Returning From The Immortal World - 334
.......................................................................................................................................................................................
ทำดีกับคนอื่น ?
ทำชั่วกับคนอื่น ?
ฉีหนานเข้าใจถึงเรื่องนี้เป็นอย่างดีแต่เธอก็ไม่สนใจ
ในความคิดของเธอนั้นใครก็ตามที่เป็นศัตรูกับห้องอาหารร้อยงานฉลองก็คือศัตรูของเธอซึ่งเธอจะไม่มีวันอ่อนข้อให้อย่างแน่นอน
ส่วนคนอื่นที่ไม่ใช่ศัตรูหรือคนของเธอนั้นก็จะไม่ใส่ใจเลยแม้แต่น้อย
เธอเข้าใจเกี่ยวกับวีรกรรมที่ถังซิ่วทำมาดี
เธอคิดว่าเขาพูดไม่ค่อยจะตรงกับสิ่งที่ตัวเองทำเสียเท่าไหร่
“บอสค่ะ ฉันขอถามอะไรอย่างได้ไหม ?”
ฉีหนานเองก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะอดไม่ได้ที่จะถามออกมา
ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า
“ว่ามาสิ”
ฉีหนานได้พูดออกมาไปว่า
“บอสค่ะ ตั้งแต่อดีตมานั้นก็ยังไม่มีนิยามของคำว่าชั่วร้ายแม้แต่น้อย คุณบอกฉันหน่อยได้ไหมว่าอะไรคือดี ? อะไรคือชั่ว ?”
ถังซิ่วได้ตอบอย่างราบเรียบว่า
“ชั่วร้ายคือสิ่งที่เกิดขึ้นจากความคิดของคน คนที่จิตใจดีก็จะทำสิ่งที่ดีส่วนคนที่จิตใจชั่วเองก็จะทำสิ่งที่ชั่วเหมือนกัน จริงๆแล้วมันก็แยกออกไปเป็นอย่างๆได้ว่า ชั่วที่หัวใจ ความตั้งใจ การกระทำ หรือเป็นคนชั่วโดยแก่นแท้”
ฉีหนานเองก็ได้ถามออกมาว่า
“แต่ฉันเองก็อยากจะรู้ว่าคุณเป็นคนดีหรือคนชั่วกันแน่ ?”
ถังซิ่วได้มองไปที่ตาของเธอก่อนที่จะพูดออกมาว่า
“หากว่าปฏิบัติต่อศัตรูฉันก็จะเป็นดั่งปีศาจแต่กับคนของฉันนั้นก็จะเป็นคนดี ฉันจะยกตัวอย่างแล้วกัน ก่อนหน้านี้ฉันได้ฆ่าคนมามากมายที่เกาะฮ่องกงแตพวกเขาเป็นคนประเภทที่ไม่ใช่มิตร ฉันแทบจะไม่สนใจพวกเขาเลยด้วยซ้ำหากว่าพวกเขาไม่ได้ล่วงเกินฉัน ทว่าพวกเขากลับต้องการที่จะทุบตีฉันดังนั้นมันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ฉันจะตอบโต้กลับไปหรือแม้แต่ฆ่าพวกเขา ส่วนเวลาที่ฉันปฏิบัติต่อคนธรรมดานั้นก็ปราศจากความชั่วร้ายโดยสิ้นเชิง ฉันมีอุปนิสัยแบบนี้และหากว่าฉันมีพลังก็จะยื่นมือไปช่วยคนที่ดี ยกตัวอย่างเช่นฉันเองก็มีอีกสถานะหนึ่งคือหมอที่โรงพยาบาลเมืองสตาร์ซิตี้ไงล่ะ”
ฉีหนานเองก็ได้มองไปที่ถังซิ่ว เธอไม่คิดเลยว่าเด็กหนุ่มที่เพิ่งสอบเข้ามหาวิทยาลัยจะสามารถเป็นหมอที่โรงพยาบาลได้
“บอสค่ะ ฉันเข้าใจแล้วคะ”
ฉีหนานเองก็ได้คิดถึงนิสัยของเขาก่อนที่จะได้บทสรุปว่า บอสคือคนที่ดี
ถังซิ่วเองก็ได้พยักหน้าพร้อมกับพูดว่า
“เธอเข้าใจได้ก็ดีแล้ว เราในอนาคตนั้นจะแข็งแกร่งขึ้นเป็นอย่างมาก เธออาจจะเรียกคนธรรมดาทั่วไปว่ามดเลยก็ได้หรือแม้กระทั่งระดับปรมาจารย์ด้านวิทยายุทธก็เป็นได้แค่ปรมาจารย์มดเท่านั้นแต่พวกเราจะต้องมี, อื่ม ฉันคิดว่ามันเรียกว่า คุณธรรมของผู้ฝึกวิทยายุทธ”
“อะไรคือคุณธรรมของผู้ฝึกวิทยายุทธ? มันคือคนที่มีความสามารถในการหยุดสงครามด้วยร่างกายที่แข็งแกร่ง คุณธรรมคือสิ่งที่อยู่ใจกลางเมล็ดพันธ์ของความถูกต้อง ดังที่ว่าไปข้างต้น หยุดและคิดถึงพฤติกรรมและคำพูดก่อนที่จะรวมกันเป็นลักษณะนิสัยของผู้แข็งแกร่งเพื่อผดุงความยุติธรรมและมนุษยชาติ นี่เป็นสิ่งที่ผู้ฝึกวิทยายุทธควรจะคำนึงถึง”
“สังคม5000ปีของเมืองจีนนี้ได้สืบทอดวิทยายุทธมามากมายแต่ทำเพียงแค่ฝึกอารมณ์เท่านั้น หลังจากที่คิดว่ามั่นคงแล้วก็จะสามารถเข้าถึงปัญญาระดับสูงซึ่งเรียกว่าผู้เชี่ยวชาญด้านวิทยายุทธไงล่ะ บางทีหากพวกเขาสามารถขัดเกลาจิตใจให้สูงขึ้นไปกว่านี้ได้ก็จะสามารถตัดผ่านเข้าไปยังระดับชั้นที่คนทั่วไปไม่สามารถทำได้”
ถังซิ่วได้หันหน้าไปมองพร้อมพูดว่า
“ทุกๆอย่างนั้นมีผู้แข็งแกร่งและผู้อ่อนแอเสมอ มีแค่การทำดีกับผู้อื่นเท่านั้นที่จะสามารถเดินบนเส้นทางแห่งผู้บ่มเพาะโดยราบรื่นยิ่งกว่าเดิม”
ฉีหนานเองก็ได้พูดในเชิงเห็นด้วยว่า
“บอสค่ะ สิ่งที่คุณพูดนั้นดูมีเหตุผลอย่างมาก ฉันเข้าใจแล้วว่าแก่นแท้ของทำพูดคือ มีเพื่อนมากดีกว่ามีศัตรูมาก ฉันจะจดใจคำพูดของคุณเอาไว้ในใจและตราบใดที่ไม่มีใครกล้าล่วงเกินห้องอาหารหรือทำร้ายคนของเรา ฉันก็จะไม่คร่าชีวิตพวกมันคะ”
ถังซิ่วได้พยักหน้าพร้อมพูดว่า
“เข้าใจได้ก็ดีแล้ว”
ฉีหนานเองก็ได้แสดงรอยยิ้มที่มีความสุขออกมาก่อนที่จะพูดว่า
“บอสไม่เอาเงินที่ชนะการพนันในวันนี้จริงๆหรอค่ะ ?”
ถังซิ่วได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า
“นั่นเป็นชัยชนะของเธอไม่ใช่ของฉันดังนั้นฉันถือว่านี่เป็นเงินรางวับตอบแทนที่ได้ลูกน้องที่โดดเด่นแบบเธอมาแล้วกัน”
ฉีหนานเองก็ได้ตอบกลับอย่างยิ้มหวานว่า
“บอสนี่เป็นสุดยอดคนจริงๆเลย มันเป็นโชคดีของฉันจริงๆที่สามารถทำงานกับคุณได้”
ถังซิ่วอดหัวเราะออกมาไม่ได้ก่อนที่จะพูดออกมาว่า
“อย่ามาประจบเลย ขับรถไปดีๆยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่เธอกลับไปแล้วก็ให้โทรหาเทียนหลี่และถามเธอด้วยว่า กลับมาจากเกาะจิงเหมินหรือยัง ถ้ากลับมาแล้วก็บอกให้เธอมาที่เซี่ยงไฮ้ทันที”
ฉีหนานเองก็ได้พูดออกมาว่า
“ฉันจะติดต่อเธอทันทีค่ะ”
วิลล่าบลูสตาร์
ที่หน้าประตูทางเข้าเองก็มียามอยู่มากมานพร้อมกับเครื่องรูดบัตร หากว่ารถคันไหนไม่มีบัตรก็จำเป็นต้องสมัคร
“เอี้ยด..........”
รถ Lamborghini สีดำเองก็ได้จอดอยู่ที่หน้าทางเข้าทันที
“สวัสดีครับ หากว่าไม่มีบัตรก็จำเป็นต้องลงทะเบียนครับ”
หลังจากที่พนักงานรักษาความปลอดภัยทำความเคารพแล้วก็ได้พูดออกมาอย่างนอบน้อมเพราะวิลล่าแห่งนี้เองก็มีรถสปอร์ตราคาหลายล้านเข้าออกอยู่บ่อยๆ
ถังซิ่วได้เปิดประตูออกพร้อมทั้งพูดว่า
“จัดการเรื่องบัตรให้ผมด้วยแล้วกัน”
หน่วยรักษาความปลอดภัยเองก็จ้องมองเพราะเขาได้พบกับถังซิ่วเมื่อวานนี้และรู้ว่าเขาคือเจ้าของวิลล่าหมายเลข 9 เขาไม่คิดเลยว่าเมื่อเช้านี้ถังซิ่วเองยังนั่งรถแท็กซี่ออกไปอยู่เลยแต่ขากลับมาดันมีสาวสวยขับรถ Lamborghini มาส่งถึงที่
“คุณถังต้องการให้ผมลงทะเบียนกับป้ายทะเบียนรถคันนี้เลยไหมครับ ?”
ถังซิ่วเองก็ส่ายศีรษะพร้อมกับพูดว่า
“มันไม่ใช่รถคันนี้ นี่เป็นรถเพื่อนของผม รถของผมนั้นอยู่ในโรงจอดรถส่วนเรื่องป้ายทะเบียนนั้นผมเองก็ลืมแล้วเหมือนกันเพราะไม่ค่อยจะได้สนใจเท่าไหร่”
หน่วยรักษาความปลอดภัยเองก็รู้สึกแปลกๆยิ่งกว่าเดิม
“คุณถัง การจะทำบัตรได้นั้นจำเป็นต้องบันทึกป้านทะเบียนรถยกเว้นว่าจะติดต่อผู้จัดการดังนั้นเราจำเป็นต้องขอป้ายทะเบียนรถของคุณ”
“นี่.....ก็ได้”
หน่วยรักษาความปลอดภัยเองก็ได้หันไปคุยกับคนอื่นๆพร้อมทั้งหันหน้ากลับมาแล้วพูดกับถังซิ่วว่า
“คุณถัง เดี๋ยวผมขอให้คุณผู้หญิงคนนี้ทำการลงทะเบียนก่อนนะครับแล้วเราจะนำคุณไปลงทะเบียนรถของคุณ”
ถังซิ่วเองก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะหันหน้าไปหาฉีหนานแล้วพูดว่า
“เธอส่งฉันแค่นี้พอ เดี๋ยวฉันจะนั่งรถไปกับพวกเขาเอง”
“ได้ค่ะ”
ฉีหนานเองก็ได้ตอบตกลงพร้อมกับขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว
ถังซิ่วได้พูดออกมาว่า
“ต้องรบกวนคุณไปกับผมสักคน หากว่าต้องการอะไรผมก็จะให้ความร่วมมือ”
“ได้ครับ”
หน่วยรักษาความปลอดภัยเองก็ไม่คิดว่าถังซิ่วจะเป็นคนที่มีอัธยาศัยดีขนาดนี้ เขาได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มที่กว้างขึ้นกว่าเดิม
หลังจากที่มาถังวิลล่าหมายเลข 9 แล้วนั้นถังซิ่งเองก็ได้เปิดประตูโรงรถออกด้วยรีโมทของเขา ภายใต้แสงไฟที่สว่างไสวนั้นก็แสดงให้เห็นถึงรถ4คัน
“เฮื้อกกก....”
หน่วยรักษาความปลอดภัยเองก็เคยได้เห็นรถหรูมามากมายแต่เมื่อเห็นรถในโรงจอดนี่แล้วก็อดไม่ได้ที่จะสูดหายใจเข้าอย่างลึก
ตกตะลึง !
เขาไม่เคยคิดเลยฝันเลยว่าถังซิ่วจะมีรถหรูมากมายขนาดนี้ วิลล่าแห่งนี้เองก็มีที่จอดอยู่เพียง 4 ที่เท่านั้น เขาไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าหากมีที่จอดมากกว่านี้จะมีรถหรูจอดอยู่กี่คันกัน
Audi A8
BMW 7
Ferrari
Bentley Bentayga
รถทั้งสี่คันนี้มีราคามากกว่าล้านทั้งนั้น
หน่วยรักษาความปลอดภัยเองก็ได้หันหน้าไปมองที่ถังซิ่วก่อนที่จะฝืนยิ้มแล้วถามออกมาว่า
“คุณถัง คุณมีรถมากมายขนาดนี้แล้วทำไมเมื่อเช้าถึงได้นั่งแท็กซี่ออกไปล่ะครับ ?”
ถังซิ่วได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า
“ผมเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยซี่ยงไฮ้และการที่ขับรถพวกนี้มันจะเตะตาไปหน่อยน่ะ”
นักศึกษา ?
ริมฝีปากของหน่วยรักษาความปลอดภัยเองก็ขยิบไปมาก่อนที่เขาจะหมดคำพูดใจทันที
หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที เขาก็ได้ลงทะเบียนรถทั้ง4คันก่อนที่จะขอบัตรประชาชนของถังซิ่ว
ก่อนที่จะจากไปแล้วใบหน้าของเขาก็ยังเต็มไปด้วยความรู้สึกตกตะลึงไม่หาย
ถังซิ่วได้กดปุ่มปิดโรงรถพร้อมกับขึ้นไปยังชั้นสองโดยทันที เมื่อเขาอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ได้โทรหามู่ขวินปิงทันที
“ถังซิ่ว”
เสียงหัวเราะของมู่ขวินปิงก็ได้ดังขึ้น
ถังซิ่วได้ถามออกมาว่า
“เก็บของหรือยังครับ ? แล้วจะไปเกาะเก้ามังกรตอนไหนกัน ?”
มู่ขวินปิงเองก็ได้ตอบกลับด้วยรอยยิ้มว่า
“เก็บเรียบร้อยหมดแล้ว พรุ่งนี้เช้าฉันจะพาหยินหยินขึ้นเครื่องไปฮ่องกงก่อนที่จะไปเกาะไซปันทันที”
ถังซิ่วเองก็ได้พูดออกมาว่า
“เอางี้ ผมจะให้เบอร์โทรศัพท์นึงไว้ ให้พี่สาวโทรหาเธอก่อนที่จะขึ้นเครื่องแล้วกัน เธอจะไปรับพี่และรอจนถึงเกาะไซปันแล้วจะมีคนไปหาพี่เพื่อส่งไปยังเกาะเก้ามังกรเอง ตอนนี้ที่เกาะเองก็กำลังอยู่ภายใต้การปรับปรุงแต่พี่เองมีอำนาจทั้งหมดดังนั้นช่วยจัดการด้วยแล้วกัน”
มู่ขวินปิงได้พูดออกมาอย่างจริงจังว่า
“เธอไม่ต้องเป็นห่วง ฉันจะจัดการเอง”
ถังซิ่วเอกง็ได้ถามออกมาด้วยรอยยิ้มว่า
“พ่อแม่ของผมอยู่ที่เมืองประตูทิศใต้หรือเปล่า ?”
มู่ขวินปิงเองก็ได้พูดออกมาว่า
“ไม่นะ ดูเหมือนว่าจะมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นดังนั้นพวกเขาจึงได้รีบออกไปก่อนที่จะทานอาหารเสร็จเสียอีก”
อุบัติเหตุ ?
ท่าทางของถังซิ่วเปลี่ยนไปทันทีพร้อมพูดว่า
“งั้นผมโทรไปถามสถานการณ์ก่อนแล้วกัน”
เมื่อพูดจบแล้วเขาก็ได้ตัดสายพร้อมกับโทรหาแม่ทันที
หลังจากผ่านไป30วินาทีก็มีคนตอบรับพร้อมกับเสียงของซูหลิงหยุนที่พูดว่า
“ซิ่วน้อย ดึกขนาดนี้แล้วลูกยังไม่พักผ่อนอีกหรอ ?”
ถังซิ่วเองก็ได้ถามออกมาว่า
“แม่ครับ พี่สาวมู่เองได้บอกมาว่าเกิดเรื่องขึ้นหรอ ?”
ซูหลิงหยุนเองก็ได้เงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างขมขื่นแล้วพูดว่า
“ให้พ่อลูกเป็นคนบอกแล้วกัน เขารู้เรื่องมากกว่าแม่”
“สวัสดีซิ่วน้อย”
เสียงของถังหยุนเด่ได้ถูกส่งผ่านมาทางปลายสาย
ถังซิ่วได้ถามออกมาว่า
“พ่อครับ เกิดอะไรขึ้น ?”
ถังหยุนเด่ได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มฝืนๆว่า
“ธุรกิจของตระกูลเราทางตะวันตกได้ถูกบุกโดยตระกูลหนึ่ง กองกำลังของพวกเขาแข็งแกร่งมาก ในการปะทะกันนี้คนของเราตายไปสามพร้อมกับบาดเจ็บอีกมากมาย”
ถังซิ่วได้ถามออกมาว่า
“พ่อกับแม่อยู่ไหนกัน ?”
ถังหยุนเด่ได้พูดออกมาว่า
“เราเพิ่งจะนั่งเครื่องกลับมายังเมืองหลวงและยังไม่ได้คุยกับปู่ของลูกเลย”