ตอนที่แล้วReturning From The Immortal World - 344
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปReturning From The Immortal World - 346

Returning From The Immortal World - 345


.......................................................................................................................................................................................

ถังซิ่วเองก็ได้พูดด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า

“ลมหายใจของเขาแผ่วลงเต็มที ผิวเองก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีเทาพร้อมทั้งนัยน์ตาเองก็เริ่มไม่ตอบสนองแล้ว เขาไม่สามารถรอจนถึงการเข้าไปห้องผ่าตัดได้อย่างแน่นอน ถอยออกไปแล้วผมจะเป็นคนรักษาเอง”

เสียงคำรามออกมาด้วยความโกรธก็ดังขึ้นว่า

“เธอเป็นใครกัน ? รักษาอะไร ? หากว่าใครเป็นอะไรไปแล้วใครจะรับผิดชอบ ?”

“ผมรับผิดชอบเอง”

ถังซิ่วได้แสยะออกมาอย่างเย็นชาพร้อมทั้งผลักนางพยาบาลสองคนออกไปก่อนที่จะตรวจอาการคนไข้

“แย่มาก ปอดถูกเสียบทะลุโดยกระดูกที่หัก ภายในร่างกายมีเลือดเสียอยู่มากต้องขับมันออกมาแล้วค่อยจัดกระดูกที่แทงปอดใหม่”

ถังซิ่วเองก็ได้หันหน้ากลับไปพร้อมตะโกนออกมาว่า

“2 นาที หากว่าภายในสองนาทีนี้พวกคุณหาเข็มเงินมาให้ผมไม่ได้ก็แปลว่าพวกคุณเป็นคนฆ่าเขา ! ไปได้แล้ว ไปหาเข็มเงินมาให้ฉัน”

“มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ?”

ก่อนที่จะถังซิ่วจะเริ่มรักษานั้นก็ได้มีหมอที่นำผู้ป่วยไปส่งที่ห้องผ่าตัดก่อนหน้านี้ ตอนนี้เขาได้กลับมาเพราะเสียงตะโกนพร้อมทั้งเห็นว่ารถเข็นสองคันได้ถูกหยุดเอาไว้จึงได้ถามออกมาอย่างเสียงดัง

หมอคนที่เพิ่งด่าถังซิ่วไปก่อนหน้านี้เองก็ได้พูดออกมาอย่างรวดเร็วว่า

“ฮูซูเหลิน ไอ้เวรนี่มันขวางทางเราแล้วพูดจาไร้สาระ”

หมอที่ชื่อฮูซูเหลินเองก็ได้มองสภาพของผู้ป่วยซึ่งทำให้เขาใจสั่นเล็กน้อย เมื่อเขากวาดสายตาไปทางถังซิ่วแล้วเห็นว่าเขากำลังตรวจชีพจรอยู่นั้นก็ได้ถามออกมาด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า

“เธอเป็นใคร ? อย่าได้ขัดขวางการรักษาของเรา อย่าบอกนะว่าไม่รู้หรอว่าการช่วยชีวิตก็เหมือนการดับไฟ ?”

ถังซิ่วเองก็ได้พูดออกมาด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า

“ผมเองก็เป็นหมอเหมือนกัน ก่อนหน้านี้ได้ยินพวกคุณพูดว่าหมอและห้องผ่าตัดไม่พอดังนั้นผมถึงได้มาช่วย ไม่ว่าคุณจะเป็นใครก็เลิกพูดไร้สาระได้แล้ว ผมตรวจเขาแล้วและพบว่าหากว่าภายใน2นาทีนี้ยังหาเข็มเงินมาให้ผมไม่ได้เขาก็ตายอย่างแน่นอน”

เมื่อฮูซูเหลินได้ยินเช่นนั้นก็ได้หันไปหาหมอคนข้างๆพร้อมทั้งพูดว่า

“รีบๆไปหาเข็มเงินมาเดี๋ยวนี้”

“ได้ครับ”

แม้ว่าหมอคนนั้นเองก็ไม่เต็มใจนักแต่ก็รีบไปอย่างรวดเร็ว

ฮูซูเหลินเองก็ได้ถามถังซิ่วต่อว่า

“เธอไม่ได้เป็นหมอที่โรงพยาบาลของเราใช่ไหม ? ทำงานที่ไหนงั้นหรอ ? เมื่อครู่นี้ฉันเห็นว่าเธอตรวจชีพจรของคนไข้ อย่าบอกนะว่าเธอเป็นหมอแผนจีน ?”

ถังซิ่วเองก็ได้ตอบกลับด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า

“โรงพยาบาลจีนเมืองสตาร์ซิตี้ ถังซิ่ว”

โรงพยาบาลจีนเมืองสตาร์ซิตี้ ?

โรงพยาบาลที่ชื่อเสียงพุ่งกระฉูดภายในไม่กี่เดือนมานี้ ? ไม่ใช่ว่ามีข่าวลือว่าได้มีหมอเทวดาอยู่ที่นั่น ? ชื่อถังซิ่วเองก็ฟังดูคุ้นๆนะ ?

คิ้วของฮูซูเหลินเองก็ได้ขมวดเข้าหากันก่อนที่จะถามว่า

“เธอเป็นหมอเทวดาของโรงพยาบาลงั้นหรอ ?”

ถังซิ่วได้มองไปที่เขาพร้อมทั้งพูดออกมาอย่างราบเรียบว่า

“ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาสนทนากัน รีบๆให้นำเตียงผู้ป่วยมาที่นี่ยิ่งไปกว่านั้นบอกให้คนที่มุงดูเหล่านี้ออกไปเพื่อให้อากาศถ่ายเท อ่อ ช่วยไปเอาน้ำสะอาดพร้อมกับผ้าขนหนูและเอาอุปกรณ์ผ่าตัดมาให้ผมด้วย”

ฮูซูเหลินเองก็ลังเล

เขาไม่รู้ว่าตัวเองควรจะเชื่อถังซิ่วดีหรือไม่เพราะอย่างไรก็ตามเขาดูเด็กเกินไป เขาไม่รู้ว่าตัวเองควรตัดสินใจอย่างไรดี

“ฉันต้องไปรายงานกับผู้อำนวยการซังเดี๋ยวนี้”

ถังซิ่วไม่ได้ตอบเขากลับไปพร้อมกับหยุดเลือดที่แผลของผู้ป่วย

ที่ห้องฉุกเฉินนั้นผู้อำนวยการซังเองก็กำลังอยู่พร้อมกับหมอระดับสูงอีกหลายคน เขาได้รับสายว่าให้เตรียมการเอาไว้เพราะจะนำผู้ป่วยมาส่งที่นี่ เหตุเกิดมาจากตึกก่อสร้างถล่มซึ่งส่งผลให้คนงานมากมายได้รับบาดเจ็บ เขาที่เป็นถึงผู้อำนวยการก็ต้องช่วยคนให้มากที่สุด แม้จะไม่ได้ลงสนามมาถึงครึ่งปีแล้วก็ต้องทำ

“เกิดอะไรขึ้น ? หยุดอยู่ทำไม ?”

หลังจากที่ซังเหวินเฟิงวิ่งมาที่ด้านนอกตึกฉุกเฉินก็พบกับฉากตรงหน้าจึงได้ตะโกนออกมาอย่างดัง

ดวงตาของฮูซูเหลินเองก็เป็นประกายพร้อมทั้งวิ่งไปหาผู้อำนวยการแล้วพูดว่า

“ผู้อำนวยการครับ ผมคิดว่าเขาดูเหมือนหมอแผนจีนดังนั้น .....”

“ดังนั้นอะไร ? นี่มันเป็นเรื่องเล่นๆงั้นหรอ เขา.......”

“สวรรค์ ชายคนนี้เลือดหยุดไหลแล้ว เขาทำได้อย่างไรกัน ?”

นางพยาบาลที่อยู่ข้างๆเองก็ได้โห่ร้องออกมาอย่างดังซึ่งเสียงของเธอได้ขัดจังหวะคำพูดของซันเหวินเฟิง

ท่าทางของซังเหวินเฟิงเองก็เปลี่ยนไปพร้อมกับวิ่งมาที่เธอแล้วถามออกมาว่า

“เกิดอะไรขึ้น ?”

นางพยาบาลที่เห็นว่าผู้อำนวยการมาที่นี่เองก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เธอได้พูดออกมาติดๆขัดๆว่า

“ท่านผู้อำนวย....การ ก่อนหน้านี้เขาได้รักษาผู้ป่วย......หลังจากที่เขาทำการรักษาแล้วเลือดของผู้ป่วยคนนั้นก็หยุดไหลออกมา”

ซังเหวินเฟิงเองก็ได้หันหน้ากลับไปทันทีพร้อมกับถามถังซิ่วว่า

“เธอเป็นหมอโรงพยาบาลสตาร์ซิตี้ใช่ไหม ? เธอชื่อถังซิ่ว ?”

“ใช่ !”

ถังซิ่วที่ได้หยุดเลือดไปแล้วก็ได้ตอบกลับไป

ซังเหวินเฟิงเองก็ได้หยิบโทรศัพท์ออกมาพร้อมทั้งโทรออกทันที

“หลี่ฮงจี้ ฉันผู้อำนวยการซังเหวินเฟิง เราได้ติดต่อกันแล้วก่อนหน้านี้พร้อมทั้งเจอกันที่งานประชุมของหมอที่เมืองหลวง”

“ฮ่า ฮ่า ...... ลมอะไรหอบมางั้นหรอถึงได้โทรมาฉัน มีเรื่องอะไร ?”

เสียงของหลี่ฮงจี้เองก็ได้ดังออกมาจากปลายสาย

ซังเหวินเฟิงเองก็ได้พูดออกมาว่า

“ฉันมีเรื่องอยากจะสอบถามหน่อยน่ะ ที่โรงพยาบาลของนายมีหมอหนุ่มที่ชื่อถังซิ่วบ้างหรือเปล่า ?”

หลี่ฮงจี้เองก็ได้ชะงักไปพร้อมกับถามกลับไปว่า

“นายจะถามเรื่องถังซิ่วไปทำไมกัน ? เขาเป็นหมอของเราเอง”

ซังเหวินเฟิงเองก็ได้พูดออกมาว่า

“ที่นี่ได้เกิดอุบัติเหตุขึ้นและมีผู้ป่วยมากมาย เขามาขวางทางหมอของเราเอาไว้แล้วบอกว่าจะเป็นคนรักษาพวกเขาเอง”

“ปล่อยให้เขารักษา”

หลี่ฮงจี้เองก็ได้พูดออกมาอย่างไม่ลังเล

ซังเหวินเฟิงเองก็ได้ถามออกมาว่า

“เขามีความสามารถขนาดนั้นเลยหรอ ? ผู้อำนวยการหลี่ นายต้องรู้ก่อนนะว่าผู้ป่วยนี้อาการสาหัสมาก หากว่าไปถึงห้องผ่าตัดไม่ทันเวลาก็อาจจะ......”

หลี่ฮงจี้เองก็ได้ตอบกลับไปด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า

“ผู้อำนวยการซัง หากว่าฉันจำไม่ผิดนายโทรมาหาฉันเมื่อ1เดือนที่แล้วเพื่อขอพบกับหมอเทวดาของเราใช่ไหม ? ใช่แล้วถังซิ่วเป็นหมอคนนั้น นายควรจะดีใจนะที่เขายื่นมือเข้าช่วยโรงพยาบาลของนาย”

“อะไรนะ ? เขาคือหมอเทวดา ?”

“ใช่แล้ว”

หน้าของซังเหวินเฟิงเองก็เปลี่ยนสีทันทีพร้อมกับพูดออกมาเสียงดังหลังจากที่มองไปที่ถังซิ่วแล้วว่า

“จัดการหาคนมายิ่งไปกว่านั้นจัดเตรียมเครื่องมือทุกอย่างที่จำเป็นให้คุณหมอถัง หากว่ามีปัญหาอะไรเกิดขึ้นฉันจะเป็นคนรับผิดชอบเอง”

“ได้ค่ะ /ครับ”

คนอื่นๆเองก็งงงวยว่าทำไมผู้อำนวยการถึงได้มอบภาระที่ใหญ่หลวงนี้ไปให้แก่ถังซิ่วแต่พวกเขาก็ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด

ซังเหวินเฟิงเองก็ได้มองไปที่ถังซิ่วพร้อมกับถอนหายใจออกมาว่า

“ไม่คิดว่าเธอจะเป็นหมอเทวดาจากโรงพยาบาลจีนเมืองสตาร์ซิตี้ที่ฉันอยากจะเจอ หลี่ฮงจี้เองพูดถูกเป็นอย่างมากว่าการที่พบเธอนั้นถือเป็นโชคดีของฉัน”

ถังซิ่วได้มองไปที่เขาแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

เขากลัวปัญหา กลัวว่าเขาจะเป็นคนแบบหลี่ฮงนี้

เขามาที่เมืองนี้เพื่อมาเรียน เขากลัวว่าจะถูกเชิญให้มาเป็นหมอที่นี่อีก

“นี่เข็มเงิน”

หมอที่สวมชุดขาวเองก็ได้วิ่งมาทันที

ถังซิ่วได้หยิบเข็มเงินพร้อมทั้งพูดออกมาด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า

“ให้คนรอบๆนี้ออกไปยิ่งไกลยิ่งดีพร้อมกับบอกให้หมอเตรียมตัวไว้ ทิ้งคนที่อาการสาหัสไว้ที่นี่เพื่อให้ผมจัดการส่วนอาการปกตินั้นก็ให้ทางโรงพยาบาลของคุณเป็นผู้ดูแลแล้วกัน”

ซังเหวินเฟิงเองก็ได้พยักหน้าพร้อมทั้งกระจายคำสั่งของถังซิ่วโดยทันที

เข็มเงินได้ไปสกัดจุดพลังของผู้ป่วยเอาไว้ หลังจากที่ถังซิ่วได้ส่งพลังแห่งดวงดาราเข้าไปแล้วนั้นเลือดดำเองก็ได้ถูกลำเลียงมาที่คำขอของผู้ป่วย

“ค๊อก ค๊อก .....”

หลังจากนั้นสองนาที ชายคนนั้นก็ได้สำลักเลือดดำออกมา

หลังจากที่ผ่านไปครั้งที่ 6 ถังซิ่วเองก็ได้จับเขาขึ้นมาในท่านั่งก่อนที่จะใช้มืออีกข้างพยุงหลังเขาเอาไว้

“มีด !”

ถังซิ่วได้พูดออกมาด้วยเสียงทุ้มต่ำ

ณ ตอนนี้ อุปกรณ์ผ่าตัดเองก็ได้ถูกนำมาเตรียมไว้แล้ว หลังจากที่หมอได้เปิดกล่องออกถังซิ่วเองก็ได้กวาดตามองแล้วเลือกมีดที่คมกริบขึ้นมาจากนั้นก็เปิดแผลที่ปอดของผู้ป่วยทันที

“นี่ ....”

ซังเหวินเฟิงเองถังกับหวาดผวา คนอื่นๆเองก็ไม่ต่างกัน พวกเขาไม่คิดเลยว่าการจะรักษาคนนั้นจำเป็นต้องโหดร้ายขนาดนี้ไหม

ถังซิ่วได้วางมีดลงพร้อมกับหยิบแหนบออกมาแล้วยัดเข้าไปในแผลของผู้ป่วยทันที

สองวินาที !

ใช่แล้วสองวินาที !

ซังเหวินเฟิงและคนอื่นๆเองก็เห็นกับตาว่าถังซิ่วได้สอดแหนบเข้าไปเป็นเวลาสองวินาทีเท่านั้นทว่าหลังจากที่นำแหนบออกมาแล้วก็พบกับเศษกระดูกที่แตกหักขนาดเท่าเมล็ดข้าววางอยู่บนโต๊ะ

“สวรรค์ เขารู้ได้อย่างไรว่ากระดูกแตกอยู่ตรงไหน ?”

ฮูซูเหลินเองก็ได้จ้องมองอย่างตาโตพร้อมทั้งโห่ร้องออกมา

ความรู้สึกตะลึงนี้คนอื่นๆก็รู้สึกเช่นเดียวกัน

ถังซิ่วไม่ได้สนใจกันพวกเขาแม้แต่น้อย หลังจากที่เอาเศษกระดูกออกมาแล้วก็ได้ยื่นมันเข้าไปจัดกระดูที่แตกหักอยู่ในปอดของเขาทันทีโดยอาศัยจิตสัมผัสของเขา

“โรงพยาบาลของคุณน่าจะมีเครื่องกระตุ้นหัวใจใช่ไหม ? ภายในห้านาทีนี้ก็กระตุ้นเขาขึ้นมายิ่งไปกว่านั้นพวกคุณก็เป็นคนดูแลรักษาแผลเขาแล้วกัน”

ถังซิ่วได้ถ่ายพลังแห่งดวงดาราเอาไว้เพื่อให้รักษาบาดแผลก่อนที่จะหันหน้ากลับไปพูดกับหมอคนอื่นๆ

ซังเหวินเฟิงเองก็ได้ส่งคนไปเอาเครื่องกระตุ้นหัวใจมาทันทีพร้อมกับถามออกมาอย่างสับสนว่า

“เสร็จแล้วงั้นหรอ ?”

ถังซิ่วได้พยักหน้าพร้อมกับพูดว่า

“ใช่แล้ว ผมได้จัดกระดูกที่แทงปอดเขาแล้ว กระดูกที่แตกอยู่ในแผลเองก็ได้หยิบออกมาหมดแล้วเช่นกันอย่างไรก็ตามอัตราการเต้นของหัวใจของเขาต่ำลงเรื่อยๆ หลังจากที่ได้รับการกระตุ้นแล้วก็น่าจะหมดสติอยู่อีกนานแต่ไม่ต้องเป็นห่วงเพราะอาการของเขาทรงตัวแล้ว”

ซังเหวินเฟิงซึ่งมองออกอย่างทะลุปรุโปร่งเองก็ได้จ้องมองไปที่ถังซิ่วก่อนที่จะถามออกมาว่า

“เธอทำได้อย่างไรกัน ?”

ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า

“แต่ละคนเองก็มีทักษะเป็นของตัวเอง นี่เป็นทักษะของผม อย่าได้เสียเวลาอยู่ที่นี่เลยให้ผมไปตรวจผู้ป่วยคนอื่นๆต่อ”

“ได้”

ซังเหวินเฟิงเองก็ไม่ได้ถามอีกต่อไป

ทันใดนั้น นางพยาบาลคนหนึ่งเองก็ได้พูดออกมาด้วยเสียงกระซิบว่า

“รู้สึกหรือเปล่าว่าตอนที่คุณหมอถังรักษานั้นผู้ป่วยไม่ได้มีเลือดไหลออกมาแม้แต่น้อย”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด