ตอนที่ 9 : งานประมูลของบริษัทคาฟ่า [1]

หลังจากที่อเดลจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วเขาก็กลับไปฝึกฝนตัวเองต่อในตอนนี้อเดลนั้นเข้าใกล้การที่จะเป็นจอมเวทย์ขั้น 3 แล้ว

หากคนอื่นมาเห็นอเดลในตอนนี้แล้วละก็คงคิดว่าเขาเป็นอัจฉริยะด้านเวทมนต์อย่างแน่นอน แต่สำหรับอเดลแล้วใช้เวลาสองปีในการเข้าสู่ขั้นที่ 3 นั้นถือว่าช้ามากนั่นเพราะว่าพรสวรรค์ดั้งเดิมของอเดลนั้นต่ำเตี้ยเรี่ยดินเสียเหลือเกินหากไม่ได้รับการสนับสนุนจากรูนแล้วละก็คาดว่าเขาคงต้องใช้เวลาอย่างต่ำประมาณสามถึงสี่ปีเลยทีเดียว

อเดลถอนหายใจเล็กน้อยพร้อมกับคิดถึงเรื่องความยากลำบากในภายภาคหน้าและเริ่มคิดวางแผนที่จะทำอะไรต่อไป

—————————————————————————————————————————

สามวันต่อมาในยามเช้าอเดลเปิดหน้าต่างของห้องนอนออกเพื่อสูดรับอากาศบริสุทธิ์ ก่อนที่จะอาบน้ำแต่งตัวออกจากห้อง วันนี้อเดลวางแผนจะนำอาติเฟคและโพชั่นระดับสูงของเข้าร่วมงานประมูลของบริษัทคาฟ่า

หลังจากเดินออกจากห้องมาได้ไม่นานเขาก็พบเข้ากับพ่อบ้านอัลเบิร์ตที่กำลังเดินตรวจตรารอบคฤหาสน์อยู่ เมื่อพ่อบ้านอัลเบิร์ตเห็นอเดลเขาก็แปลกใจเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยถาม

''นายน้อยออกมาจากห้องแล้วงั้นเหรอครับ ?''

อเดลพยักหน้าพร้อมกับก้มหัวเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้น

''ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงครับ''

''ไม่เป็นไรหรอกครับนายน้อย ว่าแต่นายน้อยจะทานอะไรหรือเปล่าครับ ?''

''ไม่ดีกว่าครับ พอดีผมมีธุระที่ตลาดว่าจะไปหากินที่นั่นเลย''

''เช่นนั้นไปดีมาดีครับนายน้อย''

อเดลออกจากคฤหาสน์และตรงมายังตลาดทันทีก่อนจะหาซื้อเสื้อผ้าเล็กน้อยเพื่อปกปิดตัวตนของเขา เพราะหากใครเห็นว่ามีเด็กอายุสิบสองมาขายอาติเฟคคงจะกลายเป็นเรื่องใหญ่

หลังจากเดินซื้อของเล็กน้อยอเดลก็มุ่งหน้ามาที่บริษัทคาฟ่าซึ่งที่ตั้งของบริษัทก็สามารถหาได้อย่างง่ายดายเพราะมันเป็นตึกขนาดใหญ่สูงสี่ชั้นที่ตั้งอยู่โซนกลางเมือง

เมื่ออเดลเข้ามาก็ถูกต้อนรับจากพนักงานสาวสวยเป็นอย่างดีเธอรีบเข้ามาถามถึงความต้องการของเขาทันที

''ไม่ทราบว่านายท่านต้องการสิ่งใดคะ ?''

ด้วยใบหน้าที่ถูกซ่อนอยู่ใต้ผ้าคลุมทำให้อเดลนั้นถูกมองราวกับเป็นจอมเวทมนต์ชั้นสูงเมื่อถูกพนักงานถามอเดลก็ตอบกลับอย่างรวดเร็วว่า

''ข้าต้องการนำสิ่งของเข้าร่วมกับงานประมูลของทางบริษัทจะได้หรือไม่ ?''

พนักงานได้ยินดังนั้นก็ตกใจเล็กน้อยก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าอย่างรวดเร็วกลายเป็นยิ้มแย้มพร้อมกับพูดขึ้น

''เช่นนั้นนายท่านโปรดตามดิฉันมาทางเลยได้เลยค่ะ''

อเดลเดินตามพนักงานหญิงไปซึ่งเธอพาไปยังห้องๆหนึ่ง

''เชิญด้านในได้เลยคะ ภายในห้องจะมีผู้ตรวจสอบของทางบริษัทเราเขาจะตรวจสอบสินค้าที่นายท่านต้องการจะนำเข้าร่วมประมูลเมื่อมันผ่านเกณฑ์ทางบริษัทของเรายินดีจะรับสินค้าของท่านเข้าร่วมงานประมูลที่จะถึงในคืนพรุ่งนี้โดยทางบริษัทจะหักค่านายหน้า 20% ของเงินที่ท่านได้รับจากงานประมูล''

''เข้าใจแล้ว''

อเดลเดินเข้าไปในห้องก็พบกับชายชราคนหนึ่งกำลังนั่งจิบชาอยู่เมื่อเขาเห็นอเดล เขาก็ลุกขึ้นทักทายทันทีทั้งคู่กล่าวทักทายกันเล็กน้อยก่อนที่ชายชราจะพูดขึ้น

''นายท่านนำสิ่งใดมาให้ตรวจสอบงั้นหรือ ?''

เมื่อชายชราพูดจบอเดลก็นำกล่องใบหนึ่งออกมาจากแหวนของเขาวางไว้บนโต๊ะ เมื่อชายชราและพนักงานหญิงของร้านเห็นว่ามีสิ่งของออกมาจากความว่างเปล่าก็ถึงกับตกตะลึง

ชายชราทุบโต๊ะเบาๆพร้อมกับจ้องมองแหวนในมือของอเดลอย่างไม่วางตา ก่อนจะตั้งสติของตัวเองและกลับมาทำท่าทางขึงขังเช่นเดิมแต่ภายในใจของเขานั้นกลับเต้นโครมครามไปด้วยความตื่นเต้น จากนั้นเขาก็จ้องมองไปที่อเดลอย่างไม่วางตาพร้อมกับพิจารณาอเดลอย่างละเอียด

ชายชราแปลกใจเล็กน้อยที่ไม่ว่าเขาจะจ้องมองอเดลเพียงไหนเขาก็ไม่สามารถสัมผัสได้ถึงพลังเวทย์หรือออร่าของชายตรงหน้าได้เลย เขาเห็นเพียงหมอกสีฟ้าครามที่ล้อมรอบตัวของชายคนนี้เท่านั้น

ชายชราถอนหายใจเล็กน้อยเพราะเขาไม่อาจที่จะตรวจสอบตัวตนของอเดลได้ แต่นั่นก็เป็นเพียงเรื่องรองเท่านั้นเรื่องหลักคือสิ่งของที่เขาได้นำมาต่างหาก

ชายชราเปิดกล่องบนโต๊ะออกก็พบกับขวดโพชั่นมานาและโพชั่นเลือดขั้นสูงนับร้อยเรียงรายอยู่ในกล่อง เขาตาโตเล็กน้อยก่อนจะเริ่มตรวจสอบมัน

หลังจากการตรวจสอบเล็กน้อยชายชราก็ต้องตกใจอีกครั้งเพราะโพชั่นทั้งสองชนิดนั้นมีคุณภาพมากกว่าท้องตลาดมากซึ่งโพชั่นขั้นสูงปกติตามท้องตลาดที่ขายกันจะสามารถฟื้นฟูมานาและเลือดได้เพียงแค่ 15% เท่านั้นแต่โพชั่นสองชนิดตรงหน้าของเขานี้สามารถฟื้นฟูได้ถึง 20%

ชายชรานักตรวจสอบเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าที่ซ่อนอยู่ใต้ผ้าคลุมอย่างสงสัยเขาอยากรู้เหลือเกินว่าชายหนุ่มตรงหน้าของเขาเป็นใครถึงได้สามารถสร้างโพชั่นที่มีคุณภาพสูงขนาดนี้ออกมาได้

หลังจากที่ชายชราตรวจสอบเสร็จแล้วเขาก็ถามกับอเดลว่า

''นายท่านมีสินค้าชิ้นอื่นที่ต้องการจะนำเข้าร่วมประมูลหรือไม่ ?''

อเดลพยักหน้าก่อนจะนำแหวนวงหนึ่งออกมายื่นให้กับชายชราตรวจสอบ เมื่อชายชรารับแหวนนั้นมาเขาก็ต้องแสดงสีหน้าตกตะลึงพร้อมกับมองไปที่ใบหน้าของอเดล

อเดลพยักหน้าเล็กน้อยเพื่อยืนยันว่าการคาดเดาของชายชรานั้นถูกต้อง

ชายชรามองแหวนในมือด้วยอาการสั่นเทาก่อนจะพูดขึ้น

''เช่นนั้นนายท่านต้องการที่จะวางขายแหวนวงนี้ที่ราคาเริ่มต้นเท่าไหร่งั้นเหรอครับ ?''

อเดลที่ได้ยินคำถามก็ลูบคางตัวเองเล็กน้อยเพราะเขานั้นไม่ได้รู้ราคาของอาติเฟคในยุคนี้ทำให้ยากที่กะเกณฑ์ราคาขั้นต่ำของมันได้ ดังนั้นเขาจึงพูดขึ้น

''ข้านั้นพึ่งออกมาจากโลกใบเล็กหลังจากที่อยู่ที่นั่นมานานดังนั้นจึงไม่ค่อยรู้เรื่องราคาของอาติเฟคในปัจจุบันเท่าไหร่นัก ดังนั้นข้าอยากจะให้ทางโรงประมูลช่วยข้าในเรื่องนี้จะได้หรือไม่ ?''

''ได้แน่นอนนายท่าน นายท่านไม่ต้องกังวลทางเราจะไม่ทำให้นายท่านเสียผลประโยชน์อย่างแน่''

''งั้นก็ตกลงตามนั้น ข้าต้องฝากพวกเจ้าเป็นธุระเรื่องนี้ด้วย''

''ได้แน่นอนนายท่าน''

เมื่อพูดจบชายชราก็หยิบบัตรสีดำใบหนึ่งออกมาพร้อมกับยื่นให้กับอเดล

''บัตรใบนี้ เป็นบัตรสมาชิกระดับสูงสุดของทางบริษัทเรากระผมอยากจะให้นายท่านรับมันไว้''

อเดลพยักหน้าก่อนจะรับบัตรสมาชิกระดับสูงสุดมาจากชายชรา จากนั้นพนักงานหญิงก็ยื่นบัตรสีทองอีกใบให้กับเขาพร้อมกับพูดว่า

''บัตรทองนี้คือบัตรของผู้เข้าร่วมประมูลระดับสูง นี่คือบัตรผ่านสำหรับเข้าร่วมงานประมูลในคืนพรุ่งนี้คะ''

''เข้าใจแล้ว เช่นนั้นข้าต้องขอตัวก่อน''

'' ''โชคดีครับ / ค่ะ'' ''