถามคำถามอะไรสักคำ พระอาทิตย์ใกล้ที่จะตกดิน ดังนั้นเขาจึงเหลือเวลาไม่มากอีกแล้ว

เมื่อแฮปปี้จากไป กลุ่มของผู้คนที่อยู่สนามหญ้าด้านหน้าบ้านก็พูดคุยกันเสียงดัง

“เขากลายเป็นลูกศิษย์ของตระกูลมู่หลงได้เร็วขนาดนี้ได้ยังไงกัน?”

“ใช่แล้ว ฉันมาถึงก่อนเขาอยู่หลายวันเลยนะ”

“เชี่ยเอ้ย..”

“แม่งโคตรไม่ยุติธรรมเลยวะ!”

ใครบางคนที่ทำงานมานานกว่าก็รู้สึกว่าไม่ยุติธรรม

“ไม่ยุติธรรม? ใครจะไปรู้กันละ? ไม่ใช่ว่าเว็บไซต์ทางการแจ้งว่ามีหลายสิ่งหลายอย่างในโลกศิลปะการต่อสู้ที่ต้องพึ่งดวงอย่างงั้นเหรอ? ฉันคิดว่าเขาแค่โชคดีกว่าพวกเรามากแค่นั้นแหละ.... ไม่ใช่ว่าพวกเราก็เหมือนกันงั้นเหรอ? เทียบกับคนที่อยู่ด้านนอกแล้ว พวกเราโชคดีกว่าเหมือนกัน ที่ได้เข้ามาในตระกูลมู่หลงของเมืองกูซู นายไม่สามารถพูดได้หรอกว่า จะไม่ยอมให้คนอื่นโชคดีกว่าพวกเราใช่ไหมละ?” เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ไม่ได้พูดอะไรตั้งแต่ตอนเริ่มแรก ก็พูดออกมา เขาก็ยิ้ม

ทันทีที่แฮปปี้ปรากฏตัวขึ้น จนเขาจากไป เด็กหนุ่มคนนี้ยังรดน้ำต้นไม้อย่างเงียบๆ สิ่งเดียวที่เขาเปลี่ยนไปก็คือร่องรอยความเชื่อมั่นและความดื้อรั้นก็แข็งแกร่งขึ้นมาก!

“โชคจะไปสำคัญอะไรวะ?” ผู้เล่นคนแรกที่พูดออกมาอย่างจริงจัง “เมื่อฉันกลายเป็นศิษย์ของตระกูลมู่หลง เขาจะกลายเป็นคนแรกที่ฉันก้าวข้ามไป! โอกาสงั้นเหรอ? โชคงั้นเหรอ? มันไม่มีค่าอะไรหรอก! มาดูกันดิว่าเขาจะไปได้ไกลแค่ไหน จนกว่าเขาจะยอมแพ้!”

คนอื่นก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่พวกเขาไม่ได้บ่นออกมาด้วยเช่นกัน ดวงตาของเขาลุกโชน และพวกเขายิ่งฝึนฝนหนักกว่าเดิมเสียอีก

....

หลุมศพของตระกูลมู่หลงแตกต่างไปจากหลุมศพธรรมดาทั่วไป

สมาชิกแต่ละคนของตระกูลมู่หลง ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ต่างเป็นผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ที่โด่งดัง เมื่อพวกเขายังมีชีวิตรอดอยู่ พวกเขาต่างเป็นผู้คนที่โดดเด่น และเมื่อพวกเขาตาย.... พวกเขายังคงเป็นวีรบุรุษ ท่ามกลางภูติผี! ด้วยเหตุนี้นี่เอง แม้แต่หลุมศพของพวกเขาก็ยังเชื่อมต่อกับหลุมฝังดาบของพวกเขา!

ดาบขนาดมหึมาต่างถูกปักไว้ด้านหน้าหลุมศพของพวกเขา! กระบี่แต่ละเล่มที่ถูกฝังอยู่ใต้ดิน และที่จับทั้งหมดก็ถูกพันไว้ด้วยโซ่เหล็กที่หนาเท่านิ้ว พร้อมกับก้อนหินที่สวยงามและองอาจ ประตูสุสานถูกเปลี่ยนเป็นสนามรบที่เต็มไปด้วยออร่าแห่งดาบ

อย่างไรก็ตาม มีใครหลายต่อหลายคนกำลังซ่อนตัวอยู่ได้ทำลายบรรยากาศที่น่าประทับใจและน่านับถือนี้ ภายใต้แสงพระจันทร์!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด