ตอนที่แล้วReturning From The Immortal World - 308
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปReturning From The Immortal World - 310

Returning From The Immortal World - 309


.......................................................................................................................................................................................

ถังซิ่วได้กลับมายังคฤหาสน์ของเขาด้วยความสุขเพราะก่อนหน้านี้เขาได้ติดแหงกอยู่ในระดับเสริมสร้างผิวหนังอยู่นานมากแล้ว ตอนนี้เขาได้อาศัยพลังวิญญาณจักรพรรดิม่วงเพื่อตัดผ่านไปได้ในที่สุด ตอนนี้คามแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นมากหลายเท่าตัว

ก่อนหน้านี้ที่เขาเจอกับเหว่ยเหว่ยมี่เป็นครั้งแรกนั้นก็คิดว่าตัวเองไม่ใช่คู่มือของเธอแน่นอนเพราะกลิ่นอายของเธอมันช่างน่าสะพรึงกลัว แต่หลังจากที่เขาได้รู้ว่าเธอไม่รู้วิธีที่จะสู้นั้นก็ได้ทำให้เขามีความมั่นใจเพิ่มขึ้น เขาคิดว่าหากว่าเขาใช้เวทย์มนต์จากยันต์ ต่อให้ต้องเสียอะไรไปเล็กน้อยแต่ก็คงสามารถทำให้เธอบาดเจ็บได้อย่างแน่นอน

“ฉันคงจะตัดผ่านไปยังระดับเสริมสร้างเลือดเนื้อขั้นสูงสุดในไม่ช้าหากว่าฉันสามารถดูดกลืนพลังวิญญาณจักรพรรดิม่วงได้ทุกวัน”

ถังซิ่วได้ตัดสินใจแล้วว่าก่อนที่เขาจะกลับไปนั้นจะมาบ่มเพาะพลังที่นี่ทุกวันเพื่อย่นระยะเวลาในการบ่มเพาะและเข้าใกล้ระดับสูงสุดของขั้นนี้ให้เร็วขึ้น

หลังจากผ่านไปสามวัน

ถังซิ่วก็ได้วาดรูปพิมพ์เขียวของเกาะก้าวมังกรนี้เสร็จเรียบร้อยพร้อมกับเรือที่ไปส่งตัวประกันที่เกาะหนานเหนียวเองก็กลับมาแล้วเช่นกัน

“อาเหวิน นายกลับไปเกาะไซปันกับฉัน ฉันคิดว่าการจะสร้างที่แห่งนี้จำเป็นต้องให้ทอมเรกกี้ช่วยอย่างแน่นอน”

โม่อาเหวินเองก็ได้พยักหน้าก่อนที่จะพูดว่า

“บอสครับ ทอมเรกกี้นั้นสามารถเชื่อถือได้ หากว่าเขาทำเรื่องที่ผิดพลาดรับรองเลยว่าผมจะสั่งสอนเขาเอง”

ถังซิ่วได้ยิ้มออกมาก่อนที่จะพูดว่า

“ไปกันเถอะ ! คนอื่นๆรออยู่ที่นี่เราจะไปพบกับเขาที่เกาะไซปัน ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่าจะหาทีมก่อสร้างจากที่นั่นแต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฉันมีเพื่อนที่ทำเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้อยู่ที่บ้านเกิดและเขาตอบตกลงพร้อมกับกำลังรวบรวมทีมเพื่อมาที่นี่ ฉันหวังว่าการแปลงโฉมเกาะแห่งนี้จะเป็นไปได้ด้วยดีนะ”

หลังจากผ่านไปสองวัน

เรือโดยสารก็ได้เทียบท่าเกาะไซปัน

ถังซิ่วได้ให้พนักงานจัดการเกี่ยวกับการจอดเรือพร้อมกับนำโม่อาเหวินไปที่โรงแรมอ่าวเหลาทันที

“สวัสดี ฉันมาถึงแล้ว”

“วิลล่าหมายเลข17”

“ได้ !”

หลังจากที่ถังซิ่วและหลงเจิ้งหยูได้ติดต่อกันแล้วก็ได้รีบตรงไปที่วิลล่าหมายเลข17ทันที หลังจากที่พบกับหลงเจิ้งหยูนั้นถังซิ่วก็ได้เข้าไปสวมกอดเขาพร้อมกับพูดว่า

“ขอแนะนำให้รู้จัก นี่โม่อาเหวินเขาเป็นลูกน้องของฉัน อาเหวิน นี่เพื่อนของฉันหลงเจิ้งหยู”

โม่อาเหวินและหลงเจิ้งหยูเองก็ได้จับมือกันพร้อมกับพูดว่า

“ตอนนี้ทอมเรกกี้กำลังตรงมาที่นี่ครับ”

ถังซิ่วก็ได้พูดขึ้นว่า

“งั้นเรารอเขาก่อนแล้วกัน ฉันกับหลงเจิ้งหยูมีเรื่องที่ต้องปรึกษากัน นายออกไปรอด้านนอกก่อน”

“ครับผม !”

เขาเดินออกไปทันที

ถังซิ่วและหลงเจิ้งหยูได้นั่งอยู่ในวิลล่าก่อนที่จะพูดออกมาตรงๆว่า

“ทอมเรกกี้เป็นเพื่อนของโม่อาเหวินและเป็นคนที่เคยใช้ชีวิตระหว่างความเป็นความตายยิ่งไปกว่านั้นคือเขามีหุ้นส่วนในโรงแรมนี้ด้วยซึ่งอำนาจของเขาบนเกาะนี้เองก็มีไม่ใช่น้อยๆ ฉันคิดว่าเขาน่าจะช่วยเรื่องของเราได้”

หลงเจิ้งหยูเองก็ได้หรี่ตาลงพร้อมกับพูดว่า

“ฉันสามารถให้เขาซื้อหุ้นได้”

ถังซิ่วเองก็ได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า

“ฉันรู้ว่านายจะทำเงิน เกาะเก้ามังกรนั้นเป็นโครงการที่ใหญ่มากและฉันจะต้องใช้เงินเป็นจำนวนมาก”

หลงเจิ้งหยูเองก็เงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะถามออกมาอย่างจริงจังว่า

“ถังซิ่ว แม้ว่าเราจะเป็นพี่น้องกันแต่ฉันก็อยากจะรู้ว่าสิ่งที่นายจะเติมแต่งไปบนเกาะนั้นคืออะไร ?”

ถังซิ่วได้ยื่นพิมพ์เขียวไปให้แก่หลงเจิ้งหยูพร้อมกับพูดว่า

“ตอนนี้บนเกาะเองก็มีสิ่งปลูกสร้างอยู่ก่อนแล้วแต่ฉันต้องการให้มันมีขนาดใหญ่ขึ้นและเพิ่มตัวอาคารมากขึ้น นายลองดูมันแล้วเดี๋ยวก็จะรู้เอง”

หลงเจิ้งหยูเองก็ได้เปิดพิมพ์เขียวนั้นออกมาและหลังจากที่เขาได้กวาดตามองอยู่2-3นาที ดวงตาของเขาก็ระเบิดประกายออกมาพร้อมกับมองไปที่ถังซิ่วด้วยความตกตะลึงแล้วถามว่า

“ฉันอยากจะรู้จริงๆว่านายจะจ่ายเงินไปเป็นจำนวนมากขนาดนี้เพื่ออะไรกัน ?”

ถังซิ่วได้ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มว่า

“หลังจากนี้ที่นั่นจะเป็นฐานทัพของฉัน และฉันคือผู้ที่มีอำนาจสูงสุดที่นั่น”

หลงเจิ้งหยูเองก็ได้ฝืนยิ้มออกมาแล้วพูดว่า

“นี่น้องชาย นายจะสร้างประเทศของตัวเองงั้นหรอ”

ถังซิ่วเองก็ได้ตอบกลับด้วยรอยยิ้มว่า

“มันมีพื้นที่เพียงไม่กี่ตารางกิโลเมตรเองนะ”

หลงเจิ้งหยูได้ถามต่อว่า

“ถังซิ่ว ฉันรู้ว่าตอนนี้นายมีเงินทุนไม่มากนักแต่ตอนนี้นายมีเงินเท่าไหร่กัน ? นี่เป็นโครงการที่ใหญ่มากและนายมีเงินทุนไว้สำหรับเฟสแรกมากแค่ไหนกัน ? ฉันต้องบอกก่อนนะว่าเรื่องพี่น้องก็อยู่ส่วนพี่น้อง ธุรกิจก็ส่วนธุรกิจเพราะฉันเองก็ไม่ได้กำไรมากมายจากการช่วยนายทำโครงการนี้นักและฉันเองก็ได้จ่ายค่าจ้างล่วงหน้าไปแล้ว การร่วมมือกับนายในครั้งนี้เกือบทำให้ตระกูลของฉันต้องขาดเงินหมุนเลยทีเดียว”

ถังซิ่วได้ยกนิ้วขึ้นมาหนึ่งนิ้วก่อนที่จะพูดออกมาว่า

“งั้นฉันจะให้เงินนายไปก่อนหมื่นล้าน นายลองใช้ก่อนแล้วกันหากว่าไม่พอก็ค่อยแจ้งอีกครั้ง”

หลงเจิ้งหยูได้ถามออกมาด้วยความตกตะลึงว่า

“นายไปเอาเงินมากมายขนาดนั้นมาจากไหนกัน ?”

ถังซิ่วได้ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มว่า

“เจอปัญหาเข้าที่ฮ่องกงและจึงได้ผลประโยชน์กลับมานิดหน่อย เรื่องรายละเอียดนั้นฉันคงบอกนายไม่ได้ เอาล่ะเงินนี่สามารถโอนไปให้นายได้ทุกเมื่อแต่นายต้องรับประกันเรื่องคุณภาพเนื้องานด้วย”

“ฉันรับประกัน !”

หลงเจิ้งหยูได้ตอบกลับอย่างจริงจัง

ถังซิ่วพยักหน้าพร้อมกับพูดว่า

“ฉันไม่มีเวลาว่างมาคอยดูการดำเนินการของเกาะเท่าไหร่นักดังนั้นหากว่านายไม่ค่อยมีเวลาก็ควรจะหาคนคุมงานที่ไว้ใจได้มาสักคน ยิ่งไปกว่านั้นคือบนเกาะเองก็มีคนของฉันคอยรับประกันความปลอดภัยเพราะฉะนั้นก็ไม่ต้องกลัวว่าจะมีปัญหาอย่างแน่นอน”

“อืม”

หลงเจิ้งหยูได้พยักหน้าตอบ

ขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกันอยู่นั้นทอมเรกกี้ก็ได้เข้ามาพร้อมกับโม่อาเหวิน

“คุณถัง ฉันมีความสุขจริงๆหลังจากที่รู้ว่าคุณกลับมาแล้ว เพื่อนคนนี้คือ ...........”

ทอมเรกกี้ได้จับมือกับถังซิ่วอย่างอบอุ่นพร้อมกับมองไปยังหลงเจิ้งหยู

ถังซิ่วได้แนะนำออกมาว่า

“เขาเป็นเพื่อนจากประเทศเดียวกับฉันและถูกเรียกมาที่นี่เพื่อคุยเกี่ยวกับเรื่องธุรกิจโดยเฉพาะ ฉันจึงอยากจะถามนายว่าต้องการจะทำเงินจากเรื่องพวกนี้ไหม ?”

“จากพวกคุณ ?”

ความรู้สึกสงสัยได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

ถังซิ่วได้พูดอธิบายทุกอย่างออกมาก่อนที่จะพูดว่า

“นายเป็นเจ้าถิ่นของที่นี่และการจัดการเรื่องต่างๆก็ย่อมง่ายกว่าให้หลงเจิ้งหยูเป็นคนจัดการ ดังนั้นหากว่านายอยากจะเข้าร่วมหรือไม่ก็รีบตัดสินใจซะ”

ทอมเรกกี้ที่กำลังตกอยู่ในความรู้สึกตะลึงนั้นก็ได้ถามออกมาว่า

“คุณถัง คุณสามารถ.......หาทุนได้กว่า2หมื่นล้านเลยงั้นหรอ ?”

ถังซิ่วได้พูดออกมาว่า

“แน่นนอนว่าเงิน2หมื่นล้านมันไม่ใช่จำนวนน้อยๆแต่มันไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับฉัน สิ่งที่ฉันสนใจคือคุณภาพและการดำเนินการของเนื้องาน ตราบใดที่นายทำได้ฉันก็ยินดีที่จะจ่าย”

ทอมเรกกี้เองก็ได้พยักหน้าซ้ำๆพร้อมพูดว่า

“ไม่มีปัญหา ฉันสนใจในทุกอย่างที่ทำเงินได้อยู่แล้วยิ่งแล้วไปอีกคือคุณกับคุณหลง หากว่าเราร่วมมือกันแล้วคุณมีความคิดเห็นอย่างไร ?”

หลงเจิ้งหยูได้พูดออกมาว่า

“เรื่องผลตอบแทนนั้นเราจะไปคุยกันอีกครั้งภายหลัง”

“ดี !”

ทอมเรกกี้เองก็ได้พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

ถังซิ่วได้ถามออกมาด้วยรอยยิ้มว่า

“เรื่องของพวกนายก็ไปปรึกษากันเอาเองแล้วกันตราบเท่าที่พวกนายสามารถทำให้คุณภาพและการดำเนินงานออกมาดีได้ก็พอแล้ว พวกนายต้องการไปดูเกาะเก้ามังกรที่ฉันซื้อไว้หรือเปล่า ?”

หลงเจิ้งหยูเองก็ได้พูดออกมาว่า

“ต้องไปอยู่แล้วเพราะพวกเราเองก็ยังไม่รู้ถึงสถานการณ์บนเกาะมากเท่าไหร่ เราจะต้องไปดูตามจุดต่างๆเพื่อจัดการให้งานไปได้อย่างราบรื่น”

ถังซิ่วได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า

“หรือว่าเราจะไปกันเลยไหม ?”

หลงเจิ้งหยูได้หันหน้าไปมองที่ทอมเรกกี้

“คุณถังโปรดรอหน่อยได้ไหม ฉันเองก็ยังมีเรื่องที่ต้องจัดการอยู่นิดหน่อย ให้เวลาฉันครึ่งวันแล้วจะรีบไปที่นั่นในวันพรุ่งนี้เช้าทันที เป็นไง ?”

“ได้ งั้นฉันจะพักผ่อนก่อนแล้วกัน !”

ถังซิ่วได้ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

ทอมเรกกี้เองก็ได้พูดออกมาทันทีว่า

“งั้นฉันจะจัดที่พักให้ทันที”

ถังซิ่วได้โบกมือก่อนที่จะพูดว่า

“ฉันพักที่วิลล่านี้แหละ หลงเจิ้งหยูเองก็เป็นคนกันเองดังนั้นนายไปจัดการเรื่องของนายเถอะ เสร็จเมื่อไหร่เราจะได้ไปทานอาหารเย็นด้วยกัน”

“ถ้างั้น.........ฉันขอตัวก่อน”

ขณะที่ทอมเรกกี้ได้เดินออกไปนั้นหลงเจิ้งหยูเองก็ได้หรี่ตาลงพร้อมกับพูดว่า

“ถังซิ่ว ทอมเรกกี้คนนี้ใช้ได้เลย”

ถังซิ่วได้ตอบกลับด้วยรอยยิ้มว่า

“หากว่าไม่มีความหัวรั้นแล้วจะทำงานใหญ่ได้อย่างไรกัน ? ฉันบอกไปแล้วว่าเขาเป็นคนที่ผ่านประสบการณ์ความเป็นความตายมาดังนั้นไม่ต้องพูดอ้อมค้อมเวลาอยู่กับเขา ความสามารถในการจัดการบริหารของเขานั้นสุดยอดมากๆ”

หลงเจิ้งหยูเองก็พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า

“เอาล่ะ ไม่ต้องกังวลไป สิ่งที่สำคัญที่สุดของการร่วมงานกันคือความไว้ใจและและความเชื่อ เรื่องนี้ฉันสามารถทำได้อย่างแน่นอน อ่อใช่ ตั้งแต่ที่นายออกมาจากเมืองหลวงแล้วได้ติดต่อกับตระกูลบ้างหรือเปล่า ? ได้ยินจากโอหยางลูลู่มาว่าป้าของนายหาตัวนายอยู่แต่ก็ยังไม่พบหนิ”

ป้า ?

รูปลักษณ์ของถังหมินได้ปรากฏขึ้นในจิตใจของถังซิ่วพร้อมกับส่ายศีรษะแล้วพูดว่า

“ยังไม่ได้ติดต่อกลับไปเลย หลังจากที่ฉันออกมานอกประเทศก็ไม่ได้ติดต่อกับใครอีกเลยนอกเสียจากคนที่จำเป็นจริงๆ แล้วป้าหาตัวฉันไปเพื่ออะไร ?”

หลงเจิ้งหยูได้ส่ายศีรษะพร้อมกับพูดว่า

“ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน หากว่านายอยากจะรู้ก็ลองถามกับโอหยางลูลู่ดูสิ”

ถังซิ่วได้เงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะพยักหน้าแล้วพูดว่า

“ฉันจะโทรหาเธอ เอาล่ะ ไปกันเถอะ ฉันจะพานายไปนวดแผนไทย การนวดของที่นี่ดีมากๆ อ่อใช่ ฉันเองก็ได้เพื่อนใหม่ที่นี่เช่นกัน เขาเป็นคนที่ตรงไปตรงมาและมีคุณธรรมอย่างมากเลยล่ะ”

หลงเจิ้งหยูเองก็ได้ถามออกมาว่า

“เขาเป็นใคร ?”

ถังซิ่วได้ส่ายศีรษะพร้อมกับพูดว่า

“ฉันเองก็ไม่ได้ถามอะไรเขาเหมือนกันแต่น่าจะเป็นนายใหญ่ซึ่งเขามีชื่อว่าเฒ่าอ้วนหลี่”

“เฒ่าอ้วนหลี่ ?”

ความประหลาดใจได้ปรากฏไปทั่วใบหน้าของหลงเจิ้งหยูก่อนที่จะพูดออกมาว่า

“นายพูดถึงนายใหญ่บริษัทเหล็กหลี่เหลาฉาน ?”

“อ่อใช่ เขามีชื่อว่าหลี่เหลาฉานนั่นแหละ”

ถังซิ่วได้ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

หลงเจิ้งหยูเองก็ได้ยกนิ้วขึ้นมาพร้อมกับชื่นชมว่า

“ไม่คิดเลยว่านายจะได้รู้จักกับหลี่เหลาฉานที่นี่ เขาเป็นคนที่ไม่ชอบออกหน้าเปิดเผยตัวตนเท่าไหร่ มีแค่คนที่ทำให้เขาสนใจได้เท่านั้นถึงจะคบด้วยไม่เช่นนั้นเขาไม่แม้แต่จะเจียดตาไปมองด้วยซ้ำ”

ถังซิ่วได้ถามออกมาว่า

“ความหมายของนายคือ........เขาบ้ามาก ?”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด