ตอนที่แล้วเทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0324 [อ่านฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0326 [อ่านฟรี]

เทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0325 [อ่านฟรี]


ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ

Facebook Fanpage กดเลย

••••••••••••••••••••

นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล

สารบัญ ARK [จบแล้ว]

••••••••••••••••••••

ตอนที่ 325 : หลันเฉิน

จี้เสวียนอีมองที่หลุมขนาดใหญ่!

หลานชายของเขา จี้ไค่หลิน ถูกเผากลายเป็นเถ้าถ่านเพราะหมัดของฉินหยุน เขาตายจนถึงขั้นไม่หลงเหลือเศษซากให้ได้เห็น

ผู้คนมองที่จี้เสวียนอี ออร่าที่น่าสะพรึงของขอบเขตวรยุทธ์เต๋าเริ่มปะทุขึ้นมา!

“ฉินหยุนใช้วิชาปีศาจสังหารจี้ไค่หลิน!”

“เป็นเขาฝึกฝนวิชาปีศาจจริง! ช่างน่ากลัวนัก!”

“เขาฝึกฝนวิชาปีศาจ คราครั้งนี้ไม่มีผู้ใดปกป้องเขาได้แล้ว หากมีคนคิดอยากปกป้อง ย่อมต้องถูกรวมเป็นผู้ฝึกฝนวิชาปีศาจไปด้วย!”

จ้าวฉวนและหลันฮัวอวี้ รวมถึงหลันเฟิงจินต่างเร่งรีบเข้ามา กระนั้น พวกเขาก็ถูกหยุดเอาไว้โดยชายชราจากตำหนักศักดิ์สิทธิ์

“หากเจ้าคิดเข้าช่วยเหลือฉินหยุน พวกเราจะหยุดเจ้าไม่ว่าจะด้วยอะไร!”

เซี่ยอู๋เฟิงเองก็กราดเกรี้ยว เร่งรีบเคลื่อนตัวออก ขณะบินไปเขาถูกเชี่ยวหยางหลงขัดขวางเอาไว้!

“เซี่ยอู๋เฟิง เจ้าคิดห้ามผู้อาวุโสจี้ในการสังหารปีศาจร้ายหรือ?” เชี่ยวหยางหลงเผยเสียงเย็น “ข้าไม่ให้เจ้าได้ผ่านไปแน่!”

“จงถอยให้พ้นทางข้า เพื่อฉินหยุน ข้ายอมเสี่ยงชีวิต! เจ้ากล้าเสี่ยงชีวิตหยุดข้าหรือไม่!” เซี่ยอู๋เฟิงกล่าวทั้งสีหน้าเรียบเฉย

เซี่ยอู๋เฟิงเองก็อยู่ขอบเขตวรยุทธ์เต๋า ทั้งยังเป็นผู้ฝึกตนดาบ ผู้คนต่างทราบว่าเขาครอบครองพละกำลังน่าสะพรึงเพียงใด

เชี่ยงหยางหลงลังเล ชัดเจนว่าเขาทราบว่าเซี่ยอู๋เฟิงรับมือไม่ง่าย!

จ้าวตำหนักตะวันตกพลันเข้ามาและกล่าว “เซี่ยอู๋เฟิง เช่นนี้ละเป็นอย่างไร? กระทั่งเจ้าคิดเอาชีวิตเข้าแลก เจ้าก็ไม่มีทางช่วยเหลือฉินหยุนได้! จงรับชมความจริง ที่นี่คือตำหนักดวงดาววิญญาณสีคราม ฉินหยุนไม่อาจหลบหนีได้พ้น!”

ผู้อาวุโสหลายตนจากตำหนักดวงดาววิญญาณสีคราม ล้วนอยู่ขอบเขตวรยุทธ์เต๋า พวกเขาเริ่มเข้าหยุดยั้งผู้คิดเข้าช่วยเหลือฉินหยุน

หยางฉีเย่ว์อยู่ไกล จ้าวตำหนักตะวันออกอยู่ข้างกายนาง คล้ายไม่ต้องการให้นางแทรกแซงเรื่องนี้!

“ฉินหยุน เจ้าฝึกฝนวิชายุทธ์ของปีศาจ เรื่องนี้ต้องถูกลงทัณฑ์! เจ้าจงลงนรกไปพร้อมอาหลิน!” จี้เสวียนอีตะโกนกราดเกรี้ยว

หยางฉีเย่ว์กำหมัดแน่น โลกแทบสั่นสะเทือน!

ท้องฟ้ากลับกลายเป็นปกคลุมด้วยเมฆดำ ประกายแสงทองม่วงกำลังส่องสว่างออกมา!

ผู้คนต่างมองขึ้นไป พวกเขาล้วนได้เห็นดวงจันทราสีทองม่วงอยู่เหนือเมฆสีดำเหล่านั้น!

เป็นวิญญาณยุทธ์จันทรา! ทั้งยังเป็นวิญญาณยุทธ์จันทราระดับทองม่วง!

ผู้คนมองที่หยางฉีเย่ว์ด้วยความหวาดกลัว สีหน้าของนางเย็นชา ตะโกนใส่จี้เสวียนอี “จงถอยออกมา! ไม่เช่นนั้น ข้าจะใช้วิญญาณยุทธ์จันทราฝังร่างเจ้า!”

วิญญาณยุทธ์จันทราทองม่วงลอยกลางอากาศ ปลดปล่อยพลังที่น่าสะพรึงออกมา ทำเอาทั่วทั้งตำหนักดวงดาววิญญาณสีครามต้องสั่นไหว!

นี่คือวิญญาณยุทธ์แห่งสวรรค์ที่น่าสะพรึงกลัว!

ผู้คนต่างทราบ ว่าหยางฉีเย่ว์มีวิญญาณยุทธ์ฟ้าประทาน กระนั้นพวกเขาทราบว่ามันเพียงแค่ระดับแพลทินัม!

และตอนนี้ มันได้แปรเปลี่ยนเป็นสีทองม่วง หมายความถึงวิญญาณยุทธ์ของนางวิวัฒนาการขึ้นมา!

มีแต่ฉินหยุนที่ทราบ ว่าวิญญาณยุทธ์จันทราของหยางฉีเย่ว์ วิวัฒนาการเป็นระดับทองม่วงเพราะดูดกลืนพลังของหินวิญญาณลอยล่อง

“หยางฉีเย่ว์ ฉินหยุนใช้วิชาปีศาจร้าย เจ้าไม่เห็นหรือไร? หากเจ้าคิดปกป้องปีศาจเช่นนี้ เจ้าเองก็ต้องถูกลงทัณฑ์!” จี้เสวียนอีคำรามเกรี้ยวกราด

หยางฉีเย่ว์เอ่ยคำเสียงเย็น “ขอบเขตวรยุทธ์เต๋าของตำหนักดวงดาววิญญาณสีครามล้วนดวงตามืดบอดหรือไร? ฉินหยุนเมื่อครู่ใช้วิญญาณยุทธ์ที่สอง วิญญาณยุทธ์สั่นไหว!”

ท่ามกลางซากปรักหักพังที่เงียบงัน เสียงของหยางฉีเย่ว์สะท้อนดัง ผู้คนต่างกายแข็งทื่อเป็นตุ๊กตาไม้!

ฉินหยุนครอบครองวิญญาณยุทธ์อสนีบาตอัคคีทองม่วงว่าน่าสะพรึงกลัวแล้ว! กระนั้นเขากลับมีวิญญาณยุทธ์ที่สอง วิญญาณยุทธ์สั่นไหว!

เขาเป็นผู้ครอบครองวิญญาณยุทธ์ถึงสอง!

ยิ่งไปกว่านั้น ที่ปิดบังเอาไว้ถึงขั้นเป็นวิญญาณยุทธ์ที่น่าสะพรึงกว่า!

หลันฮัวอวี้ จ้าวฉวน และหลันเฟิงจิน ผู้ซึ่งอยู่ขอบเขตวรยุทธ์เต๋า สายตามองที่ฉินหยุนอย่างไม่อาจเชื่อ!

ชั่วขณะนี้ ผู้คนต่างนึกย้อนถึงพลังที่ฉินหยุนใช้งาน มันคือพลังสั่นไหวจริง!

“นี่... นี่เป็นไปไม่ได้!”

จี้เสวียนอีที่มั่นใจเมื่อครู่ คิดอยากสังหารฉินหยุนมากขึ้น กระนั้น เหนือศีรษะของเขาคือวิญญาณยุทธ์ของหยางฉีเย่ว์

หากเขาลงมือ เมื่อนั้นวิญญาณยุทธ์จันทราจะร่วงหล่นลงมา พรากเอาชีวิตของเขาไป!

“ฉินหยุน เขา... มีสองวิญญาณยุทธ์งั้นหรือ! ไม่ใช่หมายความถึงเขาฝึกฝนแก่นภายในถึงสองหรือ?”

“ไม่แปลกใจเลยที่เขาแข็งแกร่งได้น่าเหลือเชื่อเพียงนี้ เพราะมีสองวิญญาณยุทธ์ ผู้ฝึกตนเช่นนี้หาได้ยากยิ่งนัก!”

“หยางฉีเย่ว์ทราบเรื่องนี้นานแล้วแน่ เพราะเหตุนั้นนางจึงตีค่าเขาเอาไว้สูง!”

“วิญญาณยุทธ์สั่นไหว เป็นวิญญาณยุทธ์ในตำนาน!”

วิญญาณยุทธ์ที่สองเกินกว่าจะเชื่อได้! นอกจากนี้แล้ว วิญญาณยุทธ์ทั้งสองยังเหนือล้ำกว่าวิญญาณยุทธ์ทั่วไป เรื่องนี้ทำเอาผู้คนอิจฉาจนแทบตายตก

จี้เสวียนอีคำราม “ทั้งร่างกายของเขาปกคลุมด้วยออร่าพลังภายในสีดำ มันไม่ใช่วิญญาณยุทธ์สั่นไหว! มีแต่ผู้ฝึกฝนวิชาปีศาจจึงเป็นเช่นนั้น! หยางฉีเย่ว์ อย่าได้คิดหลอกลวงต่อข้า!”

ฉินหยุนแค่นเสียง ร่างกายสั่นเทิ้ม ออร่าสีดำปลดปล่อยออก พื้นดินสั่นไหวโดยทันที ในมือถือค้อนราชันยักษ์วิญญาณเอาไว้ อีกมือหนึ่งถือยันต์สะกดกาย เขากล่าวเสียงเย็น “เช่นนั้นจึงต้องการสังหารข้า ใช่หรือไม่?”

“ฉินหยุน เจ้าใช้วิชาปีศาจสังหารหลานชายข้า ข้าย่อมต้องสังหารเจ้าเป็นการลงทัณฑ์!” จี้เสวียนอีจดจำถึงความตายของจี้ไค่หลิน ความโกรธของเขายิ่งมายิ่งปะทุแทบถึงสวรรค์ สายตามองที่ดวงจันทร์ทองม่วงบนท้องฟ้า มันอัดแน่นเอาไว้ด้วยพลังของแก่นเต๋าอันกราดเกรี้ยวของเจ้าของมัน

สายลมพัดผ่าน หมู่เมฆดำมืดหนาแน่น พื้นดินสั่นไหว สายฟ้าเริ่มแปลบปลาบจากท้องฟ้า!

วิญญาณยุทธ์จันทราทองม่วง เปล่งประกายแสงสีทองม่วงออกมามากยิ่งขึ้น มันปกคลุมทั้งตำหนักดวงดาววิญญาณสีคราม จิตสังหารเปี่ยมล้นล้วนสัมผัสได้ชัดเจน!

“ทุกคนจงหยุด!”

ฉับพลันนี้เอง เสียงหนึ่งพลันดังขึ้น

หมู่เมฆหนาบนท้องฟ้า พลันกระจายตัวออก พื้นดินที่สั่นไหวก็เริ่มสงบลง

วิญญาณยุทธ์จันทราทองม่วงของหยางฉีเย่ว์เริ่มหดตัว เมื่อแรงกดดันนี้มาถึง นางไม่มีทางเลือกนอกจากต้องถอนวิญญาณยุทธ์จันทรากลับมา

ตำหนักดวงดาววิญญาณสีครามค่อยสงบลง!

หมู่เมฆหนาบนท้องฟ้ากระจายหาย แสงจากเก้าตะวันสาดส่องลงมาที่ซากปรักหักพังอีกครั้ง!

หลังความเงียบชั่ววูบหนึ่ง แรงกดดันชวนสะพรึงค่อยเคลื่อนเข้ามา!

ผู้ฝึกตนที่ลอยกลางอากาศ ล้วนกลับลงสู่พื้นกันทั้งสิ้น!

ตราบเท่าที่ไม่ใช่ขอบเขตวรยุทธ์เต๋า พวกเขาแทบไม่อาจยืนหยัด ได้เพียงแต่ต้องคุกเข่าลงข้างหนึ่ง!

“ต้อนรับจ้าวตำหนักใหญ่!” นักบุญหลายคนที่ขอบเขตวรยุทธ์เต๋า ต่างโค้งกาย มองไปยังชายวัยกลางคนในชุดสีน้ำเงิน ค่อย ๆ เคลื่อนคล้อยลงจากท้องฟ้า

ถัดจากนั้น หลันฮัวอวี้ จ้าวตำหนักจากตำหนักทั้งสี่ จี้เสวียนอี พวกเขาล้วนโค้งกายทำความเคารพแด่ชายวัยกลางคนในชุดสีน้ำเงินโดยทันที

จ้าวตำหนักใหญ่แห่งตำหนักดวงดาววิญญาณสีคราม แท้จริงเป็นชายวัยกลางคน!

ฉินหยุนเคยได้ยินจากหลันเฟิงจิน ว่าจ้าวตำหนักใหญ่นามว่าหลันเฉิน!

หลันเฉินรูปลักษณ์เป็นชายวัยกลางคน กระนั้นเขากลับมีชีวิตอยู่มานานหลายปียิ่งแล้ว

รูปลักษณ์ของเขา เป็นชายวัยกลางคนไว้หนวดเครา ดูธรรมดา กระนั้น ออร่าที่ปลดปล่อยออกมา ทำให้ผู้ฝึกตนขอบเขตกายวรยุทธ์ระดับที่เก้าทั้งหมดล้วนต้องคุกเข่าลงข้างหนึ่ง

แม้ฉินหยุนอยู่ขอบเขตกายวรยุทธ์ระดับที่เก้า เขากลับสามารถยืนหยัดรับแรงกดดันนี้เอาไว้วได้

ชั่วขณะนี้เอง เขาค่อยได้สำรวจพิจารณาหลันเฉิน

ที่ทำเขาตื่นตะลึงกว่า คือรอยสักโทเทมบนศีรษะล้านเลี่ยนของหลันเฉิน! ชายผู้นี้ครอบครองรอยสักโทเทม!

