ตอนที่แล้วเทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0319 [อ่านฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0321 [อ่านฟรี]

เทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0320 [อ่านฟรี]


ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ

Facebook Fanpage กดเลย

••••••••••••••••••••

นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล

สารบัญ ARK [จบแล้ว]

••••••••••••••••••••

ตอนที่ 320 : หุ่นเชิดสุดแกร่ง

ฉินหยุนมองที่หุ่นเชิด กำหมัดเอาไว้แน่น ตอนนี้เขาตระเตรียมเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่ง

หุ่นเชิดตัวนี้แตกต่างจากก่อนหน้า มันให้ความรู้สึกถึงการสะกดข่มอย่างลึกล้ำ!

ฉินหยุนมองที่บันไดซึ่งมาจากชั้นที่สาม หากนักบุญวิญญาณสีครามแข็งแกร่งพอ พวกเขาย่อมสามารถมาถึงชั้นนี้ได้

หากเขาต่อสู้กับหุ่นเชิดช่วงที่ผู้อื่นมาถึง จะกลายเป็นว่าเขาช่วยนักบุญเหล่านั้นสู่ชั้นที่ห้า เขาไม่คิดให้เรื่องแบบนั้นต้องเกิดขึ้น

หุ่นเชิดเฝ้าระวังบันไดสู่ชั้นที่ห้า มันมองฉินหยุนที่ไม่ขยับ ร่างของมันเปี่ยมด้วยพลังเหลือล้นคล้ายพร้อมรับศึกตลอดเวลา

“หุ่นเชิดตัวนี้แข็งแกร่งนัก เราไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับมันเลย คิดทำให้มันเคลื่อนไหวออกมา คงไม่ใช่เรื่องง่ายแน่!” ฉินหยุนกัดฟันแน่น ในที่สุดเขาจึงตัดสินใจเคลื่อนไหว

หมัดทอแสงออกวูบ ปลดปล่อยออกซึ่งเปลวเพลิง เพียงก้าวเท้าเดียว เขาก็เข้าถึงตรงหน้าของหุ่นเชิดแล้ว

หมัดอ่อนอัคคีปลดปล่อยออก เกิดขึ้นเป็นเปลวเพลิงร้อนแรง แสงเพลิงปะทุระเบิดออกรุนแรง

ที่ฉินหยุนไม่คาดคิด คือความเร็วการโจมตีของหุ่นเชิดตัวนี้สูงล้ำ เพียงพริบตา มันยื่นฝ่ามือออกรับหมัดของเขาเอาไว้ได้!

ตู้ม!

หมัดและฝ่ามือปะทะกัน เกิดขึ้นเป็นคลื่นอากาศร้อนแรงกระจายทั่วทั้งชั้น

ฉินหยุนถูกบีบบังคับให้ถอยกลับไปหลายสิบก้าว หมัดของเขาเลือดออกด้วยความเจ็บปวด เป็นเขาอึ้งอย่างรุนแรง พละกำลังของหุ่นเชิดตัวนี้เกินกว่าที่เขาคิดเอาไว้มาก!

เมื่อครู่นี้เป็นเขาใช้พลังภายในไป!

กระนั้น หลังจากเขาโจมตีออกไป มันกลับสามารถสกัดการโจมตีเอาไว้ได้ด้วยฝ่ามือ!

ที่น่าเป็นกังวลกว่านั้น คือตัวหุ่นเชิดไม่คล้ายจะโดนเขาทำให้ต้องถอยกลับแม้สักนิด

“หุ่นเชิดที่ชั้นสี่แข็งแกร่งนัก สงสัยว่าหุ่นเชิดตัวนี้จะเหนือกว่าที่คิดแล้ว!” พอฉินหยุนประเมินมันสูงมากขึ้น เขาลอบสูดลมหายใจเข้าลึก

หุ่นเชิดระดับสูงเช่นนี้ ย่อมต้องแข็งแกร่ง!

“หุ่นเชิดนี้เพียงป้องกันยามเราโจมตี อย่างน้อยก็ลดแรงกดดันไปได้มาก!” ขณะฉินหยุนถอนหายใจโล่งอก เขาจึงได้เห็นหุ่นเชิดที่ยืนตรงหน้าบันได ฉับพลันหายวับไปกับตา

หุ่นเชิดกำลังบุกโจมตีด้วยความเร็วสูงล้ำ!

ตึง!

ฉินหยุนที่หย่อนความระวัง หุ่นเชิดที่พุ่งเข้ามาอย่างกะทันหัน มันทำร่างเขากระเด็นอย่างเหี้ยมโหด!

ร่างของเขากระเด็นรุนแรง ปะทะกับกำแพงหินของห้องประลองยุทธ์แห่งนี้

แม้ทั้งร่างกายรู้สึกเจ็บปวด แต่เขาตอบสนองอย่างทันท่วงที เมื่อร่างปลิวกระเด็นมา เขาเร่งรีบไปพ้นจากตำแหน่งปะทะโดยทันที!

ตู้ม!

หุ่นเชิดที่ไล่ตามมา ผลักฝ่ามือปะทะกับกำแพงหิน เป็นผลให้เกิดก้อนหินถล่มลงมา!

พลังของฝ่ามือที่ทะลักออก เกิดเป็นพายุรุนแรง กระจายความโกลาหลเอาไว้ทั่วห้องประลอง

“ไอ้เจ้านี่ใช้พลังธาตุสายฟ้า!” พร้อมกันนี้ ฉินหยุนตระหนก เขาใช้งานอุปกรณ์ผังธาตุแสงรักษาอาการบาดเจ็บ จากนั้นจึงสั่นไหวหมัด ทะยานกายออก ปลดปล่อยเคล็ดวิชาคลื่นยักษ์ ส่งคลื่นกระแทกออกไปถึงเก้าคลื่น!

หุ่นเชิดโจมตีอย่างรัดกุมยิ่ง มันเข้าปะทะกับฉินหยุนเกือบสำเร็จ แต่กลับโดนเคล็ดวิชาคลื่นยักษ์เก้าระลอกคลื่นสะท้อนกลับไปก่อน

ร่างนั้นถูกผลักชิดกับผนังเพราะคลื่นกระแทก และยังคงถูกคลื่นกระแทกระลอกที่เหลือซ้ำตามเข้าไป

อาการบาดเจ็บของฉินหยุนค่อยมีโอกาสได้ฟื้นฟูตอนนี้!

เขาเร่งรีบทะยานกายออก ใช้วิชาหานซาน จับทุ่มหุ่นเชิดร่างใหญ่กำยำกับพื้น จากนั้นจึงใช้ฝ่ามือหมื่นอาชา โจมตีเข้าใส่ตัวหุ่นเชิดอยู่หลายครั้งครา

หุ่นเชิดที่ล้มกับพื้น ฉับพลันระเบิดสายฟ้าออก สายอสนีบาตจำนวนหนึ่งเปรียบดั่งอสรพิษพุ่งเข้าหาฉินหยุน!

“อ๊าก!”

ฉินหยุนโดนสายอสนีบาตรุนแรงเข้าโจมตี ทั่วทั้งร่างรู้สึกเจ็บปวด จนถึงกับส่งเสียงร้องคำรามออกมา ทั้งยังร่างกระเด็นปลิวกลับกระแทกผนังเข้าอย่างแรง

หุ่นเชิดที่โดนโจมตีไปหลายครั้ง กระนั้นไม่คล้ายช้าลงแม้เพียงนิด การตอบสนองของมันยังคงรวดเร็วเหมือนอย่างตอนแรกพบเจอ

ขณะยืนขึ้น มันพุ่งเข้าหาฉินหยุนราวอสนีบาตสายหนึ่ง ฝ่ามือของมันคล้ายค้อนยักษ์สองด้าม กระโดดขึ้นและปล่อยสายอสนีบาตออกมา สับฟันเข้าใส่หัวไหล่ของฉินหยุนอย่างไร้ความปรานี

ฉินหยุนไม่แม้มีโอกาสได้หลบการโจมตีนี้ กระนั้นด้วยสัญชาตญาณของร่างกาย มันปลดปล่อยพลังภายในสั่นไหวและตะวันทมิฬออก และไปรวมตัวกันอยู่ที่หัวไหล่

ตึง!

ฉินหยุนถึงกับต้องคุกเข่าลงเพราะการโจมตีนี้ แม้แขนของเขาเจ็บปวด แต่ก็ไม่ได้บาดเจ็บร้ายแรงแต่อย่างใด

หากไม่ใช่เพราะพลังสั่นไหวและตะวันทมิฬ แขนของเขาคงบาดเจ็บสาหัสไปแล้ว

“ถอยไป!”

ฉินหยุนคำรามออก เป็นวิชาเสียงคำรามราชสีห์สวรรค์ พลังจิตควบแน่นเข้าด้วยกัน พร้อมกันนี้ เขาใช้งานเคล็ดวิชารวมจิตวิญญาณสังหาร รวมเข้าไปกับคลื่นกระแทกและปลดปล่อยออก

สิ่งที่ขับเคลื่อนหุ่นเชิด ก็คือพลังจิต!

เมื่อขัดเกลาหุ่นเชิด ย่อมต้องมีพื้นที่กักเก็บพลังจิต เป็นปกติที่มันจะความแข็งแกร่งพอต้านทานการโจมตีทางพลังจิตได้

ทว่า การโจมตีระยะประชิดของฉินหยุน ผสานเอาไว้กับคลื่นกระแทกที่สามารถทะลุทะลวงร่างหุ่นเชิด ทำให้เกิดความเสียหายต่อเส้นสายพลังจิตภายในตัวของมัน

ฉินหยุนยืนขึ้น ปลดปล่อยกรงเล็บราชสีห์สวรรค์ออกมาจากแขนราชสีห์สวรรค์!

เขาเร่งทะยานกายออก เข้าหาหุ่นเชิดที่นิ่งไม่ไหวติง ใช้เคล็ดวิชาวายุสังหารทั้งหกกระบวนท่าออกมา!

ร่างกายหุ่นเชิดแข็งแกร่งยิ่ง สมแล้วที่พวกมันขัดเกลาขึ้นจากกระดูกเหล็กกล้าระดับราชัน!

ฉินหยุนเคลื่อนไหวเพียงหนึ่งกระบวนท่า ก็ทราบว่ากรงเล็บราชสีห์สวรรค์ ไม่อาจทะลวงการป้องกันแข็งแกร่งของหุ่นเชิดได้

ทั้งนี้ เขาเร่งรีบเปลี่ยนไปใช้วิชามังกรหลอมหกกระบวน!

ด้วยหมัดกำเอาไว้แน่น รอยสักโทเทมราชสีห์สวรรค์ที่แขนซ้ายของเขาทอประกายแสงออก เกิดขึ้นเป็นสายเลือดราชสีห์สวรรค์ในร่างกายถูกกระตุ้น แขนข้างนี้ยิ่งทรงพลังอำนาจมากขึ้น!

หมัดกำเอาไว้แน่น อสนีบาตสีทองม่วงพลันวูบไหวพุ่งเข้าหาหัวของหุ่นเชิด นี่เป็นการใช้สายอสนีบาตโจมตีออกไป!

ตู้ม!

แสงสว่างวูบมาพร้อมเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว ทั่วทั้งห้องประลองสั่นไหวรุนแรง!

หัวของหุ่นเชิดที่แข็งแกร่งยิ่ง พลันเกิดรอยร้าว พลังงานภายในเริ่มไหลรั่วออกมา!

ขณะฉินหยุนคิดปลดปล่อยกระบวนท่าที่สอง หุ่นเชิดกลับถอยหลังไปก้าว พร้อมปลดปล่อยฝ่ามือออกเข้าปะทะที่หน้าท้องของฉินหยุน!

ฉินหยุนคำรามร้อง ถอยกลับไปหลายก้าว เขารู้สึกคล้ายร่างกายถูกสายอสนีบาตรุนแรงเล่นงาน ราวกับมันแทบแตกออกเป็นเสี่ยง!

หลังโจมตีฉินหยุนได้ หุ่นเชิดล้มลงกับพื้น คล้ายมันเสียหายจนไม่อาจเคลื่อนไหวได้อีก!

“ไอ้เจ้านี่ ถึงขั้นมีการปล่อยแรงฮึดเฮือกสุดท้ายก่อนตายด้วย!” ฉินหยุนเร่งรีบใช้ชุดเกราะผังธาตุแสง ปลดปล่อยพลังวิญญาณเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ

เขาทั้งบาดเจ็บภายในและภายนอก หากไม่มีการป้องกันจากทั้งพลังสั่นไหวและตะวันทมิฬ เขาย่อมถูกหุ่นเชิดนั่นฉีกทึ้งออกเป็นชิ้นแล้ว

เขาไม่คิดเร่งรีบไปยังชั้นที่ห้า หุ่นเชิดที่อยู่เหนือขึ้นไป ย่อมต้องแข็งแกร่งยิ่งกว่า เขาตอนนี้อยู่ชั้นที่สี่ ดังนั้นจึงมั่นใจได้แล้ว ว่าอย่างน้อยก็ผ่านรอบนี้ได้สำเร็จ

ผู้อาวุโสที่รับชมเรื่องราวอยู่ชั้นเก้า ต่างตื่นตกใจต่อพละกำลังของฉินหยุน พวกเขาถึงขั้นหวั่นไหวด้วยซ้ำ!

ระหว่างที่พักฟื้นอยู่ ฉินหยุนฉับพลันรู้สึกได้ ว่ามีคนกำลังเข้ามาใกล้!

ห้องประลองที่ชั้นนี้ มีบันไดเพียงสองที่นำไปสู่ชั้นถัดไป หนึ่งในนั้นคือที่ฉินหยุนกำลังอยู่ตอนนี้

อีกหนึ่งอยู่ที่ห้องประลองอีกห้องหนึ่ง!

ผู้ซึ่งขึ้นมาบนเส้นทางนี้ เป็นชายในชุดเกราะสีน้ำเงินทองคำ รูปลักษณ์ทั่วไป กระนั้นใบหน้าเปี่ยมด้วยความหยิ่งผยอง เขาเป็นนักบุญวิญญาณสีคราม!

พอได้เห็นฉินหยุนปรากฏแก่สายตา ดวงตานั้นถึงขั้นแปรเปลี่ยนเป็นชั่วช้า และเปี่ยมด้วยความยินดีเผยให้เห็น

นักบุญผู้นี้ คือผู้ที่ใส่ร้ายต่อฉินหยุน กล่าวอ้างว่าฉินหยุนเหยียบเท้าของเขา!

นามของมันผู้นี้คือหวงอวี้คุน ในเมื่ออีกฝ่ายได้เป็นนักบุญของตำหนักศักดิ์สิทธิ์ ย่อมต้องไม่อ่อนด้อยอย่างแน่นอน

“ฉินหยุน พละกำลังเจ้าไม่เลวเลย มาถึงชั้นสี่ได้อย่างรวดเร็ว ทั้งยังจัดการหุ่นเชิดที่ชั้นนี้ได้!”

หวงอวี้คุนยิ้มชั่วช้าขณะเดินเข้ามาใกล้ สำรวจมองหุ่นเชิดที่ได้รับความเสียหาย

“จะไปที่ชั้นห้าก็ไป!” ฉินหยุนกล่าวอย่างเฉยชา

“กล่าวตามตรง ข้าเคยมาที่นี่ หากคิดอยากจัดการหุ่นเชิดที่ชั้นสี่ ข้าแทบต้องเสี่ยงชีวิต ดังนั้นหากขึ้นไปยังชั้นที่ห้า ข้าไม่มีทางจัดการหุ่นเชิดที่ชั้นนั้นได้ อันที่จริง หากข้าไป คงกลายเป็นแส่หาเรื่องให้ตัวเองบาดเจ็บสาหัส หรืออาจถึงขั้นถูกสังหาร”

หวงอวี้คุนหยุดตรงหน้าฉินหยุน ดวงตาเผยความโฉดชั่วออกมา ปากยังคงกล่าวต่อ “ฉินหยุนเอ๋ยฉินหยุน ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะตกอยู่ในกำมือข้าเช่นนี้!”

ฉินหยุนตระหนกขณะเร่งรีบกล่าวเตือน “ที่นี่ห้ามไม่ให้ต่อสู้ประลองกันส่วนตัว!”

“ผู้ใดกล่าวอ้าง หาได้มีกฎเช่นนั้นไม่! ในเมื่อไม่มีการกล่าวอ้างถึง ก็หมายความว่าไม่ใช่ข้อห้ามแต่อย่างใด! นี่คือการประลองยุทธ์ การต่อสู้กันถือเป็นเรื่องปกติธรรมดา!”

หวงอวี้คุนยิ้มชั่วช้า เขานำเอาไข่มุกสีน้ำเงินส่องสว่างออกจากกระเป๋า ใส่พลังภายในเข้าไป ไม่มีผู้ใดทราบว่าเขากำลังคิดทำอะไร

ขณะผสานพลังภายในเข้าไป ไข่มุกส่องสว่างสีน้ำเงิน ฉับพลันขานั้นยกขึ้น กระทืบเข้าที่หน้าอกด้านซ้ายของฉินหยุน หมอกสีทองม่วงระเบิดออก มันเปี่ยมไปด้วยออร่าของสัตว์ดุร้าย

ฉินหยุนบาดเจ็บทั้งภายในและภายนอก ดังนั้นเขาจึงไม่อาจฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว ด้วยการโจมตีนี้ มันส่งร่างของเขาปลิวกระเด็นกระแทกกับผนังห้อง

หวงอวี้คุนหัวเราะต่ำช้า พุ่งเข้าหาฉินหยุน เตะซ้ำอยู่หลายครั้ง เตะจนถึงขั้นใบหน้าฉินหยุนปูดบวม ร่างได้แต่ฟุบอยู่กับพื้น

“เจ้าเดรัจฉาน ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไปแน่!”

ฉินหยุนคำรามด้วยโทสะ เส้นเลือดที่หน้าผากปูดโปนออก ร่างกายตอนนี้แทบถูกไฟแห่งโทสะเผาไหม้

“กล้าด่าข้าหรือ!” หวงอวี้คุนกราดเกรี้ยว กระทืบใส่ที่ใบหน้าฉินหยุนหลายต่อหลายครั้ง เพื่อไม่ให้เขาได้กล่าวคำอื่นใดได้อีก

หลันฮัวอวี้อยู่ในห้องลับที่ชั้นเก้า ด้วยเห็นภาพฉากนี้ เขาคิดอยากพุ่งตัวออกไป กระนั้นกลับถูกผู้อาวุโสหลายคนของตำหนักศักดิ์สิทธิ์ห้ามปรามเอาไว้

“หวงอวี้คุนละเมิดกฎ ไม่เห็นหรือยังไงกัน?” หลันฮัวอวี้โพล่งออกอย่างมีโทสะ

“ย่อมไม่ การต่อสู้ในหอคอยล้วนสามารถกระทำ!” ผู้อาวุโสที่มีสถานะสูงส่งยิ้มบาง “หากเจ้าไปช่วยเหลือฉินหยุน เขาจะไม่มีสิทธิ์เข้ารอบต่อไป! เช่นนี้ยังคิดออกไปช่วยเขาอยู่อีกหรือ?”

“ฉินหยุนหากไม่อาจชนะ เขาสามารถหลบหนีออกมาได้ทุกเมื่อ อย่าได้กังวลแทนเขาไปเลย!”

“เขาคือศิษย์ของตำหนักตะวันตก กระทั่งข้ายังไม่กังวล ท่านกังวลอันใดกัน?”

ใบหน้าหลันฮัวอวี้มืดมนกล่าวออกเย็นชา “พวกเจ้าคิดจริงหรือ ว่าข้าไม่ทราบว่าไข่มุกในมือของหวงอวี้คุนคือสิ่งใด? นั่นเป็นไข่มุกสกัดโทเทม!”

“เจ้ามีพวกมันอยู่จำนวนหนึ่ง ข้าเชื่อว่าเป็นเจ้าที่มอบให้พวกนักบุญ เพื่อปล้นชิงเอาโทเทมราชสีห์สวรรค์จากฉินหยุนเมื่อพบเจอพวกเขา หรือไม่ใช่?”

“หลันฮัวอวี้ แล้วท่านคิดทำอะไร?” ชายชราจากตำหนักนักบุญที่มีสถานะสูงส่งหัวเราะคิกคักต่ำช้า “ไม่ว่าจะด้วยอะไร พวกเราไม่อาจให้ท่านได้ออกไป!”

หลันฮัวอวี้มีโทสะล้นพ้น “ย่อมได้ ในเมื่อพวกเจ้าไม่เห็นหัวข้าที่เป็นอาจารย์จารึกในสายตา เช่นนั้นหลังจบเรื่องราวครั้งนี้ ข้าจะไปจากตำหนักศักดิ์สิทธิ์ ออกสำรวจเทือกเขาเมฆมังกร ข้าไม่คิดข้องเกี่ยวกับฝ่ายจารึกของตำหนักศักดิ์สิทธิ์อีกต่อไป!”

คำกล่าวนี้ ทำเอาใบหน้าของผู้อาวุโสหลายคนแปรเปลี่ยน

คล้ายว่า หลันฮัวอวี้ยังมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อตำหนักศักดิ์สิทธิ์

“เหล่าหลัน หากพวกเราได้รับรอยสักโทเทมนั้นมาครอบครอง พวกเราย่อมแบ่งปันร่วมกันศึกษา นี่ถือเป็นเรื่องดีต่อตำหนักดวงดาววิญญาณสีครามของพวกเรา เหตุใดท่านคิดทำเช่นนี้? เพื่อคนนอกเช่นฉินหยุน ท่านคิดให้พวกเราพลาดโอกาสใหญ่เช่นนี้หรือ?”

“ถูกต้องแล้ว! ผังโทเทม! หากพวกเราได้รับและเชี่ยวชาญ ตำหนักดวงดาววิญญาณสีครามของพวกเรามีแต่จะแข็งแกร่งขึ้น จากนั้น พวกเราจะได้มีหน้ากลับไปยังแดนยุทธ์อ้างว้าง จัดการพวกศัตรูของเรา!”

ฉับพลันนี้เอง ฉินหยุนร้องตะโกนดังขึ้น ทุกคนหันมองทางกระจกที่ผนังโดยทันที!

พวกเขาได้เห็น หวงอวี้คุนที่เหยียบใบหน้าของฉินหยุน กำลังใช้ไข่มุกสกัดโทเทม ทำการดูดกลืนโทเทมออกจากแขนของฉินหยุน

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด