Returning From The Immortal World - 318

.......................................................................................................................................................................................

ถังหยุนเด่เองก็ได้นึกถึงภาพความทรงจำหนึ่งที่วาดผ่านห้วงความคิดของเขา ไฟแห่งสงคราม ห่ากระสุนซึ่งแสดงให้เห็นถึงคำว่า “ภักดี”

หลังจากผ่านไปนาน

ถังหยุนเด่เองก็ได้ตื่นขึ้นจากห้วงความคิดของเขาพร้อมกับฝืนยิ้มออกมาแล้วพูดว่า

“ใช่แล้ว ก่อนหน้านี้ฉันเป็นหัวหน้าหน่วยพิเศษวิญญาณมังกรของประเทศนี้ซึ่งได้รับภาระที่หนักแน่นในการปกป้องประเทศ หน่วยของเราเป็นผู้เชี่ยวชาญในหมู่ผู้เชี่ยวชาญและทุกคนในหน่วยเองก็มีความแข็งแกร่งเพื่อบรรลุภารกิจอีกทั้งยังประสานงานกันได้อย่างดี เราได้มีส่วนร่วมในการต่อสู้ครั้งใหญ่ๆของโลกและได้รับมอบหมายหน้าที่ที่อันตรายมากมาย”

“22ปีก่อนพ่อได้เป็นหัวหน้าหน่วยนี้เป็นปีที่3 และเพราะเกิดเรื่องผิดพลาดทางข้อมูลทำให้หน่วยของเราตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง ท้ายที่สุดพี่น้องของเราตายไป6 พ่อและอีกสองคนก็ได้ฝ่าวงล้อมออกไปก่อนที่จะหนีไปซ่อนตัว”

“เราจะต้องทำงานที่ได้รับมอบหมายให้สำเร็จและล้างแค้นให้กับพี่น้องที่ตายไป เมื่อเราได้รับข้อมูลจึงได้เริ่มลงมืออีกครั้งแต่ก็ตกลงไปในกับดักของศัตรูเช่นเคย โชคยังดีที่ครั้งนั้นเรายังพอมีโชคอยู่บ้างและกระโดดน้ำหนีไปได้อย่างไรก็ตามลูกทีมของฉันได้ถูกยิงที่น่องขาและทำให้เขาพิการไป”

เมื่อถึงตรงนี้

ถังหยุนเด่เองก็ได้มองไปที่ถังซิ่วพร้อมกับถามว่า

“ลูกน่าจะพอเดาได้แล้วใช่ไหม ?”

ถังซิ่วได้พยักหน้าพร้อมกับพูดว่า

“อื่ม ผมว่าคนที่ให้ข้อมูลพ่อน่าจะเป็นคนทรยศจากฝ่ายตรงข้าม ? หรือไม่ก็มีใครบางคนที่อยากให้พวกพ่อตายมากๆ”

ดวงตาของถังหยุนเด่เองก็ได้เป็นประกายพร้อมปลดปล่อยจิตสังหารออกมาก่อนที่จะพูดว่า

“ใช่แล้ว มันไม่ใช่เรื่องที่มีคนทรยศแต่มีใครบางคนต้องการให้พ่อถูกฝังอยู่ที่นั่น เมื่อก่อนตระกูลของเราได้มีศัตรูเป็นพวกนักการเมืองซึ่งมีอำนาจมากมาย หลังจากที่เราหนีไปได้นั้นก็ไม่ได้พาพี่น้องของพ่อกลับไปที่บ้านเกิดด้วยกันเพราะพ่อคิดว่ามันจะต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน หลังจากที่พ่อกลับไปถึงเมืองหลวงแล้วก็ถูกคุมตัวไว้โดยกลุ่มทหารทันที ..........”

นี่เป็นตัวอธิบายว่าทำไมจิตสังหารของถังหยุนเด่ถึงได้เข้มข้นขนาดนี้

ถังซิ่วเองก็ได้ตั้งใจฟังคำพูดของเขาพร้อมกับเข้าใจสถานการณ์ทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบ

ในอดีต หลังจากที่ถังหยุนเด่ได้กลับไปแล้วก็ถูกคุมตัวไว้ทันทีพร้อมกับนำตัวไปขึ้นศาลทหารด้วยข้อหาทำหน้าที่ไม่เหมาะสมและส่งผลให้ลูกทีมชั้นยอดเสียชีวิตดังนั้นดังหยุนเด่จึงได้ปกปิดเรื่องที่เพื่อนของเขาอีกสองคนยังมีชีวิตอยู่ไว้

หลังจากนั้น

ตระกูลถังเองก็ได้ใช้อำนาจมากมายเมื่อไม่ให้ศาลทหารสั่งลงโทษถังหยุนเด่แต่พวกเขาก็ถูกกดดันให้ไล่ถังหยุนเด่ออกไปจากตระกูลไม่เช่นนั้นมันจะส่งผลกระทบต่อตระกูลถังทั้งหมด

ถังเกาเชิงที่ตกอยู่ภายใต้การกดดันนั้นก็ได้ปรึกษากับลูกชายอยู่ทั้งคืน ท้ายที่สุดเขาก็ได้ออกจากเมืองหลวงมาพร้อมกับศักดิ์ศรีที่ป่นปี้และเขาก็เลือกมาที่บ้านเกิดของเพื่อนของเขา เมืองสตาร์ซิตี้

“ทำไมพ่อถึงเลือกมาที่เมืองนี้ล่ะ ?”

ถังซิ่วได้ถามออกมาอย่างเรียบเฉย

ถังหยุนเด่เองก็ได้พูดออกมาขณะที่พยักหน้าว่า

“พ่อรู้จักครอบครัวของลูกทีมพ่อดีและรู้ว่าเขามีแค่แม่เขาเท่านั้น ดังนั้นพ่อจึงได้อยู่ที่เมืองนี้เพื่อดูแลเธอ หลังจากที่ผ่านไปเพียง3เดือนเธอก็ได้เสียชีวิตลงและเพราะพ่อเจ็บปวดใจเหลือเกินจึงได้ดื่มเหล้าหนักมาก ท้ายที่สุดก็ได้ถูกส่งไปที่โรงพยาบาลพร้อมกับได้รู้จักแม่ของลูกที่เป็นนางพยาบาลอยู่ที่นั่น”

ถังซิ่วได้ถามออกมาว่า

“แล้วก่อนหน้านี้พ่อเป็นเจ้าชายนิทราไปได้ยังไง ?”

ถังหยุนเด่เองก็ได้ถอนหายใจออกมาก่อนที่จะพูดว่า

“ก่อนหน้านี้เราได้รับภารกิจซึ่งเป้าหมายคือองกรนรกอสุราและได้ต่อสู้กับพวกมัน องกรนั้นมันลึกลับเป็นอย่างมากและสมาชิกเองก็เป็นคนที่แข็งแกร่งมาก ก่อนหน้านี้เราได้ทำภารกิจช่วยตัวประกันพร้อมกับฆ่ารองประธานขององกรพวกมันไป ท้ายที่สุดฝ่ายนู้นเองก็ไล่ล่าเราไม่หยุดและกับดักที่พ่อเจอมาก่อนหน้านี้เองก็เป็นการร่วมมือกันขององกรและนักการเมืองเหล่านั้น”

นรกอสุรา ?

ถังซิ่วได้จดจำชื่อองกรนี้ไว้ในใจ

ถังหยุนเด่เองก็ได้พูดต่อว่า

“พ่อได้จงใจไม่ให้พี่น้องทั้งสองคนของพ่อกลับไปที่บ้านเกิดของเพราะเหตุผลหนึ่งคือพ่อให้พวกเขาไปสืบสวนว่าทำไมหน่วยข่าวกรองทางการทหารถึงได้มีคนทรยศและให้พวกเขาแกล้งตายไปเพื่อไม่ให้คนจากองกรเหล่านั้นไล่ล่าพวกเขา”

“อย่างไรก็ตามคนจากองกรเองก็ได้ใช้กำลังทุกวิถีทางและรู้ว่าพ่อได้อยู่ที่เมืองนี้ วันนั้นเองพ่อก็ได้พบเข้ากับนักฆ่าชุดคลุมทองจากองกรนั้นและคนอื่นๆอีก5 คน 4คนที่เหลือเป็นนักฆ่าชุดคลุมเงินและเท่าที่พ่อรู้มาคือนักฆ่าขององกรนี้จะแบ่งเป็นหลายๆระดับ ต่ำสุดคือ ชุดคลุมดำ ชุดคลุมเงิน ชุดคลุมทอง ชุดคลุมม่วง”

“ซิ่วน้อย ถ้าลูกไปเจอเข้ากับองกรนี้ก็ต้องหนีไปให้ไกลนะ คนพวกนี้มันโหดร้ายและแข็งแกร่งอย่างมาก ก่อนหน้านี้พ่อแข็งแกร่งมากถึงได้สามารถฆ่าพวกมันได้แต่ก็ต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสพร้อมกับหมดสติมาจนถึงตอนนี้”

ถังซิ่วได้ถามออกมาว่า

“แล้วองกรนี้มันมีที่มาอย่างไร ?”

ถังหยุนเด่เองก็ได้ส่ายศีรษะก่อนที่จะพูดว่า

“ไม่รู้เหมือนกัน ก่อนหน้านี้พ่อเองก็ได้รับรู้เรื่องราวความลับทางการทหารมามากมายแต่ก็ไม่สามารถรับรู้ได้ว่าองกรนี้มาจากไหนหรือใครเป็นผู้นำ”

ถังซิ่วได้หรี่ตาลงพร้อมกับพยักหน้าช้าๆ

เขาเข้าใจดีเพราะว่าอย่างไรโลกนี้ก็มีการดำรงอยู่ของสิ่งที่เรียกได้ว่าแข็งแกร่งจนน่ากลัว

ยกตัวอย่างเช่นห้องอาหารร้อยงานฉลอง .......

ถังหยุนเด่เองก็ได้พูดต่อว่า

“หลังจากที่พ่อออกจากกองทัพไปก็ได้ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองนี้และติดต่อกับพี่น้องที่เหลืออีกสองคน พวกเราเองก็ได้จัดตั้งบริษัทอสังหาฯขึ้นมาและพ่อเองก็ถือหุ้นอยู่40 % ตอนนี้บริษัทที่ฮ่องกงเองก็มีสินทรัพย์อยู่ประมาณหมื่นล้านดอลลาร์และศูนย์ใหญ่ของบริษัทตั้งอยู่ที่เกาะดงอ้อชื่อว่าบริษัทดวงวิญญาณโชติช่วง”

ถังซิ่วเองก็ไม่ได้รู้จักกับเกาะดงอ้อมากนักจึงไม่เคยได้ยินชื่อของบริษัทเหล่านี้

อย่างไรก็ตาม

สามารถมีสินทรัพย์เป็นหมื่นล้านดอลลาร์นั้นนั้นก็แสดงให้เห็นว่าบริษัทนี้แข็งแกร่งอย่างมากทว่าพ่อของเขากลับถือหุ้นอยู่ถึง40 %ซึ่งในอีกความหมายนึงคือพ่อของเขาก็มีสินทรัพย์เป็นหมื่นๆล้านเช่นกัน

ถังหยุนเด่เองก็ได้พูดออกมาอย่างขมขื่นว่า

“หลังจากที่พ่อได้พบเจอเข้ากับคนจากองกรเหล่านั้นแล้วก็รู้สึกไม่สบายใจจึงไม่ได้จดทะเบียนสมรสกับแม่ของลูกและถึงขั้นที่กลัวว่าหากว่าพ่อเป็นอะไรไปแล้วจะไม่มีใครดูแลพวกลูก พ่อจึงได้แอบช่วยซูชางเหวินตั้งบริษัทพร้อมกับให้เงินเขาไป2ล้าน แต่ไม่คิดว่าหลังจากที่พ่อได้รับอุบัติเหตุไปแล้วเขาไม่ใช่แค่ไม่ทำตามสัญญาเท่านั้นแต่กลับทำทุกวิถีทางเพื่อขวางทางลูกและแม่ของลูก”

หัวใจของถังซิ่วเองก็ส่ายไปมาพร้อมถามว่า

“ความหมายของพ่อคือ เงินลงทุนทั้งหมดของซูชางเหวินคือเงินของพ่อ ? พ่อและเขาได้ทำข้อตกลงกัน ?”

ถังหยุนเด่เองก็ได้พยักหน้าแล้วพูดว่า

“ใช่แล้ว ไม่อย่างงั้นเด็กที่เพิ่งออกมาจากชนบทจะไปมีปัญญาก่อตั้งบริษัทในเมืองสตาร์ซิตี้ได้อย่างไร ? โครงการต่างๆของเขาเองก็เป็นพ่อนี่แหละที่เป็นคนจัดการให้”

ถังซิ่วเองก็ได้ปิดตาลงพร้อมกับความคิดด้านลบในใจของเขาก็ได้หายไปทั้งหมด

“แล้วพ่อได้เจอเขาหรือยัง ?”

ถังหยุนเด่เองก็ได้พูดขึ้นว่า

“พ่อได้ไปเยี่ยมเขาที่คุกแล้ว อย่างไรก็ตามเขาเป็นน้องชายแท้ๆของแม่ของลูกนะ เลือดมันข้นกว่าน้ำ แม้ว่าพ่อจะเกลียดเขามากแต่.......”

ถังซิ่วได้พยักหน้าของเขาแล้วพูดว่า

“ผมแค่ต้องการได้ยินคำตอบบางอย่างจากปากของพ่อ : แม่ของผมได้รอพ่อมากว่า20ปีแล้วและผมเองก็หวังว่าพ่อจะทำให้เธอมีความสุขนะ”

ถังหยุนเด่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาแล้วพูดว่า

“แน่นอนอยู่แล้ว เธอเป็นภรรยาของพ่อนะและไม่ใช่แค่แม่ของลูกเท่านั้น พ่อเองก็จะทำให้ลูกมีความสุข ไม่ว่าลูกจะต้องการอะไรพ่อก็ทำให้ลูกทุกอย่าง เรื่องทุกเรื่องที่ลูกทำพ่อก็จะสนับสนุนเต็มที่”

ถังซิ่วเองก็ได้เผยรอยยิ้มออกมาพร้อมพูดว่า

“พึ่งพาอำนาจของพ่อแม่นั้นไม่ใช่ลูกผู้ชายที่แท้จริง ผมสามารถเดินด้วยตัวเองได้แล้ว พ่อเป็นถึงวีรบุรุษแล้วลูกจะเป็นคนธรรมดาได้อย่างไร พ่อคงเข้าใจทำพูดนี้ดีสินะ !”

ถังหยุนเด่เองก็ได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า

“พ่อเข้าใจดี !”

ถังซิ่วถามต่อว่า

“แล้วหลังจากนี้พ่อจะทำอะไร ?”

ถังหยุนเด่ได้ตอบกลับไปว่า

“อย่างแรกคือการอยู่กับแม่ลูก ทุกอย่างที่เป็นของพ่อเองก็ได้โอนให้เธอหมดแล้วและหลังจากนี้ก็คงจะหาที่สงบๆอยู่กับเธอ”

“แล้วเรื่องล้างแค้นล่ะ ?”

ถังซิ่วได้ถามออกมา

ถังหยุนเด่เองก็ได้พูดออกมาหลังจากที่เงียบไปพักหนึ่งว่า

“ความแค้นในอดีตไม่สามารถลบล้างไปได้อยู่แล้วแต่มันยังไม่ใช่ตอนนี้ รอมาได้ถึง20ปีแล้ว รออีกหน่อยจะเป็นอะไรไป”

ถังซิ่วเองก็ได้พูดขึ้นว่า

“ถึงเวลาจะล้างแค้นเมื่อไหร่ก็บอกผมด้วยแล้วกัน”

ถังหยุนเด่เองก็ได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า

“เอาล่ะ พ่อเองก็ได้บอกลูกไปหมดแล้ว ถึงเวลาที่ลูกควรจะบอกเรื่องของลูกบ้างนะ”

ถังซิ่วเองก็ได้เรียบเรียงเรื่องราวทุกอย่างก่อนที่จะพูดออกมาว่า

“ผมได้ก่อตั้งบริษัทถังผู้สูงส่งพร้อมกับซื้อเกาะที่มหาสมุทรแปซิฟิกและกำลังอยู่ในช่วงแต่งเติม ในอนาคตมันจะเป็นฐานทัพของตระกูลเราและยิ่งไปกว่านั้นคือผมเองก็ยังมีอีกสถานะหนึ่งที่พ่อยังไม่รู้ ผมเป็นบอสของห้องอาหารร้อยงานฉลองที่ตั้งอยู่ที่เกาะจิงเหมิน”

ห้องอาหารร้อยงานฉลอง ฒ

ถังหยุนเด่เองก็ได้พูดออกมาอย่างสับสนว่า

“แล้วลูกไปมีธุรกิจที่เกาะจิงเหมินได้ไงกัน ?”

ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า

“เรื่องนี้คงจะพูดไม่จบแน่ เมื่อเงื่อนไขต่อไปบรรลุผลแล้วผมจะบอกพ่ออีกครั้ง พ่อจำไว้แค่ว่าคนของห้องอาหารนั้นเป็นคนของเราก็พอแล้ว”

ถังหยุนเด่เองก็ได้พยักหน้าพร้อมพูดว่า

“เข้าใจแล้ว”

เขาได้เขี่ยขี้บุหรี่ลงในถาดก่อนที่จะถามออกมาว่า

“แล้วเกาะที่ซื้อมาแพงหรือเปล่า ?”

ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า

“โครตจะแพง ยืมเงินจากเฉินซีซ่งมา2.5พันล้านแต่ผมก็ได้คืนกลับไปหมดแล้ว”