“ตำหนักยุทธ์วิญญาณสร้างขึ้นเมื่อหนึ่งพันปีที่แล้ว มันถูกทำลายลงได้เช่นไร?” หลันเฉินมองไปยังจี้เสวียนอี กล่าวถามด้วยน้ำเสียงที่สง่างาม

“จ้าวตำหนักใหญ่ โปรดพิจารณา! เป็นเพราะชายผู้นี้ประลองยุทธ์กับหลานชายข้า จี้ไค่หลิน เป็นเขาใช้วิชายุทธ์ของปีศาจสังหารหลานชายข้า!” ใบหน้าของจี้เสวียนอีเปี่ยมด้วยความโกรธ กระนั้นก็ยังไม่อาจโพล่งอารมณ์ออกได้

หลันเฉินมองทางฉินหยุน กล่าวถามเสียงดัง “เจ้าใช้วิชาปีศาจหรือ?”

“ย่อมไม่ใช่ขอรับ!” ฉินหยุนตอบโดยทันที “เป็นเพราะเขาขาดประสบการณ์ความรู้ ดังนั้นจึงเข้าใจผิดคิดว่าข้าใช้วิชาปีศาจ!”

หลันเฉินอดไม่ได้ หรี่ตาลง สำรวจมองรอยสักโทเทมราชสีห์สวรรค์ที่แขนซ้ายของฉินหยุน

จากนั้น เขามองไปทางเซี่ยอู๋เฟิงและกล่าว “อู๋เฟิง นี่คือน้องชายที่เจ้าเอ่ยถึงข้าหรือ? บอกมาว่าเกิดเรื่องอันใดขึ้น!”

ข่าวลือว่า หลันเฉินคิดต้องการรับเซี่ยอู๋เฟิงเป็นศิษย์คนสุดท้าย

จากที่เห็น เรื่องนี้น่าจะเป็นจริง!

เชี่ยวหยางหลงถึงกับลอบริษยาอยู่ภายใน เพราะเซี่ยอู๋เฟิงกำลังจะได้รับสืบทอดจากหลันเฉิน ถึงตำแหน่งที่ศิษย์ของทุกตำหนักล้วนเฝ้าฝันถึง

เซี่ยอู๋เฟิงก้าวเดินออก บอกเล่าทุกสิ่งแก่หลันเฉิน!

“จ้าวตำหนักใหญ่ ฉินหยุนใช้พลังภายในสีดำ นี่ย่อมต้องไม่ใช่วิญญาณยุทธ์สั่นไหว!” จี้เสวียนอีเร่งรีบเดินเข้ามา โพล่งคำกล่าวขึ้น

หลังจากได้รับคำบรรยายจากเซี่ยอู๋เฟิง ใบหน้าของหลันเฉินเริ่มดำมืด

โดยเฉพาะเมื่อได้ยินว่า การฝึกฝนของเชี่ยวเย่ว์หลานเกิดบ้าคลั่ง ออร่านี้อดไม่ได้ที่จะเพิ่มพูนขึ้น เป็นผลให้ขอบเขตวรยุทธ์เต๋าในที่นี้ต่างหวาดกลัวมากยิ่งขึ้น

หลันเฉินมองที่จี้เสวียนอี กล่าวออกด้วยโทสะ “เจ้าและคนของเจ้า ทำถึงเพียงนี้เพื่อรอยสักโทเทม!”

“ทำเหมือนตำหนักดวงดาววิญญาณสีครามของเราเป็นสุนัขหิวโหย ที่ต้องเผ่นหนีมายังสถานที่แห่งนี้!”

“จ้าวตำหนักใหญ่ ข้ารับทราบความผิดแล้ว ข้ายินดีรับผิดชอบทุกสิ่งอย่าง! ทว่า ฉินหยุนใช้วิชาปีศาจ เรื่องนี้ไม่อาจได้รับการอภัย หากข้าต้องตายย่อมไม่นับเป็นอะไร แต่ข้าจะไม่ยอมให้ปีศาจเช่นเขาต้องทำร้ายผู้บริสุทธิ์!” จี้เสวียนอีเผยน้ำเสียงเรียกร้องหาความยุติธรรม

ขณะนี้เอง จ้าวตำหนักตะวันตกก้าวเดินออกมา “แม้ฉินหยุนเข้าร่วมตำหนักตะวันตก ข้าหวังว่าจ้าวตำหนักใหญ่จะปลิดชีพเขาที่นี่ เพื่อเป็นการกำจัดปีศาจร้าย!”

ผู้พิทักษ์จางและผู้อาวุโสอื่นของตำหนักศักดิ์สิทธิ์ ต่างก็เข้ามา ร้องขอให้หลันเฉินสังหารฉินหยุน

หลันเฉินหลับตาลง ถอนหายใจยาว ราวเขากำลังโกรธเกรี้ยวยิ่ง กระนั้นก็สะกดข่มความโกรธเอาไว้ขณะกล่าว “จี้เสวียนอี นำเอาเม็ดยาหัวใจเงียบสงบของเจ้าออกมา!”

จี้เสวียนอีลังเล กระนั้นก็ยอมนำมันออกมา ส่งมอบแก่หลันเฉิน

หลันเฉินรับไว้และกล่าว “ข้าจะสืบสวนเรื่องของฉินหยุนเดี๋ยวนี้ หากเขาฝึกฝนวิชายุทธ์ปีศาจ ข้าจะสังหารเขาอย่างแน่นอน!”

จี้เสวียนอีกลายเป็นยินดีขณะคาดหวังถึงผลลัพธ์ต่อฉินหยุน

สีหน้าของหยางฉีเย่ว์เฉยชา ราวกับนางหาได้กังวลอันใดไม่

เซี่ยอู๋เฟิงและผู้อื่น ไม่คิดกล่าวอันใดยามได้เห็นสีหน้าสงบของนาง

ผู้อื่นลุกขึ้นยืน พวกเขาไม่กล้าหายใจด้วยซ้ำ ยามได้เห็นหลันเฉินเดินไปยังฉินหยุน

หลันเฉินเดินถึงตรงหน้าฉินหยุนและกล่าว “ฉินหยุน ให้ข้าตรวจสอบแก่นภายในสั่นไหวของเจ้าได้หรือไม่?”

ก่อนหน้านี้ ฉินหยุนไม่เชื่อหลันเฟิงจิน เพราะนางบอกว่าหลันเฉินเป็นคนดีอย่างยิ่ง เขาได้เห็นท่าทีเป็นมิตรด้วยตนเอง เขาจึงค่อยเชื่อว่านางกล่าวได้ถูกต้อง

“วิญญาณยุทธ์สั่นไหว และแก่นภายใน ทั้งสองอยู่ภายในหัวใจของข้าขอรับ!” ฉินหยุนพยักหน้าและตอบกลับ

ผู้คนตื่นตะลึง แก่นภายในถึงขั้นไปอยู่ที่หัวใจ!

กระทั่งหยางฉีเย่ว์ยังไม่ทราบเรื่องนี้!

“ไม่แปลกใจเลย ที่เชี่ยวหยางหลงถึงขั้นนิ้วหักเพราะทิ่มแทงหัวใจน้องหยุน เป็นเช่นนี้นี่เอง!” มู่หรงต้าเหรินยิ้มออก

นิ้วของเชี่ยวหยางหลงบิดงดผิดรูปเพราะเหตุนี้ เขาลอบสบถอยู่ภายใน

ใบหน้าของหลันเฉินเปี่ยมด้วยความประหลาดใจ ขณะนี้ปลายนิ้วเคลื่อนไปยังตำแหน่งหัวใจของฉินหยุน

ขณะเขาสัมผัสถึงหัวใจของฉินหยุน สีหน้าของเขาแปรเปลี่ยน เป็นเพราะเขาตรวจพบโทเทมมังกรพยัคฆ์ภายในหัวใจของฉินหยุน!

“ฉินหยุนฝึกฝนวิชาปีศาจร้าย จ้าวตำหนักใหญ่ โปรดลงมือสังหารมันโดยเร็ว!” พอได้เห็นสีหน้าหลันเฉินแปรเปลี่ยน จี้เสวียนอีโพล่งออกด้วยความยินดี

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด